Gezondheid
alle pijlers
29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker
zaterdag 8 mei 2021 om 09:08
Hi allemaal,
Deze week heb ik het allerergste en meest onverwachte nieuws gekregen: ik heb kanker. Na twee maanden veel last van mijn rug is er een mri scan gemaakt, en een tumor in mijn wervel gevonden. Inmiddels is er ook middels een ct scan een tweede plek gevonden, vermoeden is dat beide plekken uitzaaiingen zijn van een andere kanker die nog gevonden moet worden. Erg uitzichtloos dus..
Ik ben pas 29 en heb een jonge baby. Ik kan het niet geloven en kan alleen maar huilen bij de gedachte dat ik hem zonder moeder zal moeten laten opgroeien. Hoe kan dit? Wat heb ik gemist?
Ik moet dit gewoon ergens kwijt, kon ik maar wakker worden uit deze nachtmerrie..
Deze week heb ik het allerergste en meest onverwachte nieuws gekregen: ik heb kanker. Na twee maanden veel last van mijn rug is er een mri scan gemaakt, en een tumor in mijn wervel gevonden. Inmiddels is er ook middels een ct scan een tweede plek gevonden, vermoeden is dat beide plekken uitzaaiingen zijn van een andere kanker die nog gevonden moet worden. Erg uitzichtloos dus..
Ik ben pas 29 en heb een jonge baby. Ik kan het niet geloven en kan alleen maar huilen bij de gedachte dat ik hem zonder moeder zal moeten laten opgroeien. Hoe kan dit? Wat heb ik gemist?
Ik moet dit gewoon ergens kwijt, kon ik maar wakker worden uit deze nachtmerrie..
dinsdag 11 mei 2021 om 09:19
De tranen springen me in de ogen als ik je topic lees. Wat afschuwelijk, wat een nachtmerrie ben je in beland. Ik ben ongeveer jouw leeftijd en heb ook een zoontje van nu 7 maanden, alleen al de gedachte aan wat jij nu moet doormaken is onvoorstelbaar zwaar.
Ik hoop zo voor je dat er nog iets aan te doen is zodat je zo lang mogelijk bij je gezin kan zijn. Wat mooi en krachtig dat je al gelijk mogelijkheden zoekt zoals bij je schoonmoeder zijn zodat je zoveel mogelijk in contact bent met je kindje.
Heel veel sterkte en lichtpuntjes gewenst.
Ik hoop zo voor je dat er nog iets aan te doen is zodat je zo lang mogelijk bij je gezin kan zijn. Wat mooi en krachtig dat je al gelijk mogelijkheden zoekt zoals bij je schoonmoeder zijn zodat je zoveel mogelijk in contact bent met je kindje.
Heel veel sterkte en lichtpuntjes gewenst.
dinsdag 11 mei 2021 om 09:33
Lieve Mollie,
Ik reageer eigenlijk nooit op het forum, ben een echte meelezen maar wil graag mijn ervaring delen.
Toen ik 28 jaar was en mijn man 31 jaar kreeg hij de diagnose zaadbalkanker. Na verschillende onderzoeken in het plaatselijke ziekenhuis hebben we toch de keuze gemaakt om naar een accademisch ziekenhuis te gaan en dat kan ik iedereen aanraden!
Als ik weer eens belde omdat hij thuis was en bloed begon te plassen kreeg ik gelijk een uroloog aan de telefoon die wij niet persoonlijke kenden maar die wel precies wist wie mijn man was en wat er aan de hand was. 9 van de 10 keer werd hij weer opgenomen in het ziekenhuis want dan gingen de onderzoeken sneller.
Juist omdat jij zo jong bent delen je cellen veel sneller dan bij oudere mensen, ook de kwade cellen. Daarom is het noodzaak dat ze echt super snel reageren en eventueel behandelen. Voorbeeld bij mijn man werd dezelfde dag nog de aangedane bal verwijderd en als de chemo moest komen zoals ze besloten werd dat de dag erna gedaan. Er werd niet gewacht.
Mijn tip, neem altijd 2 mensen mee naar uitslagen. Ik ging altijd met mijn man mee. Hij hoorde slechts 10 procent van het gesprek, ik stelde de vragen en mijn vader die achterin de ruimte ging zitten luisterde alleen maar. Zo konden we in de auto met z'n drieën praten over wat er gezegd was en dan kreeg mijn man het ook beter mee. Omdat je als partner ook er te dichtbij staat hoor je soms niet alles of is de interpretatie anders.
En ga accademisch. Echt een wereld van verschil. Als je de uitslagen hebt overleg met de behandelend arts dat je graag een 2opinie wilt in een accademisch ziekenhuis. Een beetje arts zal dit ook aanraden want kanker is niet is om lichtzinnig mee om te gaan
Verder is stichting overleven een stichting die helpt bij diagnose kanker en zij hebben erg veel ervaring hierin. Lees hun website maar en neem eventueel contact op.
Ik wil je veel sterkte wensen en bedenk dat je kleine zoon je nodig heeft. Hij kan je sterk houden, voor hem moet je verder! Knuffel hem, slaap lekker met hem, hij mist ook je intieme borstvoeding momenten en wil dit compenseren door bij je te slapen, geniet daarvan. geniet van het zonnetje wat door de ramen schijnt. Van de bloemen die weer uitkomen en de dieren die kleine dieren op de wereld zetten want ondanks dat mijn man het niet overleefd heeft heb ik dit wel geleerd.
Geniet van de kleine dingen die je normaal gesproken niet had gezien of dat je er geen aandacht aan schonk want dat maakt het leven veel fijner maar eigenlijk geldt dat voor iedereen, ziek of niet ziek!
Ik reageer eigenlijk nooit op het forum, ben een echte meelezen maar wil graag mijn ervaring delen.
Toen ik 28 jaar was en mijn man 31 jaar kreeg hij de diagnose zaadbalkanker. Na verschillende onderzoeken in het plaatselijke ziekenhuis hebben we toch de keuze gemaakt om naar een accademisch ziekenhuis te gaan en dat kan ik iedereen aanraden!
Als ik weer eens belde omdat hij thuis was en bloed begon te plassen kreeg ik gelijk een uroloog aan de telefoon die wij niet persoonlijke kenden maar die wel precies wist wie mijn man was en wat er aan de hand was. 9 van de 10 keer werd hij weer opgenomen in het ziekenhuis want dan gingen de onderzoeken sneller.
Juist omdat jij zo jong bent delen je cellen veel sneller dan bij oudere mensen, ook de kwade cellen. Daarom is het noodzaak dat ze echt super snel reageren en eventueel behandelen. Voorbeeld bij mijn man werd dezelfde dag nog de aangedane bal verwijderd en als de chemo moest komen zoals ze besloten werd dat de dag erna gedaan. Er werd niet gewacht.
Mijn tip, neem altijd 2 mensen mee naar uitslagen. Ik ging altijd met mijn man mee. Hij hoorde slechts 10 procent van het gesprek, ik stelde de vragen en mijn vader die achterin de ruimte ging zitten luisterde alleen maar. Zo konden we in de auto met z'n drieën praten over wat er gezegd was en dan kreeg mijn man het ook beter mee. Omdat je als partner ook er te dichtbij staat hoor je soms niet alles of is de interpretatie anders.
En ga accademisch. Echt een wereld van verschil. Als je de uitslagen hebt overleg met de behandelend arts dat je graag een 2opinie wilt in een accademisch ziekenhuis. Een beetje arts zal dit ook aanraden want kanker is niet is om lichtzinnig mee om te gaan
Verder is stichting overleven een stichting die helpt bij diagnose kanker en zij hebben erg veel ervaring hierin. Lees hun website maar en neem eventueel contact op.
Ik wil je veel sterkte wensen en bedenk dat je kleine zoon je nodig heeft. Hij kan je sterk houden, voor hem moet je verder! Knuffel hem, slaap lekker met hem, hij mist ook je intieme borstvoeding momenten en wil dit compenseren door bij je te slapen, geniet daarvan. geniet van het zonnetje wat door de ramen schijnt. Van de bloemen die weer uitkomen en de dieren die kleine dieren op de wereld zetten want ondanks dat mijn man het niet overleefd heeft heb ik dit wel geleerd.
Geniet van de kleine dingen die je normaal gesproken niet had gezien of dat je er geen aandacht aan schonk want dat maakt het leven veel fijner maar eigenlijk geldt dat voor iedereen, ziek of niet ziek!
dinsdag 11 mei 2021 om 09:58
@Miesee: Allereerst natuurlijk gecondoleerd met je man. Je hebt hele goede tips, maar ik heb wel een paar aanvullingen:
- Een academisch ziekenhuis is niet zaligmakend. Ja, ze weten er veel, maar je krijgt ook veel mensen in opleiding en daarom veel wisselende gezichten. Natuurlijk is het een goede plek om een second opinion op te halen en als je echt iets zeldzaams of ingewikkelds hebt hebben ze in de academie alle beschikbare kennis paraat, maar ik zou niet willen zeggen dat je voor de behandeling sowieso naar de academie moet. Vaak hebben perifere ziekenhuizen ook een heel korte lijn met de academie zodat er regelmatig overleg plaats kan vinden.
- Dat 'snelle doorpakken' en 'niet wachten' was bij jouw man makkelijker omdat direct duidelijk was wat het probleem was. Aan opereren zijn ze bij TO nog niet toe omdat eerst duidelijker moet worden wat het probleem is. En daar wordt m.i. hard aan gewerkt. Veel sneller kan dat echt niet, ook niet als TO zondag wel was opgenomen.
Millie: Nogmaals, veel sterkte! Ik hoop dat je pijn minder is en dat er snel meer duidelijkheid komt.
- Een academisch ziekenhuis is niet zaligmakend. Ja, ze weten er veel, maar je krijgt ook veel mensen in opleiding en daarom veel wisselende gezichten. Natuurlijk is het een goede plek om een second opinion op te halen en als je echt iets zeldzaams of ingewikkelds hebt hebben ze in de academie alle beschikbare kennis paraat, maar ik zou niet willen zeggen dat je voor de behandeling sowieso naar de academie moet. Vaak hebben perifere ziekenhuizen ook een heel korte lijn met de academie zodat er regelmatig overleg plaats kan vinden.
- Dat 'snelle doorpakken' en 'niet wachten' was bij jouw man makkelijker omdat direct duidelijk was wat het probleem was. Aan opereren zijn ze bij TO nog niet toe omdat eerst duidelijker moet worden wat het probleem is. En daar wordt m.i. hard aan gewerkt. Veel sneller kan dat echt niet, ook niet als TO zondag wel was opgenomen.
Millie: Nogmaals, veel sterkte! Ik hoop dat je pijn minder is en dat er snel meer duidelijkheid komt.
dinsdag 11 mei 2021 om 10:26
AnnaClaireSophie schreef: ↑11-05-2021 07:31Dikke vette knuffel voor jou, wat onmenselijk moeilijk dit.
Vandaag is vandaag lieve Millie, pluk de dag!
Lieve Millie, sterkte vandaag, er wordt aan je gedacht
dinsdag 11 mei 2021 om 10:28
Lieve Millie,
Wat een verschrikkelijk verhaal. Wat een schrik en verdriet voor jullie! Ik kan het maar niet uit mijn hoofd zetten.
Heel veel sterkte vandaag en ik wens voor jou en je gezin dat je enigszins positief nieuws krijgt wat hopelijk wat kracht en hoop geeft om door te gaan.
Ook ik brand een kaarsje voor je
Wat een verschrikkelijk verhaal. Wat een schrik en verdriet voor jullie! Ik kan het maar niet uit mijn hoofd zetten.
Heel veel sterkte vandaag en ik wens voor jou en je gezin dat je enigszins positief nieuws krijgt wat hopelijk wat kracht en hoop geeft om door te gaan.
Ook ik brand een kaarsje voor je
dinsdag 11 mei 2021 om 10:30
Miesee, twee mensen meenemen kan best een goed idee zijn, maar door Corona zal het ziekenhuis er waarschijnlijk niet heel happig op zijn nu. Ik krijg al schriftelijk bewijs om bij de deur te laten zien dat ik één persoon mee mag nemen, en daar wordt ook echt naar gevraagd.
Edit: wat wel kan, is een extra persoon laten meeluisteren vis een telefoonverbinding. Dat heeft misschien bijna hetzelfde effect als iemand die rustig meeluistert in de ruimte.
Bij mij zat er, in een academisch ziekenhuis, drie weken tussen diagnose en operatie, en dan had ik nog heel veel mazzel, want de verwachting was dat het zes weken zou duren (Corona, weer).
Gecondoleerd nog met het overlijden van je man.
Edit: wat wel kan, is een extra persoon laten meeluisteren vis een telefoonverbinding. Dat heeft misschien bijna hetzelfde effect als iemand die rustig meeluistert in de ruimte.
Bij mij zat er, in een academisch ziekenhuis, drie weken tussen diagnose en operatie, en dan had ik nog heel veel mazzel, want de verwachting was dat het zes weken zou duren (Corona, weer).
Gecondoleerd nog met het overlijden van je man.
dinsdag 11 mei 2021 om 11:19
Heb net de mammografie gehad, die is schoon.
Over 1,5 uur de pet. Ben daar zo bang voor. Vrees echt een lijf vol kanker. Zo voel ik me ook. Soms val ik ineens in slaap zonder daar bewust voor te kiezen, en denk dan wel eens: sterf ik nu? Is dit hoe het voelt? Mijn lijf is al zo heftig aangetast, ik vraag me af of daar überhaupt nog wat aan te redden valt.
Qua ziekenhuis zit ik al academisch. En ze pakken zeker door: een week geleden is pas de mri gemaakt die een verdachte plek liet zien. Vrijdag al ct en neurologisch onderzoek. En nu al alle overige tests. Dus wat dat betreft ben ik wel in de beste handen.
Bedankt ook voor mensen die hun ervaringen delen. Het is fijn om te lezen, hoewel ik niemand een situatie gun die hier ook maar op lijkt. Ook erg bedankt voor de kaarsjes, het doet me zoveel goed dat er wordt meegeleefd en dat we unaniem kunnen zeggen dat dit toch niet zou moeten gebeuren?
Over een uur ga ik de scan in, geen idee of ik nog hier terugkom en wanneer. Maar in elk geval bedankt uit het diepst van mijn hart dat jullie ons in gedachten houden.
Over 1,5 uur de pet. Ben daar zo bang voor. Vrees echt een lijf vol kanker. Zo voel ik me ook. Soms val ik ineens in slaap zonder daar bewust voor te kiezen, en denk dan wel eens: sterf ik nu? Is dit hoe het voelt? Mijn lijf is al zo heftig aangetast, ik vraag me af of daar überhaupt nog wat aan te redden valt.
Qua ziekenhuis zit ik al academisch. En ze pakken zeker door: een week geleden is pas de mri gemaakt die een verdachte plek liet zien. Vrijdag al ct en neurologisch onderzoek. En nu al alle overige tests. Dus wat dat betreft ben ik wel in de beste handen.
Bedankt ook voor mensen die hun ervaringen delen. Het is fijn om te lezen, hoewel ik niemand een situatie gun die hier ook maar op lijkt. Ook erg bedankt voor de kaarsjes, het doet me zoveel goed dat er wordt meegeleefd en dat we unaniem kunnen zeggen dat dit toch niet zou moeten gebeuren?
Over een uur ga ik de scan in, geen idee of ik nog hier terugkom en wanneer. Maar in elk geval bedankt uit het diepst van mijn hart dat jullie ons in gedachten houden.
dinsdag 11 mei 2021 om 11:33
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
