Alopecia androgenetica en areata

Wat vervelend dat je er zo’n last van hebt. Ik heb het bij mijn moeder gezien dus toen het zich bij mij aandiende was ik er niet heel verbaasd over. Mijn zus heeft inmiddels een haarstuk, wat echt heel mooi staat, maar omdat het bij mij heel geleidelijk gaat, wordt iedere fase het nieuwe normaal. Op termijn zal ik wel overstag gaan, maar dat kan ik nu nog niet echt inschatten. Het is ook wel weer een gedoe en een extra handeling voor je de deur uitgaat.

Wat vervelend TO!

Ik heb wisselende ervaringen met dermatologen. Een prognose is niet altijd even duidelijk. Sinds zwangerschap geen haar die uitvalt! Ondanks diagnose milde vorm AGA en telogeen '..'.

Ik heb het vanaf mijn 15e waarin mijn haar tot midden 30 altijd netjes teruggroeide, wel met verdunning en lichte inhammen.

Ik volg reddit met femalehairloss en zie ook veel successen ertussen staan met minoxidil. Zowel oraal als topicaal.

En met zwangerschap moet je inderdaad stoppen. Ik verlies geen haren nu en zou daarna kunnen starten.

Echter heb ik met vele anderen het vermoeden dat het ook deels zeker aan een goede doorbloeding ligt. Ook chronische stress speelt een rol. Hormonen hebben ook een grote invloed.

Het ingewikkelde is om een specialist te vinden die in alle markten thuis is. Ik was zoek naar een hormoonspecialist, maar vaak kom je pas in aanmerking in de overgang.

Het is dus puzzelen. Maar neem vooral ook een kijkje op haarweb forum en op reddit. Het gaf mij vele inzichten en ondersteuning.

Veel sterkte komende tijd en geef vooral niet zomaar op!

Heftig!

Ik heb zelf chronisch telogeen effluvium al bijna drie jaar. Geen kale plekken en wel haargroei, maar constant uitvallen van hele plukken haar waardoor ik al drie jaar mijn haar niet los kan dragen en ze vrij dun zijn.

Androgenetica is te behandelen is veel gevallen. Areata gaat ook vaak voorbij! Maar vaak lees ik ook dat het voor velen net zo fijn is om gewoon haarstukken te dragen.

Ha TO, schrikken hoor. Ik heb ook androgenetica en daarnaast frontale fibroserende alopecia (FFA). Een jaar of 2,5 geleden waren wij met vrienden op kanovakantie, het was super mooi weer en opeens bleek ik verbrand boven op mijn hoofd en 'inhammen'. Dat was nog nooit gebeurd. In die tijd had de moeder van een vriendin net een haarstukje laten maken omdat haar haar zo dun was, en een andere vriendin had een kale plek op het hoofd en was daarmee aan het dokteren. Dus toen ik op mijn hoofd verbrandde ging ik ook eens goed kijken, de kapster zei ook dat er echt haar weg was (ik had veel diepere inhammen dan voorheen, ik had ze altijd al wel een beetje dus het was me eigenlijk niet zo opgevallen).
Ik ging naar de huisarts, die concludeerde alopecia androgentica, zei dat het waarschijnlijk wel erger zou worden en dat ze er niet veel mee kon, ze raadde me aan me er zelf in te gaan verdiepen. Ik heb toen direct een afspraak gemaakt bij een haarkliniek. Daar bleek dat ik dus androgenetica én FFA heb. Ik ben al in de 50, menstrueerde al niet meer toen ik die diagnose kreeg en een kinderwens speelde dus niet meer. Ik ben aan de medicatie gegaan, ik gebruik dutasteride voor de AA en smeer Topicorte (een ontstekingsremmer) op mijn haargrens voor de FFA.
Vorig jaar ben ik voor controle teruggeweest naar de kliniek, ik had zelf het idee dat het erger was geworden, maar natuurlijk lette ik er veel meer op dan voorheen. Want de foto's wezen uit dat het juist iets verbeterd was boven op mijn hoofd. Ik moet wel de Topicorte blijven gebruiken en de dosis van de dutasteride is iets verhoogd. Binnenkort ga ik weer voor controle. Opnieuw heb ik de indruk dat het erger is geworden, maar het ligt ook heel erg aan hoe mijn haar valt. Soms zie je het nauwelijks, soms juist heel goed. En soms vind ik het zelf niet opvallen, zoals laatst bij de kapper, maar toen ze met de spiegel het resultaat achter liet zien vond ik het bovenop heel dun uitzien.
Ik ben vorig jaar ook een keer gaan praten bij een haartransplantatiekliniek, maar daar kon men (nog) niets voor mij doen omdat er veel meer haarloosheid moet zijn om succesvol te kunnen transplanteren.
Ik heb er tot nu toe niet echt veel stress of verdriet van, maar maak me soms toch wel wat zorgen als het in mijn ogen erg opvalt. Waar eindigt dit? Blijft het stabiel? Ga ik tot mijn dood door met die medicatie? (moet je ook allemaal zelf bekostigen) Ik heb lang haar, ondanks mijn leeftijd is het nog niet grijs en ik ben er best trots op. Ik mag van de dermatoloog nooit meer zonder hoofdbescherming in de zon en daar hou ik me goed aan, ik draag een hoedje op pet. Onlangs heb ik een pet gevonden die me goed staat (de hoedjes staan me niet, vind ik).

Ik ben heel benieuwd naar de ervaringen met haarstukjes. Hoe bevestig je een haarstukje op bestaand haar? Zit dat goed? Kun je dat ook gebruiken als je eigenlijk nog gewoon overal haar hebt, alleen bovenop dunner? De vrouw die ik ken met haarstukje heeft van zichzelf heel kort haar, ik geloof niet dat ik iemand ken met lang(er) haar die zoiets heeft. Of is het misschien op termijn het beste om het haar te millimeteren en als het zo uitkomt een pruik te dragen?

Een vriendin van mij heeft dat. Ontzettend vervelend en ook wel pijnlijk, mentaal.

Als het mij zou overkomen zou ik ook gaan voor een haarwerk of ik zou het millimeteren.

Gebruik je heel toevallig de mirena spiraal? (Ik zie kinderwens staan, maar wellicht niet actief vandaar de vraag.) bij een vriendin bleek dat namelijk de oorzaak.

Ik heb alopecia areata en twee kale plekken die ik nog goed kan verbergen. Het is al heel lang zo en het wordt gelukkig niet erger, maar helaas ook niet beter.

Welke dermatologen raden jullie aan? Ik vind persoonlijk de verschillende diagnoses ingewikkeld.

Keuken1987 schreef: ↑

13-03-2025 16:09

Ik heb alopecia areata en twee kale plekken die ik nog goed kan verbergen. Het is al heel lang zo en het wordt gelukkig niet erger, maar helaas ook niet beter.

Dit heb ik ook heel lang gehad. Het is plots ontstaan, daarna is het zo’n 10 jaar stabiel geweest en inmiddels zijn de plekken weer dichtgegroeid. Ook na hele lange tijd kan er dus nog verandering in komen!

TO, wat vervelend dat je er zoveel last van hebt… Ik hoop dat een mooi haarwerk je gaat helpen om zorgeloos over straat te gaan.

Naar aanleiding van dit topic heb ik me maar eens gemeld bij een haarwerkspecialist. Als ook voor mijn haarverlies uiteindelijk een goed haarwerk gemaakt zou kunnen worden dat ook echt goed blijft zitten en zo, zou ik dat een hele geruststelling vinden. Dus daar ga ik me over laten voorlichten.

ollie-ollie schreef: ↑

13-03-2025 16:47

Dit heb ik ook heel lang gehad. Het is plots ontstaan, daarna is het zo’n 10 jaar stabiel geweest en inmiddels zijn de plekken weer dichtgegroeid. Ook na hele lange tijd kan er dus nog verandering in komen!

TO, wat vervelend dat je er zoveel last van hebt… Ik hoop dat een mooi haarwerk je gaat helpen om zorgeloos over straat te gaan.

Echt? En nog steeds zijn de kale plekken niet terug gekomen?