Gezondheid
alle pijlers
Bulten bij de schildklier
donderdag 20 januari 2022 om 11:09
Ik was naar de huisarts gegaan omdat ik al 6 maanden laat had van mijn wijs- en middelvinger. Gekneusd, overbelast dacht ik. Tot mijn andere hand hetzelfde kreeg en ik me bedacht, he, ik kan mijn knieën ook niet echt lang meer optrekken. Toch aar even langs. Wellicht artrose. Dat had mijn ma ook. En mijn zusje. Test gedaan. Bloed geprikt. En na een week de uitslag. Reuma. Ik heb ontstekingsremmers gekregen voor 10 dagen. Een preek dat ik eerder had moeten komen en werkte het niet moest ik terug voor andere zwaardere remmers en daarna weer bloedprikken en door naar de reumatoloog. Dat was het dan wel. Fijne dag verder.
En ik baal. Ben er verdrietig van. Ik weet niet wat me te wachten staat. Ik weet het pas kort en zit nog in de ‘wat kan allemaal niet meer met die pijn. Die ook weer tijdelijk weggaat maar ook weer terugkomt natuurlijk. En het duurt nog even voor ik naar de reumatoloog ga. En natuurlijk werken die pillen weer eens niet. Dus eerst morgen weer eens naar de doc. Bah en ik baal dus enorm.
Wellicht hoop ik op ervaringsverhalen dat alles wel weer goed kom. En ik weer in de modus kom wat er allemaal nog WEL kan. Ik weet, ik ga niet dood. Maar slapen in mijn favo stand kan niet met opgetrokken been en op mijn arm. Want au. Ik slaap dus ook slecht. Dus even verhaal kwijt en hoop op mensen met ervaring met reumatoide artritis.
En ik baal. Ben er verdrietig van. Ik weet niet wat me te wachten staat. Ik weet het pas kort en zit nog in de ‘wat kan allemaal niet meer met die pijn. Die ook weer tijdelijk weggaat maar ook weer terugkomt natuurlijk. En het duurt nog even voor ik naar de reumatoloog ga. En natuurlijk werken die pillen weer eens niet. Dus eerst morgen weer eens naar de doc. Bah en ik baal dus enorm.
Wellicht hoop ik op ervaringsverhalen dat alles wel weer goed kom. En ik weer in de modus kom wat er allemaal nog WEL kan. Ik weet, ik ga niet dood. Maar slapen in mijn favo stand kan niet met opgetrokken been en op mijn arm. Want au. Ik slaap dus ook slecht. Dus even verhaal kwijt en hoop op mensen met ervaring met reumatoide artritis.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-03-2022 13:21
Reden: titel aangepast
Reden: titel aangepast
1.91% gewijzigd
vrijdag 10 juni 2022 om 15:28
Ik ben al thuis! al heerlijk in mijn eigen bedje geslapen net. Want wat slapen die bedden ruk daar. Wel antibiotica gekregen omdat de doc wel schrok van de verkleuring. Uit voorzorg.
Eten gaat goed. Voor het eerst in maanden zakt mijn eten in een keer door. De pijn en het blauwe zakt vanzelf wel met de tijd. Het blauwe breidt nog even lekker uit naar mijn borst (zakt naar beneden he)
Eten gaat goed. Voor het eerst in maanden zakt mijn eten in een keer door. De pijn en het blauwe zakt vanzelf wel met de tijd. Het blauwe breidt nog even lekker uit naar mijn borst (zakt naar beneden he)
vrijdag 10 juni 2022 om 22:24
zaterdag 11 juni 2022 om 11:12
zaterdag 11 juni 2022 om 12:26
Nacht was ruk. Mede omdat de zwelling groot was wilde de chirurg me even 5 dagen aan de antibiotica. Voor de zekerheid. En dus enorm aan de racepoep ook. Het ziet er niet uit. Nog blauwer dan gisteren, en het loopt nu al tot op mijn borsten, maar ik kan nu hoesten en niezen. Mijn hoofd omdraaien in bed was een dingetje. Deed erg zeer. Ik kan nu mijn hoofd ook beter bewegen. De zwelling is een stuk minder. Ja duh, dat hangt nu ergens tot op mijn borsten dus. Oh en vanochtend mocht ik voor het eerst voorzichtig douchen. Heerlijk. Van ‘lekker fris’ zijn knap je mentaal al zo op!
Paracetamol enorm afgebouwd. Eigenlijk alleen vannacht om 05:00 nog een genomen en daarna niet meer.
Met lief meegeweest naar de Turkse super voor de ingredienten voor mijn tabouleh salade. En nu lekker in de tuin onder de luifel te niksen. Geen zin om te gaan slapen dus dat is een goed teken.
Oke, het ziet er echt niet uit maar ik merk wel degelijk iets van verbetering
Paracetamol enorm afgebouwd. Eigenlijk alleen vannacht om 05:00 nog een genomen en daarna niet meer.
Met lief meegeweest naar de Turkse super voor de ingredienten voor mijn tabouleh salade. En nu lekker in de tuin onder de luifel te niksen. Geen zin om te gaan slapen dus dat is een goed teken.
Oke, het ziet er echt niet uit maar ik merk wel degelijk iets van verbetering
zaterdag 11 juni 2022 om 13:09
Die verkleuringen moet je ff doorheen kijken, het is een heel goed teken dat de zwellingen al wegtrekken, dat is echt al snel!
Vergeet niet dat je vaak na een operatie een drain nodig hebt om dat vocht af te voeren, jij niet, dus dan moet je lijf meer moeite doen om dat af te voeren.
Paracetamol kan geen kwaad, waarom zou je dat al afbouwen als je nog pijn hebt?
Mij is verteld dat (uit onderzoek bleek dat) mensen die het langer namen alsnog beter herstelden, omdat ze niet (onbewust) bepaalde bewegingen gingen vermijden, maar zonder pijn minder voorzichtig deden, waardoor die spieren en weefsel enzo minder stijf waren en dus sneller herstelden.
Ook heel fijn dat je niet moe bent en al meegeweest bent naar de winkel.
Ik herken het dat je je een ander mens voelt na zoiets normaal vanzelfsprekends als douchen, hoe je daarvan opfrist, he? Ik heb nog thuiszorg en net ook weer lekker mijn haren mogen kunnen wassen!
Lekker rustig aan doen, hoor, beetje chillen is alles wat er nu van je verwacht wordt dus daar aan toegeven
Vergeet niet dat je vaak na een operatie een drain nodig hebt om dat vocht af te voeren, jij niet, dus dan moet je lijf meer moeite doen om dat af te voeren.
Paracetamol kan geen kwaad, waarom zou je dat al afbouwen als je nog pijn hebt?
Mij is verteld dat (uit onderzoek bleek dat) mensen die het langer namen alsnog beter herstelden, omdat ze niet (onbewust) bepaalde bewegingen gingen vermijden, maar zonder pijn minder voorzichtig deden, waardoor die spieren en weefsel enzo minder stijf waren en dus sneller herstelden.
Ook heel fijn dat je niet moe bent en al meegeweest bent naar de winkel.
Ik herken het dat je je een ander mens voelt na zoiets normaal vanzelfsprekends als douchen, hoe je daarvan opfrist, he? Ik heb nog thuiszorg en net ook weer lekker mijn haren mogen kunnen wassen!
Lekker rustig aan doen, hoor, beetje chillen is alles wat er nu van je verwacht wordt dus daar aan toegeven
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 12 juni 2022 om 09:55
maandag 13 juni 2022 om 08:16
Zakt lekker. Zeg ehm doc. Weet je zeker dat toen mijn bloeddruk ineens kelderde (enige complicatietje) op de OK ik niet per ongeluk toch effe gedefibrileerd ben ofzo?!? Dit ziet er toch niet uit man? Nou ja, ten opzichte van de vorige nachten een redelijk goede lange nacht gemaakt. Maar dan ook de middagdut overgeslagen en er gewoon om 19:00 in gegaan. Hoofd kan ik weer redelijk omgooien in mijn slaap. En ben op de paracetamol voor het slapen, verder niet meer om de paar uur wakker geworden wegens au. Moest alleen de wekker even voor de antibiotica en heb toen tegen de ‘rauw’ water gedronken. Duurde even maar viel gewoon weer in slaap. Fijn! Vooruitgang!
Litteken wordt erg mooi denk ik. Prachtig in de huidplooi.
Ik ga solliciteren voor een bijrol in de nieuwste Avatar film. Ik hoef niet eens geschminckt te worden. Of als Smurf!
Litteken wordt erg mooi denk ik. Prachtig in de huidplooi.
Ik ga solliciteren voor een bijrol in de nieuwste Avatar film. Ik hoef niet eens geschminckt te worden. Of als Smurf!
dinsdag 14 juni 2022 om 20:37
Oke. Draadjesvlees gaat gewoon nog niet. Hoe zacht ook. Gelukkig eet ik nog niet als mijn lief er niet naast zit. Ik kan nog niet hoesten (al wel kuchen) en dus bijna gestikt omdat het van binnen nog steeds gezwollen is. Dat is een gruwelijk naar en angstig gevoel. Hij had vanaf over twee weken weer moeten reizen maar heeft tot en met september alles afgezegd want hij laat me dus niet alleen. Zonder problemen overigens. Alles kan online bleek de laatste twee jaar. We gaan ook nergens heen. Eten en drinken doe ik alleen thuis.
Het moet er letterlijk uitgeslagen worden. En daarna dus meteen weer klaar en dood moe en alles zeer. En even voorlopig geen honger nu. Dit was de derde keer sinds ik thuis ben. Morgen proberen we het weer. Nu maar drinkontbijt omdat alles weer is opgezet en gezwollen in de strot. We geven niet op maar bah bah bah. Ik ga naar bed.
Ik ben niet altijd positief zoals veel mensen denken. Vaak genoeg baal ik als een stekker. Ik ben gewoon mens, het doet zeer, ik ben moe, voel me ziek en rot. Ben soms boos. Snap mijn lijf zoals het nu is nog niet zo goed. Weet niet wat er nog volgt. Want veel mensen in mijn omgeving vergeten, dit was pas stap 1. Ik ben er nog niet. Ik moet aansterken. Veel mensen denken dat dit het is. “Nu lekker beter worden”. Maar zover is het nog lang niet. Ik moet aansterken, de wond moet genezen. Niet om beter te worden. Maar om goed en sterk genoeg te zijn voor stap 2. Ik heb er links NOG een waar wat mee moet. En da’s NOG een keer onder het mes. Hoe? Niet duidelijk nog. Nog tot de 27ste wachten op de resultaten.
En dat is niet te plannen zoals ik wil. Er is niks te plannen. Ik hou me vast aan de momenten op de dag dat het even wel goed gaat. Morgen gaat het vast weer beter. Vandaag even helemaal niet. Ben meer dan de helft van mijn schildklier kwijt, een deel van mijn luchtpijp. Alles weer netjes aan elkaar genaaid, maar ik ben er nog lang niet. Soms vind ook ik alles even kut. En dat mag best. Zolang er maar momenten op de dag zijn dat het wel even goed gaat. Voor nu zwaai ik de dag af. Ik heb verhoging en alles doet zeer. Mijn stem heeft er weer de brui aan gegeven en ik ben misselijk. En een dikke stap terug. Maar morgen is weer heel dichtbij en gaat het vast weer wel beter.
Het moet er letterlijk uitgeslagen worden. En daarna dus meteen weer klaar en dood moe en alles zeer. En even voorlopig geen honger nu. Dit was de derde keer sinds ik thuis ben. Morgen proberen we het weer. Nu maar drinkontbijt omdat alles weer is opgezet en gezwollen in de strot. We geven niet op maar bah bah bah. Ik ga naar bed.
Ik ben niet altijd positief zoals veel mensen denken. Vaak genoeg baal ik als een stekker. Ik ben gewoon mens, het doet zeer, ik ben moe, voel me ziek en rot. Ben soms boos. Snap mijn lijf zoals het nu is nog niet zo goed. Weet niet wat er nog volgt. Want veel mensen in mijn omgeving vergeten, dit was pas stap 1. Ik ben er nog niet. Ik moet aansterken. Veel mensen denken dat dit het is. “Nu lekker beter worden”. Maar zover is het nog lang niet. Ik moet aansterken, de wond moet genezen. Niet om beter te worden. Maar om goed en sterk genoeg te zijn voor stap 2. Ik heb er links NOG een waar wat mee moet. En da’s NOG een keer onder het mes. Hoe? Niet duidelijk nog. Nog tot de 27ste wachten op de resultaten.
En dat is niet te plannen zoals ik wil. Er is niks te plannen. Ik hou me vast aan de momenten op de dag dat het even wel goed gaat. Morgen gaat het vast weer beter. Vandaag even helemaal niet. Ben meer dan de helft van mijn schildklier kwijt, een deel van mijn luchtpijp. Alles weer netjes aan elkaar genaaid, maar ik ben er nog lang niet. Soms vind ook ik alles even kut. En dat mag best. Zolang er maar momenten op de dag zijn dat het wel even goed gaat. Voor nu zwaai ik de dag af. Ik heb verhoging en alles doet zeer. Mijn stem heeft er weer de brui aan gegeven en ik ben misselijk. En een dikke stap terug. Maar morgen is weer heel dichtbij en gaat het vast weer wel beter.
woensdag 15 juni 2022 om 09:45
Afschuwelijk, BuzzieBee, en eng ook met eten en drinken, ik had geen idee van die schade en zwellingen binnenin, heb je het ziekenhuis hierover gesproken?!
Ja, dit is het begin, stap 1 en het is nogal wat, kan me voorstellen dat het zwaar is en je hier niet bepaald vrolijk van wordt.
Laat de moed niet zakken!
Hopelijk elke dag iets beter en nog maar even proberen niet te denken aan de volgende stappen.
Sterkte!
Ja, dit is het begin, stap 1 en het is nogal wat, kan me voorstellen dat het zwaar is en je hier niet bepaald vrolijk van wordt.
Laat de moed niet zakken!
Hopelijk elke dag iets beter en nog maar even proberen niet te denken aan de volgende stappen.
Sterkte!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 15 juni 2022 om 10:19
Hoi Suzy,
Gisteren was ik er even zo klaar mee. Ik kreeg ook een niesbui en had het gevoel dat alle drie de lagen hechtingen scheurden. Is niet zo natuurlijk. Maar het deed zo’n zeer.
Ik eet ook geen grote happen. Het was gewoon verkeerd slikken. Normaal even hoesten en opgelost maar dat kan ik nog niet. En ik had de hele middag lekker staan stoven, had er zo’n zin in in dat draadjesvlees. Superzacht gekookt ook.
Er zit een gat in de luchtpijp omdat hij daar over de schildklier heen een stukje mee vergroeid was. Nou ja, gat. Dat is natuurlijk netjes weer dichtgenaaid maar daardoor gaat het wel eens fout. Ik moet het maar gewoon nemen zoals het komt.
Vanochtend weer als een compleet ander mens wakker geworden. Voel me vele malen beter dan de afgelopen dagen. Ik wil gewoon te snel maar dat lijf laat zich niet zo dwingen en heeft maling aan wat ik al dan niet wil. Vandaag hopelijk een keer een topdag.
Gisteren was ik er even zo klaar mee. Ik kreeg ook een niesbui en had het gevoel dat alle drie de lagen hechtingen scheurden. Is niet zo natuurlijk. Maar het deed zo’n zeer.
Ik eet ook geen grote happen. Het was gewoon verkeerd slikken. Normaal even hoesten en opgelost maar dat kan ik nog niet. En ik had de hele middag lekker staan stoven, had er zo’n zin in in dat draadjesvlees. Superzacht gekookt ook.
Er zit een gat in de luchtpijp omdat hij daar over de schildklier heen een stukje mee vergroeid was. Nou ja, gat. Dat is natuurlijk netjes weer dichtgenaaid maar daardoor gaat het wel eens fout. Ik moet het maar gewoon nemen zoals het komt.
Vanochtend weer als een compleet ander mens wakker geworden. Voel me vele malen beter dan de afgelopen dagen. Ik wil gewoon te snel maar dat lijf laat zich niet zo dwingen en heeft maling aan wat ik al dan niet wil. Vandaag hopelijk een keer een topdag.
woensdag 15 juni 2022 om 10:30
BuzzieBee, altijd maar positief en optimistisch zijn, hoeft ook niet. Dat lijkt wel een soort ideaalbeeld te zijn voor zieke mensen; altijd blij en vrolijk, liefst met daarbij ook nog de opmerking dat dat goed is voor je gezondheid. Onzin. Die bult bij je schildklier was echt niet weggegaan van positiviteit. Daar was gewoon een operatie voor nodig, en daar is weinig vrolijks aan. Bijna niet durven eten is ook niet iets om blij van te worden, en de langdurige onzekerheid waar je mee leeft, ook niet.
Met vrolijk en positief zijn is niets mis, maar op het moment dat dat zo zeer van je verwacht wordt dat je het bijna niet meer durft te zeggen als je niet vrolijk bent, dan helpt het niet. Voel je vooral vrij om naast de positieve dingen die er heus ook wel te melden zijn, ook je ei kwijt te kunnen als het allemaal minder leuk is.
Fijn dat je vriend veel bij je kan zijn! Zou een diëtist je kunnen adviseren over dingen die je nu wel goed kunt eten?
Met vrolijk en positief zijn is niets mis, maar op het moment dat dat zo zeer van je verwacht wordt dat je het bijna niet meer durft te zeggen als je niet vrolijk bent, dan helpt het niet. Voel je vooral vrij om naast de positieve dingen die er heus ook wel te melden zijn, ook je ei kwijt te kunnen als het allemaal minder leuk is.
Fijn dat je vriend veel bij je kan zijn! Zou een diëtist je kunnen adviseren over dingen die je nu wel goed kunt eten?
woensdag 15 juni 2022 om 10:50
Agen, ik denk dat het altijd optimistisch willen zijn wellicht ook gewoon maar een overlevingsmechanisme is ofzo. Of een ‘ja maar er zijn mensen die zo veel erger ziek zijn wat heb ik nou te klagen, mijn kansen zijn gewoon goed’. Of het een ander niet willen belasten met de angst die er soms gewoon is. En de pijn. Ik weet het niet. Het is ook gewoon stom natuurlijk. Maar ik ben thuis redelijk spartaans opgevoed. Niet piepen. Doorgaan. Ik ben geen machine.
Net als in het ziekenhuis. Ik heb me echt nog nooit zo kut gevoeld en zoveel pijn gehad. Echt mijn hele baarmoederverwijdering? Doe die maar 6 keer ipv deze. En ik moet het op
Paracetamol doen want ik ben echt heel allergisch voor morfine. Mijn bloeddruk keldert meteen met de tabletjes en mijn hele arm waar het infuus inzit zwelt op. Maar ik lag daar op een kamer voor twee naast een Italiaanse man. Hij sprak geen woord engels of Nederlands. En hij lag daar maar helemaal alleen. De volgende ochtend zou zijn onderbeen geamputeerd worden. Ik bagatelliseer dan al weer heel snel. Hij heeft iets veel ergers. Ligt in een vreemd land, niemand verstaat hem. Niemand komt langs. Komop Buz verman jezelf! Zoiets. Ik weet niet waar dat vandaan komt.
En ik heb gelukkig geen verhoging meer Smulrol en voel me vandaag gewoon best redelijk. Maar besloten gewoon echt een stap terug te doen. Vriend kwam net beneden en zei; en? Wat ga je vandaag doen? Wachten op de gordijnenman (de nieuwe komen vandaag) en verder? Zo weinig mogelijk. He he zei hij… eindelijk.
Net als in het ziekenhuis. Ik heb me echt nog nooit zo kut gevoeld en zoveel pijn gehad. Echt mijn hele baarmoederverwijdering? Doe die maar 6 keer ipv deze. En ik moet het op
Paracetamol doen want ik ben echt heel allergisch voor morfine. Mijn bloeddruk keldert meteen met de tabletjes en mijn hele arm waar het infuus inzit zwelt op. Maar ik lag daar op een kamer voor twee naast een Italiaanse man. Hij sprak geen woord engels of Nederlands. En hij lag daar maar helemaal alleen. De volgende ochtend zou zijn onderbeen geamputeerd worden. Ik bagatelliseer dan al weer heel snel. Hij heeft iets veel ergers. Ligt in een vreemd land, niemand verstaat hem. Niemand komt langs. Komop Buz verman jezelf! Zoiets. Ik weet niet waar dat vandaan komt.
En ik heb gelukkig geen verhoging meer Smulrol en voel me vandaag gewoon best redelijk. Maar besloten gewoon echt een stap terug te doen. Vriend kwam net beneden en zei; en? Wat ga je vandaag doen? Wachten op de gordijnenman (de nieuwe komen vandaag) en verder? Zo weinig mogelijk. He he zei hij… eindelijk.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
