Gezondheid
alle pijlers
Bulten bij de schildklier
donderdag 20 januari 2022 om 11:09
Ik was naar de huisarts gegaan omdat ik al 6 maanden laat had van mijn wijs- en middelvinger. Gekneusd, overbelast dacht ik. Tot mijn andere hand hetzelfde kreeg en ik me bedacht, he, ik kan mijn knieën ook niet echt lang meer optrekken. Toch aar even langs. Wellicht artrose. Dat had mijn ma ook. En mijn zusje. Test gedaan. Bloed geprikt. En na een week de uitslag. Reuma. Ik heb ontstekingsremmers gekregen voor 10 dagen. Een preek dat ik eerder had moeten komen en werkte het niet moest ik terug voor andere zwaardere remmers en daarna weer bloedprikken en door naar de reumatoloog. Dat was het dan wel. Fijne dag verder.
En ik baal. Ben er verdrietig van. Ik weet niet wat me te wachten staat. Ik weet het pas kort en zit nog in de ‘wat kan allemaal niet meer met die pijn. Die ook weer tijdelijk weggaat maar ook weer terugkomt natuurlijk. En het duurt nog even voor ik naar de reumatoloog ga. En natuurlijk werken die pillen weer eens niet. Dus eerst morgen weer eens naar de doc. Bah en ik baal dus enorm.
Wellicht hoop ik op ervaringsverhalen dat alles wel weer goed kom. En ik weer in de modus kom wat er allemaal nog WEL kan. Ik weet, ik ga niet dood. Maar slapen in mijn favo stand kan niet met opgetrokken been en op mijn arm. Want au. Ik slaap dus ook slecht. Dus even verhaal kwijt en hoop op mensen met ervaring met reumatoide artritis.
En ik baal. Ben er verdrietig van. Ik weet niet wat me te wachten staat. Ik weet het pas kort en zit nog in de ‘wat kan allemaal niet meer met die pijn. Die ook weer tijdelijk weggaat maar ook weer terugkomt natuurlijk. En het duurt nog even voor ik naar de reumatoloog ga. En natuurlijk werken die pillen weer eens niet. Dus eerst morgen weer eens naar de doc. Bah en ik baal dus enorm.
Wellicht hoop ik op ervaringsverhalen dat alles wel weer goed kom. En ik weer in de modus kom wat er allemaal nog WEL kan. Ik weet, ik ga niet dood. Maar slapen in mijn favo stand kan niet met opgetrokken been en op mijn arm. Want au. Ik slaap dus ook slecht. Dus even verhaal kwijt en hoop op mensen met ervaring met reumatoide artritis.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-03-2022 13:21
Reden: titel aangepast
Reden: titel aangepast
1.91% gewijzigd
maandag 27 juni 2022 om 11:12
Zitten jullie?
Officieel hoor ik vanmiddag pas hoe nu verder met de linkerbult maar kleiner dus waarschijnlijk in de gaten houden. Maar de uitslag van de klier en het tumor stond NET op het patientenportaal. Dus met de zenuwen toch maar geopend en gelezen. Ze hebben 8x8x7 cm weggehaald. En daarna allebei (gezwel en klier) apart onderzocht. Het is GOEDAARDIG!!!! En ze hebben alles kunnen wegnemen!!
Links moet in de gaten gehouden worden want goedaardig kan kwaadaardig worden en we weten nog niet of links de functie van rechts overneemt.
Hoor ik vast meer over bij de doc vanmiddag
Officieel hoor ik vanmiddag pas hoe nu verder met de linkerbult maar kleiner dus waarschijnlijk in de gaten houden. Maar de uitslag van de klier en het tumor stond NET op het patientenportaal. Dus met de zenuwen toch maar geopend en gelezen. Ze hebben 8x8x7 cm weggehaald. En daarna allebei (gezwel en klier) apart onderzocht. Het is GOEDAARDIG!!!! En ze hebben alles kunnen wegnemen!!
Links moet in de gaten gehouden worden want goedaardig kan kwaadaardig worden en we weten nog niet of links de functie van rechts overneemt.
Hoor ik vast meer over bij de doc vanmiddag
maandag 27 juni 2022 om 11:56
Wat een fantastisch nieuws, BuzzieBee!! 
En jeetje wat veel weggehaald, maar het geneest heel erg mooi aan de buitenkant en hopelijk net zo mooi aan de binnenkant!
Hopelijk neemt links het idd over en zou fijn zijn als in de gaten houden voldoet!
Succes straks!
En jeetje wat veel weggehaald, maar het geneest heel erg mooi aan de buitenkant en hopelijk net zo mooi aan de binnenkant!
Hopelijk neemt links het idd over en zou fijn zijn als in de gaten houden voldoet!
Succes straks!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 28 juni 2022 om 08:26
Sorry. Waren even aan het vieren! Alles is goed en daarna bloed gegeven waarna rond 17:00 de arts belde dat links het al het al had overgenomen ook!!! Kortom. Raar gevoel. Superblij maar ook een vreemd soort ‘gat’ ineens.
Uiteraard had ik het op facebook vermeld waaronder een van die ‘geweldige’ gezinsleden van me (not) natuurlijk even moest schrijven “zie je wel, we wisten wel dat het aanstelleritis was” eh pardon? Meteen maar besloten dat contact nu voorgoed te verbreken. Immers goed of slecht, de behandeling had hetzelfde geweest. Alleen dan nog een keertje. Kortom jullie voelden meer als familie dan mijn echte familie. Hier kreeg ik steun, een hart onder de riem als ik dat nodig had.
Ik had überhaupt nog niets van ze gehoord dit hele traject. Ballast overboord. Daar ben ik een stuk harder in geworden nu. Ga mijn energie daar niet meer insteken
Uiteraard had ik het op facebook vermeld waaronder een van die ‘geweldige’ gezinsleden van me (not) natuurlijk even moest schrijven “zie je wel, we wisten wel dat het aanstelleritis was” eh pardon? Meteen maar besloten dat contact nu voorgoed te verbreken. Immers goed of slecht, de behandeling had hetzelfde geweest. Alleen dan nog een keertje. Kortom jullie voelden meer als familie dan mijn echte familie. Hier kreeg ik steun, een hart onder de riem als ik dat nodig had.
Ik had überhaupt nog niets van ze gehoord dit hele traject. Ballast overboord. Daar ben ik een stuk harder in geworden nu. Ga mijn energie daar niet meer insteken
buzziebee wijzigde dit bericht op 28-06-2022 08:49
14.51% gewijzigd
dinsdag 28 juni 2022 om 08:46
Nu het leven dus weer langzaam oppakken. Ik weet alleen niet zo goed hoe nog. Ik wil niet meer zoals vroeger meer op die sneltrein. Meer genieten blijven en daar ook de tijd voor hebben. Meer tijd voor vrijwilligerswerk ook. Maar de doc zei dat ik nu eerst gewoon na 7 maanden ellende alles even een tijdje moet laten bezinken.
En die carrière als smurf kan ik wel op mijn buik schrijven nu natuurlijk
En die carrière als smurf kan ik wel op mijn buik schrijven nu natuurlijk
maar goed, weg ermee! 
dinsdag 28 juni 2022 om 14:10
BuzzieBee schreef: ↑28-06-2022 08:26Sorry. Waren even aan het vieren! Alles is goed en daarna bloed gegeven waarna rond 17:00 de arts belde dat links het al het al had overgenomen ook!!! Kortom. Raar gevoel. Superblij maar ook een vreemd soort ‘gat’ ineens.
Uiteraard had ik het op facebook vermeld waaronder een van die ‘geweldige’ gezinsleden van me (not) natuurlijk even moest schrijven “zie je wel, we wisten wel dat het aanstelleritis was” eh pardon? Meteen maar besloten dat contact nu voorgoed te verbreken. Immers goed of slecht, de behandeling had hetzelfde geweest. Alleen dan nog een keertje. Kortom jullie voelden meer als familie dan mijn echte familie. Hier kreeg ik steun, een hart onder de riem als ik dat nodig had.
Ik had überhaupt nog niets van ze gehoord dit hele traject. Ballast overboord. Daar ben ik een stuk harder in geworden nu. Ga mijn energie daar niet meer insteken
die familie is niet goed hoor.Maar goed, daar ben je nu van af. Denk en hoop dat dat een hoop rust gaat geven.
Wat goed dat de andere kant het al heeft overgenomen.
Cum non tum age
dinsdag 28 juni 2022 om 14:49
Allemachtig zeg, hoe lomp kunnen mensen zijn! Groot gelijk dat je daar geen energie meer in steekt.
En wat een goed nieuws! Er hebben hier zeker een aantal mensen mee zitten duimen met je hoor! Ik kan echt een heel dag vrolijk zijn met dergelijk nieuws, en ik ken je niet eens. Laats gaan hoe het voor jullie is.
En helemaal niet gek dat je alles even moet laten bezinken. Je zit in een soort achtbaan waar je niet uit kunt, en waarvan je niet weet wanneer het ophoudt. Dat kost bakken met energie, daar moet je echt even van bijkomen.
En wat een goed nieuws! Er hebben hier zeker een aantal mensen mee zitten duimen met je hoor! Ik kan echt een heel dag vrolijk zijn met dergelijk nieuws, en ik ken je niet eens. Laats gaan hoe het voor jullie is.
En helemaal niet gek dat je alles even moet laten bezinken. Je zit in een soort achtbaan waar je niet uit kunt, en waarvan je niet weet wanneer het ophoudt. Dat kost bakken met energie, daar moet je echt even van bijkomen.
dinsdag 28 juni 2022 om 15:23
nausicaa schreef: ↑28-06-2022 14:49Allemachtig zeg, hoe lomp kunnen mensen zijn! Groot gelijk dat je daar geen energie meer in steekt.
Mijn ouders waren net zo toen ze er nog waren.
En wat een goed nieuws! Er hebben hier zeker een aantal mensen mee zitten duimen met je hoor! Ik kan echt een heel dag vrolijk zijn met dergelijk nieuws, en ik ken je niet eens. Laats gaan hoe het voor jullie is.
En helemaal niet gek dat je alles even moet laten bezinken. Je zit in een soort achtbaan waar je niet uit kunt, en waarvan je niet weet wanneer het ophoudt. Dat kost bakken met energie, daar moet je echt even van bijkomen.
Raar is dat he. Ik ben echt superblij maar stap eigenlijk over van de ene naar de andere achtbaan. Ik wil niet meer terug naar hoe het hiervoor was, maar wat ik wel wil weet ik ook nog niet. En ik weet bij god niet wat ik met al die verschillende emoties tegelijkertijd moet. Praat ik as maandag wel weer over met de POH GGZ. En ik vind het wel uit. Maar weet even niet waar ik moet beginnen.
Ik heb veel lieve mensen ontmoet. Een huis vol bloemen van mensen die ik niet eens kende voor ik ziek werd maar omdat ik wat wilde doen veel vrijwilligerswerk gedaan in eigen tempo. En je eigen familie. Niks. Nada. Noppes. Niet eens een appje. Immers het was toch oke? Alsof ik gewoon lekker voor de leuk en de aandacht dat kolere ding heb weg laten halen incluis de pijn. Alsof de oncoloog zei; “opereren. Moet weg” . Omdat zo’n chirurg werkelijk niets andere te doen heeft en zich doodverveelt de ganse dag. Maar nee ik ben een aansteller. Ben zo gruwelijk pissed! Mijn vriend nog meer dan ik trouwens. Ach het is al mijn hele leven zo. Wat had ik verwacht eigenlijk…
dinsdag 28 juni 2022 om 20:08
Bezig Bijtje. Ik begrijp je. Ik begrijp ook je spagaat. Familie is echt heel moeilijk als het gaat zoals het bij jou gaat (en voor een stuk bij mij ging).
Geef jezelf tijd. Tijd om door die emotie te gaan. Tijd om er over te praten ook nadat de emotie wat gezakt is. Probeer die familie intussen te negeren. Er komt een moment dat je het helder hebt voor jezelf. Doorvoeld helder. En dan is er zelfs geen kwaadheid meer maar alleen opluchting bij het indrukken van de deleteknop.
Althans: zo ging het voor mij. Die opluchting is daarna alleen maar groter geworden. Vooral omdat ik geen last meer had van gewetenskwesties en in mijn leven voelde hoeveel ruimte er voor mooie sociale momenten was nadat ik die knop omgedraaid had zonder mezelf te forceren.
En ook ik vond hier op het forum mooie mensen. Soms bleef het bij internet, sommigen passeerden ook IRL, een paar zitten in mijn hart. Ik vermoed nu 'voor altijd'. Want die hebben me leren kennen in mijn ware 'ik'. En die 'ik' is soms ook een einzelganger en dat is bekend en wordt geaccepteerd.
Geef jezelf tijd. Tijd om door die emotie te gaan. Tijd om er over te praten ook nadat de emotie wat gezakt is. Probeer die familie intussen te negeren. Er komt een moment dat je het helder hebt voor jezelf. Doorvoeld helder. En dan is er zelfs geen kwaadheid meer maar alleen opluchting bij het indrukken van de deleteknop.
Althans: zo ging het voor mij. Die opluchting is daarna alleen maar groter geworden. Vooral omdat ik geen last meer had van gewetenskwesties en in mijn leven voelde hoeveel ruimte er voor mooie sociale momenten was nadat ik die knop omgedraaid had zonder mezelf te forceren.
En ook ik vond hier op het forum mooie mensen. Soms bleef het bij internet, sommigen passeerden ook IRL, een paar zitten in mijn hart. Ik vermoed nu 'voor altijd'. Want die hebben me leren kennen in mijn ware 'ik'. En die 'ik' is soms ook een einzelganger en dat is bekend en wordt geaccepteerd.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
donderdag 30 juni 2022 om 08:15
Dank voor je berichtje oudblond. Het verdriet zakte al heel snel. Al 18 jaar zit ik op de schopstoel (sinds ik uit het dorp ben vertrokken en heel heel ver weg ben gaan wonen (wel 80 hele km). Ik bleef maar contact houden, naar verjaardagen gaan waar ik en vriens doodgezwegen werden. Die graftak van mijn ex dagelijks was. Na deze huidige periode is het klaar. Basta. Immers je kunt niet verliezen als je niet meer meespeelt. Geen brok in de maag meer. De frustratie. Het op de terugweg huilen in de auto. Plezier had ik er al 18 jaar niet meer aan. They can kiss my ass… deze dame is geen 16 meer maar 48 en ik heb besloten niet meer mee te spelen. Te veel gebeurd en altijd maar weer met de mantel der liefde bedekt immers ‘jij bent de oudste, wees de wijste, maak jij het nou weer goed’. Maar mijnouders deden er net zo hard aan mee. Die zijn er nu niet meer. Geen enkele reden om nog uit die gifbeker te drinken
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
