Citalopram bij niet aangeboren hersenletsel

lemoos2 schreef: ↑

28-12-2022 14:56

Ja tien uurtjes verdeeld over vier dagen.

Dat klinkt zo knap. Maak je wel eens vervelende situaties mee of accepteert men hoe je bent (en de leerlingen)?

pausini schreef: ↑

30-12-2022 20:48

Dat klinkt zo knap. Maak je wel eens vervelende situaties mee of accepteert men hoe je bent (en de leerlingen)?

Leerlingen weten niet beter dus eigenlijk nooit iets vervelends. Ja ze doen mijn loopje wel eens na maar dat doen ze waar ik bij sta en ik maak er zelf ook grappen over, dat moet ook kunnen. Ze nemen het hoe het is en denken daar verder niet over na. Collega’s vergeten wel eens waarom ik niet meer mee kan op excursies. In oudercontacten speelt het geen rol.

Eigenlijk alleen een heel vervelend akkefietje gehad op de basisschool van zoon toen hij daar nog zat. Dat zo’n zelfbenoemde ‘bezorgde medemoeder’ naar de juf ging om te ‘klikken’ dat ik wellicht een alcoholprobleem had. Die heb ik voor de ogen van andere ouders (geen kinderen) even aangesproken op haar versie van de barmhartige Samaritaan. Toen was ik echt uit mijn panty geknald.

Verder alleen soms mensen die vinden dat ik best met de trap kan gaan/best mijn eigen spullen normaal kan tillen. Schijnbaar irriteert het een groep mensen als je iemand om hulp vraagt en dat nog krijgt ook. Dan moet daar een ‘Dat kunt u best zelf/Dat kan die mevrouw ook zelf’ tegenaan. Die krijgen vervolgens 9 van de 10 keer een ‘waar bemoeit u zich mee?’ overheen. De tiende keer laat ik het als ik inschat dat het weer zo’n figuur is die vooral zit te wachten op de kans om weer eens te vertellen hoe erg zij er wel niet aan toe zijn en hoe dapper en sterk ze wel niet zijn.

Ik heb niet alle reacties gelezen maar ik slik zelf citolapram. Ik moest er eerst niks van hebben en stond er negatief tegenover. Als ik nu terugkijk heeft het wel een beetje mn leven gered. Ik kan het leven nu weer aan op een "normaal" tempo. Ik kan in een drukke winkel boodschappen doen, naar een verjaardagsfeestje, een stad bezoeken, op vakantie gaan. Ik voel me veel relaxter en kan me beter concentreren en hou me niet meer vast aan allerlei bijzaken. Die komen minder binnen. Ik wil nu eigenlijk nooit meer stoppen met citolapram. Een diabetes heeft ook medicijnen nodig en ik miste dit stofje. Nu denk ik waarom was ik er zo op tegen? Blij dat het er is.

Ik heb geen niet aangeboren hersenletsel maar wil je toch de werking op mij delen. Mss heb je er wat aan

lemoos2 schreef: ↑

30-12-2022 21:06

Leerlingen weten niet beter dus eigenlijk nooit iets vervelends. Ja ze doen mijn loopje wel eens na maar dat doen ze waar ik bij sta en ik maak er zelf ook grappen over, dat moet ook kunnen. Ze nemen het hoe het is en denken daar verder niet over na. Collega’s vergeten wel eens waarom ik niet meer mee kan op excursies. In oudercontacten speelt het geen rol.

Eigenlijk alleen een heel vervelend akkefietje gehad op de basisschool van zoon toen hij daar nog zat. Dat zo’n zelfbenoemde ‘bezorgde medemoeder’ naar de juf ging om te ‘klikken’ dat ik wellicht een alcoholprobleem had. Die heb ik voor de ogen van andere ouders (geen kinderen) even aangesproken op haar versie van de barmhartige Samaritaan. Toen was ik echt uit mijn panty geknald.

Verder alleen soms mensen die vinden dat ik best met de trap kan gaan/best mijn eigen spullen normaal kan tillen. Schijnbaar irriteert het een groep mensen als je iemand om hulp vraagt en dat nog krijgt ook. Dan moet daar een ‘Dat kunt u best zelf/Dat kan die mevrouw ook zelf’ tegenaan. Die krijgen vervolgens 9 van de 10 keer een ‘waar bemoeit u zich mee?’ overheen. De tiende keer laat ik het als ik inschat dat het weer zo’n figuur is die vooral zit te wachten op de kans om weer eens te vertellen hoe erg zij er wel niet aan toe zijn en hoe dapper en sterk ze wel niet zijn.

Jee! Jij zou al niet voor de poes zijn geweest voor je infarct denk ik zo.

Laatje schreef: ↑

30-12-2022 11:32

N.a.v. de post van Impala een aantal linkjes/tips, allemaal positieve ervaringen mee.

Boek: Hersenschorsing- Margot Ros (over leven met en herstel na een hersenkneuzing, met achterin het boek verwijzingen naar allerlei instanties)

https://stichtinghersenschudding.nl/
Website met info, podcast, tips


Zita Schwab: nah coaching


Neuron psychologie: neuropsycholoog met behandeling postcommotioneel syndroom.

Thanks. Ik weet niet precies waar mijn familielid nu voor openstaat staat of zin in heeft, ze is ook een beetje moe van alle behandelingen, maar het is heel goed om te weten.