
Diagnose ASS bij meisjes
dinsdag 27 juni 2023 om 17:21
Een beetje naar aanleiding van het topic over de date met wel/niet ASS, zou ik graag jullie input vragen over het volgende.
Mijn jongste (12) heeft net een diagnostisch traject achter de rug mbt ASS. Hiervoor zijn de volgende testen afgenomen
- WISC-V --> Afgenomen toen ze 10 was, hoog IQ
- ZALC --> Conformistisch stadium (gemiddeld tot bovengemiddeld)
- BYI-NL --> afgenomen toen ze 10 was.
- Sociaal-cognitieve vaardigheden test --> Moeite met herkennen/onderscheiden emoties, rest gemiddeld.
- SCID-5 Junior --> ADHD is hierin niet meegenomen. Negatief zelfbeeld, angsten met name op sociaal vlak, aantal dwanghandelingen, talig maar moeite met spreekwoorden en sarcasme.
Observatie in klas: onopvallend, stil maar wel leuke interactie met haar groepje.
Dit even in een notendop de testen + samenvatting uitslagen.
Conclusie: Laat kenmerken zien van ASS maar de diagnose wordt uitgesloten. Met name op het sociale vlak (A-categorie) vertoont ze te weinig kenmerken. Op de overige kenmerken (B-categorie) laat ze meer kenmerken zien.
Wat me verbaasde is dat het nu HSP werd genoemd alhoewel dit, zo zei men erbij, geen officiele diagnose is met hierbij een vastgestelde angststoornis met beperkte lijdensdruk en beperkingen in het sociaal functioneren.
Een aantal dingen zitten me niet lekker maar is wellicht heel normaal dus vandaar mijn vragen aan jullie
De orthopedagoog heeft de testen/interviews afgenomen. Zij gaf zelf, al voorafgaand aan de testen aan, geen vermoeden te hebben van ASS. Alles is naar de generalist gestuurd die de diagnose heeft gesteld waarbij deze persoon kind nog nooit heeft ontmoet.
- In hoeverre kan bevoordeling van invloed zijn
- Is het standaard dat diagnose wordt gesteld door een derde persoon
Begrijp me niet verkeerd, het is niet zo dat ik per se een etiketje wil maar ik zie wel de struggles van kind. Oudste heeft ook ASS, net als vader, en ik weet uit ervaring dat hulp net wat makkelijker is wanneer je wel een diagnose hebt. Waarbij oudste niet tijdig genoeg hulp kreeg (ook eerst niet voldoende kenmerken maar 2e traject wel diagnose gekregen) maar toen eigenlijk al volledig was vastgelopen.
Kind zelf heeft het idee dat haar behandelaar niet alles meegenomen heeft omdat "ze niet wilde zeuren over waar ze allemaal last van heeft".
Ik weet zelf niet zo goed was wijsheid is. Behandelaar heeft gevraagd of we er even over na wilde denken wat we nu willen. Advies is de huidige behandeling van specialistisch naar basis GGZ over te zetten. Dit omdat er dus geen sprake is van ASS en dit niet nodig is.
Zie ik het nu te somber is en maak ik me onterecht zorgen dat er sprake is van misdiagnose vanwege sociaal aangepast gedrag of toch verder gaan kijken?
Bedankt alvast voor het meedenken!
Mijn jongste (12) heeft net een diagnostisch traject achter de rug mbt ASS. Hiervoor zijn de volgende testen afgenomen
- WISC-V --> Afgenomen toen ze 10 was, hoog IQ
- ZALC --> Conformistisch stadium (gemiddeld tot bovengemiddeld)
- BYI-NL --> afgenomen toen ze 10 was.
- Sociaal-cognitieve vaardigheden test --> Moeite met herkennen/onderscheiden emoties, rest gemiddeld.
- SCID-5 Junior --> ADHD is hierin niet meegenomen. Negatief zelfbeeld, angsten met name op sociaal vlak, aantal dwanghandelingen, talig maar moeite met spreekwoorden en sarcasme.
Observatie in klas: onopvallend, stil maar wel leuke interactie met haar groepje.
Dit even in een notendop de testen + samenvatting uitslagen.
Conclusie: Laat kenmerken zien van ASS maar de diagnose wordt uitgesloten. Met name op het sociale vlak (A-categorie) vertoont ze te weinig kenmerken. Op de overige kenmerken (B-categorie) laat ze meer kenmerken zien.
Wat me verbaasde is dat het nu HSP werd genoemd alhoewel dit, zo zei men erbij, geen officiele diagnose is met hierbij een vastgestelde angststoornis met beperkte lijdensdruk en beperkingen in het sociaal functioneren.
Een aantal dingen zitten me niet lekker maar is wellicht heel normaal dus vandaar mijn vragen aan jullie
De orthopedagoog heeft de testen/interviews afgenomen. Zij gaf zelf, al voorafgaand aan de testen aan, geen vermoeden te hebben van ASS. Alles is naar de generalist gestuurd die de diagnose heeft gesteld waarbij deze persoon kind nog nooit heeft ontmoet.
- In hoeverre kan bevoordeling van invloed zijn
- Is het standaard dat diagnose wordt gesteld door een derde persoon
Begrijp me niet verkeerd, het is niet zo dat ik per se een etiketje wil maar ik zie wel de struggles van kind. Oudste heeft ook ASS, net als vader, en ik weet uit ervaring dat hulp net wat makkelijker is wanneer je wel een diagnose hebt. Waarbij oudste niet tijdig genoeg hulp kreeg (ook eerst niet voldoende kenmerken maar 2e traject wel diagnose gekregen) maar toen eigenlijk al volledig was vastgelopen.
Kind zelf heeft het idee dat haar behandelaar niet alles meegenomen heeft omdat "ze niet wilde zeuren over waar ze allemaal last van heeft".
Ik weet zelf niet zo goed was wijsheid is. Behandelaar heeft gevraagd of we er even over na wilde denken wat we nu willen. Advies is de huidige behandeling van specialistisch naar basis GGZ over te zetten. Dit omdat er dus geen sprake is van ASS en dit niet nodig is.
Zie ik het nu te somber is en maak ik me onterecht zorgen dat er sprake is van misdiagnose vanwege sociaal aangepast gedrag of toch verder gaan kijken?
Bedankt alvast voor het meedenken!
dinsdag 4 juli 2023 om 12:14
dinsdag 4 juli 2023 om 14:12
Meisjes hebben vaak geleerd hoe ze zich sociaal wenselijk moeten gedragen. Dan lijkt het alsof ze geen moeite hebben met sociaal contact, maar feitelijk zijn ze zich continu aan het aanpassen en aan het schakelen wat bakken met energie kost. Ongezien.
Bij mijn dochter kwam dit pas duidelijker naar voren toen ze al ruim in de puberteit was.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in