Gezondheid
alle pijlers
Ervaringen met verzorgingshuis
woensdag 15 november 2023 om 17:34
Sinds kort woont een familielid van mij in een verzorgingshuis. Ik ben nu een paar keer op bezoek geweest en ik ben geschrokken van het niveau van de zorg daar. Er is heel weinig interactie tussen de zorgmedewerkers en de cliënten en positieve, gezellige interactie en liefdevolle verzorging zie ik al helemaal niet. De lichamelijke verzorging laat naar mijn mening ook te wensen over. Met elkaar hebben de zorgmedewerkers het wel gezellig.
Heeft mijn familielid het slecht getroffen of is dit normaal? Wat zijn jullie ervaringen? Ik hoor ook graag reacties van forummers die zelf in de zorg werken.
Heeft mijn familielid het slecht getroffen of is dit normaal? Wat zijn jullie ervaringen? Ik hoor ook graag reacties van forummers die zelf in de zorg werken.
anoniem_65e99d66f06df wijzigde dit bericht op 15-11-2023 20:43
3.27% gewijzigd
woensdag 15 november 2023 om 17:37
woensdag 15 november 2023 om 17:41
Bedankt voor je lieve reactie. Als ik hierover vertel krijg ik soms het idee dat ik teveel verwacht.Louck schreef: ↑15-11-2023 17:37Iemand uit de zorg hier.
Zo te horen heeft je familielid het slecht getroffen want ik weet uit zowel werkervaring als privé-ervaring dat het echt wel anders kan.
Wellicht eens een gesprek aanvragen? En bij geen gehoor, steeds hogerop? Dit klinkt echt niet oké. Persoonlijk zou ik er werk van maken.
woensdag 15 november 2023 om 17:54
Helaas zit er echt heel veel verschil in hoe het er aan toe gaat bij verzorgingshuizen.
Waar mijn oma eerst zat was ook een trieste bedoening. Gelukkig kon ze overgeplaatst worden (meer om de reden dat ze dan veel dichter bij zou zitten: zelfde woonplaats ipv ruim 100km verderop).
Waar ze nu zit heeft ze een mooie ruime kamer (bijna een appartement), vriendelijke verpleging, leuke activiteiten (overgooien met een ballon, avondvierdaagse, muziekavonden etc.), oog voor het welzijn van de bewoners, leuk interieur (niet zo'n steriele ziekenhuis gang)...
En tuurlijk valt er soms wel iets op aan te merken, maar over het algemeen is het hier gewoon heel fijn. En korte lijntjes met de verpleging.
Mijn oma is kneiterdement en kan heel moeilijk zijn, maar iedereen is altijd vriendelijk en behulpzaam.
Dus rondkijken of er iets anders beschikbaar is kan lonen. Hoewel het vrij lastig is een overplaatsing voor elkaar te krijgen...
Waar mijn oma eerst zat was ook een trieste bedoening. Gelukkig kon ze overgeplaatst worden (meer om de reden dat ze dan veel dichter bij zou zitten: zelfde woonplaats ipv ruim 100km verderop).
Waar ze nu zit heeft ze een mooie ruime kamer (bijna een appartement), vriendelijke verpleging, leuke activiteiten (overgooien met een ballon, avondvierdaagse, muziekavonden etc.), oog voor het welzijn van de bewoners, leuk interieur (niet zo'n steriele ziekenhuis gang)...
En tuurlijk valt er soms wel iets op aan te merken, maar over het algemeen is het hier gewoon heel fijn. En korte lijntjes met de verpleging.
Mijn oma is kneiterdement en kan heel moeilijk zijn, maar iedereen is altijd vriendelijk en behulpzaam.
Dus rondkijken of er iets anders beschikbaar is kan lonen. Hoewel het vrij lastig is een overplaatsing voor elkaar te krijgen...
woensdag 15 november 2023 om 18:00
Hoe ziet de rest van de familie het?
Het kan natuurlijk zijn dat je altijd net op "het verkeerde moment" komt.
Tegelijk is er op heel veel plekken in de zorg chronisch personeelstekort, chronische onderbemanning en is dus helaas niet elk verzorgingshuis daardoor even geweldig. Of heeft het personeel dus gewoon niet veel tijd om veel met hun ouderen te doen.
Het kan natuurlijk zijn dat je altijd net op "het verkeerde moment" komt.
Tegelijk is er op heel veel plekken in de zorg chronisch personeelstekort, chronische onderbemanning en is dus helaas niet elk verzorgingshuis daardoor even geweldig. Of heeft het personeel dus gewoon niet veel tijd om veel met hun ouderen te doen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 15 november 2023 om 18:33
Deels hetzelfde, maar ook wel "ze kunnen toch niet alle cliënten helpen". Maar ik zie niemand geholpen worden, ik hoor alleen 'Ik kom zo bij u", "mijn collega komt zo bij u", "nee, ik ben klaar met werken" en vervolgens komt er niemand.
Ik weet natuurlijk dat er personeelstekort is in de zorg, maar eerlijk gezegd zie ik geen overbelasting van de zorgmedewerkers op deze afdeling.
woensdag 15 november 2023 om 18:54
De basis op orde is toch wel het minste wat je mag verwachten. Zeker lichamelijke verzorging en enige warmte vanuit de verzorgers zou daar voor mij onder vallen. Het trieste is vaak dat de cliënt, om welke reden dan ook, daarin niet voor zichzelf op kan komen. Dus vooral doen als je je daar toe geroepen voelt! Ik kan het alleen maar waarderen als familieleden zich naar mij uitspreken met zorgen want dan kan ik er iets mee gaan doen. Voel je vooral niet bezwaard!
woensdag 15 november 2023 om 19:08
Hier heeft een familielid in 2 huizen gezeten (overgeplaatst zodat ze dichterbij zou zitten) maar beide qua verzorgd personeel echt petje af! Lief zorgzaam en onder druk nog altijd tijd voor een praatje en een luisterend oor...
Enige nare ervaring waren met de mensen niet van de afdelingen... Die behandelde mijn familie lid echt als een inkomsten project....
Enige nare ervaring waren met de mensen niet van de afdelingen... Die behandelde mijn familie lid echt als een inkomsten project....
woensdag 15 november 2023 om 19:10
Ben je eerste contact persoon? Zo nee, leg het bij die persoon, die kan er verder mee aan de slag als hij/ zij dat wil .
Ze spreekt over een verzorgingshuis, die bestaan niet meer. Het is een woonzorgcentrum of een verpleeghuis. De verzorging moet bij allebei op orde zijn maar het is altijd prettig als je de juiste termen gebruikt.
Mijn moeder woont in een woonzorgcentrum, en het is nooit zoals thuis en ik zie ook dingen die anders kunnen, naar over het algemeen doet men zijn best. Moeder is happy, en dat is voor mij het belangrijkste. De meeste dingen die ik als storend ervaar, daar heeft zij helemaal geen hinder van.
Ze spreekt over een verzorgingshuis, die bestaan niet meer. Het is een woonzorgcentrum of een verpleeghuis. De verzorging moet bij allebei op orde zijn maar het is altijd prettig als je de juiste termen gebruikt.
Mijn moeder woont in een woonzorgcentrum, en het is nooit zoals thuis en ik zie ook dingen die anders kunnen, naar over het algemeen doet men zijn best. Moeder is happy, en dat is voor mij het belangrijkste. De meeste dingen die ik als storend ervaar, daar heeft zij helemaal geen hinder van.
woensdag 15 november 2023 om 19:23
woensdag 15 november 2023 om 19:39
Een ander familielid is contactpersoon en zij koppelt ook zeker dingen terug.ambra schreef: ↑15-11-2023 19:10Ben je eerste contact persoon? Zo nee, leg het bij die persoon, die kan er verder mee aan de slag als hij/ zij dat wil .
Ze spreekt over een verzorgingshuis, die bestaan niet meer. Het is een woonzorgcentrum of een verpleeghuis. De verzorging moet bij allebei op orde zijn maar het is altijd prettig als je de juiste termen gebruikt.
Mijn moeder woont in een woonzorgcentrum, en het is nooit zoals thuis en ik zie ook dingen die anders kunnen, naar over het algemeen doet men zijn best. Moeder is happy, en dat is voor mij het belangrijkste. De meeste dingen die ik als storend ervaar, daar heeft zij helemaal geen hinder van.
Sorry als ik niet de juiste term gebruik, ik had er nog speciaal voor gegoogeld en 'verzorgingshuis' is wel een term die ik zag op de site van de instelling.
woensdag 15 november 2023 om 19:42
Mijn moeder woont al jaren in een verpleeghuis en ik ben juist enorm te spreken over de zorg. Ondanks de drukte weten ze toch altijd tijd vrij te maken voor iets leuks (een dansje met mijn moeder kan bijvoorbeeld haar hele dag maken). Ze zijn liefdevol, geven haar een knuffel, ze nemen ook voor mij als eerste contactpersoon altijd de tijd.
…
woensdag 15 november 2023 om 20:06
Het is het ergste wat ik ooit gezien heb.
Een doolhof van gangen waar demente mensen doorheen dwaalden verdwaald of op zoek naar iets, moederziel alleen en mensen aansprekend die ze tegenkwamen, hopend dat ze zouden kunnen helpen maar geholpen werden ze nooit, en dus dwaalden ze maar weer verder. Het rook er naar urine, in de verte hoorde je mensen schreeuwen of huilen. Er was een soort aula met een lange tafel waar wat mensen in rolstoel zaten. Blijkbaar uren achter elkaar. Er was helemaal niks in die kamer, die mensen staarden maar of waren in slaap gevallen in hun stoel. De kamers waren vrij steriel, roken wederom naar urine en er kwamen constant demente mensen naar binnen die dan in andermans bed wilden kruipen of dingen stalen. De verzorging liet de persoon waar ik om gaf gewoon zitten toen hij nodig moest plassen want hun meeting was belangrijker dan iemand die niks meer kan en heeft te helpen. Naar buiten gingen ze alleen als het bezoek er was en het bezoek ze meenam. De stakkers die niemand hadden kwamen niet buiten, voor zover ik weet.
Ik kan wel janken als ik er aan terug denk.
Een doolhof van gangen waar demente mensen doorheen dwaalden verdwaald of op zoek naar iets, moederziel alleen en mensen aansprekend die ze tegenkwamen, hopend dat ze zouden kunnen helpen maar geholpen werden ze nooit, en dus dwaalden ze maar weer verder. Het rook er naar urine, in de verte hoorde je mensen schreeuwen of huilen. Er was een soort aula met een lange tafel waar wat mensen in rolstoel zaten. Blijkbaar uren achter elkaar. Er was helemaal niks in die kamer, die mensen staarden maar of waren in slaap gevallen in hun stoel. De kamers waren vrij steriel, roken wederom naar urine en er kwamen constant demente mensen naar binnen die dan in andermans bed wilden kruipen of dingen stalen. De verzorging liet de persoon waar ik om gaf gewoon zitten toen hij nodig moest plassen want hun meeting was belangrijker dan iemand die niks meer kan en heeft te helpen. Naar buiten gingen ze alleen als het bezoek er was en het bezoek ze meenam. De stakkers die niemand hadden kwamen niet buiten, voor zover ik weet.
Ik kan wel janken als ik er aan terug denk.
woensdag 15 november 2023 om 20:26
Wat erg Ugli...Ugli schreef: ↑15-11-2023 20:06Het is het ergste wat ik ooit gezien heb.
Een doolhof van gangen waar demente mensen doorheen dwaalden verdwaald of op zoek naar iets, moederziel alleen en mensen aansprekend die ze tegenkwamen, hopend dat ze zouden kunnen helpen maar geholpen werden ze nooit, en dus dwaalden ze maar weer verder. Het rook er naar urine, in de verte hoorde je mensen schreeuwen of huilen. Er was een soort aula met een lange tafel waar wat mensen in rolstoel zaten. Blijkbaar uren achter elkaar. Er was helemaal niks in die kamer, die mensen staarden maar of waren in slaap gevallen in hun stoel. De kamers waren vrij steriel, roken wederom naar urine en er kwamen constant demente mensen naar binnen die dan in andermans bed wilden kruipen of dingen stalen. De verzorging liet de persoon waar ik om gaf gewoon zitten toen hij nodig moest plassen want hun meeting was belangrijker dan iemand die niks meer kan en heeft te helpen. Naar buiten gingen ze alleen als het bezoek er was en het bezoek ze meenam. De stakkers die niemand hadden kwamen niet buiten, voor zover ik weet.
Ik kan wel janken als ik er aan terug denk.
woensdag 15 november 2023 om 20:54
Dat je het niet ziet, wil niet zeggen dat het er niet is.
Je schrijft dat je merkt dat de lichamelijke verzorging te wensen over laat. Wat is het dan precies wat je ziet?
woensdag 15 november 2023 om 20:56
Ik heb zowel ervaring met een familielid die er in verbleef als op professioneel vlak. Toen ik er zelf werkte vond ik het ook een trieste bedoening. De mensen die er werkten vonden koffiepauze ook belangrijker dan mensen helpen. Maar de werkdruk was dan ook behoorlijk hoog. Mijn familielid zat in een ander tehuis en daar was er wel veel meer huiselijkheid en fijne verzorging. Bewoners gingen als het even kon naar buiten. En kregen bijvoorbeeld ook regelmatig een advocaatje met slagroom of een taartje van het personeel. Ook werden er veel activiteiten georganiseerd.
Waar het in dat tehuis wel aan schortte was medisch geschoold personeel. Toen het familielid uiteindelijk een beroerte kreeg werd dit niet gezien en de hulp kwam uiteindelijk veel te laat. Pas toen familie aan de bel trok werd een arts opgeroepen. Dat was wel moeilijk te verteren want de symptomen waren overduidelijk.
Waar het in dat tehuis wel aan schortte was medisch geschoold personeel. Toen het familielid uiteindelijk een beroerte kreeg werd dit niet gezien en de hulp kwam uiteindelijk veel te laat. Pas toen familie aan de bel trok werd een arts opgeroepen. Dat was wel moeilijk te verteren want de symptomen waren overduidelijk.
woensdag 15 november 2023 om 21:15
Dat weet ik, daarom zeg ik bewust dat ik geen overbelasting zie en zeg ik dus niet dat er geen overbelasting is.
Familielid wordt soms pas erg laat uit bed gehaald en verzorgd, soms pas aan het einde van de ochtend, haar is vet en nagels zijn lang en vies.
anoniem_65e99d66f06df wijzigde dit bericht op 15-11-2023 21:16
0.43% gewijzigd
woensdag 15 november 2023 om 21:15
Nou ik weet niet waar en wanneer dat was ?Ugli schreef: ↑15-11-2023 20:06Het is het ergste wat ik ooit gezien heb.
Een doolhof van gangen waar demente mensen doorheen dwaalden verdwaald of op zoek naar iets, moederziel alleen en mensen aansprekend die ze tegenkwamen, hopend dat ze zouden kunnen helpen maar geholpen werden ze nooit, en dus dwaalden ze maar weer verder. Het rook er naar urine, in de verte hoorde je mensen schreeuwen of huilen. Er was een soort aula met een lange tafel waar wat mensen in rolstoel zaten. Blijkbaar uren achter elkaar. Er was helemaal niks in die kamer, die mensen staarden maar of waren in slaap gevallen in hun stoel. De kamers waren vrij steriel, roken wederom naar urine en er kwamen constant demente mensen naar binnen die dan in andermans bed wilden kruipen of dingen stalen. De verzorging liet de persoon waar ik om gaf gewoon zitten toen hij nodig moest plassen want hun meeting was belangrijker dan iemand die niks meer kan en heeft te helpen. Naar buiten gingen ze alleen als het bezoek er was en het bezoek ze meenam. De stakkers die niemand hadden kwamen niet buiten, voor zover ik weet.
Ik kan wel janken als ik er aan terug denk.
Mijn moeder woont in een verzorgingstehuis maar niets dan lof .
Veel persoonlijke aandacht voor mensen . Kamers gewoon met persoonlijke spullen en ook op de gangen geen urinegeur oid Communicatie verloopt ook prima . Elke dag activiteiten zoals hersentraining , krant voorlezen , rolstoelwandelen , knutselen etc .
Of wij hebben gewoon erg veel geluk dat ze in dit huis zit
woensdag 15 november 2023 om 21:19
Dit klinkt echt allemaal heel goed!Yildizlar2 schreef: ↑15-11-2023 21:15Nou ik weet niet waar en wanneer dat was ?
Mijn moeder woont in een verzorgingstehuis maar niets dan lof .
Veel persoonlijke aandacht voor mensen . Kamers gewoon met persoonlijke spullen en ook op de gangen geen urinegeur oid Communicatie verloopt ook prima . Elke dag activiteiten zoals hersentraining , krant voorlezen , rolstoelwandelen , knutselen etc .
Of wij hebben gewoon erg veel geluk dat ze in dit huis zit
woensdag 15 november 2023 om 21:43
Het laat uit bed worden gehaald valt wat mij betreft niet zozeer onder niet verzorgd zijn, maar eerder onder hoge werkdruk. Het overige wel.
Het komt voor dat er bijvoorbeeld slechts één verzorgende is op bijvoorbeeld 6 - 8 bewoners. Bij ziekte loopt dat aantal nog op. Dan is het onmogelijk om iedereen voor 10 uur zittend aan de koffie te hebben. En zullen er keuzes gemaakt worden wat betreft haren wassen of nagels verzorgen denk ik.
Ik zou overigens voor het verzorgen van de voeten (nagels) een pedicure inschakelen. Met nagels knippen of voetverzorging kan veel mis gaan.
flipflop wijzigde dit bericht op 15-11-2023 21:45
16.82% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
