Gezondheid
alle pijlers
Hernia L5-S1
vrijdag 24 januari 2025 om 13:48
Hi,
3 jaar geleden heb ik een hernia gehad met flinke uitstraling naar het linkerbeen. Hiervoor destijds medicijnen gekregen en 2x epidurale injectie. Of de injectie nou echt heeft geholpen betwijfel ik, maar de pijn is op een gegeven moment minder geworden en weggegaan (hernia zit er nog wel). Nu heb ik dus uitstraling naar mijn rechterbeen en erg veel pijn momenteel. Slaap ook heel slecht erdoor. Weer aan de medicijnen en heb 5 weken geleden een injectie gehad, die niets doet.
Nu sta ik voor de keuze nog een injectie (dit wil ik niet, want geen effect), verhoging medicijnen (heb ik mee ingestemd) en/of een operatie. Operatie is gelijk wel een grote ingreep (ik ben 31) en ik vind dit ook best eng. Weet niet zo goed waar ik goed aan doe en welllicht gaat het natuurlijk vanzelf over, kan ook nog, maar het is momenteel gewoon niet te doen.
Iemand dit ook gehad en tips?
3 jaar geleden heb ik een hernia gehad met flinke uitstraling naar het linkerbeen. Hiervoor destijds medicijnen gekregen en 2x epidurale injectie. Of de injectie nou echt heeft geholpen betwijfel ik, maar de pijn is op een gegeven moment minder geworden en weggegaan (hernia zit er nog wel). Nu heb ik dus uitstraling naar mijn rechterbeen en erg veel pijn momenteel. Slaap ook heel slecht erdoor. Weer aan de medicijnen en heb 5 weken geleden een injectie gehad, die niets doet.
Nu sta ik voor de keuze nog een injectie (dit wil ik niet, want geen effect), verhoging medicijnen (heb ik mee ingestemd) en/of een operatie. Operatie is gelijk wel een grote ingreep (ik ben 31) en ik vind dit ook best eng. Weet niet zo goed waar ik goed aan doe en welllicht gaat het natuurlijk vanzelf over, kan ook nog, maar het is momenteel gewoon niet te doen.
Iemand dit ook gehad en tips?
vrijdag 24 januari 2025 om 14:23
Hoi vraagtekens,
Ik heb 14 jaar geleden heel lang rondgelopen met rugpijn en uiteindelijk werd de pijn zo er en viel binnen 24 uur mijn beenzenuw uit van mijn rechterbeen. Ik moest met spoed geopereerd worden omdat mijn rechtervoet tot aan onder de knie compleet uitviel. Had een hanentred en voelde niets meer. Na de operatie voelde ik me top: ik had eindelijk GEEN rugpijn meer! Allleen bleef het verdoofde gevoel, had ik een klapvoet en moest lang revalideren. Maar goed, de hernia is opgelost en zelfs nu is mijn kuit nog verdoofd maar alles gaat weer goed. Ik moet blijven lopen, want er zit op de L5/s1 nu wel littekenweefsel wat het een zwakke plek maakt. Zo lang ik veel blijf lopen, gaat het goed. Dus ja een operatie is heftig maar het mij gelukkig ook veel opgeleverd! Sterkte!
Ik heb 14 jaar geleden heel lang rondgelopen met rugpijn en uiteindelijk werd de pijn zo er en viel binnen 24 uur mijn beenzenuw uit van mijn rechterbeen. Ik moest met spoed geopereerd worden omdat mijn rechtervoet tot aan onder de knie compleet uitviel. Had een hanentred en voelde niets meer. Na de operatie voelde ik me top: ik had eindelijk GEEN rugpijn meer! Allleen bleef het verdoofde gevoel, had ik een klapvoet en moest lang revalideren. Maar goed, de hernia is opgelost en zelfs nu is mijn kuit nog verdoofd maar alles gaat weer goed. Ik moet blijven lopen, want er zit op de L5/s1 nu wel littekenweefsel wat het een zwakke plek maakt. Zo lang ik veel blijf lopen, gaat het goed. Dus ja een operatie is heftig maar het mij gelukkig ook veel opgeleverd! Sterkte!
vrijdag 24 januari 2025 om 14:42
vrijdag 24 januari 2025 om 16:38
Opereren heeft vooral zin wanneer je ook echt neurologische problemen hebt. Dus echt uitval van spieren, in je broek plassen, geen controle over de dikke darm, over je benen struikelen etc.
Wanneer het alleen om (veel) pijn gaat zijn de resultaten niet zo goed. In eerste instantie misschien pijnvermindering (door de pijnmedicatie die in dat gebied gespoten is tijdens de operatie?). Maar na 5 jaar zijn mensen die niet geopereerd zijn in het algemeen minder goed af dan mensen die wel geopereerd zijn.
Zo te lezen is alles goed geïrriteerd, en dat gaat echt tijd kosten om te herstellen. Maak een afspraak bij iemand die verstand heeft van conservatief beleid (= niet operatie) en zorg voor goede pijnmedicatie.
Dit is het advies wat ik mijn patienten altijd geef
Wanneer het alleen om (veel) pijn gaat zijn de resultaten niet zo goed. In eerste instantie misschien pijnvermindering (door de pijnmedicatie die in dat gebied gespoten is tijdens de operatie?). Maar na 5 jaar zijn mensen die niet geopereerd zijn in het algemeen minder goed af dan mensen die wel geopereerd zijn.
Zo te lezen is alles goed geïrriteerd, en dat gaat echt tijd kosten om te herstellen. Maak een afspraak bij iemand die verstand heeft van conservatief beleid (= niet operatie) en zorg voor goede pijnmedicatie.
Dit is het advies wat ik mijn patienten altijd geef
vrijdag 24 januari 2025 om 16:46
Bedankt voor je bericht.WaterGirl schreef: ↑24-01-2025 16:38Opereren heeft vooral zin wanneer je ook echt neurologische problemen hebt. Dus echt uitval van spieren, in je broek plassen, geen controle over de dikke darm, over je benen struikelen etc.
Wanneer het alleen om (veel) pijn gaat zijn de resultaten niet zo goed. In eerste instantie misschien pijnvermindering (door de pijnmedicatie die in dat gebied gespoten is tijdens de operatie?). Maar na 5 jaar zijn mensen die niet geopereerd zijn in het algemeen minder goed af dan mensen die wel geopereerd zijn.
Zo te lezen is alles goed geïrriteerd, en dat gaat echt tijd kosten om te herstellen. Maak een afspraak bij iemand die verstand heeft van conservatief beleid (= niet operatie) en zorg voor goede pijnmedicatie.
Dit is het advies wat ik mijn patienten altijd geef
Conservatief beleid, aan wie of waar moet ik dan denken? Momenteel alleen onder behandeling bij nuroloog of pijnpoli, maar daar hebben zse het dus alleen over injectie of operatie, wat ik dus niet wil.
vrijdag 24 januari 2025 om 16:50
Second opinion bij een specialist. Iemand die zich alleen maar bezig houdt met de wervelkolom.
vrijdag 24 januari 2025 om 16:57
WaterGirl schreef: ↑24-01-2025 16:38Opereren heeft vooral zin wanneer je ook echt neurologische problemen hebt. Dus echt uitval van spieren, in je broek plassen, geen controle over de dikke darm, over je benen struikelen etc.
Wanneer het alleen om (veel) pijn gaat zijn de resultaten niet zo goed. In eerste instantie misschien pijnvermindering (door de pijnmedicatie die in dat gebied gespoten is tijdens de operatie?). Maar na 5 jaar zijn mensen die niet geopereerd zijn in het algemeen minder goed af dan mensen die wel geopereerd zijn.
Zo te lezen is alles goed geïrriteerd, en dat gaat echt tijd kosten om te herstellen. Maak een afspraak bij iemand die verstand heeft van conservatief beleid (= niet operatie) en zorg voor goede pijnmedicatie.
Dit is het advies wat ik mijn patienten altijd geef
Bedoel je niet het omgekeerde? En zo ja dan denkt men daar in het buitenland heel anders over kan ik je zeggen. En sorry, iemand die "conservatief beleid" aanhoudt zou ik mijden als de pest als ik kapot ging van de pijn.
vrijdag 24 januari 2025 om 17:45
Ik zou heel voorzichtig zijn met opereren. Ik had mijn eerste hernia (L4-5) 25 jaar geleden. Mijn huisarts zei toen dat het vanzelf wel over zou gaan. Dat gebeurde niet en ik bleef veel pijn houden. Uiteindelijk een goede fysio/manueel therapeut gevonden die me vooral veel liet bewegen. Dagelijks 30 minuten wandelen en stress verminderen. Dat genas uiteindelijk de eerste hernia. Duurde wel lang 6+ maanden.
Een paar jaar later hetzelfde verhaal op links. Bij mij is de oorzaak te veel stress in combi met een zittende baan waardoor ik mijn rugspieren te veel aanspan. Manuele therapie en veel bewegen laten het uiteindelijk weer verdwijnen maar het blijft een zwakke plek.
Sterkte. Ik weet hoe frustrerend het kan zijn om zo veel pijn te hebben.
Een paar jaar later hetzelfde verhaal op links. Bij mij is de oorzaak te veel stress in combi met een zittende baan waardoor ik mijn rugspieren te veel aanspan. Manuele therapie en veel bewegen laten het uiteindelijk weer verdwijnen maar het blijft een zwakke plek.
Sterkte. Ik weet hoe frustrerend het kan zijn om zo veel pijn te hebben.
vrijdag 24 januari 2025 om 19:46
vrijdag 24 januari 2025 om 20:40
Ik ben bijna 4 jaar geleden aan een enorme hernia op dezelfde hoogte geopereerd. Ik had al jaren op en af last van mijn rug en bekken maar nooit aan een hernia gedacht.
Het ging mis in mijn zwangerschap en ging bijna kruipend door het leven en dacht dat het bij mijn zwangerschap hoorde.
Pas toen ik plotsklaps niks meer voelde naar de dokter gegaan en lang verhaal heel kort ik ben de dag erna met spoed en heel erg zwanger geopereerd.
Helaas was de schade al aangericht en had ik een klapvoet en heb ik een jaar moeten revalideren. Heb er chronische fysio aan overgehouden en hier train ik nog wekelijks mee. Heb aan beide voeten zenuwschade en aan 1 been een dove kuit en kan ik niet zonder hulp op mijn tenen gaan staan.
Maar ik ben wel pijn vrij en door mijn fantastische fysio die mijn core is gaan trainen totaal geen last meer van mijn rug!
Oftewel opereren is niet zaligmakend maar op het punt waar jouw hernia zit misschien wel een goede reden om het wel te doen. Vanaf dat punt lopen namelijk de zenuwen naar links en naar rechts waardoor de klachten aan kanten kunnen wisselen. Maar betekent dus ook meer ellende aan beide benen als hij verder groeit.
Het ging mis in mijn zwangerschap en ging bijna kruipend door het leven en dacht dat het bij mijn zwangerschap hoorde.
Pas toen ik plotsklaps niks meer voelde naar de dokter gegaan en lang verhaal heel kort ik ben de dag erna met spoed en heel erg zwanger geopereerd.
Helaas was de schade al aangericht en had ik een klapvoet en heb ik een jaar moeten revalideren. Heb er chronische fysio aan overgehouden en hier train ik nog wekelijks mee. Heb aan beide voeten zenuwschade en aan 1 been een dove kuit en kan ik niet zonder hulp op mijn tenen gaan staan.
Maar ik ben wel pijn vrij en door mijn fantastische fysio die mijn core is gaan trainen totaal geen last meer van mijn rug!
Oftewel opereren is niet zaligmakend maar op het punt waar jouw hernia zit misschien wel een goede reden om het wel te doen. Vanaf dat punt lopen namelijk de zenuwen naar links en naar rechts waardoor de klachten aan kanten kunnen wisselen. Maar betekent dus ook meer ellende aan beide benen als hij verder groeit.
vrijdag 24 januari 2025 om 21:48
Vanuit mijn eigen persoonlijke ervaring zou ik zeggen: zo snel mogelijk opereren.
Bij mijn hernia is conservatief beleid ingezet. Eerst kijken of het uit zichzelf overgaat, daarna zenuwblokkades, nog even afwachten mevrouw, het kan weer uit zichzelf beter gaan. Tegen de tijd dat iedereen het er over eens was dat een operatie de beste optie was was mijn zenuw al dusdanig geïrriteerd.. revalidatie heeft daardoor heel erg lang geduurd en is helaas nooit meer helemaal goed gekomen.
Achteraf hoorde ik dat een operatie de meeste kans op echt goed herstel geeft als het binnen 6 maanden gebeurt. Indien mogelijk ga dan voor een PTED-operatie.
Bij mijn hernia is conservatief beleid ingezet. Eerst kijken of het uit zichzelf overgaat, daarna zenuwblokkades, nog even afwachten mevrouw, het kan weer uit zichzelf beter gaan. Tegen de tijd dat iedereen het er over eens was dat een operatie de beste optie was was mijn zenuw al dusdanig geïrriteerd.. revalidatie heeft daardoor heel erg lang geduurd en is helaas nooit meer helemaal goed gekomen.
Achteraf hoorde ik dat een operatie de meeste kans op echt goed herstel geeft als het binnen 6 maanden gebeurt. Indien mogelijk ga dan voor een PTED-operatie.
every journey starts with a single step
vrijdag 24 januari 2025 om 21:51
Heb jij toevallig gegevens van dat onderzoek? Ik vraag me echt af hoe dat onderzoek eruit ziet, in hoeverre er rekening gehouden wordt met de ernst van de klachten, het moment van operatie, of het alleen een nederlands onderzoek is of internationaal?WaterGirl schreef: ↑24-01-2025 16:38Opereren heeft vooral zin wanneer je ook echt neurologische problemen hebt. Dus echt uitval van spieren, in je broek plassen, geen controle over de dikke darm, over je benen struikelen etc.
Wanneer het alleen om (veel) pijn gaat zijn de resultaten niet zo goed. In eerste instantie misschien pijnvermindering (door de pijnmedicatie die in dat gebied gespoten is tijdens de operatie?). Maar na 5 jaar zijn mensen die niet geopereerd zijn in het algemeen minder goed af dan mensen die wel geopereerd zijn.
Zo te lezen is alles goed geïrriteerd, en dat gaat echt tijd kosten om te herstellen. Maak een afspraak bij iemand die verstand heeft van conservatief beleid (= niet operatie) en zorg voor goede pijnmedicatie.
Dit is het advies wat ik mijn patienten altijd geef
every journey starts with a single step
vrijdag 24 januari 2025 om 21:58
Heb je vooral die vreselijke beenpijn? Zoja, dan is opereren echt wel een goed idee.firedraakje schreef: ↑24-01-2025 21:51Heb jij toevallig gegevens van dat onderzoek? Ik vraag me echt af hoe dat onderzoek eruit ziet, in hoeverre er rekening gehouden wordt met de ernst van de klachten, het moment van operatie, of het alleen een nederlands onderzoek is of internationaal?
Je loopt altijd kans dat je rugpijn blijft houden, maar dat is anders dan die vreselijke beenpijn.
Hier een TENS en die helpt goed en hoef daardoor minder medicatie te gebruiken.
Het vervelende is dat je gewoon niet echt weet wat het juiste is. Je leest het hier ook, bij sommigen gaat de pijn weer weg op een gegeven moment en anderen houden juist zenuwschade over door te lang doorlopen.
Een neurochirurg is gemiddeld genomen voorzichtig met opereren en dat is niet voor niets.
De pijn is soms gekmakend dus ik leef met je mee.
peertjes wijzigde dit bericht op 25-01-2025 06:51
23.44% gewijzigd
zaterdag 25 januari 2025 om 04:22
Ik heb een hernia op dezelfde plek en ik weet dus hoe verschrikkelijk die pijn is. Maar een operatie heb ik nooit aangedurfd omdat ik bang was dat littekenweefsel dezelfde klachten zou veroorzaken. Ik had ook geen uitvalverschijnselen, alleen die helse pijn.
Bij mij zijn de ergste klachten binnen een jaar overgegaan, maar het blijft een zwakke plek. Stress en overprikkeling spelen ook een grote rol, ze zeggen niet voor niets dat iets op je zenuwen werkt. Bij mij heeft aquajoggen veel goed gedaan (dan zwem je rechtop in plaats van horizontaal, dus je trekt je rug niet hol), veel wandelen en heel veel yoga én acupunctuurbehandelingen. Fysio en osteopaat deden weinig.
Ik heb ook goede dingen gehoord over het Rughuis in de buurt van Rotterdam. Die maken een multidisciplinair programma en wordt door de meeste verzekeraars vergoed.
Sterkte! Je kan het je niet voorstellen als je er middenin zit, maar de pijn kan echt op korte termijn veel minder worden en zelfs weer verdwijnen.
Bij mij zijn de ergste klachten binnen een jaar overgegaan, maar het blijft een zwakke plek. Stress en overprikkeling spelen ook een grote rol, ze zeggen niet voor niets dat iets op je zenuwen werkt. Bij mij heeft aquajoggen veel goed gedaan (dan zwem je rechtop in plaats van horizontaal, dus je trekt je rug niet hol), veel wandelen en heel veel yoga én acupunctuurbehandelingen. Fysio en osteopaat deden weinig.
Ik heb ook goede dingen gehoord over het Rughuis in de buurt van Rotterdam. Die maken een multidisciplinair programma en wordt door de meeste verzekeraars vergoed.
Sterkte! Je kan het je niet voorstellen als je er middenin zit, maar de pijn kan echt op korte termijn veel minder worden en zelfs weer verdwijnen.
't Is al met al een heel gedoe
zaterdag 25 januari 2025 om 12:14
zaterdag 25 januari 2025 om 12:18
Partner had hetzelfde, 2 maal. Maanden lang plat gelegen met ontzettend veel pijn en uiteindelijk veel opiaten. Niet goed. Uiteindelijk afspraak gemaakt bij Bergman Clinics. Geopereerd en dezelfde dag liep hij al weer.
Veel artsen zijn naar mijn mening te conservatief. Door het lange wachten is er blijvende zenuwschade nu.
Veel artsen zijn naar mijn mening te conservatief. Door het lange wachten is er blijvende zenuwschade nu.
woensdag 29 januari 2025 om 09:02
Ik heb inderdaad zeker last van bijnpeen, maar momenteel ook echt heel erg onderrug en in mijn bil. Eigenlijk overal voor mn gevoel./Peertjes schreef: ↑24-01-2025 21:58Heb je vooral die vreselijke beenpijn? Zoja, dan is opereren echt wel een goed idee.
Je loopt altijd kans dat je rugpijn blijft houden, maar dat is anders dan die vreselijke beenpijn.
Hier een TENS en die helpt goed en hoef daardoor minder medicatie te gebruiken.
Het vervelende is dat je gewoon niet echt weet wat het juiste is. Je leest het hier ook, bij sommigen gaat de pijn weer weg op een gegeven moment en anderen houden juist zenuwschade over door te lang doorlopen.
Een neurochirurg is gemiddeld genomen voorzichtig met opereren en dat is niet voor niets.
De pijn is soms gekmakend dus ik leef met je mee.
woensdag 29 januari 2025 om 09:03
Dat wilde ik inderdaad vragen, of iemand bekend is met blijvende zenuwschade door te lang lopen ermee. Wat ervaart hij daarvan nu? Ik heb een second opinion aangevraagd en overweeg toch operatie, want ik heb ook gewoon minder zin in leven en ondernemen zo/.Lady_Day schreef: ↑25-01-2025 12:18Partner had hetzelfde, 2 maal. Maanden lang plat gelegen met ontzettend veel pijn en uiteindelijk veel opiaten. Niet goed. Uiteindelijk afspraak gemaakt bij Bergman Clinics. Geopereerd en dezelfde dag liep hij al weer.
Veel artsen zijn naar mijn mening te conservatief. Door het lange wachten is er blijvende zenuwschade nu.
woensdag 29 januari 2025 om 09:06
Bedankt voor je reactie. Hierdoor overweeg ik inderdaad nog meer om de operatie te doen. Ik vind het alleen echt doodeng.Hijodelaluna schreef: ↑24-01-2025 19:46Ik ben geopereerd anderhalf jaar geleden. Het viel me alles mee en ik heb nooit meer pijn gehad. De schade die ik heb opgelopen door te lang te wachten (uitval in been), is niet meer volledig ongedaan gemaakt want teveel beschadigd al. Wacht dus absoluut niet te lang!
woensdag 29 januari 2025 om 09:25
Waar zit je angst? Ik vond het uiteindelijk heel erg meevallen. Ik had uitval in 1 voet, uitstraling naar 1 been en bil. Ik heb tweemaal mijn rijexamen moeten afbreken omdat langer dan 20 minuten in een auto zitten niet lukte. Dat was voor mij dusdanig beperkend (niet 20 minuten autorijden, fietsen ging niet, voet weigerde soms bij lopen, continue pijnsteken), dat het het voor mij waard was. Toen ik wakker werd na de operatie had ik enorme rugpijn door de operatie, maar dat was NIETS in vergelijking met mijn eerdere pijn. Na een week of 3 was ik weer mobiel en nu, anderhalf jaar later heb ik nooit meer ergens last van gehad. Ik vond de operatie an sich wel spannend natuurlijk, maar het was het ZOOOO enorm waard!Vraagtekens schreef: ↑29-01-2025 09:06Bedankt voor je reactie. Hierdoor overweeg ik inderdaad nog meer om de operatie te doen. Ik vind het alleen echt doodeng.
woensdag 29 januari 2025 om 09:28
Overigens een toevoeging: het was voor mij geen keuze. Ik had een doortastende arts die nav de scan mij direct belde om een operatie te plannen. Hij gaf aan dat dit er echt uit moest omdat ik al schade had en dit niet vanzelf over zou gaan. Mijn hernia was echt heel groot (en ik was ook nog eens zwanger, dus die combinatie was voor mij qua pijn en voor mijn rug qua belasting een extra factor). Dus ik kon een operatie plannen, of doorlopen maar hij gaf wel aan dat er dan wellicht een moment kwam van heftigere schade en een spoedoperatie. Dat ik nu nog enigzins zelf controle had. Ik denk dat mijn zwangerschap geholpen heeft in deze. Ik was na de operatie vooral bang dat er iets met de baby zou zijn, en vond mezelf op dat moment niet zo belangrijk 
. Ook hielp het dat ik enorm veel vertrouwen had in mijn arts, en deze ook al vaker had gezien. Dat haalde ook wel veel spanning weg. Het feit dat mijn man in datzelfde ziekenhuis werkt gaf me nog wat extra vertrouwen. Op een of andere gekke manier bedacht ik dat ze heus extra hun best zouden doen omdat ze geen gezeur zouden willen met hun collega HHAHAHAHAHA.
. Ook hielp het dat ik enorm veel vertrouwen had in mijn arts, en deze ook al vaker had gezien. Dat haalde ook wel veel spanning weg. Het feit dat mijn man in datzelfde ziekenhuis werkt gaf me nog wat extra vertrouwen. Op een of andere gekke manier bedacht ik dat ze heus extra hun best zouden doen omdat ze geen gezeur zouden willen met hun collega HHAHAHAHAHA.
woensdag 29 januari 2025 om 09:34
Mijn angst zit vooral in het fout gaan ofzo denk ik, dat ik bang ben dat ik dan juist een patient bent waar het fout gaat ofzo en ik niet meer kan lopen. Ja misschien overdreven, maarja wat eenmaal in mn kop zit, zit niet in mn kont zeg maar. Daarnaast als ik dan jouw verhaal zo lees, denk ik, misschien is het bij mij niet ernstig genoeg om te opereren? Terwijl gisteren bijv. in de auto in ging kapot, heb gewoon zitten janken van de pijn en ook van het kut voelen erdoor. Ook omdat mijn arts een beetje huiverig is met de operatie en aangeeft dat dit een grote stap is, laat mij twijfelen.. Heb wel een second opinion aangevraagd, ook omdat dat ziekenhuis geen goede punten heeft gehaald bij mij schoonfamilie.
hahaha als je zo'n gedachte hebt, dan maakt het het doen wel makkelijker natuurlijk. Heel fijn dat jij er in ieder geval vanaf bent!
hahaha als je zo'n gedachte hebt, dan maakt het het doen wel makkelijker natuurlijk. Heel fijn dat jij er in ieder geval vanaf bent!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
