Ik voel me heel naar als ik ga slapen

Ik hoop met dit bericht op iemand die het herkent en weet wat het kan zijn.
Vooropgesteld: ik heb dit al jaren en ben al meerdere keren lichamelijk onderzocht (lees slaapcentrum, zo'n kastje voor mn hart 24 uur om etc.) en er komt niets uit.

Ondertussen heb ik al jaren (met tussenpozen, soms weken niet en dan weer elke dag) last van een heel naar gevoel net voor ik in slaap val. Ik kan het het beste omschrijven als het gevoel dat mn hart stilstaat en dan schrik ik enorm en schiet ik overeind. Ik voel me dan een tijdje erna nog heel naar,licht in mn hoofd en angstig.

Ik denk dus dat het psychisch is maar zou er zo graag vanaf komen maar niets helpt. Heb net een heel lang traject bij psych afgerond omdat het verder zo goed gaat met me. Ik voel me ook weer happy, heb wel wat stress rondom mijn familie maar niet zo erg dat ik daar heel erg mee zit.

Het is begonnen begin puberteit dus dat is al mega lang. Ben ook sexueel misbruikt in mijn jeugd dus ik denk nog weleens dat het daarmee te maken kan hebben maar het houdt niet op. Afgelopen nacht was het weer heel erg. Ik was helemaal in paniek omdat ik dacht nu ga ik echt dood. Niet dus...wie herkent dit?

Bbubbels schreef: ↑

09-04-2023 10:29

Ben je bekend met hyperventilatie? Ik heb een chronische variant daarvan, en die is vaak op de achtergrond aanwezig. Je ademt dan voor langere tijd verkeerd, en dat resulteert bij mij ook 's nachts wel eens in de klachten die jij omschrijft. Ik heb dan ook het gevoel dat de zenuwen door mijn lijf gieren (adrenaline). En dan kan dat soms ook opeens voorbij zijn door een soort rare schrikreactie.

Ik zou er eens mee naar de HA gaan. Gewoon even je bloedwaarden en dergelijke laten checken. Ik zou wel willen uitsluiten dat het iets lichamelijks is namelijk!

Lees mijn openingspost, alles is al onderzocht...

Sinneljocht schreef: ↑

09-04-2023 03:29

Ik denk dat ik herken wat je schrijft en heb dit ook een poosje gehad. Bij mij was het een teken dat ik teveel stress had gehad overdag en dan was het net of ik eerst een een laag van ontspanning ‘viel’ voordat ik in slaap viel. Het voelde alsof het leven uit me verdween en dan schrok ik me rot en was dan net als jij angstig. Het heeft mij geholpen door te denken ‘dan ga ik maar dood’ en dan kon ik het loslaten en ontspannen. Heeft even wat tijd gekost om me hieraan over te geven maar naar verloop van tijd ging dat gemakkelijk en ik leef nog steeds

Ja ik denk ook wel dat het stress is maar lastig om mee te leven. Heb heel erge stress gehad maar nu is mijn leven jn veel rustiger vaarwater en heb ik het veel erger. En dat rustige vaarwater is er al weer even dus ik kan het toch ook niet helemaal daaraan relateren. Ik wil er zo graag vanaf....

Sauntara schreef: ↑

10-04-2023 21:42

Chronische stress? Dat jij er mentaal niet mee zit, hoeft niet te betekenen dat bepaalde spanningen alsnog op je lijf slaan. Lichaam en hoofd is 1. Ik herken het ook van de tijd dat ik paniekaanvallen had. Ik had het ook in bed en viel zelfs wel eens flauw terwijl ik in bed lag. Wat een hel op aarde was dat zeg. Ik gun het mn grootste vijand niet.

Dat is een goeie, zou heel goed kunnen

Sinneljocht schreef: ↑

10-04-2023 22:13

Het kan zijn dat de stress nog in je lijf zit zonder dat je je daarvan bewust bent.
Een aantal dingen zouden kunnen helpen; kamillethee een uurtje voor het slapengaan. Dit ontspant en dan ben je misschien die ontspanningsfase al voorbij als je gaat slapen? Of valeriaan slikken voor het naar bed gaan? Beide hielpen mij heel goed.
Heb je ook lichaamsgerichte therapie gehad? Bijvoorbeeld TRE is erg effectief om stress en spanning uit je lijf te krijgen. Of haptonomie is vaak ook erg helpend.

Ja ik heb haptonomie gehad, net mee klaar. Ik ga je andere tips uitproberen dankjewel!

Vladimir schreef: ↑

11-04-2023 00:44

Ik herken dit gevoel, ik heb het soms. Dan ben je bijna in je slaap en ineens een heel naar en eng gevoel, ik moet dan vaak ook happen naar adem, alsof je net te lang onder water gezwommen hebt. Ik zit dan soms ook mijn eigen pols te voelen of deze er nog wel is. Slaat nergens op maar goed. Ik merk bij mezelf dat het samen lijkt te hangen met niet lekker in mijn vel zitten en erg moe zijn (te weinig slaap hebben gehad de avond daarvoor bijvoorbeeld).

Ik probeer te zorgen voor afleiding, ik slaap altijd met een lampje aan en daarnaast een serie op mijn tablet. Een die ik al vaker gezien heb zodat ik ernaar kan luisteren en weet wat er gebeurd, ook met mijn ogen dicht. Zo val ik ontspannener in slaap.

Ja dat gevoel idd. Het vreemde is dat ik het soms al aan voel komen eerder. Maar ben erg gevoelig en een piekeraar dus ik denk toch dat ik moet proberen meer te ontspannen