Gezondheid
alle pijlers
Kleine kinderen en kanker
zondag 13 juli 2025 om 11:29
Het overkomt natuurlijk zó veel mensen (zonder kleine kinderen net zo erg hoor!). Maar als het ineens jou overkomt, en je de woorden hoort: ‘je hebt kanker’, dan weet je gewoon even niet wat je moet zeggen of denken. Wat zijn de slecht-nieuws-ontvang protocollen hierin? Duik je weg? Lach je ongemakkelijk? Maak je een slechte grap? (Ik koos voor een soort sarcastische grap, geloof ik, die zit in mijn standaard schrikreactie.)
Het enige waar mijn hoofd nog heen gaat, zijn mijn drie mensen. Mijn man en mijn twee kinderen. De gedachte dat ik ze misschien niet groot zie worden… die kan ik niet aan. Dus die parkeer ik nu.
De diagnose: borstkanker, uitgezaaid naar de lymfeklieren. Klinkt als iets uit een scene, alleen zit ik zelf midden in die kut-aflevering. En dan volgt het volgende menu aan onderzoeken: PET-scan op vrijdag , MRI op maandag, dan nog gesprek. Alleen maar rotgerechten op de kaart, zonder de tiramisu met heel veel drank.
Vertel me NU hoe erg het is, wat we gaan doen, en of ik mijn kinderen zie opgroeien. NU. Maar nee. Eerst wachten. Eerst scannen. Eerst alles ondergaan.
Het enige waar mijn hoofd nog heen gaat, zijn mijn drie mensen. Mijn man en mijn twee kinderen. De gedachte dat ik ze misschien niet groot zie worden… die kan ik niet aan. Dus die parkeer ik nu.
De diagnose: borstkanker, uitgezaaid naar de lymfeklieren. Klinkt als iets uit een scene, alleen zit ik zelf midden in die kut-aflevering. En dan volgt het volgende menu aan onderzoeken: PET-scan op vrijdag , MRI op maandag, dan nog gesprek. Alleen maar rotgerechten op de kaart, zonder de tiramisu met heel veel drank.
Vertel me NU hoe erg het is, wat we gaan doen, en of ik mijn kinderen zie opgroeien. NU. Maar nee. Eerst wachten. Eerst scannen. Eerst alles ondergaan.
zondag 13 juli 2025 om 13:39
SennaJames schreef: ↑13-07-2025 13:36Wauw, wat een mooie reacties, dankjulliewel! Ik ben er echt door geraakt. Het doet me zóveel om te merken dat mensen met me meeleven en me een hart onder de riem steken. Ook dank voor alle tips.
Ik heb de oudste inmiddels al wat verteld, in kleine stapjes. Maar my god, wat vraagt hij door… Over God gesproken.
Even over het geloof: ieder z’n ding. Ik zie mezelf als realist (dat is wat me nu te binnen schiet), met sarcasme als copingstrategie en koffie als geloofssymbool. Sommige geloven dat Jezus verdergaat waar artsen stoppen; ik geloof dat artsen vaak gewoon heel goed hun werk doen en soms het einde ook het einde kan zijn. Het zijn mensen, maar wel mensen die ik graag aan mijn zijde heb.
Of dit het einde is? Geen idee, maar zonder spiritueel filter (ieder zijn ding he, geen oordeel), mét een behandelplan en bij voorkeur een cappuccino XL of nog beter wijn
De realiteit haalt de werkelijkheid in
zondag 13 juli 2025 om 13:52
Ja. Ze wil wijn. Hier dan:ZomerVlinder schreef: ↑13-07-2025 13:41Dat lijkt mij ook echt het ergst, je kinderen….
Sterkte TO, ik lees je humor!
De realiteit haalt de werkelijkheid in
zondag 13 juli 2025 om 14:16
zondag 13 juli 2025 om 14:40
Scoor nog even snel een fijne reisbeker en neem die koffie mee naar ieder gesprek en onderzoek. Gewoon als symbool om je aan je sterkte te herinneren. En gebruik je sarcasme, ook dat kan helpen. Leg het eventueel uit aan degenen die je belangrijk vindt, zodat zij je reactie op waarde kunnen schatten.SennaJames schreef: ↑13-07-2025 13:36Wauw, wat een mooie reacties, dankjulliewel! Ik ben er echt door geraakt. Het doet me zóveel om te merken dat mensen met me meeleven en me een hart onder de riem steken. Ook dank voor alle tips.
Ik heb de oudste inmiddels al wat verteld, in kleine stapjes. Maar my god, wat vraagt hij door… Over God gesproken.
Even over het geloof: ieder z’n ding. Ik zie mezelf als realist (dat is wat me nu te binnen schiet), met sarcasme als copingstrategie en koffie als geloofssymbool. Sommige geloven dat Jezus verdergaat waar artsen stoppen; ik geloof dat artsen vaak gewoon heel goed hun werk doen en soms het einde ook het einde kan zijn. Het zijn mensen, maar wel mensen die ik graag aan mijn zijde heb.
Of dit het einde is? Geen idee, maar zonder spiritueel filter (ieder zijn ding he, geen oordeel), mét een behandelplan en bij voorkeur een cappuccino XL of nog beter wijn
Wat een verschrikkelijk nieuws, en wat rot dat je niet te horen krijgt hoe je ervoor staat. Natuurlijk kunnen de artsen dat niet vertellen voordat die onderzoeken gedaan zijn, maar onzekerheid is zo ongeveer het ergste wat er is. Ik hoop voor je dat je snel duidelijkheid hebt over hoe verschrikkelijk het is, en vooral: hoe je aan de slag moet om die stomme kanker het bos in te sturen. Sterkte!
zondag 13 juli 2025 om 14:56
Het is een verschrikkelijk nieuws, heb vertrouwen in de artsen ze gaan alles goed van te voren in beeld brengen zodat ze een behandelplan op kunnen stellen die het meest effectief is.
Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar je kan ook de leraar/lerares inlichten zodat zij ook weten als de kinderen zich anders gaan gedragen. Daarbij mogen kinderen ook eerder vrij als ze weten wat er aan de hand is.
Heel veel sterkte To, ook voor je man en kinderen
Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar je kan ook de leraar/lerares inlichten zodat zij ook weten als de kinderen zich anders gaan gedragen. Daarbij mogen kinderen ook eerder vrij als ze weten wat er aan de hand is.
Heel veel sterkte To, ook voor je man en kinderen
zondag 13 juli 2025 om 15:00
Ik hoorde iemand eens zeggen:"achter sarcasme gaat vaak pijn schuil, dus kan sarcasme prima helpen die pijn eruit te laten!"
Ik vond dat persoonlijk wel een goede opmerking. Iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om en dat is prima.
TO schrijft op een manier die me aan een nicht van me doet denken. Zij kon ook zo heerlijk droog reageren.
Zei ze tijdens een gesprek opeens: "momentje, die dooie kat op mijn hoofd jeukt, ik moet effe krabben!" Of wanneer ze weer voor chemotherapie moest: "Ik ga weer naar mijn favoriete cocktailbar!" Sommige mensen vonden het raar, maar het was haar coping mechanisme, en ook gewoon hoe ze is. Altijd jezelf blijven dus.
Ze is overigens inmiddels alweer 16 jaar schoon.
En TO, professionele begeleiding is hier al genoemd, maar die begeleiding is er ook voor kinderen die met allerlei vragen kunnen zitten.
Want kinderen kunnen inderdaad maar door blijven vragen.
Nou, nogmaals alle kracht toegewenst.
Ik vond dat persoonlijk wel een goede opmerking. Iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om en dat is prima.
TO schrijft op een manier die me aan een nicht van me doet denken. Zij kon ook zo heerlijk droog reageren.
Zei ze tijdens een gesprek opeens: "momentje, die dooie kat op mijn hoofd jeukt, ik moet effe krabben!" Of wanneer ze weer voor chemotherapie moest: "Ik ga weer naar mijn favoriete cocktailbar!" Sommige mensen vonden het raar, maar het was haar coping mechanisme, en ook gewoon hoe ze is. Altijd jezelf blijven dus.
Ze is overigens inmiddels alweer 16 jaar schoon.
En TO, professionele begeleiding is hier al genoemd, maar die begeleiding is er ook voor kinderen die met allerlei vragen kunnen zitten.
Want kinderen kunnen inderdaad maar door blijven vragen.
Nou, nogmaals alle kracht toegewenst.
zondag 13 juli 2025 om 16:56
Wat vreselijk! Je schrikt je helemaal kapot natuurlijk. Vooral de onzekerheid is niet te doen. Mijn man en ik hebben hier dit jaar beide mee te maken gehad en hebben een kind van 5. Mijn tips - even kort:
-vraag hulp aan het ziekenhuis (bv maatschappelijk werk, psycholoog). Met name de maatschappelijk werker heeft ons heel goed geholpen bij het stuk hoe dit te communiceren naar kind.
-afhankelijk van je leeftijd: Aya
-boekjes lezen (werd al genoemd, hangt ook af van leeftijd van kinderen)
-wij hebben geleerd zoveel mogelijk ‘te ondertitelen’, richting kind. In het begin deden we dat niet want we wilden kind beschermen maar zij voelde heel erg onze stress maar wist niet wat er speelde. Achteraf gezien was dat voor haar onduidelijk/onveilig met heftig gedrag tot gevolg. Door uit te leggen wat er aan de hand is (passend bij de leeftijd), werd ze veel rustiger. Hier hadden we wel echt hulp bij nodig. Klinkt als een open deur dit alles maar we konden dat in de paniek allemaal zelf niet meer overzien. Achteraf hadden we meer woorden moeten geven aan onze spanning, ook toen we nog niet precies wisten hoe en wat.
-geef bij je omgeving duidelijk aan wat je nodig hebt. “Zeg het maar als ik wat kan doen” - ja dat kun je zeker, wil je elke maandag avond voor ons koken. Of: wil je elke woe ochtend kind naar school brengen. Iedereen zegt ja als je het concreet maakt en met dit soort kleine dingen waren we enorm geholpen.
- wij krijgen nu hulp vanuit Ingeborg Douwescentrum maar dit is alleen voor regio noord Holland geloof ik. Er is vast in elke regio zoiets dergelijks?
Heel veel sterkte!!!
-vraag hulp aan het ziekenhuis (bv maatschappelijk werk, psycholoog). Met name de maatschappelijk werker heeft ons heel goed geholpen bij het stuk hoe dit te communiceren naar kind.
-afhankelijk van je leeftijd: Aya
-boekjes lezen (werd al genoemd, hangt ook af van leeftijd van kinderen)
-wij hebben geleerd zoveel mogelijk ‘te ondertitelen’, richting kind. In het begin deden we dat niet want we wilden kind beschermen maar zij voelde heel erg onze stress maar wist niet wat er speelde. Achteraf gezien was dat voor haar onduidelijk/onveilig met heftig gedrag tot gevolg. Door uit te leggen wat er aan de hand is (passend bij de leeftijd), werd ze veel rustiger. Hier hadden we wel echt hulp bij nodig. Klinkt als een open deur dit alles maar we konden dat in de paniek allemaal zelf niet meer overzien. Achteraf hadden we meer woorden moeten geven aan onze spanning, ook toen we nog niet precies wisten hoe en wat.
-geef bij je omgeving duidelijk aan wat je nodig hebt. “Zeg het maar als ik wat kan doen” - ja dat kun je zeker, wil je elke maandag avond voor ons koken. Of: wil je elke woe ochtend kind naar school brengen. Iedereen zegt ja als je het concreet maakt en met dit soort kleine dingen waren we enorm geholpen.
- wij krijgen nu hulp vanuit Ingeborg Douwescentrum maar dit is alleen voor regio noord Holland geloof ik. Er is vast in elke regio zoiets dergelijks?
Heel veel sterkte!!!
zondag 13 juli 2025 om 17:28
Vivalafete25 schreef: ↑13-07-2025 12:58Ieder zijn ding en geloof maar dat wantrouwen naar artsen vind ik ronduit gevaarlijk.
Gelukkig is het reeds gestaft.
Dat is dan jouw interpretatie omtrent wantrouwen naar artsen, want dat zegt Melbourne namelijk niet.
Er staat letterlijk “waar medicijnen en artsen stoppen” m.a.w. wat niet door medicijnen en door artsen genezen kan worden, zal Jezus verder gaan en je genezen, want hij heeft het laatste woord en jouw lot is in zijn handen.
Want als medicijnen en artsen kanker konden genezen dan zouden niet tig mensen sterven aan deze vreselijke ziekte.
Veel sterkte TO
zondag 13 juli 2025 om 17:54
Wat goed! Ik spreek voor mezelf, maar het zal ongetwijfeld herkenbaar zijn: zó fijn als mensen concreet kunnen aangeven waar ze het meest mee geholpen zijn!Tuintje1 schreef: ↑13-07-2025 16:56
-geef bij je omgeving duidelijk aan wat je nodig hebt. “Zeg het maar als ik wat kan doen” - ja dat kun je zeker, wil je elke maandag avond voor ons koken. Of: wil je elke woe ochtend kind naar school brengen. Iedereen zegt ja als je het concreet maakt en met dit soort kleine dingen waren we enorm geholpen.
Ik zou absoluut willen helpen en steunen, maar het zou niet in me opkomen om te vragen: zal ik de maandagen voor jullie koken? Geweldig als mensen dat zo zeggen. Dan weet je dat je iets doet waar iemand echt mee geholpen is.
Ik zou willen dat iedereen dat zo zou doen.
zondag 13 juli 2025 om 18:01
ChloeJ schreef: ↑13-07-2025 17:28Dat is dan jouw interpretatie omtrent wantrouwen naar artsen, want dat zegt Melbourne namelijk niet.
Er staat letterlijk “waar medicijnen en artsen stoppen” m.a.w. wat niet door medicijnen en door artsen genezen kan worden, zal Jezus verder gaan en je genezen, want hij heeft het laatste woord en jouw lot is in zijn handen.
Want als medicijnen en artsen kanker konden genezen dan zouden niet tig mensen sterven aan deze vreselijke ziekte.
Veel sterkte TO
Laten we met dit topic (en een TO die al genoeg stress heeft) deze discussie/kant niet verder uitgaan.
Want we kunnen over en weer aan de gang blijven.
Want als God almachtig is, waarom moet een moeder van jonge kinderen dan ziek worden??
Echt, dit kun je zo even niet over en weer bespreken.
TO heeft ook duidelijk aangegeven dat ze 'geloven' respecteert, maar er zelf niks voor voelt. Laat het dan.
Al snap ik de prikkel. Ik bedoel niet onaardig tegen wie dan ook.
Ps. Ik denk dat Melbourne het goed bedoelde.
zondag 13 juli 2025 om 18:06
Kan die discussie hier nu gestopt worden aub? Op napraat kan je je ding erover kwijt als je wil.
To, sterkte.
Ik ervaarde het als plots gedropt worden in een vreemd land: je spreekt de taal niet, je weet niet wat er zich achter de hoek bevindt, je weet zelfs niet hoe lang je reis zal duren en waar hij eindigt.
Niks was vertrouwd, nergens had ik ervaring in (gelukkig maar zullen we zeggen) en dat maakte het voor mij enorm stresserend en vermoeiend.
Om het met de woorden van mijn toenmalige huisdokter te zeggen: 'je hebt recht op af en toe een paniekske'.
'Gelukkig' komt borstkanker zo vaak voor dat dit toch wel een van de beste (of betere) onderzochte kankers is. Vaak is er ook meer ondersteuning dan voor veel andere kankers.
En mijn omgeving is zo ongelooflijk steunend geweest, dat was hartverwarmend. Dus er waren ook mooie aspecten aan.
Ik kan een hele hoop tips geven maar daar heb je nu niet veel aan denk ik.
Hopelijk heb je snel uitsluitsel over je traject
To, sterkte.
Ik ervaarde het als plots gedropt worden in een vreemd land: je spreekt de taal niet, je weet niet wat er zich achter de hoek bevindt, je weet zelfs niet hoe lang je reis zal duren en waar hij eindigt.
Niks was vertrouwd, nergens had ik ervaring in (gelukkig maar zullen we zeggen) en dat maakte het voor mij enorm stresserend en vermoeiend.
Om het met de woorden van mijn toenmalige huisdokter te zeggen: 'je hebt recht op af en toe een paniekske'.
'Gelukkig' komt borstkanker zo vaak voor dat dit toch wel een van de beste (of betere) onderzochte kankers is. Vaak is er ook meer ondersteuning dan voor veel andere kankers.
En mijn omgeving is zo ongelooflijk steunend geweest, dat was hartverwarmend. Dus er waren ook mooie aspecten aan.
Ik kan een hele hoop tips geven maar daar heb je nu niet veel aan denk ik.
Hopelijk heb je snel uitsluitsel over je traject
zondag 13 juli 2025 om 18:06
Wat kut TO. Wel fijn dat je in ieder geval je sarcasme/humor hebt om je bij te staan. Er zal vast een moment komen dat die (even) niet meer toereikend zijn en schroom dan niet om hulp aan te nemen of te vragen. Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop heel erg dat het allemaal relatief meevalt en dat je nog heel wat jaartjes in het gezelschap van je mensen kunt doorbrengen.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
