Gezondheid
alle pijlers
Waarschijnlijk alvleesklierkanker
donderdag 30 september 2021 om 08:19
Ik heb hoogstwaarschijnlijk alvleesklierkanker. En ik kan er niet mee omgaan. Nog niet in ieder geval. Naar aanleiding van scans is een zwelling gezien in de kop van de alvleesklier en plekjes op m'n lever. Morgen heb ik een afspraak met de arts in het ziekenhuis, maar ik word gek van m'n gedachten, angsten, verwachtingen, weet ik het.
Ik ben pas 46, sta nog midden in het leven, getrouwd, ben drie jaar geleden m'n moeder verloren aan kanker en vind het zo erg voor mijn vader. En m'n man, mijn lieve rots in de branding.
Om me heen wordt nog gezegd, dat er nog een kans is dat het iets anders is, maar die ruimte heb ik nu niet in mijn hoofd. Ik ben aan het doemdenken en zie mezelf al overlijden. Er zullen wel meer medische ingrepen volgen nu om alles vast te kunnen stellen.
Dit topic open ik voor wat steun, een babbeltje, eventuele informatie. Ik ben gewoon bang.
Ik ben pas 46, sta nog midden in het leven, getrouwd, ben drie jaar geleden m'n moeder verloren aan kanker en vind het zo erg voor mijn vader. En m'n man, mijn lieve rots in de branding.
Om me heen wordt nog gezegd, dat er nog een kans is dat het iets anders is, maar die ruimte heb ik nu niet in mijn hoofd. Ik ben aan het doemdenken en zie mezelf al overlijden. Er zullen wel meer medische ingrepen volgen nu om alles vast te kunnen stellen.
Dit topic open ik voor wat steun, een babbeltje, eventuele informatie. Ik ben gewoon bang.
vrijdag 1 oktober 2021 om 18:37
Ik zou zoooooo graag willen dat er nog hoop is. Maar ik voel het niet. Echt niet. Ik heb alle statistieken tegen om deze kanker te krijgen en ik krijg em. En ik heb alle statistieken om dit te overleven tegen.
Er komt weer een golf wanhoop en paniek over me heen. Ik kan dit niet en ik wil dit niet. Ik hoor nog even mee te gaan en bij mijn lieve man te blijven. En voor m'n vadertje te zorgen. Een nachtmerrie waar ik niet meer uit wakker ga worden.
Dit zeg ik allemaal in paniek. Ik snap dat dat straks beter moet gaan, maar daar ben ik nog niet.
Er komt weer een golf wanhoop en paniek over me heen. Ik kan dit niet en ik wil dit niet. Ik hoor nog even mee te gaan en bij mijn lieve man te blijven. En voor m'n vadertje te zorgen. Een nachtmerrie waar ik niet meer uit wakker ga worden.
Dit zeg ik allemaal in paniek. Ik snap dat dat straks beter moet gaan, maar daar ben ik nog niet.
vrijdag 1 oktober 2021 om 18:45
Bah, wat een waardeloos nieuws heb je vandaag gekregen. Logisch dat je hele leven op zijn kop staat en dat van je familie net zo goed. Ik had het je zó niet gegund maar ja, wie wel.
Nu is het nog hopen op het minst slechte van het slechte nieuws en hopen dat die plekjes op je lever vals alarm zijn.
Misschien niet voor nu maar als er aan toe bent, is de website www.kanker.nl een betrouwbare site om informatie op te zoeken.
Ik las dat je bang bent voor de dood. Als je wilt, mag je me daar een berichtje over sturen.
De huisarts kan jou helpen aan een wilsverklaring die je vervolgens ook aan je behandelend arts in het ziekenhuis kunt geven. Wat wil je straks nog wel en wat niet? Ik las dat je geen therapie wilt om te rekken waar je heel ziek van wordt. Wil je nog wel gereanimeerd worden? Wanneer zeg je: nu is het genoeg, ik stop met alle behandelingen en -alleen als jij daar op dat moment achter staat!- ik ga voor palliatieve sedatie of euthanasie.
Je hoeft hier nu geen antwoord op te geven en het voelt voor mij wat snel om dit nu al te schrijven (je weet de halve diagnose nog maar net) maar weet alvast dat het kan. Ik hoop dat het iets van je angst weg kan nemen als je weet dat je zelf je regie mag houden in deze ongrijpbare situatie.
Probeer vanavond toch iets te eten en te drinken. Het hoeft niet veel te zijn, maar een paar happen of slokken. Smaken doet het ongetwijfeld niet maar je lichaam heeft het wel nodig om verder te kunnen.
Nu is het nog hopen op het minst slechte van het slechte nieuws en hopen dat die plekjes op je lever vals alarm zijn.
Misschien niet voor nu maar als er aan toe bent, is de website www.kanker.nl een betrouwbare site om informatie op te zoeken.
Ik las dat je bang bent voor de dood. Als je wilt, mag je me daar een berichtje over sturen.
De huisarts kan jou helpen aan een wilsverklaring die je vervolgens ook aan je behandelend arts in het ziekenhuis kunt geven. Wat wil je straks nog wel en wat niet? Ik las dat je geen therapie wilt om te rekken waar je heel ziek van wordt. Wil je nog wel gereanimeerd worden? Wanneer zeg je: nu is het genoeg, ik stop met alle behandelingen en -alleen als jij daar op dat moment achter staat!- ik ga voor palliatieve sedatie of euthanasie.
Je hoeft hier nu geen antwoord op te geven en het voelt voor mij wat snel om dit nu al te schrijven (je weet de halve diagnose nog maar net) maar weet alvast dat het kan. Ik hoop dat het iets van je angst weg kan nemen als je weet dat je zelf je regie mag houden in deze ongrijpbare situatie.
Probeer vanavond toch iets te eten en te drinken. Het hoeft niet veel te zijn, maar een paar happen of slokken. Smaken doet het ongetwijfeld niet maar je lichaam heeft het wel nodig om verder te kunnen.
vrijdag 1 oktober 2021 om 18:49
Het is ook gewoon ontzettend k*t, Nadal. Voel je niet schuldig omdat je in paniek bent. Als je hiervan niet in paniek ‘mag’ raken, waarvan dan wel?Nadal schreef: ↑01-10-2021 18:37Ik zou zoooooo graag willen dat er nog hoop is. Maar ik voel het niet. Echt niet. Ik heb alle statistieken tegen om deze kanker te krijgen en ik krijg em. En ik heb alle statistieken om dit te overleven tegen.
Er komt weer een golf wanhoop en paniek over me heen. Ik kan dit niet en ik wil dit niet. Ik hoor nog even mee te gaan en bij mijn lieve man te blijven. En voor m'n vadertje te zorgen. Een nachtmerrie waar ik niet meer uit wakker ga worden.
Dit zeg ik allemaal in paniek. Ik snap dat dat straks beter moet gaan, maar daar ben ik nog niet.
De opmerkingen over dat de paniek minder wordt, zijn bedoeld om je te helpen (het blijft niet zo heftig als nu!) niet om je onder druk te zetten om snel van de paniek af te komen. Daar gaat tijd overheen, meer dan een paar dagen, het is meer iets dat je vanzelf overkomt dan iets waar je veel aan kunt sturen en echt helemaal weg zal de paniek ook wel niet gaan.
Hopelijk slaap je vannacht een beetje.
vrijdag 1 oktober 2021 om 18:56
Ik zou jullie allemaal uitnodigen voor een borrel als die plekjes op m'n lever vals alarm zouden zijn. Dat vergroot m'n kansen aanzienlijk. De arts heeft hier echter niet echt hoop op, ze volgen de rapportage van de radioloog daarin.
Ik vind het niet erg hoor huisduif, wat je schrijft. Ben idd bang voor de dood. Dan ben je zogezegd dood en dan. Weet je dan niks meer? Houdt het op allemaal? Ben je je dan nooit meer ergens van bewust? Ik zal de 2 mensen die het aangeboden hebben een berichtje hierover te sturen, zeker nog sturen. Ervaringen van anderen kan ik weer tot me nemen. En ik wil een euthanasieverklaring op laten stellen idd. Dat kan via de oncoloog begreep ik. Ik wil niet tot het bittere eind me rot voelen om maar langer te kunnen blijven. Dan kies ik liever zelf een moment waarop ik nog redelijk oké ben.
Ik ben een realist. Weet dus dondersgoed wat er gebeurt en gaat gebeuren. Maar alles in mij vecht nog tegen deze realiteit.
Ik vind het niet erg hoor huisduif, wat je schrijft. Ben idd bang voor de dood. Dan ben je zogezegd dood en dan. Weet je dan niks meer? Houdt het op allemaal? Ben je je dan nooit meer ergens van bewust? Ik zal de 2 mensen die het aangeboden hebben een berichtje hierover te sturen, zeker nog sturen. Ervaringen van anderen kan ik weer tot me nemen. En ik wil een euthanasieverklaring op laten stellen idd. Dat kan via de oncoloog begreep ik. Ik wil niet tot het bittere eind me rot voelen om maar langer te kunnen blijven. Dan kies ik liever zelf een moment waarop ik nog redelijk oké ben.
Ik ben een realist. Weet dus dondersgoed wat er gebeurt en gaat gebeuren. Maar alles in mij vecht nog tegen deze realiteit.
vrijdag 1 oktober 2021 om 19:03
Agen, ik snap het hoor. Dit komt vanuit mezelf. De enorme drang om me weer gewoon ik te voelen. Deze logische dagen nadat alle grond onder m'n voeten is verdwenen, zijn voor iedereen die dit overkomt volkomen kut zullen we maar zeggen. Mijn karakter reageert hier gewoon dwars op. Ik kan dingen slecht over me heen laten komen, ik kom normaal in actie. Maar de grootste actie die ik deze dagen onderneem, naast het ziekenhuis bezoek, is manlief meesleuren om bij m'n vader te gaan zitten/liggen en als ik daar dan weer even ben geweest, sleur ik em weer mee naar huis. Waar ik na een tijdje de neiging heb weer naar m'n vader te gaan, maar dat doe ik niet. Ik heb dit ook gehad in de eerste dagen na het plots overlijden van m'n moeder.
Drinken gaat gelukkig wel. Eten is moeilijk. M'n lijf krijgt wel honger, maar als ik alleen al aan eten denk... Straks maar weer wat crackertjes proberen ofzo.
Drinken gaat gelukkig wel. Eten is moeilijk. M'n lijf krijgt wel honger, maar als ik alleen al aan eten denk... Straks maar weer wat crackertjes proberen ofzo.
vrijdag 1 oktober 2021 om 19:09
Meid wat klote. Dat is nogal wat om te horen en verwerken. Misschien helpt het om te proberen om nu even per dag te leven. De website kanker.nl werd al genoemd, volgens mij kun je daar ook terecht voor lotgenoten contact, als je dat zou willen. Bizar he, dat jij nu in deze situatie zit. Blijf vooralhier schrijven als je dat wil! 
vrijdag 1 oktober 2021 om 19:19
Jeetje wat een heftig nieuws. Heel veel sterkte. Ik hoop dat er toch nog een behandeling mogelijk is om iets langer bij je geliefden te blijven met een acceptabele kwaliteit van leven.
Als je niet eet word je alleen maar verdrietiger, en je houdt geen reserves over omdat je lichaam heel erg hard aan het werk is. Wat mij hielp in een traumatische periode waarbij ik te veel gewicht verloor was drinkvoeding/maaltijdvervangers. Purition van Holland & Barrett (verschillende smaken) en Jimmy Joy (alle voedingsmiddelen) bevielen mij goed. Misschien nu niet het eerste waar je mee bezig bent maar wel iets wat je kunt overwegen in de komende dagen.
Tara Brach heeft hele mooie meditaties die gaan over sterven en rouwverwerking.
Voor nu eerst maar even de komende dagen doorkomen. One day at a time (of misschien one hour at a time, dat is al heel wat).
Als je niet eet word je alleen maar verdrietiger, en je houdt geen reserves over omdat je lichaam heel erg hard aan het werk is. Wat mij hielp in een traumatische periode waarbij ik te veel gewicht verloor was drinkvoeding/maaltijdvervangers. Purition van Holland & Barrett (verschillende smaken) en Jimmy Joy (alle voedingsmiddelen) bevielen mij goed. Misschien nu niet het eerste waar je mee bezig bent maar wel iets wat je kunt overwegen in de komende dagen.
Tara Brach heeft hele mooie meditaties die gaan over sterven en rouwverwerking.
Voor nu eerst maar even de komende dagen doorkomen. One day at a time (of misschien one hour at a time, dat is al heel wat).
vrijdag 1 oktober 2021 om 19:23
Wellicht is het in jouw situatie nog te vroeg (je zit nog midden in de paniek) maar je vraagt om tips dus ik plaats mijn reactie hier toch maar.Nadal schreef: ↑01-10-2021 19:03Agen, ik snap het hoor. Dit komt vanuit mezelf. De enorme drang om me weer gewoon ik te voelen. Deze logische dagen nadat alle grond onder m'n voeten is verdwenen, zijn voor iedereen die dit overkomt volkomen kut zullen we maar zeggen. Mijn karakter reageert hier gewoon dwars op. Ik kan dingen slecht over me heen laten komen, ik kom normaal in actie. Maar de grootste actie die ik deze dagen onderneem, naast het ziekenhuis bezoek, is manlief meesleuren om bij m'n vader te gaan zitten/liggen en als ik daar dan weer even ben geweest, sleur ik em weer mee naar huis. Waar ik na een tijdje de neiging heb weer naar m'n vader te gaan, maar dat doe ik niet. Ik heb dit ook gehad in de eerste dagen na het plots overlijden van m'n moeder.
Drinken gaat gelukkig wel. Eten is moeilijk. M'n lijf krijgt wel honger, maar als ik alleen al aan eten denk... Straks maar weer wat crackertjes proberen ofzo.
Afgelopen zomer ben ik een dierbaar iemand verloren. Ze kreeg hetzelfde bericht als dat jij nu hebt gehad. Er rijst dan de vraag: ‘ wat wil ik nog?’ En tegelijk ‘ wat kan ik nog’ Haar opties waren toen al dusdanig gelimiteerd dat er feitelijk niets over bleef (als in de zin van het ‘afstrepen van een bucketlist’
Het enige wat overbleef , waar ze nog invloed en grip op had was haar laatste periode zodanig ‘beleven’ dat de nabestaanden daar nu nog mee verder kunnen.
Denk daarbij aan alles al uitspreken/regelen mbt overlijden en uitvaart. Dierbare momenten creëren met naasten. Maar vooral niet alleen maar huilend op de bank liggen.
En daar kom ik bij een teer punt. Want dat moet je maar net kunnen. Zij kon het. Ze aanvaardde haar lot en droeg het met opgeheven hoofd. Tuurlijk waren er nog steeds vreselijk verdrietige momenten maar daarnaast was er ook ruimte voor ‘mooie’ dingen.
Al met al heeft dat er voor gezorgd dat wij als nabestaanden nu toch ook terug kunnen kijken op een moeilijke maar ook bijzondere periode. De wetenschap dat we alles hebben gedaan in de lijn van haar wensen geeft ons nu een soort rust.
Nogmaals, het moet je gegeven zijn om dit zo te kunnen. Want het is me nogal wat zeg!
Maar ik wil het je toch meegeven. Het gaf mijn dierbare een laatste doel om houvast en regie te houden. Anders was het (voor haar) alleen maar ‘wachten op de dood en anderen tot last zijn’
Ik wil je heel veel sterkte wensen. We kunnen je vanalles aandragen maar niemand voelt wat jij voelt. Doe daarom wat voor jou het beste voelt.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
vrijdag 1 oktober 2021 om 20:18
Heel bizar. Je weet dat het gebeurt. Het is mijn moeder ook gebeurd. En nu ben ik aan de beurt, 3 jaar later maar. Heel onwerkelijkPhoolan schreef: ↑01-10-2021 19:09Meid wat klote. Dat is nogal wat om te horen en verwerken. Misschien helpt het om te proberen om nu even per dag te leven. De website kanker.nl werd al genoemd, volgens mij kun je daar ook terecht voor lotgenoten contact, als je dat zou willen. Bizar he, dat jij nu in deze situatie zit. Blijf vooralhier schrijven als je dat wil!
Bedankt.
vrijdag 1 oktober 2021 om 20:22
Dankjewel voor je tips!!!LeslieKnope schreef: ↑01-10-2021 19:19Jeetje wat een heftig nieuws. Heel veel sterkte. Ik hoop dat er toch nog een behandeling mogelijk is om iets langer bij je geliefden te blijven met een acceptabele kwaliteit van leven.
Dat hoop ik ook. Als ik meer weer via de oncoloog ga ik ook echt voor acceptabele kwaliteit.
Als je niet eet word je alleen maar verdrietiger, en je houdt geen reserves over omdat je lichaam heel erg hard aan het werk is. Wat mij hielp in een traumatische periode waarbij ik te veel gewicht verloor was drinkvoeding/maaltijdvervangers. Purition van Holland & Barrett (verschillende smaken) en Jimmy Joy (alle voedingsmiddelen) bevielen mij goed. Misschien nu niet het eerste waar je mee bezig bent maar wel iets wat je kunt overwegen in de komende dagen.
Bedankt, Die onthoud ik idd. Ik wil echt weer krachtiger worden.
Tara Brach heeft hele mooie meditaties die gaan over sterven en rouwverwerking.
Voor nu eerst maar even de komende dagen doorkomen. One day at a time (of misschien one hour at a time, dat is al heel wat).
vrijdag 1 oktober 2021 om 20:26
Denk je dat je de paniek kunt toestaan? Dus net als wanneer je meegesleurd word door het water, dat je niet begint te zwemmen tegen de stroom in, maar je zo goed mogelijk drijvend houdt tot je in rustiger water bent?
Dat je nu deze paniek laat komen, accepteerd dat dit er nu is, dat het straks beter gaat met de paniek, dus dit zit je uit? Dan heb je iets controle op iets oncontroleerbaars
Dat je nu deze paniek laat komen, accepteerd dat dit er nu is, dat het straks beter gaat met de paniek, dus dit zit je uit? Dan heb je iets controle op iets oncontroleerbaars
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 1 oktober 2021 om 20:30
Dank voor je uitgebreide reactie. Het spijt me voor je dat je haar verloren bent.Vera8 schreef: ↑01-10-2021 19:23Wellicht is het in jouw situatie nog te vroeg (je zit nog midden in de paniek) maar je vraagt om tips dus ik plaats mijn reactie hier toch maar.
Afgelopen zomer ben ik een dierbaar iemand verloren. Ze kreeg hetzelfde bericht als dat jij nu hebt gehad. Er rijst dan de vraag: ‘ wat wil ik nog?’ En tegelijk ‘ wat kan ik nog’ Haar opties waren toen al dusdanig gelimiteerd dat er feitelijk niets over bleef (als in de zin van het ‘afstrepen van een bucketlist’
Het enige wat overbleef , waar ze nog invloed en grip op had was haar laatste periode zodanig ‘beleven’ dat de nabestaanden daar nu nog mee verder kunnen.
Denk daarbij aan alles al uitspreken/regelen mbt overlijden en uitvaart. Dierbare momenten creëren met naasten. Maar vooral niet alleen maar huilend op de bank liggen.
En daar kom ik bij een teer punt. Want dat moet je maar net kunnen. Zij kon het. Ze aanvaardde haar lot en droeg het met opgeheven hoofd. Tuurlijk waren er nog steeds vreselijk verdrietige momenten maar daarnaast was er ook ruimte voor ‘mooie’ dingen.
Al met al heeft dat er voor gezorgd dat wij als nabestaanden nu toch ook terug kunnen kijken op een moeilijke maar ook bijzondere periode. De wetenschap dat we alles hebben gedaan in de lijn van haar wensen geeft ons nu een soort rust.
Nogmaals, het moet je gegeven zijn om dit zo te kunnen. Want het is me nogal wat zeg!
Maar ik wil het je toch meegeven. Het gaf mijn dierbare een laatste doel om houvast en regie te houden. Anders was het (voor haar) alleen maar ‘wachten op de dood en anderen tot last zijn’
Ik wil je heel veel sterkte wensen. We kunnen je vanalles aandragen maar niemand voelt wat jij voelt. Doe daarom wat voor jou het beste voelt.
Hoe zij het heeft aangepakt, klinkt zoals ik normaal gesproken functioneer. En hopelijk komt dat weer terug en kan ik ook zo dapper mijn lot dragen.
Maar ik durf nu niet te zeggen of ik dat kan. Ik heb gelukkig geen bucketlist, ben in de fijne omstandigheden dat ik altijd heb kunnen doen wat ik wilde. Vannacht heb ik wel al wat wensen op papier gezet.
Ik hoop snel weer goed te kunnen eten, want dan word ik ook weer sterker. Hetzij via gewoon eten hetzij via de tips voor bijvoeding.
vrijdag 1 oktober 2021 om 20:36
Zou het dolgraag willen ja. Alleen tot nu toe vecht alles in me ertegen lijkt wel. Nu is het wel zo, dat ik vanmiddag een paar uur iets rustiger ben geweest, dus misschien is dat het begin van. Net heb ik een uurtje tussen suffen en slapen gehad, dat lukte ook steeds niet. Ben niet in paniek wakker geworden.Doreia* schreef: ↑01-10-2021 20:26Denk je dat je de paniek kunt toestaan? Dus net als wanneer je meegesleurd word door het water, dat je niet begint te zwemmen tegen de stroom in, maar je zo goed mogelijk drijvend houdt tot je in rustiger water bent?
Dat je nu deze paniek laat komen, accepteerd dat dit er nu is, dat het straks beter gaat met de paniek, dus dit zit je uit? Dan heb je iets controle op iets oncontroleerbaars
Alleen alles in m'n lijf doet nu zeer. De stress en het niet kunnen eten denk ik. Verder realiseer ik me net dat ik ook nog in de gelukkige fase verkeer om m'n menstruatie te krijgen. Helpt ook niet.
Ik ga bij de volgende paniekaanval proberen me mee te laten voeren met.
vrijdag 1 oktober 2021 om 20:41
Jeetje wat een k*tuitslag en wat veel en veel te jong.
Mijn vader heeft drie weken ook deze diagnose gekregen, met alleen uitzaaiingen op diverse plekken. Chemo zou iets kunnen rekken maar gaat over extra maanden.
Geen idee hoe hij het deed maar na één week kwam er bij hem en bij ons wat meer een gelatenheid/rust over ons heen. Misschien simpelweg omdat je lichaam niet die paniekstand zolang aan kan maar ook omdat het denk ik ergens ‘went’ voor ons althans. Al knalt het soms nog zeker binnen.
Geen idee wat ik moet zeggen, maar veel sterkte gewenst!
Mijn vader krijgt van die medische zoete bijvoeding om op kracht te blijven. Tip is om dit, mocht het krijgen, te mengen met sinaasappelsap en skyr (kwark met hoog proteïne gehalte) en als je het binnen kan houden pannenkoeken van body & fit shop voor ook extra proteine.
Mijn vader heeft drie weken ook deze diagnose gekregen, met alleen uitzaaiingen op diverse plekken. Chemo zou iets kunnen rekken maar gaat over extra maanden.
Geen idee hoe hij het deed maar na één week kwam er bij hem en bij ons wat meer een gelatenheid/rust over ons heen. Misschien simpelweg omdat je lichaam niet die paniekstand zolang aan kan maar ook omdat het denk ik ergens ‘went’ voor ons althans. Al knalt het soms nog zeker binnen.
Geen idee wat ik moet zeggen, maar veel sterkte gewenst!
Mijn vader krijgt van die medische zoete bijvoeding om op kracht te blijven. Tip is om dit, mocht het krijgen, te mengen met sinaasappelsap en skyr (kwark met hoog proteïne gehalte) en als je het binnen kan houden pannenkoeken van body & fit shop voor ook extra proteine.
arequipa wijzigde dit bericht op 01-10-2021 20:43
19.74% gewijzigd
vrijdag 1 oktober 2021 om 20:45
Als je je heel gespannen en opgejaagd voelt, helpt het om je lijf te schudden. Dan schud je de spanning eruit. Alles schudden, van je hoofd tot je tenen. Dit doen dieren na iets spannends, wij mensen zijn dit trucje vaak vergeten.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 1 oktober 2021 om 20:47
Dit is inderdaad verschrikkelijk nieuws. ik snap jouw paniek. Uiteindelijk gaan wij allemaal dood. Wij hopen allemaal 80/90 te worden.
Maar wie geeft ons de garantie? Wat ik weet van mijn naasten die overleden zijn, dat ze tegen het einde zo moe zijn, dat ze bijna verlangen naar rust en dus de dood.
Maar wie geeft ons de garantie? Wat ik weet van mijn naasten die overleden zijn, dat ze tegen het einde zo moe zijn, dat ze bijna verlangen naar rust en dus de dood.
vrijdag 1 oktober 2021 om 20:59
Deze tip en jouw post hiervoor komen heel waardevol op me over. De spanning en stress zijn eigenlijk energie, die je fysiek kwijt kan door je lijf te schudden zoals beesten kunnen doen na een confrontatie met een soortgenoot. Zo voorkom je dat de spanning te ver oploopt. Het accepteren van de paniek, het laten gebeuren zonder in de weerstand te gaan, niets wegstoppen, (in) het hier en nu (be)leven lijken mij in het algemeen belangrijk.. Voor mij helpt meditatie hiervoor enorm.
Ik denk de hele dag al aan je, het is een vreselijke achtbaan waar je in beland bent.
vrijdag 1 oktober 2021 om 21:09
Ik breek even in omdat ik dit zelf een heel abstract iets vond tot iemand me het volgende uitlegde. Het ergste wat er kan gebeuren tijdens een paniekaanval is dat je flauw valt, en daarmee dus de volledige controle verliest. Dat zorgt dan wel voor rust. In geval van paniek probeer ik dus de gedachte 'prima, dan val ik maar flauw' te accepteren. Dat maakte het voor mij makkelijker om me mee te laten voeren, ik hoop dat het het voor jou ook iets dragelijker maakt.
En natuurlijk, veel sterkte, wat mij betreft heel logisch dat je je nu zo voelt
vrijdag 1 oktober 2021 om 21:15
Lieve Nadal, meestal ben ik een meelezer maar nu voel ik de behoefte om toch een reactie te plaatsen. Allereerst, wat heb je een vreselijk bericht gekregen. Zo oneerlijk, je staat nog middenin het leven met nog veel plannen met al je dierbaren.....blijf vooral van je afschrijven, hier is altijd wel iemand die meeleest/reageert.
Ik heb in mijn werk vaker te maken (gehad) met mensen die gaan overlijden, zowel jongere als wat oudere mensen.
Na de eerste paniek komt er een moment dat het nieuws wat ingedaald is, maar dat is eerst nog niet. Huil, schreeuw, gooi je emoties eruit want ja, het is ook verschrikkelijk k.t en oneerlijk en je hebt alle recht om je zo te voelen...je mag me altijd een PB sturen.
En weet dat je dit niet alleen hoeft te doen, er zijn professionals die je/jullie bij kunnen staan.
Ik denk aan je
Ik heb in mijn werk vaker te maken (gehad) met mensen die gaan overlijden, zowel jongere als wat oudere mensen.
Na de eerste paniek komt er een moment dat het nieuws wat ingedaald is, maar dat is eerst nog niet. Huil, schreeuw, gooi je emoties eruit want ja, het is ook verschrikkelijk k.t en oneerlijk en je hebt alle recht om je zo te voelen...je mag me altijd een PB sturen.
En weet dat je dit niet alleen hoeft te doen, er zijn professionals die je/jullie bij kunnen staan.
Ik denk aan je
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
