Gezondheid
alle pijlers
Zenuwachtig voor inwedige echo
maandag 6 juni 2022 om 17:33
Hi allen,
Graag wil ik even mijn situatie met jullie delen.
Ik ben een dame van 28 (sinds 5 jaar getrouwd)
Door nare ervaringen in het verleden (sexueel misbruik) heb ik 3 jaar geen sex kunnen hebben met mijn partner.
Misbruik was door een familielid die ook dokter was, dus heb jarenlang angst gehad om naar de dokter te gaan.
Ik heb daar ook therapie voor gehad en gelukkig gaat alles nu stukken beter.
Uiteindelijk heb ik in het buitenland een vaginisme behandeling gehad en kan nu sinds een poos sex hebben.
Mijn menstruatie is al jarenlang extreem pijnlijk, veel bloedverlies en echt een hel. Nu ik rustig aan denk aan kinderen heb ik mij in het buitenland laten checken.
Dit was al dramatisch voor mij. Ik heb geen inwendige echo kunnen doen en doorverwezen naar een mri van de baarmoeder waar alles te zien is.
Volgens de mri heb ik 12 vleesbomen, waarvan 4 best groot 9-13 cm. Deze moeten zo snel mogelijk dmv een operatie weggehaald worden. Dit was voor mij best een schok.
Nu ben ik weer terug in Nederland en heb over 4 weken een afspraak bij de gynaecoloog voor een second opinion. Alleen kan ik nu al niet slapen en ben echt extreem angstig.
Ik heb alle documenten laten vertalen en wil eigenlijk de bevestiging of ik echt geopereerd moet worden. Alleen denk ik dat de arts hier zijn eigen onderzoek wil doen.
Ik vind het supereng en kan echt kotsmisselijk worden aan de gedachte van een inwendige echo. Ik stel mij niet aan het lukt mij echt niet. Ik barst in tranen uit en klap helemaal dicht.
Hebben jullie advies hoe ik dit het beste kan communiceren naar de arts toe. Is het mogelijk dat ik vraag om een mri?
Ik voel mij echt superangstig en onrustig, puur bij de gedachte van een inwendige echo.
Graag wil ik even mijn situatie met jullie delen.
Ik ben een dame van 28 (sinds 5 jaar getrouwd)
Door nare ervaringen in het verleden (sexueel misbruik) heb ik 3 jaar geen sex kunnen hebben met mijn partner.
Misbruik was door een familielid die ook dokter was, dus heb jarenlang angst gehad om naar de dokter te gaan.
Ik heb daar ook therapie voor gehad en gelukkig gaat alles nu stukken beter.
Uiteindelijk heb ik in het buitenland een vaginisme behandeling gehad en kan nu sinds een poos sex hebben.
Mijn menstruatie is al jarenlang extreem pijnlijk, veel bloedverlies en echt een hel. Nu ik rustig aan denk aan kinderen heb ik mij in het buitenland laten checken.
Dit was al dramatisch voor mij. Ik heb geen inwendige echo kunnen doen en doorverwezen naar een mri van de baarmoeder waar alles te zien is.
Volgens de mri heb ik 12 vleesbomen, waarvan 4 best groot 9-13 cm. Deze moeten zo snel mogelijk dmv een operatie weggehaald worden. Dit was voor mij best een schok.
Nu ben ik weer terug in Nederland en heb over 4 weken een afspraak bij de gynaecoloog voor een second opinion. Alleen kan ik nu al niet slapen en ben echt extreem angstig.
Ik heb alle documenten laten vertalen en wil eigenlijk de bevestiging of ik echt geopereerd moet worden. Alleen denk ik dat de arts hier zijn eigen onderzoek wil doen.
Ik vind het supereng en kan echt kotsmisselijk worden aan de gedachte van een inwendige echo. Ik stel mij niet aan het lukt mij echt niet. Ik barst in tranen uit en klap helemaal dicht.
Hebben jullie advies hoe ik dit het beste kan communiceren naar de arts toe. Is het mogelijk dat ik vraag om een mri?
Ik voel mij echt superangstig en onrustig, puur bij de gedachte van een inwendige echo.
woensdag 15 juni 2022 om 09:11
Precies. Ik heb het een keer meegemaakt en was er niet op voorbereid, ik schrok er best wel van. Dat is toch anders dan zelf een tampon inbrengen.M3LL0N4 schreef: ↑15-06-2022 08:26Eens, je voelt er amper iets van. Maar de blik op de staaf die toch wel iets van een fallusvorm heeft, het condoom dat erom afgerold wordt, glijmiddel dat er bij gebruikt wordt, er wordt iets ingebracht, dat kan vervelende associaties oproepen. Ook al voel je amper iets.
woensdag 15 juni 2022 om 09:25
Dat begrijp ik ook wel weer. Overigens hoef je niet je benen wijd te houden en ook niet in de beugels.M3LL0N4 schreef: ↑15-06-2022 08:26Eens, je voelt er amper iets van. Maar de blik op de staaf die toch wel iets van een fallusvorm heeft, het condoom dat erom afgerold wordt, glijmiddel dat er bij gebruikt wordt, er wordt iets ingebracht, dat kan vervelende associaties oproepen. Ook al voel je amper iets.
Wanneer ik eens bij de gyn ben, vragen ze altijd of je vast wilt gaan liggen met je benen in de beugels. Dat doe ik nooit want ik ga niet 5 of 10 minuten voor niets in die houding liggen. Daar wordt nooit vervelend op gereageerd. Ik denk dat de meeste artsen wel begrijpen dat je je kwetsbaar voelt op die stoel.
woensdag 15 juni 2022 om 11:17
Wat een goede en lieve reacties allemaal. TO, ik herken je verhaal. Als je dan ook nog een nare ervaring hebt gehad is dat gewoon echt heel naar. Fijn dat je al gebeld hebt naar de poli. Zo zie je maar, dat je soms zo bezig bent met het probleem dat je een eenvoudige oplossing niet meer ziet. Fijn, dat er dan het forum is.
Ik hoop dat je een begripvolle gynaecoloog treft en dat de onderzoeken mee vallen. Maar vooral dat je menstruatie minder vervelend wordt.
Ik hoop dat je een begripvolle gynaecoloog treft en dat de onderzoeken mee vallen. Maar vooral dat je menstruatie minder vervelend wordt.
Ik doe mijn best
woensdag 15 juni 2022 om 20:54
Dankjewel voor alle reacties dames!
Het is idd. geen angst voor pijn, maar meer het gevoel van machteloosheid.
Dat ik daar maar moet liggen en de arts daar bezig is en iets binnenkomt.
Alles wat ik toen tijdens de misbruik heb meegemaakt komt naar boven en ik klap helemaal dicht.
Dat roept bij mij nog steeds heel veel herinneringen op. Zelfs als ik sex heb met mijn partner waar ik gek op ben, lukken bepaalde handelingen gewoon niet.
Het hebben van sex heeft bij mij jaren geduurd en uiteindelijk door middel van een vaginisme behandeling moeizaam gelukt.
Als de arts echt geen mri wil of iets wil geven waardoor ik niks meekrijg, moet ik helaas weer naar het buitenland voor de operatie.
Het lukt mij gewoon echt niet om een inwendig onderzoek te doen als ik bij ben. Daar heb ik het ook al geprobeerd.
De angst ligt bij mij zo hoog dat ik dan liever hiermee rondloop ipv die onderzoek.
Ik houd jullie op de hoogte hoe het gegaan is en nogmaals heel erg bedankt voor het meedenken en steunen!
Het is idd. geen angst voor pijn, maar meer het gevoel van machteloosheid.
Dat ik daar maar moet liggen en de arts daar bezig is en iets binnenkomt.
Alles wat ik toen tijdens de misbruik heb meegemaakt komt naar boven en ik klap helemaal dicht.
Dat roept bij mij nog steeds heel veel herinneringen op. Zelfs als ik sex heb met mijn partner waar ik gek op ben, lukken bepaalde handelingen gewoon niet.
Het hebben van sex heeft bij mij jaren geduurd en uiteindelijk door middel van een vaginisme behandeling moeizaam gelukt.
Als de arts echt geen mri wil of iets wil geven waardoor ik niks meekrijg, moet ik helaas weer naar het buitenland voor de operatie.
Het lukt mij gewoon echt niet om een inwendig onderzoek te doen als ik bij ben. Daar heb ik het ook al geprobeerd.
De angst ligt bij mij zo hoog dat ik dan liever hiermee rondloop ipv die onderzoek.
Ik houd jullie op de hoogte hoe het gegaan is en nogmaals heel erg bedankt voor het meedenken en steunen!
maandag 20 juni 2022 om 11:42
Dames,
Zoals belooft een update!
Ik ben geweest en het was echt een hele lieve arts, die alle tijd voor mij heeft genomen en die mij volledig begreep!
Een mri vond hij niet nodig, omdat ik die reeds heb laten maken. Hij heeft alles met mij besproken en de cd gehouden zodat hij die even kon inlezen en beoordelen.
Hij heeft via mijn buik gekeken en gelukkig zat mijn blaas vol,waardoor mijn vleesbomen redelijk zichtbaar waren.
Wel heeft hij gezegd dat een inwendige echo belangrijk is voor een volledige diagnose. Dit kon eventueel ook rectaal.
Hij wil wachten met de operatie. En voor mijn klachten heb ik nu medicatie (naproxen) en nog een tablet voor het vele bloedverlies.
.
Hij heeft mij aangeraden om voor de klachten de medicatie aan te kijken.
Volgens hem groeien de vleesbomen naar buiten toe, waardoor dit wel veel last geven maar niet heel gevaarlijk is.
Een operatie zou eventueel verklevingen en last kunnen geven wat het voor hem op dit moment niet waard zijn.
Afgesproken dat ik eind juni weer langsga en dan kijken of een inwendige echo vaginaal/recraal wel lukt en anders verder kijken hoe of wat.
Ben enigszins wel opgelucht dat ik een stap heb gezet, maar ook weer in dubio.
In het buitenland werd toch echt een operatie aangeraden door verschillende artsen.
Voor nu toe heb ik mezelf voorgenomen om met mijn volgende menstruatie de medicijnen aan te kijken en hopen dat ze helpen.
Dankjewel voor jullie steun. Heeft mij echt goed gedaan!
Zoals belooft een update!
Ik ben geweest en het was echt een hele lieve arts, die alle tijd voor mij heeft genomen en die mij volledig begreep!
Een mri vond hij niet nodig, omdat ik die reeds heb laten maken. Hij heeft alles met mij besproken en de cd gehouden zodat hij die even kon inlezen en beoordelen.
Hij heeft via mijn buik gekeken en gelukkig zat mijn blaas vol,waardoor mijn vleesbomen redelijk zichtbaar waren.
Wel heeft hij gezegd dat een inwendige echo belangrijk is voor een volledige diagnose. Dit kon eventueel ook rectaal.
Hij wil wachten met de operatie. En voor mijn klachten heb ik nu medicatie (naproxen) en nog een tablet voor het vele bloedverlies.
.
Hij heeft mij aangeraden om voor de klachten de medicatie aan te kijken.
Volgens hem groeien de vleesbomen naar buiten toe, waardoor dit wel veel last geven maar niet heel gevaarlijk is.
Een operatie zou eventueel verklevingen en last kunnen geven wat het voor hem op dit moment niet waard zijn.
Afgesproken dat ik eind juni weer langsga en dan kijken of een inwendige echo vaginaal/recraal wel lukt en anders verder kijken hoe of wat.
Ben enigszins wel opgelucht dat ik een stap heb gezet, maar ook weer in dubio.
In het buitenland werd toch echt een operatie aangeraden door verschillende artsen.
Voor nu toe heb ik mezelf voorgenomen om met mijn volgende menstruatie de medicijnen aan te kijken en hopen dat ze helpen.
Dankjewel voor jullie steun. Heeft mij echt goed gedaan!
maandag 20 juni 2022 om 11:49
Wat fijn dat je een prettige afspraak had!
Ik zat nog te denken of het niet een optie is dat je een roesje krijgt als ze toch een inwendige echo zouden willen maken. Dan moet je wel even een paar uurtjes worden opgenomen, daarna uitslapen en onder begeleiding naar huis. Maar dan krijg je er in ieder geval niets van mee (maar weet niet of dat ook juist angst oproept).
Ik dacht ik gooi deze optie er even in. Je zou het altijd kunnen vragen.
Ik zat nog te denken of het niet een optie is dat je een roesje krijgt als ze toch een inwendige echo zouden willen maken. Dan moet je wel even een paar uurtjes worden opgenomen, daarna uitslapen en onder begeleiding naar huis. Maar dan krijg je er in ieder geval niets van mee (maar weet niet of dat ook juist angst oproept).
Ik dacht ik gooi deze optie er even in. Je zou het altijd kunnen vragen.
Here am I in my little bubble
maandag 20 juni 2022 om 12:06
Jaa, ik laat dit even bezinken. Tijdens mijn volgende afspraak ga ik dit zeker bespreken. Anders rectaal proberen, omdat ik hem dan niet "bezig" zie. Als het echt niet kan , zal dit wel moeten.RainyDays schreef: ↑20-06-2022 11:49Wat fijn dat je een prettige afspraak had!
Ik zat nog te denken of het niet een optie is dat je een roesje krijgt als ze toch een inwendige echo zouden willen maken. Dan moet je wel even een paar uurtjes worden opgenomen, daarna uitslapen en onder begeleiding naar huis. Maar dan krijg je er in ieder geval niets van mee (maar weet niet of dat ook juist angst oproept).
Ik dacht ik gooi deze optie er even in. Je zou het altijd kunnen vragen.
Ik ben iig superblij dat ik stap 1 heb gezet.
maandag 20 juni 2022 om 12:12
maandag 20 juni 2022 om 14:07
Daar word ik nu dus heel erg mee geconfronteerd. Ik dacht altijd dan neem ik gewoon een keizersnede en het zal wel gaan allemaal. Helaas moet je in de praktijk toch ooit vaginaal onderzocht worden of naar de gynaecoloog. Stel dat ik niet eens zwanger raak, voor mijn vleesbomen sowieso.Ttroeteltje schreef: ↑20-06-2022 12:23Ontzettend naar moet dit voor je zijn.
Hou je er wel rekening mee dat je, bij een zwangerschap en bevalling, ook tegen dit soort onderzoeken en ingrepen zult aanlopen?
Ik vind het echt supereng en heb het gevoel dat ik een berenput heb geopend. Ik dacht dat ik zo goed op weg was na mijn therapie
maandag 20 juni 2022 om 14:25
Ook tijdens zwangerschap hoeven dit soort onderzoeken niet. Ik heb ervaring. Vanwege herkenbaarheid stuur ik je even een pb.LinaAardbei schreef: ↑20-06-2022 14:07Daar word ik nu dus heel erg mee geconfronteerd. Ik dacht altijd dan neem ik gewoon een keizersnede en het zal wel gaan allemaal. Helaas moet je in de praktijk toch ooit vaginaal onderzocht worden of naar de gynaecoloog. Stel dat ik niet eens zwanger raak, voor mijn vleesbomen sowieso.
Ik vind het echt supereng en heb het gevoel dat ik een berenput heb geopend. Ik dacht dat ik zo goed op weg was na mijn therapie
maandag 20 juni 2022 om 16:57
Wat goed dat je geweest bent!
En nu dus een maand om de boel in te laten zinken en te bekijken of je het aandurft.
Heb je in therapie ook een plan gemaakt voor wat te doen bij heftige triggers?
Ik heb overigens ervaring met zwangerschap na trauma.
Ook dan kan je veel voorbespreken, en houden ze zoveel mogelijk rekening met jouw wensen.
Je moet alleen heel goed beseffen dat het leven van jou en je baby, voor jouw wensen en voorkeuren gaan.
Dus in een gunstige situatie hoeven ze slechts een keer te toucheren, en beval je zittend op een baarkruk.
Als je pech hebt lig je al snel op bed, moet er vaker getoucheerd, moeten je vliezen gebroken worden, moet de baby een sonde op het hoofdje om hartslag te monitoren, en is het voor de baby belangrijk dat je liggend op bed bevalt.
Ik was doodsbang bij nr1, en ja, er waren triggerende momenten. Maar ik wist waar ik het voor deed.
En nu dus een maand om de boel in te laten zinken en te bekijken of je het aandurft.
Heb je in therapie ook een plan gemaakt voor wat te doen bij heftige triggers?
Ik heb overigens ervaring met zwangerschap na trauma.
Ook dan kan je veel voorbespreken, en houden ze zoveel mogelijk rekening met jouw wensen.
Je moet alleen heel goed beseffen dat het leven van jou en je baby, voor jouw wensen en voorkeuren gaan.
Dus in een gunstige situatie hoeven ze slechts een keer te toucheren, en beval je zittend op een baarkruk.
Als je pech hebt lig je al snel op bed, moet er vaker getoucheerd, moeten je vliezen gebroken worden, moet de baby een sonde op het hoofdje om hartslag te monitoren, en is het voor de baby belangrijk dat je liggend op bed bevalt.
Ik was doodsbang bij nr1, en ja, er waren triggerende momenten. Maar ik wist waar ik het voor deed.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
