21 km fietsen voor 9 jarige

Sjaaneke donderdag 14 september 2023 om 19:31

Ons 9 jarige kind moet 21 km fietsen naar haar schoolkamp…ze ziet hier zo ontzettend tegenop en wil eigenlijk niet op kamp hierdoor… ik vind t ook nogal ver eigenlijk! Ik denk eraan om haar dan met de auto te brengen. Wat zouden jullie doen?

justagirly donderdag 14 september 2023 om 21:21

Door je extra info begrijp ik wel beter dat het meer redenen heeft waardoor je kind er tegenop ziet.
Heimwee lijkt me erg lastig, heb ik geen tips voor, sorry, geen ervaring mee.

Maar ik blijf erbij dat dat fietsen gewoon moet kunnen, haar vorige negatieve ervaring zou nu een positieve ervaring kunnen worden, toch?
Vorige keer was natuurlijk wel heel erg rot met die buikgriep.

Nika donderdag 14 september 2023 om 21:22

Mijn dochter moest op die leeftijd een vergelijkbare afstand fietsen voor schoolkamp. Ze was bang dat ze het niet vol zou houden. Het leek haar ontzettend ver. Toen hebben we op een zaterdag samen een route gefietst van dezelfde afstand.
Dat ging probleemloos, het gaf haar het zelfvertrouwen dat ze die afstand makkelijk zou kunnen fietsen. Misschien kun je de komende tijd regelmatig met haar gaan fietsen, zodat ze de ervaring krijgt dat ze best zo'n afstand kan fietsen zonder ziek te worden/buikpijn te krijgen.

Is voor jouw dochter de heimwee niet het eigenlijke probleem?

nika wijzigde dit bericht op 14-09-2023 21:23
Reden: Typefout

1.12% gewijzigd

Anoniem_65686459300b1 donderdag 14 september 2023 om 21:22

Frizz schreef: ↑
14-09-2023 21:12
En verder verbaas ik me een beetje over de reacties; zijn er zoveel ouders die nooit fietstochtjes maken met hun kinderen op de fiets? Aan 21 km kom je toch wel als je op een dag meerdere bestemmingen aandoet?

Ik fietste vroeger niet naar school. Woonde vlakbij en we mochten niet op de fiets van school, alleen als je heel ver van school af woonde.
Ik fietste wel eens met mijn vader en moeder, maar nooit 21 kilometer achter elkaar.
Beweging kreeg ik genoeg, want was altijd buiten aan het spelen met andere kinderen.

Als ik naar mezelf kijk als kind, weet ik zeker dat ik er ook heel erg tegenop had gezien. Zowel het fietsen als het kamp. Ik was erg aan mijn ouders gehecht en ze hebben mij ook wel eens opgehaald van kamp. Toen was ik 12 by the way.

Kel1980 donderdag 14 september 2023 om 21:23

Ik vond kamp vroeger ook niet leuk en moest naar de brugklas elke dag 30km fietsen. Ik had daar echt een hekel aan. Maar ik heb daar wel van geleerd, niet alles in het leven is leuk en soms moet je gewoon doorzetten. Ik ben toen ook maar 1 keer gebracht naar school en dat was tijdens een storm toen ik niet eens meer recht kon fietsen, maar ik heb toen wel een poging gedaan en moest helaas na 2km omdraaien om thuis mijn moeder te kunnen opbellen op haar werk (toen waren er nog geen gsm’s).

Ik weet dat ouders van tegenwoordig vaak erg soft zijn en het liefste hun prinsje en prinsesje hun hele leven aan het handje vasthouden. Helaas leren ze daar niet van en kunnen daar later juist faalangst en onzeker zijn over zichzelf ontwikkelen.

Natuurlijk is het je eigen keuze, maar als ze 24 is en ze heeft een sollicitatiegesprek, ga je dan ook haar handje vasthouden omdat ze er tegenop ziet?

Het leven is niet altijd makkelijk en je leert ook veel tijdens zo’n fietstocht. Niet alleen gezelligheid, maar omdat je dan bezig bent denk je op dat moment ook minder snel aan heimwee.

Ik heb vroeger ook last gehad van heimwee bij een kamp. Dat was ook het enige kamp waar ik heen gebracht ben.

En voor kampen op de basisschool moesten we vroeger vaak wel verder fietsen dan 21km.

Zomersweertje donderdag 14 september 2023 om 21:23

Van de week een nieuwsbericht gehoord over de toename van burn-out onder jongeren. Toen dacht ik nog; velen groeien ook niet op met tegenslag. Ze mogen het niet moeilijk hebben, alle hobbels worden weggenomen. En als het dan tegenzit, tja, dan weet je niet hoe je daar mee moet omgaan. En daar dacht ik dus aan toen ik je openingspost las.

Nu ik de toevoeging lees, zou ik eens vragen waar nu het werkelijke probleem ligt. Is het het fietsen en het logeren? Of eigenlijk het logeren en is daarom niets leuk? Want de buikgriep is natuurlijk shit, maar zegt helemaal niet dat je iedere keer dat je ver moet fietsen buikgriep krijgt. Ik zou niet meer meegaan op kamp, loslaten is gewoon goed, maar wel de garantie geven dat je haar komt halen wanneer het slapen niet lukt door de heimwee. Dat kan ook rust geven.

Sjaaneke donderdag 14 september 2023 om 21:24

Frizz schreef: ↑
14-09-2023 21:10
Dat fietsen is natuurlijk een struikelblok omdat ze eigenlijk helemaal niet op kamp wil cq niet durft. En dan moet ze van jou ook nog meer loskomen en dus ga jij niet mee.

Met andere woorden; ze wordt gepusht en niet serieus genomen in haar angst. Dus gaat zij meer in de weerstand.

Is het een idee haar serieus te nemen en het eens goed te hebben over hoe zij wel plezier kan halen uit kamp? En daar dan samen plannen voor te maken, met school?

Ik ben elke keer nog mee geweest op kamp (twee keer ging niet door ivm corona)
Vorig jaar viel me op dat ze alleen maar bij mij wilde zijn en daardoor niet mee speelde met haar vriendinnetjes/klasgenootjes. Ik heb haar wel gestimuleerd, maar ze wilde alleen maar naast mij zitten tekenen/kleuren/spelletje doen.
Een kinderfeestje wil ze ook niet meer houden, omdat ze helemaal verloren gaat in een groep. Wel sport ze op redelijk niveau en een toernooi oid doet ze gewoon aan mee.

Ik weet gewoon niet goed waar ik goed aan doe…haar zelfstandiger laten worden, wat haar zelfvertrouwen gaat geven. Of haar de veiligheid geven dat ik weer mee ga…maar met als gevolg dat ze eigenlijk alleen bij mij is. Ik heb daar trouwens niet geslapen, zij zelf wel en dat ging goed.

Quincy2 donderdag 14 september 2023 om 21:25

YadaMada schreef: ↑
14-09-2023 21:22
Ik fietste vroeger niet naar school. Woonde vlakbij en we mochten niet op de fiets van school, alleen als je heel ver van school af woonde.
Ik fietste wel eens met mijn vader en moeder, maar nooit 21 kilometer achter elkaar.
Beweging kreeg ik genoeg, want was altijd buiten aan het spelen met andere kinderen.

Als ik naar mezelf kijk als kind, weet ik zeker dat ik er ook heel erg tegenop had gezien. Zowel het fietsen als het kamp. Ik was erg aan mijn ouders gehecht en ze hebben mij ook wel eens opgehaald van kamp. Toen was ik 12 by the way.

Dan zou ik zorgen dat je dat probeert wat anders te doen met je eigen kind.

12 is echt best wel oud voor dat gezeur.

Anoniem_670295c5b7b2b donderdag 14 september 2023 om 21:29

Ik weet niks van opvoeden, maar als angstig kind zou ik het heel fijn vinden als mijn ouder met mij ging oefenen. Steeds een stukje verder.

Krootje donderdag 14 september 2023 om 21:29

Andersom schreef: ↑
14-09-2023 20:35
Hoe vaak heeft ze al zo ver gefietst? Of een andere afstand die maakt dat ze zich hier werkelijk een voorstelling van kan maken?

Een grens aangeven als je niet weet waar het over gaat als kind is best gek. Jij als ouder weet dat wel, dus het gaat dan over jouw grens. Is dat terecht?

Neuh... mijn kind is helemaal niet gevoelig voor mijn grenzen dus dat gaat bij ons in ieder geval sowieso niet op.

En of dat voor TO's kind geldt weet ik niet, maar die van mij kan zich er prima een voorstelling van maken of deze afstand te groot is. Ze vindt fietsen namelijk sowieso helemaal niet fijn. Ook niet in een groep. Dat heeft bij haar met prikkels te maken, maar er zijn natuurlijk allerlei redenen waarom iemand een gigantische hekel aan of moeite met fietsen kan hebben. En als je kamp dan sowieso al ingewikkeld vindt dan kan dat fietsen net de druppel zijn. En dat kunnen (wellicht niet alle, maar zeker sommige, want die van mij kan dat) kinderen vaak prima aangeven.

En mijn kind leert ook gewoon doorzetten op de juiste momenten hoor, maar doordouwen om het doordouwen doen we niet aan.

Anoniem_65686459300b1 donderdag 14 september 2023 om 21:29

Sjaaneke schreef: ↑
14-09-2023 21:24
Ik ben elke keer nog mee geweest op kamp (twee keer ging niet door ivm corona)
Vorig jaar viel me op dat ze alleen maar bij mij wilde zijn en daardoor niet mee speelde met haar vriendinnetjes/klasgenootjes. Ik heb haar wel gestimuleerd, maar ze wilde alleen maar naast mij zitten tekenen/kleuren/spelletje doen.
Een kinderfeestje wil ze ook niet meer houden, omdat ze helemaal verloren gaat in een groep. Wel sport ze op redelijk niveau en een toernooi oid doet ze gewoon aan mee.

Ik weet gewoon niet goed waar ik goed aan doe…haar zelfstandiger laten worden, wat haar zelfvertrouwen gaat geven. Of haar de veiligheid geven dat ik weer mee ga…maar met als gevolg dat ze eigenlijk alleen bij mij is. Ik heb daar trouwens niet geslapen, zij zelf wel en dat ging goed.

Dat is ook een hele moeilijke keuze.
Maar er is ook een middenweg. Ik zou ten alle tijden, jouw dochter vertellen dat je haar ophaalt als het écht niet gaat. Ze is negen. Het leven is nog vol verplichtingen als ze ouder wordt. Ze mag nu nog gewoon kind zijn. Ze is negen! Maar ook zou ik haar vertellen dat ze het wel moet proberen, dat kamp. In ieder geval proberen. Als het echt niet gaat, haal je haar op.

Joh er zijn meer kinderen die er tegenop zien. Er zijn meer kinderen die bijvoorbeeld in bed plassen ( deed ik ook) en daarom niet graag mee gaan.

Is het een idee dat jij alleen op zaterdag een paar uurtjes gaat? Dan kan ze het kamp zelfstandig doen, maar ben jij toch een aantal uurtjes in de buurt.

Anoniem_65686459300b1 donderdag 14 september 2023 om 21:31

Quincy2 schreef: ↑
14-09-2023 21:25
Dan zou ik zorgen dat je dat probeert wat anders te doen met je eigen kind.

12 is echt best wel oud voor dat gezeur.

Dat mag jij vinden, maar dan weet jij niet hoe heimwee voelt.
Zelfs volwassenen hebben heimwee. Heeft niks te maken met leeftijd.

Ik ben blij dat mijn ouders niet vonden dat ik zeurde toen ik ze belde met de vraag of ze me op kwamen halen op kamp. 12 of niet, ik had heimwee en was er misselijk van.

Anoniem_65bb5cd7ce1a4 donderdag 14 september 2023 om 21:32

Afgelopen week meegeweest met kamp van groep 7, daar gingen we een dag met de fiets naar de activiteit toe. Was 15 kilometer heen, 15 kilometer terug.
Niet alle kinderen hebben fietsen van huis uit meegekregen of hebben uberhaupt een fiets. Toch hebben ze het allemaal prima gered. Heenweg was in een keer, terugweg in stukjes door te stoppen op plekjes waar het leuk was.

Nu reden we door een relatief rustig gebied, ik weet niet of ik ook zo enthousiast was geweest als het door een drukker gebied was geweest. Qua veiligheid dan bedoel ik, nu met die elektrische fietsen die nergens rekening mee houden.

Zelf fietsten we vroeger ook vanaf groep 6 naar schoolkamp, in de kop van Noord-Holland dus lekker veel tegenwind

Goede herinneringen kwamen meteen terug, waren net op weg had die een lekke band, of slipte die van de weg af in de berm...
Waren we weer op weg viel de tas van die van de bagagedrager

Wil je toch niet missen als kind?

Pinaco donderdag 14 september 2023 om 21:39

Ik zou haar brengen met de auto.

Kel1980 donderdag 14 september 2023 om 21:40

YadaMada schreef: ↑
14-09-2023 21:31
Dat mag jij vinden, maar dan weet jij niet hoe heimwee voelt.
Zelfs volwassenen hebben heimwee. Heeft niks te maken met leeftijd.

Ik ben blij dat mijn ouders niet vonden dat ik zeurde toen ik ze belde met de vraag of ze me op kwamen halen op kamp. 12 of niet, ik had heimwee en was er misselijk van.

Ik weet heel goed wat heimwee is en weet ook dat er andere methoden zijn om geen heimwee te hebben naast het niet gaan. Ze hadden daar vroeger al pillen voor, dus ik denk dat ze die nu nog steeds hebben. Je bent erna wel een beetje suf maar meestal (althans bij mij) komt heimwee in de avond als er op het kamp minder activiteiten zijn. Overdag was ik zo druk dat ik daar niet aan dacht. Dus ik had bij 1 kamp 1 pilletje nodig gehad en de andere dagen ging het gelukkig goed. Dat kamp duurde 1 week. Ik was toen 11 of 12 jaar oud.

Ginevra donderdag 14 september 2023 om 21:42

Kellebel87 schreef: ↑
14-09-2023 21:08
persoonlijk vind ik met een groep 6, 21 km fietsen niet verantwoord,

Heb je ooit in je leven wel eens 21 km gefietst? Echt ik weet niet wat ik hoor. Alsof het een marathon is.

Nogmaals: ik fietste dat als 9jarige ook naar schoolkamp. Ongetraind want wij woonden vlakbij school en ik liep altijd. Echt het stelt zo weinig voor, als je een rustig tempo fietst en pauzeert kan elk gezond kind dit aan.

Maar in het huidige tijdsgewricht gaan we ineens doen alsof elke normale gezonde inspanning krankzinnig veelgevraagd is.

Ja, het is even een inspanning. Niet doodvermoeiend, gewoon een gezonde inspanning.

Ik las ooit een Amerikaans boek waarin de schrijver beschreef dat de hoofdpersoon 2 mijl gelopen had, en zowat dood neerviel van uitputting. Want de schrijver kon zich niet voorstellen dat een gezonde volwassene dat gewoon kon lopen, dat kon alleen maar met de auto. Moeten we die kant op willen?

Anoniem_65686459300b1 donderdag 14 september 2023 om 21:46

Kel1980 schreef: ↑
14-09-2023 21:40
Ik weet heel goed wat heimwee is en weet ook dat er andere methoden zijn om geen heimwee te hebben naast het niet gaan. Ze hadden daar vroeger al pillen voor, dus ik denk dat ze die nu nog steeds hebben. Je bent erna wel een beetje suf maar meestal (althans bij mij) komt heimwee in de avond als er op het kamp minder activiteiten zijn. Overdag was ik zo druk dat ik daar niet aan dacht. Dus ik had bij 1 kamp 1 pilletje nodig gehad en de andere dagen ging het gelukkig goed. Dat kamp duurde 1 week. Ik was toen 11 of 12 jaar oud.

Als jij heimwee hebt gehad, waarom zeg je dan dat een ander die op dezelfde leeftijd als jij heimwee had zeurt?

Bijzonder. Niet dat ik het erg vind dat jij dat zegt, maar bijzonder is het wel als je zelf not bene heimwee hebt gehad.

Anoniem_65b76fd3af17f donderdag 14 september 2023 om 21:47

Zo idioot ver is het toch weer niet? Het fietsen zelf is natuurlijk ook deels de activiteit. Ze lopen toch ook de avondvierdaagse op die leeftijd?

Edit: oh, het gaat om heimwee

anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 14-09-2023 22:06

31.60% gewijzigd

Anoniem_6640a89315f0f donderdag 14 september 2023 om 21:52

Sjaaneke schreef: ↑
14-09-2023 20:48
Ze heeft vorig jaar 16 km gefietst naar schoolkamp en dat vond ze heel pittig…. Op t eind heeft de juf haar wat geholpen door haar te duwen.
Op de terugweg kreeg ze buikgriep en heeft ze met veel buikpijn dat hele stuk gefietst.
Ze kijkt hier met gruwel op terug….ook vond ze het fietsen niet gezellig.
Nu is het 5 km langer….

Onze dochter heeft ook vaak erg last van heimwee, dat is het volgend punt… vorig jaar ben ik nog mee geweest op kamp, maar heeft ze de hele tijd aan mij gehangen en niet echt met de klas opgetrokken…terwijl ik haar daar wel toe stimuleerde!
Daarom besloten dat ik dit jaar niet mee ga op kamp, maar dit vind ze vreselijk!

Ik vind t zo moeilijk om te denken hoe ik hiermee omga. Ik wil niet dat ze hier zoveel moeite mee heeft dat ze er slecht van in slaap komt en veel huilt….zo hoort een schoolkamp toch niet te zijn? Aan de andere kant wil ik graag dat ze hierin misschien wat gaat groeien, dat ze wat losser komt van mij en zelfstandiger wordt.

Het schoolkamp is ook niet zo, hè?! De gedachte aan het schoolkamp is naar, maar het schoolkamp zelf is nog niet gaande! Ik denk dat het goed is om haar op dat verschil te wijzen - je kunt enorm tegen iets op zien, maar het kan achteraf enorm meevallen, en als het niet meevalt, was het vast ook niet het einde het de wereld.

sprietgras donderdag 14 september 2023 om 21:53

TO is er nog kans om met haar wat te gaan oefenen? En is er een reden dat je dat gedurende het jaar niet al hebt gedaan?

Wij fietsen veel met de kinderen, maar eigenlijk bijna alleen korte stukken (naar school, de winkels, sport etc). Meeste stukken zijn maar 1-2 km enkele reis. Maar in mei zijn we ineens een langer stuk gaan fietsen (18 km heen en weer terug). Dat ging mijn 9 jarige prima af. En eigenlijk de net 7 jarige (op een 20 inch fietsje) ook, al vond die de laatste kilometers terug wel zwaar worden. En oudste is nou niet erg sportief aangelegd en klein (24 inch fiets). Ik zou daarom denken dat het voor een kind met een normale fitheid en zonder medische problemen gewoon haalbaar moet zijn.

Ik snap, zeker na vorige ervaring, best dat ze er tegenop ziet.

Anoniem_6640a89315f0f donderdag 14 september 2023 om 21:55

Sjaaneke schreef: ↑
14-09-2023 21:24
Ik ben elke keer nog mee geweest op kamp (twee keer ging niet door ivm corona)
Vorig jaar viel me op dat ze alleen maar bij mij wilde zijn en daardoor niet mee speelde met haar vriendinnetjes/klasgenootjes. Ik heb haar wel gestimuleerd, maar ze wilde alleen maar naast mij zitten tekenen/kleuren/spelletje doen.
Een kinderfeestje wil ze ook niet meer houden, omdat ze helemaal verloren gaat in een groep. Wel sport ze op redelijk niveau en een toernooi oid doet ze gewoon aan mee.

Ik weet gewoon niet goed waar ik goed aan doe…haar zelfstandiger laten worden, wat haar zelfvertrouwen gaat geven. Of haar de veiligheid geven dat ik weer mee ga…maar met als gevolg dat ze eigenlijk alleen bij mij is. Ik heb daar trouwens niet geslapen, zij zelf wel en dat ging goed.

Ook hier: jouw aanwezigheid gaat niet om veiligheid - de kinderen wiens ouders niet mee zijn, zijn ook veilig - maar om de gedachte aan veiligheid! Dus die veiligheid is niet echt, maar een hersenspinsel. Niet in meegaan dus. Zelfvertrouwen, zelfredzaamheid, onafhankelijkheid lijken me veel nuttiger om haar aan te leren.

m-april donderdag 14 september 2023 om 21:55

Op die leeftijd maakte ik met mijn broer(toen 11jr) regelmatig fietstochtjes als we bij oma gingen logeren en dan fietste we makkelijk 50 tot 80km.

Als je gezellig aan het kletsen en dollen ben, merk je echt niks van de afstand..

Anoniem_657853fc238f6 donderdag 14 september 2023 om 22:00

Andersom schreef: ↑
14-09-2023 21:01
Dit!

Ik weet ook van een ouder die vlak in de buurt in een hotel zat. Alleen de wetenschap dat ouder vlak bij zat, was genoeg voor het kind om geen heimwee te krijgen.

Precies.

Ik zal nagaan waar ze het meest tegenop ziet. Het fietsen? De nachten? Bang dat ze weer ziek word?

En dan deze drempels minder hoog maken. Helpt het als je meefietst? Als je alvast oefent? De reis doornemen incl. hoe vaak ze stoppen?

In de buurt zijn 's nachts? Helpt het wel of juist niet om te bellen voor de nacht? Een favoriete knuffel?

En als ze bang is om ziek te worden: natuurlijk haal je haar als ze echt ziek is! Misschien mag ze een paracetamol als ze buikpijn heeft (wellicht helpt het als placebo effect).

Maar wel proberen een succes ervaring ervan te maken. Het is niet erg als het je meer spanning of moeite kost, des te meer voldoening als het je lukt.

anoniem_657853fc238f6 wijzigde dit bericht op 14-09-2023 22:01
Reden: Verduidelijking

8.88% gewijzigd

Anoniem_6576f0ab9b250 donderdag 14 september 2023 om 22:01

Het probleem lijkt niet het fietsen. 21Kilometer is best te doen voor een kind van negen, maar een schoolkamp met heimwee is dan weer een stuk ingewikkelder.
Dus daar moet je iets mee, TO, in plaats van een stuk fietsen als ontsnappingspoging voor dat kamp te gebruiken.

fryskefaam donderdag 14 september 2023 om 22:06

Heimwee is echt vreselijk. Ik zou haar lekker mee laten fietsen, in de avonden ophalen en in de ochtenden weer brengen en terugweg ook laten fietsen. Heeft ze toch het grootste deel van het kamp meegemaakt.

Anoniem_65cc5baf55376 donderdag 14 september 2023 om 22:07

Als 15 km zo ontzettend moeilijk was vorig jaar, zou dat voor mij een goede reden geweest zijn om wat regelmatiger te gaan fietsen, en wat langere tripjes in te plannen.

Hier is een van de kinderen ook niet heel dol op lange afstand fietsen. 21 km zou best een uitdaging zijn, dus we zouden dan in de weekenden ervoor ritjes van 10 km heen, 10 km terug gaan maken met tussendoor picknick/bezoek/bios/ wat dan ook.
Lekker oefenen, beetje spierkracht en zelfvertrouwen opbouwen op de fiets.
Heeft kind rest van t leven wat aan.

Ik zou zelf in geen geval kind een uitzonderingspositie geven als ze zichzelf al buiten de groep plaatst.
Dan is het juist handig om haar niet aan de groep te onttrekken bij zo'n relevant onderdeel.

Steun haar door haar voor te bereiden, erin te geloven dat ze het kan, en met haar te oefenen.
Ik vind je besluit om niet mee te gaan ook verstandig.

Ben vaak mee geweest op kampen als begeleiding, en kinderen gedragen zich zo anders met ouders erbij.
Ik zou wel tevoren even met de leerkracht overleggen dat ze het moeilijk vindt, en met dochter wat haar zou kunnen helpen.

Een veilig voorwerp mee van huis, even kort bellen savonds, beste vriendin erin betrekken als steuntje.
En met leerkracht afspreken dat als het echt niet gaat, ze je bellen. (Of dat je savonds even contact hebt met leerkracht, zodat jij weet hoe dochter eraan toe is. Dit dan weer niet tegen dochter zeggen, maar vertrouwen uitstralen dat ze het naar haar zin gaat hebben. En samen bedenken hoe ze daarvoor kan zorgen.)

Actieve topics