Baby niet weg kunnen leggen

27-05-2022 19:07 43 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal!

Ik heb jullie advies nodig, want wij zitten met ons handen in het haar. Wij zijn ruim 5 weken geleden ouders geworden van ons eerste kindje, een zoon. Hij is met 36 weken geboren met een hele heftige bevalling. Zoals vanzelfsprekend zijn we dolgelukkig hem, dat staat boven alles. Maar wat zijn we moe. Het probleem is dat we hem niet weg kunnen leggen, zowel ‘s nachts als overdag niet. 24/7 wil hij op/bij ons liggen, een hele uitdaging. Zeker als mijn vriend aan het werk is, want ik kom letterlijk nergens anders aan toe. Zodra we hem wegleggen, begint hij direct met huilen en schreeuwt hij het binnen no time uit. We hebben hem natuurlijk graag bij ons, maar op deze manier is het bijna geen doen. We slapen ‘s nachts amper en ook overdag krijgen we geen moment rust. Hij is continu super onrustig, zwaait met zijn armpjes en spant voortdurend zijn lichaampje aan. Inbakenen proberen we al, maar werpt tot nu toe zijn vruchten niet af. Zijn er meer mensen die dit met hun kindje hebben meegemaakt? Wat werkte wel en niet en hoe zorgde je er uiteindelijk voor dat je kindje in zijn/haar eigen wiegje sliep? We hebben trouwens een co-sleeper, maar dat is zelfs niet dichtbij genoeg blijkt..

Kort gezegd lopen we dus tegen 2 dingen aan:
1. We kunnen ons zoontje niet wegleggen. Niet in de box, niet in zijn stoeltje en niet in de co-sleeper. Zowel overdag als ‘s nachts niet.
2. Hij slaapt sowieso erg weinig voor zo’n jonge baby. Hij is regelmatig zo’n 3/4 uur achter elkaar wakker, van voeding tot voeding, terwijl overduidelijk is dat hij enorm moe is.

Ik hoop dat jullie kunnen helpen!

Liefs
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb geen kinderen maar mijn beste vriendin zat met hetzelfde probleem. Zij heeft haar baby toen in een draagdoek gedaan zodat ze in ieder geval de handen vrij had. Baby werd daar erg rustig van en na een tijdje ging het vanzelf beter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lastig! Maar een heel herkenbaar probleem. Hij is nog heel erg jong, dus hij heeft waarschijnlijk gewoon heel veel behoefte aan papa/mama. De draagzak/doek is daarin een fijn middel als je eventjes je handen vrij wil hebben.

Qua onrust werkte bij ons een inbakerslaapzak van Puckababy. En wat wij ook wel doen is, hem op z’n buikje leggen als hij diep slaapt. Niet ‘s nachts, maar overdag in de box. Het gaf hem meteen heel veel rust.

Ik kan je het boek ‘baby in een droomritme’ ook aanraden. Ik vond daarin heel veel nuttige tips.

Maar vooral ook toegeven. Vijf weken is jong. Zeker als hij toch wat te vroeg geboren is
(Ik heb een baby’tje van dezelfde termijn, nu 13 weken en het gaat steeds beter 🙈)
Rosemap schreef:
27-05-2022 19:07
Hoi allemaal!

Hij is continu super onrustig, zwaait met zijn armpjes en spant voortdurend zijn lichaampje aan.

Ik zou bij de huisarts! Nier het consultatiebureau! Een verwijzing vragen naar de kinderarts.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier een tweeling die met 36 weken geboren was. Eerste 3 maanden hetzelfde als wat jij beschrijft. Wij hebben ze veel gedragen, eerst in een doek en later toen ze groot genoeg waren in de zak. M'n man werkte thuis met een baby tegen hem aan. Verder accepteren dat je nergens aan toe komt, huishouden komt wel weer en als iemand vraagt of hij/zij kan helpen ja zeggen en dan vragen of ze stofzuigen, wasjes wegwerken, maaltijd meenemen etc.
Succes en probeer ook een beetje te genieten. Hier zijn ze nu een jaar en kan mij niet meer voorstellen dat ze zo klein en hulpeloos waren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Draagzak en vooral hem daar in doen bij de eerste tekenen van het moe worden. Hopelijk slaapt hij dan in en kun je zelf eea doen.

Na verloop van tijd proberen 1 slaapje (bv de eerste vd dag) in bedje te doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
In ieder geval accepteren dat je ook nergens anders aan toe hoeft te komen. De baby is je taak, niet het huishouden! En vraag hulp, er is vast een oma/tante, vriendin die een een uurtje met baby op de bank wil knuffelen terwijl jij even kunt slapen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi Rosemap,

Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon! Het is een prachtige tijd maar ook regelmatig pittig.
Wij zijn 3 maanden geleden ouders geworden van een dochter dus ook nog redelijk vers van de pers. Hier ook een heftige start gehad dus ik kan me redelijk voorstellen hoe je je voelt.

Jullie zoontje lijkt veel spanning in zijn lichaampje te hebben. Zijn jullie al eens bij een kinderosteopaat geweest? Omdat je ook schreef dat de bevalling heftig is verlopen, misschien heeft je zoontje nog ergens pijn. Let wel goed op dat je naar een betrouwbare osteopaat gaat.

Onze dochter had ook veel moeite met landen op de wereld. Ze is geboren met 37 weken zwangerschap precies, door middel van een keizersnede onder algehele narcose. Voor haar was het dus echt heel erg onverwacht om opeens op de wereld te zijn. Ze had (en heeft) erg veel behoefte aan ons. Wij hebben daar volledig aan toegegeven. Sliepen om en om, de ander had een slapende dochter op de borst. Wij hebben veel gehad aan een buidelshirt. Dat werkt heel makkelijk omdat het een T-shirt is met een zak erin. Je kan je kindje er dus gemakkelijk zelf in en uit halen en newborns vinden het heerlijk. Je hebt dan ook meer je handen vrij.

Toen mijn man na 6 weken weer ging werken, sliep ze in een wiegje naast mijn kant van het bed in een slaapzakje van puckababy, was voor ons echt een lifesaver omdat ze dan niet zo kunnen maaien met armpjes en beentjes.Wij kwamen er ook achter dat ze een pikdonkere kamer niet fijn vond en een doodstille kamer ook niet.

Heel veel succes! Het is pittig, maar het komt echt goed! Dikke knuffel!
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kinderen hebben de eerste weken overdag vooral op mij geslapen. Het is een cliché maar acceptatie hielp hier het beste. Ik zorgde dat ik alles binnen handbereik had (eten, drinken, afstandbediening, telefoon, etc) en installeerde mezelf met baby en al op de bank. Na een week of 8 werd het rap minder. Bij m'n 2e was ik hier mentaal veel beter op voorbereid en genoot ik er ook van. Het huishouden kwam na die tijd wel weer. Zelf eten/naar de wc deed ik tijdens de voedings- en verschoningsmomenten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb te lang over mijn reactie gedaan, al mijn tips zijn in de tussentijd al genoemd hahaha.
Alle reacties Link kopieren Quote
Titono schreef:
27-05-2022 19:19
kwamen er ook achter dat ze een pikdonkere kamer niet fijn vond en een doodstille kamer ook niet.
Wij hebben een White noise apparaatje gekocht, dat was een lifesafer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Durf je hem niet weg te leggen en even (5 minuten) te laten spartelen/ huilen. Sommige baby's hebben dat echt even nodig. Verder als je zelf stress hebt beiden breng je dat over op je baby. Dat is ook niet helpend, maar wel moeilijk om te verbloemen.
Draagzak kan inderdaad helpen, maar altijd bij je is ook gewenning net als een puppy, dan voelt alleen heel erg eng. Dat kan ook wel echt even duren als jullie dat nu structureel wel doen. Vermoeiend voor jullie. maar ook voor je baby.
Alle reacties Link kopieren Quote
Onze oudste sliep het eerste jaar thuis overdag alleen mar op mij. De draagzak was echt een uitkomst.

Tip ga passen op een rustig moment en probeer niet tijdens een huilbui van je kind snel een draagzak te kopen. Zoek een draagconuslent in je buurt mocht je een draagdoek willen gebruiken.
Toen ik het ging accepteren en stopte met proberen hem in zijn bedje te laten slapen kreeg ik veel meer rust.

En die van ons werd heel rustig van het geluid van de afzuigkap. Die stond dus vaak aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Draagzak/draagdoek, elkaar afwisselen en een stuk acceptatie.

Daarnaast: Heb je het idee dat hij ergens last van heeft of is het mama/papa-honger? Ik zou zeker even een huisarts mee laten kijken en, als dat je ding is, een osteopaat. Veel kleintjes hebben (al dan niet lichte) koemelk allergie of kleine blokkades door de bevalling. Zeker als het een heftige bevalling is geweest, zoals je omschrijft.
Alle reacties Link kopieren Quote
En het is niet gezellig maar: voer een slaap-ploegendienst in.

Wij hadden als regel: samen wakker zijn is zinloos, er moet er altijd 1 slapen.

Ik ging dus vlak na het eten naar bed, rond 12 uur nam ik het over, s ochtends rond 5 uur ging ik weer naar bed.

Uiteindelijk wordt het beter... sterkte
Alle reacties Link kopieren Quote
Een draagdoek is al veel gezegd en hielp hier ook goed. Acceptatie is ook een helpend iets al snap ik wel dat je op een gegeven moment ook wel weer toe bent aan je armen vrij hebben.
2 van onze 4 kinderen Ijn buikslapers. De eerste tijd hebben wij hen jn de box op hun buik gelegd. Zo sliepen ze op de dag heel goed waardoor het slapen in de avond ook sbel beter ging. Toen ze eenmaal sterk in hun nekje waren en het slaoen op hun buik overdag ook goed ging hebben we ze savonds ook op hun buik un bed gelegd. Ze slapen nu jaren later nog steeds alleen op hun buik.
Alle reacties Link kopieren Quote
tsja dat buikslapen is en was altijd taboe. Mijn kinderen deden het er goed op. En slapen net als ik nog steeds na 25/27 jaar op hun buik. Maar ik kan geloven dat je dat niet durft.
Als ik dit lees denk ik aan reflux, misschien wel de 'verborgen' variant. Bij mij hielp een draagdoek niet hele erg helaas. Alleen maar meer gehuil en mijn jongste werd ook echt hysterisch, wilde vrij zijn. Liggen zoals zij wilde liggen.


Ik had een kind met 'gewone' reflux, dat was al naar en veel huilen maar mijn jongste had verborgen reflux en dan helpt alleen medicatie. Bedje schuin en omhoog houden helpen dan helemaal niet en ze wilde alleen maar rechtop op ons liggen. En dan nog ging soms fout bij slikken.

kan ook heel wat anders zijn, maar kind helemaal niet weg kunnen leggen is gewoon heel naar en geheid iets aan de hand, dus ook bij geen reflux klachten verborgen of niet....

Ik zou de huisarts bellen en inderdaad vragen of de kinderarts er naar kan kijken,
anoniem_63a4aa770857d wijzigde dit bericht op 27-05-2022 19:57
8.25% gewijzigd
Dropdrop schreef:
27-05-2022 19:42
En het is niet gezellig maar: voer een slaap-ploegendienst in.

Wij hadden als regel: samen wakker zijn is zinloos, er moet er altijd 1 slapen.

Ik ging dus vlak na het eten naar bed, rond 12 uur nam ik het over, s ochtends rond 5 uur ging ik weer naar bed.

Uiteindelijk wordt het beter... sterkte
Ook dat, om en om.

En buikslapen is een klein risico maar ook mijne sliepen beter op hun buik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochters hebben allemaal de eerste maanden ongeveer 24/7 op mij gelegen.. Ze hebben als ze zo klein zijn gewoon heel erg veel behoefte aan bij mama of papa zijn. Baby aapjes laten hun moeder de eerste weken/maanden ook niet los. Met een draagdoek heb je meer je handen vrij om nog dingen te kunnen doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar van mijn oudste, en dat was gewoon enorm zwaar! De periode rond de uitgerekende datum (ook te vroeg geboren) vond ik het heftigs. Geef je borstvoeding?
Naast een draagzak en inbakeren hielp een speentje hier ook wat. Ik legde ‘s avonds als mn man er was alles voor de volgende ochtend klaar zodat ik mij wel aankleedde en ontbeet. En inderdaad de lat laag leggen: je verlof is bedoeld om voor je baby te zorgen en zelf te herstellen, als dat het enige is dat lukt is dat ook goed.
Overigens ben ik ervan overtuigd dat er bij mijn baby geen medische oorzaak was, ik denk een combinatie van karakter en te vroeg geboren zijn. Maar, als jij daarover twijfelt zou ik zeker advies vragen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou iig even naar de huisarts om fysieke oorzaken uit te sluiten. Overstrekken ed zijn klassieke tekenen van ongemak. Eventueel reflux idd? Mijn dochter overstrekte ook veel en had een duidelijke voorkeurshouding. Zij bleek een schouderblessure te hebben van de geboorte. Uiteindelijk met fysio verholpen. Maar… zij sliep wel. Dus dat deel herken ik minder. Verder zijn er veel goede tips gegeven denk ik als er niks medisch aan de hand is. Het is zwaar, zeker in het begin!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat gaat er precies mis met het inbakeren TO?
Alle reacties Link kopieren Quote
Zou inderdaad ook gewoon even langs de huisarts, dan zijn ze in ieder geval op de hoogte.
Het klinkt voor mij ook als reflux (maar hier moesten er eerst 100 andere dingen uitgesloten worden allergieën etc voordat ze me serieus namen).
Wij lieten m overdag in de box op zijn buik slapen, later toen ie wat ouder was ook in bed. Hij sliep gewoon niet op zn rug, dan was het altijd huilen.

Aangezien je kindje zo vroeg is geboren moet je dan niet nog langs de kinderarts? Of kan je niet gewoon even contact opnemen met die afdeling? Ik kon dat bij beide kinderen gelukkig wel, had ik net even een korter lijntje.

Is jouw man zzp’er of gewoon in loondienst? Heeft hij gebruik gemaakt van de 5 extra weken verlof (wel tegen 70% salaris)? Misschien is dat nog een optie om te overwegen als hij dat niet heeft gebruikt, al is het maar voor 1 of 2 dagen per week. Dan kunnen jullie beide even bijkomen.

En t allerbelangrijkste, volg je gevoel! Echt ik heb bij de eerste veel te lang op de artsen vertrouwd en kreeg pas na 8 maanden medicatie, had binnen 2 dagen een heel ander kind en voel me tot de dag van vandaag nog steeds schuldig daarover. Bij de tweede dus veel meer op mn strepen gaan staan!
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat ben ik 10000% met je eens NM1717: je voelt als ouders heel veel. Je eigen gevoel is heel vaak goed. Vertrouw op je moedergevoel, dat is echt de allerbeste tip. Laat los 'hoe het hoort' of hoe andere gezinnen in je omgeving het doen en kijk naar jullie zoon. Hij vertelt echt heel veel aan jullie. Bij baby's die nog zo jong zijn, is het juist heel goed om volledig mee te gaan in wat ze aangeven en nodig hebben. Volg je gevoel, lieve Rosemap. En vraag hulp als het je even teveel is ❤️.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven