Kinderen
alle pijlers
Baby niet weg kunnen leggen
vrijdag 27 mei 2022 om 19:07
Hoi allemaal!
Ik heb jullie advies nodig, want wij zitten met ons handen in het haar. Wij zijn ruim 5 weken geleden ouders geworden van ons eerste kindje, een zoon. Hij is met 36 weken geboren met een hele heftige bevalling. Zoals vanzelfsprekend zijn we dolgelukkig hem, dat staat boven alles. Maar wat zijn we moe. Het probleem is dat we hem niet weg kunnen leggen, zowel ‘s nachts als overdag niet. 24/7 wil hij op/bij ons liggen, een hele uitdaging. Zeker als mijn vriend aan het werk is, want ik kom letterlijk nergens anders aan toe. Zodra we hem wegleggen, begint hij direct met huilen en schreeuwt hij het binnen no time uit. We hebben hem natuurlijk graag bij ons, maar op deze manier is het bijna geen doen. We slapen ‘s nachts amper en ook overdag krijgen we geen moment rust. Hij is continu super onrustig, zwaait met zijn armpjes en spant voortdurend zijn lichaampje aan. Inbakenen proberen we al, maar werpt tot nu toe zijn vruchten niet af. Zijn er meer mensen die dit met hun kindje hebben meegemaakt? Wat werkte wel en niet en hoe zorgde je er uiteindelijk voor dat je kindje in zijn/haar eigen wiegje sliep? We hebben trouwens een co-sleeper, maar dat is zelfs niet dichtbij genoeg blijkt..
Kort gezegd lopen we dus tegen 2 dingen aan:
1. We kunnen ons zoontje niet wegleggen. Niet in de box, niet in zijn stoeltje en niet in de co-sleeper. Zowel overdag als ‘s nachts niet.
2. Hij slaapt sowieso erg weinig voor zo’n jonge baby. Hij is regelmatig zo’n 3/4 uur achter elkaar wakker, van voeding tot voeding, terwijl overduidelijk is dat hij enorm moe is.
Ik hoop dat jullie kunnen helpen!
Liefs
Ik heb jullie advies nodig, want wij zitten met ons handen in het haar. Wij zijn ruim 5 weken geleden ouders geworden van ons eerste kindje, een zoon. Hij is met 36 weken geboren met een hele heftige bevalling. Zoals vanzelfsprekend zijn we dolgelukkig hem, dat staat boven alles. Maar wat zijn we moe. Het probleem is dat we hem niet weg kunnen leggen, zowel ‘s nachts als overdag niet. 24/7 wil hij op/bij ons liggen, een hele uitdaging. Zeker als mijn vriend aan het werk is, want ik kom letterlijk nergens anders aan toe. Zodra we hem wegleggen, begint hij direct met huilen en schreeuwt hij het binnen no time uit. We hebben hem natuurlijk graag bij ons, maar op deze manier is het bijna geen doen. We slapen ‘s nachts amper en ook overdag krijgen we geen moment rust. Hij is continu super onrustig, zwaait met zijn armpjes en spant voortdurend zijn lichaampje aan. Inbakenen proberen we al, maar werpt tot nu toe zijn vruchten niet af. Zijn er meer mensen die dit met hun kindje hebben meegemaakt? Wat werkte wel en niet en hoe zorgde je er uiteindelijk voor dat je kindje in zijn/haar eigen wiegje sliep? We hebben trouwens een co-sleeper, maar dat is zelfs niet dichtbij genoeg blijkt..
Kort gezegd lopen we dus tegen 2 dingen aan:
1. We kunnen ons zoontje niet wegleggen. Niet in de box, niet in zijn stoeltje en niet in de co-sleeper. Zowel overdag als ‘s nachts niet.
2. Hij slaapt sowieso erg weinig voor zo’n jonge baby. Hij is regelmatig zo’n 3/4 uur achter elkaar wakker, van voeding tot voeding, terwijl overduidelijk is dat hij enorm moe is.
Ik hoop dat jullie kunnen helpen!
Liefs
vrijdag 27 mei 2022 om 22:06
Heel herkenbaar. Veel tips zijn al benoemd. Alleen de osteopaat, dat is wetenschappelijk een onbewezen therapie. Heeft man ook verlof op genomen? Dat helpt echt die eerste weken. Wij sliepen omstebeurt: man ging heel vroeg naar bed, ik lag wakker in bed tot 3-4 uur 's nachts met baby op me, dan nam man het over en sliep ik tot ~10uur. Hadden we allebei toch zo'n 6u gepakt.
Bij baby 1 was het met 3 maanden over en sliep die daarna beter in bed (dit betekent dat baby nog steeds 3-4x per nacht wakker werd), bij baby 2 ging het al sneller beter.
Het is het even uitzitten. Probeer waar je kan rust te pakken of bij te slapen als er oppas is. Accepteer dat het nu zo is, dat scheelt veel frustratie. Mettertijd gaat het echt beter.
Bij baby 1 was het met 3 maanden over en sliep die daarna beter in bed (dit betekent dat baby nog steeds 3-4x per nacht wakker werd), bij baby 2 ging het al sneller beter.
Het is het even uitzitten. Probeer waar je kan rust te pakken of bij te slapen als er oppas is. Accepteer dat het nu zo is, dat scheelt veel frustratie. Mettertijd gaat het echt beter.
vrijdag 27 mei 2022 om 22:15
Heel herkenbaar. Dochter was daarnaast echter ook een huilbaby. Je baby kan niet anders dan oververmoeid zijn als zijn wake windows zo groot zijn.
Uiteindelijk is ze met 8wkn leeftijd opgenomen geweest in het ziekenhuis. Op gegeven moment huilde ze namelijk ook als we haar wel vast hadden of in de draagzak hadden, niks hielp meer. Daar heeft ze geleerd om in een bedje te slapen.
Ze had een heel grote zuigbehoefte. Maar het was flink zoeken naar welk speentje, veel wilde ze niet. Uiteindelijk met juiste speen, goed strak ingestopt en met 1 hand op het hoofdje en speentje met de duim in het mondje houden en 1 hand op het buikje (bij krampen klein beetje druk zetten) en met oordoppen in en noise cancelling headphones op haar troosten zonder op te tillen. We lieten haar dus niet in haar eentje huilen, we waren er voor haar en troostten haar. Dat was het enige wat hier werkte. De gedachte die mij hielp was dat ze huilde omdat ze zo moe was. Het beste wat ik dus kon doen was haar troosten maar laten liggen, want die slaap had ze nodig. In het begin duurde het een half uur, toen viel ze uitgeput in slaap. Dat werd steeds korter en na een paar weekjes konden we haar wakker in bed leggen en viel ze zelf in slaap. Ze is inmiddels 10 maanden en slaapt nog steeds fantastisch, huilt nooit meer, vrolijkste kind ooit.
Veel sterkte, het wordt ooit beter.
PS Bij de meeste babies wordt dit 'gehang' na 12 weken een heeeel stuk minder. Dat wist ik dus niet, maar nu wel. Als ik dat had geweten, was het beter vol te houden geweest voor mij. Dus misschien helpt die kennis jou ook.
Uiteindelijk is ze met 8wkn leeftijd opgenomen geweest in het ziekenhuis. Op gegeven moment huilde ze namelijk ook als we haar wel vast hadden of in de draagzak hadden, niks hielp meer. Daar heeft ze geleerd om in een bedje te slapen.
Ze had een heel grote zuigbehoefte. Maar het was flink zoeken naar welk speentje, veel wilde ze niet. Uiteindelijk met juiste speen, goed strak ingestopt en met 1 hand op het hoofdje en speentje met de duim in het mondje houden en 1 hand op het buikje (bij krampen klein beetje druk zetten) en met oordoppen in en noise cancelling headphones op haar troosten zonder op te tillen. We lieten haar dus niet in haar eentje huilen, we waren er voor haar en troostten haar. Dat was het enige wat hier werkte. De gedachte die mij hielp was dat ze huilde omdat ze zo moe was. Het beste wat ik dus kon doen was haar troosten maar laten liggen, want die slaap had ze nodig. In het begin duurde het een half uur, toen viel ze uitgeput in slaap. Dat werd steeds korter en na een paar weekjes konden we haar wakker in bed leggen en viel ze zelf in slaap. Ze is inmiddels 10 maanden en slaapt nog steeds fantastisch, huilt nooit meer, vrolijkste kind ooit.
Veel sterkte, het wordt ooit beter.
PS Bij de meeste babies wordt dit 'gehang' na 12 weken een heeeel stuk minder. Dat wist ik dus niet, maar nu wel. Als ik dat had geweten, was het beter vol te houden geweest voor mij. Dus misschien helpt die kennis jou ook.
-
vrijdag 27 mei 2022 om 22:29
Super bedankt voor alle lieve en begripvolle berichtjes en tips! Dat doet me heel goed en ga zeker vaker de draagdoek erbij pakken. Heb ik echt nog te weinig gedaan tot nu toe en het nog geen goeie kans gegeven.
Moet zeggen dat ik huilend op de bank lig momenteel, omdat het weer zo’n enorm gevecht was vanavond. Alleen maar krijsen, huilen dekt de lading niet eens. En niks hielp, heb me nog nooit zo gefrustreerd gevoeld en vind het verschrikkelijk om m’n kindje zo te zien. En het lastige is dat de baby vroeg geboren is, omdat ik het HELLP syndroom kreeg en hij met spoed geboren moest worden. Ben zelf dus ook nog herstellende, maar dat lukt eigenlijk totaal niet op deze manier.
Heb net met mijn vriend afgesproken dat we maandag de huisarts bellen. Moet eerlijk zeggen dat ik daar nog niet eens aan gedacht heb, maar ik herken toch wel heel veel verborgen reflux symptomen..
Ik zag nog wat vragen voorbij komen trouwens:
- Mijn vriend is idd sinds deze week pas weer aan het werk en heeft zijn overige verlof opgenomen om 4 dagen per week te werken. Hij is dus 4 weken thuis geweest.
- Wat met inbakeren niet werkt, is dat het hem niet rustig krijgt. Het maakt hem eerder agressief en boos lijkt het. Hij is zo krachtig met zijn armpjes dat hij die er aan de bovenkant uitwoelt.
- Ik heb geen kort lijntje met de kinderarts in het ziekenhuis, omdat hij mijn zoontje helemaal gezond en op gewicht was toen we ontslagen werden uit het ziekenhuis.
Moet zeggen dat ik huilend op de bank lig momenteel, omdat het weer zo’n enorm gevecht was vanavond. Alleen maar krijsen, huilen dekt de lading niet eens. En niks hielp, heb me nog nooit zo gefrustreerd gevoeld en vind het verschrikkelijk om m’n kindje zo te zien. En het lastige is dat de baby vroeg geboren is, omdat ik het HELLP syndroom kreeg en hij met spoed geboren moest worden. Ben zelf dus ook nog herstellende, maar dat lukt eigenlijk totaal niet op deze manier.
Heb net met mijn vriend afgesproken dat we maandag de huisarts bellen. Moet eerlijk zeggen dat ik daar nog niet eens aan gedacht heb, maar ik herken toch wel heel veel verborgen reflux symptomen..
Ik zag nog wat vragen voorbij komen trouwens:
- Mijn vriend is idd sinds deze week pas weer aan het werk en heeft zijn overige verlof opgenomen om 4 dagen per week te werken. Hij is dus 4 weken thuis geweest.
- Wat met inbakeren niet werkt, is dat het hem niet rustig krijgt. Het maakt hem eerder agressief en boos lijkt het. Hij is zo krachtig met zijn armpjes dat hij die er aan de bovenkant uitwoelt.
- Ik heb geen kort lijntje met de kinderarts in het ziekenhuis, omdat hij mijn zoontje helemaal gezond en op gewicht was toen we ontslagen werden uit het ziekenhuis.
vrijdag 27 mei 2022 om 22:32
Mijn dochter sliep de eerste maanden overdag alleen maar op schoot. Ik heb haar nooit in bed of de box kunnen leggen om te slapen, ging niet gebeuren. Maar dat was niet zo erg, omdat ze als ze wakker was wel gewoon even zelf kon liggen of later eventjes in het wipstoeltje.
Gaat het om jullie nabijheid, of wil hij niet liggen? Oftewel: als hij rechtop ‘zit’ (bv in een auto stoeltje), gaat het dan wel? Of wil hij dat ook niet? En als hij op een van jullie ligt, maar dus wel echt ligt, gaat dat dan goed? Voor mij zou ‘echt niet plat willen liggen’ eerder reden zijn om een kinderarts te laten kijken dan ‘bij je willen zijn’.
Als het puur de nabijheid is, was ik persoonlijk voorstander van toch een heel klein beetje trainen. Je kunt die kleintjes dan wel niet verwennen, maar ze kunnen wel ergens aan wennen. Ik heb dochter eerst naast me in bed gelegd met mijn hand op haar buikje en zachtjes pratend. En dan langzaam steeds minder druk geven, tot je je arm weg kunt halen. Ik bleef daarbij zelf overigens natuurlijk wel wakker.
En overdag jammerde ze ook wel eens in de box. Tja, ik moest toch ook wel eens plassen of douchen, en van drie minuten huilen/mopperen krijgen ze niks (gewoon ‘hè, kom hier!’ huilen dan, echt gekrijs omdat er duidelijk pijn is oid is natuurlijk iets anders, maar dat merk je wel).
Maar nogmaals: bij dochter was het duidelijk dat ze geen problemen had met het liggen an sich, da tamale wel uit natuurlijk.
Gaat het om jullie nabijheid, of wil hij niet liggen? Oftewel: als hij rechtop ‘zit’ (bv in een auto stoeltje), gaat het dan wel? Of wil hij dat ook niet? En als hij op een van jullie ligt, maar dus wel echt ligt, gaat dat dan goed? Voor mij zou ‘echt niet plat willen liggen’ eerder reden zijn om een kinderarts te laten kijken dan ‘bij je willen zijn’.
Als het puur de nabijheid is, was ik persoonlijk voorstander van toch een heel klein beetje trainen. Je kunt die kleintjes dan wel niet verwennen, maar ze kunnen wel ergens aan wennen. Ik heb dochter eerst naast me in bed gelegd met mijn hand op haar buikje en zachtjes pratend. En dan langzaam steeds minder druk geven, tot je je arm weg kunt halen. Ik bleef daarbij zelf overigens natuurlijk wel wakker.
En overdag jammerde ze ook wel eens in de box. Tja, ik moest toch ook wel eens plassen of douchen, en van drie minuten huilen/mopperen krijgen ze niks (gewoon ‘hè, kom hier!’ huilen dan, echt gekrijs omdat er duidelijk pijn is oid is natuurlijk iets anders, maar dat merk je wel).
Maar nogmaals: bij dochter was het duidelijk dat ze geen problemen had met het liggen an sich, da tamale wel uit natuurlijk.
vrijdag 27 mei 2022 om 23:36
Heb niet alles gelezen, dus deel alleen even wat hier werkte:
Baby heeft de eerste weken 's nachts eigenlijk vooral op mijn borst geslapen. Ik zat dan half rechtop met kussens in mijn rug. Op een gegeven moment kon ik hem nadat hij in slaap gevallen was, wel naast me neerleggen en haalde ik alle kussens weg. In de co-sleeper zou beter zijn, maar die had ik niet.
Overdag sliep hij vrijwel altijd in de draagzak. Soms viel hij dan nog niet makkelijk in slaap, totdat ik buiten een klein rondje ging lopen, dan was hij binnen 5 minuten weg.
En na een week of 8 (dacht ik) begonnen wij met de Pacco inbakerzak. Deze zit een stuk strakker dan andere inbakerzakken, daarin kan hij zijn armpjes bijna niet bewegen. We moesten nog wel bij hem blijven tot hij in slaap viel, vaak ook in slaap gewiegd. Maar eenmaal in slaap, sliep hij 45-90 minuten lekker ingebakerd in zijn eigen bedje.
Dus de eerste maanden was het hier vooral in slaap wiegen, slapend wegleggen en inbakeren. Dat moest later natuurlijk allemaal weer afgeleerd worden, maar op dat moment vond ik het echt prima, zolang we allemaal tot rust konden komen.
Baby heeft de eerste weken 's nachts eigenlijk vooral op mijn borst geslapen. Ik zat dan half rechtop met kussens in mijn rug. Op een gegeven moment kon ik hem nadat hij in slaap gevallen was, wel naast me neerleggen en haalde ik alle kussens weg. In de co-sleeper zou beter zijn, maar die had ik niet.
Overdag sliep hij vrijwel altijd in de draagzak. Soms viel hij dan nog niet makkelijk in slaap, totdat ik buiten een klein rondje ging lopen, dan was hij binnen 5 minuten weg.
En na een week of 8 (dacht ik) begonnen wij met de Pacco inbakerzak. Deze zit een stuk strakker dan andere inbakerzakken, daarin kan hij zijn armpjes bijna niet bewegen. We moesten nog wel bij hem blijven tot hij in slaap viel, vaak ook in slaap gewiegd. Maar eenmaal in slaap, sliep hij 45-90 minuten lekker ingebakerd in zijn eigen bedje.
Dus de eerste maanden was het hier vooral in slaap wiegen, slapend wegleggen en inbakeren. Dat moest later natuurlijk allemaal weer afgeleerd worden, maar op dat moment vond ik het echt prima, zolang we allemaal tot rust konden komen.
vrijdag 27 mei 2022 om 23:37
Deels herkenbaar. Alleen het nachtgedeelte niet. Dochter sliep overdag de eerste weken enkel op mijn schoot. Inbakeren lukte niet. Draagdoek en draagzak wilde ze niet in. Hebben we dan ook niet meer geprobeerd.
's Nachts heftig zwaaien met de armen. Man nam ze zachtjes vast tot ze rustig werd en dan sliep ze.
Veel wakker als baby. Wel niet vermoeid. Ze heeft nog steeds weinig slaap nodig.
Het is een zware en vermoeide periode
's Nachts heftig zwaaien met de armen. Man nam ze zachtjes vast tot ze rustig werd en dan sliep ze.
Veel wakker als baby. Wel niet vermoeid. Ze heeft nog steeds weinig slaap nodig.
Het is een zware en vermoeide periode
vrijdag 27 mei 2022 om 23:57
Gefeliciteerd!
Maar toch ook, zwaar hè kersverse ouders zijn. Denk voor velen herkenbaar en nu je er middenin zit kun je het niet voorstellen, maar het wordt beter.
Veel tips al gezien, draagzak overdag. En er maar gewoon aan toegeven. Als man niet thuis is alles om je heen verzamelen op bed of op de bank, eten, drinken, afstandsbediening en verschoningsspullen en verder niks van jezelf moeten. Dat had ik achteraf ook meer moeten doen.
En afwisselend slapen. Wij deden veelal om de beurt op zolder slapen, met oordoppen en ventilator aan. En verder als we beiden thuis waren overdag ook om de beurt om bij te tanken. Het is wat het is helaas.
Maar toch ook, zwaar hè kersverse ouders zijn. Denk voor velen herkenbaar en nu je er middenin zit kun je het niet voorstellen, maar het wordt beter.
Veel tips al gezien, draagzak overdag. En er maar gewoon aan toegeven. Als man niet thuis is alles om je heen verzamelen op bed of op de bank, eten, drinken, afstandsbediening en verschoningsspullen en verder niks van jezelf moeten. Dat had ik achteraf ook meer moeten doen.
En afwisselend slapen. Wij deden veelal om de beurt op zolder slapen, met oordoppen en ventilator aan. En verder als we beiden thuis waren overdag ook om de beurt om bij te tanken. Het is wat het is helaas.
Schuin spaan en Zee gras planten potjes
zaterdag 28 mei 2022 om 00:17
Heb je geprobeerd hem rechtop te laten slapen bijv op Voedingskussen met wieghoeslakentje erom heen?
Dat hielp bij onze tweede enorm
Onze eerste bleek een buikslaper. Veel commentaar op gehad maar t was op buik of niet slapen tja….
T hoort er ook bij. Netflix aan en lekker in de bank nestelen baby op je. Draagdoek aanschaffen. En s nachts sliep ik ook goed met baby op me. Wel gestut met kussens zodat ik niet kon draaien en baby onder een eigen dekentje
Dat hielp bij onze tweede enorm
Onze eerste bleek een buikslaper. Veel commentaar op gehad maar t was op buik of niet slapen tja….
T hoort er ook bij. Netflix aan en lekker in de bank nestelen baby op je. Draagdoek aanschaffen. En s nachts sliep ik ook goed met baby op me. Wel gestut met kussens zodat ik niet kon draaien en baby onder een eigen dekentje
where ever you go, go with your heart
zaterdag 28 mei 2022 om 08:08
Hier sliep de jongste de eerste maanden ook alleen op ons. In bed of box sliep hij 15 minuten, op mij kon hij zo 3 uur slapen. Een hele uitdaging met nog 2 andere kinderen. Hij sliep dus vooral in de draagdoek en als ik geluk had in de kinderwagen tijdens het wandelen.
Overdag ging het op deze manier wel, maar elke avond was het zeker 2 uur gilfeest tot hij zo uitgeput was en in slaap viel. Op mij. Dit ging wel over na een paar maanden. De eerste maanden ging mijn man elke avond wandelen met hem in de draagdoek, zodat ik even rust had en de andere 2 naar bed kon brengen. Mss is dit een idee?
Ik denk dat dit pas na een maandje of 4 beter werd, maar echt goed in bed slapen heeft zeker 9 maanden geduurd. Op een gegeven moment kon ik hem in bed in slaap voeden, na 30 minuten ging hij gillen. Rennen naar hem toe en als ik op tijd was, sliep hij beneden op de bank nog langer (net zo lang als ik tijd had) op mij
In een stoeltje ging hier pas goed vanaf een maand of 3 a 4. Hij ziet en snapt nog niks, dus het is vrij logisch dat hij dit nog niet wil.
Het is heel zwaar, maar het enige wat je kunt doen is je hieraan overgeven. De verhaaltjes dat je kind 2 uur in bed moet slapen zijn een leugen. Alleen weggelegd voor ouders die geluk hebben met een kind die dit vanzelf doet. Maar voor de meeste is dit totaal geen werkelijkheid.
Je hebt nog geen andere kinderen rondlopen, dus plan alles rondom zijn slaapbehoeftes. Zorg dat er eten/drinken/boek/ipad op de bank ligt en ga ervoor zitten als hij wel op je wil slapen. Liever 3 uur op de bank hangen met een slapende baby, dan uren rondlopen met een huilende baby. Huishouden komt wel weer. Het is nu een paar maanden overleven, maar op een gegeven moment komt het goed. Niemand kan zeggen wanneer, maar dit duurt geen jaren. Wanneer je kind meer gaat begrijpen, zien en ontdekken, zal hij ook rustiger worden.
De jongste kon ik op een gegeven moment even in een stoeltje laten zitten vanaf een maand of 3 a 4. Toen kon hij zien en een speeltje vasthouden. Eerder was het gillen geblazen. En ja...soms had hij even pech omdat ik gewoon iets moest doen. Hij is nu 5 en slaapt als een roosje in zijn eigen bed. Echt...het komt goed. Niet teveel willen en niet teveel bezig zijn met wat zou moeten.
Overdag ging het op deze manier wel, maar elke avond was het zeker 2 uur gilfeest tot hij zo uitgeput was en in slaap viel. Op mij. Dit ging wel over na een paar maanden. De eerste maanden ging mijn man elke avond wandelen met hem in de draagdoek, zodat ik even rust had en de andere 2 naar bed kon brengen. Mss is dit een idee?
Ik denk dat dit pas na een maandje of 4 beter werd, maar echt goed in bed slapen heeft zeker 9 maanden geduurd. Op een gegeven moment kon ik hem in bed in slaap voeden, na 30 minuten ging hij gillen. Rennen naar hem toe en als ik op tijd was, sliep hij beneden op de bank nog langer (net zo lang als ik tijd had) op mij
In een stoeltje ging hier pas goed vanaf een maand of 3 a 4. Hij ziet en snapt nog niks, dus het is vrij logisch dat hij dit nog niet wil.
Het is heel zwaar, maar het enige wat je kunt doen is je hieraan overgeven. De verhaaltjes dat je kind 2 uur in bed moet slapen zijn een leugen. Alleen weggelegd voor ouders die geluk hebben met een kind die dit vanzelf doet. Maar voor de meeste is dit totaal geen werkelijkheid.
Je hebt nog geen andere kinderen rondlopen, dus plan alles rondom zijn slaapbehoeftes. Zorg dat er eten/drinken/boek/ipad op de bank ligt en ga ervoor zitten als hij wel op je wil slapen. Liever 3 uur op de bank hangen met een slapende baby, dan uren rondlopen met een huilende baby. Huishouden komt wel weer. Het is nu een paar maanden overleven, maar op een gegeven moment komt het goed. Niemand kan zeggen wanneer, maar dit duurt geen jaren. Wanneer je kind meer gaat begrijpen, zien en ontdekken, zal hij ook rustiger worden.
De jongste kon ik op een gegeven moment even in een stoeltje laten zitten vanaf een maand of 3 a 4. Toen kon hij zien en een speeltje vasthouden. Eerder was het gillen geblazen. En ja...soms had hij even pech omdat ik gewoon iets moest doen. Hij is nu 5 en slaapt als een roosje in zijn eigen bed. Echt...het komt goed. Niet teveel willen en niet teveel bezig zijn met wat zou moeten.
zaterdag 28 mei 2022 om 09:35
Lieve TO, wat ontzettend zwaar. Ik snap dat sommigen zeggen dat het er allemaal bij hoort, maar je moet het zelf ook volhouden. Het klinkt alsof je baby oververmoeid is. Wat Phloxx schrijft hebben wij ook meegemaakt met onze oudste. De opname heeft toen heel goed geholpen. Maar... Onze jongste is nu 7 weken oud en bij hem gaat het slapen ook heel lastig, ook 's nachts veel onrust. Ondanks dat ik dit al een keer heb meegemaakt, weet ik soms echt niet meer wat te doen.
Mijn tip aan jou is om de huisarts te bellen en een nieuwe verwijzing te vragen naar de KA.
Sterkte!
Mijn tip aan jou is om de huisarts te bellen en een nieuwe verwijzing te vragen naar de KA.
Sterkte!
zaterdag 28 mei 2022 om 09:39
Niet om vervelend te doen, dat helpt echt niet bij verborgen reflux, Of je moet alles bijna rechtop gaan zetten. En kind zoveel mogelijk rechtop houden.Better_Call_Sally schreef: ↑28-05-2022 08:22Mijn kind had verborgen reflux en jouw verhaal ticks all the boxes. Ik zou voor de zekerheid alles schuin zetten en naar de kinderarts gaan.
Zelfs de meestekinderartsen geven dat advies niet meer.
Maar verder eens, ik krijg zelfde idee van TO's verhaal, klinkt zoals mijn jongste idd.
zaterdag 28 mei 2022 om 11:01
Wij hadden ook savonds de pittige uren. Wat ons heeft geholpen: infacol, probiotica start en osteopaat
Met 4 maand ging het eindelijk beter.
Overdag liet ik haar niet los, ze sliep op me en met 7 weken af en toe proberen in bed te leggen.
Na voeding half uur overeind houden. Veel de buik masseren.
White noise op hard zetten en we lieten haar op ons slapen snachts (had kzs)
Houd moed, het gaat ooit over!
Met 4 maand ging het eindelijk beter.
Overdag liet ik haar niet los, ze sliep op me en met 7 weken af en toe proberen in bed te leggen.
Na voeding half uur overeind houden. Veel de buik masseren.
White noise op hard zetten en we lieten haar op ons slapen snachts (had kzs)
Houd moed, het gaat ooit over!
zaterdag 28 mei 2022 om 13:07
Klopt, wij gebruikten veel de newbornset van de stokke tripptrapp! Hadden bijvoorbeeld wel een opgevouwen handdoek liggen onder het babynestje maar dat maakte echt geen verschil voor die kleine.LuciFee2022 schreef: ↑28-05-2022 09:39Niet om vervelend te doen, dat helpt echt niet bij verborgen reflux, Of je moet alles bijna rechtop gaan zetten. En kind zoveel mogelijk rechtop houden.
Zelfs de meestekinderartsen geven dat advies niet meer.
Maar verder eens, ik krijg zelfde idee van TO's verhaal, klinkt zoals mijn jongste idd.
Ik zou ook eens in de gaten houden of de gaten houden of de kleine veel slikt en dit dan ook zeker aangeven. Fles rechtop geven, ik zette ze vaak tegen mn knieën aan. In t begin nog wel lastig als ze klein zijn en met bv helemaal lastig.
Veel laten boeren tussendoor, bij onze eerste zijn we ook over gegaan op een andere fles, dat hielp niet tegen de extreme reflux die hij had maar het hielp wel een beetje omdat hij rustiger dronk en veel minder lucht binnen kreeg. Verder vonden ze een speentje altijd fijn!
Voeding indikken zou je ook nog kunnen proberen, maar dat zou ik even in overleg doen met het cb, huisarts of kinderarts
zaterdag 28 mei 2022 om 20:43
Wat zeg je dat op een nare manier, en onjuist ook, want het helpt dus wél. En ja, dat deden wij dus ook. Dochter heeft tot ze zelf op kon gaan zitten nérgens meer plat op gelegen.LuciFee2022 schreef: ↑28-05-2022 09:39Niet om vervelend te doen, dat helpt echt niet bij verborgen reflux, Of je moet alles bijna rechtop gaan zetten. En kind zoveel mogelijk rechtop houden.
Zelfs de meestekinderartsen geven dat advies niet meer.
Maar verder eens, ik krijg zelfde idee van TO's verhaal, klinkt zoals mijn jongste idd.
We hebben de vlag uitgehangen toen ze zelf kon opzitten.
zaterdag 28 mei 2022 om 21:58
Hoezo op een nare manier ? Ik lees niks geks .Better_Call_Sally schreef: ↑28-05-2022 20:43Wat zeg je dat op een nare manier, en onjuist ook, want het helpt dus wél. En ja, dat deden wij dus ook. Dochter heeft tot ze zelf op kon gaan zitten nérgens meer plat op gelegen.
We hebben de vlag uitgehangen toen ze zelf kon opzitten.
Ze zegt zelfs niet om vervelend te doen…l
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
