Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010 deel 28
zondag 13 maart 2022 om 11:48
Ik vind dat van die ouders die met hun kids een tochtje met ezel gaan maken verwend gedrag. Sowieso hoe wij als mensen eigenlijk met dieren omgaan. Best discutabel. We vinden denk ik veel daarvan normaal en knuffelen met tijgerwelpjes, rijden op een olifant, circus, dierentuinen etc. Als ik in Burgers Zoo in Arnhem dan een neushoorn op de koude, modderige grond met een noordoostenwind zie staan, dan denk ik niet: tsjonge, wat heeft dit beestje geluk gehad. Dierentuinen mijd ik sowieso liever, al is het alleen al vanwege al die jankende, jengelende en krijsende kinderen die hun zin niet krijgen als ze in de shop een cadeautje mogen uitkiezen. Zo vervelend.
zondag 13 maart 2022 om 12:09
zondag 13 maart 2022 om 12:26
Zijn jullie niet bang voor herkenbaarheid door te melden dat jullie op FB bevriend zijn?
zondag 13 maart 2022 om 12:40
@Skadí: ik heb dat ook wel met huisdieren. Ik geloof echt wel dat mensen hun best doen en het beste voor hun dieren willen, maar ja, is dat ook écht in het belang van een dier? Ik kan dat ook wel voelen als ik mensen met een hond zie. Ik zie leuke exemplaren voorbij komen, echt wel, en kan me voorstellen dat mensen gelukkig worden van een huisdier zoals een hond. Toch kan de hond niet gaan en staan waar ie zou willen en moet zich aan de behoeften van de mens aanpassen. Tsja, zeg het maar. En dat heb ik dus ook met kinderen. Voor wie zet je dat kind nu op de wereld? Oudedagsvoorziening? De soort in stand houden (terwijl we wereldwijd al met teveel mensen zijn)? Jezelf terugzien? Middel tegen eenzaamheid? Doel in je leven? Erbij willen horen omdat de meeste mensen kinderen krijgen?
@Sjaantje: daar komen die mensen dan vanzelf wel achter denk ik. Ik denk dat je niet zo gemakkelijk forumnamen op Facebook kunt vinden, maar dat mensen onder hun echte naam op Facebook een account hebben. En hier via een PB hun accountnaam hebben gedeeld met de forummers met wie ze buiten dit forum contact willen. Zoiets denk ik.
@Sjaantje: daar komen die mensen dan vanzelf wel achter denk ik. Ik denk dat je niet zo gemakkelijk forumnamen op Facebook kunt vinden, maar dat mensen onder hun echte naam op Facebook een account hebben. En hier via een PB hun accountnaam hebben gedeeld met de forummers met wie ze buiten dit forum contact willen. Zoiets denk ik.
zondag 13 maart 2022 om 12:42
Het is kwetsbaarder dan je denkt.aardbei35 schreef: ↑13-03-2022 12:40@Skadí: ik heb dat ook wel met huisdieren. Ik geloof echt wel dat mensen hun best doen en het beste voor hun dieren willen, maar ja, is dat ook écht in het belang van een dier? Ik kan dat ook wel voelen als ik mensen met een hond zie. Ik zie leuke exemplaren voorbij komen, echt wel, en kan me voorstellen dat mensen gelukkig worden van een huisdier zoals een hond. Toch kan de hond niet gaan en staan waar ie zou willen en moet zich aan de behoeften van de mens aanpassen. Tsja, zeg het maar. En dat heb ik dus ook met kinderen. Voor wie zet je dat kind nu op de wereld? Oudedagsvoorziening? De soort in stand houden (terwijl we wereldwijd al met teveel mensen zijn)? Jezelf terugzien? Middel tegen eenzaamheid? Doel in je leven? Erbij willen horen omdat de meeste mensen kinderen krijgen?
@Sjaantje: daar komen die mensen dan vanzelf wel achter denk ik. Ik denk dat je niet zo gemakkelijk forumnamen op Facebook kunt vinden, maar dat mensen onder hun echte naam op Facebook een account hebben. En hier via een PB hun accountnaam hebben gedeeld met de forummers met wie ze buiten dit forum contact willen. Zoiets denk ik.
zondag 13 maart 2022 om 12:49
Dat klopt. En dat is ook de reden dat ik geen Facebook heb. Zit ook niet op Twitter, Snapchat ofzo.
Nog wel Instagram maar denk erover om dat te verwijderen. Beste is denk ik om helemaal geen social media te hebben.
Alleen zit je dan wel met whatsapp
zondag 13 maart 2022 om 12:50
Sjaantje37 schreef: ↑13-03-2022 12:26Zijn jullie niet bang voor herkenbaarheid door te melden dat jullie op FB bevriend zijn?
Hoe bedoel je? Ik ben al heel lang (met sommigen al een jaar of 10, of meer) met enkele van hier FB vrienden. We weten daardoor hoe we in het echte leven heten, ik heb ook verschillende meet-and-greets gehad. Met enkelen van dit topic heb ik al jaren een appgroep en hebben we veel lief en leed gedeeld. Ik heb er vertrouwen in dat persoonlijke gegevens niet gedeeld worden.
Ik heb daar geen moeite mee. Maar zal niet met iemand die ik amper ken vrienden op FB worden. Maar dat doe ik ook niet IRL met mensen die ik amper ken.
En als iemand hier zegt dat ze bevriend is geworden met (bijvoorbeeld) jou, dan zou ik ontzettend moeten gaan speuren om er misschien achter te komen wie jij dan in het echt bent. En dat boeit me niet, sorry
himalaya wijzigde dit bericht op 13-03-2022 13:04
13.25% gewijzigd
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 13 maart 2022 om 12:51
Zo'n topic als dit https://forum.viva.nl/kinderen/twijfel ... ges/488226 is volgens mij één van de forumklassiekers op de kindpijler
zondag 13 maart 2022 om 12:54
Dat klinkt trouwens wel heel gezellighimalaya schreef: ↑13-03-2022 12:50Hoe bedoel je? Ik ben al heel lang (met sommigen al een jaar of 10, of meer) met enkele van hier FB vrienden. We weten daardoor hoe we in het echte leven heten, ik heb ook verschillende meet-and-greets gehad. Met enkelen van dit topic heb ik al jaren een appgroep en hebben we veel lief en leed gedeeld. Ik heb er vertrouwen in dat persoonlijke gegevens niet gedeeld worden.
Ik heb daar geen moeite mee. Maar zal niet met iemand die ik amper ken vrienden op FB worden. Maar dat doe ik ook niet IRL met mensen die ik amper ken.
zondag 13 maart 2022 om 13:11
aardbei35 schreef: ↑13-03-2022 12:51Zo'n topic als dit https://forum.viva.nl/kinderen/twijfel ... ges/488226 is volgens mij één van de forumklassiekers op de kindpijler
‘Ze heeft het gevoel niet compleet te zijn’. Brrr.
Ik kon het niet laten om te reageren.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 13 maart 2022 om 13:22
Nee hoor.Sjaantje37 schreef: ↑13-03-2022 12:26Zijn jullie niet bang voor herkenbaarheid door te melden dat jullie op FB bevriend zijn?
zondag 13 maart 2022 om 13:25
Dat heb ik ook. Ik heb meer mensen van Viva op social media maar die ken ik al een aantal jaar, en voordat we elkaar toevoegden hebben we veel via pb's gepraat.himalaya schreef: ↑13-03-2022 12:50Hoe bedoel je? Ik ben al heel lang (met sommigen al een jaar of 10, of meer) met enkele van hier FB vrienden. We weten daardoor hoe we in het echte leven heten, ik heb ook verschillende meet-and-greets gehad. Met enkelen van dit topic heb ik al jaren een appgroep en hebben we veel lief en leed gedeeld. Ik heb er vertrouwen in dat persoonlijke gegevens niet gedeeld worden.
Ik heb daar geen moeite mee. Maar zal niet met iemand die ik amper ken vrienden op FB worden. Maar dat doe ik ook niet IRL met mensen die ik amper ken.
En als iemand hier zegt dat ze bevriend is geworden met (bijvoorbeeld) jou, dan zou ik ontzettend moeten gaan speuren om er misschien achter te komen wie jij dan in het echt bent. En dat boeit me niet, sorry
zondag 13 maart 2022 om 14:22
@himalaya ik zag je reacties op dat topic en dat laatste van TO over de zorgverdeling van de kinderen zonder handicap schoot mij totaal verkeerd als zus van een gehandicapte sibling.
Het was voor mij al moeilijk genoeg om ermee op te groeien. Nu ik volwassen ben voel ik mij echt niet geroepen om zorgverlener te zijn. Plus ik ben jaren geleden ook relatief ver verhuisd. Ik kan sowieso niet effe op en neer.
Het was voor mij al moeilijk genoeg om ermee op te groeien. Nu ik volwassen ben voel ik mij echt niet geroepen om zorgverlener te zijn. Plus ik ben jaren geleden ook relatief ver verhuisd. Ik kan sowieso niet effe op en neer.
Emboldened by the flame of ambition
zondag 13 maart 2022 om 15:04
Ik ga op mijn handen zitten. Wat jij zegt, het is al moeilijk genoeg om met een gehandicapte sibling op te groeien. Ik kan zo boos worden op ouders die alleen maar aan hun gehandicapte kinderen denken. Net of krijg je geen klap van de molen als je de gezonde sibling bent.Skadí schreef: ↑13-03-2022 14:22@himalaya ik zag je reacties op dat topic en dat laatste van TO over de zorgverdeling van de kinderen zonder handicap schoot mij totaal verkeerd als zus van een gehandicapte sibling.
Het was voor mij al moeilijk genoeg om ermee op te groeien. Nu ik volwassen ben voel ik mij echt niet geroepen om zorgverlener te zijn. Plus ik ben jaren geleden ook relatief ver verhuisd. Ik kan sowieso niet effe op en neer.
zondag 13 maart 2022 om 16:37
En dan een 3e willen om o.a. later de zorg te kunnen verdelen.
Wat een belasting leg je dan op je kinderen.
Ik kan me voorstellen dat het ook voor de ‘gezonde’ kinderen een andere jeugd zal zijn dan een gemiddeld kind, omdat altijd rekening gehouden moet worden met het gehandicapte kind en misschien ziekenhuisopnames enzo.
Las van de week een interview van iemand met een gehandicapte zus, en die had iets van 18 jaar kerst gevierd in het ziekenhuis.
Maar TO ‘voelt nog niet compleet’. Braak.
Wat een belasting leg je dan op je kinderen.
Ik kan me voorstellen dat het ook voor de ‘gezonde’ kinderen een andere jeugd zal zijn dan een gemiddeld kind, omdat altijd rekening gehouden moet worden met het gehandicapte kind en misschien ziekenhuisopnames enzo.
Las van de week een interview van iemand met een gehandicapte zus, en die had iets van 18 jaar kerst gevierd in het ziekenhuis.
Maar TO ‘voelt nog niet compleet’. Braak.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 13 maart 2022 om 17:07
Ik zie het bij een vriendin van me. Oudste gehandicapt en de jongste niet. De jongste voetbalt maar zijn vader wil volgens mij heel graag dat hij naar de voetbalschool gaat (daar worden talentjes klaargestoomd voor de profvoetballerij). Hij projecteert zijn eigen frustraties naar mijn idee op zijn jongste kind. Puur omdat de oudste het niet kan (bijv. voetballen en een succesvolle loopbaan ontwikkelen) en het hemzelf nooit is gelukt. Dat vind ik heel zorgelijk om te zien. Het gezin draait eigenlijk om de zorg en behoeften van het gehandicapte kind. Alles moet erop aangepast worden. Dat lijkt mij voor de jongste (hij is 9) een enorme belasting. Tel daar de hoge verwachtingen van zijn vader bij op (profvoetballer worden en carrière maken in zijn volwassen leven) en het zal mij niet verbazen als dat arme jongetje over 10 jaar al een burn out en een depressie te pakken heeft. Gelukkig hebben zij er geen derde bij gekregen. Dat zou echt rampzalig in dat gezin zijn.
Gaat om teveel en te hoge verwachtingen van je kinderen hebben, helemaal als er in het gezin een gehandicapt kind is. TO in dat bewuste topic, en enkele andere forummers die daar op reageerden, verwachten in mijn beleving gewoon teveel en irrealistische dingen van de andere kinderen omdat ze in de basis volgens mij heel angstig zijn voor de toekomst. Dan denken ze daar grip op te kunnen krijgen door of er inderdaad een derde kind bij te krijgen of om in hun hoofd het ideale plaatje alvast te maken. Dat gaat natuurlijk niet goed.
Gaat om teveel en te hoge verwachtingen van je kinderen hebben, helemaal als er in het gezin een gehandicapt kind is. TO in dat bewuste topic, en enkele andere forummers die daar op reageerden, verwachten in mijn beleving gewoon teveel en irrealistische dingen van de andere kinderen omdat ze in de basis volgens mij heel angstig zijn voor de toekomst. Dan denken ze daar grip op te kunnen krijgen door of er inderdaad een derde kind bij te krijgen of om in hun hoofd het ideale plaatje alvast te maken. Dat gaat natuurlijk niet goed.
zondag 13 maart 2022 om 17:32
De mensen die daar reageren hebben die ervaring denk ik niet. Voor mij geldt dat sibling altijd alle aandacht opeiste. Logisch natuurlijk. Er was constant zorg nodig. Als puber vaak boos geweest. Los daarvan was het gewoon heel moeilijk. Onverwachtte woedeaanvallen en gekrijs. Vre se lijk.
Mensen hebben echt geen idee hoe dat jaar in jaar uit erin kan hakken bij een kind.
Inmiddels uiteraard niet meer boos, maar mijn ouders hadden dit veel beter aan moeten pakken. Sibling verwijt ik uiteraard niks. Maar wederom ik ben geen zorgverlener en dat wil ik ook niet worden. Contact is gewoon ook moeilijk. Het is heel eenzijdig. Ik wil niet verplicht worden om elke zoveel tijd langs te gaan oid en dat schuldgevoel is mij wel lang aangepraat. Dat ik dat nou eenmaal moest doen. Dat jarenlange gedrein erover maakt dat het je alleen maar meer tegenstaat.
Inmiddels heb ik er zelf een manier in gevonden om ermee om te gaan en dat gaat al jaren prima.
Mensen hebben echt geen idee hoe dat jaar in jaar uit erin kan hakken bij een kind.
Inmiddels uiteraard niet meer boos, maar mijn ouders hadden dit veel beter aan moeten pakken. Sibling verwijt ik uiteraard niks. Maar wederom ik ben geen zorgverlener en dat wil ik ook niet worden. Contact is gewoon ook moeilijk. Het is heel eenzijdig. Ik wil niet verplicht worden om elke zoveel tijd langs te gaan oid en dat schuldgevoel is mij wel lang aangepraat. Dat ik dat nou eenmaal moest doen. Dat jarenlange gedrein erover maakt dat het je alleen maar meer tegenstaat.
Inmiddels heb ik er zelf een manier in gevonden om ermee om te gaan en dat gaat al jaren prima.
Emboldened by the flame of ambition
zondag 13 maart 2022 om 17:35
Dat geloof ik direct, Skadí! Goed van je dat je zelf een manier hebt gevonden om ermee te dealen. Dat lijkt me een heel proces of niet? Zeker als je ouders hun verwachtingen op jou hebben geplakt.
Ik weet ook niet hoe het voor mijn zus was om op te groeien met een sibling met autisme. Nu ben ik niet verstandelijk beperkt en heb mijn eigen leven, maar ik zou me best voor kunnen stellen dat het voor haar ook niet altijd leuk was en zij kan onze jeugd ook heel anders hebben ervaren.
Ik weet ook niet hoe het voor mijn zus was om op te groeien met een sibling met autisme. Nu ben ik niet verstandelijk beperkt en heb mijn eigen leven, maar ik zou me best voor kunnen stellen dat het voor haar ook niet altijd leuk was en zij kan onze jeugd ook heel anders hebben ervaren.
zondag 13 maart 2022 om 17:47
Zeker een heel proces. Van vervelend doen, boos worden, je ouders negeren, niet mee willen op bezoek, naar verdriet en jezelf de schuld geven. Rond mijn 20ste heb ik heel veel last gehad van schuldgevoel. Het gevoel dat ik meer zorgverlener had moeten zijn.
Inmiddels kijk ik er heel anders tegenaan en dat is prima zo. Het is een geaccepteerd hoofdstuk in mijn leven. Nu ik al jaren geen contact heb met onze ouder gaat het ook beter. Geen schuldgevoel meer dat je aangepraat wordt dat ik elke maand langs moet en niet zo moeilijk moet doen.
Ik ben niet degene die moeilijk doet. Dat zie ik nu ook wel in. Ik heb hier niet voor gekozen en ik ga zeker niet de prijs betalen
Er is nu af en toe contact met sibling en dat is voor mij voldoende. Ik heb mijn eigen leven.
Inmiddels kijk ik er heel anders tegenaan en dat is prima zo. Het is een geaccepteerd hoofdstuk in mijn leven. Nu ik al jaren geen contact heb met onze ouder gaat het ook beter. Geen schuldgevoel meer dat je aangepraat wordt dat ik elke maand langs moet en niet zo moeilijk moet doen.
Ik ben niet degene die moeilijk doet. Dat zie ik nu ook wel in. Ik heb hier niet voor gekozen en ik ga zeker niet de prijs betalen
Er is nu af en toe contact met sibling en dat is voor mij voldoende. Ik heb mijn eigen leven.
Emboldened by the flame of ambition
maandag 14 maart 2022 om 08:25
Als ik deze verhalen lees, vind ik het weer super verstandig van mijn broer & schoonzus om destijds de zwangerschap - kindje zou down hebben gehad - af te breken. Het was een moeilijke beslissing uiteraard, toch een gevoel van 'we vinden jou niet goed genoeg', maar een gehandicapt kind legt zo'n wissel op een gezin.
Ik was er trouwens gisteren, want de jongste was vorige maand 10 geworden, en ik ben dan altijd weer blij als ik 's avonds weer op de trein stap. Pfff, ze is inmiddels dus 10, maar is nog steeds altijd door het dolle heen en super druk en lawaaiig met haar verjaardag. Heel vermoeiend.
Ik was er trouwens gisteren, want de jongste was vorige maand 10 geworden, en ik ben dan altijd weer blij als ik 's avonds weer op de trein stap. Pfff, ze is inmiddels dus 10, maar is nog steeds altijd door het dolle heen en super druk en lawaaiig met haar verjaardag. Heel vermoeiend.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
maandag 14 maart 2022 om 08:56
Ik reageer ook maar niet op dat bewuste topic (vrouw die ondanks gehandicapt kind een derde wil). Ik zit nu al met een dikke strot van nijd, erg ongezond.
Ik was ook altijd het derde wiel aan de wagen door gehandicapte zus en er werd van mij verwacht dat ik de zorg op me zou nemen. Bah.
@ Skadí en Himalaya
@ tonkje: dat moet zeker heftig zijn geweest voor jouw broer en schoonzus. Een dappere keuze.
Ik was ook altijd het derde wiel aan de wagen door gehandicapte zus en er werd van mij verwacht dat ik de zorg op me zou nemen. Bah.
@ Skadí en Himalaya
@ tonkje: dat moet zeker heftig zijn geweest voor jouw broer en schoonzus. Een dappere keuze.
maandag 14 maart 2022 om 11:16
Het lijkt mij ook erg leuk, want ze zijn super cute. Net als alle andere babydieren!! Maar ik weet gewoon dat het niet oké is, daarom zal ik het nooit doen en zo'n onderneming nooit steunen. Maar ja, ik begrijp jou dus wel. Ze zijn ook zo fluffy.tonkje schreef: ↑13-03-2022 08:50Het lijkt mij GEWELDIG! Tijgerwelpjes knuffelen.
Maar helaas zijn tijgertjes daar niet voor gemaakt. Heel erg jammer, maar dus helaas.
Net als die super knuffelig uitziende rode vari's in Artis. Ze lopen los, zijn helemaal niet bang en komen ook rustig vlak bij je zitten. En dan moet ik me vreselijk inhouden.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 14 maart 2022 om 15:07
Hoi, ik heb hier een poosje meegeschreven, maar raakte toen wat te verwikkeld in discussies met vooral RickDalton en Redbulletje. Het ging mij toen net wat te vaak over mensen met kinderen belachelijk maken. Dat lijkt nu weer een stuk minder en als meelezer zou ik het op zich wel weer leuk vinden om mee te schrijven. Maar.......alleen als jullie dat ook oké vinden. Ik heb destijds natuurlijk afgezwaaid en snap het ook als jullie zeggen "laat dan maar".
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in