Kinderen
alle pijlers
Co-ouderschap en oudere kinderen
woensdag 24 januari 2024 om 10:39
Vind het een interessante discussie dus ik lees graag mee.
Ook hier begint deze discussie vaker te spelen.
2 kinderen in co-ouderschap (week om week) van 14 en 18. Vooral die van 18 begint vaker aan te geven dat het niet fijn is om steeds te moeten verkassen. De jongste geeft dan weer aan dat wanneer de oudste het wil veranderen hij niet alleen naar de andere ouder wil.
Beide kinderen zullen waarschijnlijk nog lang thuis wonen (oudste gaat in de buurt studeren en gezien de huizenmarkt en studielening kiest hij ervoor om dan thuis te blijven wonen, ook na zijn studie heeft hij vast niet zomaar een huis) maar ik begrijp ook dat je als 22 jarige ook niet meer op en neer wil pendelen.
En heel egoistisch (ik weet het) moet ik er eigenlijk ook niet aan denken dat ik ze fulltime hier heb. Ik geniet echt van de weken zonder kinderen, Omdat de jongste veel extra zorg en aandacht nodig heeft kost die week veel energie, de andere week geeft mij dat de mogelijkheid om zelf weer op te laden, wat extra aandacht aan mijn partner te geven en wat flexibeler op mijn werk te zijn.
Ben ook wel benieuwd hoe ouders dat dan financieel doen. Hier betalen we nu de zorg ieder voor zorg in de weken dat de kinderen er zijn en alle overige kindgebonden kosten betalen we 50/50. Er is dus nooit sprake geweest van kinderalimentatie. Als de oudste ervoor wil kiezen hier te komen wonen moet zijn vader hem alimentatie betalen (maar dat zal dan vast op een lager bedrag uitkomen dan wat we nu ieder uitgeven), hij zou mij dan kostgeld moeten betalen denk ik. Ik vermoed dat het voor mij financieel minder goed zou uitpakken (maar dat is een aanname)
Ook hier begint deze discussie vaker te spelen.
2 kinderen in co-ouderschap (week om week) van 14 en 18. Vooral die van 18 begint vaker aan te geven dat het niet fijn is om steeds te moeten verkassen. De jongste geeft dan weer aan dat wanneer de oudste het wil veranderen hij niet alleen naar de andere ouder wil.
Beide kinderen zullen waarschijnlijk nog lang thuis wonen (oudste gaat in de buurt studeren en gezien de huizenmarkt en studielening kiest hij ervoor om dan thuis te blijven wonen, ook na zijn studie heeft hij vast niet zomaar een huis) maar ik begrijp ook dat je als 22 jarige ook niet meer op en neer wil pendelen.
En heel egoistisch (ik weet het) moet ik er eigenlijk ook niet aan denken dat ik ze fulltime hier heb. Ik geniet echt van de weken zonder kinderen, Omdat de jongste veel extra zorg en aandacht nodig heeft kost die week veel energie, de andere week geeft mij dat de mogelijkheid om zelf weer op te laden, wat extra aandacht aan mijn partner te geven en wat flexibeler op mijn werk te zijn.
Ben ook wel benieuwd hoe ouders dat dan financieel doen. Hier betalen we nu de zorg ieder voor zorg in de weken dat de kinderen er zijn en alle overige kindgebonden kosten betalen we 50/50. Er is dus nooit sprake geweest van kinderalimentatie. Als de oudste ervoor wil kiezen hier te komen wonen moet zijn vader hem alimentatie betalen (maar dat zal dan vast op een lager bedrag uitkomen dan wat we nu ieder uitgeven), hij zou mij dan kostgeld moeten betalen denk ik. Ik vermoed dat het voor mij financieel minder goed zou uitpakken (maar dat is een aanname)
woensdag 24 januari 2024 om 10:51
Waarom durft ze niet te kiezen? Weet je wel wat ze zou kiezen?
Ik vind dat als ze hier last van ondervindt je niet kunt zeggen 'nou het is nog maar een paar jaar tot je het huis uit bent'
Dan dien je haar als ouders serieus te nemen en te begeleiden naar een vorm die wel voor haar werkt.
De meeste ouders die aan birdnesting beginnen, houden dat niet meer dan een paar maanden vol. Max een jaar. Toch vragen we kinderen dat dan hun hele jeugd te doen.
woensdag 24 januari 2024 om 11:39
Ik denk dat ze echt oprecht niet kan kiezen. Bij vader heeft ze een grotere kamer, bij mij heeft ze haar beste vriendin die naast ons woont. Ze heeft met ons allebei een heel goede band. Ik denk dat het goed is om het gesprek nog eens aan te gaan met haar maar ik weet niet of er een conclusie uit komt op dit moment.
Wat ik ook lastig vind, en ik lees het ook bij wijnwijf, is dat ik mijn leven nu zo heb ingericht dat de kinderloze week ook echt de kinderloze week is. Dan zie ik mijn vriend (en slaap ik ook bij hem), zie ik mijn vriendinnen en werk ik meer (en zit ik ook weleens voor werk in het buitenland). Ik ben uiteraard bereid om daar aanpassingen aan te maken maar dat zal niet voor 100% gaan. Dus als ze ervoor kiest om meer bij mij te zijn, is dat wel in een andere situatie dan in de week dat broertje er ook is. Dan zal dat een week zijn waarin ze meer alleen is dan ze gewend is (ik ben nu in de kinderweek eigenlijk zowat fulltime thuis)
Wat ik ook lastig vind, en ik lees het ook bij wijnwijf, is dat ik mijn leven nu zo heb ingericht dat de kinderloze week ook echt de kinderloze week is. Dan zie ik mijn vriend (en slaap ik ook bij hem), zie ik mijn vriendinnen en werk ik meer (en zit ik ook weleens voor werk in het buitenland). Ik ben uiteraard bereid om daar aanpassingen aan te maken maar dat zal niet voor 100% gaan. Dus als ze ervoor kiest om meer bij mij te zijn, is dat wel in een andere situatie dan in de week dat broertje er ook is. Dan zal dat een week zijn waarin ze meer alleen is dan ze gewend is (ik ben nu in de kinderweek eigenlijk zowat fulltime thuis)
woensdag 24 januari 2024 om 12:02
18-16-14.
Wij hebben hier ook voor gekozen omdat oudste beter met haar vader is en middelste beter met mij. En daar is altijd heel open over gesproken. Hoe onze karakters zijn, wat er triggert etc.
Er zijn dan mensen die zeggen: “maar als je nog samen was geweest dan hadden ze het er ook mee moeten doen”. Dat klopt, maar we zijn niet samen dus wij kunnen het zo doen. En iedereen in het gezin is er content mee.
woensdag 24 januari 2024 om 12:02
Je kunt haar ook voorleggen dat elke keuze voor en nadelen heeft, en dat niet kiezen, ook een keuze is. Dat het aan haar is om die weging te maken en dat welke keus ze ook maakt, jullie haar zullen helpen bij de nadelen die dat op kan leveren.
Maar ik begrijp dat jullie dicht bij elkaar wonen? Dan is voor de meeste dingen wel een oplossing te vinden.
Het hoeft ook niet zo definitief te zijn. Ze kan een tijdje uitproberen toch? Zoeken naar het ritme waar zij zich het prettigst bij kan voelen?
Ik ken een jongere die wisselt om de paar maanden van hoofdadres. Ouders hebben er wel heel strikte afspraken over gemaakt dat ruzie of onenigheid over regels en afspraken geen reden mag zijn om te wisselen en dat als een ouders een aantal dagen of week weg moet voor werk, hij bij de ander is en niet alleen thuis.
Ook niet ideaal voor iedereen, maar voor hem werkt het.
Maar ik begrijp dat jullie dicht bij elkaar wonen? Dan is voor de meeste dingen wel een oplossing te vinden.
Het hoeft ook niet zo definitief te zijn. Ze kan een tijdje uitproberen toch? Zoeken naar het ritme waar zij zich het prettigst bij kan voelen?
Ik ken een jongere die wisselt om de paar maanden van hoofdadres. Ouders hebben er wel heel strikte afspraken over gemaakt dat ruzie of onenigheid over regels en afspraken geen reden mag zijn om te wisselen en dat als een ouders een aantal dagen of week weg moet voor werk, hij bij de ander is en niet alleen thuis.
Ook niet ideaal voor iedereen, maar voor hem werkt het.
patchouli_ wijzigde dit bericht op 24-01-2024 12:04
6.38% gewijzigd
woensdag 24 januari 2024 om 12:03
En wat als je de wissel frequentie omlaag brengt? Van elke week wisselen naar elke maand bijvoorbeeld (met evt een vaste weekend bezoekregeling).
Ik zat ik de middelbare school bij iemand in de klas die elke 3 maanden wisselde. Dus 4x per jaar een grote verhuizing, maar verder rust en evenveel contact met beide ouders.
Dat zal voor iedereen even wennen en aanpassen zijn, maar als het haar meer rust brengt, zou het mij dat wel waard zijn.
Ik zat ik de middelbare school bij iemand in de klas die elke 3 maanden wisselde. Dus 4x per jaar een grote verhuizing, maar verder rust en evenveel contact met beide ouders.
Dat zal voor iedereen even wennen en aanpassen zijn, maar als het haar meer rust brengt, zou het mij dat wel waard zijn.
woensdag 24 januari 2024 om 12:37
Wat een mooie regeling. Ik ken wel een gezin waar dit goed zou passen.freekenkaat schreef: ↑24-01-2024 12:0218-16-14.
Wij hebben hier ook voor gekozen omdat oudste beter met haar vader is en middelste beter met mij. En daar is altijd heel open over gesproken. Hoe onze karakters zijn, wat er triggert etc.
Er zijn dan mensen die zeggen: “maar als je nog samen was geweest dan hadden ze het er ook mee moeten doen”. Dat klopt, maar we zijn niet samen dus wij kunnen het zo doen. En iedereen in het gezin is er content mee.
woensdag 24 januari 2024 om 12:51
Wijnwijf, mijn ex betaalt kinderalimentatie aan mijn oudste direct want ze is 19 en hij betaalt kinderalimentatie aan mij voor de jongste. Mijn oudste betaalt mij dan weer kost en inwoning maar dat is inderdaad minder dan ik aan kinderalimentatie zou krijgen. Dus ja. Het wordt er voor mij financieel niet makkelijker op als beide kinderen 18 worden.
En ik heb geen kinderloze weken. Vaak pittig want ook hier een kind met extra zorgbehoefte maar het is wat het is. Ik hou zielsveel van mijn kinderen en ik heb het voor ze over. Zij vinden dit het fijnste, zij hebben niet gevraagd voor een scheiding dus wat dat betreft vind ik dat ik dit voor hun over moet hebben
En ik heb geen kinderloze weken. Vaak pittig want ook hier een kind met extra zorgbehoefte maar het is wat het is. Ik hou zielsveel van mijn kinderen en ik heb het voor ze over. Zij vinden dit het fijnste, zij hebben niet gevraagd voor een scheiding dus wat dat betreft vind ik dat ik dit voor hun over moet hebben
woensdag 24 januari 2024 om 13:12
Hier liep ik ook tegenaan toen mijn kinderen op hun eigen initiatief steeds vaker bij mij verbleven. Ineens moest ik er rekening mee houden dat zij elk moment weer in huis konden staan. Dat werd dus inderdaad een gesprek met ze dat ze altijd welkom waren, maar dat ik soms dingen gepland had met andere mensen.Stientje schreef: ↑24-01-2024 11:39Ik denk dat ze echt oprecht niet kan kiezen. Bij vader heeft ze een grotere kamer, bij mij heeft ze haar beste vriendin die naast ons woont. Ze heeft met ons allebei een heel goede band. Ik denk dat het goed is om het gesprek nog eens aan te gaan met haar maar ik weet niet of er een conclusie uit komt op dit moment.
Wat ik ook lastig vind, en ik lees het ook bij wijnwijf, is dat ik mijn leven nu zo heb ingericht dat de kinderloze week ook echt de kinderloze week is. Dan zie ik mijn vriend (en slaap ik ook bij hem), zie ik mijn vriendinnen en werk ik meer (en zit ik ook weleens voor werk in het buitenland). Ik ben uiteraard bereid om daar aanpassingen aan te maken maar dat zal niet voor 100% gaan. Dus als ze ervoor kiest om meer bij mij te zijn, is dat wel in een andere situatie dan in de week dat broertje er ook is. Dan zal dat een week zijn waarin ze meer alleen is dan ze gewend is (ik ben nu in de kinderweek eigenlijk zowat fulltime thuis)
woensdag 24 januari 2024 om 13:34
Wat een bijzonder idee. Ik kan me voorstellen dat dat fijner ishadea1 schreef: ↑24-01-2024 12:03En wat als je de wissel frequentie omlaag brengt? Van elke week wisselen naar elke maand bijvoorbeeld (met evt een vaste weekend bezoekregeling).
Ik zat ik de middelbare school bij iemand in de klas die elke 3 maanden wisselde. Dus 4x per jaar een grote verhuizing, maar verder rust en evenveel contact met beide ouders.
Dat zal voor iedereen even wennen en aanpassen zijn, maar als het haar meer rust brengt, zou het mij dat wel waard zijn.
woensdag 24 januari 2024 om 13:44
Hier geen co ouderschap, maar de omgangsregeling van slapen in het weekend, zakte steeds verder weg door baantjes, sport en andere activiteiten. Ook vader ging steeds meer zijn eigen leven oppakken.
Dus ze eten daar nog af en toe. Ik heb ze hier fulltime en betaal na 21 alleen die kosten.
Bij vriend gaat kind ( 24) nog steeds braaf week op week af.
Dus ze eten daar nog af en toe. Ik heb ze hier fulltime en betaal na 21 alleen die kosten.
Bij vriend gaat kind ( 24) nog steeds braaf week op week af.
woensdag 24 januari 2024 om 14:33
Bij ons is er nooit sprake geweest van kinderalimentatie. Ook niet nodig want we hebben allebei een prima inkomen. We storten wel iedere maand een vast bedrag op de kinderrekening en daar betalen we alle (gezamenlijke )kindgerelateerde kosten van zoals school, kleding, zorg, kapper, abonnementen en lidmaatschappen en zakgeld. Kost en en inwoning (en vakanties) betalen we ieder zelf.lonelycat schreef: ↑24-01-2024 12:51Wijnwijf, mijn ex betaalt kinderalimentatie aan mijn oudste direct want ze is 19 en hij betaalt kinderalimentatie aan mij voor de jongste. Mijn oudste betaalt mij dan weer kost en inwoning maar dat is inderdaad minder dan ik aan kinderalimentatie zou krijgen. Dus ja. Het wordt er voor mij financieel niet makkelijker op als beide kinderen 18 worden.
En ik heb geen kinderloze weken. Vaak pittig want ook hier een kind met extra zorgbehoefte maar het is wat het is. Ik hou zielsveel van mijn kinderen en ik heb het voor ze over. Zij vinden dit het fijnste, zij hebben niet gevraagd voor een scheiding dus wat dat betreft vind ik dat ik dit voor hun over moet hebben
Als de oudste 18 is vervallen die kosten deels maar blijven we op de kinderrekening storten en daar betalen we dan het schoolgeld en boeken van (en de overige kosten van de jongste). Mocht de oudste bij mij willen komen wonen zal ex hem dus alimentatie moeten gaan betalen (en dat wellicht verrekenen met zijn bijdrage aan de schoolkosten). Dus of de oudste is dan aanzienlijk meer kwiijt of ik.
Als de kinderen boven de 21 zijn ligt dat natuurlijk nog anders omdat vader dan helemaal niet meer onderhoudsplichtig is (wellicht blijft hij dat wel doen hoor, dat durf ik nu niet te zeggen).
Wat mij betreft houden we de huidige regeling dan ook aan.
Pittig als jij ze 24/7 hebt. Heb je ook geen kinderloze weekenden? Ik luister inderdaad ook zeker naar de kinderen, aan de andere kant waarderen mijn kinderen het "relatief luxe"leven ook wel erg en ze snappen goed dat vader en ik beide een drukke fulltime baan kunnen combineren met deze omgangsregeling en dat dat anders wellicht niet was gelukt.
woensdag 24 januari 2024 om 14:41
Weet je wat ik zo bijzonder vind...is dat ik mij daar echt heel lang bezwaard over heb gevoeld dat ik die tijd voor mijzelf, mijn sociale leven, mijn werk, mijn relatie ook inmiddels als heel fijn ervaar. Dat was in het begin wel anders hoor, toen miste ik ze enorm als ze niet bij mij waren maar dat wende ook na verloop van tijd. Ik kreeg daar echter heel afgunstige reacties over uit de omgeving van "vriendinnen"(toendertijd) die stikjaloers waren op mijn "vrije weekenden". Zij konden niet zomaar erop uit of een weekend weg, echt pure jaloezie en afgunst (en echt nare opmerkingen). Ze zagen echter niet dat ik de andere week een fulltime baan combineerde met 10 uur reistijd per week, de zorg voor 2 kinderen (waarvan 1 met zorg) en een huishouden. Dat het dan de grote ren-je-rot-show was en dat ik overal alleen voor stond, dag en nacht en financieel volledig voor mijzelf moest zorgen.....en dan jaloers zijn op mijn momenten zonder kinderen want dat wilden zij ook wel (ik had toendertijd met liefde geruild). Inmiddels kan ik die opmerkingen wel pareren maar dat heeft mij wel pijn gedaan (en gehard ook trouwens)Stientje schreef: ↑24-01-2024 11:39I
Wat ik ook lastig vind, en ik lees het ook bij wijnwijf, is dat ik mijn leven nu zo heb ingericht dat de kinderloze week ook echt de kinderloze week is. Dan zie ik mijn vriend (en slaap ik ook bij hem), zie ik mijn vriendinnen en werk ik meer (en zit ik ook weleens voor werk in het buitenland). Ik ben uiteraard bereid om daar aanpassingen aan te maken maar dat zal niet voor 100% gaan. Dus als ze ervoor kiest om meer bij mij te zijn, is dat wel in een andere situatie dan in de week dat broertje er ook is. Dan zal dat een week zijn waarin ze meer alleen is dan ze gewend is (ik ben nu in de kinderweek eigenlijk zowat fulltime thuis)
wijnwijf wijzigde dit bericht op 24-01-2024 14:43
Reden: typfoutje
Reden: typfoutje
0.03% gewijzigd
woensdag 24 januari 2024 om 14:49
Wijnwijf nee ik heb ook geen kinderloze weekenden. Ze zijn gewoon altijd bij mij.
Omdat ik ze 100% heb moet ex kinderalimentatie aan mij betalen. Dat zou anders niet helemaal eerlijk zijn. Toen dochter 18 werd hebben wij besloten dat haar deel op haar rekening gestort zou worden. En dat is best een behoorlijk bedrag. Ze betaalt wel haar eigen studie, kleding etc maar wij hebben ook voor haar gespaard dus dat kan ze makkelijk. Zij is er financieel op vooruit gegaan toen ze 18 werd. Ik niet zo
Omdat ik ze 100% heb moet ex kinderalimentatie aan mij betalen. Dat zou anders niet helemaal eerlijk zijn. Toen dochter 18 werd hebben wij besloten dat haar deel op haar rekening gestort zou worden. En dat is best een behoorlijk bedrag. Ze betaalt wel haar eigen studie, kleding etc maar wij hebben ook voor haar gespaard dus dat kan ze makkelijk. Zij is er financieel op vooruit gegaan toen ze 18 werd. Ik niet zo
woensdag 24 januari 2024 om 15:47
Het financiële aspect van 18 jarigen, daar zijn we nog niet. Gaan we wel dit jaar eens over praten, hopelijk.
Ik herken het wel wijnwijf, dat je je bezwaard voelt om een eigen leven te hebben in de kinderloze dagen. Mijn kinderen zijn wat dat betreft ook echt nog pubers, dat ik een eigen leven heb en een geliefde die ik graag wil zien, dat boeit ze niet echt. Als ik vertel dat ik tijdens mijn kindvrije week met mijn vriend iets leuks heb gedaan dan krijg ik nog scheve blikken ook
Het zijn schatten hoor, maar ergens denk ik dat ze het prima zouden vinden als ik in mijn kindvrije week gewoon braaf thuis op ze zat te wachten, haha. Maar goed, dit is nu eenmaal de situatie. Ik vind het rot gescheiden te zijn, had het liever niet gehad. Maar ik maak er wel het beste van en heb echt een fijn leven ook als ze niet bij mij zijn.
Ik herken het wel wijnwijf, dat je je bezwaard voelt om een eigen leven te hebben in de kinderloze dagen. Mijn kinderen zijn wat dat betreft ook echt nog pubers, dat ik een eigen leven heb en een geliefde die ik graag wil zien, dat boeit ze niet echt. Als ik vertel dat ik tijdens mijn kindvrije week met mijn vriend iets leuks heb gedaan dan krijg ik nog scheve blikken ook
Het zijn schatten hoor, maar ergens denk ik dat ze het prima zouden vinden als ik in mijn kindvrije week gewoon braaf thuis op ze zat te wachten, haha. Maar goed, dit is nu eenmaal de situatie. Ik vind het rot gescheiden te zijn, had het liever niet gehad. Maar ik maak er wel het beste van en heb echt een fijn leven ook als ze niet bij mij zijn.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
