Kinderen
alle pijlers
De eerste weken met je baby
vrijdag 27 mei 2022 om 17:15
Ja, het zoveelste topic over de baby, maar ik krijg zoveel goede tips, dus dank daarvoor 
Vandaag is ons zoontje een maand oud. Hij doet het goed, drinkt/groeit goed en is een heerlijk mannetje. Maar… zoals velen wel zullen herkennen, vind ik deze weken best wel heel erg pittig. Heb een zware bevalling gehad met veel bloedverlies, vacuümpomp en knip.
Daarna het gevoel gehad dat ik moest herstellen, maar de kans daar niet voor had door alle hectiek met ons kindje. Het is logisch dat hij nog niet doorslaapt nu hij zo klein is en voedingen krijgt middenin de nacht, dus ik vind dat verder niet raar of iets, maar ik merk vandaag wel dat ik me helemaal gesloopt voel. Ik sta non-stop op standje waakzaam, telkens bang dat er iets met hem is en ik word wakker van ieder geluidje. Ik word soms gek van mezelf. Mijn man heeft hier overigens veel minder last van en snurkt gewoon door die geluidjes heen.
Nu hoorde ik van verschillende vrouwen dat zij een moment hadden dat ze dachten: nu gaat het beter. Draai meer gevonden, baby sliep door, hersteld van de bevalling, noem maar op. Iemand zei ook dat het vaak met 3 maanden beter wordt. Ik pin me nergens op vast, maar ben benieuwd naar ervaringen van anderen.
Hoe ging dat bij jullie? Wanneer hadden jullie zoiets van: de baby slaapt door (of beter), ik ben er meer aan gewend, voel me beter en heb iets meer rust? Hoe heerlijk ik ons ventje ook vind, ik kijk ernaar uit!
Vandaag is ons zoontje een maand oud. Hij doet het goed, drinkt/groeit goed en is een heerlijk mannetje. Maar… zoals velen wel zullen herkennen, vind ik deze weken best wel heel erg pittig. Heb een zware bevalling gehad met veel bloedverlies, vacuümpomp en knip.
Daarna het gevoel gehad dat ik moest herstellen, maar de kans daar niet voor had door alle hectiek met ons kindje. Het is logisch dat hij nog niet doorslaapt nu hij zo klein is en voedingen krijgt middenin de nacht, dus ik vind dat verder niet raar of iets, maar ik merk vandaag wel dat ik me helemaal gesloopt voel. Ik sta non-stop op standje waakzaam, telkens bang dat er iets met hem is en ik word wakker van ieder geluidje. Ik word soms gek van mezelf. Mijn man heeft hier overigens veel minder last van en snurkt gewoon door die geluidjes heen.
Nu hoorde ik van verschillende vrouwen dat zij een moment hadden dat ze dachten: nu gaat het beter. Draai meer gevonden, baby sliep door, hersteld van de bevalling, noem maar op. Iemand zei ook dat het vaak met 3 maanden beter wordt. Ik pin me nergens op vast, maar ben benieuwd naar ervaringen van anderen.
Hoe ging dat bij jullie? Wanneer hadden jullie zoiets van: de baby slaapt door (of beter), ik ben er meer aan gewend, voel me beter en heb iets meer rust? Hoe heerlijk ik ons ventje ook vind, ik kijk ernaar uit!
vrijdag 27 mei 2022 om 23:02
Bij de eerste ook een vacuüm en knip gehad, maar lichamelijk herstel ging behoorlijk vlot gelukkig. Iets minder moe, en vooral een beter ritme kwam met een maand of drie. Toen een maand wat meer rust en met vier maanden aan het werk. Dat was ook weer even schakelen. Dochter is nog lang 2x per nacht wakker geweest voor een voeding, maar daar leerde ik redelijk mee omgaan. Er was een basis vermoeidheid die er altijd was, maar waarmee ik beter (maar zeker niet fantastisch) kon functioneren dan ik had gedacht.
Kind twee qua ritme ongeveer hetzelfde verhaal.
Ik gaf borstvoeding, en voor mij (maar dat is heel persoonlijk) gaf het geen meerwaarde na de eerste weken als vriend ook wakker was. Ik deed de nachten, maar dan deed hij overdag de kinderen, zodat ik dan tussen twee voedingen in 3 uur achtereen kon slapen. Dat scheelde ook.
Vriend had ook veel last van de geluiden van de baby, zeker zoon maakte echt veel herrie. Wij hadden de luxe van een extra slaapkamer, dus vriend sliep daar regelmatig. Ik had minder last van de baby's, maar op de nachten dat ik erg moe was sliep ik daar. Dan moest ik er wel uit voor een voeding, maar kon ik daarna 3, soms 4 uur ongestoord slapen. Oordopje in, en vriend kwam me halen als er echt drama's waren. Is dat voor jullie misschien een optie, als je de baby echt nog niet op een eigen kamer zou willen leggen?
Kind twee qua ritme ongeveer hetzelfde verhaal.
Ik gaf borstvoeding, en voor mij (maar dat is heel persoonlijk) gaf het geen meerwaarde na de eerste weken als vriend ook wakker was. Ik deed de nachten, maar dan deed hij overdag de kinderen, zodat ik dan tussen twee voedingen in 3 uur achtereen kon slapen. Dat scheelde ook.
Vriend had ook veel last van de geluiden van de baby, zeker zoon maakte echt veel herrie. Wij hadden de luxe van een extra slaapkamer, dus vriend sliep daar regelmatig. Ik had minder last van de baby's, maar op de nachten dat ik erg moe was sliep ik daar. Dan moest ik er wel uit voor een voeding, maar kon ik daarna 3, soms 4 uur ongestoord slapen. Oordopje in, en vriend kwam me halen als er echt drama's waren. Is dat voor jullie misschien een optie, als je de baby echt nog niet op een eigen kamer zou willen leggen?
zaterdag 28 mei 2022 om 09:44
Ik had het geluk dat mijn vriend vaak eerder wakker werd van m'n dochter dan ik zelf. Dus regelmatig stond hij met een verschoonde baby naast m'n bed en hoefde ik alleen nog maar te voeden en haar terug te leggen. Tijdens mijn verlof hadden we wel de afspraak dat ik de nachten deed als hij moest werken de volgende dag, dus dan stootte hij me gewoon aan. Dat kun jij natuurlijk ook bij je man doen, als hij zelf niet wakker wordt.
De geluidjes werd ik ook gek van, daarom is ze ook eerder naar haar eigen kamer gegaan (rond 2 a 3 maanden?). Eerst nog met babyfoon aan, daarna gewoon alle deuren wijd open, je hoorde haar prima als er echt wat was. Nu slapen we weer tijdelijk met zijn 3en op 1 kamer en krijg ik bijna flashbacks van toen
Rond 6 weken had ik echt het idee dat we er wat meer in kwamen, ook met het gemak waarmee de dagelijkse dingen weer gingen. Haar aankleden, in bad, even de deur uit, etc. Ze sliep door (van 23 tot 6) toen ik weer ging werken, na 14 weken. Met 9 maanden sliep ze van 7 tot 7. In de tussentijd heeft ze veel geclusterd in de avond, daar moest ik me ook aan leren toegeven maar ging daarna ook wel weer.
De geluidjes werd ik ook gek van, daarom is ze ook eerder naar haar eigen kamer gegaan (rond 2 a 3 maanden?). Eerst nog met babyfoon aan, daarna gewoon alle deuren wijd open, je hoorde haar prima als er echt wat was. Nu slapen we weer tijdelijk met zijn 3en op 1 kamer en krijg ik bijna flashbacks van toen
Rond 6 weken had ik echt het idee dat we er wat meer in kwamen, ook met het gemak waarmee de dagelijkse dingen weer gingen. Haar aankleden, in bad, even de deur uit, etc. Ze sliep door (van 23 tot 6) toen ik weer ging werken, na 14 weken. Met 9 maanden sliep ze van 7 tot 7. In de tussentijd heeft ze veel geclusterd in de avond, daar moest ik me ook aan leren toegeven maar ging daarna ook wel weer.
zaterdag 28 mei 2022 om 10:41
Je klinkt wel net als hoe ik me voelde in die periode. Ik vond het heel heftig en zwaar. Mn zoontje was super lief en deed het goed. Iedereen riep dat hij zo makkelijk was maar ik voelde me gesloopt, emotioneel en dacht wtf... Ik keek hem bijna 3 maanden en wilde ook graag weer aan het werk. Idd omdat ze zeiden dat het met 3 maanden wat makkelijker zou worden. Nou zoontje werd 3 maanden en idd het werd makkelijker omdat hij vanaf 12 weken ineens besloot overdag in zn eigen bedje te slapen. Snachts deed hij dat al. Daardoor ontstond er bij mij veel ruimte omdat ik ineens overdag weer een paar uur van mezelf was. Ik had toen nog 4 weken verlof en van die laatste weken genoot ik.
Doorslapen was totaal niet aan de orde toen. Hij had meestal nog wel 1 of 2 voedingen nodig en dat heeft tot iig 5 a 6 maand geduurd. Daarna was het vaak nog 1 en soms een nachtje doorslapen. Tegen de 10 maanden werd het vaker doorslapen dan voeding. Ik heb het dan wel over doorslapen zoals wij dat graag willen dus van 19 tot 7. Doorslapen zoals een baby dat doet, ca 6 uur achter elkaar, was rond de 5 maanden wel vaak het geval. Rond die periode begonnen we het hier ook wel want minder zwaar te ervaren en was er veel meer interactie wat het ook heel anders maakt.
Vriend en ik hebben vanaf het begin altijd de nachten verdeeld ondanks ik bv gaf. Ik zorgde voor gekolfde melk. Slaap is idd alles en als je maar wat meer slaapt, kijk je alles naar anders.
Probeer niet teveel van jezelf te vragen. Alles rustig aan. En dan ineens is je baby 1, is het eerste jaar voorbij en vraag je je af waar de tijd gebleven is. Merk je ook dat die newborn periode maar heel kort is (even los van evt reflux problemen).
Doorslapen was totaal niet aan de orde toen. Hij had meestal nog wel 1 of 2 voedingen nodig en dat heeft tot iig 5 a 6 maand geduurd. Daarna was het vaak nog 1 en soms een nachtje doorslapen. Tegen de 10 maanden werd het vaker doorslapen dan voeding. Ik heb het dan wel over doorslapen zoals wij dat graag willen dus van 19 tot 7. Doorslapen zoals een baby dat doet, ca 6 uur achter elkaar, was rond de 5 maanden wel vaak het geval. Rond die periode begonnen we het hier ook wel want minder zwaar te ervaren en was er veel meer interactie wat het ook heel anders maakt.
Vriend en ik hebben vanaf het begin altijd de nachten verdeeld ondanks ik bv gaf. Ik zorgde voor gekolfde melk. Slaap is idd alles en als je maar wat meer slaapt, kijk je alles naar anders.
Probeer niet teveel van jezelf te vragen. Alles rustig aan. En dan ineens is je baby 1, is het eerste jaar voorbij en vraag je je af waar de tijd gebleven is. Merk je ook dat die newborn periode maar heel kort is (even los van evt reflux problemen).
zaterdag 28 mei 2022 om 10:45
Ik hing juist vaak boven z'n wiegje omdat onze zoon dus (net als z'n papa overigens) geen enkel geluid maakt.... 
Als je trouwens zoveel bloed hebt verloren, heb je dan niet iets van extra ijzer of zo gekregen? Wellicht valt daar ook nog iets te behalen, als je even je bloed/ijzerwaardes laat controleren?
Als je trouwens zoveel bloed hebt verloren, heb je dan niet iets van extra ijzer of zo gekregen? Wellicht valt daar ook nog iets te behalen, als je even je bloed/ijzerwaardes laat controleren?
zaterdag 28 mei 2022 om 11:08
Aanvulling op het kolven; ik heb dat nooit in de nachten gedaan die voor mn vriend waren. Tijdens mn verlof deed ik de 2e helft en voedde ik dus wel elke nacht. Voor de eerste helft had ik overdag gekolfd. Na mn verlof deden we om en om en kolfde ik overdag 2 voedingen extra voor de nacht. Je productie moet zoiets wel aan kunnen natuurlijk, net als nachten overslaan zonder voeden. Ik heb gelukt gehad dat mijn productie niet zomaar terug viel.zwembad84 schreef: ↑28-05-2022 10:41Je klinkt wel net als hoe ik me voelde in die periode. Ik vond het heel heftig en zwaar. Mn zoontje was super lief en deed het goed. Iedereen riep dat hij zo makkelijk was maar ik voelde me gesloopt, emotioneel en dacht wtf... Ik keek hem bijna 3 maanden en wilde ook graag weer aan het werk. Idd omdat ze zeiden dat het met 3 maanden wat makkelijker zou worden. Nou zoontje werd 3 maanden en idd het werd makkelijker omdat hij vanaf 12 weken ineens besloot overdag in zn eigen bedje te slapen. Snachts deed hij dat al. Daardoor ontstond er bij mij veel ruimte omdat ik ineens overdag weer een paar uur van mezelf was. Ik had toen nog 4 weken verlof en van die laatste weken genoot ik.
Doorslapen was totaal niet aan de orde toen. Hij had meestal nog wel 1 of 2 voedingen nodig en dat heeft tot iig 5 a 6 maand geduurd. Daarna was het vaak nog 1 en soms een nachtje doorslapen. Tegen de 10 maanden werd het vaker doorslapen dan voeding. Ik heb het dan wel over doorslapen zoals wij dat graag willen dus van 19 tot 7. Doorslapen zoals een baby dat doet, ca 6 uur achter elkaar, was rond de 5 maanden wel vaak het geval. Rond die periode begonnen we het hier ook wel want minder zwaar te ervaren en was er veel meer interactie wat het ook heel anders maakt.
Vriend en ik hebben vanaf het begin altijd de nachten verdeeld ondanks ik bv gaf. Ik zorgde voor gekolfde melk. Slaap is idd alles en als je maar wat meer slaapt, kijk je alles naar anders.
Probeer niet teveel van jezelf te vragen. Alles rustig aan. En dan ineens is je baby 1, is het eerste jaar voorbij en vraag je je af waar de tijd gebleven is. Merk je ook dat die newborn periode maar heel kort is (even los van evt reflux of kma problemen).
zaterdag 28 mei 2022 om 11:17
Onze zoon is nu de vier maanden gepasaeerd en wij vinden het ook loeizwaar. Ik had een vrij pittige bevalling die eindige in een spoedkeizersnede. De eerste 10 dagen heb ik amper iets met zoon kunnen doen. Daarnaast krijste hij hele nachten lang alles bij elkaar. Na 6 weken werd het beter en vanaf een week of 8 sliep hij van 22u tot 6u. Inmdidels slaapt hij van 20u tot 6u30 ongeveer, wat de hele situatie enorm veel beter maakt. Inmiddels gooi ik zoon gewoon over mijn arm heen, maar in het begin was ik zo onzeker.. Ik kon zijn luier niet eens fatsoenlijk aan doen. Maar het wordt echt beter.
zaterdag 28 mei 2022 om 22:00
Heel eerlijk? Mijn zoontje is ruimschoots zijn eerste verjaardag gepasseerd (21 maanden nu) en nu denk ik, leuk en genieten. Moet er wel bij zeggen dat ik geen babymoeder ben.
Onze spruit sliep door met 6 maanden. Ik was in de wolken; mijn oudste deed er 2,5 jaar over om door te slapen. Maarrrrrr... toen hij ik gok een maand of 15 was hebben we alsnog talloze nachten met hem op gezeten. Nu met 21 maanden slaapt hij redelijk door, al zijn er nog steeds wel nachten dat hij wakker wordt.
Maar dus ja. Nu vind ik het leuk worden. Hiervoor vond ik het bikkelen en leefden we toch wel vaak op de overlevingstand. Misschien geen opbeurend bericht voor je aangezien het hier best een tijdje duurde, maar ik denk dat het er ook mee te maken heeft hoe je in elkaar steekt. Aan de andere kant, vroeg of laat komt het goed!
Onze spruit sliep door met 6 maanden. Ik was in de wolken; mijn oudste deed er 2,5 jaar over om door te slapen. Maarrrrrr... toen hij ik gok een maand of 15 was hebben we alsnog talloze nachten met hem op gezeten. Nu met 21 maanden slaapt hij redelijk door, al zijn er nog steeds wel nachten dat hij wakker wordt.
Maar dus ja. Nu vind ik het leuk worden. Hiervoor vond ik het bikkelen en leefden we toch wel vaak op de overlevingstand. Misschien geen opbeurend bericht voor je aangezien het hier best een tijdje duurde, maar ik denk dat het er ook mee te maken heeft hoe je in elkaar steekt. Aan de andere kant, vroeg of laat komt het goed!
woensdag 1 juni 2022 om 04:33
Mijn zoon is nu 8 maanden oud….
Ik heb wel het gevoel gehad dat ik moest “groeien” in het moederschap. En die reis is nog maar net begonnen.
Ik had in het begin het idee dat weer werken na mijn zwangerschapsverlof totaal onmogelijk was…. Ik had het zweet al op m’n rug staan bij tripjes naar het consultatiebureau haha. Buggy uitklappen, kind aan en uitkleden, honger vermijden en dan daar nog op tijd zijn ook.
Daar groei je in….. uiteindelijk doe je alles in een handomdraai. Baby groeit ook en kan meer hebben
Ik denk dat ik het inderdaad bij 3 maanden stukken makkelijker begon te vinden. Lichaam was gewend aan de borstvoeding, baby begon een beetje boven water te komen en was gewend aan het leven buiten de buik
Komt wel goed
Ik heb wel het gevoel gehad dat ik moest “groeien” in het moederschap. En die reis is nog maar net begonnen.
Ik had in het begin het idee dat weer werken na mijn zwangerschapsverlof totaal onmogelijk was…. Ik had het zweet al op m’n rug staan bij tripjes naar het consultatiebureau haha. Buggy uitklappen, kind aan en uitkleden, honger vermijden en dan daar nog op tijd zijn ook.
Daar groei je in….. uiteindelijk doe je alles in een handomdraai. Baby groeit ook en kan meer hebben
Ik denk dat ik het inderdaad bij 3 maanden stukken makkelijker begon te vinden. Lichaam was gewend aan de borstvoeding, baby begon een beetje boven water te komen en was gewend aan het leven buiten de buik
Komt wel goed
woensdag 1 juni 2022 om 04:40
Je waakzaamheid en dat je bij elk zuchtje wakker bent is overigens hormonaal. En heel herkenbaar btw, ik had (en heb) het ook.
Het wordt minder heftig met de tijd, je leert om te gaan met de angsten die je ineens kunnen overvallen als kersverse moeder. Er wordt vaak over het hoofd gezien dat dit ook een deel is wat bij hormonale ontzwangeren hoort.
Iemand heeft me ooit verteld dat het een evolutionair overblijfsel is….. vroeger en in de dierenwereld moet mama continu het welpje als een havik bewaken voor hij wordt gedood.
Het wordt minder heftig met de tijd, je leert om te gaan met de angsten die je ineens kunnen overvallen als kersverse moeder. Er wordt vaak over het hoofd gezien dat dit ook een deel is wat bij hormonale ontzwangeren hoort.
Iemand heeft me ooit verteld dat het een evolutionair overblijfsel is….. vroeger en in de dierenwereld moet mama continu het welpje als een havik bewaken voor hij wordt gedood.
woensdag 1 juni 2022 om 04:48
Heel herkenbaar. Zoon lag om 3u s nachts even te piepen omdat hij z’n speen kwijt was. Die heb ik teruggegeven waarna hij zoet verder sliep. Maar nu is het 5:45u en ik lig nog steeds wakker. Ik ben ook een erg moeilijke slaper die gewoon halve nachten wakker ligt omdat zoon 1x zijn fopspeen uitspuugt.CharlotteCcc schreef: ↑27-05-2022 18:07Hier hadden we het toevallig net over. Het advies is een half jaar bij ons op de kamer, maar ik word van élk geluidje wakker. Is dan niet eens huilen, maar het kost me wel mijn nachtrust. Misschien nog wel meer dan de nachtvoedingen. Maar dat is wel tegen de adviezen in, dus even kijken of ik nog meer ga wennen de komende tijd, anders gaat hij toch eerder op zijn eigen kamer slapen, met de deuren open dan.
Wat voor mij werkt is dat ik me er niet meer druk om maak. Ik ben allang gestopt met aantal uren benodigde slaap tellen. Daar krijg je stress van want je komt toch niet aan genoeg uren.
Ik heb nu zoiets van: als ik s nachts niet in slaap kom word ik vanzelf wel moe overdag en haal ik t dan wel weer in. Prima. Toen dat met werk moeilijk begon te worden heb ik ouderschapsverlof opgenomen. En bijv een keer een avond om 19u al naar bed en baby aan papa gegeven. Die dan weleens met hem in de woonkamer heeft geslapen en ik lekker rustig boven. Wij zetten rustig het campingbedje op in ons huis als we er zin in hebben lol.
woensdag 1 juni 2022 om 08:50
Onze dochter is vandaag precies 5 weken. Na 2 weken dacht ik ook: we gaan haar op haar eigen kamer leggen, want ik doe geen oog dicht door alle geluidjes.
Maar ik vond het nog te vroeg en wilde het in elk geval een kans geven tot ze 6 weken is. Nu slaap ik dus met oordopjes (losjes in) en dat gaat eigenlijk prima: ik word niet meer wakker van élk kreuntje, maar wel van het echte werk. Én ik ben er nog op tijd bij, waardoor ze niet begint te huilen.
Vannacht de oordopjes wel iets strakker in gepropt, want mijn vriend lag enorm te snurken
Verder ook een vacuümbevalling en flinke knip, en heb nog veel last van mijn stuitje, maar de enige remedie is denk ik toch gewoon alles rustig aan doen. Ik wandel wel al, maar korte stukken en op m’n dooie gemak.
Het scheelt dat ik 8 weken langer verlof heb omdat ik na de zomervakantie op een nieuwe school start; als ik een dag alleen maar op de bank wil hangen met m’n baby, dan neem ik die tijd ook gewoon lekker.
Edit: aan de dag waarop jij jouw topic startte te zien, zijn onze baby’s precies even oud
Maar ik vond het nog te vroeg en wilde het in elk geval een kans geven tot ze 6 weken is. Nu slaap ik dus met oordopjes (losjes in) en dat gaat eigenlijk prima: ik word niet meer wakker van élk kreuntje, maar wel van het echte werk. Én ik ben er nog op tijd bij, waardoor ze niet begint te huilen.
Vannacht de oordopjes wel iets strakker in gepropt, want mijn vriend lag enorm te snurken
Verder ook een vacuümbevalling en flinke knip, en heb nog veel last van mijn stuitje, maar de enige remedie is denk ik toch gewoon alles rustig aan doen. Ik wandel wel al, maar korte stukken en op m’n dooie gemak.
Het scheelt dat ik 8 weken langer verlof heb omdat ik na de zomervakantie op een nieuwe school start; als ik een dag alleen maar op de bank wil hangen met m’n baby, dan neem ik die tijd ook gewoon lekker.
Edit: aan de dag waarop jij jouw topic startte te zien, zijn onze baby’s precies even oud
donderdag 2 juni 2022 om 16:35
Ons dochtertje is inmiddels (net) 3 maanden en ik moet zeggen dat we nu pas aan elkaar gewend zijn. Het is ook wel fijn dat we nu meer interactie met haar hebben. Ze brabbelt en lacht veel en reageert ook op ons. Dat vinden we (man en ik) zoveel fijner dan de eerste periode. Die vonden wij ook heftig. Je kent haar nog niet, bent net ouders geworden en die switch is ook pittig en bent bovendien dag en nacht met haar bezig. (Hoewel onze dochter een makkelijke baby is.) Bovendien slaapt ze nu langer door. (Vaak van 23 uur tot 5 uur, soms wat langer.)
Mijn bevalling zou ik zo over doen: 4,5 uur duurde het en ondanks de operatie (placenta kwam niet los) en het flinke bloedverlies kijk ik er heel positief op terug. Pas na de kraamweek voelde ik me wat slechter: vrij veel last van bekkenpijn. Maar nu ik mijn bekkenbodem train voel ik me echt veeeel beter.
De eerste maanden moest ik er niet aan denken om weer te gaan werken. Ik bleef het liefst zo lang mogelijk thuis in ons coconnetje. Maar nu vind ik het wel fijn om weer aan het werk te gaan. Mijn verlof is inmiddels voorbij en ik ben weer bezig met het vinden van nieuwe opdrachten (ik ben zzp'er). En het is echt zo fijn om weer niet alleen mama te zijn, maar ook gewoon 'Cicil'.
Ik vond mijn eerste bezoekje aan de kapper (alleen!) na 6 weken ook heerlijk!
Ons meisje slaapt nog steeds bij ons op de slaapkamer en dat vinden we allemaal erg fijn. Ik word wel van de meeste geluidjes wakker, maar vind het super schattig om haar vanuit mijn bed te zien slapen. Al snap ik wel dat anderen geen voorstander zijn van rooming-in. Onze dochter kreeg vanaf het begin al flesvoeding: een bewuste keuze.
Ik weet niet hoe andere moeders het hier zien, maar toen wij midden in de eerste lastige weken zaten, was het heel pittig. Maar nu we er (na een paar maandjes) op terugkijken lijkt het alweer minder erg toen. Blijkbaar vergeet je het redelijk snel. (Wel zo handig omdat niemand anders aan een tweede, derde (enz) kind begint, denk ik.
Mijn bevalling zou ik zo over doen: 4,5 uur duurde het en ondanks de operatie (placenta kwam niet los) en het flinke bloedverlies kijk ik er heel positief op terug. Pas na de kraamweek voelde ik me wat slechter: vrij veel last van bekkenpijn. Maar nu ik mijn bekkenbodem train voel ik me echt veeeel beter.
De eerste maanden moest ik er niet aan denken om weer te gaan werken. Ik bleef het liefst zo lang mogelijk thuis in ons coconnetje. Maar nu vind ik het wel fijn om weer aan het werk te gaan. Mijn verlof is inmiddels voorbij en ik ben weer bezig met het vinden van nieuwe opdrachten (ik ben zzp'er). En het is echt zo fijn om weer niet alleen mama te zijn, maar ook gewoon 'Cicil'.
Ik vond mijn eerste bezoekje aan de kapper (alleen!) na 6 weken ook heerlijk!Ons meisje slaapt nog steeds bij ons op de slaapkamer en dat vinden we allemaal erg fijn. Ik word wel van de meeste geluidjes wakker, maar vind het super schattig om haar vanuit mijn bed te zien slapen. Al snap ik wel dat anderen geen voorstander zijn van rooming-in.
Onze dochter kreeg vanaf het begin al flesvoeding: een bewuste keuze. Ik weet niet hoe andere moeders het hier zien, maar toen wij midden in de eerste lastige weken zaten, was het heel pittig. Maar nu we er (na een paar maandjes) op terugkijken lijkt het alweer minder erg toen. Blijkbaar vergeet je het redelijk snel. (Wel zo handig omdat niemand anders aan een tweede, derde (enz) kind begint, denk ik.
donderdag 2 juni 2022 om 20:25
Ik vond de newborn periode niet heel pittig maar ik had 3 grote meevallers:
- de baby was makkelijk
- man was 4 maanden thuis (een bewuste keus)
- mijn moeder kwam 2x per week langs om ons huishouden te doen en ons eten te maken (haar keus). En vanaf het begin logeert baby 1 nacht per maand bij haar zodat wij kunnen doen wat we willen.
Ik begon het zwaar te vinden toen ik weer ging werken. Gewoon geen tijd voor jezelf. Maar het hebben van een baby vind ik wel steeds leuker worden. Hij kan steeds meer en dat is leuk
- de baby was makkelijk
- man was 4 maanden thuis (een bewuste keus)
- mijn moeder kwam 2x per week langs om ons huishouden te doen en ons eten te maken (haar keus). En vanaf het begin logeert baby 1 nacht per maand bij haar zodat wij kunnen doen wat we willen.
Ik begon het zwaar te vinden toen ik weer ging werken. Gewoon geen tijd voor jezelf. Maar het hebben van een baby vind ik wel steeds leuker worden. Hij kan steeds meer en dat is leuk
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
