Kinderen
alle pijlers
Dochter (4) verandert snachts in een gremlin
zondag 26 oktober 2025 om 10:25
Onze dochter zit sinds begin dit schooljaar in groep 1. Het is een lief, vrolijk, grappig, opgewekt en gevoelig kind dat zich normaliter erg goed aan regels en afspraken houdt. Ze is eigenlijk tot zeer recent een heel makkelijk kind geweest. Eten, groeien, slapen ging ook allemaal perfect, slaapt door sinds 8wkn leeftijd.
Toen begon school. Na een korte wenperiode gaat het eigenlijk heel goed. Ze heeft vriendinnetjes, huppelt school in en vertelt er thuis volop over. De juf is ook erg tevreden, ze is vrolijk en doet goed mee. Twee middagen per week heb ik 1 op 1 tijd met haar van 14.00-17.00u.
De eerste maand was thuis echter een drama. Het leek alsof dan gewoon haar emmertje van compromissen sluiten/aanpassen/inschikken overvol was na een dagje school en dus thuis nergens meer geduld voor had. Ze kwam vrolijk uit school maar kon daarna echt woest zijn van 14.00u smiddags tot 19.00u bedtijd, waarbij ze wel rustig in slaap viel. Ze begon in deze fase ook opeens met een grote mond geven als we haar op gedrag aanspraken. Die continue boosheid werd na 6 weken minder en is nu na zo'n 9 weken over. Wij probeerden hier telkens op te reageren door rustig te blijven: "ik snap dat je X niet is hoe je het hoopte, en dat je daar boos om wordt, maar schreeuwen/gillen/grote mond mag niet en vind ik niet leuk. Hoe kun je dit de volgende keer anders doen?" Dit lijkt dus te hebben geholpen.
Maar nu heeft ze sinds zo'n 3 weken opeens dat ze savonds in bed heel erg boos wordt. Ze is overdag vrolijk, en gaat ook lief en meegaand mee tijdens het hele bedritueel. Op het moment dat we het licht uitdoen en de deur dichtdoen verandert ze in een klein monster. Echt ik meen het, het is net Gizmo die gevoederd wordt na middernacht. Ze draait dan volledig door, begint te gillen en te schreeuwen, te dreigen (jullie moeten NU komen anders wil ik nooit meer met jullie spelen), grote mond etc.
Wat we savonds geprobeerd hebben:
- In het begin gingen we terug omdat we dit niet kenden van haar. Het duurde dan ontzettend lang voor ze sliep want de boosheid wakkerde telkens opnieuw aan als ze gekalmeerd was en we weer weg gingen. We waren elke avond zo 'n uur verder.
- Na 1 week overgestapt op terug komen zodra ze stil was en haar dit ook uitgelegd. Hiermee nam het tieren en krijsen af tot ongeveer 20 min max. Als we dan binnenkwamen, was ze hartstikke vrolijk is. Ze was dan niet verdrietig of overstuur ofzo.
- Een paar dagen terug heb ik geprobeerd het ritueel te doorbreken door een nachtlampje voor haar te kopen. Dit heeft ze nu 3 nachten met als gevolg dat ze weer tevreden rustig gaat slapen als voorheen, maar nu begint ze midden in de nacht te gillen. Ze is dan woest op ons en kan niet uitleggen waarom. Met als gevolg dat wij en haar 2.5jarige broertje al 3 nachten zeer slecht slapen.
Wat we overdag geprobeerd hebben:
- er over praten. Ze wordt dan verdrietig of boos en belooft dan heilig niet meer te roepen.
- een strafsysteem. Dit heeft geen zin, op het moment zelf lijkt ze onaanspreekbaar en geeft een grote mond ('dat maakt mij lekker toch niet uit als ik morgen niet X mag) en de volgende dag levert het alleen maar ellende op. Hebben we eerder ook nooit gehanteerd dus zijn we heel snel mee gestopt.
- een beloningssysteem. Werkte ook niet. Het wordt tijdens het roepen rood voor d'r ogen en dan vergeet ze alle goede voornemens.
Mijn man en ik zitten inmiddels ook niet meer echt lekker op een lijn erover, wat ook nieuw is voor ons. Omdat ze zodra ze uit bed huppelt zo lief en makkelijk is en beterschap belooft, ziet mijn man er het nut niet van in om overdag er iets mee te doen. Ik ben inmiddels doodmoe, heb er helemaal genoeg van en heb overdag een flink korter lontje richting haar waardoor mijn man vervolgens boos/geïrriteerd op mij raakt. Ik ben 10wkn zwanger (dit weet ze nog niet) en ik trek het niet meer.
Behalve dat ze naar school is gegaan zijn er geen grote veranderingen in haar leven geweest. In januari zijn onze dochters stilgeboren en daar heeft ze wel een flinke klap van gehad, met 'normale' kinderrouwverwerking (opeens weer in haar broek plassen, snachts wakker worden en heel verdrietig zijn etc), maar dit is na een paar maanden over gegaan en het ging eigenlijk heel goed tot aan het schooljaar.
Wie herkent dit en wat werkte voor jullie?
Toen begon school. Na een korte wenperiode gaat het eigenlijk heel goed. Ze heeft vriendinnetjes, huppelt school in en vertelt er thuis volop over. De juf is ook erg tevreden, ze is vrolijk en doet goed mee. Twee middagen per week heb ik 1 op 1 tijd met haar van 14.00-17.00u.
De eerste maand was thuis echter een drama. Het leek alsof dan gewoon haar emmertje van compromissen sluiten/aanpassen/inschikken overvol was na een dagje school en dus thuis nergens meer geduld voor had. Ze kwam vrolijk uit school maar kon daarna echt woest zijn van 14.00u smiddags tot 19.00u bedtijd, waarbij ze wel rustig in slaap viel. Ze begon in deze fase ook opeens met een grote mond geven als we haar op gedrag aanspraken. Die continue boosheid werd na 6 weken minder en is nu na zo'n 9 weken over. Wij probeerden hier telkens op te reageren door rustig te blijven: "ik snap dat je X niet is hoe je het hoopte, en dat je daar boos om wordt, maar schreeuwen/gillen/grote mond mag niet en vind ik niet leuk. Hoe kun je dit de volgende keer anders doen?" Dit lijkt dus te hebben geholpen.
Maar nu heeft ze sinds zo'n 3 weken opeens dat ze savonds in bed heel erg boos wordt. Ze is overdag vrolijk, en gaat ook lief en meegaand mee tijdens het hele bedritueel. Op het moment dat we het licht uitdoen en de deur dichtdoen verandert ze in een klein monster. Echt ik meen het, het is net Gizmo die gevoederd wordt na middernacht. Ze draait dan volledig door, begint te gillen en te schreeuwen, te dreigen (jullie moeten NU komen anders wil ik nooit meer met jullie spelen), grote mond etc.
Wat we savonds geprobeerd hebben:
- In het begin gingen we terug omdat we dit niet kenden van haar. Het duurde dan ontzettend lang voor ze sliep want de boosheid wakkerde telkens opnieuw aan als ze gekalmeerd was en we weer weg gingen. We waren elke avond zo 'n uur verder.
- Na 1 week overgestapt op terug komen zodra ze stil was en haar dit ook uitgelegd. Hiermee nam het tieren en krijsen af tot ongeveer 20 min max. Als we dan binnenkwamen, was ze hartstikke vrolijk is. Ze was dan niet verdrietig of overstuur ofzo.
- Een paar dagen terug heb ik geprobeerd het ritueel te doorbreken door een nachtlampje voor haar te kopen. Dit heeft ze nu 3 nachten met als gevolg dat ze weer tevreden rustig gaat slapen als voorheen, maar nu begint ze midden in de nacht te gillen. Ze is dan woest op ons en kan niet uitleggen waarom. Met als gevolg dat wij en haar 2.5jarige broertje al 3 nachten zeer slecht slapen.
Wat we overdag geprobeerd hebben:
- er over praten. Ze wordt dan verdrietig of boos en belooft dan heilig niet meer te roepen.
- een strafsysteem. Dit heeft geen zin, op het moment zelf lijkt ze onaanspreekbaar en geeft een grote mond ('dat maakt mij lekker toch niet uit als ik morgen niet X mag) en de volgende dag levert het alleen maar ellende op. Hebben we eerder ook nooit gehanteerd dus zijn we heel snel mee gestopt.
- een beloningssysteem. Werkte ook niet. Het wordt tijdens het roepen rood voor d'r ogen en dan vergeet ze alle goede voornemens.
Mijn man en ik zitten inmiddels ook niet meer echt lekker op een lijn erover, wat ook nieuw is voor ons. Omdat ze zodra ze uit bed huppelt zo lief en makkelijk is en beterschap belooft, ziet mijn man er het nut niet van in om overdag er iets mee te doen. Ik ben inmiddels doodmoe, heb er helemaal genoeg van en heb overdag een flink korter lontje richting haar waardoor mijn man vervolgens boos/geïrriteerd op mij raakt. Ik ben 10wkn zwanger (dit weet ze nog niet) en ik trek het niet meer.
Behalve dat ze naar school is gegaan zijn er geen grote veranderingen in haar leven geweest. In januari zijn onze dochters stilgeboren en daar heeft ze wel een flinke klap van gehad, met 'normale' kinderrouwverwerking (opeens weer in haar broek plassen, snachts wakker worden en heel verdrietig zijn etc), maar dit is na een paar maanden over gegaan en het ging eigenlijk heel goed tot aan het schooljaar.
Wie herkent dit en wat werkte voor jullie?
zeeschelp wijzigde dit bericht op 26-10-2025 10:30
0.48% gewijzigd
zondag 26 oktober 2025 om 13:39
Ik vind samen de boekjes van Draakje Vurig lezen wel fijn. Daarna praten we even na. Mijn zoontje kan ook heel erg boos worden en dit lijkt nu wat af te nemen. Hij gaat sinds mei vorig jaar naar school. De boosheid is toch vaak een manier van uiten omdat ze geen woorden hebben voor wat er echt speelt. Wij doen ook vaak een rondje zeggen wat je denkt bij het naar bed gaan. Ik merk dat hij daar ook wat rustiger van wordt in zn hoofd.
Ik zou er ook niet vanuit gaat dat ze niks weet over de zwangerschap. Kinderen lijken daar soms een zesde zintuig voor te hebben. Stel ze weet het wel, dan kan dat ook angst oproepen.
Ik zou er ook niet vanuit gaat dat ze niks weet over de zwangerschap. Kinderen lijken daar soms een zesde zintuig voor te hebben. Stel ze weet het wel, dan kan dat ook angst oproepen.
zondag 26 oktober 2025 om 14:20
En het weten zal bij zo'n jong kind waarschijnlijk niet eens op een bewust niveau zijn.
Maar dat ze de veranderingen opmerkt die vorige keer tot die verschrikkelijke gebeurtenis hebben geleid en daar onbewust op reageert.
zondag 26 oktober 2025 om 14:39
Wij hebben ook ervaring met nightterrors, maar dat is echt wat anders. Dat is inderdaad ook niet elke nacht.
Wat ik zou doen als eerste, is haar wat minder naar school te laten gaan. Gaat ze nu elke dag? Dat je haar een dagje thuishoudt. School is nogal overweldigend voor een kind, alles nieuw. Kijken of het dan verbetert.
Wat ik zou doen als eerste, is haar wat minder naar school te laten gaan. Gaat ze nu elke dag? Dat je haar een dagje thuishoudt. School is nogal overweldigend voor een kind, alles nieuw. Kijken of het dan verbetert.
zondag 26 oktober 2025 om 14:46
Kan het zijn dat het netjes in de pas moeten lopen op school, daarna thuis tot bedtijd, en ook tijdens bedtijd er voor zorgt dat het er 's nachts allemaal uitkomt?
Ook omdat het is verschoven van de middag, tot dat niet mocht, naar bedtijd, en dat mocht ook niet, en dan nu de nacht. Wanneer mogen de prikkels wel worden geventileerd?
Ook omdat het is verschoven van de middag, tot dat niet mocht, naar bedtijd, en dat mocht ook niet, en dan nu de nacht. Wanneer mogen de prikkels wel worden geventileerd?
zondag 26 oktober 2025 om 16:20
Rabarbara schreef: ↑26-10-2025 13:28Mois tips, aangevuld met het wandelen van Lemoos hielpen hier goed (geen gekrijs, maar wel veel wakker liggen/bang/droevig). Dat wandelen was sowieso heel fijn: kind kon veel beter vertellen wat haar dwars zat als je geen serieus keukentafelgesprek voerde, maar naast elkaar wandelde.
Dat dochter hier juist in bed last van heeft, is niet zo vreemd: ik ben veel ouder dan jouw dochter, maar paniek, angst en gestress heb ik ook het meest als ik prikkelarm in bed lig.
Ik sluit me hierbij aan.
En ook; ik zou kind geen 5 dagen naar school laten gaan. Ik weet dat de meeste ouders en scholen dat maar gek vinden, maar ik vind het ontzettend veel en ook onnodig voor kinderen die net 4 zijn.
Ik vind 4 dagen school dan al zát, of 3.5e dag. Je merkt het vanzelf als kind toe is aan meer (of niet).
•
zondag 26 oktober 2025 om 17:26
Mijn kind ging met 4 4 dagen naar school, de woensdag niet. Was beleid van de school en zo fijn voor kind.Frizz schreef: ↑26-10-2025 16:20Ik sluit me hierbij aan.
En ook; ik zou kind geen 5 dagen naar school laten gaan. Ik weet dat de meeste ouders en scholen dat maar gek vinden, maar ik vind het ontzettend veel en ook onnodig voor kinderen die net 4 zijn.
Ik vind 4 dagen school dan al zát, of 3.5e dag. Je merkt het vanzelf als kind toe is aan meer (of niet).
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.
zondag 26 oktober 2025 om 18:35
Ik zou ook beginnen met kijken of meer rust overdag helpt. Je schrijft zelf al dat je vermoedt dat het waarschijnlijk door overprikkeling/emmertje vol/etc komt. Hoe ging het in de herfstvakantie? Als het toen beter ging, heb je je antwoord denk ik. Wij hielden onze kleuter in overleg met de leerkracht ook 1 dag per week thuis in het begin. 5 dagen tot 14u (en 3 dagen BSO?) klinkt erg intensief. En hoe zien jullie middagen samen eruit? Wellicht valt daar ook nog winst te behalen met meer rust inbouwen.
Ook als ze nog niet weet dat je zwanger bent (gefeliciteerd trouwens!), merkt ze waarschijnlijk wel veranderingen bij jou. Het valt me in ieder geval op dat je het niet meer volhouden koppelt aan het 10 weken zwanger zijn. Zou het kunnen dat jouw geduld met haar ook wat minder is doordat je moe/misselijk/gespannen bent door de zwangerschap en ze daardoor ook thuis meer op haar tenen gaat lopen? Jullie verlies is nog vers en speelt misschien op de achtergrond een rol. Is er een (rouw)therapeut bij jullie gezin betrokken (geweest) die je om advies kunt vragen?
Succes, het lijkt me zwaar voor jullie allemaal.
Ook als ze nog niet weet dat je zwanger bent (gefeliciteerd trouwens!), merkt ze waarschijnlijk wel veranderingen bij jou. Het valt me in ieder geval op dat je het niet meer volhouden koppelt aan het 10 weken zwanger zijn. Zou het kunnen dat jouw geduld met haar ook wat minder is doordat je moe/misselijk/gespannen bent door de zwangerschap en ze daardoor ook thuis meer op haar tenen gaat lopen? Jullie verlies is nog vers en speelt misschien op de achtergrond een rol. Is er een (rouw)therapeut bij jullie gezin betrokken (geweest) die je om advies kunt vragen?
Succes, het lijkt me zwaar voor jullie allemaal.
amaryllis wijzigde dit bericht op 26-10-2025 22:01
17.05% gewijzigd
zondag 26 oktober 2025 om 18:40
Je schrijft dat jullie er gesprekken over voeren als ze rustig is, maar dat lijkt vooral gericht op het gedrag voorkomen in de toekomst. Heb je ook gesproken over de oorzaken, wat er met haar gebeurt vlak voor en tijdens het schreeuwen? Heeft ze zelf een idee waar het vandaan komt? Dat kan helpen in begrijpen waarom ze flipt en dan kun je met de oorzaak aan de slag.
zondag 26 oktober 2025 om 20:10
Dat klinkt heel pittig. Bij ons is het niet zo erg, maar onze 4 jarige zoon is wel veel onrustiger snachts sinds school gestart is. Hij is gevoelig voor night terrors, had hij al lang niet meer gehad maar nu wel weer. Ze worden gelukkig wel milder nu hij wat ouder wordt. En hij droomt veel en roept ons dan of ik word wakker omdat hij in zijn slaap praat. Afgelopen week met de herfstvakantie merkte ik gelijk meer rust, hij sliep bijna elke nacht door.
Wat hier wel wat geholpen heeft voor meer rust is 1 dag bso minder. Hij moest 3 middagen naar de bso en dat was gewoon teveel. Ik neem nu 1 middag ouderschapsverlof op en dat is heel fijn. En hij vind het echt heel leuk bij de bso, maar hij had het nodig om meer thuis te zijn. Ook in de vakanties is hij daardoor meer thuis (dan ook 2 dagen bso ipv 3 als wij verder geen vakantie hebben).
Wat hier wel wat geholpen heeft voor meer rust is 1 dag bso minder. Hij moest 3 middagen naar de bso en dat was gewoon teveel. Ik neem nu 1 middag ouderschapsverlof op en dat is heel fijn. En hij vind het echt heel leuk bij de bso, maar hij had het nodig om meer thuis te zijn. Ook in de vakanties is hij daardoor meer thuis (dan ook 2 dagen bso ipv 3 als wij verder geen vakantie hebben).
zondag 26 oktober 2025 om 22:45
Ik herken dit van mijn dochters en die hebben inmiddels allebei een diagnose (zal hem niet noemen maar het is eerder genoemd in dit topic). Combinatie van totaal overprikkeld en heel erg hun best doen om zich goed te gedragen. 1 van de 2 begon vaak al te schoppen en krijsen voor we het schoolplein af waren.
maandag 27 oktober 2025 om 09:25
Maar er is toch gewoon veel gebeurd in haar leven dit jaar? En dat het eerst "goed" ging na wat er is gebeurd in januari, wil toch niet zeggen dat dat altijd zo blijft? Ik bedoel: naar school gaan is een flinke verandering en dat kan veel van een kind vragen, dan is het niet gek dat er misschien ook weer wat "ouds" mee komt. Genoeg volwassenen bij wie hetzelfde gebeurt, alleen is je dochter 4 en is het voor haar allemaal erg ingewikkeld om te voelen en te benoemen. En dan heeft ze ook te maken met een moeder die ook niet veel kan hebben nu ze zwanger is, dat ís alles bij elkaar toch ook gewoon veel? Misschien ben jij door je ervaringen onbewust ook wel gespannen over deze zwangerschap, dat voelt ze heus wel. Ik zou dus stoppen met dit zien als vervelend gedrag, maar het proberen te zien als een uiting van iets dat in haar speelt. En haar ook niet overvragen in de zin van "hoe zou je dit de volgende keer anders kunnen doen?". Dat is voor veel volwassenen al een lastige vraag, ik zou dat gewoon even laten voor wat het is en veel meer kijken naar welke behoefte er onder de boosheid zit.
maandag 27 oktober 2025 om 11:16
Wij hebben dit ook gehad met onze dochter, niet in de nacht perse maar wel in de avonden.
Dwingen en dreigen heel hard huilen.
Bij onze dochter hielp het als we voor de deur gingen zitten(aan haar kant), ze kwam dan vrij snel bij ons zitten en huilen. Waardoor het weer goed was. Maar die woede/boosheid moest er eerst altijd wel uit.
Ik bleef wel aangeven dat ik niet in ga op dreigen/dwingen en dat als ze wou ze wel met mij mag komen knuffelen.
Soms duurde het 15 min soms een uur.
Dwingen en dreigen heel hard huilen.
Bij onze dochter hielp het als we voor de deur gingen zitten(aan haar kant), ze kwam dan vrij snel bij ons zitten en huilen. Waardoor het weer goed was. Maar die woede/boosheid moest er eerst altijd wel uit.
Ik bleef wel aangeven dat ik niet in ga op dreigen/dwingen en dat als ze wou ze wel met mij mag komen knuffelen.
Soms duurde het 15 min soms een uur.
maandag 27 oktober 2025 om 11:31
De open universiteit heeft binnenkort een gratis online lezing over angst bij kinderen vroegtijdig herkennen. Wellicht heb je daar iets aan to. Je kunt er ook vragen stellen.
https://www.ou.nl/-/studium-generale-le ... te-laat-is
https://www.ou.nl/-/studium-generale-le ... te-laat-is
When the missionaries came to Africa they had the Bible and we had the land. They said "Let us pray." We closed our eyes. When we opened them we had the Bible and they had the land.
Desmond Tutu
Desmond Tutu
maandag 27 oktober 2025 om 11:44
maandag 27 oktober 2025 om 15:19
Ik ga even proberen om op de meeste vragen antwoord te geven:
Ma is BSO, di en vrij is haar broertje op de opvang en heb ik 1 op 1 tijd met haar. Op wo is ze volledig thuis en op do middag is haar broertje er ook. Dus ze gaat 4dgn/week. We zagen geen veranderingen tijdens de herfstvakantie.
Natuurlijk heeft het verlies gevolgen, het heeft ons denk ik allemaal voor de rest van ons leven getekend en veranderd. Maar ze was al zo'n 5 maanden voordat school begon weer gelukkig en stabiel. We praten thuis ook met regelmaat over haar zusjes en dan is ze open over haar emoties voor zover ze dat kan.
Ze is natuurlijk nog erg jong maar ik zie verder geen andere kenmerken van ASS bij haar.
Samen slapen is geen optie. Dat lukt niet voor haar. Ik heb night terrors gegoogeld maar ze is zich duidelijk bewust van ons en zichzelf.
Het zou natuurlijk kunnen dat ze iets heeft opgepikt van mijn zwangerschap. We praten er bewust helemaal niet over maar dat sluit het niet volledig uit.. Ik ben inderdaad nu wel meer moe/misselijk en ik ben erg gestresst/heb veel zorgen deze zwangerschap. Mijn lontje is korter, al ben ik me daar heel bewust van, niet blij mee en werk ik eraan. (Het is overigens echt niet zo dat ik daardoor vaak tegen haar uitval ofzo, maar voorheen had ik nogal engelengeduld met de kinderen)
Het lampje staat niet de hele nacht aan, we hebben de afspraak met haar dat we haar savonds nog een kus komen geven en dat we het lampje dan uitdoen. Dat vindt ze fijn zegt ze want dan weet ze dat we nog geweest zijn.
We bespreken savonds de dag (wat vond je het stomst/wat vond je het leukst) maar dat kunnen we zeker nog wat verder uitbreiden.
Hebben jullie tips hoe we haar haar prikkels kunnen laten ventileren? Overdag is ze vrolijk, dus het voelt ook een beetje abrupt of vreemd ofzo om dan opeens negatieve gevoelens betreffende prikkels naar boven te roepen.
Ik vind zelf de termen Gizmo en Gremlin wel grappig, uiteraard noem ik mijn lieve meid niet zo hier in huis en als we al niet meer humoristisch met situaties om mogen gaan wordt het leven wel snel deprimerend
Overigens hebben we vannacht een rustige nacht gehad, ze viel relaxt in slaap en sliep de hele nacht door
Dus hopelijk heb ik dit topic gewoon net een dag te vroeg geopend haha
Ma is BSO, di en vrij is haar broertje op de opvang en heb ik 1 op 1 tijd met haar. Op wo is ze volledig thuis en op do middag is haar broertje er ook. Dus ze gaat 4dgn/week. We zagen geen veranderingen tijdens de herfstvakantie.
Natuurlijk heeft het verlies gevolgen, het heeft ons denk ik allemaal voor de rest van ons leven getekend en veranderd. Maar ze was al zo'n 5 maanden voordat school begon weer gelukkig en stabiel. We praten thuis ook met regelmaat over haar zusjes en dan is ze open over haar emoties voor zover ze dat kan.
Ze is natuurlijk nog erg jong maar ik zie verder geen andere kenmerken van ASS bij haar.
Samen slapen is geen optie. Dat lukt niet voor haar. Ik heb night terrors gegoogeld maar ze is zich duidelijk bewust van ons en zichzelf.
Het zou natuurlijk kunnen dat ze iets heeft opgepikt van mijn zwangerschap. We praten er bewust helemaal niet over maar dat sluit het niet volledig uit.. Ik ben inderdaad nu wel meer moe/misselijk en ik ben erg gestresst/heb veel zorgen deze zwangerschap. Mijn lontje is korter, al ben ik me daar heel bewust van, niet blij mee en werk ik eraan. (Het is overigens echt niet zo dat ik daardoor vaak tegen haar uitval ofzo, maar voorheen had ik nogal engelengeduld met de kinderen)
Het lampje staat niet de hele nacht aan, we hebben de afspraak met haar dat we haar savonds nog een kus komen geven en dat we het lampje dan uitdoen. Dat vindt ze fijn zegt ze want dan weet ze dat we nog geweest zijn.
We bespreken savonds de dag (wat vond je het stomst/wat vond je het leukst) maar dat kunnen we zeker nog wat verder uitbreiden.
Hebben jullie tips hoe we haar haar prikkels kunnen laten ventileren? Overdag is ze vrolijk, dus het voelt ook een beetje abrupt of vreemd ofzo om dan opeens negatieve gevoelens betreffende prikkels naar boven te roepen.
Ik vind zelf de termen Gizmo en Gremlin wel grappig, uiteraard noem ik mijn lieve meid niet zo hier in huis en als we al niet meer humoristisch met situaties om mogen gaan wordt het leven wel snel deprimerend
Overigens hebben we vannacht een rustige nacht gehad, ze viel relaxt in slaap en sliep de hele nacht door
Dus hopelijk heb ik dit topic gewoon net een dag te vroeg geopend haha
maandag 27 oktober 2025 om 18:57
Ik was vroeger vaak boos na schooltijd, maar toen was ik al 8 jaar. En volgens mij zat ik gewoon op de bank te mokken, en was ik verder heel rustig.
Bij mij is op volwassen leeftijd een diagnose autisme gesteld, maar ik weet niet of dat ermee te maken heeft.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
maandag 27 oktober 2025 om 18:59
Het klinkt allemaal al best goed hoor! Fijn dat ze vannacht wel goed sliep.
Ik kan me voorstellen dat het gek voelt om boosheid op te roepen als ze vrolijk is, maar ik denk wel dat het kan helpen. Ook omdat jij er dan op voorbereid bent en op je geduldigst kunt reageren en dat helpt haar wellicht ook al.
Ik zou dus gewoon op een middag alleen met haar eens een gesprekje beginnen over hoe boos ze soms ‘‘s nachts is. En dan bijvoorbeeld samen wat roepen of op de bank slaan. Dus niet praten over waarom of hoe het anders moet maar alleen gevoel eruit gooien.
Gefeliciteerd ook met je zwangerschap en tegelijkertijd ook veel sterkte. Ik kan me goed voorstellen dat het veel angst oproept
Ik kan me voorstellen dat het gek voelt om boosheid op te roepen als ze vrolijk is, maar ik denk wel dat het kan helpen. Ook omdat jij er dan op voorbereid bent en op je geduldigst kunt reageren en dat helpt haar wellicht ook al.
Ik zou dus gewoon op een middag alleen met haar eens een gesprekje beginnen over hoe boos ze soms ‘‘s nachts is. En dan bijvoorbeeld samen wat roepen of op de bank slaan. Dus niet praten over waarom of hoe het anders moet maar alleen gevoel eruit gooien.
Gefeliciteerd ook met je zwangerschap en tegelijkertijd ook veel sterkte. Ik kan me goed voorstellen dat het veel angst oproept
Het is zoals het is
maandag 27 oktober 2025 om 19:11
Hier hielp dit boek https://www.bol.com/nl/nl/p/slaapkoppie ... 2hEALw_wcB om te ontspannen voor het slapen.
Elke avond las ik een andere meditatie voor.
Elke avond las ik een andere meditatie voor.
maandag 27 oktober 2025 om 21:31
Dat lichtje zou ik dus aanlaten snachts... duh denk ik zelfs hoor.... en om te laten weten dat je bent geweest, want zo gaf ze aan dat vindt ze fijn, doe je iets anders. Zet een knuffelbeest op bed als ritueel ofzo ter vervanging. Leg een uitgeknipt hartje neer naast haar, zoiets maar een kind dat snachts bang en boos wakker wordt die ga je toch niet haar lichtje uitmaken?
Lorem Ipsum
dinsdag 28 oktober 2025 om 10:59
Hier hadden de kinderen ook gewoon de hele nacht hun lampje aan op die leeftijd. En ouder ook nog wel.
Hij zat op een tijdschakelaar. Als hij uit was, was het ochtend, mochten ze naar beneden gaan.
dinsdag 28 oktober 2025 om 11:16
Ik vind het vrij heftig dat mensen hier meteen aan allerlei diagnoses denken. Het meisje zit net 9 weken op school én thuis is er van alles gaande.
Ons kind heeft wel een jaar nodig gehad om te landen. Dat uitte zich ook in heel boos worden/kort lontje thuis en slechte nachten. Op school merkten ze niks, daar was ze heel aangepast, maar blijkbaar kostte dat haar zoveel dat ze thuis niks meer over had.
TO, ik zou aan twee kanten kijken hoe je extra rust in kan bouwen: allereerst bij je dochter. Bijvoorbeeld door een dag minder naar school te gaan of een paar halve dagen ofzo. Als ze 4 zijn ben je volledig vrij om de schooldagen aan te passen en als ze 5 zijn mag je ze ook nog 5-10 uur per week thuishouden als dat nodig is. Gebruik die ruimte ten bate van je kind. Dat heeft onze dochter iig erg geholpen en wat ook hielp was thuis wat zachter en meegaander zijn, bijvoorbeeld met zo’n nachtlampje of toch weer wat meer erbij blijven bij inslapen etc.
En aan de andere kant zou ik ook kijken hoe jullie voor jezelf wat lucht kunnen inbouwen om tussendoor wat op adem te komen. Kinderen eens uit logeren, wat minderen in verplichtingen die eigenlijk niet écht noodzakelijk zijn etc. Het vraagt veel, zo’n kleuter die vaak over de zeik is. En dan ook nog (spannend) zwanger en met de rouw vast nog in je lijf. Zorg ook goed voor jezelf.
Ons kind heeft wel een jaar nodig gehad om te landen. Dat uitte zich ook in heel boos worden/kort lontje thuis en slechte nachten. Op school merkten ze niks, daar was ze heel aangepast, maar blijkbaar kostte dat haar zoveel dat ze thuis niks meer over had.
TO, ik zou aan twee kanten kijken hoe je extra rust in kan bouwen: allereerst bij je dochter. Bijvoorbeeld door een dag minder naar school te gaan of een paar halve dagen ofzo. Als ze 4 zijn ben je volledig vrij om de schooldagen aan te passen en als ze 5 zijn mag je ze ook nog 5-10 uur per week thuishouden als dat nodig is. Gebruik die ruimte ten bate van je kind. Dat heeft onze dochter iig erg geholpen en wat ook hielp was thuis wat zachter en meegaander zijn, bijvoorbeeld met zo’n nachtlampje of toch weer wat meer erbij blijven bij inslapen etc.
En aan de andere kant zou ik ook kijken hoe jullie voor jezelf wat lucht kunnen inbouwen om tussendoor wat op adem te komen. Kinderen eens uit logeren, wat minderen in verplichtingen die eigenlijk niet écht noodzakelijk zijn etc. Het vraagt veel, zo’n kleuter die vaak over de zeik is. En dan ook nog (spannend) zwanger en met de rouw vast nog in je lijf. Zorg ook goed voor jezelf.
ollie-ollie wijzigde dit bericht op 28-10-2025 20:51
25.70% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
