Dochter problemen op basisschool 2.

3 maanden geleden had ik onderstaand topic geopend maar ontvang graag nogmaals jullie advies / ideeën

https://forum.viva.nl/kinderen/dochter ... #p35620803

Inmiddels heb ik meerdere gesprekken met school gehad. Had na het eerdere topic een gesprek aangevraagd. Helaas kon dit alleen telefonisch. Uiteindelijk wel een fijn gesprek gehad. Juf was opeens vrij positief over mijn dochter en zag dat ze vooruitgang maakte. Dochter had volgens haar veel moeite om haar plekje te vinden wat voor onrust op de groep zorgde. Wel had ze nog wat leuke verhalen over mijn dochter waarvan ik dacht.. had leuk geweest om dit een keer te horen tijdens de overdracht ipv alles was er verkeerd is gegaan. Sinds het gesprek heeft ze een “maatje” gekregen waar ze het thuis iedere dag over heeft.

Na het gesprek ging het iets beter. Ik sprak bij het ophalen de juf weer en ze leken meer oog te hebben voor mijn dochter.

2 maanden geleden bij het ophalen zag ik mijn dochter niet en de juf gebaarde naar mij dat ik moest wachten. Nadat alle kinderen weg waren kon ik mee naar binnen waar ik op de gang mijn dochter al hard hoorde huilen. Toen ze mij hoorde kwam ze tevoorschijn en vloog ze in mijn armen. De juf gaf aan dat “naam dochter” mij iets moest vertellen. Zelf wilde ze niets vertellen en bleef alleen maar huilen. Juf : ja ze schaamt zich heel erg en dat mag ook. “Naam dochter” heeft iets heeel geks gedaan. Ik tegen mijn dochter… vertel het maar.. je mag alles tegen mama vertellen. Mama is niet boos. Ze kon alleen nog maar huilen en nadat de juf weer aangaf dat ze het toch echt zelf moest vertellen stond ik op en zei tegen mijn dochter dat ik het wel aan de juf zou vragen.

Dochter had iets “geks” gedaan in de kring. Mijn hart brak toen ik het hoorde en ik ben met de tranen in mijn ogen naar huis gegaan. Mijn dochter had misschien iets “geks” gedaan… maar hier had de juf heeeel anders mee om kunnen gaan. Mijn dochter was gebroken. Ze wilde het niet meer over school hebben en toen we er het tijdens het avondeten voorzichtig over hadden begon ze weer te huilen. Papa heeft haar nog getroost en aangegeven dat ze zich niet hoefde te schamen. In de week erna hebben we veel boekjes gelezen over de kwestie en durfde ze er mondjesmaat meer over te vertellen.

Die avond heb ik naar school gemaild dat mijn dochter de komende week niet naar school zou komen. Het haar en mij erg hoog zat. Ik kreeg een berichtje terug dat de juf het begreep en het misschien nog wat veel voor haar was. Iets wat als een steek navoelde aangezien ik meermaals had aangegeven of het misschien teveel was en ik haar graag een dag in de week thuis wilde houden maar ze volgens de juf gewoon de hele week naar school kon omdat het goed ging.

Na 2 weken gaf ze meermaals aan graag weer naar school te willen. We hebben toen op een nieuwe school gekeken die ik erg leuk vond maar mijn dochter niet. Ze heeft er 3 keer gespeeld maar bleef aangeven graag naar de andere school te willen en met haar maatje wilde spelen.

Ik heb toen lang met mijn man overlegd en uiteindelijk hebben we gesprekken gehad op de oude school. Hierbij zijn ook duidelijke afspraken gemaakt. Volgende dag stond de juf dochter al op te wachten en dochter leek blij om haar weer te zien. Ze ging meteen weer spelen en uit school was ze ook vrolijk.

Inmiddels is ze alweer een paar weken naar school geweest maar blijf een rotgevoel houden bij de school. Na een week was het alweer gedoe en mocht mijn dochter niet meer eten op school. Eten kwam mee naar huis en na lang aandringen bleek ze niet te mogen eten van het kindje wat naast haar zat. Ze mocht maar een soort eten mee van het kindje. Die middag weer naar de juf gegaan. Juf heeft toen meerdere dingen aan dochter gevraagd waarbij ze vroeg waar en wanneer die dat had gezegd. Dochter kon overal antwoord op geven en juf leek wat verbaasd. Toen ze gekscherend vroeg of kindje de baas was over mijn dochter antwoordde dochter bevestigd. Juf wist even niet wat te zeggen en zei toen.. nee joh! Jij bent de baas over jou! Jij mag zelf weten wat je wilt eten.. daar heeft “naam jongetje” niks mee te maken! Morgen neem jij lekker mee wat jij wilt, als “naam jongetje” iets zegt roep je de juf. Half huppelend ging mijn dochter naar huis en ze leek zowaar opgelucht.

Het gaat beter dan toen ze er net was maar 3 maanden later lijkt ze nog steeds erg gespannen op school. Nog steeds verteld dochter erg weinig en ook als er iets is gebeurd durft ze dit bijna niet te vertellen. Ze schaamt zich heel erg en af en toe moet ik het echt uit haar trekken.

Ze vertelt graag over haar maatje en is helemaal gek op hem. Nog steeds twijfel ik af en toe om van school te wisselen. Het gaat inmiddels beter met de juffen maar ik blijf een naar gevoel houden bij de school. Dochter blijft een bepaalde spanning houden bij school.

Ze had haar broek naar beneden getrokken in de kring. Uiteindelijk was ze heel erg geschrokken dat de juf zo boos was geworden. Mijn dochter had hiervoor weinig tot geen schaamte. Uit de douche stond ze regelmatig met haar billen te schudden of gek te doen. Sindsdien doet ze dit niet meer en heeft “gek” een negatieve lading gekregen. Op het kdv of buitenshuis heeft ze nooit haar broek naar beneden getrokken en vond het vooral heel sneu omdat ik zie hoe erg ze zoekende is naar haar plekje in de klas en dat ze niet zo goed weet wat ze met zichzelf aan moet.