Dochter van bijna 12 en vriendinnen

14-08-2022 12:03 72 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik loop al een tijd met het volgende en hoop hier op wat tips.
Ik heb een dochter van bijna twaalf, na de vakantie gaat ze naar de middelbare. Creatieve meid, leuk en lief, maar ze vindt soms moeilijk aansluiting. Dit was op school zo, al had ze ook leuke vrienden in de klas, ze kan het in principe met de meeste kinderen apart goed vinden, maar valt in groepjes dan buiten de boot. In groepjes van twee is zij dan de derde. Ze is van nature al wat negatief (vaak glas half leeg) en haar zelfvertrouwen heeft door de dynamiek in de klas ook wel een deuk opgelopen qua vriendinnen maken.
Nu zitten we de vakantie op de camping waar we het hele seizoen komen. De zeg maar wat populaire meid uit de klas staat hier ook, en daar heeft dochter een akkefietje mee gehad. Het leek uitgepraat, met de nadruk op leek, want dochter zit nu grotendeels alleen (met ons). Alle meiden van haar leeftijd hangen om die ander heen en dochter mag (en wil) daar niet meer bij.
Aansluiting vinden bij ‘vreemden’ vindt ze moeilijk en dat snap ik ook, zoiets moet een beetje spontaan gaan. We hebben van alles geprobeerd, maar ik wil er ook niet teveel druk op leggen “je moet vrienden maken”. Meedoen aan bijv surfkamp ed. durft ze niet, mede vanwege bang om weer buiten de groep te vallen. Dit versterkt zichzelf ook enorm natuurlijk, want met zo’n houding gebeurt dat dan ook weer sneller. Ze heeft wel meegedaan al aan van die trainingen, maar dat effect is steeds van heel korte duur.
Iemand misschien nog tips hoe we haar kunnen helpen op een positieve manier?
Soms denk ik dat ik het helemaal los moet laten, maar dat is lastig, ook omdat ik weet dat ze wel graag aansluiting zou willen en ze ook denkt dat er iets mis is met haar.
Phil schreef:
14-08-2022 15:15
Jullie zijn heel erg op jezelf. Maar dochter moet outgoing en positief en leuk zijn.

Eerst naar je eigen gedrag kijken.
Ik heb niet het idee dat dochter outgoing en positief moet zijn van to. To ziet hoe haar dochter worstelt mer dit stuk en dat ze dingen die haar leuk lijken niet doet omdat ze het eng vindt. Niks mis mee omdit als ouders in de gaten te hebben en te kijken hoe je haar kunt helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jefavorietecollega schreef:
14-08-2022 14:54
Nou dit precies, zo voel ik het zelf ook. En dat wil ik absoluut niet, maar doe ik dus wel.
Vandaar ook dat ik hier vraag om tips hoe ik het wél aan kan pakken.
Het begrip "je bent goed zoals je bent" vind ik wat overgewaardeerd.

Je bent wie je bent, met fijne kanten en met ontwikkelpunten. Die heeft iedereen. We houden van je als persoon. Dat betekent niet dat je niks meer te leren hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn oudste lijkt op mij en dat is niet altijd handig. Ze is best vriendelijk en sociaal, maar conformeert zich niet aan de groep. Daar kan ik vooral van benadrukken hoe onhandig dat is, of haar aangeven dat haar gedrag een keuze is en vervolgens trots zijn dat ze haar eigen koers vaart. Ik kies voor het laatste. Ik benoem echt af en toe haar eigen aandeel als ze een keer verdrietig is, maar ik geef ook aan dat kinderen lastig zijn om mee om te gaan en dat ze beter op zoek kan naar kinderen zoals zij zelf ook is. Dat heeft ze 2 jaar lang zelden gedaan, maar nu ineens lijkt ze het te snappen. Ze geeft aan meer op te hebben met rustigere kinderen en maakt nieuwe vriendinnen. Niet de popi jopies, maar meiden die beter bij haar passen en wij zijn vooral trots op haar. De jaren dat ze dat niet deed heeft ze veel getekend, gelezen en een beetje met ons opgetrokken op vakantie. Misschien minder benadrukken wat ze niet kan en meer trots zijn op wat ze wel goed kan?
Het leven is niet eerlijk
Alle reacties Link kopieren Quote
Jefavorietecollega schreef:
14-08-2022 14:53
Nou, ik vind wel jammer als ze alleen bij het huisje rondhangt, en ik vind haar eigenlijk ook net te jong om alleen thuis te blijven, als wij naar het strand gaan willen we daar ook wel eens blijven eten etc. Bovendien kan ze prima mee, heb haar verzekerd dat we best eens ergens anders kunnen gaan zitten, en dan zijn we gewoon met ons vieren.

Het boek superkrachten in je hoofd hebben we inderdaad ook gebruikt, misschien maar weer eens erbij pakken.
Maar wat ook een beetje mijn punt is dat ik dan vastloop op het stuk ‘je bent prima zoals je bent’ en dan toch dingen proberen te veranderen. Ik snap dat dat voor het eigen bestwil is, maar voor haar voelt het toch als een soort kritiek.
Mijn dochter en wij beschouwen het boek, maar ook therapie, als een cursus om grip te krijgen op wat haar frustreert. Het verandert haar niet, maar ze leert wel hoe ze met wat haar frustreert omgaat. En dat helpt; het geeft rust en ruimte in het hoofd om een andere oplossing te bedenken ipv chagrijnig of driftig te worden (of erger). Het is verder niet heilig, maar een hulpmiddel. Net zoals een therapeut een hulpmiddel is. Dus ja, je bent goed zoals je bent en hier wat tips en trucs om er voor te zorgen dat je je er ook prettig bij voelt...

En gaat het om jou of haar? Want jij geeft aan dat je er op vastloopt en zij voelt het als kritiek? Kritiek van een boek of kritiek van jou? Een boek kun je dichtslaan. Ik vind je behoorlijk kritisch op je dochter en gefixeerd op bij de groep horen terwijl jullie dat zelf ook liever niet doen. Er vallen geen appels van perenbomen. Introvert is niet iets wat ze hoeft te veranderen.

Maar zelfvertrouwen, zelfredzaamheid, zelfbeheersing, zelfstandigheid.... het begint met een stukje zelfreflectie om te kunnen leren.

En negatief kun je ombuigen in positief door het goede voorbeeld te geven en goed gedrag te benoemen. In ons geval als voorbeeld; de kampeerweek met de vereniging met mensen die ze al het hele jaar wekelijks ziet. Ik geef dus het compliment dat ik het fijn vind dat ze het leuk heeft gehad met X en Y tijdens dat kamp. Ik vraag verder wat ze hebben gedaan, gegeten, wie er bij elkaar sliepen etc. En dat ze niet veel met A tot en met W is opgetrokken en ook niet mee is gaan ijsje kopen, dat is een gegeven. Ik kan dan hooguit benoemen dat ze dus een ijsje heeft gemist in de hoop dat ze de volgende keer een andere keuze maakt. Maar wellicht vond ze even rust zonder de groep belangrijker als dat ijsje. Zij maakt uiteindelijk de keuze.

Jij vindt het jammer als ze rondhangt bij jullie. Zij niet. Forceren om gezellig te gaan doen, klinkt niet gezellig en wordt het ook niet. Maar maak duidelijke afspraken. Jullie zijn als gezin op pad en dus vandaag doen we wat jij wil, morgen gaan we naar het strand want dat wil je broer/moeder etc. en jij moet mee want niet alleen... bla bla. Klaar. En dan niet zeuren als ze dan op het strand bij jullie blijft zitten met een chagrijnig gezicht. Negeer dat. Choose your battles...
Alle reacties Link kopieren Quote
Je draait het niet even terug maar wat ik niet snap: waarom zitten jullie met al die bekenden op een camping? Wat trok jullie daarin aan? Doen jullie dat omdat je het zelf leuk vindt, voor de kinderen, of om nog een andere reden? Mij persoonlijk lijkt het vreselijk eerlijk gezegd. Met bekenden die ik aardig vind al, want je bent dan toch vaak bezig met die anderen: moet je erbij gaan staan of niet, mee doen met activiteiten omdat je anders de niet-sociale van de groep bent, vinden ze het niet raar als je los van hen op het strandje zit, etc. Ik vind vakantie vele malen relaxter als we als gezin lekker anoniem ergens zijn, zonder bekenden door wie ik me bekeken voel en waar we al dan niet iets mee moeten. Prima om een gezellig gesprekje te hebben op de camping en de buren te groeten, of als de kinderen met anderen spelen, maar met mensen die ik al langer ken samen op de camping bivakkeren: nee dank u.

Voor een (pre)puber voor wie die anderen geen gewone bekenden zijn maar waarmee ze een conflict heeft en buitengesloten wordt, of denkt dat te worden of dat zelf doet, lijkt me dit nog tig keer vervelender en vermoeiender. Helemaal niet gek dus dat ze zich terugtrekt of dwars is.

Ik zou in jouw geval allerlei uitstapjes gaan maken met het gezin, los van de andere mensen. Een ijsje eten in een mooi stadje, naar een pretpark of speeltuin of zwembad, een surf clinic doen of wandelingen of mountainbiken, shoppen, een toren beklimmen, museum bezoeken, zeehonden spotten, of wat jullie ook maar leuk vinden en er is in de buurt. Veel leuker in mijn ogen dan gedwongen steeds met die leeftijdgenoten of in de buurt van die leeftijdgenoten te moeten rondhangen. Maar goed, dat is hoe ik er zelf in zou staan. Misschien is het voor jullie heel anders, omdat jullie in eerste instantie al de keuze gemaakt hebben om met allemaal bekenden op vakantie te zijn, waar ik dus al nooit voor zou kiezen.

Maar bottomline: het gedrag van je dochter vind ik dus heel begrijpelijk en niet per se iets waarvan ik zou vinden dat er iets aan gedaan zou moeten worden. Zeker als je het idee hebt dat het straks op de middelbare vast prima zal gaan.
nicole123 wijzigde dit bericht op 14-08-2022 19:45
0.02% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap niet nogmaals dat als je zelf heel erg op jezelf bent, je niet ziet dat dochter ook zo is.

Ze heeft jullie als voorbeeld.

Hoe is jullie huwelijk? Is je man introvert? Grote kans dat dochter ook introvert is.
Dus ze hangt graag bij jullie tent omdat haar dat goed doet.
nicole123 schreef:
14-08-2022 17:40
Je draait het niet even terug maar wat ik niet snap: waarom zitten jullie met al die bekenden op een camping? Wat trok jullie daarin aan? Doen jullie dat omdat je het zelf leuk vindt, voor de kinderen, of om nog een andere reden? Mij persoonlijk lijkt het vreselijk eerlijk gezegd. Met bekenden die ik aardig vindt al, want je bent dan toch vaak bezig met die anderen: moet je erbij gaan staan of niet, mee doen met activiteiten omdat je anders de niet-sociale van de groep bent, vinden ze het niet raar als je los van hen op het strandje zit, etc. Ik vind vakantie vele malen relaxter als we als gezin lekker anoniem ergens zijn, zonder bekenden door wie ik me bekeken voel en waar we al dan niet iets mee moeten. Prima om een gezellig gesprekje te hebben op de camping en de buren te groeten, of als de kinderen met anderen spelen, maar met mensen die ik al langer ken samen op de camping bivakkeren: nee dank u.

Voor een (pre)puber voor wie die anderen geen gewone bekenden zijn maar waarmee ze een conflict heeft en buitengesloten wordt, of denkt dat te worden of dat zelf doet, lijkt me dit nog tig keer vervelender en vermoeiender. Helemaal niet gek dus dat ze zich terugtrekt of dwars is.

Ik zou in jouw geval allerlei uitstapjes gaan maken met het gezin, los van de andere mensen. Een ijsje eten in een mooi stadje, naar een pretpark of speeltuin of zwembad, een surf clinic doen of wandelingen of mountainbiken, shoppen, een toren beklimmen, museum bezoeken, zeehonden spotten, of wat jullie ook maar leuk vinden en er is in de buurt. Veel leuker in mijn ogen dan gedwongen steeds met die leeftijdgenoten of in de buurt van die leeftijdgenoten te moeten rondhangen. Maar goed, dat is hoe ik er zelf in zou staan. Misschien is het voor jullie heel anders, omdat jullie in eerste instantie al de keuze gemaakt hebben om met allemaal bekenden op vakantie te zijn, waar ik dus al nooit voor zou kiezen.

Maar bottomline: het gedrag van je dochter vind ik dus heel begrijpelijk en niet per se iets waarvan ik zou vinden dat er iets aan gedaan zou moeten worden. Zeker als je het idee hebt dat het straks op de middelbare vast prima zal gaan.
Helemaal eens met deze post hoor, zo denk ik er ook over. En ik lees wel dat dochter meer aansluiting zou willen, maar het lijkt of dat met dit groepje op de camping niet meer gaat lukken. So be it, loslaten en blij zijn dat ze straks op school in een nieuwe groep terechtkomt. Dan kun altijd nog kijken hoe dat gaat en of ze hulp nodig heeft met sociale interactie (want ik snap je zorgen heus wel). Maar vaak heb je toch de beste klik met gelijkgestemden: als kind als puber en als volwassenen. Vertrouw erop dat ze die mensen ook om zich heen gaat verzamelen. Zou dat negatieve niet ook gewoon een uiting van onvermogen zijn, lijkt me frustrerend als je wel contacten wil maar merkt dat dat op dit moment niet lukt. Doe leuke dingen met haar en wees mild voor jezelf en voor haar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fiorah schreef:
14-08-2022 15:56
Het begrip "je bent goed zoals je bent" vind ik wat overgewaardeerd.

Je bent wie je bent, met fijne kanten en met ontwikkelpunten. Die heeft iedereen. We houden van je als persoon. Dat betekent niet dat je niks meer te leren hebt.
Zoals jij het zegt vind ik het ook mooi, zo zal ik het onthouden.

Ik verwacht of eis helemaal niet van dochter dat ze bij de populaire kliek hoort.
Het gesprek dat ze minder zichzelf kan zijn en dan ergens bij horen of helemaal zichzelf blijven en dan wat minder aansluiting vinden hebben we in het verleden ook gevoerd.
Ik ga proberen het positieve meer te benadrukken en meer vertrouwen te hebben in haar capaciteit zich te omringen met mensen die bij haar passen. Bedankt allemaal!
Alle reacties Link kopieren Quote
Zit ze op een teamsport?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou het voor deze camping opgeven (overigens zitten (pre-)pubers wel vaker achter hun telefoon te mokken) en de nieuwe school zien als de plek waar ze met een schone lei kan beginnen.

Je schrijft dat ze op zich wel vrienden kan maken en aardig wordt gevonden, maar dat ze in groepjes buiten de boot valt. Misschien schrijf je gekleurd, maar de klas waar ze in zat, klinkt niet leuk. Met beetje geluk heeft ze op de middelbare meer keuze en kan ze eigen vrienden maken zonder kliekjes. Mocht dat in de brugklas lastig gaan, dan zou ik met haar aan de slag gaan.

Overigens heb ik ook ervaring met een kind dat niet mee kon komen met de campingkliek en dat was echt niet leuk. De frustratie en irritatie spatte er vanaf, maar zelfreflectie was teveel gevraagd. Dus ik heb het met je te doen, het is gewoon niet leuk en hard werken als je kind(-eren) het niet “gewoon” leuk hebben op de camping.

Maar een vakantie is m.i. ook niet de plek om sociaal gedrag te forceren, dus in mijn geval heb ik het maar geaccepteerd voor wat het was en er met dit kind het beste van gemaakt (mijn andere kind vermaakte zich prima in die groep). En daarna besloten een andere vakantie-invulling te zoeken, die voor beide kinderen leuk(-er) is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lente-S schreef:
14-08-2022 15:10
Herken dit voor een deel bij mijn zoon. Vaak negatief, over zichzelf (in een gekke combinatie met een niet helemaal terechte overtuiging van eigen kennis en kunde), over anderen, over ons. Vindt het moeilijk om aansluiting te vinden bij andere kinderen en sluit zichzelf dan het liefste af door alles stom en belachelijk te vinden. Ik snap die reactie wel: het is makkelijker als het aan de ander ligt, dan hoef je zelf niets. Maar het levert niets op behalve een negatieve zelfbevestiging en isolement. Zo zonde.
Hij heeft ook last van diepe teleurstelling, uit zich dan in driftbuien, als dingen anders gaan dan hij had bedacht - wat nogal eens gebeurt omdat z'n fantasieën vaak te "mooi" zijn.
Heel lastig en ik zie op tegen de puberteit en de middelbare school.

Ontzettend moeilijk om om te buigen. Vooral omdat ik hem niet het gevoel wil geven dat er iets mis met hem is, hij moet veranderen en hij niet goed genoeg is, terwijl het in de praktijk toch zo is dat het leuker en makkelijker voor hem gaat zijn als hij dingen wél wat handiger aanpakt. Zo'n kamp of therapie geven ben ik bang bij kinderen met weinig zelfvertrouwen en een laag zelbeeld, zoals mijn zoon, toch de impliciete boodschap dat ze niet goed genoeg zijn. Het is zoveel makkijker om naar jezelf te kijken als je lekker en vol zelfvertrouwen in je vel zit. Snap je dilemma heel goed, TO.

Bedankt voor de tip vh boek van Wouter de Jong. Ga ik opzoeken.
Hier hetzelfde met zoon (11). Hij probeert het, het gaat fout, en hij geeft anderen de schuld. Teleurstellingen zijn een reden om boos te worden, niet om te kijken of zijn eigen gedrag wellicht een reden was.

Hij is deze week begonnen op de middelbare school, maar helaas met dezelfde groep als vorig jaar (internationale school). Hij is niet heel onpopulair, maar hoort er ook niet echt bij en deels heeft dit te maken met het boze, afstandelijke gedrag, vaak ook omdat hij een ander idee had over hoe dingen moesten gaan.

Flink aan het puberen ook nog, dus hoop dat er de komende jaren wat kwartjes gaan vallen dat hij toch zijn gedrag zal moeten aanpassen als hij aansluiting bij anderen zal willen.
Snap dat je graag zou zien dat je kind wat aansluiting heeft bij leeftijdsgenoten en daar lol mee heeft ipv alleen bij de ouders te zitten. Maar de vraag is of dat haar in deze setting gaat zitten.
Ik raakte er als kind ook van in de war om bijv op kamp te gaan met kinderen die ik van sport al kende. Terwijl ik een hele nieuwe setting met 30+ vreemden hartstikke leuk vond. En altijd wel aansluiting had.

Misschien vindt dochter het wel extra beladen doordat ze dat andere meisje al kent en voelt ze zich extra bekeken, trekt zich daarom terug.
Andere vakantie omgeving is wellicht weer heel anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jefavorietecollega schreef:
14-08-2022 12:13
Nee, godzijdank niet. We hebben bewust gekozen voor een middelbare school waar weinig kinderen van haar school heen gaan. Op de middelbare school lost dit probleem zich hopelijk vanzelf op, daar heeft ze ook veel zin in. Maar op de camping is het de komende weken nog zo, en zou graag zien dat ze nog een heel fijne paar laatste vakantie weken heeft.
Het gebeurde op de basisschool, het gebeurt op de camping. Ze neemt zichzelf mee naar de middelbare school. Blijkbaar zit er in haar denken of in haar handelen een patroon waardoor dit steeds het effect heeft. Ik snap dat je hoopt dat het zichzelf oplost, maar ze heeft wat hulp nodig om in te zien welke kwaliteiten zij in kan zetten om te voorkomen buiten de boot te vallen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lois schreef:
24-08-2022 10:12
Het gebeurde op de basisschool, het gebeurt op de camping. Ze neemt zichzelf mee naar de middelbare school. Blijkbaar zit er in haar denken of in haar handelen een patroon waardoor dit steeds het effect heeft. Ik snap dat je hoopt dat het zichzelf oplost, maar ze heeft wat hulp nodig om in te zien welke kwaliteiten zij in kan zetten om te voorkomen buiten de boot te vallen.

Ja, omdat daar hetzelfde kind rondloopt als op de basisschool, met hetzelfde uitsluitende gedrag. Ik zou een andere camping zoeken, dan kun je tenminste nog een leuke vakantie hebben.

Verder is mijn dochter op de middelbare school helemaal opgebloeid. We zijn expres naar de andere kant van het land verhuisd zodat ze niemand meer tegen zou komen, en daarbij krijgt ze therapie en staat ze op de wachtlijst voor EMDR vanwege haar ptss van de basisschool. Een wereld van verschil hier, goddank.
Alle reacties Link kopieren Quote
Thalas schreef:
24-08-2022 10:23
Ja, omdat daar hetzelfde kind rondloopt als op de basisschool, met hetzelfde uitsluitende gedrag. Ik zou een andere camping zoeken, dan kun je tenminste nog een leuke vakantie hebben.

Verder is mijn dochter op de middelbare school helemaal opgebloeid. We zijn expres naar de andere kant van het land verhuisd zodat ze niemand meer tegen zou komen, en daarbij krijgt ze therapie en staat ze op de wachtlijst voor EMDR vanwege haar ptss van de basisschool. Een wereld van verschil hier, goddank.
Ja precies. Je kan dan wel gaan opsommen 'het gebeurt op school, het gebeurt op de camping' alsof dat dús bewijst dat er een patroon in zit, maar het lijkt mij ook nogal uitmaken dat je op beide plekken hetzelfde meisje tegenkomt met wie er problemen zijn.

Ik zou ook een andere camping zoeken, het lijkt me heel vervelend als je het echt niet kunt vinden met iemand van school en je ziet diegene ook nog de hele tijd op de camping.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Thalas schreef:
24-08-2022 10:23
Ja, omdat daar hetzelfde kind rondloopt als op de basisschool, met hetzelfde uitsluitende gedrag. Ik zou een andere camping zoeken, dan kun je tenminste nog een leuke vakantie hebben.

Verder is mijn dochter op de middelbare school helemaal opgebloeid. We zijn expres naar de andere kant van het land verhuisd zodat ze niemand meer tegen zou komen, en daarbij krijgt ze therapie en staat ze op de wachtlijst voor EMDR vanwege haar ptss van de basisschool. Een wereld van verschil hier, goddank.
Dit soort kinderen heb je overal. Ook op de nieuwe middelbare school. Net als het kliekjesvormen. Ik gun de dochter van TO een mooie tijd op de middelbare school. Als ze blijft doen wat ze deed, krijgt ze wat ze kreeg. En juist daar kun je best met gesprekken bij de POH kijken naar denkpatronen en gedragingen die haar sterker maken, waardoor het haar niet meer overkomt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou dat. Dat is toch voor niemand leuk? Ik zag trouwens dat het al een oud topic is. Hopelijk hebben ze toch een fijne vakantie gehad.

Maar voor wat het waard is: mijn dochter kreeg hier in onze nieuwe woonplaats vriendinnen en een rijk sociaal leven. En toen kwam de klap. Ze realiseerde zich na een aantal maanden simpele gezelligheid pas hoe erg het is geweest op de basisschool, en hoe zeer het haar nu beïnvloedt. Ze werd als de dood dat ze haar vriendinnen weer zou kwijtraken, dat ze iets doms zou doen en dat ze zich allemaal tegen haar zouden keren. Daarom nu therapie en straks EMDR, zodra ze aan de beurt is. Onderschat niet hoezeer een omgeving een kind kan beschadigen. Denk daar nog eens over, als je haar negatief noemt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
24-08-2022 10:29

Ik zou ook een andere camping zoeken, het lijkt me heel vervelend als je het echt niet kunt vinden met iemand van school en je ziet diegene ook nog de hele tijd op de camping.
En dit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lois schreef:
24-08-2022 10:34
Dit soort kinderen heb je overal.

Zeker niet. Elkaar beschadigen is geen normaal menselijk gedrag, het is afwijkend menselijk gedrag dat voorkomt uit beschadigende omgevingskenmerken. Dit soort gedrag zou aangepakt moeten worden, in plaats van kinderen te leren hoe ze met kwaadwillende anderen zouden moeten omgaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of je die kinderen overal hebt. Mijn dochter had dus op de camping ook zo'n groepje met Queen Bee aan het hoofd, maar in haar klas gingen kinderen veel fijner met elkaar om en had ze dat dus niet. Op clubjes bijvoorbeeld ook niet. Niet dat er nooit iets was, maar de sfeer was veel fijner.

Het kan nooit kwaad om hier hulp bij te zoeken om steviger in je schoenen te staan en beter te weten hoe je in groepen met elkaar omgaat, maar ik vind het wat te kort door de bocht om hier een patroon in te zien.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Thalas schreef:
24-08-2022 10:40
Zeker niet. Elkaar beschadigen is geen normaal menselijk gedrag, het is afwijkend menselijk gedrag dat voorkomt uit beschadigende omgevingskenmerken. Dit soort gedrag zou aangepakt moeten worden, in plaats van kinderen te leren hoe ze met kwaadwillende anderen zouden moeten omgaan.
Eens.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jefavorietecollega schreef:
14-08-2022 14:17
Nee hoor, ze zijn nu ook fietsen. Het is iets dat pas een ruime week speelt met dit meisje, maar probleem van dochter is wel iets groter dan met dit meisje alleen.
En als we bijv hier naar het strand gaan is het ook raar om niet bij ze te gaan zitten, als we dat voorheen wel deden, maar dochter vindt dat nu niet prettig. Ik wil gewoon naar het strand kunnen en zeg maling eraan, maar wil ook niks forceren.
Ik las ook dat het probleem groter is dan alleen dit meisje.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven