Driftbuien dreumes

29-03-2023 17:52 68 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Wie heeft dé boekentip om me wat beter beslagen ten ijs te laten komen tijdens een driftbui van dreumes?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hem wel laten stofzuigen. Het huis wordt er niet viezer van. Zelf even op de bank gaan liggen tot hij het zat is en het dan afmaken. Mijn peuter is ook dol op stofzuigen

Hem laten zien wat wel mag met een stok.

En beweeg een beetje mee met zijn beleving: vond je het spannend en leuk om zo hoog op tafel te staan? Ja dat snap ik! Maar is echt heel gevaarlijk! Straks ga je vallen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
29-03-2023 18:28
Afleiden.
Samen de stofzuiger opruimen.
Samen rondrennen, zonder stok.
Rond zwieren in huis, niet van de tafel
enzovoort.
Dit. En uitleggen waarom het niet mag en vooral vertellen wat dan wél mag. Al zijn ze nog zo klein, blijven uitleggen. En veel geduld hebben.

Bij grote driftbuien helpt hier soms laten uitrazen, soms juist knuffelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mommynaise schreef:
29-03-2023 19:56
Mag t ook een Engelstalig boek zijn? Ik vond no bad kids van Janet Lansbury heel prettig qua uitleg en tips. Ze heeft ook een website en een podcast.
Ja dat mag zeker. Ik zal eens kijken of deze bij me past!
Alle reacties Link kopieren Quote
Veel tips qua gedrag, dank daarvoor. Ik vroeg uiteindelijk om boekentips. Die stromen nog niet massaal binnen, dus wellicht dat iemand daar nog tips voor heeft?

Qua gedrag mag er best veel en doe ik ook weleens of ik het niet zie. Ik ga niet de hele dag in strijd met mijn kind. Maar als iets gevaarlijk is, dan grijp ik wel in. Alleen vind ik dus dat ik zijn emoties daarbij wel serieus moet nemen. En ik zoek naar hoe je dat doet. Negeren van een driftbui is voor mij niet passend. Ik ben zelf opgegroeid met dat er maar weinig emoties mochten zijn. Dat is dus iets wat ik echt anders wil doen in mijn opvoeding. Hij mág dus verdrietig of teleurgesteld zijn als ons denkbeeld afwijkt van wat wel en niet mag. Alleen hoe je dat vervolgens overbrengt zonder dat het drama is, is nog een vraagteken. Vandaar dat ik daar wel een boek over zou willen lezen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jagen, opvoeden en verzamelen vind ik een fijn boek. Het gaat over hoe dreumesen graag willen helpen en hoe je daar mee om kunt gaan. Mijn dreumes wil ook altijd stofzuigen en dat mag hij ook van mij. Ik laat hem eerst altijd even, daarna ga ik en dan mag hij nog even. Tussendoor heeft hij de kruimeldief. Als iets echt niet kan laat ik hem uitrazen. Geef hem tussendoor even een aai over zn bol, zeg wat tegen hem en dan komt hij op een gegeven moment wel weer knuffelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Schevetuin, misschien iets uit de how2talktokids richting, zoals how to talk so little kids will listen, maar eigenlijk is een dreumes zelfs daar nog wat jong?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou hem in elk geval niet serieus nemen.

Bijvoorbeeld door na even drama te zeggen 'ok, nou mag ik' en zijn drama na te doen. En dan weer de beurt aan hem te geven.

Als zijn ouder/verzorger hem niet serieus neemt is het snel afgelopen.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Schevetuin schreef:
29-03-2023 21:16
Veel tips qua gedrag, dank daarvoor. Ik vroeg uiteindelijk om boekentips. Die stromen nog niet massaal binnen, dus wellicht dat iemand daar nog tips voor heeft?

Qua gedrag mag er best veel en doe ik ook weleens of ik het niet zie. Ik ga niet de hele dag in strijd met mijn kind. Maar als iets gevaarlijk is, dan grijp ik wel in. Alleen vind ik dus dat ik zijn emoties daarbij wel serieus moet nemen. En ik zoek naar hoe je dat doet. Negeren van een driftbui is voor mij niet passend. Ik ben zelf opgegroeid met dat er maar weinig emoties mochten zijn. Dat is dus iets wat ik echt anders wil doen in mijn opvoeding. Hij mág dus verdrietig of teleurgesteld zijn als ons denkbeeld afwijkt van wat wel en niet mag. Alleen hoe je dat vervolgens overbrengt zonder dat het drama is, is nog een vraagteken. Vandaar dat ik daar wel een boek over zou willen lezen.

Ik denk €at het goed is je te realiseren dat je niet altijd kunt voorkomen dat het drama wordt. Dat hoort ook gewoon bij deze leeftijd.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Schevetuin schreef:
29-03-2023 21:16
Alleen vind ik dus dat ik zijn emoties daarbij wel serieus moet nemen. En ik zoek naar hoe je dat doet. Negeren van een driftbui is voor mij niet passend. Ik ben zelf opgegroeid met dat er maar weinig emoties mochten zijn. Dat is dus iets wat ik echt anders wil doen in mijn opvoeding. Hij mág dus verdrietig of teleurgesteld zijn als ons denkbeeld afwijkt van wat wel en niet mag. Alleen hoe je dat vervolgens overbrengt zonder dat het drama is, is nog een vraagteken. Vandaar dat ik daar wel een boek over zou willen lezen.
Ik denk niet dat dat kan. Er zal altijd enige mate van drama zijn, want hij voelt het als een groot onrecht. En zijn gevoel mag er zijn van jou.

Als je al erkent dat de emoties echt zijn naar hem. Benoem ook dat je begrijpt wat hij wil en dat het jammer is dat het niet kan, maar het is nou eenmaal gevaarlijk

Is er niet veel meer wat je kan doen. De emoties moeten ook gewoon er kunnen zijn.

Afleiden kan wel helpen.

Als je nul drama wil, heb je misschien meer succes met 1 van de andere tips zoals hem negeren of belachelijk maken, maar dat is nou wat je precies niet wilde voor hem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Haha ik dacht dat je met boekentips een tip uit een boek bedoelde
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb wel boeken gelezen maar eerlijk gezegd zou ik ze geen van allen aanraden. Je moet uiteindelijk toch je eigen stijl vinden. Je kunt niet klakkeloos dingen overnemen.

Zelfs how to talk with kids vond ik niet écht heel helpend.

Mindful opvoeden in een druk bestaan is wel aardig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij nichtje helpt het soms om haar op haar ademhaling te wijzen en samen diep in en uit te ademen. Maar vaak is het ook gewoon de bui uit zitten :jump:
Alle reacties Link kopieren Quote
KooktMetKnoflook schreef:
29-03-2023 21:31
Ik zou hem in elk geval niet serieus nemen.

Bijvoorbeeld door na even drama te zeggen 'ok, nou mag ik' en zijn drama na te doen. En dan weer de beurt aan hem te geven.

Als zijn ouder/verzorger hem niet serieus neemt is het snel afgelopen.

Jouw doel is om je kind op dreumesleeftijd (!) te leren dat jij zijn gevoel niet serieus neemt? Of hoe moet ik dit zien?

Het klinkt als ongeveer exact het tegenovergestelde van waar ik naar streef.
Alle reacties Link kopieren Quote
Positive_vibes schreef:
29-03-2023 22:52
Jouw doel is om je kind op dreumesleeftijd (!) te leren dat jij zijn gevoel niet serieus neemt? Of hoe moet ik dit zien?

Het klinkt als ongeveer exact het tegenovergestelde van waar ik naar streef.
Eens, mn mond valt echt open van de bizarre reacties hier. Negeren, op de gang zetten, hem niet serieus nemen… Voor zo’n kleintje zijn die emoties heel erg echt en heel erg groot. Schadelijk om er zo mee om te gaan! We verwachten steeds meer van mensen dat ze maar in therapie gaan en met hun emoties leren omgaan, maar wanneer we daar als ouders zelf een goede basis voor kunnen leggen, is het blijkbaar opeens een goed plan om voor je dreumes een onveilige omgeving te creeeren om gevoelens te uiten. Ik vind dit echt heel verdrietig om te lezen dat er nog zoveel kindjes zo opgevoed worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Positive_vibes schreef:
29-03-2023 22:52
Jouw doel is om je kind op dreumesleeftijd (!) te leren dat jij zijn gevoel niet serieus neemt? Of hoe moet ik dit zien?

Het klinkt als ongeveer exact het tegenovergestelde van waar ik naar streef.
Of niet in mee te gaan, zo kun je het ook zien.
Is in feite hetzelfde als afleiden: als zijn aandacht is afgeleid van het cirkeltje waar hij in zat is het snel klaar.

Je mag zijn gevoel wel 'serieus nemen' in die zin dat je hem er niet voor straft maar hem lekker uit laat razen.
Als je hem met een simpele afleiding uit zijn driftbui kunt halen zie ik geen reden om dat niet te doen.
kooktmetknoflook wijzigde dit bericht op 29-03-2023 23:31
19.68% gewijzigd
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
KooktMetKnoflook schreef:
29-03-2023 21:31
Ik zou hem in elk geval niet serieus nemen.

Bijvoorbeeld door na even drama te zeggen 'ok, nou mag ik' en zijn drama na te doen. En dan weer de beurt aan hem te geven.

Als zijn ouder/verzorger hem niet serieus neemt is het snel afgelopen.
Ik vind dit heel onveilig klinken. Het niet serieus nemen en hem ook nog belachelijk maken door hem na te doen. Heftig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik moest aan deze denken:

https://www.bol.com/nl/nl/p/hart-voor-j ... 666774582/
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe mijn man en ik het doen:
Valideren, begrenzen en troosten.
Dus: ‘je wilde op de tafel springen. Dat kan niet want dat is gevaarlijk. Dat vind jij heel erg jammer. Daar mag je ook best wel even heel verdrietig/boos/teleurgesteld om zijn.’
Soms accepteert ze al direct dan knuffels en is het zo over, soms moet ze eerst even minuutje uitrazen en blijven we er rustig bij zitten en uiteindelijk wil ze altijd die knuffels van ons om weer tot rust te komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een bizarre en zelfs wrede dingen lees ik hier. Negeren, wegsturen, uitlachen… terwijl een driftbui voor een dreumes heel eng is om mee te maken. Het is het totale verlies van controle over hun emoties.

Mijn zoon had ze niet vaak, maar als hij helemaal hysterisch was, ging ik ernaast zitten, op een meter afstand. Iets zeggen, hem aanraken of zelfs maar naar hem kijken maakte het allemaal nog erger, maar zo kon ik voorkomen dat hij zich bezeerde en aanvoelen wanneer hij contact weer kon verdragen. Bovendien wilde ik hem meegeven dat ik er altijd voor hem was. Na een tijdje was hij dan uitgeraasd (of uitgeput) en kwam hij helemaal slap en warm en met natte wangen tegen me aan hangen.

Toen hij twee of drie was, had hij die hele erge driftbuien niet meer. Het scheelde voor hem denk ik wel dat hij zich toen beter kon uiten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aviendha schreef:
29-03-2023 22:05
Haha ik dacht dat je met boekentips een tip uit een boek bedoelde
Ik zal er voor mezelf nog een boek ‘communiceren op papier’ bij kopen ;). Maar zonder dollen, ik vind het ook prima dat hier tips in het topic voorbij komen hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou hem afleiden.

In een filmpje zag ik dat moeder het kind nadeed waarna hij echt verrast zijn mond hield om te kunnen luisteren. Hij kan niet luisteren en gillen tegelijk. Daarna ging hij het als een spelletje zien.

Het valt me op hoe snel een kind kan omschakelen van jantje huilt naar jantje lacht. Er zal ook wel verschil zijn tussen driftbuien. Het ene kind schakelt snel om en het andere zit er zo diep in dat hij blauw wordt en half bewusteloos raakt.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij zou als volwassene ook snel schakelen als iemand die jij volledig vertrouwd en heel veel van houdt, dat bij jou zou doen, als je hevig geëmotioneerd bent. Probeer het je maar eens voor te stellen. Dat je man of je moeder dat bij jou doet.

Bij volwassenen komen heftige emoties minder vaak voor omdat we onze emoties hebben leren reguleren en ze daardoor minder vaak ervaren. Vaak hebben we dat op de onveilige manier geleerd.

Dus dan is het zogenaamd ineens wel gemeen om dat te doen, omdat bij volwassenen de reden 'echt' is en bij kinderen niet. Dat weten de kinderen alleen nog niet. Hun emoties zijn wel echt, ook al hebben ze ze vaak en over kleine problemen.

En ze leren het verschil echt wel. Ook als je ze wel troost. En ze leren ook of ze bij jou terecht kunnen met emoties of niet. Ze oefenen op jou met de kleine problemen en integreren jouw reactie op hoe ze later met hun grote problemen om zullen gaan.

Veel volwassenen kunnen nooit meer huilen. Ik ken er zat die op de begrafenis van hun ouders nog niet kunnen huilen, omdat ze vroeger afgestraft of belachelijk gemaakt werden voor huilen.
Alle reacties Link kopieren Quote
KooktMetKnoflook schreef:
29-03-2023 23:25
Of niet in mee te gaan, zo kun je het ook zien.
Is in feite hetzelfde als afleiden: als zijn aandacht is afgeleid van het cirkeltje waar hij in zat is het snel klaar.

Je mag zijn gevoel wel 'serieus nemen' in die zin dat je hem er niet voor straft maar hem lekker uit laat razen.
Als je hem met een simpele afleiding uit zijn driftbui kunt halen zie ik geen reden om dat niet te doen.
Afleiden is echt iets heel anders dan je kind belachelijk maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Griebus67 schreef:
29-03-2023 23:36
Wat een bizarre en zelfs wrede dingen lees ik hier. Negeren, wegsturen, uitlachen… terwijl een driftbui voor een dreumes heel eng is om mee te maken. Het is het totale verlies van controle over hun emoties.

Mijn zoon had ze niet vaak, maar als hij helemaal hysterisch was, ging ik ernaast zitten, op een meter afstand. Iets zeggen, hem aanraken of zelfs maar naar hem kijken maakte het allemaal nog erger, maar zo kon ik voorkomen dat hij zich bezeerde en aanvoelen wanneer hij contact weer kon verdragen. Bovendien wilde ik hem meegeven dat ik er altijd voor hem was. Na een tijdje was hij dan uitgeraasd (of uitgeput) en kwam hij helemaal slap en warm en met natte wangen tegen me aan hangen.

Toen hij twee of drie was, had hij die hele erge driftbuien niet meer. Het scheelde voor hem denk ik wel dat hij zich toen beter kon uiten.

Ik sta daar ook van te kijken. Hier hadden ze ook driftbuien, en soms kan je ze dan wel achter het behang plakken. Maar nooit het genegeerd, weggestuurd of uitgelachen. Ik probeerde ze af te leiden en als dat niet hielp dan wachtte ik net als jij even. En dan na een poosje zei ik 'zullen we knuffelen?'. En was de bui weer voorbij. Ze zijn nog zó klein en ze moeten nog zoveel leren. Wat wij allemaal allang al weten, weten zij nog lang niet. De frustratie raken ze heus niet kwijt als je ze gaat negeren of na doen. Dat vind je als volwassen persoon ook niet leuk als een ander zo op jou reageert.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier hielp erkenning geven heel goed. "Ik begrijp dat je boos bent, vond je het zo leuk om ..." en dan uitleg geven. Of soms gewoon even laten gaan, maar dan wel bij hem in de buurt blijven en geborgenheid geven, zodat hij de onvoorwaardelijkheid van liefde blijft voelen. Negeren heb ik nooit gedaan (misschien ook omdat ik daar zelf trauma's van opgelopen heb).

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven