Kinderen
alle pijlers
Halfbroertje/ -zusje, hoera?!
donderdag 1 augustus 2024 om 11:24
2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan na een zeer moeilijke en turbulente tijd. Onze kinderen, nu pas 2.5 en 4, zijn dus vrij snel in het co-ouderschap gerold. Iets dat ik al lastig vind, omdat ik er weinig van weet (doen we het goed? Waarover wel/geen contact? ..)
Heel veel tijd en uitdagingen later…
In het voorjaar vertelde mijn ex dat hij iemand had leren kennen en of ik haar wilde leren kennen zodat hij de kinderen kon voorstellen. Helemaal prima, leuk! Het moest wel allemaal vrij snel. Mijn onderbuik zei: “er is iets!”
Nu blijkt dat zij elkaar hebben leren kennen en binnen een maand was ze zwanger. Vandaar de spoed.
Nu vind ik dit lastig. Omdat ik niet weet wat dit teweeg brengt voor mijn eigen kinderen, wat ze ervan meekrijgen en of ze flexibel genoeg zijn om deze snelheid aan te gaan. Ineens aanpassen aan een nieuwe vrouw met kind in huis en nog een baby die eraan komt.
Misschien maak ik het in mijn hoofd lastiger dan dat het moet zijn. Vandaar ook dit topic. Mijn omgeving kan me niet helpen met vragen of zorgen. Wellicht is hier iemand die dezelfde situatie van de een of de andere kant heeft meegemaakt.
Vinden de kinderen het dadelijk nog wel leuk om naar hun moeder te komen die alleen in huis is?
Heel veel tijd en uitdagingen later…
In het voorjaar vertelde mijn ex dat hij iemand had leren kennen en of ik haar wilde leren kennen zodat hij de kinderen kon voorstellen. Helemaal prima, leuk! Het moest wel allemaal vrij snel. Mijn onderbuik zei: “er is iets!”
Nu blijkt dat zij elkaar hebben leren kennen en binnen een maand was ze zwanger. Vandaar de spoed.
Nu vind ik dit lastig. Omdat ik niet weet wat dit teweeg brengt voor mijn eigen kinderen, wat ze ervan meekrijgen en of ze flexibel genoeg zijn om deze snelheid aan te gaan. Ineens aanpassen aan een nieuwe vrouw met kind in huis en nog een baby die eraan komt.
Misschien maak ik het in mijn hoofd lastiger dan dat het moet zijn. Vandaar ook dit topic. Mijn omgeving kan me niet helpen met vragen of zorgen. Wellicht is hier iemand die dezelfde situatie van de een of de andere kant heeft meegemaakt.
Vinden de kinderen het dadelijk nog wel leuk om naar hun moeder te komen die alleen in huis is?
donderdag 1 augustus 2024 om 13:19
Ik snap je gemengde gevoelens heel goed. Voor je kinderen verandert er in korte tijd best veel (want ik neem aan dat er ondertussen ook sprake is van samenwonen?) en je ex speelde niet direct open kaart met je terwijl hij wel om onduidelijke redenen haast had met voorstellen (is in theorie zijn goedrecht, maar als je handelen redelijkerwijs wantrouwen wekt vind ik geen open kaart spelen een slecht idee).
En straks zijn je kinderen bij hun vader onderdeel van een samengesteld gezin incl. halfbroertje/zusje. Dat voelt denk ik toch meer als een andere wereld dan wanneer ze gewoon bij hun vader waren.
En straks zijn je kinderen bij hun vader onderdeel van een samengesteld gezin incl. halfbroertje/zusje. Dat voelt denk ik toch meer als een andere wereld dan wanneer ze gewoon bij hun vader waren.
donderdag 1 augustus 2024 om 14:14
Bedankt voor de vele reacties, op iedereen apart reageren is misschien een overdaad. Half staat hier ook om het topic duidelijk te krijgen. Ik ben niet van plan die term te gebruiken naar de kinderen toe.
Een van de problemen die ik ervaar is dat ik heel graag zo’n stabiele samenervaring voor de kinderen wil. Dat ze mij ook met Truus zien en zien dat dat goed gaat. Ik heb geen partner, maar zou het zover komen: daarin ook hetzelfde met mijn ex. Samen dingen kunnen doen voor de kinderen: optreden op school: allemaal daar.
Te utopisch volgens mijn ex. Dat maakt het lastiger om een verjaardag samen te vieren o.i.d.
Ik begrijp vele reacties. En vooral dat ik er geen invloed heb en moet accepteren wat de situatie is. De snelheid is ook daarin een groot punt. Zoals iemand zei: na 1.5 jaar kwam er een baby. Logisch… logisch dat een jonge vader/moeder wellicht nog een leuke relatie krijgt met iemand met een kinderwens. Dit was echter wat gehaast.
Ze wonen nu nog niet samen. Geen idee wanneer dat gaat gebeuren.
Dankjewel dat ik zoveel meelevende berichten krijg en dat ik niet “gek” ben dat ik me onrustig voel. Ik zal jullie tips zeker in mijn hoofd zetten en er iets mee doen.
Nu maar hopen dat de kinderen die saaie moeder toch ook nog leuk vinden!
Een van de problemen die ik ervaar is dat ik heel graag zo’n stabiele samenervaring voor de kinderen wil. Dat ze mij ook met Truus zien en zien dat dat goed gaat. Ik heb geen partner, maar zou het zover komen: daarin ook hetzelfde met mijn ex. Samen dingen kunnen doen voor de kinderen: optreden op school: allemaal daar.
Te utopisch volgens mijn ex. Dat maakt het lastiger om een verjaardag samen te vieren o.i.d.
Ik begrijp vele reacties. En vooral dat ik er geen invloed heb en moet accepteren wat de situatie is. De snelheid is ook daarin een groot punt. Zoals iemand zei: na 1.5 jaar kwam er een baby. Logisch… logisch dat een jonge vader/moeder wellicht nog een leuke relatie krijgt met iemand met een kinderwens. Dit was echter wat gehaast.
Ze wonen nu nog niet samen. Geen idee wanneer dat gaat gebeuren.
Dankjewel dat ik zoveel meelevende berichten krijg en dat ik niet “gek” ben dat ik me onrustig voel. Ik zal jullie tips zeker in mijn hoofd zetten en er iets mee doen.
Nu maar hopen dat de kinderen die saaie moeder toch ook nog leuk vinden!
donderdag 1 augustus 2024 om 14:16
Misschien wel, en ik hoop voor To dat ik het fout heb.
Maar op basis van wat ze schrijft, krijg ik het gevoel dat deze mensen heel naïef en veel te overhaast in een samengesteld gezin stappen.
Van alles wat ik om me heen zie gebeuren en ook hier lees is het niet zo makkelijk om dit te laten slagen en daar zou ik me als moeder van deze kinderen zeker zorgen om maken.
Maar op basis van wat ze schrijft, krijg ik het gevoel dat deze mensen heel naïef en veel te overhaast in een samengesteld gezin stappen.
Van alles wat ik om me heen zie gebeuren en ook hier lees is het niet zo makkelijk om dit te laten slagen en daar zou ik me als moeder van deze kinderen zeker zorgen om maken.
donderdag 1 augustus 2024 om 14:20
Lieve TO, ik snap heel goed dat je hier een onrustig gevoel van krijgt. Hartstikke pittig, deze situatie.
Ik wil je alleen maar een hart onder de riem steken: in mijn omgeving zijn een paar samengestelde gezinnen en de kinderen daarvan zijn vaak liever bij de vader/moeder die nog geen nieuw gezin heeft, dan in het samengestelde gezin.
Vaak vinden kinderen het ook nogal veel, een baby erbij, een nieuwe stiefmoeder, vader die zijn aandacht ineens over veel meer mensen moet verdelen. En dan is het eigenlijk gewoon heel fijn dat je ook nog een moeder hebt die haar aandacht wel helemaal bij jou heeft en waar het rustig is in huis. Dus hou je kindjes gewoon lekker dichtbij je, en dan komt het heus goed.
Ik wil je alleen maar een hart onder de riem steken: in mijn omgeving zijn een paar samengestelde gezinnen en de kinderen daarvan zijn vaak liever bij de vader/moeder die nog geen nieuw gezin heeft, dan in het samengestelde gezin.
Vaak vinden kinderen het ook nogal veel, een baby erbij, een nieuwe stiefmoeder, vader die zijn aandacht ineens over veel meer mensen moet verdelen. En dan is het eigenlijk gewoon heel fijn dat je ook nog een moeder hebt die haar aandacht wel helemaal bij jou heeft en waar het rustig is in huis. Dus hou je kindjes gewoon lekker dichtbij je, en dan komt het heus goed.
donderdag 1 augustus 2024 om 14:22
Ach ja, ik ken ook zo'n vers-gescheiden vent die binnen drie maanden na afronden scheiding een baby produceert bij z'n nieuwe vriendin. Binnen een maand voorstellen en hoppa ze woonde daar al en oh ja leuk nieuws, ze krijgen een baby.
Wees er maar niet jaloers op. Die kinderen in dat verhaal willen liefst helemaal niet meer naar hun vader. Maar die zijn wel een paar jaar ouder. En om een goede ouder te zijn moet je dan volgens de dames hier altijd maar positief blijven over hun vader. Nou, neutraal kan ook.
Wees er maar niet jaloers op. Die kinderen in dat verhaal willen liefst helemaal niet meer naar hun vader. Maar die zijn wel een paar jaar ouder. En om een goede ouder te zijn moet je dan volgens de dames hier altijd maar positief blijven over hun vader. Nou, neutraal kan ook.
donderdag 1 augustus 2024 om 14:25
Wacht even, bedoel je nou dat je ex kinderen heeft bij drie verschillende vrouwen? Okay dan...Ocherrum schreef: ↑01-08-2024 12:04Hoewel het bij ons niet zo snel ging als bij jullie, herken is de situatie enigszins, alleen was ik toen de nieuwe vriendin. Na 1.5 jaar zwanger, jongste was toen 3 (4 bij de geboorte). Hun moeder heeft sindsdien geen nieuwe relatie gehad.
Ze hebben altijd geweten dat de baby een 'half-sibling' was maar in het dagelijks taalgebruik gewoon 'broertje/zusje'.
En ze zijn altijd héél erg graag ook bij moeder geweest. Tuurlijk, de dynamiek was daar anders maar ik heb het idee - maar dat is een interpretatie- dat het bij hun moeder helemaal 'eigen' was. Aan de ene kant een traditionelere opzet met schattige baby maar ook een stiefmoeder, aan de andere kant je vertrouwde moeder. Ze komen op beide adressen even graag.
En nu ben ik de moeder met één kind en is mijn kind bij de vader in een volledig gezin (halfsiblings en de nieuwe vriendin) . Ik denk en hoop dat mijn kind ook kan genieten van de beide smaken: gezellige drukte vs. rustig en vertrouwd. En je moeder helemaal voor jezelf
donderdag 1 augustus 2024 om 14:33
Positief hoeft niet, neutraal is goed genoeg. Papa en Miep krijgen samen een baby. Die baby kan daar ook niks aan doen, dus die vinden we lief. Behalve als hij veel huilt, dan is hij nog steeds lief maar ook wel lastig.
En verder zal het er vanaf hangen hoe papa zijn aandacht verdeelt, hoe Miep met jouw kinderen omgaat, etc.
En het kan zijn dat jouw kinderen het leuk vinden om bij de baby te zijn, zeker als die over een jaar of twee (inclusief zwangerschap) wat speelbaarder is. Maar bij jou is alles vertrouwd en stabiel, zonder Miep en zonder extra kindje dat aandacht vraagt en onrust met zich meebrengt. (Edit: En dan was ik Mieps oudere kind dat ineens ook zo af en toe bij papa woont nog even vergeten!) En ik gok zomaar dat dat ze ook heel wat waard is.
En verder zal het er vanaf hangen hoe papa zijn aandacht verdeelt, hoe Miep met jouw kinderen omgaat, etc.
En het kan zijn dat jouw kinderen het leuk vinden om bij de baby te zijn, zeker als die over een jaar of twee (inclusief zwangerschap) wat speelbaarder is. Maar bij jou is alles vertrouwd en stabiel, zonder Miep en zonder extra kindje dat aandacht vraagt en onrust met zich meebrengt. (Edit: En dan was ik Mieps oudere kind dat ineens ook zo af en toe bij papa woont nog even vergeten!) En ik gok zomaar dat dat ze ook heel wat waard is.
lariba wijzigde dit bericht op 01-08-2024 14:38
7.15% gewijzigd
donderdag 1 augustus 2024 om 14:38
Ik moest ook even een paar keer lezen, maar volgens mij de eerste leg van ex (vandaar half-siblings) en nieuwe vriendin (zonder kinderen). En dan het kind van deze betreffende forummer natuurlijk (de tweede leg).
donderdag 1 augustus 2024 om 14:41
Vanuit mijn situatie zal ik je een beeld proberen te geven wat hopelijk geruststellend is.
Onze dochter komt niet uit mijn buik omdat ze onze pleegdochter is. Maar wel al sinds 3 maanden bij ons wonend. We hebben echter altijd een belangrijke plek voor haar moeder gecreëerd. Zowel voor moeder als voor dochter. Zij zijn verwand aan elkaar en houden van elkaar. Daar wil ik nooit iets tussen laten komen. Dochter is dan ook altijd dolblij als moeder op bezoek komt (al zorgt dit emotioneel ook voor spanning). Moeder heeft geen opvoedende rol, maar is daarin niet minder moeder voor haar dochter.
Ik zal altijd positief praten over haar moeder. Een kind moet nooit het gevoel krijgen van moeten kiezen tussen ouders. Loyaliteit gaat ver en zo hoort het ook. Een kind zal niet de ene ouder minder lief of belangrijk gaan vinden omdat de andere ouder een ander leven ingeslagen is. Het kan naast elkaar bestaan.
Als moeder neem je een ongelooflijk belangrijke rol in. In mijn ogen onvervangbaar. Je kinderen zullen je dus echt niet minder graag gaan zien.
Probeer het te zien zoals toen jij voor de tweede keer moeder werd; er kwam een liefde bij, liefde werd niet gedeeld tussen de twee kinderen. Het is niet dat bij jouw tweede bevalling 50% van jouw liefde naar je tweede kind ging.
Jij blijft onveranderd belangrijk!
Onze dochter komt niet uit mijn buik omdat ze onze pleegdochter is. Maar wel al sinds 3 maanden bij ons wonend. We hebben echter altijd een belangrijke plek voor haar moeder gecreëerd. Zowel voor moeder als voor dochter. Zij zijn verwand aan elkaar en houden van elkaar. Daar wil ik nooit iets tussen laten komen. Dochter is dan ook altijd dolblij als moeder op bezoek komt (al zorgt dit emotioneel ook voor spanning). Moeder heeft geen opvoedende rol, maar is daarin niet minder moeder voor haar dochter.
Ik zal altijd positief praten over haar moeder. Een kind moet nooit het gevoel krijgen van moeten kiezen tussen ouders. Loyaliteit gaat ver en zo hoort het ook. Een kind zal niet de ene ouder minder lief of belangrijk gaan vinden omdat de andere ouder een ander leven ingeslagen is. Het kan naast elkaar bestaan.
Als moeder neem je een ongelooflijk belangrijke rol in. In mijn ogen onvervangbaar. Je kinderen zullen je dus echt niet minder graag gaan zien.
Probeer het te zien zoals toen jij voor de tweede keer moeder werd; er kwam een liefde bij, liefde werd niet gedeeld tussen de twee kinderen. Het is niet dat bij jouw tweede bevalling 50% van jouw liefde naar je tweede kind ging.
Jij blijft onveranderd belangrijk!
donderdag 1 augustus 2024 om 14:49
donderdag 1 augustus 2024 om 18:07
Ik snap dat dit een vorm van stress bij je oplevert. En natuurlijk is er een mogelijkheid dat ze het straks bij papa's gezin véél leuker vinden!
Maar er is zeker ook een kans dat
- ze blij zijn even niet iedere nacht wakker gehuild worden door de baby
- ze het helemaal niet zo leuk vinden dat ze steeds even geparkeerd worden omdat de baby aandacht nodig heeft
- Truus helemaal niet zo leuk blijkt, maar papa wel wil dat ze leuk tegen Truus doen
- er toch een vorm van ongelijke behandeling zal zijn, omdat baby van Truus zelf toch anders aanvoelt dan haar stief-kinderen
- ze ineens samen op 1 kamer moeten omdat er een babykamer moet komen
- de kinderen gewoon lekker vertrouwd bij mama in de 'gewone' situatie willen zijn ipv nieuw gezinnetje moeten spelen.
Je kunt er gewoon niks over zeggen. En de gevoelens zullen in de komende weken-maanden-jaren wellicht ook nog afwisselen.
Hou het gesprek dus gaande. Met de kinderen, met ex en met Truus.
En wat betreft je ex die samen verjaardagen vieren een utopie vindt: dat kan wél gewoon hoor. Als hij zich daar ook maar voor inzet!
donderdag 1 augustus 2024 om 18:09
Dit is ook wel weer waar. Niet zo gerealiseerd dat ze die lange maanden dat ze moeten wachten op de baby ook als heel lang zien. Zoals wij vroeger de zomervakantie als heel lang zagen.Rosanna1985 schreef: ↑01-08-2024 14:49Voor de kinderen gaat dat wellicht minder snel dan voor jou. Ik neem aan dat het nog een paar maanden duurt voor die baby er is, en in het leven van zo 'n jong kind is een paar maanden een eeuwigheid, dus dat komt wel goed denk ik.
donderdag 1 augustus 2024 om 18:10
Het was inderdaad per ongeluk, tenminste dat weet ik weer van anderen.Linzensoep schreef: ↑01-08-2024 14:16Misschien wel, en ik hoop voor To dat ik het fout heb.
Maar op basis van wat ze schrijft, krijg ik het gevoel dat deze mensen heel naïef en veel te overhaast in een samengesteld gezin stappen.
Van alles wat ik om me heen zie gebeuren en ook hier lees is het niet zo makkelijk om dit te laten slagen en daar zou ik me als moeder van deze kinderen zeker zorgen om maken.
Mij lijkt het ook verdomd moeilijk om een samengesteld gezin te laten slagen, maar ik weet er (nog) niets van. En met deze situatie denk ik dat iets voor mij ook nog wel een hele tijd mag wachten.
donderdag 1 augustus 2024 om 18:15
Heel goed . Jouw kinderen mogen zeer blij zijn met jou .Preggie90 schreef: ↑01-08-2024 18:10Het was inderdaad per ongeluk, tenminste dat weet ik weer van anderen.
Mij lijkt het ook verdomd moeilijk om een samengesteld gezin te laten slagen, maar ik weet er (nog) niets van. En met deze situatie denk ik dat iets voor mij ook nog wel een hele tijd mag wachten.
donderdag 1 augustus 2024 om 19:51
Ik dacht juist dat je bang was dat kinderen door de baby zich ongewenst zouden voelen bij ex en nieuwe zwangere partner? Maar je bent bang dat ze her daar leuker gaan vinden? Denk echt dat totaal het tegenovergestelde waar gaat zijn. TO, jij bent de stabiele basis. Vader verandert binnen 3 maanden hun hele leven door daar een onbekende vrouw en straks een baby bij te gooien. Denk dat ze daar best veel moeite mee kunnen gaan hebben. Wees iig niet bang voor jouw eigen positie. Jij bent en blijft hun moeder én zo te horen ook een veilige haven.
donderdag 1 augustus 2024 om 20:40
Truus heeft zelf ook al een kind. Dat kind zal ook moeten wennen aan 2 stiefkinderen, een aanstaande baby en een nieuwe man. Wat een puinhoop hebben die 2 er van gemaakt door de ongeplande zwangerschap. Ik hoop dat ze er omwille van alle betrokken kinderen voor kiezen om niet te gaan samenwonen. Dat kan op een fatsoenlijke termijn altijd nog. Eerst maar even ontdekken of ze wel langdurige bij elkaar willen blijven etc.Bbubbels schreef: ↑01-08-2024 19:51Ik dacht juist dat je bang was dat kinderen door de baby zich ongewenst zouden voelen bij ex en nieuwe zwangere partner? Maar je bent bang dat ze her daar leuker gaan vinden? Denk echt dat totaal het tegenovergestelde waar gaat zijn. TO, jij bent de stabiele basis. Vader verandert binnen 3 maanden hun hele leven door daar een onbekende vrouw en straks een baby bij te gooien. Denk dat ze daar best veel moeite mee kunnen gaan hebben. Wees iig niet bang voor jouw eigen positie. Jij bent en blijft hun moeder én zo te horen ook een veilige haven.
donderdag 1 augustus 2024 om 21:51
Ook hoor… voor hen verandert zoveel, maar er werd ook al aangegeven dat dat een eeuwigheid kan lijken voor de kinderen. De kinderen vinden de nieuwe vrouw en haar kind wel heel leuk, praten ze veel over. Baby nog niet echt… soms wel eens: Truus krijgt een baby. Of dat ze tegen mijn moeder zei: papa en mama krijgen een baby.Bbubbels schreef: ↑01-08-2024 19:51Ik dacht juist dat je bang was dat kinderen door de baby zich ongewenst zouden voelen bij ex en nieuwe zwangere partner? Maar je bent bang dat ze her daar leuker gaan vinden? Denk echt dat totaal het tegenovergestelde waar gaat zijn. TO, jij bent de stabiele basis. Vader verandert binnen 3 maanden hun hele leven door daar een onbekende vrouw en straks een baby bij te gooien. Denk dat ze daar best veel moeite mee kunnen gaan hebben. Wees iig niet bang voor jouw eigen positie. Jij bent en blijft hun moeder én zo te horen ook een veilige haven.
Ik vind het spannend en voel me machteloos voor wat betreft de kinderen. Dit was mijn droombeeld niet.
donderdag 1 augustus 2024 om 21:58
Scheiden ook niet denk ikPreggie90 schreef: ↑01-08-2024 21:51Ook hoor… voor hen verandert zoveel, maar er werd ook al aangegeven dat dat een eeuwigheid kan lijken voor de kinderen. De kinderen vinden de nieuwe vrouw en haar kind wel heel leuk, praten ze veel over. Baby nog niet echt… soms wel eens: Truus krijgt een baby. Of dat ze tegen mijn moeder zei: papa en mama krijgen een baby.
Ik vind het spannend en voel me machteloos voor wat betreft de kinderen. Dit was mijn droombeeld niet.
Het is zonde om hier energie aan te verspillen.
Hou het bespreekbaar, maar zit er niet bovenop. Lees prentenboekjes over (half)broertje/zusje krijgen en maak goede afspraken met je ex over de tijd rondom de bevalling, geboorte, kraamtijd etc.
vrijdag 2 augustus 2024 om 07:11
Preggie90 schreef: ↑01-08-2024 21:51Ook hoor… voor hen verandert zoveel, maar er werd ook al aangegeven dat dat een eeuwigheid kan lijken voor de kinderen. De kinderen vinden de nieuwe vrouw en haar kind wel heel leuk, praten ze veel over. Baby nog niet echt… soms wel eens: Truus krijgt een baby. Of dat ze tegen mijn moeder zei: papa en mama krijgen een baby.
Ik vind het spannend en voel me machteloos voor wat betreft de kinderen. Dit was mijn droombeeld niet.
Je kinderen zijn nog heel klein, het is logisch dat ze het nu allemaal leuk en spannend en prima vinden want ze overzien het nog allemaal niet. Ik kan me indenken dat dat best pijnlijk is voor je.
Ik ben misschien heel cynisch maar ik ken weinig verhalen van waar zo’n situatie goed is uitgepakt voor iedereen. Dus wees jij nu maar de veilige basis voor je kinderen, ik denk dat ze dat over een tijdje hard nodig gaan hebben.
vrijdag 2 augustus 2024 om 07:34
TO je maakt een paar denkfouten. Ik haal uit je berichten dat je kids het allemaal heel leuk vinden en jij straks de saaie mama bent zonder gezinsleven.
Maar ze snappen het amper op die leeftijd wat een baby krijgen is. het is veels te abstract, vandaar ook dat ze zeggen tegen oma dat papa en mama een kind krijgen. Ze zouden het net zo goed leuk vinden als papa op enthousiaste wijze verteld dat ze binnenkort veel snoepjes krijgen, of een goudvis als huisdier, maar dat dat nog even duurt. Dan moet je dat ook weken aanhoren hoe leuk dat is maar ze hebben geen idee. Vandaar ook dat mensen hier zeggen: als jullie allemaal enthousiast reageren dan doen zij dat ook.
Ook koppelen zij een dynamisch huishouden en een nieuwe partner met kind helemaal niet aan gezellig en leuk, waarbij jij saai afsteekt. Ja tuurlijk vinden ze haar wellicht aardig en haar kind leuk, maar ze leven nu nog zo in het moment dat ze het net zo leuk hadden gevonden als het een bezoekje van een vriendin met kind was bij jou thuis. Dat jij jezelf saai vindt en ze een gezinsleven met partner wil bieden is een denkfout, kinderen hebben helemaal geen behoefte aan een partner voor jou. Het is bij jou veel rustiger, ze hebben je onverdeelde aandacht en je bent hun biologische ouder dus ze zullen altijd extreem loyaal naar je zijn. Das eerder een voordeel dan een nadeel op lange termijn.
Vergis je trouwens niet in die loyaliteit, jij en hun vader zullen altijd hoog op nr 1 staan, hoe je gezinsleven of huis er ook uitziet. Heel veel gescheiden moeders zijn er bang voor dat het kind het bij de andere ouder leuker heeft maar lees je dan eens in op die loyaliteit en hoe sterk die is, hopelijk kun je die zorg dan gewoon loslaten want hij is compleet onnodig. In mijn vorige werk heb ik veel met probleemgezinnen gewerkt en zelfs bij ouders met zware problematiek zijn de kinderen niet weg te slaan bij wijze van spreken.
Juist vanwege die loyaliteit moet je ook gewoon zo positief en neutraal mogelijk blijven, je kwetst je kind alleen maar en maakt het alleen maar moeilijk als je negatief zou doen over de andere ouder of de gezinssituatie.
Maar ze snappen het amper op die leeftijd wat een baby krijgen is. het is veels te abstract, vandaar ook dat ze zeggen tegen oma dat papa en mama een kind krijgen. Ze zouden het net zo goed leuk vinden als papa op enthousiaste wijze verteld dat ze binnenkort veel snoepjes krijgen, of een goudvis als huisdier, maar dat dat nog even duurt. Dan moet je dat ook weken aanhoren hoe leuk dat is maar ze hebben geen idee. Vandaar ook dat mensen hier zeggen: als jullie allemaal enthousiast reageren dan doen zij dat ook.
Ook koppelen zij een dynamisch huishouden en een nieuwe partner met kind helemaal niet aan gezellig en leuk, waarbij jij saai afsteekt. Ja tuurlijk vinden ze haar wellicht aardig en haar kind leuk, maar ze leven nu nog zo in het moment dat ze het net zo leuk hadden gevonden als het een bezoekje van een vriendin met kind was bij jou thuis. Dat jij jezelf saai vindt en ze een gezinsleven met partner wil bieden is een denkfout, kinderen hebben helemaal geen behoefte aan een partner voor jou. Het is bij jou veel rustiger, ze hebben je onverdeelde aandacht en je bent hun biologische ouder dus ze zullen altijd extreem loyaal naar je zijn. Das eerder een voordeel dan een nadeel op lange termijn.
Vergis je trouwens niet in die loyaliteit, jij en hun vader zullen altijd hoog op nr 1 staan, hoe je gezinsleven of huis er ook uitziet. Heel veel gescheiden moeders zijn er bang voor dat het kind het bij de andere ouder leuker heeft maar lees je dan eens in op die loyaliteit en hoe sterk die is, hopelijk kun je die zorg dan gewoon loslaten want hij is compleet onnodig. In mijn vorige werk heb ik veel met probleemgezinnen gewerkt en zelfs bij ouders met zware problematiek zijn de kinderen niet weg te slaan bij wijze van spreken.
Juist vanwege die loyaliteit moet je ook gewoon zo positief en neutraal mogelijk blijven, je kwetst je kind alleen maar en maakt het alleen maar moeilijk als je negatief zou doen over de andere ouder of de gezinssituatie.
zondag 4 augustus 2024 om 19:13
Hier vluchtten mijn (puber) kids dezelfde dag nog naar mij toe.
Ze hadden totaal geen zin om in dat volle huis te zitten met familie van stiefmoeder die ze niet kenden en ook niets mee hebben, het gekrijs van diens kinderen plus het gehuil van hun nieuwe zusje.
Echt hoor, het lijkt allemaal zo utopisch zo'n samengesteld gezin, maar mijn kinderen zijn het liefst hier bij mij, zonder inwonende partner, zodat ze lekker zichzelf kunnen zijn.
Ze hadden totaal geen zin om in dat volle huis te zitten met familie van stiefmoeder die ze niet kenden en ook niets mee hebben, het gekrijs van diens kinderen plus het gehuil van hun nieuwe zusje.
Echt hoor, het lijkt allemaal zo utopisch zo'n samengesteld gezin, maar mijn kinderen zijn het liefst hier bij mij, zonder inwonende partner, zodat ze lekker zichzelf kunnen zijn.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
