Kinderen
alle pijlers
Het Grote Algemene Pubertopic
dinsdag 30 april 2024 om 08:13
Hoi lieve ouders,
Ik heb wat rondgeneusd, maar volgens mij bestaat er nog geen topic als dit.
Pubers...ze zijn fantastisch en tegelijkertijd zou je ze het liefst weleens achter het behang willen plakken.
Waar loop jij als ouder(s) tegenaan en hoe los je dit op?
Ik merk dat ik geregeld zoek naar antwoorden. Wie weet kunnen we elkaar hier helpen?
Spui hier alles over onze pubers, of het leuk, lastig of misschien zelfs verdrietig is. Gooi het hier maar neer, maar...wees vooral lief voor elkaar.
Ik heb wat rondgeneusd, maar volgens mij bestaat er nog geen topic als dit.
Pubers...ze zijn fantastisch en tegelijkertijd zou je ze het liefst weleens achter het behang willen plakken.
Waar loop jij als ouder(s) tegenaan en hoe los je dit op?
Ik merk dat ik geregeld zoek naar antwoorden. Wie weet kunnen we elkaar hier helpen?
Spui hier alles over onze pubers, of het leuk, lastig of misschien zelfs verdrietig is. Gooi het hier maar neer, maar...wees vooral lief voor elkaar.
woensdag 26 juni 2024 om 11:53
Het is alweer een tijdje geleden dat hier iets gepost is.
Ik zit met iets, ga het toch neerzetten hier.
Dochter is al sinds lange tijd bevriend met een meisje. Nu rommelt het de laatste tijd een beetje waardoor dochter naar andere meiden trekt. Deze meiden zijn voor mij 'nieuw' en ken ik dus niet of nauwelijks. Logisch op deze leeftijd, dat weet ik, en er zijn er al velen gepasseerd maar op de een of andere manier vliegt het me nu even aan. Dochter is open en verteld dat veel van hen (maar overigens ook andere vrienden en vriendinnen - en ze heeft het in het verleden ook een aantal keer zelf geprobeerd) vapen. Ik heb daar moeite mee, want ik ben bang dat ze haar ook mee zullen trekken hier in.
Ik weet wel dat ze ten alle tijden haar eigen keuze moet maken en zal maken maar voor mijn idee is de stap kleiner als 'iedereen het doet'. Ik weet ook dat het overal gebeurd en dat je ze er niet of lastig van kunt weerhouden, ondanks gesprekken, voorlichting en zelfs een heel duidelijke 'nee' van ons uit. Hetzelfde geldt voor blowen. Ook dat gebeurd aan de lopende band (niet per se door die vriendinnen) overal en nergens, en ook hier ben ik als de dood dat het trekt.
Het stomme is dat ze aan al deze invloeden ook blootgesteld werd met dat andere meisje, maar op de een of andere manier voelde dat als een veilige haven. Nu dat (tijdelijk?) wegvalt, voelt het voor mij een soort van onveilig, terwijl ik rationeel ook wel weet dat ze met die andere vriendin evengoed kan vapen als ze dat zou willen.
Stom, maar het idee vloog me even aan en ik wilde het hier graag delen.
Ik zit met iets, ga het toch neerzetten hier.
Dochter is al sinds lange tijd bevriend met een meisje. Nu rommelt het de laatste tijd een beetje waardoor dochter naar andere meiden trekt. Deze meiden zijn voor mij 'nieuw' en ken ik dus niet of nauwelijks. Logisch op deze leeftijd, dat weet ik, en er zijn er al velen gepasseerd maar op de een of andere manier vliegt het me nu even aan. Dochter is open en verteld dat veel van hen (maar overigens ook andere vrienden en vriendinnen - en ze heeft het in het verleden ook een aantal keer zelf geprobeerd) vapen. Ik heb daar moeite mee, want ik ben bang dat ze haar ook mee zullen trekken hier in.
Ik weet wel dat ze ten alle tijden haar eigen keuze moet maken en zal maken maar voor mijn idee is de stap kleiner als 'iedereen het doet'. Ik weet ook dat het overal gebeurd en dat je ze er niet of lastig van kunt weerhouden, ondanks gesprekken, voorlichting en zelfs een heel duidelijke 'nee' van ons uit. Hetzelfde geldt voor blowen. Ook dat gebeurd aan de lopende band (niet per se door die vriendinnen) overal en nergens, en ook hier ben ik als de dood dat het trekt.
Het stomme is dat ze aan al deze invloeden ook blootgesteld werd met dat andere meisje, maar op de een of andere manier voelde dat als een veilige haven. Nu dat (tijdelijk?) wegvalt, voelt het voor mij een soort van onveilig, terwijl ik rationeel ook wel weet dat ze met die andere vriendin evengoed kan vapen als ze dat zou willen.
Stom, maar het idee vloog me even aan en ik wilde het hier graag delen.
woensdag 26 juni 2024 om 14:39
Hoe oud is ze, Prikkels? Ik denk dat die invloed overal wel is en het aan je dochter is zo verstandig te zijn om hierin niet mee te gaan. Als het ter sprake komt bv aan de hand van een nieuwsbericht of iets dat zij vertelt kun je erop ingaan en er een gesprek over hebben. Dat is hoe wij dat doen in ieder geval, maar het is al wel even geleden dat hier nieuwe vrienden voorbij zijn gekomen. Het lijkt me in ieder geval goed om open te staan voor een gesprek hierover en haar mening.
Dochter vindt roken en vapen vies en dom van vrienden die eraan beginnen. Maar dat vond ik vroeger ook en ben toch begonnen toen ik 19/20 was (inmiddels al jaren gestopt). Zij is inmiddels wel zo'n beetje 'puber af' (18). Zoon is nog volop puber, maar ik zie niet voor me dat hij hier wel mee zou beginnen, maar zeg nooit nooit.
Weet je ook waarom het rommelt met de andere vriendin?
Dochter vindt roken en vapen vies en dom van vrienden die eraan beginnen. Maar dat vond ik vroeger ook en ben toch begonnen toen ik 19/20 was (inmiddels al jaren gestopt). Zij is inmiddels wel zo'n beetje 'puber af' (18). Zoon is nog volop puber, maar ik zie niet voor me dat hij hier wel mee zou beginnen, maar zeg nooit nooit.
Weet je ook waarom het rommelt met de andere vriendin?
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
woensdag 26 juni 2024 om 14:41
Bij zoon van bijna 15 spelen weer andere dingen, daarvoor starten we het traject om te testen op ADHD. Hier is eerder al een begin mee gemaakt, maar is toen gestopt om eerst te focussen op school met coaching en te leren leren. Maar zoon gaf aan meer te willen, om zeker te weten of er wel of niet 'iets' is. Na de zomer gaan de gesprekken hierover verder met hem en ons, en dan kijken we vanuit daar weer verder.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
donderdag 25 juli 2024 om 17:47
Ik ben benieuwd naar jullie mening.
De vakantie nadert en dochterlief, ruim 13 en emotioneel en lichamelijk een stuk verder, opperde dat ze op vakantie als wij erbij zijn 'toch zeker wel 1 drankje mocht drinken?'
Haar nieuwsgierigheid is enorm en ik ben weleens benieuwd wat jullie zouden antwoorden als je zo'n vraag kreeg. Ik zeg nee.
De vakantie nadert en dochterlief, ruim 13 en emotioneel en lichamelijk een stuk verder, opperde dat ze op vakantie als wij erbij zijn 'toch zeker wel 1 drankje mocht drinken?'
Haar nieuwsgierigheid is enorm en ik ben weleens benieuwd wat jullie zouden antwoorden als je zo'n vraag kreeg. Ik zeg nee.
donderdag 25 juli 2024 om 19:45
Hoi, wat n leuk topic, ik zie het nu pas. Hier een meisje van 16 en een jongen van 14, bijna 15. Wat betreft alcohol zijn wij streng vergeleken met ouders die ik ken. Door me in te lezen overtuigd geraakt van het gevaar van alcohol in het algemeen maar vooral voor het brein in ontwikkeling. Ik drink zelf sinds een half jaar ook nauwelijks meer. Dus nee, de kinderen mogen geen alcohol drinken en ook geen klein slokje of wel als wij erbij zijn. Uit onderzoek blijkt namelijk dat mensen die onder de vleugels van hun ouders beginnen met alcohol echt niet minder drinken later, maar juist meer. Uiteraard zullen ze vast gaan experimenteren (dochter heeft dit al gedaan) maar ik hoop het zo wel af te remmen. In hun sociale kring (ze hockeyen) wordt behoorlijk gedronken, ook door ouders trouwens.
donderdag 25 juli 2024 om 19:52
Wij zijn ook streng op alcohol, het is niet voor niks dat ze de leeftijdsgrens hebben opgekrikt. Zeg ik er meteen bij dat onze kinderen er zelf ook niet zo naar talen, dus in die zin hebben we het makkelijk.
Sommige ouders vinden het oké als hun pubers thuis drinken, maar dat schijnt juist (onbewust) een vrijbrief te zijn voor de jeugd om het ergens anders ook te doen wat 'ouders vinden het thuis ook geen probleem'.
Sommige ouders vinden het oké als hun pubers thuis drinken, maar dat schijnt juist (onbewust) een vrijbrief te zijn voor de jeugd om het ergens anders ook te doen wat 'ouders vinden het thuis ook geen probleem'.
donderdag 25 juli 2024 om 20:01
13?? En dan deze vraag? Ze moet nog 5 jaar wachten!Prikkels schreef: ↑25-07-2024 17:47Ik ben benieuwd naar jullie mening.
De vakantie nadert en dochterlief, ruim 13 en emotioneel en lichamelijk een stuk verder, opperde dat ze op vakantie als wij erbij zijn 'toch zeker wel 1 drankje mocht drinken?'
Haar nieuwsgierigheid is enorm en ik ben weleens benieuwd wat jullie zouden antwoorden als je zo'n vraag kreeg. Ik zeg nee.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 26 juli 2024 om 14:54
Oh leuk, een puber topic. Had hem nog niet gezien, fijn dat hij ophoog is gekomen.
Bij ons thuis hebben we inmiddels 2 pubers. Een dametje van 12 die heel redelijk is, nog niet te veel last van de hormonen. Meneer van 14 is helaas een heel ander verhaal. Hij is altijd al pittig geweest, we roepen altijd dat hij op z'n 2de is begonnen met puberen. Nu het echt zover is, is het pittige nog veel pittiger geworden.
Gelukkig gedraagt hij zich buitenshuis keurig, maar thuis krijgen we (ik, man en zusje) altijd de volle laag. Altijd boos, lekker irriteren, zusje pesten, schelden tegen ons... Geweldig, not. Ik weet dat het bij het losmaken hoort, maar wat komt het soms keihard binnen. Vooral ik kan niets goed doen en bij vrienden thuis is alles veel beter. Hopelijk bedaard meneer weer een beetje en wordt de sfeer in huis weer wat gezelliger.
Bij ons thuis hebben we inmiddels 2 pubers. Een dametje van 12 die heel redelijk is, nog niet te veel last van de hormonen. Meneer van 14 is helaas een heel ander verhaal. Hij is altijd al pittig geweest, we roepen altijd dat hij op z'n 2de is begonnen met puberen. Nu het echt zover is, is het pittige nog veel pittiger geworden.
Gelukkig gedraagt hij zich buitenshuis keurig, maar thuis krijgen we (ik, man en zusje) altijd de volle laag. Altijd boos, lekker irriteren, zusje pesten, schelden tegen ons... Geweldig, not. Ik weet dat het bij het losmaken hoort, maar wat komt het soms keihard binnen. Vooral ik kan niets goed doen en bij vrienden thuis is alles veel beter. Hopelijk bedaard meneer weer een beetje en wordt de sfeer in huis weer wat gezelliger.
vrijdag 26 juli 2024 om 15:16
Nee, zou voor mij ook een nee zijn. Onze zoon wordt over een paar weken achttien, en hij drinkt af en toe vanaf zijn zestiende. Hij is nog nooit over de schreef gegaan gelukkig. Dus hier niet heel star met leeftijd, maar dertien gaat echt te ver. Dat ze emotioneel en lichamelijk een stuk verder is, doet niet ter zake.Prikkels schreef: ↑25-07-2024 17:47Ik ben benieuwd naar jullie mening.
De vakantie nadert en dochterlief, ruim 13 en emotioneel en lichamelijk een stuk verder, opperde dat ze op vakantie als wij erbij zijn 'toch zeker wel 1 drankje mocht drinken?'
Haar nieuwsgierigheid is enorm en ik ben weleens benieuwd wat jullie zouden antwoorden als je zo'n vraag kreeg. Ik zeg nee.
vrijdag 26 juli 2024 om 19:57
Zeker nee. Dochter is 18 en drinkt af en toe wat, maar ze heeft er niet heel veel belangstelling voor. Zoon van 15 heeft wel eens een slokje geprobeerd, maar een glas zeker niet en hij heeft er eigenlijk ook geen belangstelling voor.Prikkels schreef: ↑25-07-2024 17:47Ik ben benieuwd naar jullie mening.
De vakantie nadert en dochterlief, ruim 13 en emotioneel en lichamelijk een stuk verder, opperde dat ze op vakantie als wij erbij zijn 'toch zeker wel 1 drankje mocht drinken?'
Haar nieuwsgierigheid is enorm en ik ben weleens benieuwd wat jullie zouden antwoorden als je zo'n vraag kreeg. Ik zeg nee.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
zaterdag 3 augustus 2024 om 10:00
Nee klopt, doet niet ter zake voor het antwoord maar bedoelde aan te geven dat ze daarom misschien nieuwsgieriger is.Jufjoke schreef: ↑26-07-2024 15:16Nee, zou voor mij ook een nee zijn. Onze zoon wordt over een paar weken achttien, en hij drinkt af en toe vanaf zijn zestiende. Hij is nog nooit over de schreef gegaan gelukkig. Dus hier niet heel star met leeftijd, maar dertien gaat echt te ver. Dat ze emotioneel en lichamelijk een stuk verder is, doet niet ter zake.
Fijn zeg dat die nieuwsgierigheid er bij jouw zoon niet zo is. Dat scheelt discussies en misschien ook zorgen.
zaterdag 3 augustus 2024 om 10:11
Wat ik ook een lastig punt vind is dat onze dochter een lastige prater is als het gaat om gevoelens. Zeg rustig dat ze niet praat en het binnenhoudt. Althans...als ze zich niet goed voelt dan.
We hadden kortgeleden woorden met haar en ze moest huilen. Dit hield nogal lang aan dus ik ging naar haar toe en vroeg of ze zo van slag was van de 'ruzie' (het mag geen naam hebben) en of ik haar kon troosten. Toen zei ze dat ze zeker nier alleen huilde om de ruzie, maar dat ze ook zeker niet zou gaan vertellen wat er nog meer aan de hand was. Dan schiet ik al in de stress, maar ik heb het gelaten met de woorden dat ze altijd bij ons terecht kan.
Een paar dagen terug besloot ik om er nog eens op terug te komen. Zelfde antwoord: ze ging het niet vertellen. Of ik me zorgen moest maken vroeg ik? Nee zei ze. Werd ze soms bedreigd, was er iets met een jongen? Nee dat was het allemaal niet, ze zei alleen dat ze met zichzelf in de knoop zat en dat ze het dan lastig vindt als wij ruzie hebben. Over het hoe en wat wil ze niks zeggen. Ik vraag me af wat er dan is en of dit de waarheid is. Ze heeft uiteraard recht op haar eigen dingen en we kunnen haar niet dwingen te praten, maar ik heb hier een naar gevoel bij. Ze zei dat zelfs haar beste vriendin het ook niet weet. Ik probeer het zo luchtig mogelijk te houden en ze weet dat ze altijd bij ons terecht kan maar toch zit dit me niet helemaal lekker.
Wat zouden jullie doen?
We hadden kortgeleden woorden met haar en ze moest huilen. Dit hield nogal lang aan dus ik ging naar haar toe en vroeg of ze zo van slag was van de 'ruzie' (het mag geen naam hebben) en of ik haar kon troosten. Toen zei ze dat ze zeker nier alleen huilde om de ruzie, maar dat ze ook zeker niet zou gaan vertellen wat er nog meer aan de hand was. Dan schiet ik al in de stress, maar ik heb het gelaten met de woorden dat ze altijd bij ons terecht kan.
Een paar dagen terug besloot ik om er nog eens op terug te komen. Zelfde antwoord: ze ging het niet vertellen. Of ik me zorgen moest maken vroeg ik? Nee zei ze. Werd ze soms bedreigd, was er iets met een jongen? Nee dat was het allemaal niet, ze zei alleen dat ze met zichzelf in de knoop zat en dat ze het dan lastig vindt als wij ruzie hebben. Over het hoe en wat wil ze niks zeggen. Ik vraag me af wat er dan is en of dit de waarheid is. Ze heeft uiteraard recht op haar eigen dingen en we kunnen haar niet dwingen te praten, maar ik heb hier een naar gevoel bij. Ze zei dat zelfs haar beste vriendin het ook niet weet. Ik probeer het zo luchtig mogelijk te houden en ze weet dat ze altijd bij ons terecht kan maar toch zit dit me niet helemaal lekker.
Wat zouden jullie doen?
zaterdag 3 augustus 2024 om 10:14
Hier 1 puber, oudste van bijna 12, na de vakantie gaat hij naar de brugklas. En de jongste is net 10, hij gaat naar groep 7. Hij is voorlopig hoop ik nog geen puber puber
Jongste is wel heel pittig, eigenwijs kind vanaf jongs af aan, terwijl oudste altijd heel rustig is zonder pieken of dalen. Toch wordt hij wel echt puber die heel veel vind. Ik ben dan ook benieuwd wat het vo gaat brengen.
Dus wij staan aan het begin van de pubertijd
Jongste is wel heel pittig, eigenwijs kind vanaf jongs af aan, terwijl oudste altijd heel rustig is zonder pieken of dalen. Toch wordt hij wel echt puber die heel veel vind. Ik ben dan ook benieuwd wat het vo gaat brengen.
Dus wij staan aan het begin van de pubertijd
zaterdag 3 augustus 2024 om 10:17
Hier ook zoon van bijna 14 die alle mogelijke grenzen aan het opzoeken is. "Nee is nee" werkt al jaren niet meer, alles moet beargumenteerd worden en straf resulteert in nog moeilijker gedrag. Zijn ADHD zorgt vooral voor erg impulsief gedrag, hij loopt regelmatig weg en ziet geen gevaar ("Er is toch niets gebeurd?").
We wonen in het buitenland en er is hier heel weinig op het gebied van ondersteuning, dus ik sta er redelijk alleen voor. Een moeilijk karakter zal hij waarschijnlijk wel blijven houden, maar ik hoop dat het feit dat hij erg vroeg begon met puberen betekent dat hij er ook sneller uitkomt!
We wonen in het buitenland en er is hier heel weinig op het gebied van ondersteuning, dus ik sta er redelijk alleen voor. Een moeilijk karakter zal hij waarschijnlijk wel blijven houden, maar ik hoop dat het feit dat hij erg vroeg begon met puberen betekent dat hij er ook sneller uitkomt!
zaterdag 3 augustus 2024 om 10:51
Prikkels schreef: ↑03-08-2024 10:11Wat ik ook een lastig punt vind is dat onze dochter een lastige prater is als het gaat om gevoelens. Zeg rustig dat ze niet praat en het binnenhoudt. Althans...als ze zich niet goed voelt dan.
We hadden kortgeleden woorden met haar en ze moest huilen. Dit hield nogal lang aan dus ik ging naar haar toe en vroeg of ze zo van slag was van de 'ruzie' (het mag geen naam hebben) en of ik haar kon troosten. Toen zei ze dat ze zeker nier alleen huilde om de ruzie, maar dat ze ook zeker niet zou gaan vertellen wat er nog meer aan de hand was. Dan schiet ik al in de stress, maar ik heb het gelaten met de woorden dat ze altijd bij ons terecht kan.
Een paar dagen terug besloot ik om er nog eens op terug te komen. Zelfde antwoord: ze ging het niet vertellen. Of ik me zorgen moest maken vroeg ik? Nee zei ze. Werd ze soms bedreigd, was er iets met een jongen? Nee dat was het allemaal niet, ze zei alleen dat ze met zichzelf in de knoop zat en dat ze het dan lastig vindt als wij ruzie hebben. Over het hoe en wat wil ze niks zeggen. Ik vraag me af wat er dan is en of dit de waarheid is. Ze heeft uiteraard recht op haar eigen dingen en we kunnen haar niet dwingen te praten, maar ik heb hier een naar gevoel bij. Ze zei dat zelfs haar beste vriendin het ook niet weet. Ik probeer het zo luchtig mogelijk te houden en ze weet dat ze altijd bij ons terecht kan maar toch zit dit me niet helemaal lekker.
Wat zouden jullie doen?
Ze is 13 toch? Dat is wel echt een lastige leeftijd voor meisjes. Er gebeurt gewoon heel veel in die koppies en ze veranderen zo hard. Ik denk dat je het goed doet zoals je doet: aangeven dat je er altijd voor haar bent als ze wil praten, een veilige haven bieden. Als ze echt af dreigt te glijden in depressieve gevoelens of ander naars dan uiteraard wel hulp zoeken maar dat lees ik nog niet hier. En ook beseffen dat het een fase is. Vanaf een jaar of 15 gaat het met veel meisjes al wat beter is mijn ervaring!
zaterdag 3 augustus 2024 om 11:21
Leuk! Klets gezellig mee!Winterkoud schreef: ↑03-08-2024 10:14Hier 1 puber, oudste van bijna 12, na de vakantie gaat hij naar de brugklas. En de jongste is net 10, hij gaat naar groep 7. Hij is voorlopig hoop ik nog geen puber puber
Jongste is wel heel pittig, eigenwijs kind vanaf jongs af aan, terwijl oudste altijd heel rustig is zonder pieken of dalen. Toch wordt hij wel echt puber die heel veel vind. Ik ben dan ook benieuwd wat het vo gaat brengen.
Dus wij staan aan het begin van de pubertijd
zaterdag 3 augustus 2024 om 11:22
Ook jij welkom en....succes ,-)Tahini schreef: ↑03-08-2024 10:17Hier ook zoon van bijna 14 die alle mogelijke grenzen aan het opzoeken is. "Nee is nee" werkt al jaren niet meer, alles moet beargumenteerd worden en straf resulteert in nog moeilijker gedrag. Zijn ADHD zorgt vooral voor erg impulsief gedrag, hij loopt regelmatig weg en ziet geen gevaar ("Er is toch niets gebeurd?").
We wonen in het buitenland en er is hier heel weinig op het gebied van ondersteuning, dus ik sta er redelijk alleen voor. Een moeilijk karakter zal hij waarschijnlijk wel blijven houden, maar ik hoop dat het feit dat hij erg vroeg begon met puberen betekent dat hij er ook sneller uitkomt!
zaterdag 3 augustus 2024 om 11:24
Klopt, 13 ja. Nee we hebben totaal niet niet het idee dat ze depressief is. Ze is tijd vrolijk en blij en vol levenslust. Of dat moet poppenkast zijn...maar dat kan ik me lastig voorstellen.Charlotta schreef: ↑03-08-2024 10:51Ze is 13 toch? Dat is wel echt een lastige leeftijd voor meisjes. Er gebeurt gewoon heel veel in die koppies en ze veranderen zo hard. Ik denk dat je het goed doet zoals je doet: aangeven dat je er altijd voor haar bent als ze wil praten, een veilige haven bieden. Als ze echt af dreigt te glijden in depressieve gevoelens of ander naars dan uiteraard wel hulp zoeken maar dat lees ik nog niet hier. En ook beseffen dat het een fase is. Vanaf een jaar of 15 gaat het met veel meisjes al wat beter is mijn ervaring!
Het viel me ook op dat ze ermee kwam toen er thuis wat voorviel dus misschien baalt ze wel van zichzelf op zo'n moment....?
zaterdag 3 augustus 2024 om 20:30
Dat hoop ik ook bij onze zoon, maar ik ben bang dat we pech hebben.
Ik moet wel zeggen dat hij zich op vakantie redelijk gedraagt. Zolang we niet te veel aan hem vragen en hem vooral op z'n mobieltje laten, zweeft er in ieder geval geen donkere onweerswolk door het huisje... En dat valt toch een beetje onder het kopje 'vooruitgang'.
@Prikkels, ik denk dat ik zelf dochter zou laten weten dat ik (jullie) er voor haar zijn (maar dat weet ze al). Hopelijk gaat ze zelf een keer vertellen wat er is, maar ik zou het niet steeds aan haar vragen. Dan heb je kans dat ze er helemaal niet meer over wil praten.
kiki91 wijzigde dit bericht op 03-08-2024 20:34
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
21.18% gewijzigd
maandag 5 augustus 2024 om 21:14
Even stoom afblazen over puberella (12 jaar maar echt al een hele erge, dramatische puber). Ze is nu al sinds gistermiddag ‘heel erg verdrietig en teleurgesteld’ omdat ik gistermiddag voor de grap zei dat ik een bouwkavel te koop zag waar we dan wel ons eigen huis op konden bouwen, vlakbij haar middelbare school.
Hartstikke leuk hoor, zou ik best willen, maar dat is niet iets wat in de planning zit of überhaupt ooit eerder besproken is. We wonen prima waar we wonen en daarnaast heb ik helemaal niet het geld om zelf een huis te bouwen. Maar goed, ik zei dat als geintje, zij reageerde serieus waarop ik meteen al zei dat dat niet in de planning zit.
En sindsdien is ze sikkeneurig, ze is gister zelfs om 9 uur naar bed gegaan (normaal gaat ze in de vakantie niet voor 11 uur naar bed), en ze heeft al meerdere keren gezegd hoe verdrietig ze is.
Terwijl ik denk; we komen net terug van een roadtrip door Amerika van dik 3 weken, we gaan morgen een boot huren en lekker varen, ze gaat volgende week naar een pretpark met een vriendin, ze heeft een megagrote kamer, tweepersoons bed, alles wat ze maar wil. We zijn niet rijk maar we hebben het echt meer dan prima.
Ik probeer haar gevoel serieus te nemen en ik zeg steeds maar dat ik het vervelend voor haar vind dat ze zich zo voelt. Maar stiekem vind ik dit zo stom en verwend en ondankbaar. Drama om niks. Hoort dit er ook bij?
Hartstikke leuk hoor, zou ik best willen, maar dat is niet iets wat in de planning zit of überhaupt ooit eerder besproken is. We wonen prima waar we wonen en daarnaast heb ik helemaal niet het geld om zelf een huis te bouwen. Maar goed, ik zei dat als geintje, zij reageerde serieus waarop ik meteen al zei dat dat niet in de planning zit.
En sindsdien is ze sikkeneurig, ze is gister zelfs om 9 uur naar bed gegaan (normaal gaat ze in de vakantie niet voor 11 uur naar bed), en ze heeft al meerdere keren gezegd hoe verdrietig ze is.
Terwijl ik denk; we komen net terug van een roadtrip door Amerika van dik 3 weken, we gaan morgen een boot huren en lekker varen, ze gaat volgende week naar een pretpark met een vriendin, ze heeft een megagrote kamer, tweepersoons bed, alles wat ze maar wil. We zijn niet rijk maar we hebben het echt meer dan prima.
Ik probeer haar gevoel serieus te nemen en ik zeg steeds maar dat ik het vervelend voor haar vind dat ze zich zo voelt. Maar stiekem vind ik dit zo stom en verwend en ondankbaar. Drama om niks. Hoort dit er ook bij?
maandag 5 augustus 2024 om 21:29
dinsdag 6 augustus 2024 om 16:09
Precies. Ik zou toch even duidelijk maken dat het nu afgelopen is met dat gesip om een niet bestaand huis. Even met beide benen op de grond hoor..
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in