Hoe doen andere ouders dit?

08-09-2023 09:26 83 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Situatie: jouw basisschoolkind (pak 'm beet leeftijd 6-10) speelt elke week met een ander kind. De ene keer bij jou thuis. De andere keer bij het andere kind.
Jouw kind is jarig en nodigt kinderen uit.
Jouw kind nodigt niet het kind uit waar hij/zij elke week mee speelt.

Begeleid jij jouw kind bij die keuze (als in een beetje sturing) of heeft jouw kind geheel en al de vrije keus, ook als dat betekent dat het wekelijkse speelvriendje/vriendinnetje buiten de boot valt?

TO trapt af. Ik stuur daarin enigszins bij. Het vaste speelmaatje komt sowieso en voor de rest mag je lekker kiezen. Idealiter heb ik een maximaal aantal kinderen op zo'n verjaardag. Maar als als dat bijvoorbeeld 7 kinderen zijn en er zijn al 4 vaste speelmaatjes, dan valt er met 3 natuurlijk vrij weinig vrij te kiezen. Ik zal dan eerder kiezen voor meer kinderen op de verjaardag dan voor vaste speelmaatjes buiten de boot laten vallen.

Ik ben benieuwd naar de visie van andere ouders.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaat dit over jouw kind dat niet uitgenodigd is, bij een vriend waar hij/zij veel mee speelt? Of is jouw kind degene die vriend niet wil uitnodigen op zijn/haar feestje?

In het eerste geval zou je kind moeten begeleiden in de teleurstelling.

In het tweede geval zou ik proberen erachter te komen waarom vriend niet wordt uitgenodigd.
Alle reacties Link kopieren Quote
1 keer is genoeg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pijnlijke situatie. Ik zou sturen, maar de beslissing ligt uiteindelijk bij kind.
Het gesprek aangaan over de sociale situatie, de impact van de keuze (verdrietig vriendje) en de mogelijke consequenties (schade aan de relatie). Als kind er dan nog steeds voor kiest om vriendje niet uit te nodigen, so be it. Maar erg leuk gedrag is het natuurlijk niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik niet zou bijsturen had mijn dochter de 80 jarige overbuurvrouw uitgenodigd die haar soms een snoepje gaf. Dus ik denk dat tot 10 jaar het echt wel nodig is om bij te sturen. Kinderen hebben trouwens een heel slecht geheugen, als ze een week niet met een vriendje hebben gespeeld dan wordt die ook niet meegenomen in de uitnodigen. Uit het oog, uit het hart is het bij sommige kinderen. Daar kun je als ouder ook opletten. En bij nieuwe kinderen kan het zo zijn dat ze ze leuk vinden op het moment dat de uitnodigingen uitgedeeld worden, maar wanneer dat feestje is hebben ze er opeens totaal geen klik mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Beetje sturen mag idd best, dat ontdekte ik trouwens pas toen ik de uitnodiging van mijn zoon op het schoolplein aan een moeder gaf : in april en zij zei,
oh wat fantastisch: het is het eerste partijtje waar hij voor wordt uitgenodigd.
Bij ons in de klas besloot een ouder het kinderfeestje van haar kind te vieren op dezelfde dag als waarop een ander kind al de hele klas had uitgenodigd voor haar verjaardagsfeestje.

Sommige ouders kúnnen niet eens het goede voorbeeld geven omdat ze zelf asociaal zijn.

Uiteindelijk liep het goed af en is de hele klas gekomen naar het feestje van het meisje dat had gezegd: dan weet ik tenminste zeker dat iedereen van de klas een keer een kinderfeestje heeft gehad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn zoon is gezegend met de leukste klas van Nederland, iedereen kan goed met elkaar maar ze zijn niet allemaal vrienden. Hij behoort tot een vriendengroep van zeven jongens. Omdat het er zoveel zijn, heeft hij met de een meer dan met de ander. Wij gingen weekend weg met zijn verjaardag en ik had bedacht: zes kinderen totaal is prima... hij had er echter eentje niet uitgenodigd vanwege dit aantal dat ik had opgegeven. Op een gegeven moment vroeg een andere vriend wie er allemaal uitgenodigd waren, dus zoon noemt namen op. Waarop vriend zegt: oh, de hele vriendengroep, behalve X!

Ik vond dat zo lullig en zoon gelukkig ook, dus X ook maar gevraagd. Dan maar beetje proppen tijdens de autorit (2,5 uur enkele reis!) En omdat X zich minder makkelijk beweegt in deze sociale context: meer aandacht voor X en minder ontspannen voor ons. Hij heeft ook geen zwemdiploma, dus in het zwemparadijs was er constant een van ons aan het letten op X etc...

X heeft genoten en hoe meer vrienden, hoe beter je daar kunt buitenspelen. Dus iedereen had er voordeel aan dat X mee was. ( behalve de volwassenen ;))
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoggellia schreef:
08-09-2023 11:29
Sommige ouders kúnnen niet eens het goede voorbeeld geven omdat ze zelf asociaal zijn.
Ja want die ouders deden dat natuurlijk expres, om dat andere meisje een kutverjaardag te bezorgen.

O_o
Pinaco schreef:
08-09-2023 11:33
Ja want die ouders deden dat natuurlijk expres, om dat andere meisje een kutverjaardag te bezorgen.

O_o
Hoe kun je nou perongeluk een feestje plannen op de dag dat je eigen kind is uitgenodigd door een klasgenootje voor een feestje voor de hele klas?
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij een eerder feestje weleens zoon laten kiezen. Na zijn lijstje gezegd: nu wil ik dat je aan een klasgenootje denkt die je wel aardig vindt, maar misschien niet zo ' in je systeem' zit als de usual suspects. Iemand die misschien niet zo vaak wordt uitgenodigd, maar waar je je niet aan ergert want dan heeft diegene ook geen leuke dag...
Zoon kwam met twee namen dus die hebben we ook uitgenodigd :)

Nu moet ik zeggen dat wij wel heel makkelijk zijn met feestjes voor zoon. Met op vakantie gaan zijn we veel zuiniger ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoggellia schreef:
08-09-2023 11:35
Hoe kun je nou perongeluk een feestje plannen op de dag dat je eigen kind is uitgenodigd door een klasgenootje voor een feestje voor de hele klas?
Slecht agenda management.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pinaco schreef:
08-09-2023 11:38
Slecht agenda management.
Dan verzin je als je dat merkt gewoon een andere datum.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Better_Call_Sally schreef:
08-09-2023 09:39
Wekelijks spelen = vriendschap onderhouden. Ik zou hier als ouder de regie pakken en speelmaatje op plek 1 zetten in de lijst en de rest door kind aan laten vullen.

Dit is een uitgelezen moment om sociaal wenselijk gedrag voor te leven.
Dit.
Leuk hoor, kind zelf laten kiezen, maar het blijven kinderen die (sommige) sociale normen nog moeten leren. Aan de ouder om dat gedrag voor te doen. Verder vind ik dit ook een moment om het te hebben over waarom bepaalde kindjes niet, of juist wel, en het samen hebben over hoe het voelt als je niet wordt uitgenodigd etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter 7 jaar oud is onafscheidelijk met het buurjongetje van 1,5 jaar ouder.
Al sinds ze twee is.
Ze spelen thuis erg veel maar nooit echt afgesproken. Eten vaak bij elkaar en soms logeren. Sturen elkaar post van vakantie adressen ect.

Nu vraagt zij het buurjongetje elk jaar op haar feestje. Zij wil hem er graag bij hebben. Hij komt ook altijd.
De buurjongen vraagt haar nooit op zijn feestje. De buurvrouw heeft wel eens gezegd dat er alleen jongens komen uit zijn klas en dat ze denken dat het niet echt leuk voor haar is. Prima ik maak me er niet druk om want kind blijkbaar ook niet.
Ze wil hem zelf wel altijd uitnodigen maar heeft er nog nooit wat over gezegd dat t andersom niet zo is.
where ever you go, go with your heart
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij laten de kinderen zelf kiezen. Hoeveel kinderen ze mogen uitnodigen is een beetje afhankelijk van wat ze willen doen en is niet heel erg strikt. Onze kinderen noemen hun vaste speelmaatjes altijd direct als eerste. Ik zou raar opkijken als ze dat niet zouden doen en zou dan wel willen weten waarom niet. Afhankelijk van de argumentatie zou ik hierin ook wel bijsturen. Of ze hun broertjes/zusjes uitnodigen mogen ze ook zelf kiezen. Als die niet mee gaan regelen we voor hun wat anders leuks.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ceester schreef:
08-09-2023 11:31
Mijn zoon is gezegend met de leukste klas van Nederland, iedereen kan goed met elkaar maar ze zijn niet allemaal vrienden. Hij behoort tot een vriendengroep van zeven jongens. Omdat het er zoveel zijn, heeft hij met de een meer dan met de ander. Wij gingen weekend weg met zijn verjaardag en ik had bedacht: zes kinderen totaal is prima... hij had er echter eentje niet uitgenodigd vanwege dit aantal dat ik had opgegeven. Op een gegeven moment vroeg een andere vriend wie er allemaal uitgenodigd waren, dus zoon noemt namen op. Waarop vriend zegt: oh, de hele vriendengroep, behalve X!

Ik vond dat zo lullig en zoon gelukkig ook, dus X ook maar gevraagd. Dan maar beetje proppen tijdens de autorit (2,5 uur enkele reis!) En omdat X zich minder makkelijk beweegt in deze sociale context: meer aandacht voor X en minder ontspannen voor ons. Hij heeft ook geen zwemdiploma, dus in het zwemparadijs was er constant een van ons aan het letten op X etc...

X heeft genoten en hoe meer vrienden, hoe beter je daar kunt buitenspelen. Dus iedereen had er voordeel aan dat X mee was. ( behalve de volwassenen ;))
Mijn zoon was 2 jaar geleden kind X :cry:
Van zijn (toen nog) groepje vriendjes was hij de enige die niet uitgenodigd werd (auto was vol oid)
De andere jongens vonden het ook raar en heel sneu voor hem. Hij was ook zo verdrietig
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
08-09-2023 12:48
Mijn zoon was 2 jaar geleden kind X :cry:
Van zijn (toen nog) groepje vriendjes was hij de enige die niet uitgenodigd werd (auto was vol oid)
De andere jongens vonden het ook raar en heel sneu voor hem. Hij was ook zo verdrietig
Ja juist, dat zou onze X ook zijn geweest denk ik. En toen vriend B het zo hardop zei, dacht ik ook: dan maar opgepropt zitten in één van de autos, dan maar niet alleen maar relaxen voor ons... Dat het toevallig degene is waar onze zoon het minste mee heeft ( van die hele groep)... X is nog steeds een vriend van hem en hoort gewoon bij de groep... achteraf ook zooooo blij dat we ruimte hebben gemaakt :)

Ik vind feestjes juist een uitgelezen kans om wat inclusiever te zijn... achteraf denk ik ook: what was I thinking????
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit jaar heb ik voor het eerst bijgestuurd bij mijn oudste dochter.
Bij mijn jongste is er vrijwel nooit gedoe. Alle meiden in haar klas zijn dikke vriendinnetjes, dus in principe is iedereen gewoon uitgenodigd.
Echter kwam 1 vriendinnetje hier nagenoeg wekelijks over de vloer, andersom kon nooit bij haar gespeeld worden vanwege lullige smoesjes. De laatste keer spelen voor vriendinnetje jarig was, was er iets voorgevallen wat ik aan moeder terugkoppelde (denk aan brutaal gedrag). Prompt werd dochter niet uitgenodigd ‘want auto zit vol’. Toen heb ik later wel bijgestuurd omdat de vriendschap meer van een kant kwam en wij dienden als verkapte babysitter.

Oudste wordt sinds groep 4 vrijwel nergens meer uitgenodigd. Reden is onbekend, want ze is wel goed om af en toe na school mee af te spreken, als een ander kind niet kan.
Dit jaar heb ik haar laten kiezen: óf een feestje thuis met een groep meiden, of twee besties kiezen waar ze het meest mee speelt en dat we een duurdere activiteit buitenshuis gaan doen. Ze heeft nu voor het laatste gekozen en zit er totaal niet mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou eerst naar de reden vragen waarom mijn kind het speelmaatje niet wil uitnodigen. Als blijkt dat er iets is voorgevallen zou ik meedenken hoe we dit kunnen oplossen. Want dan zal het probleem wel wat breder zijn dan alleen het feestje. En ik zou de andere kant belichten: hoe zou jij het andersom vinden?

Ik zou niet gaan dwingen het kind uit te nodigen als mijn kind het écht écht niet wil, want volgens mij doe je daar uiteindelijk niemand een plezier mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo even een wat uitgebreide reactie: het gaat om een kind van 9 (!) en het is inderdaad mijn kind dat niet is uitgenodig. Voor mezelf heb ik daar weinig moeite mee, maar omdat kind er wel last heeft, heb ik dat ook. En dan niet ten aanzien van die 9-jarige. Maar wel ten aanzien van de ouders.

@meisjemetdeparel: Nee, het zijn geen gedwongen afspraakjes. De kinderen spelen elke dag op school met elkaar. En elke week bij een van de twee thuis. Dit is al het tweede jaar op rij. En ook het tweede jaar dat de ouders het dus blijkbaar normaal vinden dat de kinderen samen spelen, maar het niet nodig vinden om bij te sturen.

@kipzonderkop: Zo herken ik het inderdaad van vroeger. De populairen uitnodigen in hoop op de ladder te stijgen. Wat nooit gebeurde natuurlijk. Ik heb geen zicht op wie het kind wel heeft uitgenodigd. En dat maakt mij ook niet uit. Maar ik vind dit gewoon heel raar en is absoluut 180 graden anders dan hoe ik mijn kind leer om te gaan met anderen/andere kinderen.
Nog even los van dat ik dus niet mee doe aan kinderpolitiek zoals jij dat omschrijft. Ondanks dat ik liever een maximaal aantal kinderen aanwezig heb, zou ik dus eerder kiezen voor 1 te veel dan 1 te weinig.

@Better_call_sally: Helemaal mee eens. Ik leer mijn kind de waarde van vriendschappen en relaties. Dit valt daar dus absoluut niet onder wat mij betreft. Zo ga je niet met elkaar om. Ook niet als je 9 bent. En daar mag je als ouder best in voorleven.

@Doreia,Destiny en Brombear: Inderdaad. Mocht kind een van de vaste speelafspraakjes niet uitnodigen dan praten wij daar samen over.

@Lucifee: Rotstreek is inderdaad een juiste omschrijving.

@Dr.Browns: Ik voel me er voor mezelf niet zo rot onder. Ik vind het meer wat over de andere ouders zeggen dat ze het blijkbaar niet nodig vinden hun kind hier een beetje bij te sturen. Ik vind het vooral rot voor kind dat hier dus zichtbaar last van heeft. En tuurlijk leer ik mijn kind over de teleurstellingen van het leven. En ook hoe je daar mee om moet leren gaan.
Hier inderdaad ook een beetje in het midden van de pikorde. Het is sowieso geen klas met populairen en niet populairen. Daar is deze school erg goed mee. Kind heeft een aantal speelmaatjes. Waarvan twee vaste. Dat zou een no-brainer moeten zijn (is het voor ons in ieder geval wel).
Mooi wat jij gedaan hebt toen je dochter 5 werd.

@Zoggelia: ik word blij van jou reactie "dat je altijd even oplet dat er niet iemand buiten de boot valt". Precies hoe wij erin staan.

@Viva-life 22: Het eerste dus. Het tweede zou hier sowieso niet voorkomen. Daar is waar ik bijstuur. Ook met 9 jaar. Uiteraard begeleid ik bij teleurstelling. Dat vooropgesteld. Maar ik leer het dus ook anders te doen. Zo ga je niet met vriendschappen om.

@Pinaco: Hier dus niet "so be it". Prima om kinderen niet uit te nodigen. Niet prima om kinderen buiten te sluiten met wie je wekelijks thuis speelt.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou in dit geval toch met de ouders gaan praten.
Zeker als je zoon verdrietig is.

Jullie zijn geen gratis oppas, dat vriendje altijd bij jullie komt of iets dergelijks? Er is geen sprake van etiketjes? Geen sprake van wel / geen zwemdiploma of iets anders?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo even een wat uitgebreide reactie: het gaat om een kind van 9 (!) en het is inderdaad mijn kind dat niet is uitgenodig. Voor mezelf heb ik daar weinig moeite mee, maar omdat kind er wel last heeft, heb ik dat ook. En dan vooral ten aanzien van de ouders. Ik vind echt dat ze steken laten vallen (zo, dat is eruit).

Vergelijk het met jezelf. Je gaat elke week met een vriendin shoppen en lekker in de stad een bakkie doen. En dan krijg je een appje: "Ja, ik nodig je dit jaar niet uit op mijn verjaardag, er komen al andere vriendinnen en anders wordt het zo druk en de hapjes te duur." Op de dag dat je dat normaal vindt en je er geen enkele moeite mee hebt, mag je mij als ouder erop aanspreken dat het onzin is dat ik dit zuur vind voor mijn kind.

Gelukkig heb ik de kwaliteiten om kind te begeleiden in de teleurstelling. Ik geef aan dat dit soort dingen bij het leven horen. Maar ik leer wel degelijk mijn kind dat wij op een andere manier met vriendschappen omgaan.

Ik ben blij om te lezen dat de meeste andere ouders enige sturing ook niet heel gek vinden op deze leeftijd.


@meisjemetdeparel: Nee, het zijn geen gedwongen afspraakjes. De kinderen spelen elke dag op school met elkaar. En elke week bij een van de twee thuis. Dit is al het tweede jaar op rij. En ook het tweede jaar dat de ouders het dus blijkbaar normaal vinden dat de kinderen samen spelen, maar het niet nodig vinden om bij te sturen.

@kipzonderkop: Zo herken ik het inderdaad van vroeger. De populairen uitnodigen in hoop op de ladder te stijgen. Wat nooit gebeurde natuurlijk. Ik heb geen zicht op wie dat andere kind wel allemaal heeft uitgenodigd. En dat maakt mij ook niet uit. Ik vind vooral dit gewoon heel raar en is absoluut 180 graden anders dan hoe ik mijn kind leer om te gaan met anderen/andere kinderen.
Nog even los van dat ik dus niet mee doe aan kinderpolitiek zoals jij dat omschrijft. Ondanks dat ik liever een maximaal aantal kinderen aanwezig heb, zou ik dus eerder kiezen voor 1 te veel dan 1 te weinig.

@Better_call_sally: Helemaal mee eens. Ik leer mijn kind de waarde van vriendschappen en relaties. Dit valt daar dus absoluut niet onder wat mij betreft. Zo ga je niet met elkaar om. Ook niet als je 9 bent. En daar mag je als ouder best in voorleven. En dan niet eens sociaal wenselijk gedrag. Maar gewoon sociaal gedrag.

@Doreia,Destiny en Brombear: Inderdaad. Mocht kind een van de vaste speelafspraakjes niet uitnodigen dan praten wij daar samen over.

@Lucifee: Rotstreek is inderdaad een juiste omschrijving. Al heb ik meer moeite met de ouders in deze.

@Dr.Browns: Ik voel me er voor mezelf niet zo rot onder. Ik vind het meer wat over de andere ouders zeggen dat ze het blijkbaar niet nodig vinden hun kind hier een beetje bij te sturen. Ik vind het vooral rot voor kind dat hier dus zichtbaar last van heeft. En tuurlijk leer ik mijn kind over de teleurstellingen van het leven. En ook hoe je daar mee om moet leren gaan.
Hier inderdaad ook een beetje in het midden van de pikorde. Het is sowieso geen klas met populairen en niet populairen. Daar is deze school erg goed mee. Kind heeft een aantal speelmaatjes. Waarvan twee vaste. Dat zou een no-brainer moeten zijn (is het voor ons in ieder geval wel).
Mooi wat jij gedaan hebt toen je dochter 5 werd.

@Zoggelia: ik word blij van jou reactie "dat je altijd even oplet dat er niet iemand buiten de boot valt". Precies hoe wij erin staan.

@Viva-life 22: Het eerste dus. Het tweede zou hier sowieso niet voorkomen. Daar is waar ik bijstuur. Ook met 9 jaar. Uiteraard begeleid ik bij teleurstelling. Dat vooropgesteld. Maar ik leer het dus ook anders te doen. Zo ga je niet met vriendschappen om.

@Pinaco: Hier dus niet "so be it". Prima om kinderen niet uit te nodigen. Niet prima om kinderen buiten te sluiten met wie je wekelijks thuis speelt.

@Ceester: Wow. Een ouder naar mijn hart.

@Calvijn: Ik voel je pijn. Dat is hier gelukkig - voor kind - niet aan de orde. Maar echt over my dead body dat ik dat zou laten gebeuren als ouder.

@Alouette: Wat is dwingen in deze? Als je kind zo af en toe eens speelt met een ander kind, tja dan is dwingen inderdaad niet handig. Maar elke week. Over en weer? Zachte dwang is dan op die leeftijd toch echt aan de orde.

Iedereen die ik niet persoonlijk heb beantwoord ook bedankt.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
Better_Call_Sally schreef:
08-09-2023 09:39
Wekelijks spelen = vriendschap onderhouden. Ik zou hier als ouder de regie pakken en speelmaatje op plek 1 zetten in de lijst en de rest door kind aan laten vullen.

Dit is een uitgelezen moment om sociaal wenselijk gedrag voor te leven.
Ik ook. Mijn jongste heeft ook nogal onnavolgbare keuzes hierin. Kind dat hem buitensluit er perse bij willen hebben ten koste van lief en hondstrouw vriendje.
Gaat m niet worden.
Honolulu schreef:
08-09-2023 16:20
Zo even een wat uitgebreide reactie: het gaat om een kind van 9 (!) en het is inderdaad mijn kind dat niet is uitgenodig. Voor mezelf heb ik daar weinig moeite mee, maar omdat kind er wel last heeft, heb ik dat ook. En dan niet ten aanzien van die 9-jarige. Maar wel ten aanzien van de ouders.


Wat verdriet voor hem... Ik heb het ook weleens aan de hand gehad, dochter speelde vaak en intensief met een van haar beste vriendinnen en is een maand vóór die vriendin jarig. Toen mijn dochter jarig was is er een hele buts vriendinnen op dochters feestje komen slapen, incl dat meisje. Ze was zelfs het weekend ervoor meegeweest naar ons vakantiehuisje in de bossen.

Een paar weken later doe ik een bak koffie met haar moeder na school en vertelde ze in geuren en kleuren dat ze de dag erna het feestje van haar kind ging vieren. Ze besefte zich denk ik toen pas dat ze het tegen mij had en dat mijn kind niet was uitgenodigd, schrok en prevelde een 'Jammer dat jouw kind niet mee kon, auto was vol'.

Ik zei gelijk dat als dat het argument was ik met liefde had gereden, maar dat ik het echt vervelend vond er op deze manier achter te komen, dat ik me niiet voor kon stellen dat je iemand zó passeert en dat je er dan nog niet eens een berichtje aan waagt. Ik dacht natuurlijk veel meer, maar ik hield de eer aan mezelf. Ik ben er 's-avonds na het eten met mijn kind voor gaan zitten en was benieuwd naar haar gevoel. Ze was heel verdrietig maar heeft het het meisje nooit nagedragen, het kind is de jaren erna gewoon uitgenodigd geweest door haar.

De vriendschap met haar moeder heeft er wel een knauw door gekregen, moet ik eerlijk bekennen. Ik vind het nog steeds een hele stomme actie van haar. Kinderachtig misschien, maar á la.
Alle reacties Link kopieren Quote
Durft kind te vragen waarom hij/zij niet mocht komen? Of mag komen als nog in de toekomst is?
Met 9 jaar is dat ook goed om te leren, soms moet je dingen uitvragen.
Jaja.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven