Kinderen
alle pijlers
Hoe moe ben jij met een kind?
maandag 25 juli 2022 om 13:48
Situatieschets: Man en ik hebben een super leuke peuter samen We zijn beide rustige personen. Een actieve peuter, hoe leuk ook, vréét energie. Zoveel energie dat we na bedtijd echt gebroken zijn en nergens meer fut voor hebben. De babytijd was zwaar met weinig slaap, maar de hele dag achter een peuter aanrennen is een andere orde van zwaarheid. Wij vragen ons af of het wel normaal is dat we altijd zó moe zijn. We hadden dit vroeger trouwens ook al als we naar een verjaardag geweest waren bijvoorbeeld (door de drukte). Echter met een kind lijkt het wel alsof we nóóit meer kunnen opladen. Wordt dit ooit beter? Hoe ervaren jullie dit?
dinsdag 26 juli 2022 om 18:13
Het verschil met wat ik in dit topic lees is bijvoorbeeld dat ik niet het idee heb dat ik allerlei dingen niet kan doen, omdat ik kinderen heb. Hier wordt bijvoorbeeld gesteld dat je nooit meer iets kan doen wat je zelf wil. Maar waarom zou dat niet kunnen? Ik sta daar zelf heel anders in en mijn man ook.Woez schreef: ↑26-07-2022 13:12Nee je zegt dat het moederschap een heel andere betekenis voor jou heeft.
Dus vertel.
Wat is de betekenis voor jou, en wat verschilt het met anderen?
En dat een moeder doodop is (wat heel normaal is met slapeloze nachten, en overdag een vliegensvlugge ontdekkende peuter in leven houden), wil natuurlijk niet zeggen dat ze niet gelukkig is met het ouderschap.
Ze kan nog steeds zijn/haar zegeningen tellen, dol zijn op kind, genieten van de lach vh kind etc etc.
dinsdag 26 juli 2022 om 18:22
dinsdag 26 juli 2022 om 18:32
Het leven is net literatuur. Je hebt round characters en flat characters, en met die laatsten kun je discussiëren tot je een ons weegt, maar dat is volkomen zinloos.
dinsdag 26 juli 2022 om 18:32
Voor een deel is het wel maakbaar. Niet de situatie an sich, wel hoe je ermee omgaat. Om de situatie van TO als voorbeeld te stellen, je kunt vrij gemakkelijk minder moe worden als je gaat afwisselen met je partner. In plaats van er allebei constant achteraan te rennen, de hele dag door, kun je afspraken maken, zodat je allebei kunt uitrusten. Simpel, maar doeltreffend.
dinsdag 26 juli 2022 om 18:49
Goh. Hoe dan? Hoe doen jullie kinderen het zonder vriendjes met bijbehorende partijtjes en sportclub?ValerieVogel schreef: ↑26-07-2022 13:11Maar dat is maar een heel korte tijd voor de meeste ouders, dat ze echt slaaptekort hebben. Met twee kinderen hebben wij dat bijvoorbeeld maar een half jaartje gehad in de babytijd, dat is te overzien.
Verder kun je het zo gek maken als je zelf wil. Met drie kinderen die alledrie twee jaar borstvoeding krijgen en vervolgens op allerlei sporten zitten, vriendjes hebben, verjaardagen en partijtjes, activiteiten op school en wat allemaal niet meer, kan ik me voorstellen dat je kapotmoe bent. Dat is precies de reden dat wij ons leven anders hebben ingericht.
dinsdag 26 juli 2022 om 18:50
dinsdag 26 juli 2022 om 19:30
Niet drie kinderen krijgen. Niet fulltime werken. Niet een baan aannemen waarbij je drie maanden per jaar in het buitenland zit. Niet een baan aannemen waarbij je constant omringd bent met honderden mensen, terwijl je een introvert bent. Niet een basisschool uitzoeken op 5km afstand. Niet drie sporten en een muziekinstrument per kind. Dat soort dingetjes.
Als ik hoor hoe ouders hun leven inrichten met hun kinderen, dan word ik al doodmoe alleen bij het horen van de verhalen.
dinsdag 26 juli 2022 om 19:42
Allemaal niet. Ik vraag hoe je het wél doet.ValerieVogel schreef: ↑26-07-2022 19:30Niet drie kinderen krijgen. Niet fulltime werken. Niet een baan aannemen waarbij je drie maanden per jaar in het buitenland zit. Niet een baan aannemen waarbij je constant omringd bent met honderden mensen, terwijl je een introvert bent. Niet een basisschool uitzoeken op 5km afstand. Niet drie sporten en een muziekinstrument per kind. Dat soort dingetjes.
Als ik hoor hoe ouders hun leven inrichten met hun kinderen, dan word ik al doodmoe alleen bij het horen van de verhalen.
dinsdag 26 juli 2022 om 19:46
Vreemd....dat lees ik nergens, dat to niet zou afwisselen met partner, is wel één van jouw stokpaardjes.ValerieVogel schreef: ↑26-07-2022 18:32Voor een deel is het wel maakbaar. Niet de situatie an sich, wel hoe je ermee omgaat. Om de situatie van TO als voorbeeld te stellen, je kunt vrij gemakkelijk minder moe worden als je gaat afwisselen met je partner. In plaats van er allebei constant achteraan te rennen, de hele dag door, kun je afspraken maken, zodat je allebei kunt uitrusten. Simpel, maar doeltreffend.
dinsdag 26 juli 2022 om 20:04
Kan allemaal prima zonder moe te worden.ValerieVogel schreef: ↑26-07-2022 19:30Niet drie kinderen krijgen. Niet fulltime werken. Niet een baan aannemen waarbij je drie maanden per jaar in het buitenland zit. Niet een baan aannemen waarbij je constant omringd bent met honderden mensen, terwijl je een introvert bent. Niet een basisschool uitzoeken op 5km afstand. Niet drie sporten en een muziekinstrument per kind. Dat soort dingetjes.
Als ik hoor hoe ouders hun leven inrichten met hun kinderen, dan word ik al doodmoe alleen bij het horen van de verhalen.
dinsdag 26 juli 2022 om 20:23
Ik ben 5 jaar lang moe geweest. Onze zoon werd altijd wakker in de nacht en ook altijd vroeg, tussen 5 en 6 begon de dag voor hem. Mijn man bleek daarna een hartritmestoornis te hebben, maar dat wisten we toen nog niet en dus had ik de keus tussen zelf te weinig slapen, 6 van de 7 nachten of genoeg slapen en een zeer moeie en intens chagerijnige man te hebben, waardoor het thuis ook niet gezelliger werd. Dus ik koos zeker 6 van de 7 nachten voor zelf te weinig slapen. Soms sliep ik bij door om 8 of 9 uur al te gaan slapen.
En leuk hoor kinderen die zichzelf vermaken. Dat kan mijn zoon inmiddels redelijk en hij is nu 8. Als baby wilde hij al continu gedragen worden of in ieder geval iemand in de buurt. Snel verveeld, temperamentvol en zeer volhardend. Dus moe zijn van 1 kind kan zeker. Wel hebben man en ik altijd elkaar afgewisseld, elkaar hobbies en tijd voor onszelf gegund en hielden het zo vol. Maar zwaar vond ik het wel en ik heb ook in periodes gedacht dat ik vond dat ik eigenlijk net teveel van mezelf moest inleveren. Inmiddels is de balans weer prima, maar dat slechte slapen en elke nacht wakker gemaakt worden, in combinatie met een pittig kind, dat vond ik wel zwaar.
En leuk hoor kinderen die zichzelf vermaken. Dat kan mijn zoon inmiddels redelijk en hij is nu 8. Als baby wilde hij al continu gedragen worden of in ieder geval iemand in de buurt. Snel verveeld, temperamentvol en zeer volhardend. Dus moe zijn van 1 kind kan zeker. Wel hebben man en ik altijd elkaar afgewisseld, elkaar hobbies en tijd voor onszelf gegund en hielden het zo vol. Maar zwaar vond ik het wel en ik heb ook in periodes gedacht dat ik vond dat ik eigenlijk net teveel van mezelf moest inleveren. Inmiddels is de balans weer prima, maar dat slechte slapen en elke nacht wakker gemaakt worden, in combinatie met een pittig kind, dat vond ik wel zwaar.
dinsdag 26 juli 2022 om 20:32
Dit is echt heel moeilijk te begrijpen blijkbaar.Sjaantje37 schreef: ↑25-07-2022 14:38Het is toch gewoon voor iedereen anders? De een heeft meer energie dan de ander en het ene kind is het andere niet.
Ik was doodmoe.
dinsdag 26 juli 2022 om 20:37
Dat lees je idd nergens, want het is iets wat hier ingevuld wordt. Wij doen niet alles samen, wij wisselen echt wel af.
En ja, wij hebben ook vaak gebroken nachten. Dat zal ook bijdragen aan de vermoeidheid. En ook al wisselen we af, ik word tóch wakker van ieder snikje of huiltje. Ook al gaat mijn man er dan uit. Iets met een soort intern alarmsysteem.
poezenvriend9 wijzigde dit bericht op 26-07-2022 20:45
28.45% gewijzigd
dinsdag 26 juli 2022 om 20:40
Oh gezellig ben jij er ook weer?ValerieVogel schreef: ↑26-07-2022 18:13Het verschil met wat ik in dit topic lees is bijvoorbeeld dat ik niet het idee heb dat ik allerlei dingen niet kan doen, omdat ik kinderen heb. Hier wordt bijvoorbeeld gesteld dat je nooit meer iets kan doen wat je zelf wil. Maar waarom zou dat niet kunnen? Ik sta daar zelf heel anders in en mijn man ook.
dinsdag 26 juli 2022 om 20:46
Ik krijg nu ook een Aha Erlebnis. Gauw wegwezen hier, lekker zwoegen op m’n fulltime baan en m’n drie honderd jaar borstgevoede kinderen.
dinsdag 26 juli 2022 om 21:22
Ik heb een kennis, werkt 50 uur in de week (zegt ze, het gaat eerder richting de 80 60), heeft 3 kinderen, een hond en is nooit moe.
Ik verdenk haar van een vorm van adhd, altijd vol energie. Zelfs tijdens haar bevallingsverlof ging ze alweer aan het werk, ze vond die 10 weken veel te lang.
Dus ja, dat soort mensen bestaan.
Alleen resliseert deze kennis van mij zich dat ze enorme mazzel heeft met haar karakter en hoeveelheid energie en dat zij een uitzondering is.
Dit i.t.t. de übermoeder hier op het topic, die denkt dat het haar eigen verdienste is.
Ik verdenk haar van een vorm van adhd, altijd vol energie. Zelfs tijdens haar bevallingsverlof ging ze alweer aan het werk, ze vond die 10 weken veel te lang.
Dus ja, dat soort mensen bestaan.
Alleen resliseert deze kennis van mij zich dat ze enorme mazzel heeft met haar karakter en hoeveelheid energie en dat zij een uitzondering is.
Dit i.t.t. de übermoeder hier op het topic, die denkt dat het haar eigen verdienste is.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 26 juli 2022 om 21:23
In dat geval: helemaal goed, maar het gaat in dit topic om vrouwen die totaal gesloopt zijn. Dan is het handig om andere keuzes te maken en betere afspraken te maken met je partner of als deze er niet is, je netwerk te vergroten.
dinsdag 26 juli 2022 om 21:25
Je schrijft: Echter met een kind lijkt het wel alsof we nóóit meer kunnen opladen.Poezenvriend9 schreef: ↑26-07-2022 20:37Dat lees je idd nergens, want het is iets wat hier ingevuld wordt. Wij doen niet alles samen, wij wisselen echt wel af.
En ja, wij hebben ook vaak gebroken nachten. Dat zal ook bijdragen aan de vermoeidheid. En ook al wisselen we af, ik word tóch wakker van ieder snikje of huiltje. Ook al gaat mijn man er dan uit. Iets met een soort intern alarmsysteem.
Waarom kan dat niet als je elkaar afwisselt?
dinsdag 26 juli 2022 om 21:34
Maar daar kún je helemaal niks aan doen. Het feit dat ik me nooit gesloopt of moe voel komt nou niet doordat ik de dingen zo goed verdeeld en geregeld heb, of over een netwerk beschik of zulke fantastische afspraken heb gemaakt. Het is gewoon geluk. En niet eens m.b.t. het hebben van makkelijke, zoete kindertjes die met 2.5 jaar al doorsliepen. Het moe-zijn zelf, dat is gewoon heel persoonlijk bepaald naar mijn idee. En daar heb je geluk of pech mee.ValerieVogel schreef: ↑26-07-2022 21:23In dat geval: helemaal goed, maar het gaat in dit topic om vrouwen die totaal gesloopt zijn. Dan is het handig om andere keuzes te maken en betere afspraken te maken met je partner of als deze er niet is, je netwerk te vergroten.
dinsdag 26 juli 2022 om 21:38
Mee eens.Elfilin schreef: ↑26-07-2022 21:34Maar daar kún je helemaal niks aan doen. Het feit dat ik me nooit gesloopt of moe voel komt nou niet doordat ik de dingen zo goed verdeeld en geregeld heb, of over een netwerk beschik of zulke fantastische afspraken heb gemaakt. Het is gewoon geluk. En niet eens m.b.t. het hebben van makkelijke, zoete kindertjes die met 2.5 jaar al doorsliepen. Het moe-zijn zelf, dat is gewoon heel persoonlijk bepaald naar mijn idee. En daar heb je geluk of pech mee.
Wat ik wel denk is dat ouders tegenwoordig veel vaker hun kind op nummer 1 zetten en zichzelf op nummer 2.
Wat dat betreft was (en ben) ik een egoïstische moeder: ik sta zelf nog steeds op nummer 1.
Hier hebben de kinderen bijvoorbeeld nog heel lang regelmatig in de box gezeten, zodat ik iig ff rustig kon poepen of douchen of koken.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 26 juli 2022 om 21:39
Het kan dat jij geluk hebt, dat het je makkelijk afgaat.Elfilin schreef: ↑26-07-2022 21:34Maar daar kún je helemaal niks aan doen. Het feit dat ik me nooit gesloopt of moe voel komt nou niet doordat ik de dingen zo goed verdeeld en geregeld heb, of over een netwerk beschik of zulke fantastische afspraken heb gemaakt. Het is gewoon geluk. En niet eens m.b.t. het hebben van makkelijke, zoete kindertjes die met 2.5 jaar al doorsliepen. Het moe-zijn zelf, dat is gewoon heel persoonlijk bepaald naar mijn idee. En daar heb je geluk of pech mee.
Maar daar gaat dit topic niet over. Het gaat over moeders die het zwaar hebben en oververmoeid zijn. Binnen die context kun je van alles doen om hier beter mee te leren omgaan. Of je kunt bepaalde zaken in je leven anders aanvliegen, of veranderen, waardoor je minder vermoeid raakt.
Het is alles behalve gezond om meerdere jaren zo voort te gaan, dat kan iedere dokter je vertellen.
dinsdag 26 juli 2022 om 21:44
Het gaat mij helemaal niet "makkelijk af". Ik bedoel alleen te zeggen dat ik geen fysieke moeheid ervaar. En dat je daar dus volgens mij heel weinig invloed op hebt. Net als heel veel anderen ervaar ik ook gewoon dat ik geprikkeld ben, erdoor heen heb gezeten, momenten heb gehad dat ik het helemaal niet leuk vond etc. Maar geen moeheid. Zoals ik ook geen moeheid voel als ik een intercontinentale vlucht heb gehad of lang heb autogereden of de hele dag heb geholpen met verhuizen.ValerieVogel schreef: ↑26-07-2022 21:39Het kan dat jij geluk hebt, dat het je makkelijk afgaat.
Maar daar gaat dit topic niet over. Het gaat over moeders die het zwaar hebben en oververmoeid zijn. Binnen die context kun je van alles doen om hier beter mee te leren omgaan. Of je kunt bepaalde zaken in je leven anders aanvliegen, of veranderen, waardoor je minder vermoeid raakt.
Het is alles behalve gezond om meerdere jaren zo voort te gaan, dat kan iedere dokter je vertellen.
Daarentegen ervaar ik wel weer gauw fysieke pijn. Daar zal ongetwijfeld ook wel een béétje tegen te doen zijn, maar ik ben er van overtuigd dat dingen als moeheid en pijn in eerste plaats gewoon echt biologische/persoonlijke aanleg zijn.
dinsdag 26 juli 2022 om 22:00
Ik ben echt gezegend want allebei mijn kinderen, die ik vanaf de babytijd alleen heb opgevoed, zijn kennelijk goede slapers. Want ik was in de eerste jaren eigenlijk nooit moe. Nu moet ik wel zeggen dat ik ook een erg gemakzuchtige moeder ben dus ik liet mijn kinderen bijvoorbeeld in mijn bed slapen, dan sliepen ze binnen no time weer. Met mijn oudste was het zelfs zo erg dat ik soms wakker schrok van hem omdat hij aan zelfbediening deed, qua borstvoeding.
Am Yisrael Chai!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in