Kinderen
alle pijlers
Hoe voelde het na de tropenjaren?
dinsdag 8 juli 2025 om 20:29
Met een peuter en een baby zitten wij midden in de tropenjaren. Ik merk dat, hoe veel ik ook van ze hou, ik vaak snak naar de fase dat de kinderen wat groter zijn. De gebroken nachten, het de hele dag "aan staan", weinig tijd voor jezelf etc vind ik soms zwaar.
En dus fantaseer ik over alle vrijheid en rust die ik straks zal gaan hebben, maar mogelijk zie ik het veel te rooskleurig.
Daarom mijn vraag:
Hoe vonden jullie de tijd na de tropenjaren? Waardeerde je de vrijheid / rust die je weer wat meer had extra? Of kwam dat gevoel eigenlijk nooit meer terug? En had het bijv. effect op jullie relatie?
Ik hoor graag jullie ervaringen!
En dus fantaseer ik over alle vrijheid en rust die ik straks zal gaan hebben, maar mogelijk zie ik het veel te rooskleurig.
Daarom mijn vraag:
Hoe vonden jullie de tijd na de tropenjaren? Waardeerde je de vrijheid / rust die je weer wat meer had extra? Of kwam dat gevoel eigenlijk nooit meer terug? En had het bijv. effect op jullie relatie?
Ik hoor graag jullie ervaringen!
woensdag 9 juli 2025 om 09:26
Met maar 1,5 jaar tussen de kids, en moeilijke baby & peutertijd, hebben wij de tropenjaren ook echt zo ervaren. Maar het is echt tijdelijk!
Ik weet nog een vakantie toen de jongste 3 was, en net geen middagslaapje meer nodig had. De udste net geen 5, laatste keer buiten de schoolvakanties op vakantie.
We konden voor het eerst gemakkelijk de hele dag op pad, in plaats van alleen 's ochtens of 's middags (kids sliepen altijd heel slecht ergens anders dan in bed). Dit betekende rustig opstaan in de ochtend, met plezier een uurtje rijden naar een mooie plek, we konden een "lange" wandeling maken waar we zelf echt van genoten, een picknick was leuk want de kids konden zelf spelen. 's avonds staken we de BBQ aan en dronken we een biertje, terwijl de kids speelden zelf in de tuin van ons huisje. Toen keken we elkaar aan en zeiden: ja, de tropenjaren zijn echt voorbij!
Twee jaar eerder nog, konden we de jongste letterlijk geen 10 sec alleen laten op vakantie. Als je naar de wc wilde moest je de ander vragen om op te letten.
Dus ja, je krijgt echt heel veel meer tijd. Klein voorbeeld: kids kunnen zichzelf aankleden terwijl ik me aankleed (ipv: kind aankleden, dan jezelf aankleden terwijl je elke 10 sec kind red of kind huilend in de box zet, of je moet het met zijn 2en doen en omstebeurt aankleden).
Je krijgt dus vooral veel meer tijd om even een minuutje adem te halen, volwassen gesprekken te hebben en normale dingen te doen. Dat is wat ik echt miste in de tropenjaren. ("ik kan mezelf niet horen denken door de drukte".)
Natuurlijk komen er andere dingen voor terug, maar zijn 'grotere' dingen die je dus ook beter kan inplannen. (ipv: ik heb nog geen 10 sec voor mezelf 's ochtends, is het: ik heb geen hele avond voor mezelf deze week).
Qua teamsporten enzo: we kozen zoveelmogelijk activiteiten uit waar ze zelf naartoe konden fietsen, of wat paste in ons schema. Of ik bracht een kind naar sport en ging dan zelf een rondje hardlopen. (in de babytijd kon sporten echt alleen als ze op kdv zaten, of de ander thuis was). Er is veel meer planning (wat moeten ze mee naar school?) maar de basisdingen gaan makkelijker (ze kunnen zelf eten, ik hoef ze niet te voeren).
Nu op het VO is het helemaal makkelijk en zelfstanding qua basisdingen. Je krijgt er natuurlijk andere problemen voor terug (na een dag werken nog samen franse woordjes stampen, bijvoorbeeld).
De inhoud wordt groter en complexer: nu zal ik misschien tijdens een werkdag zitten denken over de huiswerkproblemen, terwijl ik in de babytijd niet tijdens werktijd denk over de luiers.
Ik weet nog een vakantie toen de jongste 3 was, en net geen middagslaapje meer nodig had. De udste net geen 5, laatste keer buiten de schoolvakanties op vakantie.
We konden voor het eerst gemakkelijk de hele dag op pad, in plaats van alleen 's ochtens of 's middags (kids sliepen altijd heel slecht ergens anders dan in bed). Dit betekende rustig opstaan in de ochtend, met plezier een uurtje rijden naar een mooie plek, we konden een "lange" wandeling maken waar we zelf echt van genoten, een picknick was leuk want de kids konden zelf spelen. 's avonds staken we de BBQ aan en dronken we een biertje, terwijl de kids speelden zelf in de tuin van ons huisje. Toen keken we elkaar aan en zeiden: ja, de tropenjaren zijn echt voorbij!
Twee jaar eerder nog, konden we de jongste letterlijk geen 10 sec alleen laten op vakantie. Als je naar de wc wilde moest je de ander vragen om op te letten.
Dus ja, je krijgt echt heel veel meer tijd. Klein voorbeeld: kids kunnen zichzelf aankleden terwijl ik me aankleed (ipv: kind aankleden, dan jezelf aankleden terwijl je elke 10 sec kind red of kind huilend in de box zet, of je moet het met zijn 2en doen en omstebeurt aankleden).
Je krijgt dus vooral veel meer tijd om even een minuutje adem te halen, volwassen gesprekken te hebben en normale dingen te doen. Dat is wat ik echt miste in de tropenjaren. ("ik kan mezelf niet horen denken door de drukte".)
Natuurlijk komen er andere dingen voor terug, maar zijn 'grotere' dingen die je dus ook beter kan inplannen. (ipv: ik heb nog geen 10 sec voor mezelf 's ochtends, is het: ik heb geen hele avond voor mezelf deze week).
Qua teamsporten enzo: we kozen zoveelmogelijk activiteiten uit waar ze zelf naartoe konden fietsen, of wat paste in ons schema. Of ik bracht een kind naar sport en ging dan zelf een rondje hardlopen. (in de babytijd kon sporten echt alleen als ze op kdv zaten, of de ander thuis was). Er is veel meer planning (wat moeten ze mee naar school?) maar de basisdingen gaan makkelijker (ze kunnen zelf eten, ik hoef ze niet te voeren).
Nu op het VO is het helemaal makkelijk en zelfstanding qua basisdingen. Je krijgt er natuurlijk andere problemen voor terug (na een dag werken nog samen franse woordjes stampen, bijvoorbeeld).
De inhoud wordt groter en complexer: nu zal ik misschien tijdens een werkdag zitten denken over de huiswerkproblemen, terwijl ik in de babytijd niet tijdens werktijd denk over de luiers.
woensdag 9 juli 2025 om 10:04
9 en 10 hier, wat meer rust geeft is dat ze meer zelf kunnen, naar een vriendinnetje fietsen, lekker buiten spelen zonder toezicht, even alleen thuis zijn, een boterham smeren of appel snijden, dat soort dingen. Dat is erg fijn.
Tegelijkertijd is de begintijd simpeler, omdat je dan zorgt voor voedsel en liefde, en eigenlijk is dat de basis
nu ze ouder zijn spelen sociale dingen, op school en daarbuiten. Maar het is heel fijn dat je met grotere kinderen kunt praten, dingen kunt afspreken etc.
Tegelijkertijd is de begintijd simpeler, omdat je dan zorgt voor voedsel en liefde, en eigenlijk is dat de basis
nu ze ouder zijn spelen sociale dingen, op school en daarbuiten. Maar het is heel fijn dat je met grotere kinderen kunt praten, dingen kunt afspreken etc.
woensdag 9 juli 2025 om 10:41
Ik vond een nieuwe fase van vrijheid, toen ze beiden op het VO zaten en je samen weer wat gemakkelijker even wat gaat drinken op een zondagmiddag. Geen oppas nodig, gewoon zomaar de deur uitlopen. Minder afstemming nodig. En ook geen Ga Jij Sporten of ik? Nee hoor, we kunnen ook allebei weg. Ze redden zich wel even.
Moet zeggen, dat ze ook een nacht alleen laten wel echt lang duurde, jongste vond dat veel te lang toch te spannend. Nou ja, dan maar niet. Of met oppas/logeren elders.
En het VO brengt wel weer serieuze problemen mee, oudste zat lang niet goed in haar vel (en dat is een enorm understatement) dat is moeilijk. Maar verder vond ik de puberjaren eigenlijk wel leuk. Dan zie je ook echt, dat wat je er in gestopt hebt, naar boven komen.
En tegen de tijd, dat ze leuke semi-volwassenen zijn... gaan ze op kamers
(en dan nog is de zorg niet weg hoor. Dan loop ik toch te denken aan dat ze Statistiek nog moeten halen. Of ze eindelijk een betere kamer vinden. Belt er eentje met gedoe in de vrienden groep. Of gezeik op het werk)
Moet zeggen, dat ze ook een nacht alleen laten wel echt lang duurde, jongste vond dat veel te lang toch te spannend. Nou ja, dan maar niet. Of met oppas/logeren elders.
En het VO brengt wel weer serieuze problemen mee, oudste zat lang niet goed in haar vel (en dat is een enorm understatement) dat is moeilijk. Maar verder vond ik de puberjaren eigenlijk wel leuk. Dan zie je ook echt, dat wat je er in gestopt hebt, naar boven komen.
En tegen de tijd, dat ze leuke semi-volwassenen zijn... gaan ze op kamers
(en dan nog is de zorg niet weg hoor. Dan loop ik toch te denken aan dat ze Statistiek nog moeten halen. Of ze eindelijk een betere kamer vinden. Belt er eentje met gedoe in de vrienden groep. Of gezeik op het werk)
woensdag 9 juli 2025 om 11:43
Dit zou ik geschreven kunnen hebben. Kinders zijn inmiddels het huis uit.Lady*Voldemort schreef: ↑08-07-2025 22:17Ik vond het allemaal wel leuk eigenlijk. Alleen die eerste babytijd niet, die vond ik zo saai. Maar dat was ook zo weer voorbij. En voor de rest niks geen tropenjaren of ratraces of zo hoor.
"Just because something is typed - whether it is typed on a business card or typed in a newspaper or book - this does not mean it is true.” (The Wide Window - Lemony Snicket)
woensdag 9 juli 2025 om 11:59
Onze nest is een cabrioMyLittlePony schreef: ↑09-07-2025 11:47Hier ook geen tropenjaren. En mijn vrouw vond zelfs de baby-tijd niet saai.
Wat hier veel harder er in hakt, is het lege nest.
Er vliegt nog van alles in & uit.
Ben op het punt gekomen, dat ik het ook fijn vind, als ze weer even naar hun eigen plekken vertrekken.
woensdag 9 juli 2025 om 12:00
Niet alles gelezen en zit niet lekker in mijn vel. Misschien dus niet helemaal eerlijk.
Maar ik vond een baby die vaak vaker werd en een peuter beter voor mijn relatie dan nu drukte met 2 tieners. Ondanks de eigen dingen ben je nog bezig met het gezins ritme, meer agendas en vooral wanneer eet wie en kunnen ze zelf ergens naar en vandaan.
Toen ze kleiner waren had mijn relatie het (veel) beter. Zit nu volop dit aan te pakken, want het gaat niet (meer) van zelf. Ik ervaar zelf de regeldingen als stoorfactor. Maar hoor van genoeg mensen dat ze juist in de tienerjaren hun relatie heel goed vinden gaan.
Maar ik vond een baby die vaak vaker werd en een peuter beter voor mijn relatie dan nu drukte met 2 tieners. Ondanks de eigen dingen ben je nog bezig met het gezins ritme, meer agendas en vooral wanneer eet wie en kunnen ze zelf ergens naar en vandaan.
Toen ze kleiner waren had mijn relatie het (veel) beter. Zit nu volop dit aan te pakken, want het gaat niet (meer) van zelf. Ik ervaar zelf de regeldingen als stoorfactor. Maar hoor van genoeg mensen dat ze juist in de tienerjaren hun relatie heel goed vinden gaan.
woensdag 9 juli 2025 om 12:02
Lila-Linda schreef: ↑09-07-2025 11:59Onze nest is een cabrio
Er vliegt nog van alles in & uit.
Ben op het punt gekomen, dat ik het ook fijn vind, als ze weer even naar hun eigen plekken vertrekken.
hier is het ook genuanceerd, maar dan anders: mijn vrouw ervaart echt moeite met het lege nest, ik vind het heerlijk. En ik ben dol op mijn zoons hoor, dat is het niet.
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
woensdag 9 juli 2025 om 12:06
Snap ik hoor. Ik bedoelde het meer naar TO toe, als aanvulling. Ik moest wel lachen om je samenvatting. Heel herkenbaar allemaal. Maar ik dacht: nu denkt TO misschien dat het allemaal kommer en kwel is, omdat ze het nu als zwaar ervaart.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑09-07-2025 09:22Natuurlijk was en is er veel plezier. Ik heb echt van elke fase genoten. En nu ze uitvliegen geniet ik nog steeds.
En het was druk, en is dat met vlagen nog steeds. Twee van de drie zitten nu in een traject van nieuwbouw gekocht en komen om advies over het meerwerk. Wat zouden ze zelf kunnen met hulp van vader, wat moeten ze laten doen? Is de prijs reëel of kan het anders en goedkoper?
De kinderen die al uitgevlogen zijn wonen heel klein, hebben niet alles nog zelf een komen geregeld iets lenen. Altijd precies onder etenstijd, ja ze lusten ook wel wat...
Ook dat blijft genieten!
woensdag 9 juli 2025 om 12:16
Ik vond de eerste jaren ook tropenjaren. Maar ben misschien ook minder een baby/dreumes moeder. Ik mopperde wel eens bij een collega, maar zij zei dan: kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen. Maar toen bleek dat zij niet werkte toen haar kinderen klein waren en de meeste vriendinnen/buurvrouwen ook niet. En oma werkte ook niet en kwam ook regelmatig langs. Dus dan heb je regelmatig je handen vrij om even een boodschap te doen, naar de kapper te gaan enz. (Supermarkten waren toen ‘s avonds niet open en online boodschappen doen bestond ook nog niet). De basisschooltijd vond ik heerlijk. Ook druk, maar niet dat continue zorgen en meer nachtrust.
Meer momenten je handen vrij, even iets voor jezelf kunnen doen.
Meer momenten je handen vrij, even iets voor jezelf kunnen doen.
woensdag 9 juli 2025 om 12:23
Ik had het heel even, maar eigenlijk al heel snel niet meer.MyLittlePony schreef: ↑09-07-2025 12:02
Wel een beetje weemoed, dat de tijd dat je ze 'hebt', maar zo kort is.
Ik vond heel veel echt heel erg leuk.
woensdag 9 juli 2025 om 12:48
Ik vond dat ook echt niet zo heel fijn, dat lege nest. Mijn man kon dat een stuk beter handelen.MyLittlePony schreef: ↑09-07-2025 12:02
Inmiddels hebben we parttime een volle bak , met kleinkinderen die heel dichtbij wonen waardoor we ook heel veel oppassen buiten de vaste oppasdagen door. Mijn man verzucht geregeld dat we beter zelf weer kleine kinderen hadden kunnen nemen. Ik vind het heerlijk , al is het soms ook best wel heel veel omdat we ook werken, soms iets voor onze ouders moeten doen, je ook je vrienden hebt of weleens helemaal niks wil doen . We hebben in ieder geval het gevoel dat we het nu drukker hebben dan toen we zelf in de kleine kinderen zaten. Ook omdat er altijd wel iemand iets wil lenen, een klusje heeft, vraagt of je voor taxi kunt spelen etc….
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 9 juli 2025 om 13:38
Altijd als ik lees hoe jij over je gezinsleven/familie spreekt dan moet ik een beetje glimlachen. Het klinkt zo gezellig en fijn, alle generaties dichtbij elkaar, over en weer voor elkaar zorgen. Heel liefdevol!blijfgewoonbianca schreef: ↑09-07-2025 12:48Ik vond dat ook echt niet zo heel fijn, dat lege nest. Mijn man kon dat een stuk beter handelen.
Inmiddels hebben we parttime een volle bak , met kleinkinderen die heel dichtbij wonen waardoor we ook heel veel oppassen buiten de vaste oppasdagen door. Mijn man verzucht geregeld dat we beter zelf weer kleine kinderen hadden kunnen nemen. Ik vind het heerlijk , al is het soms ook best wel heel veel omdat we ook werken, soms iets voor onze ouders moeten doen, je ook je vrienden hebt of weleens helemaal niks wil doen . We hebben in ieder geval het gevoel dat we het nu drukker hebben dan toen we zelf in de kleine kinderen zaten. Ook omdat er altijd wel iemand iets wil lenen, een klusje heeft, vraagt of je voor taxi kunt spelen etc….
woensdag 9 juli 2025 om 13:58
blijfgewoonbianca schreef: ↑09-07-2025 12:48Ik vond dat ook echt niet zo heel fijn, dat lege nest. Mijn man kon dat een stuk beter handelen.
Inmiddels hebben we parttime een volle bak , met kleinkinderen die heel dichtbij wonen waardoor we ook heel veel oppassen buiten de vaste oppasdagen door. Mijn man verzucht geregeld dat we beter zelf weer kleine kinderen hadden kunnen nemen. Ik vind het heerlijk , al is het soms ook best wel heel veel omdat we ook werken, soms iets voor onze ouders moeten doen, je ook je vrienden hebt of weleens helemaal niks wil doen . We hebben in ieder geval het gevoel dat we het nu drukker hebben dan toen we zelf in de kleine kinderen zaten. Ook omdat er altijd wel iemand iets wil lenen, een klusje heeft, vraagt of je voor taxi kunt spelen etc….
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
woensdag 9 juli 2025 om 15:07
Ik heb 3 kinderen in 3jaar en 2 maanden gebaard en dat was soms wel eens aanpoten maar de echte tropenjaren kwamen pas toen onze jongste op zijn 14de het nodig vond het het niveau van puberen wat omhoog te gooien. Het zou me niks verbazen als dat wat jaren van mijn leven heeft gekost, en nog nu hij 21 is. We mogen nu bij hem op bezoek met bezoekuur, vreselijk vind ik het.
woensdag 9 juli 2025 om 15:23
Ja dit, ik kon mijn babies wel groot kijken. Niet dat ik ze toen niet leuk vond. Maar met de pubers kan ik enorm lachen. En nee, ik heb geen standaard gezin. Alle kinderen een ander etiketje. En ik denk dat dat veel energie heeft gekost (maar een vergelijking heb ik niet). Maar nu ze puber zijn en hun eigen ideeën beginnen te ontwikkelen, vind ik echt heel erg leuk.Lady*Voldemort schreef: ↑08-07-2025 23:05Ik vond de pubertijd juist ontzettend leuk. Ik ben dol op pubers. De mijne zijn intussen adolescenten geworden en dat is best wel saai.
woensdag 9 juli 2025 om 15:55
Het hangt natuurlijk ook heel erg van je kinderen af, en van jezelf en je man wat je makkelijker ligt. De een is een huilbaby, de ander slaapt binnen no-time de nacht door. De een heeft een dramatische pubertijd, de andere puber is juist leuk en makkelijk. Je kan er als ouder wel iets aan doen (en je doet je best), maar veel ook niet.
woensdag 9 juli 2025 om 16:03
Ik vond het hebben van kleine kinderen heel fijn. Toen ze naar de basisschool gingen waren ze wat meer zelfstandig maar had je ze toch nog veel om je heen. Ook dat vond ik een fijne tijd. Nu zijn het pubers. Ik vind het lastig dat ze hun eigen weggaan. Ik heb ze graag om me heen. De uitjes en vakanties die we samen hebben vind ik heerlijk. Net als de gesprekken en als ze vrienden meebrengen. Ik herleef ook helemaal mijn eigen jeugd via hun. Ik geniet van hoe ze de wereld ontdekken.
Een dochter is niet altijd even gelukkig. Dat is voor ons ook loodzwaar. Zwaarder dan de gebroken nachten, en de zorgen die we ooit om wat dan ook hebben gehad. Kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen is dan zeker ook bij ons van toepassing. Ik zou zo terug willen naar 10 jaar geleden.
Een dochter is niet altijd even gelukkig. Dat is voor ons ook loodzwaar. Zwaarder dan de gebroken nachten, en de zorgen die we ooit om wat dan ook hebben gehad. Kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen is dan zeker ook bij ons van toepassing. Ik zou zo terug willen naar 10 jaar geleden.
woensdag 9 juli 2025 om 18:38
Ja, ik denk dat die uitspraak ook daar met name om gaat. Uiteraard is het anders als er bv serieuze medische issues spelen, maar bij kleine kinderen zijn zorgen toch vaak van het kaliber ‘wil niet slapen, is gevallen, heeft honger’. En als je oudere kinderen hebt komen er dingen waar je heel moeilijk grip op hebt, foute omgeving, drank/drugs/roken, depressies, pesten. Slechte relaties, geen baan kunnen vinden. Allemaal dingen die ene grote impact hebben, en waar je als ouder weinig aan kunt doen, maar die wel je kind heel ongelukkig kunnen maken.Sabine schreef: ↑09-07-2025 16:03Ik vond het hebben van kleine kinderen heel fijn. Toen ze naar de basisschool gingen waren ze wat meer zelfstandig maar had je ze toch nog veel om je heen. Ook dat vond ik een fijne tijd. Nu zijn het pubers. Ik vind het lastig dat ze hun eigen weggaan. Ik heb ze graag om me heen. De uitjes en vakanties die we samen hebben vind ik heerlijk. Net als de gesprekken en als ze vrienden meebrengen. Ik herleef ook helemaal mijn eigen jeugd via hun. Ik geniet van hoe ze de wereld ontdekken.
Een dochter is niet altijd even gelukkig. Dat is voor ons ook loodzwaar. Zwaarder dan de gebroken nachten, en de zorgen die we ooit om wat dan ook hebben gehad. Kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen is dan zeker ook bij ons van toepassing. Ik zou zo terug willen naar 10 jaar geleden.
Toen mijn kind 2,5 was, had ze een paar weken dat ze niet alleen wilde slapen. Toen ben ik maar op een matras naast gaan liggen. En toen heb ik inderdaad wel eens gedacht: ‘ach ja, ik lig liever in mijn bed, maar er komen vast momenten waarop ik zou willen dat ik alle problemen in haar wereld zo makkelijk op kon lossen als er naast gaan liggen’.
woensdag 9 juli 2025 om 18:45
Ik heb eigenlijk bij mijn pubers altijd wel vertrouwen gehad in hun eigen probleemoplossend vermogen. Ik zorgde alleen wel dat ik met ze in gesprek bleef, zonder meteen te oordelen. En als het naar mijn smaak dan toch uit de klauw dreigde te lopen greep ik in overleg met de puber in. Maar zo verschrikkelijk vaak is dat niet nodig geweest.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
woensdag 9 juli 2025 om 19:57
Ik weet nog heel goed hoe de tropenjaren waren, toch had ik toen voor mijn gevoel veel meer tijd voor mezelf.
Nu de kinderen wat groter zijn (8 & 12), zitten we midden in de sportclubs, muziekles, vrijwilligerswerk dat daarbij komt kijken, commissies op school, vriendjes die met regelmaat blijven logeren, de middelbare school is meer hectisch dan de basisschool met extra's en huiswerk/toetsen...
Partner en ik hebben alleen de vrijdag geen verplichtingen met de kinderen bedenk ik me nu...
Ook qua opvoeding wordt het veel meer complex. Vriendjes die ineens niet leuk doen, verliefdheid, internet...
Dat ze klein waren kon ik het sporten voor mezelf heel makkelijk combineren, nu moet er echt goed gepland worden. Zelfde geldt voor een dagje spontaan naar de stad, dat gaat nu gewoon niet meer! Ik denk dat wij over een jaar of 8 het minder druk zullen hebben, dan is de jongste 16 jaar.
Nu de kinderen wat groter zijn (8 & 12), zitten we midden in de sportclubs, muziekles, vrijwilligerswerk dat daarbij komt kijken, commissies op school, vriendjes die met regelmaat blijven logeren, de middelbare school is meer hectisch dan de basisschool met extra's en huiswerk/toetsen...
Partner en ik hebben alleen de vrijdag geen verplichtingen met de kinderen bedenk ik me nu...
Ook qua opvoeding wordt het veel meer complex. Vriendjes die ineens niet leuk doen, verliefdheid, internet...
Dat ze klein waren kon ik het sporten voor mezelf heel makkelijk combineren, nu moet er echt goed gepland worden. Zelfde geldt voor een dagje spontaan naar de stad, dat gaat nu gewoon niet meer! Ik denk dat wij over een jaar of 8 het minder druk zullen hebben, dan is de jongste 16 jaar.
woensdag 9 juli 2025 om 21:24
Ik kan niet wachten tot ze beiden op de basisschool zitten. Wij zijn nu bezig van 6 tot 8, soms zelfs langer om de kinderen in bed te krijgen. Daarna gaan wij al snel zelf slapen omdat ze ook nog eens wakker worden tussen 5 en 6 
Alleen al het vooruitzicht op betere nachtrust zou al veel verschil maken. Ik denk eigenlijk dat ik beter ga op de problemen die ze later tegenkomen dan in de fase waar ik nu in zit.
En ja, natuurlijk komen er sporten, afspraakjes etc. Maar daar heb je zelf ook invloed op hoeveel keer per week je dat wil lijkt me?
Waar ik wel tegenop zie zijn de dingen die bij de basisschool komen kijken. Vragen van school of je mee wil helpen met dit of dat, appgroepen, weer iets moeten meenemen etc.
Alleen al het vooruitzicht op betere nachtrust zou al veel verschil maken. Ik denk eigenlijk dat ik beter ga op de problemen die ze later tegenkomen dan in de fase waar ik nu in zit. En ja, natuurlijk komen er sporten, afspraakjes etc. Maar daar heb je zelf ook invloed op hoeveel keer per week je dat wil lijkt me?
Waar ik wel tegenop zie zijn de dingen die bij de basisschool komen kijken. Vragen van school of je mee wil helpen met dit of dat, appgroepen, weer iets moeten meenemen etc.
woensdag 9 juli 2025 om 21:46
Klinkt heftig, sterkteNyco schreef: ↑09-07-2025 15:07Ik heb 3 kinderen in 3jaar en 2 maanden gebaard en dat was soms wel eens aanpoten maar de echte tropenjaren kwamen pas toen onze jongste op zijn 14de het nodig vond het het niveau van puberen wat omhoog te gooien. Het zou me niks verbazen als dat wat jaren van mijn leven heeft gekost, en nog nu hij 21 is. We mogen nu bij hem op bezoek met bezoekuur, vreselijk vind ik het.
woensdag 9 juli 2025 om 23:40
Ik had een pand, dus dat was niet zo prettig. Zijn eerste jaar vond ik niet super, daarna een aantal jaren heel leuk. Toen hij naar de basisschool ging een klein beetje gedoe, maar hij hoefde gelukkig maar 1 jaar naar de kleuters. Zodra hij wat extra uitdaging kreeg en helemaal zodra hij in groep 3 zat, smooth sailing! Ik ben de basisschool nog steeds dankbaar voor hoe ze ( de meeste mensen van school in ieder geval) met hem zijn omgegaan. We hebben heel veel geluk gehad.
Nu einde eerste klas, hij is nog steeds gelukkig en zijn leven past hem goed. Ik ben benieuwd wat er komt als hij echt gaat puberen.
Vooral het eerste jaar was een tropenjaar hier, maar dat kwam eigenlijk niet echt door kind. Ook hebben wij maar 1 kind, ik denk dat dat het aantal en de intensiteit van de tropenjaren ook verlaagt.
Nu einde eerste klas, hij is nog steeds gelukkig en zijn leven past hem goed. Ik ben benieuwd wat er komt als hij echt gaat puberen.
Vooral het eerste jaar was een tropenjaar hier, maar dat kwam eigenlijk niet echt door kind. Ook hebben wij maar 1 kind, ik denk dat dat het aantal en de intensiteit van de tropenjaren ook verlaagt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
