Kinderen
alle pijlers
Huismoeder worden?
vrijdag 15 november 2024 om 22:08
Hi allemaal, even op zoek naar advies/herkenning. Ik zou heel graag een tweede kindje willen, mocht dat gegund zijn. Maar mijn man twijfelt hierover omdat we het beide nu al best wel zwaar vinden, combinatie werk en zorgen voor een peuter. Hij geeft aan dat als ik stop met werken dat hij dan wel misschien een tweede kind wil.
Ik vind het zelf ook best wel zwaar werken in combinatie met het moederschap, ook omdat ik best wat stress ervaar op mijn werk. Als ik stop met werken heeft dat natuurlijk wel een impact op de financiën en ben ik volledig afhankelijk van mijn man. Ik ben ook bang dat wanneer mijn kind(eren) groot zijn, het dan ook moeilijker is om een baan te vinden omdat ik er dan een tijd tussenuit ben geweest. Heeft iemand anders dit ook, iemand advies?
Ik vind het zelf ook best wel zwaar werken in combinatie met het moederschap, ook omdat ik best wat stress ervaar op mijn werk. Als ik stop met werken heeft dat natuurlijk wel een impact op de financiën en ben ik volledig afhankelijk van mijn man. Ik ben ook bang dat wanneer mijn kind(eren) groot zijn, het dan ook moeilijker is om een baan te vinden omdat ik er dan een tijd tussenuit ben geweest. Heeft iemand anders dit ook, iemand advies?
dinsdag 26 november 2024 om 13:32
In mijn familie is er maar precies één generatie huismoeder geweest, de generatie van mijn ouders. Mijn oma werkte in de fabriek zodat de familie bepaalde luxe kon krijgen (vakanties, alle kinderen vervolgonderwijs). Alle vrouwen voor haar waren landarbeider: die werkten op het land tussen het baren en zorgen door. Aan de andere kant van mijn familie waren het keuterboeren zonder personeel, dus daar werkten alle vrouwen uiteraard ook.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
dinsdag 26 november 2024 om 13:37
Ja natuurlijk moet het betaald worden, maar zolang dat prima kan, wat maakt het dan uit of het eten 50-50 betaald wordt door mijn man en mij, of 100% door hem, of 100% door mij? Het gaat erom dat het betaald wordt, lijkt mij dan.
dinsdag 26 november 2024 om 13:47
Er is wel opvang, maar dan moet het kind naar een kdv. Als dat een reden is om te stoppen, dan wil je gewoon niet blijven werken.Tulpje22 schreef: ↑26-11-2024 10:06Dat weet ik dus allemaal niet. Ik hoorde enkel het verhaal dat zij misschien stopt met werken omdat het lastig is de opvang rond te krijgen. Dus niet dat híj stopt/mindert met werken omdat er geen opvang is. Ik vind het gewoon zo zonde dat de vrouw dan stopt. Ze is nog jong, net haar opleiding afgerond, leuke baan gevonden, en dan leg je dat nu neer en ga je hele dagen thuis bij de baby zitten? Goed, misschien vindt ze dat ook leuk hoor, dat kan natuurlijk, maar ik zou het zelf toch wel veel fijner vinden er ook nog bij te werken.
dinsdag 26 november 2024 om 18:20
Callmecrazy schreef: ↑26-11-2024 12:01Als je erover nadenkt klinkt het gewoon als een gigantische scam: werken, zodat je andere mensen kunt betalen om voor je kind te zorgen, om te kunnen gaan werken. Ik snap eigenlijk nooit waarom we dat zo normaal zijn gaan vinden.
Nou, in de bv Nederland moet al het werk gedaan worden. We kunnen ook mensen van buiten Nederland daarvoor inhuren. Maar die moeten ook wonen, krijgen kinderen die naar school moeten, gezondheidszorg, voedsel. Dus met het inhuren van die mensen neemt de hoeveelheid werk alleen maar toe. Door als huidige groep inwoners meer te gaan werken neem de hoeveelheid werk af.
Kies maar!
dinsdag 26 november 2024 om 19:36
Ik werk helemaal niet om iemand anders te kunnen betalen om voor mijn kind te zorgen. Ik werk omdat ik dan voor de andere zaken in ons leven een kan zorgen. En zodat ik ook nog voor mezelf kan zorgen als ik oud word. En om dat te kunnen doen, betaal ik iemand om gedeeltelijk voor het welzijn van kind te zorgen als ik er niet ben.
Dat geromantiseerde beeld van ‘vroeger hielp de hele buurt mee’ is gedeeltelijk waar, maar betekent wel dat je zelf ook mee moet doen. Toen onze kinderen naar school gingen, stelde de buurvrouw ook voor om allebei 1 dag beide kinderen op te vangen zodat ze minder naar de BSO hoefden. Ik zag dat helemaal niet zitten. Dan heb ik elke vrije dag nog een extra kind erbij, wat niet het mijne is. Als ik een keer iets met mijn eigen kind wil gaan doen, moet buurmeisje ook mee. Als ik een keer iets van mijn werk heb, moet ik voor twee kinderen opvang regelen. En kind zou dan op de andere dag dus altijd bij buren moeten spelen. Daar had ze ook geen zin in, ‘want op de BSO kan ik gewoon kiezen met wie ik wil spelen, of gewoon chillen op de bank mama’.
Ik zie oprecht niet wat er beter is aan opvang door buurvrouw Tiny en oudtante Truus dan door de opgeleide leiding van de BSO. Ik zeg altijd dat zij gewoon het betaalde deel van mijn ‘village’ zijn.
Hetzelfde geldt voor andere dingen. Je kunt minder werken en meer zelf doen. Maar ik haal heel weinig voldoening uit stofzuigen, op grote schaal eten verbouwen en mijn huis schilderen. Dus betaal ik de werkster, de supermarkt en de schilder. En om aan dat geld te komen doe ik iets wat ik heel veel leuker vind dan deze taken, namelijk mijn betaalde werk.
En nee, niemands kleinkinderen zullen direct zeggen dat ze blij zijn dat oma gewerkt heeft. Maar ze zullen wel blij zijn dat oma tevreden is, en niet gefrustreerd rondloopt omdat ze haar talenten totaal niet heeft kunnen benutten zoals meerdere mensen hier beschreven over hun (groot)moeder. Dat oma rond kan komen, en niet afhankelijk is van hun ouders om te kunnen eten. Dat hun ouders en daarmee zijzelf geleerd hebben dat vrouwen ook gewoon zelfstandige wezens zijn, die voor zichzelf kunnen zorgen.
Natuurlijk, ook niemand zal beweren dat kinderen er gelukkiger van worden als ouders meer geld hebben maar daarom echt nooit thuis zijn (als in: beiden bv 60-70 uur per week werken). Maar dat komt ook helemaal niet zo veel voor. In Nederland gaan maar heel weinig kinderen 5 dagen naar een vorm van opvang. En er zit heel veel tussen dat en helemaal stoppen met werken.
Dat geromantiseerde beeld van ‘vroeger hielp de hele buurt mee’ is gedeeltelijk waar, maar betekent wel dat je zelf ook mee moet doen. Toen onze kinderen naar school gingen, stelde de buurvrouw ook voor om allebei 1 dag beide kinderen op te vangen zodat ze minder naar de BSO hoefden. Ik zag dat helemaal niet zitten. Dan heb ik elke vrije dag nog een extra kind erbij, wat niet het mijne is. Als ik een keer iets met mijn eigen kind wil gaan doen, moet buurmeisje ook mee. Als ik een keer iets van mijn werk heb, moet ik voor twee kinderen opvang regelen. En kind zou dan op de andere dag dus altijd bij buren moeten spelen. Daar had ze ook geen zin in, ‘want op de BSO kan ik gewoon kiezen met wie ik wil spelen, of gewoon chillen op de bank mama’.
Ik zie oprecht niet wat er beter is aan opvang door buurvrouw Tiny en oudtante Truus dan door de opgeleide leiding van de BSO. Ik zeg altijd dat zij gewoon het betaalde deel van mijn ‘village’ zijn.
Hetzelfde geldt voor andere dingen. Je kunt minder werken en meer zelf doen. Maar ik haal heel weinig voldoening uit stofzuigen, op grote schaal eten verbouwen en mijn huis schilderen. Dus betaal ik de werkster, de supermarkt en de schilder. En om aan dat geld te komen doe ik iets wat ik heel veel leuker vind dan deze taken, namelijk mijn betaalde werk.
En nee, niemands kleinkinderen zullen direct zeggen dat ze blij zijn dat oma gewerkt heeft. Maar ze zullen wel blij zijn dat oma tevreden is, en niet gefrustreerd rondloopt omdat ze haar talenten totaal niet heeft kunnen benutten zoals meerdere mensen hier beschreven over hun (groot)moeder. Dat oma rond kan komen, en niet afhankelijk is van hun ouders om te kunnen eten. Dat hun ouders en daarmee zijzelf geleerd hebben dat vrouwen ook gewoon zelfstandige wezens zijn, die voor zichzelf kunnen zorgen.
Natuurlijk, ook niemand zal beweren dat kinderen er gelukkiger van worden als ouders meer geld hebben maar daarom echt nooit thuis zijn (als in: beiden bv 60-70 uur per week werken). Maar dat komt ook helemaal niet zo veel voor. In Nederland gaan maar heel weinig kinderen 5 dagen naar een vorm van opvang. En er zit heel veel tussen dat en helemaal stoppen met werken.
dinsdag 26 november 2024 om 20:01
nausicaa schreef: ↑26-11-2024 19:36Ik werk helemaal niet om iemand anders te kunnen betalen om voor mijn kind te zorgen. Ik werk omdat ik dan voor de andere zaken in ons leven een kan zorgen. En zodat ik ook nog voor mezelf kan zorgen als ik oud word. En om dat te kunnen doen, betaal ik iemand om gedeeltelijk voor het welzijn van kind te zorgen als ik er niet ben.
Dat geromantiseerde beeld van ‘vroeger hielp de hele buurt mee’ is gedeeltelijk waar, maar betekent wel dat je zelf ook mee moet doen. Toen onze kinderen naar school gingen, stelde de buurvrouw ook voor om allebei 1 dag beide kinderen op te vangen zodat ze minder naar de BSO hoefden. Ik zag dat helemaal niet zitten. Dan heb ik elke vrije dag nog een extra kind erbij, wat niet het mijne is. Als ik een keer iets met mijn eigen kind wil gaan doen, moet buurmeisje ook mee. Als ik een keer iets van mijn werk heb, moet ik voor twee kinderen opvang regelen. En kind zou dan op de andere dag dus altijd bij buren moeten spelen. Daar had ze ook geen zin in, ‘want op de BSO kan ik gewoon kiezen met wie ik wil spelen, of gewoon chillen op de bank mama’.
Ik zie oprecht niet wat er beter is aan opvang door buurvrouw Tiny en oudtante Truus dan door de opgeleide leiding van de BSO. Ik zeg altijd dat zij gewoon het betaalde deel van mijn ‘village’ zijn.
Hetzelfde geldt voor andere dingen. Je kunt minder werken en meer zelf doen. Maar ik haal heel weinig voldoening uit stofzuigen, op grote schaal eten verbouwen en mijn huis schilderen. Dus betaal ik de werkster, de supermarkt en de schilder. En om aan dat geld te komen doe ik iets wat ik heel veel leuker vind dan deze taken, namelijk mijn betaalde werk.
En nee, niemands kleinkinderen zullen direct zeggen dat ze blij zijn dat oma gewerkt heeft. Maar ze zullen wel blij zijn dat oma tevreden is, en niet gefrustreerd rondloopt omdat ze haar talenten totaal niet heeft kunnen benutten zoals meerdere mensen hier beschreven over hun (groot)moeder. Dat oma rond kan komen, en niet afhankelijk is van hun ouders om te kunnen eten. Dat hun ouders en daarmee zijzelf geleerd hebben dat vrouwen ook gewoon zelfstandige wezens zijn, die voor zichzelf kunnen zorgen.
Natuurlijk, ook niemand zal beweren dat kinderen er gelukkiger van worden als ouders meer geld hebben maar daarom echt nooit thuis zijn (als in: beiden bv 60-70 uur per week werken). Maar dat komt ook helemaal niet zo veel voor. In Nederland gaan maar heel weinig kinderen 5 dagen naar een vorm van opvang. En er zit heel veel tussen dat en helemaal stoppen met werken.
Elke week een vaste dag zou ik ook veel vinden, maar elkaar uit de brand helpen vind ik wel heel mooi. Wij waren kind aan huis bij de buren en hun kinderen bij ons. Toen de familie bij elkaar geroepen werd omdat opa heel slecht ging, gingen wij naar de buren. (Wij wisten niet hoe erg het was) Buurvrouw ging met ons naar ons eigen huis, legde ons in bed, legde de babyfoon uit en wij gingen slapen. Mijn ouders konden dus echt op stel en sprong weg. De buren en paar jaar later precies zo. Die kinderen kwamen met hun eigen bord eten bij ons aanschuiven.
Dat was wel het mooie uit die tijd. Mijn moeder nam buurmeisje mee naar zwemles op maandag, buurvrouw mijn zusje op donderdag.
Dat soort dingen mis ik tegenwoordig wel Iedereen doet alles zelf met zijn eigen kind.
dinsdag 26 november 2024 om 20:16
Oh, maar dat doen we hier nog steeds hoor. Als de buurman een half uur vertraging heeft, en de buurvrouw moet al weg, schuift buurkind gewoon hier naar binnen. Van de week moest ik zelf weg om eigen kind op te halen, maar mijn ouders kwamen net bij ons eten, dus die hebben gezellig met buurmeisje gespeeldSpeculaastaart schreef: ↑26-11-2024 20:01Elke week een vaste dag zou ik ook veel vinden, maar elkaar uit de brand helpen vind ik wel heel mooi. Wij waren kind aan huis bij de buren en hun kinderen bij ons. Toen de familie bij elkaar geroepen werd omdat opa heel slecht ging, gingen wij naar de buren. (Wij wisten niet hoe erg het was) Buurvrouw ging met ons naar ons eigen huis, legde ons in bed, legde de babyfoon uit en wij gingen slapen. Mijn ouders konden dus echt op stel en sprong weg. De buren en paar jaar later precies zo. Die kinderen kwamen met hun eigen bord eten bij ons aanschuiven.
Dat was wel het mooie uit die tijd. Mijn moeder nam buurmeisje mee naar zwemles op maandag, buurvrouw mijn zusje op donderdag.
Dat soort dingen mis ik tegenwoordig wel Iedereen doet alles zelf met zijn eigen kind.
. En bij ernstige zaken al helemaal, maar ook gewoon kleine dingen. Ik ben ook al meermalen met twee kinderen naar zwemles vertrokken, ze moesten toch allebei en het regende heel hard. Ook op het schoolplein worden regelmatig kinderen even door een andere ouder meegenomen of onder de hoede genomen tot een ouder arriveert. En de zwemjuf stond een jongetje af te drogen waarvan de vader in de file stond. Ik vind mensen helemaal niet zo vreselijk op zichzelf. Alleen heb ik geen zin in vaste verplichtingen. Maar al die incidentele dingen gaan prima.
dinsdag 26 november 2024 om 20:29
nausicaa schreef: ↑26-11-2024 20:16Oh, maar dat doen we hier nog steeds hoor. Als de buurman een half uur vertraging heeft, en de buurvrouw moet al weg, schuift buurkind gewoon hier naar binnen. Van de week moest ik zelf weg om eigen kind op te halen, maar mijn ouders kwamen net bij ons eten, dus die hebben gezellig met buurmeisje gespeeld
En bij ernstige zaken al helemaal, maar ook gewoon kleine dingen. Ik ben ook al meermalen met twee kinderen naar zwemles vertrokken, ze moesten toch allebei en het regende heel hard. Ook op het schoolplein worden regelmatig kinderen even door een andere ouder meegenomen of onder de hoede genomen tot een ouder arriveert. En de zwemjuf stond een jongetje af te drogen waarvan de vader in de file stond. Ik vind mensen helemaal niet zo vreselijk op zichzelf. Alleen heb ik geen zin in vaste verplichtingen. Maar al die incidentele dingen gaan prima.
Mooi! Ik herken het helaas niet van hier. En als het gebeurde was het vaak eenrichtingsverkeer. Vriendinnetje van dochter was hier elke vakantieweek wel een dagje. Prima, ik werkte niet haar moeder wel. Andersom kwam het jarenlang nooit uit. Nog geen paar uurtjes.
dinsdag 26 november 2024 om 20:40
Nou, ik moest een tijdje een buurkind voor school opvangen en ik vond dat een behoorlijke opgave, een niet eigen kind erbij in de ochtendroutine vanaf 7.30 uur. En voor het kind vond ik het ook maar zozo. Die moest thuis de routine door en dan bij ons nog een keer. Nu hielp het ook niet dat de moeder het wel erg makkelijk vond op deze manier.
Heb me sowieso wel verbaasd over hoe makkelijk sommige mensen zijn met die
village inschakelen. Een moeder die je oppervlakkig kent omdat de dochters in dezelfde klas zitten die ineens wil dat je haar andere kind naar school brengt ofzo.
Niet mijn ding, random mensen inschakelen om mijn dingen op te lossen. Bij echte calamiteiten snap ik het.
Heb me sowieso wel verbaasd over hoe makkelijk sommige mensen zijn met die
village inschakelen. Een moeder die je oppervlakkig kent omdat de dochters in dezelfde klas zitten die ineens wil dat je haar andere kind naar school brengt ofzo.
Niet mijn ding, random mensen inschakelen om mijn dingen op te lossen. Bij echte calamiteiten snap ik het.
vrijdag 29 november 2024 om 17:47
Als ik deze mensen zo inschat is het eerder zo dat ze al neigen naar de traditionele rolverdeling, moeder blijft thuis. Wanneer grootouders dan nog op kunnen passen is dat nog wel ok om te blijven werken, maar je kind naar opvang/kdv brengen dat gaat echt te ver.
vrijdag 29 november 2024 om 19:09
Nee, dat bedoelde ik ook. Die vaste verplichting wil ik niet, maar als er een keer iets is, vind ik het prima. Ik moet twee keer per jaar zo vroeg weg ivm werk dat ik kind niet weg kan brengen, zelfs niet naar de voorschoolse opvang. Dan vraag ik echt wel of ze een halfuurtje bij de buren mag wachten en met hen mee naar school kan. Geen calamiteit, maar wel heel lastig op te lossen anders. Ik denk inderdaad dat je vooral niet het gevoel moet krijgen dat je gebruikt wordt. Kan me voorstellen dat er mensen zijn die niet-werkende ouders van een klasgenoot wel handig vinden om ook als opvang voor hun kind te dienen, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Dat snap ik ook wel.Mette schreef: ↑26-11-2024 20:40Nou, ik moest een tijdje een buurkind voor school opvangen en ik vond dat een behoorlijke opgave, een niet eigen kind erbij in de ochtendroutine vanaf 7.30 uur. En voor het kind vond ik het ook maar zozo. Die moest thuis de routine door en dan bij ons nog een keer. Nu hielp het ook niet dat de moeder het wel erg makkelijk vond op deze manier.
Heb me sowieso wel verbaasd over hoe makkelijk sommige mensen zijn met die
village inschakelen. Een moeder die je oppervlakkig kent omdat de dochters in dezelfde klas zitten die ineens wil dat je haar andere kind naar school brengt ofzo.
Niet mijn ding, random mensen inschakelen om mijn dingen op te lossen. Bij echte calamiteiten snap ik het.
vrijdag 29 november 2024 om 19:43
Wat een interessant topic met alle verhalen van oma’s en moeders en hoe ongelukkig zij soms waren in het huismoederschap. Ik herken dat ook van mijn eigen moeder. Zij had het met 2 kinderen en een man die altijd werkte een stuk zwaarder dan ik, met 3 kinderen en een gelijkere verdeling.
Aan TO zou ik willen zeggen: wacht het gewoon nog even af. Als je het nu zo zwaar vindt, is je eerste misschien nog erg jong. Of kan je man een dag vrij nemen om meer te doen in huis/ met kind. Doe eerst iets aan het gevoel dat het zo zwaar is, voor je nog een kind in het gezin brengt.
Hoewel ik geen groot fan ben van opvang in het eerste jaar, vind ik het daarna echt een uitkomst en maakt het mij een vrolijkere moeder dat ik niet elke dag de hele dag hoef te zorgen. Voor man idem.
Aan TO zou ik willen zeggen: wacht het gewoon nog even af. Als je het nu zo zwaar vindt, is je eerste misschien nog erg jong. Of kan je man een dag vrij nemen om meer te doen in huis/ met kind. Doe eerst iets aan het gevoel dat het zo zwaar is, voor je nog een kind in het gezin brengt.
Hoewel ik geen groot fan ben van opvang in het eerste jaar, vind ik het daarna echt een uitkomst en maakt het mij een vrolijkere moeder dat ik niet elke dag de hele dag hoef te zorgen. Voor man idem.
vrijdag 29 november 2024 om 20:33
Oh 2 keer per jaar (of ook wel vaker) zou ik het met liefde doen, natuurlijk help je elkaar als het nodig is. Een bepaalde wederkerigheid is dan vanzelfsprekend.nausicaa schreef: ↑29-11-2024 19:09Nee, dat bedoelde ik ook. Die vaste verplichting wil ik niet, maar als er een keer iets is, vind ik het prima. Ik moet twee keer per jaar zo vroeg weg ivm werk dat ik kind niet weg kan brengen, zelfs niet naar de voorschoolse opvang. Dan vraag ik echt wel of ze een halfuurtje bij de buren mag wachten en met hen mee naar school kan. Geen calamiteit, maar wel heel lastig op te lossen anders. Ik denk inderdaad dat je vooral niet het gevoel moet krijgen dat je gebruikt wordt. Kan me voorstellen dat er mensen zijn die niet-werkende ouders van een klasgenoot wel handig vinden om ook als opvang voor hun kind te dienen, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Dat snap ik ook wel.
Maar sommige ouders laten wel veel iver aan de village. Het kind wat ik erbij kreeg werd eerst bij een ander vriendje opgevangen. Maar die ging verhuizen, dus heeft die eerste opvangmoeder mij zonder overleg voorgesteld als alternatief.
Dat vond ik al best bizar. Maar goed, ze zat wel echt omhoog, want alleenstaand en geen alternatief. Maar al heel snel vond zij het heel comfortabel en bracht ze haar kind niet eens meer maar stuurde ze hem de deur uit nog voordat ze zelf weg moest. Toen ik een keer de bel had gemist en niet direct in de gaten had dat hij aan de late kant was kreeg ik direct en boos telefoontje van haar bijvoorbeeld.
Was echt blij dat ik ervan af was op een gegeven moment. Heb ook nooit een bedankje gekregen ofzo.
vrijdag 29 november 2024 om 20:42
Ik kan me trouwens herinneren dat mijn moeder ook vaak iets zei als, oh moet zeker weer bij ons of dat mag ik zeker weer doen of sta ik nou alweer als klaarover gepland, want ja, de moeders van Kelly en Ronny moeten zeker weer werken.
Als kind kon ik dat niet helemaal plaatsen maar ik voelde de frustratie/jaloezie die eruit sprak wel feilloos aan.
Als kind kon ik dat niet helemaal plaatsen maar ik voelde de frustratie/jaloezie die eruit sprak wel feilloos aan.
zaterdag 30 november 2024 om 13:33
Als moeder doe je het toch nooit goed. Werk je niet is het niet goed werk je wel is het ook niet goed. Mijn man en ik werkten na de komst van de baby een tijd beiden 4 dagen. Tegen mij zeiden ze dat ze dat wel veel vonden, tegen m’n man zeiden ze oh lekker hoor!Mette schreef: ↑29-11-2024 20:42Ik kan me trouwens herinneren dat mijn moeder ook vaak iets zei als, oh moet zeker weer bij ons of dat mag ik zeker weer doen of sta ik nou alweer als klaarover gepland, want ja, de moeders van Kelly en Ronny moeten zeker weer werken.
Als kind kon ik dat niet helemaal plaatsen maar ik voelde de frustratie/jaloezie die eruit sprak wel feilloos aan.
zaterdag 30 november 2024 om 14:19
Dit x 100!Speculaastaart schreef: ↑26-11-2024 18:20Nou, in de bv Nederland moet al het werk gedaan worden. We kunnen ook mensen van buiten Nederland daarvoor inhuren. Maar die moeten ook wonen, krijgen kinderen die naar school moeten, gezondheidszorg, voedsel. Dus met het inhuren van die mensen neemt de hoeveelheid werk alleen maar toe. Door als huidige groep inwoners meer te gaan werken neem de hoeveelheid werk af.
Kies maar!
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 30 november 2024 om 14:24
Oh, dit weet ik nog zo goed! Stond mijn man op donderdagmiddag in de speeltuin kreeg hij alom complimentjes dat hij zo betrokken was. (hij werkte 4 dagen). Kon ik iets niet gedaan krijgen op school dan was ik altijd aan het werk. (ook 4 dagen). Echt, wat een idioterie was dat zeg.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 30 november 2024 om 16:41
Daar komt ook nog bij dat in de sectoren met de grootste tekorten het meest part-time wordt gewerkt. Als iedereen met in het onderwijs en zorg (dus geschoolde mensen met ervaring, direct toe te passen) een paar uur per week meer gaan werken is een groot deel van het probleem in die sectoren opgelost. Dat lukt op geen 1 enkele manier. Bijkomend voordeel is dat mensen die nu naar de sectoren "gelokt" moeten worden, kunnen blijven werken in sectoren waar het geld voor het land wordt verdiend om alle voorzieningen van te kunnen betalen.Speculaastaart schreef: ↑26-11-2024 18:20Nou, in de bv Nederland moet al het werk gedaan worden. We kunnen ook mensen van buiten Nederland daarvoor inhuren. Maar die moeten ook wonen, krijgen kinderen die naar school moeten, gezondheidszorg, voedsel. Dus met het inhuren van die mensen neemt de hoeveelheid werk alleen maar toe. Door als huidige groep inwoners meer te gaan werken neem de hoeveelheid werk af.
Kies maar!
zondag 1 december 2024 om 18:35
Precies dezelfde gedachte, wou erop reageren maar de quotefunctie stond niet aan in haar reactie.ldp schreef: ↑26-11-2024 12:43Huh, dus omdat jij meer verdient dan je man werk je minder dan hij? Dat wordt met dezelfde stellige logica gebracht als de (on)logica dat degene die het minste verdient moet stoppen.
Het maakt dus niet uit wie er het meeste verdient, de vrouw is degene die niet of minder werkt. Logisch. Not.
Meestal gaat de vrouw minder werken omdat zij minder verdient, en als hij dan minder zou gaan werken, gaan ze er te hard op achteruit.
En hier verdient de vrouw meer en dan gaat ze nóg minder werken, ipv dat haar man minder gaat werken. Snap er niets van.
maandag 2 december 2024 om 21:44
Achja, gelukkig leven we in een maatschappij waar een vrouw mag kiezen of ze werkt of huismoeder is. Maar helaas maken vrouwen vaak een domme keuze. En het is dan niet dom dat je ervoor kiest om huisvrouw te worden, maar dat je geen financiële afspraken met je partner vastlegt. Je positie is zo kwetsbaar dan en natuurlijk gaat niemand ervan uit dat je huwelijk strandt, maar die kans is er zeker en dan ben je de lul. Maak duidelijke afspraken, zorg dat je ook pensioen kan opbouwen en maak je niet volledig afhankelijk van je partner.
maandag 2 december 2024 om 21:46
ioneszoveelstekeer schreef: ↑01-12-2024 18:35Precies dezelfde gedachte, wou erop reageren maar de quotefunctie stond niet aan in haar reactie.
Meestal gaat de vrouw minder werken omdat zij minder verdient, en als hij dan minder zou gaan werken, gaan ze er te hard op achteruit.
En hier verdient de vrouw meer en dan gaat ze nóg minder werken, ipv dat haar man minder gaat werken. Snap er niets van.
Wie zet dat uit dan? Of hoe dan?
Misschien was je zelf niet ingelogd?
maandag 2 december 2024 om 21:55
Ik heb dit topic zo nu en dan meegelezen. Maar dit had ik vroeger ook en ik heb dit altijd zo fijn gevonden ook als kind. Ik vind het jammer dat dat nu niet is.Speculaastaart schreef: ↑26-11-2024 20:01Elke week een vaste dag zou ik ook veel vinden, maar elkaar uit de brand helpen vind ik wel heel mooi. Wij waren kind aan huis bij de buren en hun kinderen bij ons. Toen de familie bij elkaar geroepen werd omdat opa heel slecht ging, gingen wij naar de buren. (Wij wisten niet hoe erg het was) Buurvrouw ging met ons naar ons eigen huis, legde ons in bed, legde de babyfoon uit en wij gingen slapen. Mijn ouders konden dus echt op stel en sprong weg. De buren en paar jaar later precies zo. Die kinderen kwamen met hun eigen bord eten bij ons aanschuiven.
Dat was wel het mooie uit die tijd. Mijn moeder nam buurmeisje mee naar zwemles op maandag, buurvrouw mijn zusje op donderdag.
Dat soort dingen mis ik tegenwoordig wel Iedereen doet alles zelf met zijn eigen kind.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
