Kinderen
alle pijlers
Irritatie angst kinderen voor dieren
maandag 27 maart 2023 om 15:16
Misschien krijg ik het hele forum over mij heen nu, maar ik merk dat ik mijzelf irriteer aan kinderen die bang zijn voor dieren.
Ik ben uiteraard lief en begripvol naar die kinderen toe die hier komen spelen en bang zijn voor katten. Maar onderliggend irriteer ik mijzelf hier aan.
Hoe komt een kind (in deze gevallen zonder nare ervaringen met dieren), aan zo’n grote angst voor een dier. En dan heb ik het over gillen/schreeuwen/wegrennen als 1 van onze katten de richting van het bange kind op kijkt.
En ik vind het vermoeiend dat gegil de hele tijd en dat gepaniek. Ik wil eigenlijk niet dat mijn kinderen dat gedrag zien en ik ben er de hele middag zoet mee.
Mocht je zelf zo’n angst hebben gehad als kind zijnde, of als ouder zijnde een kind hebben met deze angst, hoe ga je daarmee om? Waar komt het vandaan? Misschien kan ik dan wat begrip kweken…
(Even een disclaimer, een angststoornis is uiteraard een ander verhaal en dan komt er ook geen irritatie bij kijken)
Ik ben uiteraard lief en begripvol naar die kinderen toe die hier komen spelen en bang zijn voor katten. Maar onderliggend irriteer ik mijzelf hier aan.
Hoe komt een kind (in deze gevallen zonder nare ervaringen met dieren), aan zo’n grote angst voor een dier. En dan heb ik het over gillen/schreeuwen/wegrennen als 1 van onze katten de richting van het bange kind op kijkt.
En ik vind het vermoeiend dat gegil de hele tijd en dat gepaniek. Ik wil eigenlijk niet dat mijn kinderen dat gedrag zien en ik ben er de hele middag zoet mee.
Mocht je zelf zo’n angst hebben gehad als kind zijnde, of als ouder zijnde een kind hebben met deze angst, hoe ga je daarmee om? Waar komt het vandaan? Misschien kan ik dan wat begrip kweken…
(Even een disclaimer, een angststoornis is uiteraard een ander verhaal en dan komt er ook geen irritatie bij kijken)
maandag 27 maart 2023 om 16:24
Oh dat is zeker. Maar een hond mag alleen los als hij alle bevelen van de eigenaar opvolgt. En dat is helaas vaak niet het geval. En er zijn veel eigenaren die er niks mis mee vinden als hun hond mijn zoon ongevraagd over z’n wang likt. Of tegen hem en z’n warme chocomelk aanspringt. Of over onze handdoeken rennen in een recreatiegebied.
Niks geen sorry, tegen een verstijfd en/of geschrokken huilend kind.
Om eerlijk te zijn, sorry voor de off topic, vind ik het bizar dat wat ik net opnoem allemaal heel regelmatig voorkomt bij ons.
•
maandag 27 maart 2023 om 16:25
Prima hoor, maar huisdieren zijn natuurlijk wel speciaal ontwikkeld ten dienste van de mens. Je doet nu alsof we het over wilde dieren hebben.
Dat gezegd hebbende, de huisdierhouder hoeft zijn leven niet aan te passen voor het bezoek.
maandag 27 maart 2023 om 16:26
Veel kinderen (en volwassenen) zijn toch ook zonder reden bang voor spinnen?
Wij hebben geen huisdieren, mijn stiefzoon heeft wel katten/honden gehad bij zijn moeder. Hij is nooit bang geweest voor dieren, mijn biologische kinderen wel. Niet omdat ik ze dat aanleerde, maar ik denk gewoon omdat als jij een dreumes bent een kat toch behoorlijk groot is en best spannend, en als je dan geen ouder hebt die de kat gaat aanhalen of zo dan leer je er ook niet mee omgaan en groeit de angst als het ware met je mee. Voor de hond van de buren (middelgroot) zijn de kinderen dan weer niet bang, want die kennen ze. Dus ik denk echt dat het een dingetje is als angst voor het onbekende.
Wat het ook kan zijn, is als een van de ouders bang is. Dat voelt een kind, en die angst neem je over. Ik ben nog steeds stiekum bang voor pitbulls, in mijn hoofd blijft dat 'die honden die willen vechten en zomaar bijten en dan niet loslaten'. Mijn moeder vond die beesten ook eng, en waar ik opgroeide zag je ze nauwelijks. Nu best onhandig, want in de buurt waar ik woon lijkt het het meest geliefde ras
. Gelukkig zijn ze wel altijd aangelijnd, dat wel.
Wij hebben geen huisdieren, mijn stiefzoon heeft wel katten/honden gehad bij zijn moeder. Hij is nooit bang geweest voor dieren, mijn biologische kinderen wel. Niet omdat ik ze dat aanleerde, maar ik denk gewoon omdat als jij een dreumes bent een kat toch behoorlijk groot is en best spannend, en als je dan geen ouder hebt die de kat gaat aanhalen of zo dan leer je er ook niet mee omgaan en groeit de angst als het ware met je mee. Voor de hond van de buren (middelgroot) zijn de kinderen dan weer niet bang, want die kennen ze. Dus ik denk echt dat het een dingetje is als angst voor het onbekende.
Wat het ook kan zijn, is als een van de ouders bang is. Dat voelt een kind, en die angst neem je over. Ik ben nog steeds stiekum bang voor pitbulls, in mijn hoofd blijft dat 'die honden die willen vechten en zomaar bijten en dan niet loslaten'. Mijn moeder vond die beesten ook eng, en waar ik opgroeide zag je ze nauwelijks. Nu best onhandig, want in de buurt waar ik woon lijkt het het meest geliefde ras
. Gelukkig zijn ze wel altijd aangelijnd, dat wel.
maandag 27 maart 2023 om 16:27
Mijn dreumes was anderhalf jaar oud toen twee poedeltjes op de camping tegen zijn buggy opsprongen.
Het heeft twee jaar geduurd voordat hij ze voorzichtig, met zéér uitgestrekte arm durfde te aaien.
Mooi zo, dat gaat goed, dachten wij als ouders.
Een paar dagen later vliegt een grote hond aan een te lang touw door de struiken heen het voetpad op. Net niet bij ons. Kleuter overstuur, wij geschrokken.
Mijn zoon is inmiddels twintig jaar en wil onder geen beding in de buurt van een hond komen. Andere beesten moet hij ook niet, tenzij gebraden.
Katten verdraagt hij, maar ze moeten niet op zijn schoot klimmen.
Respecteer het als eigenaar gewoon dat niet iedereen van jouw schattekatten of brave hondjes houdt.
Het heeft twee jaar geduurd voordat hij ze voorzichtig, met zéér uitgestrekte arm durfde te aaien.
Mooi zo, dat gaat goed, dachten wij als ouders.
Een paar dagen later vliegt een grote hond aan een te lang touw door de struiken heen het voetpad op. Net niet bij ons. Kleuter overstuur, wij geschrokken.
Mijn zoon is inmiddels twintig jaar en wil onder geen beding in de buurt van een hond komen. Andere beesten moet hij ook niet, tenzij gebraden.
Katten verdraagt hij, maar ze moeten niet op zijn schoot klimmen.
Respecteer het als eigenaar gewoon dat niet iedereen van jouw schattekatten of brave hondjes houdt.
Dat is gelul van een dronken aardbei...
(van Kooten & de Bie)
(van Kooten & de Bie)
maandag 27 maart 2023 om 16:29
maandag 27 maart 2023 om 16:29
We kunnen er echter wel over discussieren of ze ook in de huizen van mensen thuishoren. Of vind jij het ook prima dat wilde dieren in je huis komen, want daar hebben ze recht op?
anoniem_65fffc027e485 wijzigde dit bericht op 27-03-2023 16:31
12.76% gewijzigd
maandag 27 maart 2023 om 16:30
Precies, je kunt als TO best aangeven dat het misschien niet handig is als dit kind bij jou met je katten komt spelen.Dharma1234 schreef: ↑27-03-2023 16:24Mijn kind is bang van alle dieren en vooral van honden. Als jouw katten niet apart kunnen van de kinderen die spelen, zal zijn dus niet komen spelen. Ze zal ook niet gillen trouwens, je krijgt haar de kamer met een loslopend dier niet in.
Er is nooit iets voorgevallen, andere kinderen hebben nergens last van. Partner en ik zijn niet bang van dieren, maar ook niet dol op honden.
Misschien accepteren dat er mensen zijn die het niet zo op dieren hebben en als ik kind toch komt spelen, deze uitleggen dat gillen niet werkt en begeleiden. Heb je daar geen zin in, tja, dan komt het kind niet spelen. Nee zeggen mag ook gewoon, van beide kanten.
maandag 27 maart 2023 om 16:30
Mist toch echt nog een groep die door een slechte ervaring gewoon bang. Vaak als gevolg van een niet doordachte actie van zijn baas.Positive_vibes schreef: ↑27-03-2023 16:07Oh bang maak ik eigenlijk nooit mee. Ik ken eigenlijk vooral twee andere smaken.
1. Kinderen die het niet gewend zijn en waar ik vervolgens onze dieren tegen moet beschermen omdat ze er vol op springen en willen dat de poes of hond hen ‘terug knuffelt’. Lees: kind trekt voorpoten grof uit elkaar, of rent achter dier aan of valt kat lastig op de kattenbak of bij het eten.
2. Kinderen die duidelijk door een volwassene aangeleerd zijn dat dieren vies zijn. Hoor je in het taalgebruik. Die slaan kat bijvoorbeeld weg van de bank.
In beide gevallen vind ik vooral de ouders een beetje irritant. Ook als je zelf niks met dieren hebt vind ik het wel gewoon een deel van de opvoeding dat je een dier met respect behandelt en op een manier die veilig is voor zowel kind als dier. Op deze manier benadeel je vooral je eigen ogen kind want je stoomt ze klaar voor negatieve ervaringen. En waarom zou je?
Maar goed, gelukkig heb ik hele lieve huisdieren dus dan kunnen ze beter hier leren hoe het werkt dan een keer op straat met een agressieve vreemde hond.
Oh ja en natuurlijk heb je ook gewoon de kinderen die wel weten hoe het werkt en netjes vragen of ze mogen aaien en hoe dan.
Mijn kinderen willen door deze slechte ervaringen niet meer spelen bij kinderen die een hond of kat hebben. De rest maak ze niets uit maar met honden en katten hebben ze echt slechte ervaringen mee. Met een vriendin zijn we bezig dat mijn kinderen weer een beetje vertrouwd te laten worden met honden. Voor de oudste begint het te werken, maar de jongste vertrouw nu haar hond maar de rest echt niet.
maandag 27 maart 2023 om 16:31
Dat zou ik echt nooit doen. Vroeger bij bange speelmaatjes van mijn kinderen zorgde ik wel dat de honden niet naar het bange kind gingen, maar ze mochten gewoon lekker in hun eigen mandje liggen hoor! Kind leren de hond te negeren en niet gillen of handen wapperen.... Als ze dat niet op konden brengen dan lekker naar huis!cuculuscanorus schreef: ↑27-03-2023 16:26Uren gillen? Ik vind het moeilijk te geloven, maar dan zou ik de ouders bellen.
Wij deden onze hond naar buiten of in de schuur bij bange visite.
maandag 27 maart 2023 om 16:34
Of dieren erbij horen is maar net wat je achtergrond is. Veel mensen vinden nou eenmaal van huis uit dat dieren buiten horen. Dan zie je de opvoeding van kind en dier al heel anders. En op den duur filtert dat zich vanzelf uit in je leven. Ik heb nu als volwassene bijvoorbeeld nauwelijks mensen met huisdieren in mijn omgeving. Mijn familie niet, vrienden niet. Dus ik kom eigenlijk nooit meer een dier tegen. Gaat prima zo.
maandag 27 maart 2023 om 16:36
Mijn dochter had vroeger een vriendinnetje dat panisch was voor onze hond, die begon ook al hard te gillen als ze er een glimps van zag. Nou is het ook een wat grotere herdershond dus dat hielp natuurlijk ook niet mee. Maar ik hoorde van mijn dochter dat ze dat ook bij kleine hondjes deed.
Ik hield de hond bij haar weg zodat ze niet in dezelfde ruimte hoefden te zijn. Dat was nog best lastig, vooral omdat onze hond zelf deuren openmaakt en dan onverwachts weer kon opduiken. Die wilde juist wel heel graag even kijken wie er in huis was. En dan moest ik haar vlug weer weg zien te krijgen dus echt ontspannen waren die middagen niet.
Als je zo’n angstig kind heel regelmatig over de vloer krijgt kan ik me wel voorstellen dat je er wat moe van wordt. Maar ik heb me er nooit aan geïrriteerd, arme kind kon er ook niks aan doen. Naarmate ze ouder werd is het overigens wel een stuk minder extreem geworden.
Ik hield de hond bij haar weg zodat ze niet in dezelfde ruimte hoefden te zijn. Dat was nog best lastig, vooral omdat onze hond zelf deuren openmaakt en dan onverwachts weer kon opduiken. Die wilde juist wel heel graag even kijken wie er in huis was. En dan moest ik haar vlug weer weg zien te krijgen dus echt ontspannen waren die middagen niet.
Als je zo’n angstig kind heel regelmatig over de vloer krijgt kan ik me wel voorstellen dat je er wat moe van wordt. Maar ik heb me er nooit aan geïrriteerd, arme kind kon er ook niks aan doen. Naarmate ze ouder werd is het overigens wel een stuk minder extreem geworden.
maandag 27 maart 2023 om 16:36
Ja mijn kind is bang voor honden. Dat vinden andere ouders ook vast irritant. Ik probeer wel met hem te oefenen hoe je een beetje rustig langs een hond loopt, ipv gillend waardoor de hond helemaal druk en onvoorspelbaar wordt.
Hier komen weleens kinderen die bang zijn voor onze dreumes. Die zeggen dan ook ‘haal hem weg!! Wat doet hij?!’. Vind ik ook een beetje gek haha
Hier komen weleens kinderen die bang zijn voor onze dreumes. Die zeggen dan ook ‘haal hem weg!! Wat doet hij?!’. Vind ik ook een beetje gek haha
maandag 27 maart 2023 om 16:39
Ja, dit. Bang is niet abnormaal, maar echt langdurig gaan gillen? Dat vind ik geen normale reactie. Dan zou ik inderdaad de ouders bellen om het kind op te halen.cuculuscanorus schreef: ↑27-03-2023 16:26Uren gillen? Ik vind het moeilijk te geloven, maar dan zou ik de ouders bellen.
Wij deden onze hond naar buiten of in de schuur bij bange visite.
Dieren zijn niet per se onvoorspelbaar, maar voor een kind wel. Alleen als je het dier kent is het gedrag voorspelbaar tot op zekere hoogte. Ik ben niet echt een liefhebber of kenner van katten, en daarom zijn katten in mijn ogen onvoorspelbaar. Ik geloof echter meteen dat dat niet geldt voor een kenner. Ik hou van honden en heb zelf ook een hond. Hondengedrag is voor mij dus voorspelbaarder, maar dat maakt nog niet dat ik voor geen enkele hond terug zou deinzen.
En ik snap de irritatie voor een deel wel; een volwassene die gillend op een stoel klimt bij aanzicht van een muis of een volwassene die het huis bij elkaar gilt als er een spin in zicht is, zou mij ook irriteren. Maar van een kind kan je toch wel wat meer hebben? Die moeten zich nog volop ontwikkelen en zijn misschien nog nooit met huisdieren in aanraking geweest.
Maar nogmaals, echt langdurig gaan lopen gillen zou mij ook te ver gaan.
maandag 27 maart 2023 om 16:41
Bij een tienjarige kun je dat ook wel uitleggen toch? Gewoon vriendelijk en duidelijk vertellen hoe je wil dat hij zich gedraagt bij jou thuis.Pozzebok schreef: ↑27-03-2023 16:29Mijn irritatie met het angstige jongetje zit er voornamelijk in dat hij met zijn schreeuwerige "Haal dat beest weg!" een onaardige term jegens kat moeiteloos combineert met een commando jegens mij. Als je 10 bent, mag je je wel wat fatsoenlijker uitdrukken in andermans huis.
Erg leerzaam voor hem. Hij wordt steeds ouder, zal wel vaker bij mensen met katten komen, dit soort gedrag is voor kleine kinderen.
maandag 27 maart 2023 om 16:43
Ook hier geldt voor mij: je zou meer empathie moeten kunnen opbrengen als het om kinderen gaat. Ik rol in gedachten ook met mijn ogen bij de mensen die ik ken die werkelijk niets lusten en in een eetgelegenheid altijd alleen maar friet met saté kunnen bestellen omdat ze niets anders lusten. Ik ken zelfs iemand wiens dieet voornamelijk bestaat uit broodjes hagelslag. Tja. Ik erger me er niet aan, want ik heb er geen last van, maar een inwendige oogrol kan ik niet inhouden.Lorem_Ipsum schreef: ↑27-03-2023 16:27Je ziet een soortgelijke irritatie soms ook over kinderen die langskomen en moeilijke eters zijn, en ook niet makkelijk iets eten dat ze niet kennen. Dat wekt ook vaak ergernis op bij mensen.
maandag 27 maart 2023 om 16:45
Gillen vind ik ook bloedirritant. Ik snap best dat sommige kinderen geen katten gewend zijn en ik zal ze dan ook rustig introduceren en dat gaat hier altijd goed.
Meestal is het ook onbegrip, katten reageren zelden écht onvoorspelbaar, maar je moet de tekenen wel kunnen herkennen.
Maar een kind dat alleen maar kan gillen zonder dat daar een trauma aan ten grondslag ligt heeft een probleem met z'n emotieregulatie en daar heb ik sowieso niet zo'n zin in.
Meestal is het ook onbegrip, katten reageren zelden écht onvoorspelbaar, maar je moet de tekenen wel kunnen herkennen.
Maar een kind dat alleen maar kan gillen zonder dat daar een trauma aan ten grondslag ligt heeft een probleem met z'n emotieregulatie en daar heb ik sowieso niet zo'n zin in.
maandag 27 maart 2023 om 16:46
Als ik met mijn hond loop, zorg ik overigens altijd dat hij aan de andere kant van passanten loopt. En dan hou ik hem ook kort. Niet omdat hij iets doet, maar omdat ik heel goed begrijp dat ik weliswaar dol op het beestje ben, maar dat dat niet automatisch voor iedereen geldt. Ook bij kinderen hou ik hem weg, tenzij ze vragen of ze hem mogen aaien. Dan mag dat uiteraard, want daar is ie dol op.
maandag 27 maart 2023 om 16:48
Dit kan ik me goed voorstellen. Ik vind het ook vervelend als ik met mijn hond wandel en er wandelt een onaangelijnde hond en een baasje die niet goed heeft opgevoed. Neem ik de hond niet kwalijk.madelief_124 schreef: ↑27-03-2023 16:00Ik erger me vooral dood aan baasjes die hun hond niet aangelijnd houden. Mijn kinderen zijn daardoor bang voor honden.
Maar ik vind het ook vervelend als mensen mij aanspreken of ik mijn hond bij me wil houden in een losloopgebied. Ga daar dan niet wandelen met je kind.
Net als kinderen die zonder te vragen hem willen aaien. Ik wil dat niet hebben.
Mijn hond gaat trouwens niet in een andere ruimte voor bezoek. Hij woont hier en voor mij is mijn hond een gezinslid en die zet ik niet in de schuur.
Het is jammer dat sommige mensen bang zijn voor hem, totaal onnodig. Maar niks aan te doen. Dan spreken we maar elders af.
maandag 27 maart 2023 om 16:49
Begrijpelijk. Dat kan ook anders. Ik zou het ook niet waarderen om op die manier aangesproken te worden door een kind dat hier te gast is. Of een volwassene trouwens ook niet. Daar zou ik iemand best op aanspreken. Angst zelf kan ik wel geduld voor opbrengen, maar voor onbeleefdheid niet.Pozzebok schreef: ↑27-03-2023 16:29Mijn irritatie met het angstige jongetje zit er voornamelijk in dat hij met zijn schreeuwerige "Haal dat beest weg!" een onaardige term jegens kat moeiteloos combineert met een commando jegens mij. Als je 10 bent, mag je je wel wat fatsoenlijker uitdrukken in andermans huis.
maandag 27 maart 2023 om 16:53
Dat is toch ook prima?Smintsugarfree schreef: ↑27-03-2023 16:27
Respecteer het als eigenaar gewoon dat niet iedereen van jouw schattekatten of brave hondjes houdt.
Als huisdier eigenaar zijn de mensen die er gewoon niet van houden super makkelijk hoor
Mensen die met een grote boog om honden heenlopen heb ik nul last van (en begrijp ik prima). Het is pas een probleem als er onveilig gedrag (voor mens en/of dier) of dieronvriendelijke verwachtingen aan te pas komen.
maandag 27 maart 2023 om 16:53
Jufjoke schreef: ↑27-03-2023 16:46Als ik met mijn hond loop, zorg ik overigens altijd dat hij aan de andere kant van passanten loopt. En dan hou ik hem ook kort. Niet omdat hij iets doet, maar omdat ik heel goed begrijp dat ik weliswaar dol op het beestje ben, maar dat dat niet automatisch voor iedereen geldt. Ook bij kinderen hou ik hem weg, tenzij ze vragen of ze hem mogen aaien. Dan mag dat uiteraard, want daar is ie dol op.
Dat kan ik dus vreselijk waarderen!
•
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
