Kinderen
alle pijlers
Kind moeite regulatie in contact met anderen
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:05
Onze zoon (bijna 6) kan als hij alleen is super geconcentreerd, rustig en lang met een activiteit of spelen bezig zijn. Zodra er andere kindjes in de buurt komen of komen spelen - leeftijd maakt niet uit- slaat dit totaal om. Het is net of er geen rem meer op hem zit: hij schreeuwt, wordt ontzettend druk, zoekt continu fysiek contact door uit te dagen of slaat als iets niet naar zijn zin gaat. Kortom, een heel ander kind. Voor ons is hij op zo’n moment ook lastig te corrigeren / weer terug te brengen in de rust, vaak lukt dit alleen door hem af te zonderen en dat is ook niet wat we willen.
Klinkt dit herkenbaar voor iemand / hebben jullie tips? Zoon bedoelt het goed maar het is net of hi zichzelf niet in de hand heeft. Het leidt inmiddels tot sociale problemen voor hem en schrikt andere kindjes af. We hebben er al vaak op een rustig moment even over gepraat, maar dat helpt eigenlijk maar weinig en zoon kan niet aangeven waarom zijn gedrag wijzigt (spanning, enthousiasme etc).
Klinkt dit herkenbaar voor iemand / hebben jullie tips? Zoon bedoelt het goed maar het is net of hi zichzelf niet in de hand heeft. Het leidt inmiddels tot sociale problemen voor hem en schrikt andere kindjes af. We hebben er al vaak op een rustig moment even over gepraat, maar dat helpt eigenlijk maar weinig en zoon kan niet aangeven waarom zijn gedrag wijzigt (spanning, enthousiasme etc).
dinsdag 1 augustus 2023 om 16:12
Juist wel. Kickboksen, karate, alle fysieke sporteneren je om grenzen te respecteren. Wanneer stop je? Wanneer ga je door?Lila-Linda schreef: ↑01-08-2023 15:53sport/voetbal/judo gaat een kind niet leren beter met zijn emoties om te gaan
het lijkt dan wellicht beter, omdat kind meer energie kwijt kan, te moe is om zich druk te maken
Je stelt daarmee het probleem uit, kind komt zichzelf dan keihard tegen als (jong)volwassene
Je leert je eigen grenzen kennen, en leert hoe je ze kunt aangeven.
Ook leer je hoe respect werkt.
Bij voetbal leer je veel over samenwerking. De bal afspelen, gebruik maken van elkaars sterke punten. Je leert ook luisteren, omgaan met teleurstellingen, soms moet je op de bank. Je leert dat je op tijd je mond moet houden, en dat je in je eentje niet zoveel voor elkaar krijgt.
Hoezo leert een kind daar niets?
dinsdag 1 augustus 2023 om 16:24
ik zeg niet, dat het niets leertMeinona schreef: ↑01-08-2023 16:12Juist wel. Kickboksen, karate, alle fysieke sporteneren je om grenzen te respecteren. Wanneer stop je? Wanneer ga je door?
Je leert je eigen grenzen kennen, en leert hoe je ze kunt aangeven.
Ook leer je hoe respect werkt.
Bij voetbal leer je veel over samenwerking. De bal afspelen, gebruik maken van elkaars sterke punten. Je leert ook luisteren, omgaan met teleurstellingen, soms moet je op de bank. Je leert dat je op tijd je mond moet houden, en dat je in je eentje niet zoveel voor elkaar krijgt.
Hoezo leert een kind daar niets?
maar het leert niet zijn emoties te begrijpen/reguleren
het nadeel van een kind op een fysieke sport doen, is dat het kind (tijdelijk) die emoties verbloemt. En het echte probleem pas later weer naar boven komt
"doe maar op judo", was iets wat vroeger veel als oplossing werd gezien, maar waarvan we nu weten, dat het een schinoplossing is
dinsdag 1 augustus 2023 om 17:23
dinsdag 1 augustus 2023 om 18:27
Dank. Ik ga morgen even bellen en vragen wat de mogelijkheden zijn. Sensorische integratie therapie heeft zoon al gehad, daar heeft hij veel van opgestoken qua focus etc maar regulatie blijft lastig. Wij staan voor alles open dus de gedeelde ervaringen zijn heel behulpzaam en welkom, evenals tips zoals deze.Kleppeboxx schreef: ↑01-08-2023 17:23Neem eens contact op met CJG van de gemeente en vraag om een doorverwijzing. Wellicht met goede begeleiding thuis en op school op te vangen.
Wat TO vertelt komt over als (forse) overprikkeling. Zal ook in andere situaties voorkomen. Succes.
dinsdag 1 augustus 2023 om 18:28
Ik snap wat je zegt en wij zien voetbal ook zeker niet als de holy grail / de uitkomst van waar we tegenaan lopen, maar hopen wel dat hij door leren te begrijpen hoe anderen op hem reageren en de focus op teamverband beter gaat begrijpen hoe met anderen om te gaan en ook ervaring kan opdoen met regulatie in een ‘groepssituatie’.Lila-Linda schreef: ↑01-08-2023 16:24ik zeg niet, dat het niets leert
maar het leert niet zijn emoties te begrijpen/reguleren
het nadeel van een kind op een fysieke sport doen, is dat het kind (tijdelijk) die emoties verbloemt. En het echte probleem pas later weer naar boven komt
"doe maar op judo", was iets wat vroeger veel als oplossing werd gezien, maar waarvan we nu weten, dat het een schinoplossing is
dinsdag 1 augustus 2023 om 18:41
Dank je wel! Hij heeft al SI therapie gehad, had ik moeten zeggen. Heeft hem enorm geholpen maar niet in regulatie in situaties met anderen (of niet voldoende). Prikkelzoekend is hij nog steeds in elk geval. Vind ik niet erg, maar de sociale problemen vind ik ook voor hem zo vervelend.VickyP2 schreef: ↑01-08-2023 15:41Herkenbaar. Mijn zoon is inmiddels 13 en dit gedrag is wel uitgedoofd, maar hij is ook zo'n stuiterbal geweest. Echter niet in die mate dat het hem belemmerde in de omgang met andere kinderen. Hij heeft een periode 'sensorische integratietherapie' gehad bij een ergotherapeut. Het is bij hem was dat hij prikkels niet goed kon plaatsen en verwerken, waardoor hij alle kanten op ging. Wat ze daar deden, was prikkels opzoeken / veroorzaken, door wild spelen, draaien, bijzondere structuren, spellen etc, waarna hij technieken kreeg aangereikt deze op een 'veilige' manier weer kwijt te raken. Hij zat toen in groep 3 denk ik. Hij ging er altijd met veel plezier naartoe en heeft er zeker baat bij gehad!
woensdag 2 augustus 2023 om 21:27
Klinkt alsof het inderdaad erg op prikkel verwerking zit.
Ik herken het wel dat mijn zoontje soms ook ineens ook alle regulatie kwijt is tov anderen. Dat uit bij hem dan niet zozeer fysiek maar wel in heftige emoties en te veel willen bepalen.
Volgens mij is dit tot op zekere hoogte normaal voor kleuters, maar ik lees graag even mee en herken je zorg ook wel. Bij mijn zoontje trouwens tot nu toe gelukkig geen echte sociale problemen.
Ik herken het wel dat mijn zoontje soms ook ineens ook alle regulatie kwijt is tov anderen. Dat uit bij hem dan niet zozeer fysiek maar wel in heftige emoties en te veel willen bepalen.
Volgens mij is dit tot op zekere hoogte normaal voor kleuters, maar ik lees graag even mee en herken je zorg ook wel. Bij mijn zoontje trouwens tot nu toe gelukkig geen echte sociale problemen.
woensdag 2 augustus 2023 om 22:59
Dank je Positive Vibes. Hebben jullie al iets ontdekt om hem te helpen met reguleren? Bij ons is het meestal wel effectief om even rustig wat gaan doen bijvoorbeeld aan tafel, maar lastig om hem zover te krijgen als hij eenmaal zo gedereguleerd is / degene met wie hij op zo’n moment speelt moet het dan ook willen.
Ik vind het ook in het kader van bijvoorbeeld een speelafspraak lastig: zeg ik wel of niet op voorhand tegen een andere ouder dat hij soms wat overenthousiast kan raken etc?
Ik vind het ook in het kader van bijvoorbeeld een speelafspraak lastig: zeg ik wel of niet op voorhand tegen een andere ouder dat hij soms wat overenthousiast kan raken etc?
woensdag 2 augustus 2023 om 23:07
Sensorische dingen helpen hier wel of soms even dansen of knuffelen. Maar dat is met een speelafspraak best lastig ja.
Ik probeer vooral lekker praktisch speelafspraakjes niet te lang te laten duren
. Kinderen met wie er vaker succesvol is gespeeld merk ik dat vertrouwen opbouwt. En we spreken altijd af dat er ook op een afspraakje prima even apart van elkaar gespeeld mag worden (hoewel dat ook voor andere kinderen soms lastig is want die vinden dan ook dat het samen móet).
Tegen andere ouders zeg ik soms wel dat zoon wat gevoelig is en hoog in zijn emoties zit. Maar meestal uit het zich vooral thuis. Bij anderen lukt het beter om zich in te houden (maar komt dan alsnog thuis meestal wel even een verwerking in de vorm van een huilbui of boze bui).
Ik probeer vooral lekker praktisch speelafspraakjes niet te lang te laten duren
. Kinderen met wie er vaker succesvol is gespeeld merk ik dat vertrouwen opbouwt. En we spreken altijd af dat er ook op een afspraakje prima even apart van elkaar gespeeld mag worden (hoewel dat ook voor andere kinderen soms lastig is want die vinden dan ook dat het samen móet). Tegen andere ouders zeg ik soms wel dat zoon wat gevoelig is en hoog in zijn emoties zit. Maar meestal uit het zich vooral thuis. Bij anderen lukt het beter om zich in te houden (maar komt dan alsnog thuis meestal wel even een verwerking in de vorm van een huilbui of boze bui).
donderdag 3 augustus 2023 om 17:16
Eerder aan tafel zetten, voordat hij ontregeld is, met wat leuks om te doen of even thee met een koekje/pannenkoekje/stukje kaas oid.Jamaarzeg schreef: ↑02-08-2023 22:59Dank je Positive Vibes. Hebben jullie al iets ontdekt om hem te helpen met reguleren? Bij ons is het meestal wel effectief om even rustig wat gaan doen bijvoorbeeld aan tafel, maar lastig om hem zover te krijgen als hij eenmaal zo gedereguleerd is / degene met wie hij op zo’n moment speelt moet het dan ook willen.
Ik vind het ook in het kader van bijvoorbeeld een speelafspraak lastig: zeg ik wel of niet op voorhand tegen een andere ouder dat hij soms wat overenthousiast kan raken etc?
vrijdag 4 augustus 2023 om 09:08
Ik herken het van mijn zonen (gek genoeg was dit gedrag bij mijn dochters een stuk minder) en eigenlijk ook van veel vriendjes. Ik kan natuurlijk niet inschatten hoe erg zijn gedrag is, maar zoals je het omschrijft klinkt het als een redelijk normale 6-jarige. Op deze leeftijd kun je eigenlijk standaard verwachten dat het bij een speelafspraakje op een gegeven moment huilen is. Plan speelafspraakjes dus niet te lang en grijp op tijd in om rust in de tent te brengen!
Dit is voor een kind een leerproces: hoe is mijn energie, stop ik op tijd als de ander niet meer wil, stoort de ander zich aan mijn gedrag? Dat soort reflectie is meestal iets te hoog gegrepen voor een kleuter.
Ter illustratie: mijn jongste is nu 10 en het gaat pas sinds kort ietsje beter.
Je kunt er natuurlijk over praten, waarbij je het vooral, in kindertaal, kunt hebben over de behoeften van anderen. Je kunt, als je kind dat leuk vindt, rollenspellen doen.
Als het gedrag op school echt opvallend is, kan school altijd een observatie laten doen. Is bij ons ook gebeurd en daar kwamen best nuttige dingen uit, vooral ook voor school.
Het voordeel van een observatie is dat het laagdrempelig is en dan meteen ook duidelijk is of het gedrag echt afwijkend is of passend voor de leeftijd.
I
Wat zegt school? Zien ze ook afwijkend gedrag?
Dit is voor een kind een leerproces: hoe is mijn energie, stop ik op tijd als de ander niet meer wil, stoort de ander zich aan mijn gedrag? Dat soort reflectie is meestal iets te hoog gegrepen voor een kleuter.
Ter illustratie: mijn jongste is nu 10 en het gaat pas sinds kort ietsje beter.
Je kunt er natuurlijk over praten, waarbij je het vooral, in kindertaal, kunt hebben over de behoeften van anderen. Je kunt, als je kind dat leuk vindt, rollenspellen doen.
Als het gedrag op school echt opvallend is, kan school altijd een observatie laten doen. Is bij ons ook gebeurd en daar kwamen best nuttige dingen uit, vooral ook voor school.
Het voordeel van een observatie is dat het laagdrempelig is en dan meteen ook duidelijk is of het gedrag echt afwijkend is of passend voor de leeftijd.
I
Wat zegt school? Zien ze ook afwijkend gedrag?
vrijdag 4 augustus 2023 om 09:15
Op drukke familiedagen (trigger) heb ik vooral jongste zoon heel regelmatig even uit de situatie gehaald. Dus even buiten een stukje wandelen, toen hij jonger was een boekje lezen.
Nu sinds een jaartje doe ik het niet meer en dat gaat nét goed, maar bij dat soort dagen is hij een totaal ander kind (en niet altijd de leukste versie van zichzelf). We calculeren het in en bespreken het ook met de familie en andere kinderen: "Luister jongens, Pietje vindt het heel gezellig dat er zoveel mensen zijn, maar hij raakt zo opgewonden dat hij heel druk en soms niet zo leuk kan zijn".
Vooral wat timide kinderen konden/kunnen soms overweldigd raken door zijn drukte, dan moet je als ouder op tijd ingrijpen. Met volwassenen gaat het meestal wel goed.
Nu sinds een jaartje doe ik het niet meer en dat gaat nét goed, maar bij dat soort dagen is hij een totaal ander kind (en niet altijd de leukste versie van zichzelf). We calculeren het in en bespreken het ook met de familie en andere kinderen: "Luister jongens, Pietje vindt het heel gezellig dat er zoveel mensen zijn, maar hij raakt zo opgewonden dat hij heel druk en soms niet zo leuk kan zijn".
Vooral wat timide kinderen konden/kunnen soms overweldigd raken door zijn drukte, dan moet je als ouder op tijd ingrijpen. Met volwassenen gaat het meestal wel goed.
vrijdag 4 augustus 2023 om 12:35
Ik heb met mijn dochter kiezel en druppel training gedaan.
Dat is een rots en watertraining voor jongere kinderen, waarbij je de trainingen samen met 1 ouder doet.
Daar ligt veel focus op grenzen, hoe kom ik over op anderen, hoe stem ik af met anderen.
Ik vond het ook erg leerzaam. Doordat je het samen doet kun je bij dingen in het dagelijks leven steeds terug verwijzen naar de training.
Ik deed ook wel eens oefeningetjes uit de training samen met een vriendinnetje dat op bezoek was, als iets zich voordeed waarbij ik dacht 'hé dat oefeningetje is hier van toepassing'
Bijvoorbeeld 'het sorry-spel' waarbij je op verschillende manieren sorry zegt en voelt wanneer voelt het goed voor beiden.
Sowieso werken rollenspelen goed bij mijn dochter. Als iets vervelends gebeurt probeer ik het even uit te spelen in een rollenspel.
Laatst nog omstebeurt met 2 vriendjes gevoeld hoe het is als iemand de deur voor je neus dichtslaat om jou buiten te sluiten.
Als ik het zeg beklijft het niet, maar als ze het zelf in een veilig rollenspel heeft gevoeld, dat het heel naar is als de deur wordt dichtgeslagen en de anderen binnen giechelen. Dan snapt ze het wel.
Dat is een rots en watertraining voor jongere kinderen, waarbij je de trainingen samen met 1 ouder doet.
Daar ligt veel focus op grenzen, hoe kom ik over op anderen, hoe stem ik af met anderen.
Ik vond het ook erg leerzaam. Doordat je het samen doet kun je bij dingen in het dagelijks leven steeds terug verwijzen naar de training.
Ik deed ook wel eens oefeningetjes uit de training samen met een vriendinnetje dat op bezoek was, als iets zich voordeed waarbij ik dacht 'hé dat oefeningetje is hier van toepassing'
Bijvoorbeeld 'het sorry-spel' waarbij je op verschillende manieren sorry zegt en voelt wanneer voelt het goed voor beiden.
Sowieso werken rollenspelen goed bij mijn dochter. Als iets vervelends gebeurt probeer ik het even uit te spelen in een rollenspel.
Laatst nog omstebeurt met 2 vriendjes gevoeld hoe het is als iemand de deur voor je neus dichtslaat om jou buiten te sluiten.
Als ik het zeg beklijft het niet, maar als ze het zelf in een veilig rollenspel heeft gevoeld, dat het heel naar is als de deur wordt dichtgeslagen en de anderen binnen giechelen. Dan snapt ze het wel.
vrijdag 4 augustus 2023 om 12:39
Voorlezen werkt hier vaak. Mogen ze allebei 1 boekje kiezen
Naar buiten werkt bij mijn dochter ook goed, maar ik weet niet of dat bij jou zoon ook zo is.
Als we even naar de speeltuin gaan is het net of ze gereset wordt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
