Kinderen
alle pijlers
Kinderwens als alleenstaande?
zaterdag 18 november 2023 om 11:26
Ik ken de tante van twee kinderen die mbv een donor zijn ontstaan. De moeder heeft eigenlijk alleen haar zus als netwerk, geen ouders meer in leven. Alhoewel de tante gek is op haar zus’ kindjes is de zus er wel automatisch vanuit gegaan dat zij haar zou helpen en ook de voogdij krijgt mocht haar iets overkomen. Tante voelt zich soms behoorlijk belast om naast fulltime baan en eigen gezin ook nog regelmatig op te moeten passen en als klankbord te fungeren. Mocht je single ouderschap overwegen dan zou ik echt willen benadrukken dat je een wat uitgebreider netwerk nodig hebt dan wat je nu beschrijft. Mijn eigen zus is onvrijwillig co-ouder geworden toen haar kindje nog heel jong was en ze heeft echt veel hulp en steun van mij en onze ouders nodig (gehad) ook al ging haar kind op een gegeven moment regelmatig naar vader toe. Pas was ze bijv heel ziek met de griep en toen is ze een weekje bij mijn ouders gaan logeren omdat het anders echt niet ging.
zaterdag 18 november 2023 om 11:26
Voor een kind is het belangrijk te weten van wie het afstamt. Je niet kunnen spiegelen aan je biologische ouder, je niet gewenst voelen door een persoon van wie je afstamt - het is een rotgevoel.
Natuurlijk zijn er kinderen van een donorouder (sperma of eicel) die daar minder aan hechten. Maar als alleenstaande wensouder bepaal je dat niet en heb je uiteindelijk maar beperkt invloed op hoe je kind dat gaat voelen.
Daarnaast, juist als je een beperkt netwerk hebt kunnen een co-ouder en zijn netwerk veel toevoegen aam het welzijn van je kind. Ik zou het echt alleen doen dus afraden en je vooral ook aanraden om heel goed na te denken wat uiteindelijk in het belang van je kind is - ook en vooral los van jouw eigen wensen en belang.
En lees je vooral in op sites als donorkind.nl en donorconceptie.nl over de voor- en nadelen van donorconceptie. Vooral dit: https://www.donorconceptie.nl/donorkinderen
anoniem_655bb3a5270cd wijzigde dit bericht op 18-11-2023 16:55
3.57% gewijzigd
zaterdag 18 november 2023 om 11:30
Of het succesvol is moet nog blijken, net als bij iedereen kunnen alleen de kinderen daar iets over zeggen als ze volwassen zijn.Advocaatje schreef: ↑18-11-2023 10:52Er zijn echt wel succesvolle voorbeelden. Bijvoorbeeld Nina de Lacroix en Rick Paul van Mulligen. Maar natuurlijk ook minder bekende mensen. Het voordeel is wel dat je de verantwoordelijkheid deelt en niet als moeder alleen bent. Het nadeel is dat je niet alleen bent. Als je een echte controlefreak bent, is het vast lastiger.
zaterdag 18 november 2023 om 11:50
Ik heb het prima gered met een heel klein netwerk, ook in de periodes dat ik heel erg ziek was. Ieder mens heeft toch andere behoeftes?Koffieleut123 schreef: ↑18-11-2023 11:26Ik ken de tante van twee kinderen die mbv een donor zijn ontstaan. De moeder heeft eigenlijk alleen haar zus als netwerk, geen ouders meer in leven. Alhoewel de tante gek is op haar zus’ kindjes is de zus er wel automatisch vanuit gegaan dat zij haar zou helpen en ook de voogdij krijgt mocht haar iets overkomen. Tante voelt zich soms behoorlijk belast om naast fulltime baan en eigen gezin ook nog regelmatig op te moeten passen en als klankbord te fungeren. Mocht je single ouderschap overwegen dan zou ik echt willen benadrukken dat je een wat uitgebreider netwerk nodig hebt dan wat je nu beschrijft. Mijn eigen zus is onvrijwillig co-ouder geworden toen haar kindje nog heel jong was en ze heeft echt veel hulp en steun van mij en onze ouders nodig (gehad) ook al ging haar kind op een gegeven moment regelmatig naar vader toe. Pas was ze bijv heel ziek met de griep en toen is ze een weekje bij mijn ouders gaan logeren omdat het anders echt niet ging.
zaterdag 18 november 2023 om 11:58
zaterdag 18 november 2023 om 12:21
Pleegzorg is zeker anders. Maar dat maakt niet dat het voor to bij voorbaat geen optie zou kunnen zijn.Skawa schreef: ↑18-11-2023 09:00Pleegzorg is wel wat anders dan echt moederschap. Bij pleegzorg heb je ook een rol in het contact met de eigen ouders en netwerk van het kind.
Althans dat is de intentie
Ik zie zelf pleegzorg als een aanvulling als je eigen gezin compleet is en goed draait of als een hele bewuste keus. Maar niet om het gat op te vullen wat een kinderwens achter laat.
Ik zie onze pleegdochter echt als ons kind in de zin dat ik er net zoveel van hou en alles voor doe zoals voor het kind wat wel uit mij geboren is. Maar inderdaad is er een netwerk bij betrokken. Daar moet je je erg bewust van zijn. Dat kan verdomd lastig zijn, maar tegelijkertijd ook verrijkend in je leven. Maar dat is ook hoe je in het leven staat, hoe je die dingen kunt zien. Dat je te maken hebt met netwerk van een kind vind ik voor het kind juist alleen maar goed. Dat is wat me tegenhoudt bij adoptie (ook nog andere redenen overigens): een kind weet over het algemeen weinig tot niks van biologische achtergrond. Er is geen vanzelfsprekend contact. En ik vind dat het voor kinderen belangrijk is om wel dat contact (zo mogelijk) te hebben. Maar daar moet je je als pleegouder ontzettend van bewust zijn, dat je niet alleen een kind een thuis biedt, maar ook te maken hebt met ouders/grootouders/brusjes/ vriendjes, maar ook pleegzorg bijeenkomsten, contacten met voogd, pleegzorgwerker enz enz. Je doet het niet 'zomaar' (je hebt met kinderen met een trauma te maken), maar in ons geval vind ik dat het zoveel geeft.
Er is zoveel over te vertellen. Vandaar mijn advies nogmaals om een informatieavond bij te wonen.
zaterdag 18 november 2023 om 12:29
Wat een aannames weer.puntillita schreef: ↑18-11-2023 11:26Voor een kind is het belangrijk te weten van wie het afstamt. Je niet kunnen spiegelen aan je biologische ouder, je niet gewenst voelen door een persoon van wie je afstamt - het is een rotgevoel.
Natuurlijk zijn er kinderen van een donorouder (sperma of eicel) die daar minder aan hechten. Maar als alleenstaande wensouder bepaal je dat niet en heb je uiteindelijk maar beperkt invloed op hoe je kind dat gaat voelen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 18 november 2023 om 12:30
Nee, iedereen heeft exact dezelfde behoeftes.
En ieder kind ook.
Op Viva is het leven heerlijk voorspelbaar.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 18 november 2023 om 13:38
Ik verbaas me er altijd een beetje over dat in dit soort topics iedereen altijd zegt dat je wel een groot netwerk moet hebben. Ik ervaar dat helemaal niet zo.
Ik ben al ruim 8 jaar BAM en mijn netwerk is niet zo heel groot, maar ik maak er eigenlijk ook maar weinig gebruik van. Voor opvang tijdens werk is er kdv/bso en voor een keer een avondje weg wil iemand wel oppassen , of huur ik een oppas meisje in.
Verder heb je in principe maar weinig nodig. Mits je je leven een beetje aanpast op je gezinssituatie. Sporten doe ik thuis bv, avondjes borrelen met een vriendin is bijna altijd gewoon gezellig bij
mij. En dingen als een weekend weg ofzo zonder de kinderen heb ik geen behoefte aan, dus dat doe ik niet. Enige wat wel zo is, is dat je niet meer spontaan iets alleen kunt gaan doen buiten de deur. Maar ook dat went wel.
Je moet dus echt inleveren op je eigen vrijheid, je kunt niet hetzelfde blijven leven als voordat je alleen een kind krijgt.
Ik ben al ruim 8 jaar BAM en mijn netwerk is niet zo heel groot, maar ik maak er eigenlijk ook maar weinig gebruik van. Voor opvang tijdens werk is er kdv/bso en voor een keer een avondje weg wil iemand wel oppassen , of huur ik een oppas meisje in.
Verder heb je in principe maar weinig nodig. Mits je je leven een beetje aanpast op je gezinssituatie. Sporten doe ik thuis bv, avondjes borrelen met een vriendin is bijna altijd gewoon gezellig bij
mij. En dingen als een weekend weg ofzo zonder de kinderen heb ik geen behoefte aan, dus dat doe ik niet. Enige wat wel zo is, is dat je niet meer spontaan iets alleen kunt gaan doen buiten de deur. Maar ook dat went wel.
Je moet dus echt inleveren op je eigen vrijheid, je kunt niet hetzelfde blijven leven als voordat je alleen een kind krijgt.
zaterdag 18 november 2023 om 14:03
Dat geldt toch ook als je het met zijn tweeën doet?kerststress schreef: ↑18-11-2023 13:38
Je moet dus echt inleveren op je eigen vrijheid, je kunt niet hetzelfde blijven leven als voordat je alleen een kind krijgt.
zaterdag 18 november 2023 om 14:10
Er zijn wel mensen die dat doen. Gewoon eens wat onderzoek doen en informatie bijeenkomsten van pleegzorg bezoeken.Ella-333 schreef: ↑18-11-2023 09:07Bedankt! Ik zit nog met heel wat vragen. Bv. Is het haalbaar om dit als alleenstaande te doen omdat de meeste kinderen via pleegzorg toch een 'rugzakje' hebben. Kan je het kind dan bieden wat het verdient? Hoe is de band die je opbouwt met een pleegkind? Dit zal uiteraard ook afhangen van situatie tot situatie.
Je hebt allerlei soorten pleegzorg. Je zou zelfs nu al kunnen beginnen. Er zijn kinderen die 1 of 2 weekends per maand naar een pleeggezin gaan om hun ouders te ontlasten.
En het andere uiterste bestaat ook: langdurige pleegzorg vanaf baby af aan. Dat lijkt het meest op adoptie. Vaak weinig contact met de ouders. Terugkeer niet mogelijk.
Betreft vaak baby's die verslaafd geboren zijn en direct na de geboorte gescheiden worden.
Die blijven eerst bij tijdelijke pleeggezinnen die gespecialiseerd zijn in verslaafde baby's. En na een maand of 4 gaan ze naar hun vaste langdurige pleeggezin.
Ook alleenstaande ouders komen daarvoor in aanmerking.
zaterdag 18 november 2023 om 14:21
Dat kun je ook niet als je samen bent. Maar je hebt in je eentje geen natuurlijke sparring partner en ook niet iemand die jou in je ouderrol zo nu en dan corrigeert of bevraagt. Vooral dat laatste vond ik een gemis als kind van een alleenstaande ouder.kerststress schreef: ↑18-11-2023 13:38Ik verbaas me er altijd een beetje over dat in dit soort topics iedereen altijd zegt dat je wel een groot netwerk moet hebben. Ik ervaar dat helemaal niet zo.
Ik ben al ruim 8 jaar BAM en mijn netwerk is niet zo heel groot, maar ik maak er eigenlijk ook maar weinig gebruik van. Voor opvang tijdens werk is er kdv/bso en voor een keer een avondje weg wil iemand wel oppassen , of huur ik een oppas meisje in.
Verder heb je in principe maar weinig nodig. Mits je je leven een beetje aanpast op je gezinssituatie. Sporten doe ik thuis bv, avondjes borrelen met een vriendin is bijna altijd gewoon gezellig bij
mij. En dingen als een weekend weg ofzo zonder de kinderen heb ik geen behoefte aan, dus dat doe ik niet. Enige wat wel zo is, is dat je niet meer spontaan iets alleen kunt gaan doen buiten de deur. Maar ook dat went wel.
Je moet dus echt inleveren op je eigen vrijheid, je kunt niet hetzelfde blijven leven als voordat je alleen een kind krijgt.
Een groot netwerk is trouwens ook voor kind handig. Kind komt via jouw netwerk met verschillende soorten mensen in contact waar hij wat van leert, en als hij wat ouder wordt eventueel ook een beroep op kan doen voor hulp of advies.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zaterdag 18 november 2023 om 14:40
Dat is waar, maar het klinkt alsof de kinderen opgroeien in een stabiele, liefdevolle omgeving. En zo’n vorm van co-ouderschap is natuurlijk een andere opzet dan co-ouderschap die voortkomt uit een scheiding.
zaterdag 18 november 2023 om 14:53
Dat geldt dus ook voor twee-oudergezinnen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 18 november 2023 om 15:00
Dat valt erg mee. Ik kan bijvoorbeeld nog spontaan afspreken 's avonds met vrienden, omdat mijn man meest van de tijd thuis is voor de kinderen. Ik hoef nooit oppas te regelen voor formele of informele afspraken of om te sporten. Weekendje weg met een vriendin kan gemakkelijk omdat mijn man dan gewoon de boel thuis draaiende houdt, dat is iets heel anders dan een oppas of logeren (als je al mensen hebt die dit een heel weekend willen doen, ook dat is niet vanzelfsprekend).
Dat is totaal iets anders dan een alleenstaande ouder, die geen andere ouder heeft die aanwezig is in het leven van het kind en dus altijd voor ieder dingetje oppas zal moeten regelen.
zaterdag 18 november 2023 om 15:31
De vraag is dan vooral hoeveel behoefte je hebt aan dat soort 'spontane' uitstapjes.Kris84 schreef: ↑18-11-2023 15:00Dat valt erg mee. Ik kan bijvoorbeeld nog spontaan afspreken 's avonds met vrienden, omdat mijn man meest van de tijd thuis is voor de kinderen. Ik hoef nooit oppas te regelen voor formele of informele afspraken of om te sporten. Weekendje weg met een vriendin kan gemakkelijk omdat mijn man dan gewoon de boel thuis draaiende houdt, dat is iets heel anders dan een oppas of logeren (als je al mensen hebt die dit een heel weekend willen doen, ook dat is niet vanzelfsprekend).
Dat is totaal iets anders dan een alleenstaande ouder, die geen andere ouder heeft die aanwezig is in het leven van het kind en dus altijd voor ieder dingetje oppas zal moeten regelen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 18 november 2023 om 15:42
Daar is iedereen anders in. Het gaat overigens niet alleen om de leuke dingen, maar ook om alle noodzakelijke afspraken waar je je kinderen niet mee kunt nemen.
Hoe vaak mijn man wel niet 's nachts thuis is geweest met de kinderen, omdat ik plotseling naar het ziekenhuis moest voor een ziek familielid en dat is maar een van de vele voorbeelden.
In dat soort situaties ben je erg kwetsbaar als alleenstaande moeder.
zaterdag 18 november 2023 om 18:44
Maar dat geldt lang niet voor alle donorkinderen.puntillita schreef: ↑18-11-2023 16:54Geen aannames. Ik ben zelf donorkind en zou er heel wat voor over hebben om de man, van wie ik de helft van mijn genen heb, te hebben kunnen leren kennen. Bij voorkeur vanaf heel jonge leeftijd.
Daarbij zijn tegenwoordig anonieme donoren een uitzondering.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 18 november 2023 om 18:46
Tja, wat mij betreft kun je dat ook anders bekijken: ik ben 's nachts niet beschikbaar voor zieke familieleden.Kris84 schreef: ↑18-11-2023 15:42Daar is iedereen anders in. Het gaat overigens niet alleen om de leuke dingen, maar ook om alle noodzakelijke afspraken waar je je kinderen niet mee kunt nemen.
Hoe vaak mijn man wel niet 's nachts thuis is geweest met de kinderen, omdat ik plotseling naar het ziekenhuis moest voor een ziek familielid en dat is maar een van de vele voorbeelden.
In dat soort situaties ben je erg kwetsbaar als alleenstaande moeder.
Ik heb me echt nooit kwetsbaar gevoeld.
Maar je moet wel kunnen leven met het idee dat je niet onmisbaar bent voor al die familieleden die 's nachts naar het ziekenhuis moeten.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 18 november 2023 om 18:49
Het blijft me verbazen hoe veel mensen maar blijven vasthouden aan dat idee dat twee ouders beter/handiger/te preferen is.
Dat idee krijg je van kleins af aan mee, de hele omgeving en maatschappij is erop ingericht.
Maar dan hoeft dat nog niet het beste te zijn.
Dat idee krijg je van kleins af aan mee, de hele omgeving en maatschappij is erop ingericht.
Maar dan hoeft dat nog niet het beste te zijn.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 18 november 2023 om 18:50
Gaat er meer om dat je er bijvoorbeeld bij kunt zijn als iemand waarvan je houdt aan het sterven is, in plaats van dat die persoon daar alleen ligt. Voor mij destijds zeer belangrijk, voor jou zo te lezen niet.Solomio schreef: ↑18-11-2023 18:46Tja, wat mij betreft kun je dat ook anders bekijken: ik ben 's nachts niet beschikbaar voor zieke familieleden.
Ik heb me echt nooit kwetsbaar gevoeld.
Maar je moet wel kunnen leven met het idee dat je niet onmisbaar bent voor al die familieleden die 's nachts naar het ziekenhuis moeten.
Is er nooit een moment geweest dat je ergens plotseling naartoe moest wat dringend of belangrijk was? Heb je verder geen familie, vrienden, geliefden?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
