Kinderen
alle pijlers
Leukste en zwaarste periode kinderen
donderdag 2 juni 2022 om 11:01
Hier nu een newborn van 5 weken en 2 dagen. Het neemt niks af aan de liefde voor ons zoontje, maar ik vind het echt zwaar. Ben moe, baby huilt de laatste dagen heel veel, veel last van darmkrampjes en spugen. Gisteravond ben ik alleen een rondje gaan lopen toen mijn man uit zijn werk was en hoorde ik nog steeds een baby huilen in mijn hoofd. Ik vind het een bijzondere tijd, maar ook zwaar en zeker niet alleen maar genieten (zoals iedereen op de kaarten schrijft)
Hij heeft deze week voor de eerste keer naar me gelachen en ik moet zeggen dat dat wel direct veel voldoening geeft, ik verheug me echt op de tijd dat we meer interactie krijgen met elkaar. Is het niet minder zwaar, maar wel een stuk leuker
Nu ben ik benieuwd:
Wat vonden jullie de zwaarste periode met jullie kindjes (tot zover dan)?
En wat vonden jullie de leukste?
Hij heeft deze week voor de eerste keer naar me gelachen en ik moet zeggen dat dat wel direct veel voldoening geeft, ik verheug me echt op de tijd dat we meer interactie krijgen met elkaar. Is het niet minder zwaar, maar wel een stuk leuker
Nu ben ik benieuwd:
Wat vonden jullie de zwaarste periode met jullie kindjes (tot zover dan)?
En wat vonden jullie de leukste?
donderdag 2 juni 2022 om 12:35
Ik heb een tweeling en vond de peuterpuberteit het zwaarst. Veel ruzie om een onbenullig stukje speelgoed. Veel gegil en gehuil. En toen ze, 2 dagen na elkaar, gingen lopen. Want ze liepen natuurlijk allebei een andere kant op.
De babytijd was vooral druk, maar het waren makkelijke baby's die snel door sliepen.
De puberteit was vrij makkelijk. Inmiddels zijn het jong volwassenen die nog gezellig thuis wonen en het loopt op rolletjes.
De babytijd was vooral druk, maar het waren makkelijke baby's die snel door sliepen.
De puberteit was vrij makkelijk. Inmiddels zijn het jong volwassenen die nog gezellig thuis wonen en het loopt op rolletjes.
donderdag 2 juni 2022 om 12:36
Dat kan ik goed begrijpen. Zelf ben ik heel bij dat de tweede er wel is gekomen. Hij was als baby veel makkelijker dan zijn zus. Verder beiden rustige kinderen, van het soort "daar kan ik er wel 10 van in mijn klas hebben". Dus niet te druk in huis en ook makkelijk ergens onder te brengen. Alleen dit jaar heeft de jongste ons en docenten wel op de proef gesteld en hij is geen makkelijke prater, dus dat was wel eens frustrerend.Irregular_Choice schreef: ↑02-06-2022 12:26Hier is het bij 1 gebleven vanwege die eerste periode. Wilde dat echt nooit meer meemaken en ben nu wel blij dat het er maar 1 is. Makkelijk ergens onder te brengen, niet te druk in huis, nog genoeg tijd voor onszelf. Ik vind het de perfecte balans
donderdag 2 juni 2022 om 12:41
Babytijd vond ik zwaar en niet zo veel aan. Van de basisschooltijd vond ik alle fases heel leuk, maar ik heb een makkelijk kind met wie ik kan lezen en schrijven. De vraag is hoe lang dat nog zo is want de pubertijd dient zich aan, en als ik af kan gaan op de voorproefjes die ik daar van krijg hou ik mijn hart vast.
donderdag 2 juni 2022 om 12:44
Bij ons lag het probleem meer bij mezelf dan bij dochter. Op het moeilijk slapen na, was en is het een heel makkelijk kindPelle schreef: ↑02-06-2022 12:36Dat kan ik goed begrijpen. Zelf ben ik heel bij dat de tweede er wel is gekomen. Hij was als baby veel makkelijker dan zijn zus. Verder beiden rustige kinderen, van het soort "daar kan ik er wel 10 van in mijn klas hebben". Dus niet te druk in huis en ook makkelijk ergens onder te brengen. Alleen dit jaar heeft de jongste ons en docenten wel op de proef gesteld en hij is geen makkelijke prater, dus dat was wel eens frustrerend.
ze klom nooit ergens op, zat niet aan spullen die niet van haar waren, trok geen lades open, rende niet weg, gilde nooit en maakte geen herrie. Eigenlijk inderdaad een voorbeeldkind, maar ik had heel veel moeite met de verandering in mijn leven. En ik heb het dus zelf nooit aangedurfd, omdat ik bang was voor een compleet ander kind. Dat had ik niet goed getrokken zelf. Ben ook best gesteld op mijn vrijheid bijvoorbeeld. Maar ja, dat merk je pas als je die niet meer hebt met een kind 
ik heb behoefte aan vrije dagen voor mezelf en ga soms ook zonder gezin op vakantie. Nooit geweten dat ik dat nodig had, maar blijkbaar dus wel. En dat is de voornaamste reden dat het bij 1 is gebleven. Ik wilde niet het risico lopen op een heel ander kind en wilde niet weer mijn vrijheid opgeven voor een baby 
donderdag 2 juni 2022 om 12:47
Ik vond 2 tm 4 echt echt heel zwaar.
2 hyperactive jongetjes, die werkelijk nog geen minuut de focus hadden om met iets alleen te spelen, heel de dag aan het rennen en klimmen, gillen, ruzie zoeken met elkaar, waardoor ik moederziel alleen vanaf 9 uur in de speeltuin zat in weer en wind tot sluitingstijd of de hel op aarde de ballenbak. Ik was KAPOT na een dag met ze bezig te zijn geweest. En dan nog de lange avonden waarbij ze zo lastig gingen slapen.
Nu pubers en geen greintje problemen met ze behalve de bende in hun kamer, af en toe een dronkenschap en experimenten met soft drugs. Ze doen het goed op school, werken keihard op hun bijbaan, leuke vriendengroep, het zijn echt fijne jonge mannen die goed in het leven staan.. ik geniet
2 hyperactive jongetjes, die werkelijk nog geen minuut de focus hadden om met iets alleen te spelen, heel de dag aan het rennen en klimmen, gillen, ruzie zoeken met elkaar, waardoor ik moederziel alleen vanaf 9 uur in de speeltuin zat in weer en wind tot sluitingstijd of de hel op aarde de ballenbak. Ik was KAPOT na een dag met ze bezig te zijn geweest. En dan nog de lange avonden waarbij ze zo lastig gingen slapen.
Nu pubers en geen greintje problemen met ze behalve de bende in hun kamer, af en toe een dronkenschap en experimenten met soft drugs. Ze doen het goed op school, werken keihard op hun bijbaan, leuke vriendengroep, het zijn echt fijne jonge mannen die goed in het leven staan.. ik geniet
donderdag 2 juni 2022 om 12:48
Hier vond ik de baby-tijd echt heerlijk (en véél te snel voorbij gaan 
) Maar ik had dan ook een super makkelijke baby, die vooral heel veel en lang sliep. Vanaf dat het mocht, at hij alles mee, zonder gedoe. Prikken waren geen gedoe en tanden/kiezen ook niet. Het verbaasde mij hoe makkelijk wij met hem waren, en hoe makkelijk daar hij op reageerde. Troosten was zo gepiept, en wil je links niet slapen, dan ga je rechts liggen.
Nu is hij bijna twee, en begint het wel pittiger te worden. Heeft een sterke, eigen wil, en lekker opvliegend, haha. Hebben de afgelopen 2/3 maanden behoorlijk lastige nachten gehad, en uitslapen tot half tien is al drie maanden niet meer gebeurd (extreme luxe, I know...)
Maar het is vooral nooit meer stil in huis, en dát vind ik wel pittig. Ik zit de hele dag tussen leerlingen of collega's, en thuis is er dus ook altijd iets "aan". Zeker in combinatie met het slaapgebrek van de afgelopen maanden (waar ik heel slecht tegen kan, en ook best snel lichamelijke ongemakken van krijgt). En het is helemaal een overprikkelende boel als de drie oudsten van mijn man er zijn. Maar goed; het hoort er nou eenmaal bij
) Maar ik had dan ook een super makkelijke baby, die vooral heel veel en lang sliep. Vanaf dat het mocht, at hij alles mee, zonder gedoe. Prikken waren geen gedoe en tanden/kiezen ook niet. Het verbaasde mij hoe makkelijk wij met hem waren, en hoe makkelijk daar hij op reageerde. Troosten was zo gepiept, en wil je links niet slapen, dan ga je rechts liggen.Nu is hij bijna twee, en begint het wel pittiger te worden. Heeft een sterke, eigen wil, en lekker opvliegend, haha. Hebben de afgelopen 2/3 maanden behoorlijk lastige nachten gehad, en uitslapen tot half tien is al drie maanden niet meer gebeurd (extreme luxe, I know...)
Maar het is vooral nooit meer stil in huis, en dát vind ik wel pittig. Ik zit de hele dag tussen leerlingen of collega's, en thuis is er dus ook altijd iets "aan". Zeker in combinatie met het slaapgebrek van de afgelopen maanden (waar ik heel slecht tegen kan, en ook best snel lichamelijke ongemakken van krijgt). En het is helemaal een overprikkelende boel als de drie oudsten van mijn man er zijn. Maar goed; het hoort er nou eenmaal bij
donderdag 2 juni 2022 om 12:51
Precies dit. Al zijn die van mij (bijna 10) en 11. Mijn oudste huilde op het hoogtepunt 11 uur op een dag. Ja dat moest ik bijhouden van de kinderarts, want als ik het bijhield dan zou het wel meevallen. Nou niet dus. Ze konden niks vinden bij haar, dus het was uitzitten. Achteraf is het misschien een lichte allergie ofzo geweest, maar het was vooral frustratie. Met 8 maanden kon ze ineens kruipen en toen was het ineens een stuk makkelijker (tijgeren heeft ze niet gedaan) en met 11 maanden liep ze en vanaf toen was het een heel stuk makkelijker. Nou ja buiten het feit dat je haar als dreumes en peuter geen seconde alleen kon laten omdat ze overal op klom en overal aan zat. Dat overal opklimmen doet ze nog steeds, maar ze is nu 11 met een zeer goed atletisch vermogen, dus ik kijk meestal de andere kant op.
De periode laatste jaren basisschool vind ik een stuk makkelijker. Ze kunnen even alleen blijven en ze zijn behoorlijk zelfstandig. Ze gaan ook zelfstandig naar school en gedeeltelijk naar de sport.
TO: de babytijd kan heel zwaar zijn. Alles is nieuw en je kind kan alleen maar huilen om iets duidelijk te maken. Mijn oudste had als baby, maar 1 stand, namelijk sirene. Die had geen huiltjes, alleen maximaal. Dat genieten kom later wel. Dat zetten alleen mensen met makkelijke baby's op een felicitatiekaart. Neem zoveel mogelijk hulp aan. Ga af en toe lekker even in je eentje op pad. Ga even langs bij je moeder, zus, vriendin oid (met of zonder baby). En als de baby wel goed op je borst slaapt ga lekker voor de TV liggen en zet een serie op. Voel je vooral niet schuldig. Je hebt verlof en doe lekker wat goed voelt
donderdag 2 juni 2022 om 12:51
Ze zeggen wel eens: kleine kinderen kleine problemen. Grote kinderen, grote problemen. Of het klopt hangt denk ik toch erg van je kinderen af, maar ook van je vaardigheden als ouder om problemen op te lossen, welke eisen je stelt, etc.
Nu zijn mijn kinderen nog niet zou oud (rond de 10) maar ik vond de baby periode toch wel intensiever.
Nu zijn mijn kinderen nog niet zou oud (rond de 10) maar ik vond de baby periode toch wel intensiever.
donderdag 2 juni 2022 om 12:52
Snap ik helemaal hoor. Ik vond het hebben van een kind ook vrij intens. Niet meer spontaan de deur uit kunnen lopen bijvoorbeeld, daar kun je je van tevoren geen echte voorstelling van maken. Net als wat slapeloze nachten met je doen. En inderdaad, wat als de tweede op welke manier dan ook een zorgenkind wordt, dat heeft dan ook effect op de eerste.Irregular_Choice schreef: ↑02-06-2022 12:44Bij ons lag het probleem meer bij mezelf dan bij dochter. Op het moeilijk slapen na, was en is het een heel makkelijk kind
donderdag 2 juni 2022 om 12:58
oh dat zei mijn collega vroeger altijd als ik weleens zat te verzuchten dat ik baby+peuter vrij intensief vond. kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen. Dat vond ik zo irritant. Tuurlijk heb je andere zorgen, als ze bijvoorbeeld vastlopen op de middelbare school, als ze gaan stappen of voor het eerst zonder ouders op vakantie (dochter morgen). Maar qua verzorging vond ik ze onder de 4 best intensief. Dat is nu natuurlijk weer anders, nu kan ik spontaan de deur uit lopen, roepen ze me niet 20x per dag. Met kleine kinderen sta je altijd aan.kastella schreef: ↑02-06-2022 12:51Ze zeggen wel eens: kleine kinderen kleine problemen. Grote kinderen, grote problemen. Of het klopt hangt denk ik toch erg van je kinderen af, maar ook van je vaardigheden als ouder om problemen op te lossen, welke eisen je stelt, etc.
Nu zijn mijn kinderen nog niet zou oud (rond de 10) maar ik vond de baby periode toch wel intensiever.
donderdag 2 juni 2022 om 13:03
De baby-tijd vond ik echt geen reet aan. Niet omdat ik het perse zo zwaar vond, maar ik vond dat 'alleen maar' kunnen verzorgen gewoon zo saai. Dragen, flesjes, slapen etc..
Ik vind het leuk worden vanaf een jaar of 2..Lopen, praten ,spelen en spelletjes doen. Dan 'begint' voor mij het leuke gedeelte pas. Onze oudste is nu 9 en dat vind ik echt een hele leuke leeftijd, je kunt er van alles mee zeg maar
Ik vind het leuk worden vanaf een jaar of 2..Lopen, praten ,spelen en spelletjes doen. Dan 'begint' voor mij het leuke gedeelte pas. Onze oudste is nu 9 en dat vind ik echt een hele leuke leeftijd, je kunt er van alles mee zeg maar
donderdag 2 juni 2022 om 13:07
Ik was ook geen baby-moeder... kon slecht tegen de huilnachten en het niet weten wat er scheelde. Zodra mijn dochter begon te praten, vond ik het veel beter gaan. De hele periode daarna vond ik alles eigenlijk appeltje-eitje tot nu zo ongeveer. Dochter gaat nu naar jongvolwassenheid en ik zie haar strugglen met ouder worden en de dingen die daarbij horen. Ze heeft wat klappen gekregen door ziekte, corona-tijd, pesten en zit momenteel niet zo goed in haar vel. Niet iets wat niet goed komt, maar toch moeilijk om je kind zo te zien zoeken en daar zelf weinig te kunnen aan bijdragen.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
donderdag 2 juni 2022 om 13:08
Ik vond de baby-/dreumestijd van mijn oudste drie best aanpoten. Na de oudste lange periode van herstellen waardoor het pittig was. Daarna volgden de andere twee heel snel. Heb in 2,5 jaar tijd drie kinderen gekregen. Dus dat was best druk. Leuk en genieten, maar ook chaos, veel gejengel, heel veel hapjes en dutjes en nog veel meer luiers.
Die zijn nu 7, 8 en 9 en dat is een feestje.
Natuurlijk ruziën ze wel eens etc. Maar over het algemeen kunnen ze het goed vinden, zijn ze redelijk zelfstandig, zijn er leuke gesprekken mee te voeren. Echt wel leuk.
Nu een baby van bijna vier weken en dat vind ik nu dan weer een feestje. Zo lekker om redelijk snel hersteld te zijn en alle aandacht voor 1 kleintje te hebben. Kan gejengel en gehuil veel beter hebben, ben zelf rustiger. Door de gebroken ben ik moe, maar ik kan me er goed aan overgeven.
Denk dat het heel erg ligt aan je kind, aan je eigen gestel en aan de situatie.
Sterkte, hoop dat de krampjes etc snel minder worden!
Die zijn nu 7, 8 en 9 en dat is een feestje.
Natuurlijk ruziën ze wel eens etc. Maar over het algemeen kunnen ze het goed vinden, zijn ze redelijk zelfstandig, zijn er leuke gesprekken mee te voeren. Echt wel leuk.
Nu een baby van bijna vier weken en dat vind ik nu dan weer een feestje. Zo lekker om redelijk snel hersteld te zijn en alle aandacht voor 1 kleintje te hebben. Kan gejengel en gehuil veel beter hebben, ben zelf rustiger. Door de gebroken ben ik moe, maar ik kan me er goed aan overgeven.
Denk dat het heel erg ligt aan je kind, aan je eigen gestel en aan de situatie.
Sterkte, hoop dat de krampjes etc snel minder worden!
donderdag 2 juni 2022 om 13:24
Ik had geeneens zo’n huilende kinderen maar ik was extreem gevoelig voor het baby-gehuil. Tot mijn jongste 4 was kon ik dat gedraai in mijn buik nog voelen als ik elders een baby hoorde huilen. Maar het is wel over gegaan en nu denk ik daar met een bepaalde weemoed op terug. Dus dat gevoel veranderd wel hoor TO. 
Zelf vond ik de babytijd minder bijzonder, maar de dreumes leeftijd echt geweldig. 2-4 jaar weer minder maar mijn jongste kon nogal eh… intens zijn, zeg maar, op die leeftijd.
Nu zijn ze 6 en bijna 8 en dit vind ik een heerlijke leeftijd. Nog afhankelijk van je en willen kroelen en knuffelen, maar ook lekker zelf spelen en in de speeltuin achterover kunnen leunen op een bankje. Maar ook met hun heerlijk shoppen of lunchen (heb rasechte meiden wat dat betreft
) en de oudste wandelt graag met mij.
Zelf vond ik de babytijd minder bijzonder, maar de dreumes leeftijd echt geweldig. 2-4 jaar weer minder maar mijn jongste kon nogal eh… intens zijn, zeg maar, op die leeftijd.
Nu zijn ze 6 en bijna 8 en dit vind ik een heerlijke leeftijd. Nog afhankelijk van je en willen kroelen en knuffelen, maar ook lekker zelf spelen en in de speeltuin achterover kunnen leunen op een bankje. Maar ook met hun heerlijk shoppen of lunchen (heb rasechte meiden wat dat betreft
) en de oudste wandelt graag met mij.
donderdag 2 juni 2022 om 14:45
Je zit ook in een zware periode TO, met veel slaaptekort, huilen, poep en spuug. Wat ik leuk vind aan de babytijd is dat er in korte tijd zoveel verandert. Ze leren zo snel nieuwe dingen en ontwikkelen zich voortdurend. Nu is het een lachje, straks is het rollen, zitten, brabbelen... Heel mooi om te zien.
Hou vol, vraag om hulp waar nodig/mogelijk en geniet van de momentjes tussendoor
Hou vol, vraag om hulp waar nodig/mogelijk en geniet van de momentjes tussendoor
donderdag 2 juni 2022 om 14:55
Ik vind het nog steeds elke keer leuker worden. Ze zijn nu 11 en 9. Vraag me telkens af of dit dan het hoogtepunt is, want ergens richting pubertijd verwacht ik dat het ook weer een beetje down hills kan gaan (al lach ik me ook wel rot om pubers). Baby's zijn minder mijn ding, peutertjes schattig maar intensief, kleuters enorm aandoenlijk, maar ze hangen nog wel aan je en daarna worden ze steeds zelfstandiger, grappiger en kan je echt leuke dingen met ze doen ❤
donderdag 2 juni 2022 om 16:41
Ik heb al gereageerd bij je andere topic. (Hier een babymeisje van 3 maanden...)
En inderdaad die krampjes waren verschrikkelijk vervelend en zielig. Van alles geprobeerd en niks hielp. De buurvrouw (die met baby's werkt) zei toen dat het rond de 10 weken het ergst is en het daarna afneemt en wij hadden zoiets van "eerst zien dan geloven". Volgens haar zou het rond de 3 maanden over zijn en het lijkt er inderdaad op dat de krampjes weg zijn en blijven. Maar tot vorige week had ze nog krampjes, al waren ze de laatste weken echt veel minder en konden we haar nu wel troosten.
En inderdaad die krampjes waren verschrikkelijk vervelend en zielig. Van alles geprobeerd en niks hielp. De buurvrouw (die met baby's werkt) zei toen dat het rond de 10 weken het ergst is en het daarna afneemt en wij hadden zoiets van "eerst zien dan geloven". Volgens haar zou het rond de 3 maanden over zijn en het lijkt er inderdaad op dat de krampjes weg zijn en blijven. Maar tot vorige week had ze nog krampjes, al waren ze de laatste weken echt veel minder en konden we haar nu wel troosten.
donderdag 2 juni 2022 om 17:40
Dit. En het leukst vanaf 3 tot nu (oudste is 9). Ik vind het dus eigenlijk het leukst als ik met ze kan communicerenIrregular_Choice schreef: ↑02-06-2022 11:57De eerste 1,5 jaar vond ik de zwaarste. Toen was er telkens wel iets aan de hand en sliep ze slecht. En wij dus ook. Ik vond het echt verschrikkelijk, die periode. Vanaf 1,5 kon ze wat praten en duidelijk maken wat ze wilde of nodig had.
De leukste periode vind ik nu, net tiener. Je kan gesprekken voeren, ze krijgt humor, niet meer zo lastig met bedtijd en we kunnen een beetje dezelfde dingen kijken op tv. Ze kan alleen thuis blijven voor wat langer en mee naar concerten enzo
donderdag 2 juni 2022 om 18:30
De tijd met peuter en baby zijn we verrassend soepel doorgerold. Nu zijn ze peuter en kleuter en je kunt me echt opvegen. Ook nog een tiener in huis, dat vind ik echt heel leuk.
Iemand vertelde de periode dat je kind lijdt…. Dat herken ik wel. Vader van zoon is overleden. Gitzwart van de zorgen die periode. Nu ik dit schrijf relativeert het meteen het gedoe met m’n ukjes van net. Ga ze meteen even knuffelen….
Iemand vertelde de periode dat je kind lijdt…. Dat herken ik wel. Vader van zoon is overleden. Gitzwart van de zorgen die periode. Nu ik dit schrijf relativeert het meteen het gedoe met m’n ukjes van net. Ga ze meteen even knuffelen….
donderdag 2 juni 2022 om 21:06
Het eerste jaar, maar dat was ook omdat mijn ex geen reet uitvoerde dus ik er alleen voorstond met een huilbaby. Dat hielp niet erg in ieder geval. Moet zeggen dat iedere fase leuke en minder leuke dingen heeft, maar vanaf dat je ook echt in gesprek kunt vond ik het wel een heel stuk minder zwaar. En je groeit inderdaad wel mee. Zo kan ik prima de prepuberstreken van dochter handelen (12) maar kon ik niet veel met dezelfde streken van dochter van partner op diezelfde leeftijd vier jaar geleden. Ik was daar nog niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
