Kinderen
alle pijlers
Meningsverschil partner onderzoek gedrag peuter
zaterdag 20 november 2021 om 14:16
Hoe gaan jullie om met een meningsverschil die je hebt met partner?
Peuter laat afwijkend gedrag zien op de peuterspeelzaal. Leidsters gaven vrij snel al aan dat zij bijzonder gedrag waarnemen.
Dat zij erg druk met hem zijn i.t.t andere kinderen. Heeft veel begeleiding nodig.
De laatste maanden gaat zijn taal wel goed vooruit. Praat nu met 2 a 3 woordzinnen.
Kno arts geweest. Geen bijzonderheden.
Logopedie testen gaven destijds aan dat taalbegrip gemiddeld is en taalproductie onder gemiddeld.
We hebben een afspraak bij een audiologisch centrum waar ook een orthopedagoog gaat meekijken. (Hier is man het al niet echt mee eens)
Ik zou hem willen laten onderzoeken zodat we weten of een speelzaal met 16 kinderen en straks een basisschool wel de juiste plek voor hem is of een andere basisschool.
Mam wil er niets van weten. Volgens hem is er niets en zal het vanzelf beter worden.
(Het wordt al meer dan een half jaar niet echt beter)
Aan kleine subtiele dingen dacht ik bij zoon vanaf 18 maanden al dat er iets was. Maar ik kan niet echt duiden wat er precies is. Zijn gedrag zou je destijds ook nog als normaal kunnen beschouwen voor een eenjarige. Maar hij is nu ruim 2.
Peuter laat afwijkend gedrag zien op de peuterspeelzaal. Leidsters gaven vrij snel al aan dat zij bijzonder gedrag waarnemen.
Dat zij erg druk met hem zijn i.t.t andere kinderen. Heeft veel begeleiding nodig.
De laatste maanden gaat zijn taal wel goed vooruit. Praat nu met 2 a 3 woordzinnen.
Kno arts geweest. Geen bijzonderheden.
Logopedie testen gaven destijds aan dat taalbegrip gemiddeld is en taalproductie onder gemiddeld.
We hebben een afspraak bij een audiologisch centrum waar ook een orthopedagoog gaat meekijken. (Hier is man het al niet echt mee eens)
Ik zou hem willen laten onderzoeken zodat we weten of een speelzaal met 16 kinderen en straks een basisschool wel de juiste plek voor hem is of een andere basisschool.
Mam wil er niets van weten. Volgens hem is er niets en zal het vanzelf beter worden.
(Het wordt al meer dan een half jaar niet echt beter)
Aan kleine subtiele dingen dacht ik bij zoon vanaf 18 maanden al dat er iets was. Maar ik kan niet echt duiden wat er precies is. Zijn gedrag zou je destijds ook nog als normaal kunnen beschouwen voor een eenjarige. Maar hij is nu ruim 2.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 20-11-2021 18:28
Reden: titel aangepast
Reden: titel aangepast
0.00% gewijzigd
maandag 22 november 2021 om 12:14
Dat komt omdat er zo vaak heel hard geroepen wordt dat “iedereen tegenwoordig wel een diagnose heeft!!!!”.Lem86 schreef: ↑20-11-2021 15:08Man is bang voor een stempel zoals hij dat noemt. Daar komt kind nooit meer van af en zal hij zijn hele leven bij hem dragen.
Ook denkt hij dat als je iedereen onderzoekt, iedereen wel een stempel kan krijgen. Hij denkt dat je sneller wel dan geen diagnose krijgt.
Kno arts ziet geen gehoorproblemen. Kind is ook weinig ziek, nooit oorontstekingen (even afkloppen )
Maar bij het audiologisch centrum willen ze graag het gehele plaatje bekijken gehoor en gedrag.
De realiteit is anders. Namelijk dat er juist zeer zorgvuldig mee omgegaan wordt en diagnoses op deze leeftijd vrijwel altijd ‘voorlopig’ zijn.
Ik zou nog een keer goed met je man bespreken wat dit traject kind en jullie kan brengen. Zelf ben ik in ieder geval erg blij dat we de stap hebben gezet. Het gevoel dat er ‘iets’ is, knaagt aan je en is behoorlijk lastig om mee om te gaan.
dinsdag 23 november 2021 om 12:36
Dit heb ik tegen hem gezegd. Al eerder maar man blijft erbij dat er geen hulp of onderzoek nodig is.Wissewis schreef: ↑20-11-2021 16:59Dus man vindt het straks wel handig dat zijn kind van 3 scholen geschopt wordt omdat niemand met kind kan omgaan net omdat er "geen stempel" is?
Of dat kind straks het traject pas ingaat als hij 6 is, er wachtlijsten zijn en hij dus pas effectief geholpen kan worden vanaf zijn 8 of 9?
Waarbij kind al diverse faal-ervaringen en de komende 20 jaar een rampzalig zelf-beeld en pest-verleden heeft?
Liever nu het traject ingaan zodat er misschien tegen dat hij 4 is en naar school mag een handleiding ligt voor school.
Dank voor al jullie berichten. Ik lees ze allemaal. Maar weinig tijd om zelf iets te typen.
Nog niet opnieuw met man besproken want hij is sowieso erg koppig. Hij gaat sowieso een keer meekijken op de groep.
Peuterspeelzaal had zelf overigens ook aangeven dat ze twijfelen of hij naar regulier basisonderwijs kan.
dinsdag 23 november 2021 om 13:13
Jammer dan je man zo overtuigd is door een hoop onwaarheden en dit jullie zoon kan schaden. En hij dat blijkbaar zelf niet inziet. Lijkt me zwaar.
Wat zegt hij dan van het feit dat de psz twijfelt of regulier onderwijs wel mogelijk is? Vindt hij onzin waarschijnlijk?
Speciaal onderwijs is evengoed net zo’n stempel waar hij zo vreselijk nodeloos bang voor is en daar kom je ook niet zomaar op zonder het een en ander aan onderzoeken.
Wat zegt hij dan van het feit dat de psz twijfelt of regulier onderwijs wel mogelijk is? Vindt hij onzin waarschijnlijk?
Speciaal onderwijs is evengoed net zo’n stempel waar hij zo vreselijk nodeloos bang voor is en daar kom je ook niet zomaar op zonder het een en ander aan onderzoeken.
donderdag 25 november 2021 om 16:20
Dit lijkt me best heftig voor je relatie, omdat het potentieel heel schadelijk voor je kind kan zijn.
Ik heb iets heel anders gehad met mijn man (ging over gedrag van hem naar onze kinderen toe) waarvan ik op een gegeven moment zei dat ik het sowieso heel onaantrekkelijk gedrag vond, maar dat ik het daarnaast zo onacceptabel vond om je zo te gedragen naar onze kinderen, dat hij ernstig bij zichzelf te rade moest gaan of hij hier nog mee door zou gaan of niet. Zo ja, dan zou onze relatie op korte termijn ten einde komen.
Dat meende ik 100% en mijn man wist dat. Hij is het daarna als een malle aan gaan pakken (achteraf zat hij toen ook tegen een burn out aan) en het is 180 graden veranderd.
Ik denk dat dit voor mij net zoiets zou zijn. Prima dat jij het er niet mee eens bent, maar aangezien een onderzoek niet schadelijk is voor ons kind, ga ik hier hoe dan ook mee door (maar terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat een scheiding in deze sowieso geen oplossing is, omdat je dan nog steeds zijn toestemming nodig hebt...).
Ik heb iets heel anders gehad met mijn man (ging over gedrag van hem naar onze kinderen toe) waarvan ik op een gegeven moment zei dat ik het sowieso heel onaantrekkelijk gedrag vond, maar dat ik het daarnaast zo onacceptabel vond om je zo te gedragen naar onze kinderen, dat hij ernstig bij zichzelf te rade moest gaan of hij hier nog mee door zou gaan of niet. Zo ja, dan zou onze relatie op korte termijn ten einde komen.
Dat meende ik 100% en mijn man wist dat. Hij is het daarna als een malle aan gaan pakken (achteraf zat hij toen ook tegen een burn out aan) en het is 180 graden veranderd.
Ik denk dat dit voor mij net zoiets zou zijn. Prima dat jij het er niet mee eens bent, maar aangezien een onderzoek niet schadelijk is voor ons kind, ga ik hier hoe dan ook mee door (maar terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat een scheiding in deze sowieso geen oplossing is, omdat je dan nog steeds zijn toestemming nodig hebt...).
donderdag 27 januari 2022 om 14:17
donderdag 27 januari 2022 om 14:49
Ik ken maar heel weinig peuters die zich langer achter elkaar kunnen concentreren.
Ik zeg niet dat er niets aan dan hand is, echter niet iedereen volgt de gemiddelde lijn mbt ontwikkeling.
Ik zeg niet dat er niets aan dan hand is, echter niet iedereen volgt de gemiddelde lijn mbt ontwikkeling.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 18 september 2022 om 12:45
Even een update na 8 maanden
We hebben uiteindelijk een breed onderzoek gehad met zoon.
Uit het onderzoek kwam niet specifiek iets. Wel veel kenmerken van autisme. Het meest opvallende: napraten (echolalie), niet luisteren, eigen wereldje.
Maar hij maakt goed contact met volwassen mensen, 1 op 1 contact is goed en laat fantasiespel zien. Kan goed tegen veranderingen.
Ze hebben de diagnose niet gesteld. In het rapport staat uitgesteld. Wel veel tips gegeven mbt tot autisme.
Hij krijgt 1 op 1 begeleiding op de opvang. Als dat helpt mag hij blijven.
Hij is veel meer gaan praten 2 maanden voor zijn derde ongeveer. En hij praat nu veel en goed.Maar hij zegt ook zinnen letterlijk na, die hij eerder heeft gehoord.
Het advies was toch wel regulier onderwijs met veel structuur en kleine klassen. De meeste scholen in de buurt hebben bomvolle klassen vooral in de kleuterklas dus dat wordt nog een zoektocht.
We hebben uiteindelijk een breed onderzoek gehad met zoon.
Uit het onderzoek kwam niet specifiek iets. Wel veel kenmerken van autisme. Het meest opvallende: napraten (echolalie), niet luisteren, eigen wereldje.
Maar hij maakt goed contact met volwassen mensen, 1 op 1 contact is goed en laat fantasiespel zien. Kan goed tegen veranderingen.
Ze hebben de diagnose niet gesteld. In het rapport staat uitgesteld. Wel veel tips gegeven mbt tot autisme.
Hij krijgt 1 op 1 begeleiding op de opvang. Als dat helpt mag hij blijven.
Hij is veel meer gaan praten 2 maanden voor zijn derde ongeveer. En hij praat nu veel en goed.Maar hij zegt ook zinnen letterlijk na, die hij eerder heeft gehoord.
Het advies was toch wel regulier onderwijs met veel structuur en kleine klassen. De meeste scholen in de buurt hebben bomvolle klassen vooral in de kleuterklas dus dat wordt nog een zoektocht.
maandag 19 september 2022 om 10:50
Gelukkig dat hij veranderd is!Maduixa schreef: ↑25-11-2021 16:20Dit lijkt me best heftig voor je relatie, omdat het potentieel heel schadelijk voor je kind kan zijn.
Ik heb iets heel anders gehad met mijn man (ging over gedrag van hem naar onze kinderen toe) waarvan ik op een gegeven moment zei dat ik het sowieso heel onaantrekkelijk gedrag vond, maar dat ik het daarnaast zo onacceptabel vond om je zo te gedragen naar onze kinderen, dat hij ernstig bij zichzelf te rade moest gaan of hij hier nog mee door zou gaan of niet. Zo ja, dan zou onze relatie op korte termijn ten einde komen.
Dat meende ik 100% en mijn man wist dat. Hij is het daarna als een malle aan gaan pakken (achteraf zat hij toen ook tegen een burn out aan) en het is 180 graden veranderd.
Ik denk dat dit voor mij net zoiets zou zijn. Prima dat jij het er niet mee eens bent, maar aangezien een onderzoek niet schadelijk is voor ons kind, ga ik hier hoe dan ook mee door (maar terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat een scheiding in deze sowieso geen oplossing is, omdat je dan nog steeds zijn toestemming nodig hebt...).
dinsdag 20 september 2022 om 21:51
woensdag 21 september 2022 om 09:27
Precies. Deze situatie is zo naar voor TO. Als het reguliere basisonderwijs ongeschikt is voor een kind wordt hij daar super ongelukkig. Waarom zou je als ouder blijven pushen dat je kind alles “normaal” doet als hij daar niet past?LaFleurNoire schreef: ↑23-11-2021 13:13Jammer dan je man zo overtuigd is door een hoop onwaarheden en dit jullie zoon kan schaden. En hij dat blijkbaar zelf niet inziet. Lijkt me zwaar.
Wat zegt hij dan van het feit dat de psz twijfelt of regulier onderwijs wel mogelijk is? Vindt hij onzin waarschijnlijk?
Speciaal onderwijs is evengoed net zo’n stempel waar hij zo vreselijk nodeloos bang voor is en daar kom je ook niet zomaar op zonder het een en ander aan onderzoeken.
En ik begrijp ook niet waarom je verder onderzoek achterwege zou laten als er afwijkingen zijn
woensdag 21 september 2022 om 13:49
Dank je voor de tip. Er is ergotherapie als advies voorgesteld. Dus daar is hij nu voor aangemeld.
woensdag 21 september 2022 om 13:57
Hij is akkoord gegaan met onderzoek. Misschien omdat zoon nu ouder wordt. De echolalie heel opvallend is. We hebben een jonger kind van 1.5 jaar die totaal anders is.
Ik ben geen voorstander van kinderen vergelijken maar met jongste is er bv als baby al meer interactie. De verschillen zijn opvallend en dat is niet alleen karakter. Man ziet dat ook wel. We hebben uiteraard veel gesprekken hierover.
woensdag 21 september 2022 om 14:00
Ik zie vaak dat veel vanuit het verleden bang zijn voor "al die stempels tegenwoordig". Vaak hangt dat samen met een taboe op psychische problemen of behandeling daarvoor. Vroeger bestond het in hun ogen niet. Of het is "aangepraat". Ze vergeten even dat deze kinderen vroeger gewoon achter in de klas werden gezet. En uiteindelijk vaak zonder diploma van school gingen om te werken. De maatschappij was ook een stuk eenvoudiger. Het taboe op onderzoeken zie ik nog regelmatig voorbij komen.
Terwijl je zoveel kunt voorkomen door tijdig in te grijpen bij echte problemen. Dat voorkomt soms een latere diagnose. En als die er toch komt ben je er op tijd bij met hulp en ondersteuning. Zodat je kind wel op school kan blijven.
Terwijl je zoveel kunt voorkomen door tijdig in te grijpen bij echte problemen. Dat voorkomt soms een latere diagnose. En als die er toch komt ben je er op tijd bij met hulp en ondersteuning. Zodat je kind wel op school kan blijven.
woensdag 21 september 2022 om 14:02
spuit_111 schreef: ↑20-11-2021 15:38Dat gebeurt bij jonge kinderen niet. Juist omdat ze nog zoveel ontwikkeling doormaken, komt er hooguit een 'voorlopige diagnose' die regelmatig opnieuw wordt getoetst.
Bovendien: wat is zijn beeld bij zo'n stempel? Ik heb/ had er meerdere, maar ze staan niet op m'n voorhoofd, dus ik draag daar helemaal niks van mee.
Dit en het is aan jezelf met wie je dit deelt. Hier juist blij dat we kind destijds hebben laten testen. Daardoor heeft hij de best mogelijke begeleiding gehad.
woensdag 21 september 2022 om 14:06
Tegenwoordig komt een kind niet zo snel meer op speciaal onderwijs terecht. Alle basisscholen moeten passend onderwijs bieden aan kinderen. ( een bezuiniging van het rijk)Daarom dat er ook nu advies is voor regulier. Of hij de hele basisschool op regulier blijft weet ik niet. We hebben al wat afspraken staan met basisscholen, maar het wordt wel een zoektocht. Niet elke basischool zal staan te springen om hem aan te nemen. En veel basisscholen zijn ook niet geschikt voor hem. Hier zijn veel montessori en jenaplan scholen.-April- schreef: ↑21-09-2022 09:27Precies. Deze situatie is zo naar voor TO. Als het reguliere basisonderwijs ongeschikt is voor een kind wordt hij daar super ongelukkig. Waarom zou je als ouder blijven pushen dat je kind alles “normaal” doet als hij daar niet past?
En ik begrijp ook niet waarom je verder onderzoek achterwege zou laten als er afwijkingen zijn
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in