Mijn kinderen lusten nauwelijks groente

Barnsteen dinsdag 16 augustus 2022 om 20:06

Wat lusten mijn kinderen (10&12j) qua groente:

-Paprika (rauw)
-Komkommer
-Tomatensoep
-Groentesoep (hoewel niet van harte)
-Doperwtjes uit blik voor kind A, boontjes uit blik voor kind B.

Als ik iets anders op tafel zet is het standaard een drama.
Ze hoeven van mij hun bord niet helemaal leeg te eten maar ik wil wel dat ze een paar hapjes proeven. En dat ze om 21u niet gaan vragen om brood oid als ze nauwelijks avond gegeten hebben.

Fruit gaat er wel aardig in. Paprika en komkommer eten ze ook wel redelijk graag, ook als tussendoortje.

Ik kook al wel eens apart voor mezelf want ik heb de laatste jaren al zo vaak tomatensoep gegeten dat het inmiddels mijn neus uitkomt.

Groente 'verstoppen' in smoothies, op pizza's, in bladerdeeg of door pastasaus: allemaal al 100x geprobeerd, zonder succes.

Ik ben bang dat ze qua groente zo eenzijdig eten dat ze tekorten oplopen. Daarnaast wordt het er niet gezelliger op aan tafel, tenzij één van de P's geserveerd worden (pizza patat e.d.).

Wat wil ik met dit topic? Wat frustraties kwijt, wat herkenning misschien? Tips?

.

feow woensdag 17 augustus 2022 om 17:37

Frizz schreef: ↑
17-08-2022 16:28
Ik vind bijna alles wel interessant om te proeven, heb ik het buitenland ook veel ‘rare’ dingen gegeten. Ik hou daar echt van, van smaaksensaties en nieuwe dingen.
Ik leef dat onderdeel dus (zonder enig succes) heel goed voor.

In de oertijd was ik nog wel in voor onbekende dingen eten. Dus toen heb ik op een terras in Frankrijk iets onbekends besteld.
De vader van mijn vriendin ook, die bestelde hetzelfde.
Pas na een dag durfde hij mij te vertellen dat het volgens hem hertenhersens waren.
Sindsdien ben ik niet meer zo stoer.

En ik weet best dat dat tussen de oren zit. Zowel die hersenen als mijn aversie.

Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

blijfgewoonbianca woensdag 17 augustus 2022 om 17:41

calvijn1 schreef: ↑
17-08-2022 17:31
Mijn moeder (opgegroeid in de jaren 50) was zo'n kind dat huilend in de keuken moest zitten boven een koud bord eten.
Zij heeft zich toen voorgenomen: "later wil ik geen jankerds aan tafel"

Dat resulteerde bij mij in een geel neusje, vanwege elke dag een potje peentjes van Olvarit. ( op vakantie ging er voor elke dag 1 potje mee )
Ik kon wel opgenomen worden ( Zuiderziekenhuis ) , maar dan zouden ze elke dag een bord eten voor mijn neus zetten tot dat ik dat dan zelf zou eten. Dus mijn moeder heeft omdat ze dat niet wilde ( die zag waarschijnlijk een jarenlange opname voor zich

) van alles uit de kast getrokken om me toch de hoognodige voedingsstoffen binnen te laten krijgen. ( drup koffie in een beker melk, etc )

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

nicole123 woensdag 17 augustus 2022 om 17:45

Mijn tip aan TO zou zijn om te kijken wat voor tips ze kan toepassen bij haar kinderen en het te blijven proberen, maar wel met oog op dat elk kind anders is en ook de balans houden met de energie die je er zelf in stopt. Anders wordt het een grote frustratie en dat is het zelfs al als ik de OP lees. Dus ik zou aanbevelen om tips die passen bij jouw kinderen en/of bij jullie als ouders wel te doen, maar te stoppen met en niet te beginnen aan dingen die alleen maar veel energie kosten of drama veroorzaken en weinig opleveren bij jouw kinderen. Als ander vinden dat je dan gemakzuchtig, een slechte kok of een slechte opvoeder bent: lekker van je af laten glijden en weten dat je niet de enige bent die ermee worstelt en geen pasklare oplossingen heeft.

Wat wij hier thuis doen is:
- Wat de kinderen aan gezonde gerechten/dingen lekker vinden regelmatig op tafel zetten (we hebben er 3 en wat de een lust lust de ander weer niet, dus er heeft er altijd wel eentje geluk en eentje pech).
- Vaak een bord rauwkost erbij, zodat ze toch wat groente binnenkrijgen.
- Een multivitamine na het eten, dat haalt voor ons de druk eraf, waardoor het eten leuk blijft.
- Alles aanbieden, maar of ze het eten beslissen ze zelf, ook het eerste hapje.
- We wringen onszelf niet in allerlei bochten, dus wil je niet eten prima, maar we maken niet allerlei alternatieven. Dus bij ons geen Fristi als je geen melk wil drinken en geen 3 verschillende gerechten omdat kind 1 dit niet lust, kind 2 dit niet, etc. En ik ga ook echt geen 70 variaties op iets aanbieden als kind de eerste 10 variaties al niet proeft, ik ben gekke Henkie niet. Kinderen opvoeden kost al energie genoeg, dat stop ik graag in iets wat meer oplevert.
- Geen strijd voeren als het gaat om wel of niet iets eten, waardoor het samen aan tafel eten leuk blijft (of in ieder geval geen drama). Wil je niet? Prima. "Dan heb ik meer!" zeg ik dan vaak met een grote glimlach.
- Afwachten en accepteren dat we maar weinig invloed hebben op wat ze lusten en geloven dat als ze 20 zijn het vast beter gaat.

Voor ons werkt dit aardig. De 3-jarige eet weinig gerechten, maar de 7- en 10-jarige al steeds meer, ook al vind ik hen ook nog steeds wel lastige eters (vooral ook omdat ze precies tegengestelde dingen lekker vinden). Voor andere kinderen en andere ouders zullen misschien weer andere dingen goed werken.

nicole123 woensdag 17 augustus 2022 om 18:01

feow schreef: ↑
17-08-2022 17:37
Zowel die hersenen

Mooi verhaal haha!

nicole123 woensdag 17 augustus 2022 om 18:10

Voor mezelf vind ik alles lusten niet belangrijk, maar sommige dingen lusten wel. Ik lust bijv geen sterke schimmelkazen, maar dat levert me sociaal gezien geen enkel probleem op. Als je dat krijgt aangeboden dan is dat namelijk eigenlijk altijd in combinatie met allerhande dingen waar je uit kunt kiezen. Waarom zou ik dan mezelf ermee kwellen? Dat doe ik mezelf dus niet aan. Ik heb wel mezelf koffie, thee en wijn leren drinken. Dat vind ik in sociale situaties namelijk wel erg handig om te lusten en daarom de moeite waard van de fase van niet lekkere dingen proeven. Dat was dus bij al die drie dingen op volwassen leeftijd, dus het is niet dat kinderen verloren zijn als ze op hun 12e een bepaald iets niet lusten of willen eten of drinken.

Frizz woensdag 17 augustus 2022 om 18:21

Voornu schreef: ↑
17-08-2022 17:15
Nee, ik hoef die mensen niet op te voeden. Het proeven geeft ook nuttige informatie, kind geeft dan aan dat het te zoet, pittig, zacht, slijmerig of wat dan ook is en dan kan het de volgende keer daarop aangepast worden. Bepaalde rijst vond hij te plakkerig, dus toen zijn we meer gaan varieren en bleek hij andere rijst (basmati bv) wel lekker te vinden. Bepaald vlees vond hij te pittig, dus bereidingwijze aangepast.
We duwen het heus niet huilend door zn strot hoor, maar hoe kom je er anders achter wat je kind mogelijk wel lekker/ eetbaar vindt?

Prima hoor, maar dat heet dus niet aanbieden maar je wil opleggen.

Dat is wat mij betreft geen optie. Een kind heeft een eigen wil namelijk, en zelfbeschikking over diens lijf.

•

Frizz woensdag 17 augustus 2022 om 18:24

feow schreef: ↑
17-08-2022 17:37
In de oertijd was ik nog wel in voor onbekende dingen eten. Dus toen heb ik op een terras in Frankrijk iets onbekends besteld.
De vader van mijn vriendin ook, die bestelde hetzelfde.
Pas na een dag durfde hij mij te vertellen dat het volgens hem hertenhersens waren.
Sindsdien ben ik niet meer zo stoer.

En ik weet best dat dat tussen de oren zit. Zowel die hersenen als mijn aversie.

Ah ja ik heb eens achteraf gehoord dat die muffe soep die ik op een feest in m’n handen gedrukt kreeg hondensoep was. Dat was ook niet tof.

•

Lila-Linda woensdag 17 augustus 2022 om 18:47

Wij haalden in Kroatië eens een vlij soep. Geen idee wat het was
Bleek enorm te stinken.toch maar Google translate erbij
Pens

Ik heb mijn neus geloofd en het niet geproefd

Lila-Linda woensdag 17 augustus 2022 om 18:50

Solomio schreef: ↑
17-08-2022 17:31
Ik heb echt dramatische herinneringen aan het eten uit mijn kindertijd en dat wilde ik mijn kinderen besparen.
Dat is iig gelukt.

Ik ook hoor. Huilend boven de erwtensoep
En dat in combi met een moeder met een eetstoornis

Belangrijkste wat ik mijn kinderen wilde meegeven is een normale band met eten
En dat is gelukt

Ipstwee woensdag 17 augustus 2022 om 19:00

Hier is de regel: ruiken, likken of hapje.
Één van de 3 moet, welke mag ze zelf weten.

Wat ook erg helpt is benadrukken dat ze AL 6 is en naar groep 3 gaat, dus grote meisjes kunnen (of durven) al véél meer te proeven. Ze krijgt er zelfs babbels van, zo groot voelt ze zich: “mama, ik lust al lang pizza, máár dat zeg ik niet want ik eet liever xxx”.

Dus aten we de volgende dag pizza en bleek het toch een beetje grootspraak, maar ze at wel een stuk. Was nog nooit gelukt.

makreel woensdag 17 augustus 2022 om 19:00

Ik snap dat niet iedereen (misschien in Nederland bijna niemand) likkebaardend naar een bordje pens-soep kijkt of z'n vork zet in hond, maar wat is nou helemaal het drama als je er wel een paar happen van neemt en dan besluit: niks voor mij. Of als je zoals Nicole (geloof ik) schrijft, per ongeluk een bordje hersenen hebt opgegeten?

Mensen die niet veel lusten lijken ook een angst te beschrijven iets in hun mond te steken wat misschien niet lekker smaakt, maar als je erover nadenkt: wat kan er gebeuren? Het ligt op je tong, je kauwt erop en je denkt: volgende keer toch liever een visstick. In het ergste geval spuug je het in je servetje. Geen ramp toch?

makreel wijzigde dit bericht op 17-08-2022 19:07

0.15% gewijzigd

Wat eten we vanavond?

calvijn1 woensdag 17 augustus 2022 om 19:02

Frizz schreef: ↑
17-08-2022 18:24
Ah ja ik heb eens achteraf gehoord dat die muffe soep die ik op een feest in m’n handen gedrukt kreeg hondensoep was. Dat was ook niet tof.

Huh?
Was dat in Nederland?

Frankly my dear, I don"t give a damn

calvijn1 woensdag 17 augustus 2022 om 19:06

makreel schreef: ↑
17-08-2022 19:00
Ik snap dat niet iedereen (misschien in Nederland bijna niemand) lekkebaardend naar een bordje pens-soep kijkt of z'n vork zet in hond, maar wat is nou helemaal het drama als je er wel een paar happen van neemt en dan besluit: niks voor mij. Of als je zoals Nicole (geloof ik) schrijft, per ongeluk een bordje hersenen hebt opgegeten?

Mensen die niet veel lusten lijken ook een angst te beschrijven iets in hun mond te steken wat misschien niet lekker smaakt, maar als je erover nadenkt: wat kan er gebeuren? Het ligt op je tong, je kauwt erop en je denkt: volgende keer toch liever een visstick. In het ergste geval spuug je het in je servetje. Geen ramp toch?

Die angst is enorm.
Naast dat mijn keel echt blokkeert (lukt niet om te slikken) is het ook de angst van "Ik lust het niet, wat nu????"
Pure innerlijke paniek. Bij mij althans

Frankly my dear, I don"t give a damn

Frizz woensdag 17 augustus 2022 om 19:07

calvijn1 schreef: ↑
17-08-2022 19:02
Huh?
Was dat in Nederland?

Haha nee natuurlijk niet!
In een land waarover ment zegt dat daar alles wordt gegeten wat beweegt.
Ik heb er meer rare dingen gegeten, maar normaal weet ik van te voren wat ik eet. Nu kwam ik na een lange reis aan in het donker op een bruiloft die al half begonnen was en had honger en dorst.

•

Wissewis woensdag 17 augustus 2022 om 19:09

makreel schreef: ↑
17-08-2022 19:00
Ik snap dat niet iedereen (misschien in Nederland bijna niemand) likkebaardend naar een bordje pens-soep kijkt of z'n vork zet in hond, maar wat is nou helemaal het drama als je er wel een paar happen van neemt en dan besluit: niks voor mij. Of als je zoals Nicole (geloof ik) schrijft, per ongeluk een bordje hersenen hebt opgegeten?

Mensen die niet veel lusten lijken ook een angst te beschrijven iets in hun mond te steken wat misschien niet lekker smaakt, maar als je erover nadenkt: wat kan er gebeuren? Het ligt op je tong, je kauwt erop en je denkt: volgende keer toch liever een visstick. In het ergste geval spuug je het in je servetje. Geen ramp toch?

Mijn moeder dacht ooit eens "lekkere groentensoep" te serveren met Kerst.
Ossestaartsoep.

Ik ben toch écht kots-misselijk geworden en mijn Kerst was om zeep.
En de hare ook, want haar dochter was dus in no time terug naar huis (ook iets met vertrouwen enzo - als ik 3 keer vraag wat er ergens in zit moet je mij toch echt geen leugens vertellen).
Echt niet dat ik nog 1 hap van haar eten ging doen.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Anoniem_6470b8cd81c7d woensdag 17 augustus 2022 om 19:11

makreel schreef: ↑
17-08-2022 19:00
Ik snap dat niet iedereen (misschien in Nederland bijna niemand) lekkebaardend naar een bordje pens-soep kijkt of z'n vork zet in hond, maar wat is nou helemaal het drama als je er wel een paar happen van neemt en dan besluit: niks voor mij. Of als je zoals Nicole (geloof ik) schrijft, per ongeluk een bordje hersenen hebt opgegeten?

Mensen die niet veel lusten lijken ook een angst te beschrijven iets in hun mond te steken wat misschien niet lekker smaakt, maar als je erover nadenkt: wat kan er gebeuren? Het ligt op je tong, je kauwt erop en je denkt: volgende keer toch liever een visstick. In het ergste geval spuug je het in je servetje. Geen ramp toch?

Moet zeggen dat ik bij sommige dingen echt wel de terughoudendheid begrijp hoor, zeker als het om dingen gaat die niet echt per se heel gebruikelijk zijn om (hier) te eten. Dus het weigeren van hersenpannenkoekjes, hondensoep, haggis of dat soort genoemde voorbeelden, dat niet iedereen dáár even avontuurlijk in is, dat vind ik niet per se meteen heel beperkend.

Maar heel vaak gaat het (ook) om tamelijk gebruikelijke gerechten of etenswaren en dan blijken mensen een hele waslijst aan groenten, fruit, kruiden, zuivelproducten etc te hebben die niet worden gelust terwijl dat eigenlijk helemaal geen bizarre of extreem onbekende dingen zijn. En tuurlijk, iedereen kan wel iets hebben, dat je toevallig echt gruwelt van yoghurt of een tomaat echt niet weg krijgt geslikt. Alleen moet die waslijst niet te groot zijn.

Overigens kan ik het prima begrijpen als iemand die hierin nog véél gedurfder is dan ik zegt dat ie mij ook maar een slappeling of beperkende factor vindt wanneer ik aangeef geen hondensoep of haggis te gaan proeven.

redhead70 woensdag 17 augustus 2022 om 19:12

nicole123 schreef: ↑
17-08-2022 18:10
Voor mezelf vind ik alles lusten niet belangrijk, maar sommige dingen lusten wel. Ik lust bijv geen sterke schimmelkazen, maar dat levert me sociaal gezien geen enkel probleem op. Als je dat krijgt aangeboden dan is dat namelijk eigenlijk altijd in combinatie met allerhande dingen waar je uit kunt kiezen. Waarom zou ik dan mezelf ermee kwellen? Dat doe ik mezelf dus niet aan. Ik heb wel mezelf koffie, thee en wijn leren drinken. Dat vind ik in sociale situaties namelijk wel erg handig om te lusten en daarom de moeite waard van de fase van niet lekkere dingen proeven. Dat was dus bij al die drie dingen op volwassen leeftijd, dus het is niet dat kinderen verloren zijn als ze op hun 12e een bepaald iets niet lusten of willen eten of drinken.

Dit. Het komt wel. Al vergeten veel ouders ook dat smaak bij jonge kinderen veel beter ontwikkelt is dan bij een volwassen iemand. Dus groente zonder toevoegingen of zelfs flauw maken qua smaak helpt ook vaak.

Wissewis woensdag 17 augustus 2022 om 19:16

Ik heb trouwens altijd een zware afkeer gehad van tonijn.

De eerste keer dat man - toen vriend - kookt voor mij staat er onder andere ... tonijn met perzik op 't menu.

Kwestie van niet gelijk als ultra-moeilijk bestempeld te worden doe ik een poging die tonijn naar binnen te werken.

Resultaat: 10 minuten later hing ik boven 't toilet en was zo ziek als een hond. En ben 2 dagen zo ziek als een hond gebleven.

Daar ging het gezellige etentje en de gezellige avond

.
Hij heeft mij de volgende dag nog net uber-ziek naar mijn ouders kunnen voeren.

Nooit meer tonijn.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

makreel woensdag 17 augustus 2022 om 19:19

Wissewis schreef: ↑
17-08-2022 19:16
Ik heb trouwens altijd een zware afkeer gehad van tonijn.

De eerste keer dat man - toen vriend - kookt voor mij staat er onder andere ... tonijn met perzik op 't menu.

Kwestie van niet gelijk als ultra-moeilijk bestempeld te worden doe ik een poging die tonijn naar binnen te werken.

Resultaat: 10 minuten later hing ik boven 't toilet en was zo ziek als een hond. En ben 2 dagen zo ziek als een hond gebleven.

Daar ging het gezellige etentje en de gezellige avond .
Hij heeft mij de volgende dag nog net uber-ziek naar mijn ouders kunnen voeren.

Nooit meer tonijn.

OMG Wissewis, dat is wel heftig.
Als je er zo heftig op reageert, is een vakantie in het buitenland of een dagtripje naar een andere plek dan thuis meteen wel een enorme bezoeking, of heb ik dat mis?
Ik hoop niet dat dit voor iedereen geldt voor iedereen die een lange lijst eten heeft wat ze niet lusten, want dit is echt extreem!

Wat eten we vanavond?

Lila-Linda woensdag 17 augustus 2022 om 19:21

makreel schreef: ↑
17-08-2022 19:00
Ik snap dat niet iedereen (misschien in Nederland bijna niemand) likkebaardend naar een bordje pens-soep kijkt of z'n vork zet in hond, maar wat is nou helemaal het drama als je er wel een paar happen van neemt en dan besluit: niks voor mij. Of als je zoals Nicole (geloof ik) schrijft, per ongeluk een bordje hersenen hebt opgegeten?

Mensen die niet veel lusten lijken ook een angst te beschrijven iets in hun mond te steken wat misschien niet lekker smaakt, maar als je erover nadenkt: wat kan er gebeuren? Het ligt op je tong, je kauwt erop en je denkt: volgende keer toch liever een visstick. In het ergste geval spuug je het in je servetje. Geen ramp toch?

Moet je eens aan penssoep ruiken
Dat ruikt naar het smerigste hondenvoer, dat je je voor kunt stellen
Ga ik dood van proeven? Neu. Maar ik.zou niet weten wat ik opschiet met het wel.doen

lila-linda wijzigde dit bericht op 17-08-2022 19:34

0.22% gewijzigd

Wissewis woensdag 17 augustus 2022 om 19:27

makreel schreef: ↑
17-08-2022 19:19
OMG Wissewis, dat is wel heftig.
Als je er zo heftig op reageert, is een vakantie in het buitenland of een dagtripje naar een andere plek dan thuis meteen wel een enorme bezoeking, of heb ik dat mis?
Ik hoop niet dat dit voor iedereen geldt voor iedereen die een lange lijst eten heeft wat ze niet lusten, want dit is echt extreem!

Ik reis niet naar onmogelijke plaatsen

.

Binnen West- en Zuid-Europa staat er meestal wel iets op de kaart dat herkenbaar is én dat ik eetbaar vind.

Ik kom zelden spruiten, andijvie of witte kool tegen op een restaurant-kaart

.
En voor vlees met been, wild of vis met graten pas ik gewoon.

Hoogstens zitten er wat teveel erwten naar mijn zin in mijn paella.

Ik weet dat ik bijvoorbeeld niet naar Azië moet.
Het plaatselijke Chinese afhaal-restaurant oké nog, maar alle smurries en onbekende goedjes ... daar pas ik voor.
Of van die Thaï food waar je keel van in brand staat.

wissewis wijzigde dit bericht op 17-08-2022 19:29

12.51% gewijzigd

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Dharma123 woensdag 17 augustus 2022 om 19:28

fashionvictim schreef: ↑
17-08-2022 15:29
Maar 6 hapjes moeten sowieso want als je niet proeft weet je niet of je het wel of niet lust, dat is hier de regel.

En als kind dat niet doet? Je zegt dat dat geen optie is, maar dat ze altijd mogen stoppen met eten. Dus is niet proeven nu wel of geen keuze?
Ik heb een kind dat niet proeft. Ik kan verplichten om 6 rijstkorrels te eten, zal ie niet doen. Dan zou ik hem moeten dwangvoederen om dat erin te krijgen.

Mijn conclusie: jouw kinderen zijn minimaal net ietsje makkelijk dan die ene van mij, want de jouwe aten wat jij ze vroeg (verplichtte?) en de mijne niet.

Anoniem_66f0141d9142e woensdag 17 augustus 2022 om 19:29

Lila-Linda schreef: ↑
17-08-2022 19:21
Moet je eens aan pensioen ruiken

Mijn pensioen wordt waarschijnlijk zo laag dat ik er met een beetje geluk alleen de geur van meekrijg, maar dat is toch een ander topic?

Solomio woensdag 17 augustus 2022 om 19:31

makreel schreef: ↑
17-08-2022 19:00
Ik snap dat niet iedereen (misschien in Nederland bijna niemand) likkebaardend naar een bordje pens-soep kijkt of z'n vork zet in hond, maar wat is nou helemaal het drama als je er wel een paar happen van neemt en dan besluit: niks voor mij. Of als je zoals Nicole (geloof ik) schrijft, per ongeluk een bordje hersenen hebt opgegeten?

Mensen die niet veel lusten lijken ook een angst te beschrijven iets in hun mond te steken wat misschien niet lekker smaakt, maar als je erover nadenkt: wat kan er gebeuren? Het ligt op je tong, je kauwt erop en je denkt: volgende keer toch liever een visstick. In het ergste geval spuug je het in je servetje. Geen ramp toch?

Ik herken niet echt angst, maar walging.
En dat is een gevoel dat ik wil voorkomen. Kokhalzen, kotsen, kan zomaar als ik iets eet wat ik echt vies vind.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio woensdag 17 augustus 2022 om 19:33

Dharma123 schreef: ↑
17-08-2022 19:28
En als kind dat niet doet? Je zegt dat dat geen optie is, maar dat ze altijd mogen stoppen met eten. Dus is niet proeven nu wel of geen keuze?
Ik heb een kind dat niet proeft. Ik kan verplichten om 6 rijstkorrels te eten, zal ie niet doen. Dan zou ik hem moeten dwangvoederen om dat erin te krijgen.

Mijn conclusie: jouw kinderen zijn minimaal net ietsje makkelijk dan die ene van mij, want de jouwe aten wat jij ze vroeg (verplichtte?) en de mijne niet.

En 6 hapjes is niet 6 rijstkorrels, ook al draait FV het zo.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Actieve topics