Kinderen
alle pijlers
Mijn kinderen lusten nauwelijks groente
dinsdag 16 augustus 2022 om 20:06
Wat lusten mijn kinderen (10&12j) qua groente:
-Paprika (rauw)
-Komkommer
-Tomatensoep
-Groentesoep (hoewel niet van harte)
-Doperwtjes uit blik voor kind A, boontjes uit blik voor kind B.
Als ik iets anders op tafel zet is het standaard een drama.
Ze hoeven van mij hun bord niet helemaal leeg te eten maar ik wil wel dat ze een paar hapjes proeven. En dat ze om 21u niet gaan vragen om brood oid als ze nauwelijks avond gegeten hebben.
Fruit gaat er wel aardig in. Paprika en komkommer eten ze ook wel redelijk graag, ook als tussendoortje.
Ik kook al wel eens apart voor mezelf want ik heb de laatste jaren al zo vaak tomatensoep gegeten dat het inmiddels mijn neus uitkomt.
Groente 'verstoppen' in smoothies, op pizza's, in bladerdeeg of door pastasaus: allemaal al 100x geprobeerd, zonder succes.
Ik ben bang dat ze qua groente zo eenzijdig eten dat ze tekorten oplopen. Daarnaast wordt het er niet gezelliger op aan tafel, tenzij één van de P's geserveerd worden (pizza patat e.d.).
Wat wil ik met dit topic? Wat frustraties kwijt, wat herkenning misschien? Tips?
-Paprika (rauw)
-Komkommer
-Tomatensoep
-Groentesoep (hoewel niet van harte)
-Doperwtjes uit blik voor kind A, boontjes uit blik voor kind B.
Als ik iets anders op tafel zet is het standaard een drama.
Ze hoeven van mij hun bord niet helemaal leeg te eten maar ik wil wel dat ze een paar hapjes proeven. En dat ze om 21u niet gaan vragen om brood oid als ze nauwelijks avond gegeten hebben.
Fruit gaat er wel aardig in. Paprika en komkommer eten ze ook wel redelijk graag, ook als tussendoortje.
Ik kook al wel eens apart voor mezelf want ik heb de laatste jaren al zo vaak tomatensoep gegeten dat het inmiddels mijn neus uitkomt.
Groente 'verstoppen' in smoothies, op pizza's, in bladerdeeg of door pastasaus: allemaal al 100x geprobeerd, zonder succes.
Ik ben bang dat ze qua groente zo eenzijdig eten dat ze tekorten oplopen. Daarnaast wordt het er niet gezelliger op aan tafel, tenzij één van de P's geserveerd worden (pizza patat e.d.).
Wat wil ik met dit topic? Wat frustraties kwijt, wat herkenning misschien? Tips?
.
donderdag 18 augustus 2022 om 11:38
Dat vind ik wel, tenminste als dat dan het alternatief is voor de groente bij de maaltijd. Daar ging dit topic om hè, kinderen die nauwelijks groente eten.
Dus bij de warme maaltijd je vlees of vis opeten en structureel de rest laten staan onder het mom van “lussiknie”, en dan daarna nog wel een witte boterham met hagelslag? Daar vind ik echt vanalles mis mee, in tegenstelling tot een doos cherrytomaatjes.
Maar goed, bij ons is groente dus wel echt de belangrijkste component van de voeding over de dag en dat leren we onze kinderen ook. Er is altijd rauwkost en snackgroente voorhanden en dat mag altijd, evenals fruit, en bij de warme maaltijd zijn minimaal twee soorten groenten. Vlees en vis zijn afgemeten/beperkte porties, groente altijd onbeperkt. En niets van de groente eten is helemaal prima, maar dan krijg je dus verder ook echt niets anders meer (dan groente).
donderdag 18 augustus 2022 om 11:44
Het is heel fijn als ze goede keuzes maken uit zichzelf maar dat is bij ons zeker niet zo. Mijn jongste heeft een hekel aan tandenpoetsen. Verhaaltjes over gaatjes bij de tandarts, gezonde gebitten en dergelijke maken vooralsnog weinig indruk. Wel helpt: als je niet meewerkt met tandenpoetsen mag je daarna geen filmpje kijken. Dat is dan inderdaad straf en die wil ze vermijden en dus werkt ze mee. Hopelijk als ze wat ouder is zal ze beter snappen waarom je elke dag tanden moet poetsen ook als je het niet leuk vindt om te doen.Frizz schreef: ↑18-08-2022 09:59Of omdat ze anders gezeur krijgen, naar hun kamer moeten, geen toetje krijgen etc etc.
Dat is opvoeden waarbij je je wil oplegt aan je kind, dan krijg je dus (mits je geluk hebt en volhoudt) volgzame kinderen. Of zeer gefrustreerde. Of kinderen zonder intrinsieke motivatie. Die horen bij de keuzes die ze maken de stem van hun moeder in hun hoofd.
Maar je kan ook je kinderen opvoeden zonder je wil op te leggen, door hen zelf te leren nadenken en goede keuzes te maken. Door in te gaan op hun behoeften (niet ge verwarren met wensen!). Zonder straffen en belonen, met vooral praten en vertrouwen geven.
Dat zorgt voor zelfvertrouwen en sterke relaties.
Natuurlijk zou het fijner zijn als alles altijd harmonieus zou verlopen en ze altijd verstandige keuzes zouden maken maar helaas doen ze dat hier lang niet altijd
donderdag 18 augustus 2022 om 12:02
Kinderen maken niet altijd goede keuzes uit zichzelf. Ze hebben namelijk niet de kennis die wij hebben noch de capaciteit om ver vooruit te denken. Dat kost dus (de eerste jaren) veel inzet en geduld vanuit de ouders, en het ervaren van de gevolgen van keuzes. Nu is dat bij je gebit wel even een ander verhaal, je wil natuurlijk cariës voorkomen als ouder.Saelle1 schreef: ↑18-08-2022 11:44Het is heel fijn als ze goede keuzes maken uit zichzelf maar dat is bij ons zeker niet zo. Mijn jongste heeft een hekel aan tandenpoetsen. Verhaaltjes over gaatjes bij de tandarts, gezonde gebitten en dergelijke maken vooralsnog weinig indruk. Wel helpt: als je niet meewerkt met tandenpoetsen mag je daarna geen filmpje kijken. Dat is dan inderdaad straf en die wil ze vermijden en dus werkt ze mee. Hopelijk als ze wat ouder is zal ze beter snappen waarom je elke dag tanden moet poetsen ook als je het niet leuk vindt om te doen.
Natuurlijk zou het fijner zijn als alles altijd harmonieus zou verlopen en ze altijd verstandige keuzes zouden maken maar helaas doen ze dat hier lang niet altijd
Het is dan ook een bepaalde visie op ouderschap/opvoeden, en niet een trucje om te zorgen dat kinderen alsnog doen wat jij wil.
frizz wijzigde dit bericht op 18-08-2022 12:05
0.36% gewijzigd
•
donderdag 18 augustus 2022 om 12:02
En toch bereik je op de lange duur meer als je ze zelf gemotiveerd maakt.Saelle1 schreef: ↑18-08-2022 11:44Het is heel fijn als ze goede keuzes maken uit zichzelf maar dat is bij ons zeker niet zo. Mijn jongste heeft een hekel aan tandenpoetsen. Verhaaltjes over gaatjes bij de tandarts, gezonde gebitten en dergelijke maken vooralsnog weinig indruk. Wel helpt: als je niet meewerkt met tandenpoetsen mag je daarna geen filmpje kijken. Dat is dan inderdaad straf en die wil ze vermijden en dus werkt ze mee. Hopelijk als ze wat ouder is zal ze beter snappen waarom je elke dag tanden moet poetsen ook als je het niet leuk vindt om te doen.
Natuurlijk zou het fijner zijn als alles altijd harmonieus zou verlopen en ze altijd verstandige keuzes zouden maken maar helaas doen ze dat hier lang niet altijd
Want het is ook fijn als ze straks als volwassene ook nog hun tanden poetsen, omdat ze daar het nut van inzien.
En niet dat ze het dan niet meer doen omdat ze gelukkig geen straf meer krijgen.
Wat eten betreft zie ik dat net zo: leer ze waarom bepaald eten goed voor ze is en hoop dan maar dat ze dat als volwassene meenemen.
Kinderen moeten van alles wat ze niet leuk vinden. Sterker nog, hier op Viva wordt dat gezien als noodzakelijke voorbereiding op het volwassen leven, wat blijkbaar ook bestaat uit heel veel dingen tegen je zin doen.
Maar tegelijk lees ik dat eten vooral ook gezellig moet zijn en quality-time met het gezin.
De tegenstrijdigheden blijven me intrigeren.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 18 augustus 2022 om 12:22
Ik zie dit toch anders.
Het gaat niet om wat de ouder wil, bij sommige dingen gaat het gewoon om wat moet.
Simpele voorbeelden: als een kind écht niet eet en drinkt krijgt het sondevoeding. Want eten moet.
Als een kind echt niet met een vork in eten wil prikken, maar in een stopcontact dan mag het niet zelf ontdekken wat daar de gevolgen van zijn.
Kinderen mogen elkaar en zichzelf niet in gevaar brengen. Dus geen klompjes laten dansen op het hoofd van je pasgeboren zusje, geen onbeschermde vellen in de brandende zon, geen dagelijkse onbeperkte hoeveelheid chips en chocola als ontbijt.
En kinderen moeten dingen. Wassen, aankleden, tanden poetsen, eten, drinken, zonnebrand smeren, inentingen, naar school. Ik wil, als de leeftijd daar geschikt voor is, best uitleggen waarom. Maar het blijft moeten. En hopelijk houden mijn kinderen dat door begrip en routine ook als volwassenen vol.
En eten moet. Met verleiding en geduld en beloning en vooral door een routine en voorbeeld graag gezond. Soms lukt dat (tijdelijk) niet. Dan helaas en desnoods maar anders. Het is fijn om te weten dat ze dan hoogstwaarschijnlijk, net als bij al die anderen bij wie het tijdelijk niet lukt, niet verzwakt ter aarde storten en blijvende beschadigingen oplopen. Dat geeft ruimte om niet in paniek te schieten.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 18 augustus 2022 om 12:38
maar er is werkelijk niks ongezond aan een boterham met zoetFrizz schreef: ↑18-08-2022 11:04Nou ja een boterham met zoet is natuurlijk niet zo gezond. Maar wij hebben daar inderdaad geen regels over, we zoeken gewoon een balans. Ik zeg dan iets als: kies je vandaag ook nog gezond beleg?
Maar goed, ik denk dat wij ook het enige gezin zijn waar je vóór het eten nog chocola ofzo mag. Maar als hij meer wil dan hebben we het wel over hoe dat komt, en kiest hij dus voor even wachten en z’n buik vullen met de voedingsstoffen die hij nodig heeft.
echt niet
kaas is veel vetter bijvoorbeeld
kinderen in NL hebben echt niet zulke tekorten, dat ze perse brood met hartig moeten eten om aan hun voedingsstoffen te komen
donderdag 18 augustus 2022 om 12:39
een boterham met leverworst is net zo min alternatief voor een bak rauwkost, als een boterham met jam dat isikbeginbijmezelf schreef: ↑18-08-2022 11:38Dat vind ik wel, tenminste als dat dan het alternatief is voor de groente bij de maaltijd. Daar ging dit topic om hè, kinderen die nauwelijks groente eten.
donderdag 18 augustus 2022 om 12:41
Sommige keuzes zijn echter op de korte of de langere termijn schadelijk en omdat ze de gevolgen nog niet kunnen overzien of niet helemaal snappen is het lastig om ze hun eigen gang laten te gaan. Met sommige dingen kan dat best (geen jas aan willen in de winter, zelf ervaren dat het te koud is) maar met sommige dingen (alleen maar chips willen eten., geen tandenpoetsen, bij het water spelen als je niet kan zwemmen) kan dat niet. Dus dan grijp ik in, zorg dat ze het niet kunnen doen of dwing ze om het wel te doen, desnoods inderdaad met de dreiging van straf. Leuk is anders.Frizz schreef: ↑18-08-2022 12:02Kinderen maken niet altijd goede keuzes uit zichzelf. Ze hebben namelijk niet de kennis die wij hebben noch de capaciteit om ver vooruit te denken. Dat kost dus (de eerste jaren) veel inzet en geduld vanuit de ouders, en het ervaren van de gevolgen van keuzes. Nu is dat bij je gebit wel even een ander verhaal, je wil natuurlijk cariës voorkomen als ouder.
Het is dan ook een bepaalde visie op ouderschap/opvoeden, en niet een trucje om te zorgen dat kinderen alsnog doen wat jij wil.
Ik zie ook wel verschil tussen kinderen, de oudste is iemand die op hele jonge leeftijd al de rede zocht en zich door argumenten liet overtuigen, de derde is juist weer het tegenovergestelde en stort zich altijd gelijk in het avontuur en denkt veel minder na over gevolgen. Dat wordt wel beter naar mate hij ouder wordt.
donderdag 18 augustus 2022 om 12:41
en juist, als je als ouder enkel een punt maakt van zaken, die kinds gezondheid/veiligheid in de weg staan, heb je het daarna een stuk eenvoudigerfeow schreef: ↑18-08-2022 12:22Ik zie dit toch anders.
Het gaat niet om wat de ouder wil, bij sommige dingen gaat het gewoon om wat moet.
Simpele voorbeelden: als een kind écht niet eet en drinkt krijgt het sondevoeding. Want eten moet.
Als een kind echt niet met een vork in eten wil prikken, maar in een stopcontact dan mag het niet zelf ontdekken wat daar de gevolgen van zijn.
Kinderen mogen elkaar en zichzelf niet in gevaar brengen. Dus geen klompjes laten dansen op het hoofd van je pasgeboren zusje, geen onbeschermde vellen in de brandende zon, geen dagelijkse onbeperkte hoeveelheid chips en chocola als ontbijt.
En kinderen moeten dingen. Wassen, aankleden, tanden poetsen, eten, drinken, zonnebrand smeren, inentingen, naar school. Ik wil, als de leeftijd daar geschikt voor is, best uitleggen waarom. Maar het blijft moeten. En hopelijk houden mijn kinderen dat door begrip en routine ook als volwassenen vol.
En eten moet. Met verleiding en geduld en beloning en vooral door een routine en voorbeeld graag gezond. Soms lukt dat (tijdelijk) niet. Dan helaas en desnoods maar anders. Het is fijn om te weten dat ze dan hoogstwaarschijnlijk, net als bij al die anderen bij wie het tijdelijk niet lukt, niet verzwakt ter aarde storten en blijvende beschadigingen oplopen. Dat geeft ruimte om niet in paniek te schieten.
Juist bij de verzonnen-regels, gaan ook ouders schipperen (soms is mama moe, en mag iets ineens wel) en wordt het voor een kind onduidelijker wat echt moet
Tandpoetsen Moet, Handje-vast bij oversteken Moet, maar alle soorten groente lusten niet
donderdag 18 augustus 2022 om 12:43
donderdag 18 augustus 2022 om 12:46
Het moet allemaal niet omdat het moet (externe motivatie, vaak vanuit de ouder) maar omdat er een goede reden voor is.feow schreef: ↑18-08-2022 12:22Ik zie dit toch anders.
Het gaat niet om wat de ouder wil, bij sommige dingen gaat het gewoon om wat moet.
Simpele voorbeelden: als een kind écht niet eet en drinkt krijgt het sondevoeding. Want eten moet.
Als een kind echt niet met een vork in eten wil prikken, maar in een stopcontact dan mag het niet zelf ontdekken wat daar de gevolgen van zijn.
Kinderen mogen elkaar en zichzelf niet in gevaar brengen. Dus geen klompjes laten dansen op het hoofd van je pasgeboren zusje, geen onbeschermde vellen in de brandende zon, geen dagelijkse onbeperkte hoeveelheid chips en chocola als ontbijt.
En kinderen moeten dingen. Wassen, aankleden, tanden poetsen, eten, drinken, zonnebrand smeren, inentingen, naar school. Ik wil, als de leeftijd daar geschikt voor is, best uitleggen waarom. Maar het blijft moeten. En hopelijk houden mijn kinderen dat door begrip en routine ook als volwassenen vol.
En eten moet. Met verleiding en geduld en beloning en vooral door een routine en voorbeeld graag gezond. Soms lukt dat (tijdelijk) niet. Dan helaas en desnoods maar anders. Het is fijn om te weten dat ze dan hoogstwaarschijnlijk, net als bij al die anderen bij wie het tijdelijk niet lukt, niet verzwakt ter aarde storten en blijvende beschadigingen oplopen. Dat geeft ruimte om niet in paniek te schieten.
Hier ‘moeten’ die dingen net zo goed, maar niet perse van mij. En die investering betaalt zich later (of als je geluk hebt al vroeg) uit.
•
donderdag 18 augustus 2022 om 12:46
Natuurlijk is intrinsieke motivatie heel fijn. Maar die is er soms niet. Ook bij mij niet altijd. Ik wil ook wel sommige dingen niet doen maar dan doe ik ze toch omdat de gevolgen niet fijn zijn (een bepaalde taak op werk waar ik geen zin in heb doe ik toch want anders krijg ik problemen met collega's.)Solomio schreef: ↑18-08-2022 12:02En toch bereik je op de lange duur meer als je ze zelf gemotiveerd maakt.
Want het is ook fijn als ze straks als volwassene ook nog hun tanden poetsen, omdat ze daar het nut van inzien.
En niet dat ze het dan niet meer doen omdat ze gelukkig geen straf meer krijgen.
Wat eten betreft zie ik dat net zo: leer ze waarom bepaald eten goed voor ze is en hoop dan maar dat ze dat als volwassene meenemen.
Kinderen moeten van alles wat ze niet leuk vinden. Sterker nog, hier op Viva wordt dat gezien als noodzakelijke voorbereiding op het volwassen leven, wat blijkbaar ook bestaat uit heel veel dingen tegen je zin doen.
Maar tegelijk lees ik dat eten vooral ook gezellig moet zijn en quality-time met het gezin.
De tegenstrijdigheden blijven me intrigeren.
Bij kinderen is het nog lastiger omdat wat op de korte termijn heel leuk is op de lange termijn schadelijk kan zijn en ze dat niet altijd even goed kunnen (of willen) overzien.
Dus zolang die intrinsieke motivatie er niet is heb ik soms echt het idee dat ik weinig anders kan doen dan afdwingen (en natuurlijk blijven uitleggen waarom iets belangrijk is.)
donderdag 18 augustus 2022 om 13:02
Mijn kinderen zijn ook matige eters. Vooral de jongste van 10. Zij heeft van jongs af aan al moeite met bepaalde smaken en structuren. Het zal ook niet meehelpen dat ze een ontzettend ontwikkeld reukvermogen heeft.
Ik kreeg wel eens de opmerking. Laat haar maar eens een weekje bij mij dan leert ze het wel. Ik reageerde dan altijd direct met: wanneer spreken we af? Dan breng ik haar.
Wat ik nu doe is dat ik een deel van de week kook wat zij en haar zus lekker vinden. En dat is helaas voor mijn man toch twee keer in de week aardappels met gekookte groente en vlees. Ze lust inmiddels bloemkool, broccoli, boontjes, wortels, boerenkool (als stamppot) en doperwten (die laatste niet van harte). Verder eten we vaak nog een keer pasta met een saus waarin ik veel groente heb gepureerd, of gepureerde soep. Maandag is bij ons standaard "vies eten dag", dan eten we gewoon iets wat man en ik lekker vinden. Vaak eet ze dan wat happen rijst of pasta of wat ze dan wel lust. Komkommer en gele paprika lust ze inmiddels ook. Verder weinig rauwkost. Uiteindelijk probeert ze wel steeds meer en de tijd dat ze alleen een gekookte aardappel at en een beetje appelmoes ligt gelukkig ver achter ons. Gelukkig is het assortiment fruit uitgebreid naar meer dan peer en banaan. De meeste soorten daarvan gaan er tegenwoordig goed in, behalve sinaasappels, mandarijen enzo, want dat voelt raar in haar mond.
Ze is trouwens met alle eten heel kieskeurig. Snoep, koek en chips eet ze ook heel beperkt, want dat stinkt, voelt raar in de mond en dergelijke.
Wat bij haar werkt is dus regelmatig iets koken wat ze lekker vinden en wat een gezonde maaltijd is, maar ook regelmatig iets voorzetten en dan eten wat de pot schaft. Ze hoeft dan alleen op te eten wat ze lust, maar ze krijgt ook niks anders. Bakje yoghurt na mag altijd en een beetje appelmoes ook. Heeft ze dan 's avonds nog honger dan mag ze nog fruit of komkommer eten.
Ik kreeg wel eens de opmerking. Laat haar maar eens een weekje bij mij dan leert ze het wel. Ik reageerde dan altijd direct met: wanneer spreken we af? Dan breng ik haar.
Wat ik nu doe is dat ik een deel van de week kook wat zij en haar zus lekker vinden. En dat is helaas voor mijn man toch twee keer in de week aardappels met gekookte groente en vlees. Ze lust inmiddels bloemkool, broccoli, boontjes, wortels, boerenkool (als stamppot) en doperwten (die laatste niet van harte). Verder eten we vaak nog een keer pasta met een saus waarin ik veel groente heb gepureerd, of gepureerde soep. Maandag is bij ons standaard "vies eten dag", dan eten we gewoon iets wat man en ik lekker vinden. Vaak eet ze dan wat happen rijst of pasta of wat ze dan wel lust. Komkommer en gele paprika lust ze inmiddels ook. Verder weinig rauwkost. Uiteindelijk probeert ze wel steeds meer en de tijd dat ze alleen een gekookte aardappel at en een beetje appelmoes ligt gelukkig ver achter ons. Gelukkig is het assortiment fruit uitgebreid naar meer dan peer en banaan. De meeste soorten daarvan gaan er tegenwoordig goed in, behalve sinaasappels, mandarijen enzo, want dat voelt raar in haar mond.
Ze is trouwens met alle eten heel kieskeurig. Snoep, koek en chips eet ze ook heel beperkt, want dat stinkt, voelt raar in de mond en dergelijke.
Wat bij haar werkt is dus regelmatig iets koken wat ze lekker vinden en wat een gezonde maaltijd is, maar ook regelmatig iets voorzetten en dan eten wat de pot schaft. Ze hoeft dan alleen op te eten wat ze lust, maar ze krijgt ook niks anders. Bakje yoghurt na mag altijd en een beetje appelmoes ook. Heeft ze dan 's avonds nog honger dan mag ze nog fruit of komkommer eten.
donderdag 18 augustus 2022 om 17:39
Ik ook niet, ik eet mijn hele leven al hartig. At vroeger wel eens een boterham met jam, maar dan wilde ik er toch een boterham met kaas achteraan, voor een hartige nasmaak, terwijl ik verder echt wel van zoet houd.
Kinderen iets laten doen omdat later..... (vul maar iets in) helpt niet.
Ik moest vroeger oefeningen doen anders zou ik krom groeien, en zoals die therapeut zei, dan zou ik met een kromme rug in mijn bruidsjurk staan, en dat wilde ik toch niet? Ik was 10 en bruidsjurken waren wel heel erg ver weg, en ik heb er nooit een aan gehad, maar dat was niet vanwege een kromme rug, dat is zonder die oefeningen toch goed gekomen. Maar voor kinderen werkt: dan mag je straks niet, of dan moet je straks beter dan, Ja maar over 15 jaar dan heb je spijt
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 18 augustus 2022 om 20:22
donderdag 18 augustus 2022 om 20:32
Ook veel volwassenen zijn intrinsiek gemotiveerd om vooral het allerlekkerste te eten, zoals boterhammen met kaas, pindakaas, hagelslag, chips, koekjes, taart, ijs, patat en pizza. Met lekker cola of fanta erbij. En het liefst ook nog teveel. Ik vraag mij af of intrinsieke motivatie bij eten nou zo'n goed uitganspunt is.
donderdag 18 augustus 2022 om 20:40
Dat vind ik altijd zo overrated en geidealiseerd: het avondeten als hét idyllische hoogtepunt van het gezinsleven. Waarbij de kinderen netjes met mes en vork en zonder smakken of knoeien hun groente eten, glunderen dat het heerlijk is, we allemaal vrolijk vertellen over onze dag, luisteren naar elkaar en gezellig aan tafel blijven tot de laatste klaar is.
Yeah right.
Oké, ik vind het prettig als het een beetje gezellig blijft aan tafel en we eten als het kan altijd samen, dat wel. Maar ik ben al blij als we niet al teveel de politieagent hebben hoeven uithangen en iedereen er ongeschonden uit komt.
Ons avondeten ging/gaat eerder zo: kind A draalt bij het tafel komen, kind B brandt inmiddels zijn hand aan een pan op tafel, peuter C roept dat ze NU pasta wil, kind A morst bij het opscheppen pastasaus in zijn drinken, kind B zeurt dat hij op moet schieten, peuter C jankt omdat er toch een dingetje in haar gepureerde saus zit en gooit dat op de grond, kind A neuriet een irritant deuntje, kind B gilt dat hij daarmee op moet houden, peuter C gooit per ongeluk haar drinken om en gaat daar ook nog heel hard om huilen, kind B gilt dat ze daarmee op moet houden, peuter C weigert zelf te eten want wil dat mama haar voert, kind A is inmiddels klaar met eten en gaat uit verveling tegen de stoel van kind B schoppen, peuter C brult omdat je het gewaagd hebt om haar spaghetti te snijden, kind B is ook klaar met eten en rent van tafel, stoot zijn teen daarbij en zet het op een gillen.
NB Dit is gelukkig wel een samenvoeging van heel veel verschillende maaltijden bij ons uit heden en verleden, maar voor het plaatje als tegenhanger van de idylle zeg maar. Het avondeten is in onze ogen met jonge kinderen een massa aan 'battles to pick', waarvan groente eten er slechts eentje is.
donderdag 18 augustus 2022 om 20:57
Ik vind dat ze behoorlijk variabel eetokkervil schreef: ↑18-08-2022 13:02Mijn kinderen zijn ook matige eters. Vooral de jongste van 10. Zij heeft van jongs af aan al moeite met bepaalde smaken en structuren. Het zal ook niet meehelpen dat ze een ontzettend ontwikkeld reukvermogen heeft.
Ik kreeg wel eens de opmerking. Laat haar maar eens een weekje bij mij dan leert ze het wel. Ik reageerde dan altijd direct met: wanneer spreken we af? Dan breng ik haar.
Wat ik nu doe is dat ik een deel van de week kook wat zij en haar zus lekker vinden. En dat is helaas voor mijn man toch twee keer in de week aardappels met gekookte groente en vlees. Ze lust inmiddels bloemkool, broccoli, boontjes, wortels, boerenkool (als stamppot) en doperwten (die laatste niet van harte). Verder eten we vaak nog een keer pasta met een saus waarin ik veel groente heb gepureerd, of gepureerde soep. Maandag is bij ons standaard "vies eten dag", dan eten we gewoon iets wat man en ik lekker vinden. Vaak eet ze dan wat happen rijst of pasta of wat ze dan wel lust. Komkommer en gele paprika lust ze inmiddels ook. Verder weinig rauwkost. Uiteindelijk probeert ze wel steeds meer en de tijd dat ze alleen een gekookte aardappel at en een beetje appelmoes ligt gelukkig ver achter ons. Gelukkig is het assortiment fruit uitgebreid naar meer dan peer en banaan. De meeste soorten daarvan gaan er tegenwoordig goed in, behalve sinaasappels, mandarijen enzo, want dat voelt raar in haar mond.
Ze is trouwens met alle eten heel kieskeurig. Snoep, koek en chips eet ze ook heel beperkt, want dat stinkt, voelt raar in de mond en dergelijke.
Wat bij haar werkt is dus regelmatig iets koken wat ze lekker vinden en wat een gezonde maaltijd is, maar ook regelmatig iets voorzetten en dan eten wat de pot schaft. Ze hoeft dan alleen op te eten wat ze lust, maar ze krijgt ook niks anders. Bakje yoghurt na mag altijd en een beetje appelmoes ook. Heeft ze dan 's avonds nog honger dan mag ze nog fruit of komkommer eten.
donderdag 18 augustus 2022 om 23:21
Intrinsieke motivatie om gezond te eten (wat je bereikt door Oa goede info te verstrekken aan je kind, zelf het goede voorbeeld te geven, fruit en groenten aan te bieden etc) heeft een veel groter effect dan:Voornu schreef: ↑18-08-2022 20:32Ook veel volwassenen zijn intrinsiek gemotiveerd om vooral het allerlekkerste te eten, zoals boterhammen met kaas, pindakaas, hagelslag, chips, koekjes, taart, ijs, patat en pizza. Met lekker cola of fanta erbij. En het liefst ook nog teveel. Ik vraag mij af of intrinsieke motivatie bij eten nou zo'n goed uitganspunt is.
- jij eet dat omdat ik het zeg
- anders krijg je geen toetje
- dan mag je daarna een boterham met ziet beleg
- anders ga je meteen naar bed
En natuurlijk zijn er nog veel tussenvormen en variaties.
•
donderdag 18 augustus 2022 om 23:59
Dat is niet zo; je bent volwassen en je kunt ook gewoon kiezen ze niet te eten. Dat heeft wel consequenties natuurlijk. Maar het moet niet. Je wil groenten eten omdat je weet dat je lijf het nodig heeft.
•
vrijdag 19 augustus 2022 om 00:00
Dat is denk ik wel mijn voornaamste argument. Niet dat ik overigens denk dat je met dwingen te proeven, bord leegeten, iets tegen heug en meug moeten proeven of opeten nou voor gezelligheid zorgt... Maar daar is hier dan ook geen sprake van.Solomio schreef: ↑18-08-2022 12:02En toch bereik je op de lange duur meer als je ze zelf gemotiveerd maakt.
Want het is ook fijn als ze straks als volwassene ook nog hun tanden poetsen, omdat ze daar het nut van inzien.
En niet dat ze het dan niet meer doen omdat ze gelukkig geen straf meer krijgen.
Wat eten betreft zie ik dat net zo: leer ze waarom bepaald eten goed voor ze is en hoop dan maar dat ze dat als volwassene meenemen.
Kinderen moeten van alles wat ze niet leuk vinden. Sterker nog, hier op Viva wordt dat gezien als noodzakelijke voorbereiding op het volwassen leven, wat blijkbaar ook bestaat uit heel veel dingen tegen je zin doen.
Maar tegelijk lees ik dat eten vooral ook gezellig moet zijn en quality-time met het gezin.
De tegenstrijdigheden blijven me intrigeren.
Maar bedoel meer algemeen. Wat mij irriteert is dat "eten" voor veel mensen, dus ook voor veel kinderen, iets is waar ze gewoon geen of weinig plezier aan beleven. En dat dat op geen enkele manier ooit gaat komen. En dat je je dan realiseert dat er maar heel weinig is wat je er tegen doet... (Niet aan het opeten zelf dan, maar vooral aan het plezier beleven ervan). En bij sommige kinderen verandert en verbetert het nog wat. Maar wetende dat er dus ook mensen zijn voor wie dat altijd zo zal blijven... daar heb ik dus moeite mee. Vandaar dat ik altijd héél erg gelukkig word van schaaltjes leegvretende mensen. En als dat kinderen zijn denk ik: gelukkig, er is in elk geval een kiem. Maar als die kinderen angstig nee-schuddend boven elk kommetje wortel, paprika, nootjes, chipjes, kaas, dadels, tomaat, m&m's, toastje makreel of weet ik het verder wat, dan kan ik al denken: oh help, dat wordt er toch geen die op zijn 23e nog steeds bij niemand wil eten omdat alleen de gezeefde tomatensoep van oma iets is dat nog enigszins lekker gevonden wordt...
vrijdag 19 augustus 2022 om 00:01
Dat is toch jammer! Al die lekkere groenten... en ze dan voornamelijk eten omdat het gezond is/hoort/beter is dan een zak chips leegtrekken.
vrijdag 19 augustus 2022 om 06:13
Lees nog even door dit topicElfilin schreef: ↑19-08-2022 00:00Dat is denk ik wel mijn voornaamste argument. Niet dat ik overigens denk dat je met dwingen te proeven, bord leegeten, iets tegen heug en meug moeten proeven of opeten nou voor gezelligheid zorgt... Maar daar is hier dan ook geen sprake van.
Maar bedoel meer algemeen. Wat mij irriteert is dat "eten" voor veel mensen, dus ook voor veel kinderen, iets is waar ze gewoon geen of weinig plezier aan beleven. En dat dat op geen enkele manier ooit gaat komen. En dat je je dan realiseert dat er maar heel weinig is wat je er tegen doet... (Niet aan het opeten zelf dan, maar vooral aan het plezier beleven ervan). En bij sommige kinderen verandert en verbetert het nog wat. Maar wetende dat er dus ook mensen zijn voor wie dat altijd zo zal blijven... daar heb ik dus moeite mee. Vandaar dat ik altijd héél erg gelukkig word van schaaltjes leegvretende mensen. En als dat kinderen zijn denk ik: gelukkig, er is in elk geval een kiem. Maar als die kinderen angstig nee-schuddend boven elk kommetje wortel, paprika, nootjes, chipjes, kaas, dadels, tomaat, m&m's, toastje makreel of weet ik het verder wat, dan kan ik al denken: oh help, dat wordt er toch geen die op zijn 23e nog steeds bij niemand wil eten omdat alleen de gezeefde tomatensoep van oma iets is dat nog enigszins lekker gevonden wordt...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in