Mijn peuter wil mij niet

09-02-2023 19:46 46 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
X
rain99926 wijzigde dit bericht op 05-04-2023 19:42
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Peuter geen ruimte geven. Duidelijke kaders geven en daar moet hij het mee doen.
Wie wat wil die moet wat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo herkenbaar. Bij de tweede is het andersom, en snapt mijn man nu ook hoe ik me toen gevoeld heb. Het is echt niet leuk.
Maar zoals meerdere al aangeven, en wat ik ook ondervonden heb: als ik strenger deed, ging het juist beter. Op een gegeven moment wil je zo graag dat hij je leuk vindt, dat je gaat pleasen. Echt consequent zijn, nee is nee, ja is ja.
Ik zei ook tegen mn man, zoiets als: "He, ik doe minder leuk, maar het gaat veel beter".
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel herkenbaar hoor. Mijn dochter had ook een sterke voorkeur voor haar vader. Ik mocht haar soms amper uit het auto stoeltje halen. Als zij en ik een dagje uit waren en ze zag een auto vergelijkbaar aan die van mijn man dan wees ze naar die auto en riep ze “Daddy!” om vervolgens zwaar teleurgesteld te zijn als Daddy daar niet in zat en ze met Mummy opgescheept bleef ;-) . Ik vond het bloed irritant en soms ook kwetsend. Maar had ook niet altijd zin in drama (krijsen als ik haar uit het auto stoeltje haalde en dat soort tumult, maar wilde ook niet dat zij alles bepaalde).

Mijn dochter is inmiddels 5 en ik heb een prima band met haar. Als ze een probleem heeft, gaat ze doorgaans nog steeds liever naar mijn man (die is rustiger en geduldiger, ik ben strenger en veeleisender), maar samen ondernemen wij wel veel dingen en dat gaat prima. Ze wijst haar vader ook consequent af als het gaat om het naar bed brengen en verhaaltjes voorlezen (“Daddy doesn’t do the voices Mummy”). Dingen kunnen dus echt veranderen. Als je er middenin zit is het lastig en reuze pijnlijk. Maar in mijn ervaring is het echt een fase…
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je maar een kind is maar een kind. Zijn/haar IQ en EQ zijn nog maar heel beperkt.
Ik zou je gevoel wie je bent niet laten afhangen van de simpele behoeften van een kind.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Je man is niet 'tough', hij is helder en duidelijk.
Het is niet alsof hij zijn kind mishandelt of geen eten geeft.
Het kind probeert even uit wat er gebeurt als hij 'nee' zegt. Oh duidelijk, wat papa zegt gebeurt toch. Klaar.


Zoiets ook meegemaakt als oppas. Ik paste wel eens op de kinderen van buren, kleuter en peuter. Tot ik er geen zin meer in had, en ze een ander moest zoeken.
Kom ik buurvrouw later tegen zegt ze: de kinderen vinden de nieuwe oppas leuk, ze is ook consequent, net als jij. En dat was buurvrouw zelf duidelijk niet. Dreigen met tv uitzetten onder het eten als kinderen niet dooraten. en blijven dreigen en niet doen. Ik zette de tv gewoon uit, even als voorbeeld
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Moeilijk hoor, ik heb het een beetje gehad met mijn oudste. Toen waren we toevallig in de buurt op een vakantiepark en mijn man moest nog een paar dagen werken waardoor we een aantal dagen achter elkaar doorbrachten met z'n tweeën in een andere omgeving en toen is het wel heel veel verbeterd. Misschien is dat iets? Even op pad met z'n tweeën? Een keer ergens een weekendje wat leuks doen met een overnachting erbij?

De jongste heeft sinds kort een sterke voorkeur voor mij, sinds een paar keer ziek zijn. De oudste is neutraal, tenzij ook zij ziek is trouwens, dan wilt ze ook mij.

Mijn man is meer thuis met de kinderen dan ik, naar mijn idee komt daar geen voorkeur vandaan (gelukkig), maar dat kan misschien ook meespelen? Is je man minder thuis en daardoor "specialer"?
Herkenbaar, heb dit ook gehad met mijn jongste. Dat begon rond de 1,5 al incidenteel en was op het hoogtepunt rond de 3,5 á 4 jaar. Niet naast mij willen zitten, geen handje van mij etc.
De ene keer trok ik dat beter dan de andere keer. Maar ik heb me zeker ook wel echt erg afgewezen gevoeld... Hij is nu 7 en heeft nog steeds wel een voorkeur maar hij uit zich veel minder extreem nu.
De oudste heeft dit in veel mindere mate gehad en zelfs momenten dat hij (maar dat begon pas nadat de jongste hiermee "begon") meer naar mij toetrok.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap het, geen psychologie van mij, ik snap het gewoon. Accepteren en weer door, een andere optie is er niet. Toch blijven genieten van je zoon want ze zijn zo snel groot en er zijn vast ook mooie en leuke dingen die je meemaakt met hem, sterkte...
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel herkenbaar hier was het best extreem zelfs . Toen mijn zus een keer vroeg wie is de allerliefste mama gaf hij als antwoord papa 🤣
Nu kan ik er om lachen hij is inmiddels 27 en we hebben een meer dan prima band . Zowel met zijn vader als met mij . Het is een fase zullen we maar zeggen .
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit soort fases zijn heel normaal in de ontwikkeling. Wij hadden op een gegeven moment erg dat de oudste naar papa trok en de jongste naar mij. Toen we er over gingen nadenken, beseften we ons dat ik ook zelf veel meer met de jongste deed. Ik zat naast hem met avondeten (hij had nog veel hulp nodig), haalde hem uit de auto (terwijl man de oudste deed) etc. We hebben dat toen expres omgedraaid, de tafelzitting veranderd, een aantal taakjes verandered, omstebeurt naar bed brengen etc. Toen ging het wel beter.

Ook: Je er niet teveel van aantrekken. Als 1 ouder iets begint, maakt die het ook af. Doe dingen 1-1 met je kind als papa er niet bij is, en haal daar de voldoening uit dat hij wel degelijk heel veel van je houd. Trek je er niks van aan als hij door papa getroost wil worden. En ik zou de nachtdienst lekker aan papa geven, mag jij doorslapen.
Ja herkenbaar maar dan andersom. En heel.eerlijk vind ik.mij zelf ook de betere ouder.

Ik v7nd het raar dat jullie nu forceren dat jij hem naar bed brengt terwijl hij om je man vraagt.

Op het moment dat jij aandacht wil van je man wil je toch ook aandacht van jevman eb niet van je kind. Je moeder of de buurman.

Kijk eens heel goed wat je mam doet en doe dat na.

Jij zegt dat je erg ingaant op zijn gegevoelsleven / emoties. Waarschijnlijk sla je de plank mis en voekt hij ip dat moment wat anders. Houdt hij gewoonterecht van de duidelijke aanpak van je man.

Grenzen aangeven biedt ook veiligheid aan kinseren
Alle reacties Link kopieren Quote
Velvetlady schreef:
10-02-2023 17:08

Ik v7nd het raar dat jullie nu forceren dat jij hem naar bed brengt terwijl hij om je man vraagt.

Grenzen aangeven biedt ook veiligheid aan kinseren
Het kind hoeft niet de dienst uit te maken. Hij mag om man vragen, maar daar hoef je niet meteen aan toe te geven. De ouders zijn degenen die bepalen hoe het gaat. Kind is zeer verre van in staat om te bepalen wat goed voor hem is, en dat staat los van onmiddellijke behoefte. Bovendien denk ik dat het vaak een poging is tot kijken hoe ver het kan gaan. Kijken waar de grenzen liggen. Steeds toegeven, want 'hij vraagt om man' is in mijn ogen juist het tegenovergestelde van grenzen aangeven.
Dus ik ben het alleen met de laatste zin eens, en ik vind de rest van je post daarmee in tegenspraak.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
10-02-2023 17:23
Het kind hoeft niet de dienst uit te maken. Hij mag om man vragen, maar daar hoef je niet meteen aan toe te geven. De ouders zijn degenen die bepalen hoe het gaat. Kind is zeer verre van in staat om te bepalen wat goed voor hem is, en dat staat los van onmiddellijke behoefte. Bovendien denk ik dat het vaak een poging is tot kijken hoe ver het kan gaan. Kijken waar de grenzen liggen. Steeds toegeven, want 'hij vraagt om man' is in mijn ogen juist het tegenovergestelde van grenzen aangeven.
Dus ik ben het alleen met de laatste zin eens, en ik vind de rest van je post daarmee in tegenspraak.
Ik vind het eerlijk gezegd weer gewoon een post vol sneren, zoals gewoonlijk.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
10-02-2023 17:41
Ik vind het eerlijk gezegd weer gewoon een post vol sneren, zoals gewoonlijk.
Vind je dat echt? Daar schrik ik oprecht van. Ik heb er niet één sneer in bedoeld. Dat vind ik wel erg om te horen. Waar zitten de sneren dan? Dat is echt een oprechte vraag, want ik ben hier erg verbaasd over.
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor mij zit er wel een cruciaal verschil in het "anders verdelen van de taakjes" omdat kind nu eenmaal praktisch niet altijd kan, omdat kimd moet leren dat je niet altijd maar om één ouder kan roepen, om kind te leren dat het niet altijd zijn zin kan krijgen óf omdat jij je ernstig afgewezen en verdrietig voelt door iets wat je kind doet. Als dat laatste de reden is om het anders te verdelen, zal het denk ik niet alleen per definitie niet ontspannen gaan maar zoek je de oplossing van jouw probleem ergens waar je het volgens mij niet moet zoeken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
10-02-2023 17:54
Vind je dat echt? Daar schrik ik oprecht van. Ik heb er niet één sneer in bedoeld. Dat vind ik wel erg om te horen. Waar zitten de sneren dan? Dat is echt een oprechte vraag, want ik ben hier erg verbaasd over.
Volgens mij bedoelt Susan niet jou maar degene op wie je reageert.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter wees mij ook af. Dat deed ook zeer, maar het komt goed. Ze is nog steeds een papa’s kindje maar mij vindt ze ondertussen ook wel te pruimen.
Jij mag alles worden wat je wilt.
Ok, ik word een probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Youk79 schreef:
10-02-2023 18:08
Volgens mij bedoelt Susan niet jou maar degene op wie je reageert.
Oh, dan heb ik het hopelijk verkeerd begrepen. Ik schrok al.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
10-02-2023 20:50
Oh, dan heb ik het hopelijk verkeerd begrepen. Ik schrok al.
Wat Youk zegt! Ik had het niet over jouw reactie, maar inderdaad over de reactie waar je op reageerde.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou de eerste avond ging heel goed...
Ik dacht nog aan het volgende, ik ga ook niet overal in mee hoor maar als het uitkomt dan mag hij prima zijn voorkeur aangeven en ik zeg soms ook dingen als papa is lief he of je hebt de leukste papa want dat is ook gewoon zo. Volgens mij werkt dat beter dan mezelf opdringen. Hij merkt toch wel dat ik van hem hou en enthousiast ben om hem te zien of samen te spelen. Ik vraag zelden om een kus of knuffel maar krijg ze nu wel heel regelmatig al. Oma tot vandaag niet maar dat is hetzelfde principe, die vraagt er altijd om met zoveel emotie in haar stem en dan zegt hij altijd nee. Vandaag vroeg ze eens niets en voila hij rende naar haar toe voor een knuffel.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Velvetlady schreef:
10-02-2023 17:08
Ja herkenbaar maar dan andersom. En heel.eerlijk vind ik.mij zelf ook de betere ouder.

Ik v7nd het raar dat jullie nu forceren dat jij hem naar bed brengt terwijl hij om je man vraagt.

Op het moment dat jij aandacht wil van je man wil je toch ook aandacht van jevman eb niet van je kind. Je moeder of de buurman.

Kijk eens heel goed wat je mam doet en doe dat na.

Jij zegt dat je erg ingaant op zijn gegevoelsleven / emoties. Waarschijnlijk sla je de plank mis en voekt hij ip dat moment wat anders. Houdt hij gewoonterecht van de duidelijke aanpak van je man.

Grenzen aangeven biedt ook veiligheid aan kinseren
Hoezo is dat raar? Wij doen het bewust om en om, zodat dat duidelijk is en het geen enorm drama wordt als ik rond bedtijd niet thuis ben en er dus geen andere optie is. Dat is dan de hoofdreden, maar speelt ook wel mee dat kind moet leren dat zowel papa als mama er voor ze is en voor ze zorgt.

En ik zou al helemaal niet het gedrag van de ouder waar de voorkeur aan wordt gegeven kopiëren. Dát is pas raar.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven