Kinderen
alle pijlers
Moeder wil naar buitenland verhuizen, wat nu?
vrijdag 10 februari 2023 om 11:59
Hallo allemaal!
De moeder van mijn zoon (7 jaar) is in december teruggekomen van 5 weken vakantie, en geeft nu aan niet gelukkig te zijn hier. Ze wil naar het buitenland verhuizen. Ze weet goed dat ze hem hier niet uit zijn stabiele basis kan trekken met school / vrienden e.d., en bovendien woont hij bij ons (in het weekend bij moeder). Ze is dus in staat haar kind achter te laten, voor haar eigen geluk.
Reden dat hij bij ons woont is omdat ze niet stabiel is (al zegt ze zelf van wel). Haar eigen vriendinnen hebben enkele jaren geleden bij mij aan de bel getrokken dat ze konden merken dat ze de opvoeding niet aan kon (toen was het nog half om half). Denk aan:
- altijd te laat op school komen
- zelf om 3u snachts naar bed gaan, kind kan eigen ontbijt en schooltas inpakken
- weinig oprechte aandacht en liefde, al lijkt ze op sommige momenten toch van hem te houden [...]
Zelf heb ik de relatie met moeder 4 jaar geleden verbroken doordat er meer frustraties waren onderling dan dat er liefde was, geen fijne situatie voor onze zoon. Persoonlijk heb ik vaak zorgen als hij bij haar is, kaarsen die aan staan vlak bij de gordijnen, kind tegen wil in alleen thuis laten (al jaren) en zelf gaan shoppen b.v. Eigenlijk hang ik de vlag uit als ze weg is (ook al praten we gewoon zonder gedoe met elkaar).
Echter vind ik dit zo vreselijk sneu voor mijn kind, een vrolijk en slim jochie die ondanks alles toch van zijn moeder blijft houdt, maar van plan is om hem in de steek te laten. Dit breekt mijn vaderhart. Je kind gaat voor je eigen geluk, in ieder geval totdat ze het huis uit zijn.
Zijn er mensen met soortgelijke ervaringen, en hoe ging het toen verder? Ik ben van mening als moeder aan de andere kant van de wereld gaat wonen, ze ook geen recht meer heeft op bijvoorbeeld gezag. Maar misschien zie ik het wel allemaal veel te zwart wit.
De moeder van mijn zoon (7 jaar) is in december teruggekomen van 5 weken vakantie, en geeft nu aan niet gelukkig te zijn hier. Ze wil naar het buitenland verhuizen. Ze weet goed dat ze hem hier niet uit zijn stabiele basis kan trekken met school / vrienden e.d., en bovendien woont hij bij ons (in het weekend bij moeder). Ze is dus in staat haar kind achter te laten, voor haar eigen geluk.
Reden dat hij bij ons woont is omdat ze niet stabiel is (al zegt ze zelf van wel). Haar eigen vriendinnen hebben enkele jaren geleden bij mij aan de bel getrokken dat ze konden merken dat ze de opvoeding niet aan kon (toen was het nog half om half). Denk aan:
- altijd te laat op school komen
- zelf om 3u snachts naar bed gaan, kind kan eigen ontbijt en schooltas inpakken
- weinig oprechte aandacht en liefde, al lijkt ze op sommige momenten toch van hem te houden [...]
Zelf heb ik de relatie met moeder 4 jaar geleden verbroken doordat er meer frustraties waren onderling dan dat er liefde was, geen fijne situatie voor onze zoon. Persoonlijk heb ik vaak zorgen als hij bij haar is, kaarsen die aan staan vlak bij de gordijnen, kind tegen wil in alleen thuis laten (al jaren) en zelf gaan shoppen b.v. Eigenlijk hang ik de vlag uit als ze weg is (ook al praten we gewoon zonder gedoe met elkaar).
Echter vind ik dit zo vreselijk sneu voor mijn kind, een vrolijk en slim jochie die ondanks alles toch van zijn moeder blijft houdt, maar van plan is om hem in de steek te laten. Dit breekt mijn vaderhart. Je kind gaat voor je eigen geluk, in ieder geval totdat ze het huis uit zijn.
Zijn er mensen met soortgelijke ervaringen, en hoe ging het toen verder? Ik ben van mening als moeder aan de andere kant van de wereld gaat wonen, ze ook geen recht meer heeft op bijvoorbeeld gezag. Maar misschien zie ik het wel allemaal veel te zwart wit.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 10-02-2023 13:41
Reden: OP aangepast
Reden: OP aangepast
0.75% gewijzigd
vrijdag 10 februari 2023 om 13:45
vrijdag 10 februari 2023 om 13:55
Krijgt kind al psychologische begeleiding? Zo nee, NÚ mee starten. Als ze werkelijk zo met hem omgaat als je vertelt, zal hij hier al een fikse tik van de molenwiek te pakken hebben. Wie weet doet ze hem zelfs minder schade als ze weg is, dan wanneer ze blijft.
Als ik jou was zou ik er als de wiedeweerga voor zorgen dat kind een goede kinderpsycholoog krijgt waarmee hij een band op kan bouwen voordat moeder werkelijk foetsie is.
Hoewel ik me gezien haar gedrag zou afvragen of ze competent genoeg is om een emigratie werkelijk tot uitvoer te brengen.
Sterkte en succes gewenst!
Als ik jou was zou ik er als de wiedeweerga voor zorgen dat kind een goede kinderpsycholoog krijgt waarmee hij een band op kan bouwen voordat moeder werkelijk foetsie is.
Hoewel ik me gezien haar gedrag zou afvragen of ze competent genoeg is om een emigratie werkelijk tot uitvoer te brengen.
Sterkte en succes gewenst!
vrijdag 10 februari 2023 om 14:11
vrijdag 10 februari 2023 om 14:12
vrijdag 10 februari 2023 om 14:53
Dan moet ze kind maar komen halen en vragen om juiste documentatie mbt reizen met kind zonder andere ouder.Youk79 schreef: ↑10-02-2023 14:11Ah wat moeilijk.
Ik zou haar laten gaan, rustig uitzwaaien, kind begeleiden in contact en in verdriet dat er zeker zal zijn. En van binnen blij zijn dat hij minder bij haar hoeft te zijn.
Wil ze niet dat hij voor vakantie daarheen komt? Want dat zou ik wel een issue vinden
Als ik zo lees is dat echt te veel moeite.
Jaja.
vrijdag 10 februari 2023 om 15:00
Lila-Linda schreef: ↑10-02-2023 14:12Misschien moet je loslaten in waar de moeder nog recht op heeft, of niet
en je concentreren op wat goed is voor jullie zoon. Proberen het dunne lijntje, dat moeder en zoon hebben zo goed mogelijk te houden.
Het is heel rot, om de enige volwassenen te zijn, als je samen ouders bent
Dit vooral.
Er zullen momenten komen dat je zoon zich van moeder wil afkeren maar probeer dat te verhinderen.
Bijstand van een psycholoog is ook goed advies.
vrijdag 10 februari 2023 om 15:01
Ik weet niet of zoon hulp heeft maar die zou ik zeker inschakelen.
Het gezag kun jr zeker aanvechten maarvletvop dat je dit met de juiste intentie doet. Niet omdat je vind dat ze er geen recht op heeft omdat ze vertrekt maar om de praktische zaken. Een ouder met gezag moet in alles betrokken worden, overal toestemming voor geven en dat is nu eenmaal niet haalbaar als je aan de andere kant van de wereld woont.
Het gezag kun jr zeker aanvechten maarvletvop dat je dit met de juiste intentie doet. Niet omdat je vind dat ze er geen recht op heeft omdat ze vertrekt maar om de praktische zaken. Een ouder met gezag moet in alles betrokken worden, overal toestemming voor geven en dat is nu eenmaal niet haalbaar als je aan de andere kant van de wereld woont.
vrijdag 10 februari 2023 om 15:04
Farel23443 schreef: ↑10-02-2023 11:59Ze is dus in staat haar kind achter te laten, voor haar eigen geluk.
Het is heel sneu voor je zoon, maar kennelijk is zijn moeder heel erg ongelukkig hier. Komt ze wel uit Nederland of is ze ooit vanaf dat andere eind van de wereld hierheen verhuisd? (voor de liefde / jou?)
Probeer onmacht niet te verwarren met onwil en omwille van je zoon te accepteren en zo goed mogelijk meeveren. Hij heeft tenminste één stabiele ouder nodig.
vrijdag 10 februari 2023 om 15:10
Wat moeilijk voor je zoon. Fijn dat jij er voor hem bent en het beste van probeert te maken.
Ik zou ook zeggen; Ga maar naar het buitenland verhuizen als je wil, maar laten we het contact zo goed mogelijk houden. Misschien is het opvoeden niet haar ding, maar kan ze wel de leuke dingen met zoon blijven doen, en kan hij zo toch een band onderhouden?
Bijvoorbeeld:
- Regelmatig skypen
- Samen iets online doen (zoals foto's sturen, samen minecraften, appen) --> zoon zou een oude telefoon op de wifi kunnnen krijgen met alleen whatsapp van mama.
- Jullie kunnen samen op vakantie naar vakantieland, waar hij dan overdag bij moeder is om samen wat leuks te doen, en hij wel bij jou slaapt in je vakantieadres. Dit kan een meer veilige manier zijn dan dat hij de halve zomer bij moeder zit.
Ik zou ook zeggen; Ga maar naar het buitenland verhuizen als je wil, maar laten we het contact zo goed mogelijk houden. Misschien is het opvoeden niet haar ding, maar kan ze wel de leuke dingen met zoon blijven doen, en kan hij zo toch een band onderhouden?
Bijvoorbeeld:
- Regelmatig skypen
- Samen iets online doen (zoals foto's sturen, samen minecraften, appen) --> zoon zou een oude telefoon op de wifi kunnnen krijgen met alleen whatsapp van mama.
- Jullie kunnen samen op vakantie naar vakantieland, waar hij dan overdag bij moeder is om samen wat leuks te doen, en hij wel bij jou slaapt in je vakantieadres. Dit kan een meer veilige manier zijn dan dat hij de halve zomer bij moeder zit.
vrijdag 10 februari 2023 om 15:12
Mijn vader heeft dit gedaan. Is zonder wat te zeggen terug naar land van herkomst gegaan. Toen was ik bijna 18, en wat mij betreft had hij echt kunnen gaan toen ik 4 was. Had zoveel leed bespaard voor ons.
Nu zo goed als geen contact meer, als hij belt neem ik soms op maar dat gebeurd ook niet jaarlijks dat hij belt.
Als ik hem zie in land van herkomst houd ik de eer aan mijzelf en doe ik normaal.
Dus ja, mijn mening zou zijn ex lekker laten gaan en evt hulp zoeken voor je zoon. Misschien heb je inmiddels een nieuwe partner en kan zij een fijne moederrol bieden aan zoon.
Ik heb een stiefvader die ik beschouw als mijn vader, dus ben heel blij dat mijn ouders uit elkaar zijn gegaan en mijn moeder hem leerde kennen toen ik 14 was. Hij zal nooit m’n echte vader zijn helaas, maar zo voelt het wel en nu ik zwanger ben wordt hij ook gewoon de enige opa van mijn dochter.
Zonde hoe dingen kunnen lopen soms, en ik kan het echt niet bevatten hoe mijn vader en andere ouders zo kunnen zijn, maar mijn mening is dat zulke ouders maar gewoon de afstand moeten nemen die ze kennelijk nodig hebben. Zeker nu ik zelf zwanger ben is het soms moeilijk te behappen.
Nu zo goed als geen contact meer, als hij belt neem ik soms op maar dat gebeurd ook niet jaarlijks dat hij belt.
Als ik hem zie in land van herkomst houd ik de eer aan mijzelf en doe ik normaal.
Dus ja, mijn mening zou zijn ex lekker laten gaan en evt hulp zoeken voor je zoon. Misschien heb je inmiddels een nieuwe partner en kan zij een fijne moederrol bieden aan zoon.
Ik heb een stiefvader die ik beschouw als mijn vader, dus ben heel blij dat mijn ouders uit elkaar zijn gegaan en mijn moeder hem leerde kennen toen ik 14 was. Hij zal nooit m’n echte vader zijn helaas, maar zo voelt het wel en nu ik zwanger ben wordt hij ook gewoon de enige opa van mijn dochter.
Zonde hoe dingen kunnen lopen soms, en ik kan het echt niet bevatten hoe mijn vader en andere ouders zo kunnen zijn, maar mijn mening is dat zulke ouders maar gewoon de afstand moeten nemen die ze kennelijk nodig hebben. Zeker nu ik zelf zwanger ben is het soms moeilijk te behappen.
Ben goed in andere dingen, maar spelling en grammatica horen daar niet bij.
vrijdag 10 februari 2023 om 15:14
Sorry hoor, ik vind het ook echt zielig, maar er groeien hele volksstammen kinderen in precies deze situatie op of nog erger, dat een ouder helemaal niet meer naar ze omkijkt en zelfs nooit wat van zich laat horen. Alleen dan is het de vader en dan roept er niemand dat kind NU psychische begeleiding nodig heeft. Die reacties vind ik dan ook vrij hysterisch, eerlijk gezegd.
Dat neemt niet weg dat de situatie voor jouw kind wel heel verdrietig is, TO. Maar zoals ook voor vaders geldt: je kan haar niet dwingen. Het enige wat je kan doen is zelf een hele stabiele ouder zijn en in ieder geval ruimte te geven voor eventueel verdriet of gemis. En verder wat anderen al zeggen: probeer het contact dat er is zo goed mogelijk te houden.
Dat neemt niet weg dat de situatie voor jouw kind wel heel verdrietig is, TO. Maar zoals ook voor vaders geldt: je kan haar niet dwingen. Het enige wat je kan doen is zelf een hele stabiele ouder zijn en in ieder geval ruimte te geven voor eventueel verdriet of gemis. En verder wat anderen al zeggen: probeer het contact dat er is zo goed mogelijk te houden.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 10 februari 2023 om 15:15
Het sneu voor je zoontje, maar een moeder die de opvoeding niet aan kan is ook verdrietig.
Misschien geeft deze constructie ook wel rust. Jij bent zijn stabiele basis en moeder is er af en toe om leuke dingen te doen.
Ik zou dat koesteren. Wel door een andere bril, want hier een vader die het niet aankan, maar wel wil (eist).
Wat betreft gezag zou ik me niet zo druk maken. Als zij een handtekening zet als dat nodig is, heb je ook geen last van gedeeld gezag.
Ook zonder gezag is er recht op omgang en informatie plicht, dus zoveel schiet je er niet mee op.
Voor je zoontje kan dit heel prima uitpakken.
Misschien geeft deze constructie ook wel rust. Jij bent zijn stabiele basis en moeder is er af en toe om leuke dingen te doen.
Ik zou dat koesteren. Wel door een andere bril, want hier een vader die het niet aankan, maar wel wil (eist).
Wat betreft gezag zou ik me niet zo druk maken. Als zij een handtekening zet als dat nodig is, heb je ook geen last van gedeeld gezag.
Ook zonder gezag is er recht op omgang en informatie plicht, dus zoveel schiet je er niet mee op.
Voor je zoontje kan dit heel prima uitpakken.
vrijdag 10 februari 2023 om 15:24
Ik heb serieuze psychische begeleiding gehad omdat m’n vader zo’n eikel was en wegging dus ja.fashionvictim schreef: ↑10-02-2023 15:14Sorry hoor, ik vind het ook echt zielig, maar er groeien hele volksstammen kinderen in precies deze situatie op of nog erger, dat een ouder helemaal niet meer naar ze omkijkt en zelfs nooit wat van zich laat horen. Alleen dan is het de vader en dan roept er niemand dat kind NU psychische begeleiding nodig heeft. Die reacties vind ik dan ook vrij hysterisch, eerlijk gezegd.
Dat neemt niet weg dat de situatie voor jouw kind wel heel verdrietig is, TO. Maar zoals ook voor vaders geldt: je kan haar niet dwingen. Het enige wat je kan doen is zelf een hele stabiele ouder zijn en in ieder geval ruimte te geven voor eventueel verdriet of gemis. En verder wat anderen al zeggen: probeer het contact dat er is zo goed mogelijk te houden.
Ben goed in andere dingen, maar spelling en grammatica horen daar niet bij.
vrijdag 10 februari 2023 om 15:34
Ik vond ook het verhaal van een kind van 7 dat al jaren, tegen zijn wil, alleen wordt thuisgelaten terwijl mama gaat shoppen, of zelfstandig moet ontbijten omdat mama niet wil opstaan, ook wel een reden om te kijken of kind wat hulp nodig heeft eigenlijk. Maar we kennen niet het hele verhaal en weten niet hoe het verder met die jongen gaat natuurlijk.fashionvictim schreef: ↑10-02-2023 15:14Sorry hoor, ik vind het ook echt zielig, maar er groeien hele volksstammen kinderen in precies deze situatie op of nog erger, dat een ouder helemaal niet meer naar ze omkijkt en zelfs nooit wat van zich laat horen. Alleen dan is het de vader en dan roept er niemand dat kind NU psychische begeleiding nodig heeft. Die reacties vind ik dan ook vrij hysterisch, eerlijk gezegd.
vrijdag 10 februari 2023 om 15:38
Dat vind ik een grotere reden om psychische hulp in te schakelen dan het feit dat moeder wil verhuizen, eerlijk gezegd.aliana schreef: ↑10-02-2023 15:34Ik vond ook het verhaal van een kind van 7 dat al jaren, tegen zijn wil, alleen wordt thuisgelaten terwijl mama gaat shoppen, of zelfstandig moet ontbijten omdat mama niet wil opstaan, ook wel een reden om te kijken of kind wat hulp nodig heeft eigenlijk. Maar we kennen niet het hele verhaal en weten niet hoe het verder met die jongen gaat natuurlijk.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 10 februari 2023 om 15:39
Het ging me om het verschil in reactie wanneer het om een moeder gaat en wanneer het om een vader gaat. Op dit forum wordt bijvoorbeeld dan vaak de vraag gesteld "wilde hij wel kinderen?" Dat klinkt toch heel anders dan "je moet NU psychische hulp voor je arme kind inschakelen!"
Am Yisrael Chai!
vrijdag 10 februari 2023 om 15:40
fashionvictim schreef: ↑10-02-2023 15:14Sorry hoor, ik vind het ook echt zielig, maar er groeien hele volksstammen kinderen in precies deze situatie op of nog erger, dat een ouder helemaal niet meer naar ze omkijkt en zelfs nooit wat van zich laat horen. Alleen dan is het de vader en dan roept er niemand dat kind NU psychische begeleiding nodig heeft. Die reacties vind ik dan ook vrij hysterisch, eerlijk gezegd.
Ik geef dit advies júist o.b.v. het feit dat mijn vader de benen nam. Kap toch eens met altijd alles invullen voor een ander. Volgens mij vind je het gewoon een veilige gedachte dat een afwezige vader heus niet zoveel invloed heeft.
philó wijzigde dit bericht op 10-02-2023 15:57
30.62% gewijzigd
vrijdag 10 februari 2023 om 15:43
Laten we niet vergeten dat het ene kind weerbaarder is dan het ander. Ik zou niet direct nununu een psycholoog inschakelen oid, kan altijd nog als het nodig blijkt te zijn.
De tip van kijken hoe de plannen zich vorderen en actief bijdragen aan de band bewaken is een goede.
Als het klopt wat je schrijft dat zij hem zoveel en lang alleen laat zou ik daar wel een probleem mee hebben én van maken. OKT zou hier wellicht wat advies in kunnen geven.
De tip van kijken hoe de plannen zich vorderen en actief bijdragen aan de band bewaken is een goede.
Als het klopt wat je schrijft dat zij hem zoveel en lang alleen laat zou ik daar wel een probleem mee hebben én van maken. OKT zou hier wellicht wat advies in kunnen geven.
This is not kosher!
vrijdag 10 februari 2023 om 15:44
Goh, zou ik dat wellicht ook meegenomen hebben in mijn advies een kinderpsycholoog te zoeken?fashionvictim schreef: ↑10-02-2023 15:38Dat vind ik een grotere reden om psychische hulp in te schakelen dan het feit dat moeder wil verhuizen, eerlijk gezegd.
vrijdag 10 februari 2023 om 15:45
vrijdag 10 februari 2023 om 15:46
vrijdag 10 februari 2023 om 15:47
Ik zou als ouder liever hebben dat een psycholoog me vertelt dat kind gelukkig weerbaar blijkt, dan dat ik er vanuit ga dat het allemaal wel meevalt en achteraf blijkt dat kind er last van heeft gehad. Je hoeft het forum maar te openen om te zien wat voor schade instabiele/onvoorspelbare/onbereikbare ouders veroorzaken. In de afgelopen week alleen al 2 topics van ruim volwassen vrouwen.
vrijdag 10 februari 2023 om 15:49
Uit het ouderlijk gezag krijg je haar waarschijnlijk niet. Dat wordt in Nederland maar zelden toegewezen en dan krijgt die ouder ook nog heel veel kansen. In jouw geval is er ook geen grond voor want ook al zou er geen omgangsregeling meer zijn, ze zal wel nog gewoon ouderlijk gezag kunnen hebben (en ook gewoon alimentatie kunnen betalen).
Heb je gevraagd hoe ze het voor zich ziet? Wil ze dat zoon bijvoorbeeld 2 keer per jaar in een vakantie naar haar toe komt? Of komt ze zelf een paar keer per jaar Nederland? Laat haar maar een plan opstellen.
Ze klinkt inderdaad niet zo heel stabiel dus ik weet niet hoe groot je de kans acht dat ze daadwerkelijk gaat? Heeft ze ook psychische hulp? Dat kan ze wellicht ook wel gebruiken.
Heb je gevraagd hoe ze het voor zich ziet? Wil ze dat zoon bijvoorbeeld 2 keer per jaar in een vakantie naar haar toe komt? Of komt ze zelf een paar keer per jaar Nederland? Laat haar maar een plan opstellen.
Ze klinkt inderdaad niet zo heel stabiel dus ik weet niet hoe groot je de kans acht dat ze daadwerkelijk gaat? Heeft ze ook psychische hulp? Dat kan ze wellicht ook wel gebruiken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
