Moederdag - gevoel van falen

14-05-2023 09:14 30 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind moederdag ingewikkeld. Ik vind namelijk het ouderschap niet leuk. Ik vind mijn kids heel leuk, als andere mensen voor ze zorgen.
Vanochtend werd ik wakker in het huis van een familielid, in mijn eentje. Drink ik thee in de tuin en mijn eerste gedachte is ‘dit is de beste Moederdag ever’. Tweede helft van de middag ga ik naar huis en heb ik wat tijd met de kids.

En het klopt niet. Het hoort niet. Ik voel me falen als moeder. Ik voel me verdrietig.

Wat ik wil met dit topic? Even van me afschrijven en als het kan een knuffel.
Oordelen zijn niet perse nodig, die heb ik zelf al wel :-)

Achtergrond info is wel handig misschien: ik ben herstellende van een depressie/burn out, middenin een scheiding dus ik zie het ook wat gekleurd en het ouderschap kost me nu misschien veel meer energie dan over 2 jaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Allereerrst een dikke knuffel, wat rot dat je je zo voelt.
Heb je het moederschap altijd zo ervaren of is dat alleen nu zo?

Toen ik in scheiidng lag en kort erna toen ik een burnout had waren de kinderen me regelmatig ook teveel en was ik blij als ze er even niet waren. Ik debk dat dat heel logisch is in zo'n situatie.
Hier geniet ik gelukkig weer met volle teugen van de kinderen, ik wens je een spoedig herstel x
Alle reacties Link kopieren Quote
Dankjewel..

In ieder geval de laatste 2,5 jaar. Dat is de periode dat ik nu ziek ben.
Paar weken geleden heb ik de knoop doorgehakt om te gaan scheiden en gaat het beter met me. Maar nu praten we over het co ouderschap en komt het weer binnen ofzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een ochtend alleen vind ik ook heerlijk hoor!
Denk dat als je stopt je schuldig te voelen er al meer ruimte ontstaat voor jezelf en daardoor uiteindelijk ook voor je kinderen.
Burn-out en scheiding is hartstikke heftig samen. Geef jezelf maar beetje de ruimte.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug: Wat ga jij door een klote tijd. Lijkt me erg zwaar! Heb je dat gevoel dat je het ouderschap niet leuk vindt, al sinds het begin of is dat sinds de depressie/burn out? In het eerste geval, hoop ik voor je dat je een soort van co-ouderschap met de andere ouder krijgt, zodat je kinderen de helft van de tijd door je partner verzorgd worden, dan krijg je zelf meer ruimte om het ouderschap positiever te gaan zien. In het tweede geval verdwijnen die gevoelens waarschijnlijk, naarmate je herstelt. Ik wens je heel veel sterkte! Zal niet meevallen.
Ach lieve to :hug: . Wat naar dat je je zo voelt.

Tijdens mijn burnout waren de kinderen me ook vaak te veel en tijd alleen vind ik heerlijk. Heb je de juiste hulp?
Alle reacties Link kopieren Quote
Pure projectie hoor, maar misschien heb je er wat aan: ik heb ook zolang geworsteld met een burn-out en jaren later kwam ik er achter dat ik vooral last had van onderliggend trauma. Dat is toen niet eens besproken! Geen wonder dat ik zo traag herstelde. Ik kon mijn kind er toen ook heel lastig bij hebben.
Zou zoiets ook bij jou kunnen spelen?

Sterkte!
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Knuf,

Zorg goed voor jezelf.
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pulletje-wulletje schreef:
14-05-2023 09:23
Dankjewel..

In ieder geval de laatste 2,5 jaar. Dat is de periode dat ik nu ziek ben.
Paar weken geleden heb ik de knoop doorgehakt om te gaan scheiden en gaat het beter met me. Maar nu praten we over het co ouderschap en komt het weer binnen ofzo.
Dan is het toch heel logisch dat je je zo voelt?! Je zal zien, zodra de rust terug is, alles een plekje krijgt het moedergevoel weer terug komt.
En ookal kan ik echt weer genieten van de kinderen, zelfs meer dan voor mijn burnout en scheiding, ook ik debk wel eens heeeeeeerlijk dat ze even weg zijn en het stil is in huis....
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het ook heel logisch dat je je zo voelt.
:hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Zorgen voor je kinderen hoeft toch niet te zijn dat je dat zelf doet? Je kan ook zorgen dat ze in goede handen zijn en goed voor ze wordt gezorgd. In veel culturen wordt het zorgen voor de kinderen uitbesteed. Of dat nu familie is. Of de stam. Of zoals in Nederland: school, kinderopvang, bso.

Dat geeft alleen maar ruimte om de tijd die je wel met je kinderen doorbrengt intensief door te brengen. Ik denk dat ze daar veel meer aan hebben dan wanneer jij over je taks heen zit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dikke knuffel :hug: en een bloemetje :rose:
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
Alle reacties Link kopieren Quote
Helemaal niet gek dat je de zorg van je kinderen zwaar vindt momenteel. Het is juist goed dat je de zorg gedeeltelijk overdraagt, dan kun je er op de momenten met de kinderen weer beter tegen aan.

Heb je goede hulp?

Een hele dikke knuffel TO.
Sterkte
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik begrijp je volkomen.

Voel je niet schuldig, het kost je nodeloos veel energie. Wees vooral wat milder voor jezelf. Dag voor dag.
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug:
Time doesn't hear if you ask it to wait. So own all your tears and just roll with the waves
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach :hug: soms is het gewoon zwaar :there:
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het lastig dit....het is toch ook falen als je niet de liefde kunt geven die een kind nodig heeft? De depressie en burn out maken je leven nu ongelooflijk moeilijk, maar dat geldt ook voor je kinderen. Ze missen de moeder die ze zo nodig hebben.

Het door een ander laten verzorgen omdat je het zelf niet kunt is een moedig besluit, maar ook intens verdrietig voor je kinderen.
Falen an sich is niet erg. Er bestaan geen perfecte ouders. Er is geen ouder die alleen maar de juiste beslissingen neemt. Open en eerlijk zijn naar jezelf dat je faalt en realiseren dat het moed kost om dit te erkennen en aan te pakken met hulp van anderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stormke81 schreef:
14-05-2023 11:51
Ik vind het lastig dit....het is toch ook falen als je niet de liefde kunt geven die een kind nodig heeft? De depressie en burn out maken je leven nu ongelooflijk moeilijk, maar dat geldt ook voor je kinderen. Ze missen de moeder die ze zo nodig hebben.

Als je het zo ziet, dan maakt het de situatie alleen maar zwaarder. Iemand zei ooit tegen mij: je doet wat je op dit moment kunt doen en dat is genoeg.

Ik zie het niet als falen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Alles aan de commerciële invulling van moederdag die ons door de strot wordt geduwd vind ik kut. Het is voor niemand leuk om om half zes 's ochtends blij te moeten doen omdat je een ontbijtje krijgt waarvan je zelf de bende op mag gaan ruimen en je heel de dag semi-verplicht dankbaar moet gaan lopen doen.

Fijn dat je ondanks al je sores nog kunt zien dat je gevoelens niet statisch zijn en het leven en het moederschap er over twee jaar misschien heel anders bij liggen. Ik wens je van harte toe dat het zo zal uitpakken.

Alleenstaand ouderschap is ècht een heel kolossaal ding wanneer het op je af komt. Wat mij destijds qua moederdag erg heeft geholpen is het te re-branden naar een dag die er niet zou zijn als mijn kinderen niet bestonden. Zo werd het een feestje van ons allemaal. Ging de druk, zowel voor hun als voor mij, af van de obligate knutsels van school en konden we gewoon vieren dat we blij zijn met elkaar. Voor hun omdat ze alle bullshit die ze wilden mochten eten en voor mij omdat de enige voorwaarde daarvan was dat ik het niet klaar hoefde te maken. Toen ze jong waren gingen we de hele dag naar een pretpark. Iets dat zij geweldig vonden en mij een miljoen mama-mama-mama's scheelde. En 's avonds was iedereen kapot, dus was het al heerlijk vroeg stil in huis.

Het klinkt misschien wat afstandelijk en kil, maar het zijn echt de beste dagen van mijn moederschap geweest en nu hele dierbare herinneringen.

Zit hem lekker uit dit jaar. Geef iedereen vanavond friet bij de tv en geef jezelf cadeau dat je vanaf hier voor altijd zelf mag bepalen wat je wel en wat je niet mag of hoeft te doen met moederdag.

Sterkte met je burn out en je scheiding. Soms is het leven echt alle kleuren naar tegelijk :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel veel sterkte!

Een paar tips die misschien helpen:
1) Een gedachte is niet de werkelijkheid. Dus als je je een falende moeder voelt, is dat gevoel misschien heel sterk, maar daarom ben je nog geen falende moeder.
2) Je burn-out en depressie kunnen ook voor deze gedachten zorgen.
3) Er zijn een heleboel manieren om een goede moeder te zijn. Zorgen dat je kinderen goed verzorgd worden als jij dit niet zelf kan, hoort daarbij.
4) Je kan een goede moeder zijn zonder het leuk te vinden. Net zoals je een goede cassiere kan zijn zonder het leuk te vinden om achter de kassa te zitten. Ik vind mezelf bijvoorbeeld een goede moeder (achteraf) als ik heel streng ben geweest voor mijn tienerdochter die over de schreef ging, maar ik vind dat helemaal niet leuk.
5) De kracht van het woordje ‘nog’ als in ‘nog niet’. Dus in plaats van “ik faal als moeder” Kan je denken: “ik ben nog niet de moeder die ik wil zijn, maar ik werk eraan.”

Veel sterkte in deze periode, heb een beetje geduld met jezelf!
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel lief, jullie berichtjes ❤️ het vloog me vanochtend even enorm aan toen ik mezelf ‘betrapte’ op de ‘beste Moederdag ever’.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mooi geschreven Sprankelend en Aliana
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
Alle reacties Link kopieren Quote
sprankelend schreef:
14-05-2023 11:59
Alles aan de commerciële invulling van moederdag die ons door de strot wordt geduwd vind ik kut. Het is voor niemand leuk om om half zes 's ochtends blij te moeten doen omdat je een ontbijtje krijgt waarvan je zelf de bende op mag gaan ruimen en je heel de dag semi-verplicht dankbaar moet gaan lopen doen.

Fijn dat je ondanks al je sores nog kunt zien dat je gevoelens niet statisch zijn en het leven en het moederschap er over twee jaar misschien heel anders bij liggen. Ik wens je van harte toe dat het zo zal uitpakken.

Alleenstaand ouderschap is ècht een heel kolossaal ding wanneer het op je af komt. Wat mij destijds qua moederdag erg heeft geholpen is het te re-branden naar een dag die er niet zou zijn als mijn kinderen niet bestonden. Zo werd het een feestje van ons allemaal. Ging de druk, zowel voor hun als voor mij, af van de obligate knutsels van school en konden we gewoon vieren dat we blij zijn met elkaar. Voor hun omdat ze alle bullshit die ze wilden mochten eten en voor mij omdat de enige voorwaarde daarvan was dat ik het niet klaar hoefde te maken. Toen ze jong waren gingen we de hele dag naar een pretpark. Iets dat zij geweldig vonden en mij een miljoen mama-mama-mama's scheelde. En 's avonds was iedereen kapot, dus was het al heerlijk vroeg stil in huis.

Het klinkt misschien wat afstandelijk en kil, maar het zijn echt de beste dagen van mijn moederschap geweest en nu hele dierbare herinneringen.

Zit hem lekker uit dit jaar. Geef iedereen vanavond friet bij de tv en geef jezelf cadeau dat je vanaf hier voor altijd zelf mag bepalen wat je wel en wat je niet mag of hoeft te doen met moederdag.

Sterkte met je burn out en je scheiding. Soms is het leven echt alle kleuren naar tegelijk :hug:
Ze krijgt geen alleenstaand ouderschap; ze gaat co-ouderschap aan. Dat houdt in dat ze misschien wel week op, week af haar kids heeft: lees meer tijd voor zichzelf. En de financiën/ grote dilemma’s etc kan ze nog gewoon delen met haar ex.
Alle reacties Link kopieren Quote
BbqViva2 schreef:
14-05-2023 14:12
Ze krijgt geen alleenstaand ouderschap; ze gaat co-ouderschap aan. Dat houdt in dat ze misschien wel week op, week af haar kids heeft: lees meer tijd voor zichzelf. En de financiën/ grote dilemma’s etc kan ze nog gewoon delen met haar ex.
Ik zie ook voordelen voor TO, ff een week buffelen en dan een week genieten van het zonder kinderen zijn.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven