Moederdag - gevoel van falen

14-05-2023 09:14 30 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind moederdag ingewikkeld. Ik vind namelijk het ouderschap niet leuk. Ik vind mijn kids heel leuk, als andere mensen voor ze zorgen.
Vanochtend werd ik wakker in het huis van een familielid, in mijn eentje. Drink ik thee in de tuin en mijn eerste gedachte is ‘dit is de beste Moederdag ever’. Tweede helft van de middag ga ik naar huis en heb ik wat tijd met de kids.

En het klopt niet. Het hoort niet. Ik voel me falen als moeder. Ik voel me verdrietig.

Wat ik wil met dit topic? Even van me afschrijven en als het kan een knuffel.
Oordelen zijn niet perse nodig, die heb ik zelf al wel :-)

Achtergrond info is wel handig misschien: ik ben herstellende van een depressie/burn out, middenin een scheiding dus ik zie het ook wat gekleurd en het ouderschap kost me nu misschien veel meer energie dan over 2 jaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een week buffelen en dan een week genieten? Ik denk dat het voor To meer een week buffelen wordt en dan een week bijkomen van de week met de kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een ochtend alleen lijkt mij ook fantastisch hoor
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
BbqViva2 schreef:
14-05-2023 14:12
Ze krijgt geen alleenstaand ouderschap; ze gaat co-ouderschap aan. Dat houdt in dat ze misschien wel week op, week af haar kids heeft: lees meer tijd voor zichzelf. En de financiën/ grote dilemma’s etc kan ze nog gewoon delen met haar ex.

Dat vind ik een erg feestelijk beeld van een co ouderschap. Bottom line is toch dat je bijvoorbeeld in je eentje verantwoordelijk bent voor een dak boven je hoofd en dat je op de dagen waarop je de zorg hebt voor je kinderen je geen andere keus hebt dan aan te staan en alle taken die er zijn te vervullen. Dat is sowieso al een hele klus, maar met daarbovenop ook nog een burn out is het helemaal next level. Bovendien gaat in de eerste periode een heel groot deel van je tijd zonder je kinderen op aan daar je draai in vinden. Of dat nou in de vorm van verdriet over het gemis of schaamte over je opluchting maakt me niet zoveel uit. Er komt heel wat op je af wanneer je uit elkaar gaat met kinderen in de mix.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het helemaal niet naar of als falen klinken. Moederdag is vaak gewoon het tegenovergestelde van waar het zogenaamd voor staat. Ipv je te ontzien laat het je ook inzien wat je allemaal opgeeft.

Hier 2 kinderen in de tropenjaren, waarvan eentje neurodivergent is. Het is echt enorm zwaar om zijn moeder te zijn. Ik vond het een afschuwelijke dag vandaag, met non stop aandacht vragen, klagen, krijsen en gejank. Man deed erg zijn best, maar zoon is op mij gefixeerd, incl iedere seconde mijn aandacht willen en als hij die niet krijgt op negatieve wijze aandacht zoeken.
Alle reacties Link kopieren Quote
@TO: hoe oud zijn je kinderen?

Ook zonder burn out of scheiding zou het best een begrijpelijk gevoel zijn.

Het gezegde is altijd: geniet met mate.
Maar het ouderschap is nooit met mate. Jarenlang pleeg je roofbouw op je lichaam door het slaapgebrek en het continu aan staan. Over de geest heb ik het dan nog niet eens gehad.

Dus is het volstrekt logisch als je het niet leuk vindt. Dat ligt niet aan jou als moeder en ook niet aan de kinderen, die niets verkeerd doen. Je had het vast een stuk leuker gevonden als je het 3 dagen per week mocht doen en de rest vd tijd me-time en minder roofbouw.

En de ene ligt het meer dan de ander. Ook dat is heel normaal.
Ik trek het zelf ook niet altijd terwijl ik doorgaans heel erg geniet van het moederschap. Dit in tegenstelling tot mijn moeder die het liefst tot haar dood de hele dag doorbrengt met baby’s

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven