Oogcontact maken

10-12-2022 15:22 46 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hey! Ben benieuwd of iemand dit herkent. Ik vind het moeilijk om (veel) oogcontact te maken met mijn kinderen. Ik vind het ook lastig met andere mensen maar daar ervaar ik het minder als een probleem. Ik praat best vaak tegen mensen zonder ze aan te kijken. Ik weet niet zo goed hoeveel oogcontact normaal is.

Als ik erop let doe ik het wel maar ik vind het heel vermoeiend, en het duurt ook vaak lang voordat ik dan kan beginnen met spreken. En even een voorbeeld, ik ben aan het koken en een kind vraagt “waar ligt het knutselschaartje” dan geef ik meestal antwoord zonder ze aan te kijken.

Herkent iemand dit? Hoeveel oogcontact vinden jullie normaal? En hebben mensen hier ook ervaring met hoe je dit meer kan doen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Gruwelijk zwart-wit wat ik nu ga schrijven.

Ik herken dit van mijn eigen kind, man, ex, vrienden.

Maar die hebben allen de diagnose autisme.
Alle reacties Link kopieren Quote
Valkia-the-Bloody schreef:
10-12-2022 15:28
Gruwelijk zwart-wit wat ik nu ga schrijven.

Ik herken dit van mijn eigen kind, man, ex, vrienden.

Maar die hebben allen de diagnose autisme.
Hoe gaat bijvoorbeeld jouw man hiermee om, met oogcontact maken? Ben benieuwd hoe je zoiets moet aanpakken als het blijkbaar niet natuurlijk gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan soms na een gesprek van een uur bedenken dat ik nog geen oogcontact heb gemaakt met de andere persoon. Ik doe dat niet van nature en het is altijd bewust. Ik weet niet in hoeverre het normaal is, want bij anderen let ik er niet zo op. Mijn kind met autisme heeft er een hekel aan om mensen aan te kijken, maar voor mij is het niet ongemakkelijk of zo. Ik denk er gewoon niet aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
geel_plantje schreef:
10-12-2022 15:50
Hoe gaat bijvoorbeeld jouw man hiermee om, met oogcontact maken? Ben benieuwd hoe je zoiets moet aanpakken als het blijkbaar niet natuurlijk gaat.
Hij heeft het zichzelf aangeleerd in zijn jeugd. Diagnose kwam ook pas in zijn volwassen jaren.

Ik hou er zelf gewoon rekening mee dat sommige dingen gewoon iets anders gaan dan wat voor veel mensen 'normaal' is. No big deal, hij heeft andere, geweldige kwaliteiten dan me altijd aankijken;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Een voormalig werkgever zei eens 'wat er ook voor onderwerpen besproken worden, jij kijkt iemand altijd aan'.
Dat is niet helemaal waar, want als ik je op dat moment even zat ben doe ik dat dus niet. Maar in het algemeen wel.
grobbekuiken_ wijzigde dit bericht op 10-12-2022 15:59
0.88% gewijzigd

Alle reacties Link kopieren Quote
Maar nu zeg ik natuurlijk niet dat er bij jou autisme in het spel is he. Alleen dat ik het wel herken bij de mensen in mijn leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kijk bijna altijd iemand aan als ik er tegen spreek, of ik moet met iemand praten tijdens een activiteit ofzo. Voer ik echt een lange tijd een gesprek met iemand dan kijk je natuurlijk niet de hele tijd elkaar in de ogen maar maar toch kijk je elkaar met regelmaat wel aan.
Ik geef mijn kinderen ook mee dat ze iemand moeten aankijken als ze iets vertellen oid. Persoonlijk vind ik het erg onbeleefd om dar niet te doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Noekie-Noek schreef:
10-12-2022 16:00
Ik kijk bijna altijd iemand aan als ik er tegen spreek, of ik moet met iemand praten tijdens een activiteit ofzo. Voer ik echt een lange tijd een gesprek met iemand dan kijk je natuurlijk niet de hele tijd elkaar in de ogen maar maar toch kijk je elkaar met regelmaat wel aan.
Ik geef mijn kinderen ook mee dat ze iemand moeten aankijken als ze iets vertellen oid. Persoonlijk vind ik het erg onbeleefd om dar niet te doen.

Mijn kind zou daar doodongelukkig van worden en hoeft dat dus niet op die manier te doen.
Vaak moet ik mezelf vertellen om mensen aan te kijken. En soms dan gaat het wel vanzelf maar dan ben ik me daar opeens weer stom bewust van. Maar ik ga zelf nog onderzocht worden op bepaalde dingen waarschijnlijk..

Zoals jij dat doet met het schaartje klinkt voor mij ook natuurlijk dan iemand daar wel speciaal voor aan gaan kijken. :$
Ik vind je voorbeeld heel gewoon. Ik ben aan het koken, dan geef ik gewoon antwoord. Ik ga me dan niet omdraaien, de ander aankijken en antwoord geven. Als je met elkaar aan tafel zit te eten en er wordt me iets gevraagd, dan maak ik oogcontact als ik antwoord geef.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij het voorbeeld wat je geeft is oogcontact ook niet noodzakelijk toch?
Je bent aan het koken, hebt je blik op de pannen, bent 10 dingen tegelijk aan het doen. Dan komt er iemand met een praktisch vraagje. Logisch toch dat je antwoord, maar je aandacht/ blik hebt op waar je mee bezig bent?
Alle reacties Link kopieren Quote
Omg jaa, heel herkenbaar. Ik heb hier een tijdje geleden een topic over geopend. Ik kan sinds een jaar of 2 niemand meer aankijken. Levert me ontzettend veel spanning en angst op.

Ik heb oogcontact ocd of zoiets dergelijks. Misschien ook autisme denk ik zelf, maar idk. In ieder geval, iemand echt aankijken vind ik vreselijk. Doordat ik dit weet, ben ik er constant bewust van en alert op tijdens gesprekken. En hierdoor loopt al t contact dus onnatuurlijk en is vreselijk vermoeiend. Echt geweldig 🙄

Geen idee of t per se autisme moet zijn. Ieder mens maakt op een andere manier oogcontact en de een doet dat meer dan de ander. Wel is bekend dat iemand met autisme hier vaak moeite mee heeft.
student201 wijzigde dit bericht op 10-12-2022 16:20
11.33% gewijzigd
Zwetser
Alle reacties Link kopieren Quote
Vermoeiend en lang duren voor het spreken tijdens het actief(!) aankijken. Dat zijn voor mij de puntjes die me opvallen.
Tijdens het koken concentreer ik me ook op mijn voedsel;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat als je niet tegenover elkaar zit, een belangrijk gesprek voert of met andere dingen bezig bent het best normaal is om elkaar niet per se aan te kijken. Als je een gesprek met elkaar hebt maak je wel met regelmaat oogcontact maar elkaar de hele tijd aankijken is op een gegeven moment ook erg indringend.

Als je echt zelden of nooit oogcontact maakt is het anders, maar tussen gezonde mensen is er een variatie tussen hoeveel oogcontact ze maken. Het kan dus gewoon een van de vele variaties op normaal zijn.

Wedervraag: waarom heb je er last van? Ik kijk mijn kinderen heel vaak niet aan als ze me zoiets vragen en ik ben bezig, maar ervaar dat niet als een probleem.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat iedereen met autisme als kind vaak gehoord heeft: kijk me aan als ik tegen je praat! Of iets van die strekking.
Als je volwassen bent zeggen mensen dat niet meer, maar ze denken het wel en zien het als desinteresse of vinden het onbeleefd. En hoe vaak ik het mijn partner ook uitleg, hij kan nog steeeds denken dat ik niet luister als ik hem niet aankijk.
Maar mensen teveel aankijken wordt ook weer als raar ervaren. Als je dat bv doet bij vreemde mannen, denken ze dat je wat van ze wil.
Als tip wordt wel eens gegeven om mensen niet recht in de ogen aan te kijken, maar te kijken naar het punt tussen hun ogen, tussen de wenkbrauwen.
impala wijzigde dit bericht op 10-12-2022 16:30
1.89% gewijzigd
.
Alle reacties Link kopieren Quote
impala schreef:
10-12-2022 16:28
Ik denk dat iedereen met autisme als kind vaak gehoord heeft: kijk me aan als ik tegen je praat! Of iets van die strekking.
Als je volwassen bent zeggen mensen dat niet meer, maar ze denken het wel en zien het als desinteresse. En hoe vaak ik het mijn partner ook uitleg, hij kan nog steeeds denken dat ik niet luister als ik hem niet aankijk.
Maar mensen teveel aankijken wordt ook weer als raar ervaren. Als je dat bv doet bij vreemde mannen, denken ze dat je wat van ze wil.
Als tip wordt wel eens gegeven om mensen niet recht in de ogen aan te kijken, maar te kijken naar het punt tussen hun ogen, tussen de wenkbrauwen.
Hoe doe jij dat dan? En gaat het wel automatisch of kost het je heel veel energie?
Zwetser
Alle reacties Link kopieren Quote
Grappig dat het je zelf opvalt, ik heb eigenlijk geen idee. Ik dacht dat ik het altijd gewoon deed, maar krijg weleens commentaar dat ik het niet doe..
Waarom zou het lastig zijn voor je kinderen? Je doet het meestal wel zeg je :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Student201 schreef:
10-12-2022 16:30
Hoe doe jij dat dan? En gaat het wel automatisch of kost het je heel veel energie?
Ik weet het eigenlijk niet. Ik ben me er niet zo bewust van. Maar mijn vriend dus wel.
Ik ben er eigenlijk vooral op gaan letten dat ik vreemde mensen en vooral mannen niet teveel aankijk, omdat ik gemerkt heb dat dat echt heel verkeerd opgevat kan worden. En daar had ik last van. Dan gingen ze je lastig vallen.
Ik heb er zelf geen last van als ik mensen te weinig aankijk. Ik weet eigenlijk ook niet of ik dat zo weinig doe dat het opvalt, of dat mijn vriend gewoon overgevoelig is op dat gebied. Vreemden maken er sowieso niet snel een opmerking over. Maar misschien denken ze er wel wat van, ik heb geen idee.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
impala schreef:
10-12-2022 16:34
Ik weet het eigenlijk niet. Ik ben me er niet zo bewust van. Maar mijn vriend dus wel.
Ik ben er eigenlijk vooral op gaan letten dat ik vreemde mensen en vooral mannen niet teveel aankijk, omdat ik gemerkt heb dat dat echt heel verkeerd opgevat kan worden. En daar had ik last van. Dan gingen ze je lastig vallen.
Ik heb er zelf geen last van als ik mensen te weinig aankijk. Ik weet eigenlijk ook niet of ik dat zo weinig doe dat het opvalt, of dat mijn vriend gewoon overgevoelig is op dat gebied.
Maar als je tegenover iemand zit en die praat tegen je? Dan kijk je gewoon in de verte, zonder dat je daar eigenlijk bewust van bent? Het gaat dus vanzelf zegmaar?

Bij mij gaat alles vreselijk bewust en dit is echt slopend. Wil niet je topic slopen TO, maar ik denk dat jij hier ook veel of iig sommige dingen in herkent gezien je verhaal
Zwetser
Alle reacties Link kopieren Quote
Student201 schreef:
10-12-2022 16:38
Maar als je tegenover iemand zit en die praat tegen je? Dan kijk je gewoon in de verte, zonder dat je daar eigenlijk bewust van bent? Het gaat dus vanzelf zegmaar?

Bij mij gaat alles vreselijk bewust en dit is echt slopend. Wil niet je topic slopen TO, maar ik denk dat jij hier ook veel of iig sommige dingen in herkent gezien je verhaal
Ik ben er niet bewust mee bezig. Hoop ook niet dat dat door dit topic gaat gebeuren :) Maar ik denk dat ik wel vaak langs mensen heenkijk ja.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
impala schreef:
10-12-2022 16:44
Ik ben er niet bewust mee bezig. Hoop ook niet dat dat door dit topic gaat gebeuren :) Maar ik denk dat ik wel vaak langs mensen heenkijk ja.
Hahaha heerlijk. Zo lang je er zelf geen last van hebt is het volgens mij prima. Kan best dat ik dat vroeger ook (onbewust) deed. Nu ben ik er heel bewust van en maak ik mezelf gek 🤦‍♀️

Vroeger heeft overigens nooit iemand er wat van gezegd. Nu nog steeds niet. Maak alleen mezelf gek :(
Zwetser
Alle reacties Link kopieren Quote
Grobbekuiken_ schreef:
10-12-2022 15:59
Een voormalig werkgever zei eens 'wat er ook voor onderwerpen besproken worden, jij kijkt iemand altijd aan'.
Dat is niet helemaal waar, want als ik je op dat moment even zat ben doe ik dat dus niet. Maar in het algemeen wel.
Doe je dat ook bij je kinderen (als je die hebt)?
Alle reacties Link kopieren Quote
Noekie-Noek schreef:
10-12-2022 16:00
Ik kijk bijna altijd iemand aan als ik er tegen spreek, of ik moet met iemand praten tijdens een activiteit ofzo. Voer ik echt een lange tijd een gesprek met iemand dan kijk je natuurlijk niet de hele tijd elkaar in de ogen maar maar toch kijk je elkaar met regelmaat wel aan.
Ik geef mijn kinderen ook mee dat ze iemand moeten aankijken als ze iets vertellen oid. Persoonlijk vind ik het erg onbeleefd om dar niet te doen.
Welke leeftijd hebben jouw kinderen? Hoe deed je dat met kleine kinderen, als die veel verzoeken doen gedurende de dag? Hoe kom je dan aan huishouden/taken die even aandacht vereisen toe? (Serieuze vraag)
Alle reacties Link kopieren Quote
lux- schreef:
10-12-2022 16:22
Ik denk dat als je niet tegenover elkaar zit, een belangrijk gesprek voert of met andere dingen bezig bent het best normaal is om elkaar niet per se aan te kijken. Als je een gesprek met elkaar hebt maak je wel met regelmaat oogcontact maar elkaar de hele tijd aankijken is op een gegeven moment ook erg indringend.

Als je echt zelden of nooit oogcontact maakt is het anders, maar tussen gezonde mensen is er een variatie tussen hoeveel oogcontact ze maken. Het kan dus gewoon een van de vele variaties op normaal zijn.

Wedervraag: waarom heb je er last van? Ik kijk mijn kinderen heel vaak niet aan als ze me zoiets vragen en ik ben bezig, maar ervaar dat niet als een probleem.
Waar heb ik last van: ik zie dat mijn oudste kind zelf minder goed mensen aankijkt als hij tegen ze praat. En tja ik denk dat dat komt doordat ik dat zelf dus ook niet vaak doe.

Daarnaast is het denk ik belangrijk voor de band om echt te luisteren naar kinderen. Dat vind ik sowieso erg lastig, we hebben 3 kinderen onder de 7 dus ze krijgen al erg gefragmenteerd aandacht.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven