Oogcontact maken

geel_plantje zaterdag 10 december 2022 om 15:22

Hey! Ben benieuwd of iemand dit herkent. Ik vind het moeilijk om (veel) oogcontact te maken met mijn kinderen. Ik vind het ook lastig met andere mensen maar daar ervaar ik het minder als een probleem. Ik praat best vaak tegen mensen zonder ze aan te kijken. Ik weet niet zo goed hoeveel oogcontact normaal is.

Als ik erop let doe ik het wel maar ik vind het heel vermoeiend, en het duurt ook vaak lang voordat ik dan kan beginnen met spreken. En even een voorbeeld, ik ben aan het koken en een kind vraagt “waar ligt het knutselschaartje” dan geef ik meestal antwoord zonder ze aan te kijken.

Herkent iemand dit? Hoeveel oogcontact vinden jullie normaal? En hebben mensen hier ook ervaring met hoe je dit meer kan doen?

geel_plantje zaterdag 10 december 2022 om 17:39

Student201 schreef: ↑
10-12-2022 16:13
Omg jaa, heel herkenbaar. Ik heb hier een tijdje geleden een topic over geopend. Ik kan sinds een jaar of 2 niemand meer aankijken. Levert me ontzettend veel spanning en angst op.

Ik heb oogcontact ocd of zoiets dergelijks. Misschien ook autisme denk ik zelf, maar idk. In ieder geval, iemand echt aankijken vind ik vreselijk. Doordat ik dit weet, ben ik er constant bewust van en alert op tijdens gesprekken. En hierdoor loopt al t contact dus onnatuurlijk en is vreselijk vermoeiend. Echt geweldig

Geen idee of t per se autisme moet zijn. Ieder mens maakt op een andere manier oogcontact en de een doet dat meer dan de ander. Wel is bekend dat iemand met autisme hier vaak moeite mee heeft.

Ja ik vind het ook lastig dat er niet echt een “norm” is hoeveel normaal oogcontact normaal is. Mijn tante maakt constant oogcontact, dat komt ook weer onnatuurlijk over.

Student201 zaterdag 10 december 2022 om 17:44

geel_plantje schreef: ↑
10-12-2022 17:39
Ja ik vind het ook lastig dat er niet echt een “norm” is hoeveel normaal oogcontact normaal is. Mijn tante maakt constant oogcontact, dat komt ook weer onnatuurlijk over.

Normaal is als het natuurlijk verloopt. De ene maakt veel meer en langer oogcontact dan de ander. Er is dus niet een normaal denk ik.

Zo gauw je er zelf geen last van hebt en doet wat voor jou natuurlijk voelt, is er volgens mij weinig aan de hand. Zo gauw je erover na gaat denken en erbij stil staat, wordt het onnatuurlijk en gaat het heel veel energie kosten. Volgens mij is dat niet "normaal".

Bij mij is dat helaas doorgeslagen in een obsessie... Ik zou er vooral niet teveel bij proberen stil te staan. Je hebt er geen last van toch, of wel?

Zwetser

Valkia-the-Bloody zaterdag 10 december 2022 om 17:54

geel_plantje schreef: ↑
10-12-2022 17:36
Waar heb ik last van: ik zie dat mijn oudste kind zelf minder goed mensen aankijkt als hij tegen ze praat. En tja ik denk dat dat komt doordat ik dat zelf dus ook niet vaak doe.

Daarnaast is het denk ik belangrijk voor de band om echt te luisteren naar kinderen. Dat vind ik sowieso erg lastig, we hebben 3 kinderen onder de 7 dus ze krijgen al erg gefragmenteerd aandacht.

Ik had er 3 onder de 3, tropenjaren waren vrij heftig. Echter, en deze fijne woorden heb ik van mijn moeder; kinderen vragen om aandacht wanneer ze het nodig hebben.

Voorlezen bijvoorbeeld was mijn go-to manier om aandacht te geven. Daarmee rustmomenten creëren en knuffelen.

Overigens heb je grote kans dat het aankijken niet om jouw 'voorbeeld' gaat, maar meer omdat jouw kind het zelf prettiger vindt.

Mocht je nu tegen meer dingen aanlopen, met name wanneer je van dingen 'last' hebt, dan is het een idee om gewoon eens naar je huisarts te gaan.

Anoniem_647dc71738af4 zaterdag 10 december 2022 om 18:13

Ik kijk ook bijna niemand aan als ik tegen ze praat want ik vind dat gewoon lastig. Ik heb dat vroeger ook wel eens gehoord dat ik ze aan moest kijken als er tegen me gepraat werd maar ook "staar me niet zo aan!!" terwijl ik me van geen kwaad bewust was. Dat zal ook wel meespelen denk ik, dat ik de ander niet ongemakkelijk wil laten voelen. En zo zijn er wel meer sociale dingen waar ik soms wat moeite mee heb.

Ik heb niet de diagnose autisme maar het zou me niks verbazen mocht ik dat toch hebben.

Noekie-Noek zaterdag 10 december 2022 om 18:20

Valkia-the-Bloody schreef: ↑
10-12-2022 16:03
Mijn kind zou daar doodongelukkig van worden en hoeft dat dus niet op die manier te doen.

Maar dan hebben we het over een kind wat autsme heeft toch? Dat is tich en hem ander verhaal? Dasrbij is het algemeen bekend dat oogcontact ladtig is. TO vraagt hoe vaak mensen oogcontact maken. Ik geef aan dat ik dit de kinderen leer in de opvoeding omdat ik het netjes vind dat ze mensen asnkijken als ze wat vragen. Dit om aan te geven hoe "gewoon" oogcontact in principe zou "moeten" zijn.

Valkia-the-Bloody zaterdag 10 december 2022 om 18:32

Noekie-Noek schreef: ↑
10-12-2022 18:20
Maar dan hebben we het over een kind wat autsme heeft toch? Dat is tich en hem ander verhaal? Dasrbij is het algemeen bekend dat oogcontact ladtig is. TO vraagt hoe vaak mensen oogcontact maken. Ik geef aan dat ik dit de kinderen leer in de opvoeding omdat ik het netjes vind dat ze mensen asnkijken als ze wat vragen. Dit om aan te geven hoe "gewoon" oogcontact in principe zou "moeten" zijn.

Mijn kind heeft ook pas later een diagnose gekregen. Dat was niet ivm gedrag dat meteen opviel, maar vanwege een kind dat gevoelsmatig in de knel zat en de wereld om zich heen gewoon niet begreep en daardoor doodongelukkig werd.

Was ik strenger geweest dan had ik mijn kind echt geen fijn gevoel gegeven. Understatement.

Aankijken is over het algemeen ook geen aangeleerd gedrag. Voor de meesten van ons gaat dat (met misschien minieme sturing) bijna vanzelf.

Noekie-Noek zaterdag 10 december 2022 om 19:03

Valkia-the-Bloody schreef: ↑
10-12-2022 18:32

Aankijken is over het algemeen ook geen aangeleerd gedrag. Voor de meesten van ons gaat dat (met misschien minieme sturing) bijna vanzelf.

Dat vraag ik me af. Als het contact wat je met je ouders hebt contact is zonder dat je aangekeken wordt is, is natuurlijk wel het "normaal".

Autisme zit bij ons ook in de familie dus ik herken het van die kant ook wel. Heb dan ook echt wel begrip voor dat zij moeizaam contact maakt.
Ik vraag me wel af hoe het voor een kind voelt als je moeder je nooit aankijkt. Dat is absoluut niet rot bedoeld baar TO maar Ik voel me zelf altijd een beetje genegeerd als ik een gesprek voer met iemand die me geen enkele keer aankijkt.

reginaphalange zaterdag 10 december 2022 om 19:51

Noekie-Noek schreef: ↑
10-12-2022 16:00
Ik geef mijn kinderen ook mee dat ze iemand moeten aankijken als ze iets vertellen oid. Persoonlijk vind ik het erg onbeleefd om dar niet te doen.

Niet iedereen vindt het prettig om iemand aan te kijken.

Een van onze kinderen heeft autisme en praat weinig buitenshuis. Ik vind het erg onbeleefd en frustrerend wanneer mensen mijn kind proberen te dwingen om hun aan te kijken en antwoord te geven. Zeker omdat het erg duidelijk is dat ze veel stress hebben op dat moment en het niet fijn vinden.

Noekie-Noek zaterdag 10 december 2022 om 21:18

reginaphalange schreef: ↑
10-12-2022 19:51
Niet iedereen vindt het prettig om iemand aan te kijken.

Een van onze kinderen heeft autisme en praat weinig buitenshuis. Ik vind het erg onbeleefd en frustrerend wanneer mensen mijn kind proberen te dwingen om hun aan te kijken en antwoord te geven. Zeker omdat het erg duidelijk is dat ze veel stress hebben op dat moment en het niet fijn vinden.

Zoals ik eerder schreef vind ik het met mensen met autisme een ander verhaal en zal ik een kind van een ander nooit vragen mij aan te kijken, dat is nl aan mij.

Valkia-the-Bloody zaterdag 10 december 2022 om 23:03

Noekie-Noek schreef: ↑
10-12-2022 21:18
Zoals ik eerder schreef vind ik het met mensen met autisme een ander verhaal en zal ik een kind van een ander nooit vragen mij aan te kijken, dat is nl aan mij.

Autisme is vaak totaal niet zichtbaar voor een buitenstaander. Dan zal je het alsnog als onbeleefd ervaren terwijl dat totaal niet zo is.

Natuurlijk moet je je kind dingen aanleren, echter zou ik oppasen met een waardeoordeel bij anderen.
(Want niet aankijken is onbeleefd)

Noekie-Noek zaterdag 10 december 2022 om 23:19

Valkia-the-Bloody schreef: ↑
10-12-2022 23:03
Autisme is vaak totaal niet zichtbaar voor een buitenstaander. Dan zal je het alsnog als onbeleefd ervaren terwijl dat totaal niet zo is.

Natuurlijk moet je je kind dingen aanleren, echter zou ik oppasen met een waardeoordeel bij anderen.
(Want niet aankijken is onbeleefd)

Ik hecht daar totaal geen waarde aan wat andere mensen wel of niet doen. Ik vind het onbeleefd als mijn kinderen iemand niet aankijken als ze iets aan iemand vragen. Ik vind het zelf onbeleefd als ik met iemand in gesprek ben en iemand niet aankijk.
Onbeleefd zijn ook kinderen die schelden, over je bank rennen als ze op visite zijn enz. Maar dan nog is dat niet aan mij, dat zijn mijn kinderen niet.

Maar dat was de vraag van TO niet.

Flipflop zaterdag 10 december 2022 om 23:33

Noekie-Noek schreef: ↑
10-12-2022 16:00
Ik kijk bijna altijd iemand aan als ik er tegen spreek, of ik moet met iemand praten tijdens een activiteit ofzo. Voer ik echt een lange tijd een gesprek met iemand dan kijk je natuurlijk niet de hele tijd elkaar in de ogen maar maar toch kijk je elkaar met regelmaat wel aan.
Ik geef mijn kinderen ook mee dat ze iemand moeten aankijken als ze iets vertellen oid. Persoonlijk vind ik het erg onbeleefd om dar niet te doen.

Dat is voor mijn dochter met ASS zo intens, dat het niet te doen is. Dan maar onbeleefd in de ogen van andere mensen.

Student201 zaterdag 10 december 2022 om 23:38

Noekie-Noek schreef: ↑
10-12-2022 23:19
Ik hecht daar totaal geen waarde aan wat andere mensen wel of niet doen. Ik vind het onbeleefd als mijn kinderen iemand niet aankijken als ze iets aan iemand vragen. Ik vind het zelf onbeleefd als ik met iemand in gesprek ben en iemand niet aankijk.
Onbeleefd zijn ook kinderen die schelden, over je bank rennen als ze op visite zijn enz. Maar dan nog is dat niet aan mij, dat zijn mijn kinderen niet.

Maar dat was de vraag van TO niet.

En wat nu als je kinderen daar moeite mee hadden? Bv door ass, maar kan ook iets anders.

Zwetser

RonJja zondag 11 december 2022 om 01:20

In onze cultuur is oogcontact belangrijk en beleefd, in veel andere culturen niet.

Veel mensen met ass hebben hier moeite mee, maar daarnaast zijn er genoeg mensen zonder ass die ook moeite hebben met oogcontact. Ik kan me ongemakkelijk voelen bij iemand de te lang en indringend oogcontact maakt tijdens een gesprek. Zelf merk ik dat ik vaak naar iemands mond kijk tijdens het gesprek, anderen merken dat niet. Dus dat is misschien een handig foefje, naar de neus of mond kijken en soms in de ogen haha.

Treinpiloot zondag 11 december 2022 om 01:32

Ik heb diagnose autisme en ook moeite met mensen aankijken. Ik snap het nut er ook niet zo van waarom dit zo belangrijk geacht wordt. Wel grappig ik was laatst iets aan het opnemen voor op instagram en toen keek ik het filmpje terug en kwam ik tot de conclusie dat het er wel ietwat mal uitziet. Schijnbaar heb ik ook moeite met mezelf aankijken tijdens het opnemen van een filmpje want ik zag overduidelijk dat ik ergens in de verte keek tijdens het praten. Dus ik snap wel dat mensen dit vreemd kunnen vinden. Zelf weet ik niet beter dan dat ik zo ben en ik ondervind er verder weinig hinder van. Leven en laten leven. Ik zou het kinderen nooit dwingen om te doen in ieder geval.

reginaphalange zondag 11 december 2022 om 10:34

Valkia-the-Bloody schreef: ↑
10-12-2022 23:03
Autisme is vaak totaal niet zichtbaar voor een buitenstaander. Dan zal je het alsnog als onbeleefd ervaren terwijl dat totaal niet zo is.

Natuurlijk moet je je kind dingen aanleren, echter zou ik oppasen met een waardeoordeel bij anderen.
(Want niet aankijken is onbeleefd)

Mee eens.

Noekie-Noek zondag 11 december 2022 om 11:56

Flipflop schreef: ↑
10-12-2022 23:33
Dat is voor mijn dochter met ASS zo intens, dat het niet te doen is. Dan maar onbeleefd in de ogen van andere mensen.

Student201 schreef: ↑
10-12-2022 23:38
En wat nu als je kinderen daar moeite mee hadden? Bv door ass, maar kan ook iets anders.

Zoals ik eerder heb aangegeven vind ik wat anders.

Student201 zondag 11 december 2022 om 12:11

Noekie-Noek schreef: ↑
11-12-2022 11:56
Zoals ik eerder heb aangegeven vind ik wat anders.

You're right, oopss

Zwetser

Student201 zondag 11 december 2022 om 12:25

Overigens zijn de meeste mensen vooral met hun zelf bezig. Als je heel obvious in de verte aan t staren bent, gaat dat vast opvallen. Als je mensen niet recht in de ogen kijkt, maar iets eronder of naar de mond, zal dat bijna niemand opvallen denk ik.

Ik heb geen idee hoe ik vroeger oogcontact maakte, maar ik denk dat ik niet heel vaak (of mss wel bijna nooit) iemand recht in de ogen keek. Of in ieder geval niet lang dan. Nu soms wel, soms niet, maar liever niet. Nog nooit heeft iemand iets gezegd.

Zwetser

Positive_vibes maandag 12 december 2022 om 13:12

Mijn zoontje maakte ook afwijkend oogcontact. Dachten wij in ieder geval. Maar volgens de experts was het doodnormaal. Er is een behoorlijke range in hoe mensen dit doen en zolang je niet nooit oogcontact maakt of het je heel erg belemmert zou ik me er totaal niet druk om maken.

Anoniem_63979b14ec366 maandag 12 december 2022 om 15:53

Ik kijk mensen altijd aan en vind het ook een meerwaarde hebben in het gesprek. Met de mensen met wie ik close ben hoef ik letterlijk één blik te wisselen om te weten wat ze denken in bepaalde situaties. Als iemand mij niet aan kan kijken heb ik liever dat ze langs me heen in de verte kijken dan dat ze hun blik richten op een andere plek op mijn gezicht. Dan vraag ik me de hele tijd af of ik een puist heb of dat er etensresten zitten.

Actieve topics