Puber(ella)stoomafblaastopic 2

quote:Nelladella1 schreef op 10 april 2017 @ 21:34:

Haha, hier denken ze allebei dat zij met z'n tweeën het hele huishouden doen. Volgens mij geloven ze het écht. Wat ze doen is af en toe de afwasmachine in- of uitruimen, hun kamers opruimen (na heel veel smeken/soebatten/dreigen), tafel afruimen. En eigen troep opruimen.



Er komt hier trouwens een nieuwe vriend van school over de vloer, en die gooit ook z'n jas en schoenen midden in m'n woonkamer. Ik had dit niet verwacht, ze gedragen zich toch alleen in hun eigen huis zo??? Die van mij is voorbeeldig als ik andere ouders en buren moet geloven.



Hahaha! Die van mij vinden dat ook. Ze hebben precies hetzelfde lijstje.

quote:Juultje schreef op 10 april 2017 @ 21:57:

Ik lees ook mee, dan weet ik vast wat me te wachten staat. Dochter wordt woensdag 11... Ze was wel een draak van een peuterpuber, misschien valt de 'echte' puberteit dan mee? Of is dat ijdele hoop Ze zeggen het hè. Bij mijn dochter klopt het.

quote:Tomara72 schreef op 11 april 2017 @ 21:23:

Ik ben een meelezer maar moet nu echt zelf even uitblazen...



Vandaag terwijl kind (12) op sport was 2 polities aan de deur.. schrok me helemaal wezenloos..

of we even wouden zitten.. kind blijkt videochat te hebben gehad en daarin aangegeven niet meer te willen leven hierin heeft kind met een voorwerp op de polsen te hebben "gekrast" klasgenoot is zo geschrokken dat die naar ouders is gegaan die hebben de politie gebeld.. heel lief natuurlijk!



Wij weten dat kind door pest verleden erg in de knoop heeft gezeten of nog zit blijkbaar..

we hebben nu een zorgmelding en dit wordt doorgespeeld aan jeugdzorg..

maar hoe nu verder.. wij zijn een normaal gezin geen gekke dingen kind prachtige cijfers en een leuke klas met veel vrienden en nu een melding bij jeugdzorg..



Ik weet niet zo goed hoe wij nu verder moeten, kind is erg verdrietig en natuurlijk geschrokken dat de politie in de kamer zat toen kind thuis kwam.. en duidelijk aan gegeven dat kind wel wil leven maar dat pesters nog steeds regelmatig voorbij komen.. en dat kind wil dat het stopt..



Wij zijn rustig gebleven wel onze emoties laten zien want die waren er zeker... maar waar moeten we nu beginnen... dokter bellen, hulp regelen, school inlichten?Schrikken zeg! Uit ervaring met mijn stiefkinderen en leerlingen weet ik dat de melding bij Veilig Thuis in jullie regio komt en zij gaan dan contact opnemen met jullie en samen met jullie kijken naar de hulpmogelijkheden. Jeugdzorg is zo erg niet hoor. Ik ken ze alleen maar als hulpvaardige en prima mensen voor je kind. Het is wat anders dan de Raad voor de Kinderbescherming.

Tamara, hoe gaat het nu?



Hier een rustig weekje. Op het gebruikelijke alles op het nippertje doen na heel veel aansporing na, en weigeren de eigen rekenmachine mee te nemen naar de toets wiskunde 'want er ontbreken allemaal functies' (niet waar), de juf heeft er toch wel een voor hem. Die houding



Hier is de begeleidster Passend Onderwijs met hem begonnen. De tweede keer zouden ze zijn agendagebruik onder de loep nemen. Vergeet hij naar die afspraak mee te nemen... zijn agenda.



Ik kreeg een mail van haar gisteren. Zoon heeft op de basisschool een dagdeel per week les gekregen op een andere locatie, speciaal voor hoogbegaafden. Ze werkten daar projectmatig. Zoon heeft bij haar aangegeven dat hij dat leuk vond, en ze zag hem daadwerkelijk enthousiast. Nu wil ze op zoek naar een school die altijd zulk onderwijs aanbiedt.



Ik heb daar wel een beetje moeite mee. Dit zijn veelal scholen die zichzelf nog niet bewezen hebben, en is dus eigenlijk een beetje experimenteel. Bovendien vergen ze volgens mij een hoge mate van zelfstandigheid van de leerling.

Oudste zit in twee vwo, is 12 jaar. Heeft nog een diagnose add. Echt een verstrrooide professor. Overal liggen papiertjes, kledingstukken, broodtrommels. Je kunt zo volgen waar ze gaat aan een spoor van spullen.

Op school krijgt ze extra begeleiding van een hb specialist, zemag wat uren vrijroosteren om naar een stilteruimte te gaan. Dan kan ze daar zelfstandig werken.

In het verlden heeft ze depressieve klachten gehad al hebben we dat nu onder controle maar ze blijft een beetje een aparte puber.

Laatst met de klas naar amsterdam. Wilde klasgenoten gaan winkelen. Kreeg een appje van haar: mam horror, ze willen WINKELEN. Waarom mam waarom willen pubers nou perse winkelen.

Tja schat pubers......

quote:Gelukspopje schreef op 12 april 2017 @ 15:27:

Oh Tamara heftig.

Ik ben zelf vroeger heel erg gepest. En helaas helaas is mijn jongste (14) ook behoorlijk gepest op de basisschool en in de brugklas. Voor mij weer heel heftig. Ondanks alle moeite die wij als ouder op school en met andere ouders hebben gedaan om het te stoppen. Ik heb heel wat gesprekken op school gehad. Veel beloftes gekregen.



Zelf heb ik er behoorlijk wat schade aan ondervonden. Gelukkig lijkt de jongste er redelijk goed uit te komen, maar ze blijft een gevoelig meisje. Wel gooien we dit meteen in de groep bij de mentor als we iets vermoeden.

Wat me altijd blijft verbazen dat de gepeste zich moet aanpassen; die moet weerbaarheidstraining doen oid. De pesters komen er altijd mee weg. Vroeger en nu nog.



Wat mij nog het meeste heeft beschadigd (denk ik) is dat mijn ouders niet voor me opkwamen, en zelfs de meesters op de basisschool vonden dat het mijn eigen schuld was. Dat vind ik nog steeds onbegrijpelijk.



Van de week met mijn klas (2 kader) over pesten gesproken nav een jongen uit mijn klas die een meisje steeds zat te pesten. Jongen heeft pdd-nos en kan niet goed inschatten wat een grapje is en wat pesten en kan emoties niet goed lezen. Voor mij geldt: als je als kind je gepest voelt dan is dat zo.

De pester is zelf ook gepest en van mijn 19 mentorleerlingen zijn er 11 wel eens korter of langer gepest. Schrikbarend. Ik heb ook de rol van toeschouwers besproken. Ze schrokken behoorlijk dat wanneer je niets doet en toekijkt ze net zo schuldig zijn. Ze hebben elkaar allemaal excuses aangeboden. Ik ben benieuwd hoe lang het goed gaat. De druk van andere leerlingen in de school is groot.

Lisbeth, ik heb het idee dat hb en add heel vaak hand in hand gaan (hier ook). Wel heftig, dat je dochter depressieve klachten heeft gehad. Hier voelt zoon zich overbelast en heeft hij zijn sport op een laag pitje gezet. Het is zo jammer, hij zou zo een snelle leerling zijn als hij zich beter zou focussen en wat minder verzet zou tonen.



Hij krijgt nu net allemaal vijven binnen voor kunst, drama, muziek... Hij weigert zich in te zetten.

quote:suzyqfive schreef op 14 april 2017 @ 09:54:

[...]





Van de week met mijn klas (2 kader) over pesten gesproken nav een jongen uit mijn klas die een meisje steeds zat te pesten. Jongen heeft pdd-nos en kan niet goed inschatten wat een grapje is en wat pesten en kan emoties niet goed lezen. Voor mij geldt: als je als kind je gepest voelt dan is dat zo.

De pester is zelf ook gepest en van mijn 19 mentorleerlingen zijn er 11 wel eens korter of langer gepest. Schrikbarend. Ik heb ook de rol van toeschouwers besproken. Ze schrokken behoorlijk dat wanneer je niets doet en toekijkt ze net zo schuldig zijn. Ze hebben elkaar allemaal excuses aangeboden. Ik ben benieuwd hoe lang het goed gaat. De druk van andere leerlingen in de school is groot.Beetje off-topic: ik heb er een in de klas die een pester is doordat hij op zijn vorige school zelf gepest is. Hij is vast van plan dat nooit meer te laten gebeuren en kiest bij voorbaat al voor de aanval, die heel stevig kan zijn. Ik vind het moeilijk om dat om te buigen.

quote:Nelladella1 schreef op 14 april 2017 @ 09:50:

Tamara, hoe gaat het nu?



Hier een rustig weekje. Op het gebruikelijke alles op het nippertje doen na heel veel aansporing na, en weigeren de eigen rekenmachine mee te nemen naar de toets wiskunde 'want er ontbreken allemaal functies' (niet waar), de juf heeft er toch wel een voor hem. Die houding



Hier is de begeleidster Passend Onderwijs met hem begonnen. De tweede keer zouden ze zijn agendagebruik onder de loep nemen. Vergeet hij naar die afspraak mee te nemen... zijn agenda.



Ik kreeg een mail van haar gisteren. Zoon heeft op de basisschool een dagdeel per week les gekregen op een andere locatie, speciaal voor hoogbegaafden. Ze werkten daar projectmatig. Zoon heeft bij haar aangegeven dat hij dat leuk vond, en ze zag hem daadwerkelijk enthousiast. Nu wil ze op zoek naar een school die altijd zulk onderwijs aanbiedt.



Ik heb daar wel een beetje moeite mee. Dit zijn veelal scholen die zichzelf nog niet bewezen hebben, en is dus eigenlijk een beetje experimenteel. Bovendien vergen ze volgens mij een hoge mate van zelfstandigheid van de leerling.



Hoeft niet hoor, jenaplan, dalton en vrije school werken al jaren zo.

Hier kwam mijn hb zoon van een montessoribasisschool op een reguliere VO, drama...

Voor een hb'er is het reguliere onderwijs vaak lastig. Onderpresteren, niet leren leren enz enz.

Heb je fb? Meld je anders eens aan bij de Pharos Hoogbegaafd groep. Daar zal je veel herkenning vinden.

Nelladella dat is een periode die ik niet meer wil meemaken, ze was toen 7 of 8 denk ik. Ze is weken thuis geweest van school. Het gaat nu beter maar het blijft een wankel evenwicht. Samen met school en de hb specialist houden we dat ook goed in de gaten.

Ik snap dus hoe Tamara zich voelt, wij hebben dit meegemaakt. We waren soms bang haar alleen te laten.



Dochter is vastbesloten te bewijzen dat ze gym kan doen, ze werkt zich dus een slag in de rondte om over te gaan. Ze staat nu net zo dat ze over zou gaan en hopelijk kan ze komnde periode haar punten nog wat ophalen dat ze wat reserve heeft voor de volgende toetsweek. Toetsweken zijn niet haar ding, te veel stress, weinig slapen, moe. Toetsen verknalt ze dan meestal

quote:lisbeth schreef op 14 april 2017 @ 09:51:

Oudste zit in twee vwo, is 12 jaar. Heeft nog een diagnose add. Echt een verstrrooide professor. Overal liggen papiertjes, kledingstukken, broodtrommels. Je kunt zo volgen waar ze gaat aan een spoor van spullen.

Op school krijgt ze extra begeleiding van een hb specialist, zemag wat uren vrijroosteren om naar een stilteruimte te gaan. Dan kan ze daar zelfstandig werken.

In het verlden heeft ze depressieve klachten gehad al hebben we dat nu onder controle maar ze blijft een beetje een aparte puber.

Laatst met de klas naar amsterdam. Wilde klasgenoten gaan winkelen. Kreeg een appje van haar: mam horror, ze willen WINKELEN. Waarom mam waarom willen pubers nou perse winkelen.

Tja schat pubers......Zoon heeft naast HB ook de diagnose add maar hoe meer ik over HB te weten kom, hoe meer ik ga twijfelen aan die diagnose. Ik kreeg laatst van de hb-specialist van een van mijn dochters een boek in handen gedruk over overlappen van hb'ers bij de diverse diagnoses. Ik heb het stuk over add even gescand en als pdf gemaakt om even rustig door te lezen.

Dank voor je reactie. Ik heb geen fb, kan dat er met mijn eigen add niet bij hebben Ik heb wel contact gehad met de stichting. Zoon is wel een uniek exemplaar krijg ik overal te horen (sterk op alle vlakken inclusief sport en muziek, een enorm verzet tegen alles wat moet, alle executieve functies slecht ontwikkeld, heel zelfverzekerd, geen absolute onderpresteerder (wel relatief)).

quote:suzyqfive schreef op 14 april 2017 @ 10:05:

[...]



Zoon heeft naast HB ook de diagnose add maar hoe meer ik over HB te weten kom, hoe meer ik ga twijfelen aan die diagnose. Ik kreeg laatst van de hb-specialist van een van mijn dochters een boek in handen gedruk over overlappen van hb'ers bij de diverse diagnoses. Ik heb het stuk over add even gescand en als pdf gemaakt om even rustig door te lezen.



Hier geldt dat hij ergens de motivatie om te leren is kwijtgeraakt (in de eerste kleuterklas volgens mij, de juf ging vanaf het begin de strijd met hem aan: hij moest het doolhof maken want 'anders was het niet eerlijk tegenover de andere kinderen).



Maar voor de dochter van Lisbeth ligt het dus anders. Die is wél gemotiveerd en wordt dus getroubleerd door (symptomen van?) add.

Zucht. Zoon (17) voelt zich zóóó volwassen maar uit alles wat ie doet blijkt het tegengestelde... gisteravond werd ik door zoons mentor gebeld. Hij mist vandaag zijn LSD uitje naar Walibi omdat... hij het nodig vond om gisteren vuurwerk IN de school af te steken. Stomme idioot. Bij ons op school is het dan meteen einde examens. Komt ie er nog genadig vanaf. Hij moest zich vanmorgen melden om 7:45 en kan de rest van de dag, tot zijn klasgenoten terug zijn, klusjes doen op school.

Verder werden we nog even geïnformeerd over zijn SE cijfers waarmee hij de examens ingaat.

Drie vijven, een zes, drie zevens, een negen en twee G's voor LO en ckv. En toen bleek dat hij helemaal geen maatschappijleer in zijn lijst heeft staan. Dat zijn ze nu aan het uitzoeken... Aangezien hij mavo-examen doet verwacht ik wel dat ie slaagt maar de komende weken zit ie bij mij examens te oefenen.

Tvp

O Suzyqfive, onbegrijpelijk op die leeftijd ook nog. Toevallig vertelde man hier gisteren dat hij nog nooit zo gelachen heeft als toen die keer dat een klasgenoot vuurwerk bij de directeur naar binnen gooide. Een meisje zou zoiets nou nooit doen.



Bij ons op school is zoiets weleens een politiezaak geworden. Maar toen had iemand het vuurwerk van het bovenplein tussen de kinderen op het benedenplein gegooid.



Sterkte, wat doen ze domme impulsieve dingen soms.

quote:Nelladella1 schreef op 14 april 2017 @ 10:11:

[...]





Hier geldt dat hij ergens de motivatie om te leren is kwijtgeraakt (in de eerste kleuterklas volgens mij, de juf ging vanaf het begin de strijd met hem aan: hij moest het doolhof maken want 'anders was het niet eerlijk tegenover de andere kinderen).



Maar voor de dochter van Lisbeth ligt het dus anders. Die is wél gemotiveerd en wordt dus getroubleerd door (symptomen van?) add.



Ik denk wel eens dat wij de fase van jouw zoon jaren geleden al hebben gehad. Oudste is ontzettend volwassen voor haar leeftijd. Ze is nooit echt kind geweest. Ze is in ieder geval niet echt puber meer nu.

Ze kijkt nu vooruit, wil andere kinderen zoals zij helpen later. En ze is bereidt om daar hard voor tw werken. Wij zijn bereidt om alles te doen om haar daarbij te helpen. Als het haar lukt om dit met haar add af te ronden dan is dat een overwinning voor haar en ik denk dat dat onzettend goed voor haar is.

quote:suzyqfive schreef op 14 april 2017 @ 09:54:

[...]

Van de week met mijn klas (2 kader) over pesten gesproken nav een jongen uit mijn klas die een meisje steeds zat te pesten. Jongen heeft pdd-nos en kan niet goed inschatten wat een grapje is en wat pesten en kan emoties niet goed lezen. Voor mij geldt: als je als kind je gepest voelt dan is dat zo.

De pester is zelf ook gepest en van mijn 19 mentorleerlingen zijn er 11 wel eens korter of langer gepest. Schrikbarend. Ik heb ook de rol van toeschouwers besproken. Ze schrokken behoorlijk dat wanneer je niets doet en toekijkt ze net zo schuldig zijn. Ze hebben elkaar allemaal excuses aangeboden. Ik ben benieuwd hoe lang het goed gaat. De druk van andere leerlingen in de school is groot.

Oneens. Meisje in de brugklas van dochter werd ook zo behandeld door school. Mijn dochter en haar vriendinnen zouden de pesters zijn. Duurde heel lang voordat school doorhad dat dat meisje zelf de pester was.



Het meisje vond geen aansluiting op school, en ging dus steeds incidenten melden die óf helemaal nooit gebeurd waren óf niet zo gebeurd waren als zij ze vertelde. Ik kan daar nu nog bos om worden, het heeft voor zoveel kinderen de hele schoolperiode verpest. Omdat dochter en vriendinnen dus bekend stonden als de pesters werden ze door de rest van de klas ook nog eens verguist.

Hier ook een meelezer die ff inbreekt



@ Nelladella ik herken in jouw verhalen heel erg mijn stiefzoon. Slimme, spontane, sportieve jongen, hb getest (wel met een disharmonisch profiel), op de lagere school een klas overgeslagen. Op het categoriale gym begonnen, maar daar uiteindelijk na driekwart jaar min of meer weggestuurd omdat hij niet te handhaven was ( geen huiswerk maken, geen autoriteit accepteren etc.) en aangezien hij toch al aanstuurde om bij zijn vader te gaan wonen hebben we hier een school gezocht die meer bij hem en zijn karakter zou passen. Dit is zo’n ‘nieuwe school’ met laptoponderwijs, projectmatig werken, een 3-jarige havo/vwo-brugklas, geen huiswerk maar maakwerk tijdens zelfstandige werkuren op school etc. Hij gaat nu wel met veel meer plezier naar school dan voorheen, maar hij blijft op het randje lopen.



Vorig jaar vond hij dat een klas overslaan een ‘foutje’ was geweest dat rechtgezet moest worden. Daar stuurde hij een jaar eerder al op aan, maar de nieuwe school had als toelatingsvoorwaarde gesteld dat hij over moest gaan en begeleiding van een hb-coach moest accepteren. Toen is hij morrend overgegaan en de hb-coach heeft hij het leven zo zuur gemaakt dat ze niet meer met hem wilde werken.



Hij heeft het voor elkaar gekregen om het afgelopen schooljaar werkelijk niks uit te voeren. Voor echt alle vakken heeft hij op zijn eindrapport een onvoldoende gescoord. Op advies van school hebben we hem toen min of meer zijn gang laten gaan in de hoop hem uit te kunnen laten razen en hem de consequenties te laten voelen van zijn acties. Er is toen wel een heel zorgteam samengesteld (zijn vader zit daar ook bij) dat met hem in gesprek bleef en hem het ‘gunde’ om te blijven zitten mits hij er dit jaar weer voor zou gaan.



Nu loopt hij helaas weer op het randje van blijven zitten en dan moet hij afstromen naar vmbo. Zo zonde, want hij kan het prima, maar hij heeft er geen zin in. Ze weigeren gelukkig om hem te laten vallen en zoeken steeds naar mogelijkheden om hem mee te trekken terwijl hij er als een ongemotiveerde puber bijhangt alsof het hem niet aangaat.



Een voorbeeld: hij kan er niet tegen als de docent Duits zegt dat hij bij de Duitse les zijn opdracht moet maken. Dan gaat hij lopen etteren, anderen afleiden enz. Nu heeft zijn mentor aan alle docenten gevraagd of ze hem anders willen aanpakken, door hem de keuze te geven of de gevraagde opdracht van de les maken, of zelfstandig werken aan een ander vak, bijvoorbeeld wiskunde. En dat werkt dus beter, nu hij een keuze heeft. Hij is nu geen stoorzender in de klas. Mijn man vindt dat best lastig te accepteren, want die heeft zoiets ‘ja hallo, als je je dwars gedraagt dan word je nog beloond ook. De rest van de klas werkt toch ook gewoon mee, waarom jij dan niet?’ en ergens snap ik dat gevoel ook wel. Ik vind het heel knap dat zijn mentor zo met hem mee kan denken.



Hij doet echt alles net op het randje. Op tijd komen (of meestal dus te laat), spullen regelen, leren. Als hij 5 hoofdstukken Frans moet leren voor een proefwerk leert hij er 3 (of nou ja, hij leest ze misschien een keer door), want hij hoeft toch maar een 6 te halen? Als de docent dan alles uit de twee hoofdstukken vraagt die hij niet heeft geleerd vindt hij dat reuze onrechtvaardig, en is de onvoldoende haar schuld omdat ze foute proefwerken maakt. Terwijl hij weet dat een voldoende halen juist nu cruciaal is, omdat hij anders naar het vmbo moet (en dat wil hij naar eigen zeggen niet).



Voor vakken als tekenen of drama doet hij überhaupt niks, want dat vindt hij onzinvakken. Bij gymles is hij niet meer welkom, omdat hij alleen maar loopt te klieren. Met zijn mentor heeft hij nu de afspraak dat hij voor dit soort vakken een 5 mag hebben als de kernvakken maar voldoende zijn. Het voelt best oneerlijk naar de rest van de leerlingen, maar blijkbaar moet het voor hem zo werken, met maatwerk.



Pff, dat dwarse gedoe is soms zo vermoeiend. En dan toch he, dan krijg je ineens zo’n onhandig compliment of hij vraagt ontwapenend of je alsjeblieft vanavond pannenkoeken wil bakken ofzo, dan is het ineens weer zo’n jochie

Ceylon, dank voor de tip! Ik ga dit met hem doen, wie weet helpt het.



Sellufdoen, het verhaal van jouw stiefzoon is in grote lijnen erg herkenbaar, vrees ook dat dat ons voorland is. Het gekke is, dat ik ook van leraren te horen krijg dat het zo'n vriendelijke jongen is, en dat hij een positieve bijdrage levert aan een verder pittig brutale klas. Dit gaat dan om leraren die zelf erg vriendelijk zijn en niet heel sterk zijn in orde houden. Een leraar met de hele klas treiteren heeft mijn zoon nooit van gehouden (toen dat op de basisschool gebeurde waren wij zo ongeveer de enige ouders die niet hoefden te komen praten). Hij heeft juist moeite respect op te brengen voor de autoritaire leerkracht. En daar gaat hij dan een-op-een de strijd mee aan.



Sterkte voor jou, lijkt me helemaal pittig als het je stiefzoon is (of juist niet?).

quote:Nelladella1 schreef op 14 april 2017 @ 13:29:

Ceylon, dank voor de tip! Ik ga dit met hem doen, wie weet helpt het.



Sellufdoen, het verhaal van jouw stiefzoon is in grote lijnen erg herkenbaar, vrees ook dat dat ons voorland is. Het gekke is, dat ik ook van leraren te horen krijg dat het zo'n vriendelijke jongen is, en dat hij een positieve bijdrage levert aan een verder pittig brutale klas. Dit gaat dan om leraren die zelf erg vriendelijk zijn en niet heel sterk zijn in orde houden. Een leraar met de hele klas treiteren heeft mijn zoon nooit van gehouden (toen dat op de basisschool gebeurde waren wij zo ongeveer de enige ouders die niet hoefden te komen praten). Hij heeft juist moeite respect op te brengen voor de autoritaire leerkracht. En daar gaat hij dan een-op-een de strijd mee aan.



Sterkte voor jou, lijkt me helemaal pittig als het je stiefzoon is (of juist niet?).



Dank je, maar het valt voor mij wel mee. Juist omdat ik er iets verder vanaf sta kan ik het van een afstandje wat beter relativeren, meer dan mijn man die er wel slapeloze nachten van heeft. Ik bemoei me er bewust niet mee, in de zin dat ik hem naar leerwerk vraag of schoolprestaties ofzo. Als hij erover wil praten, prima, en ik vraag heus wel belangstellend hoe het proefwerk ging of wanneer hij zijn werkstuk terugkrijgt ofzo, maar meer ook niet. Tenslotte zitten zijn ouders en zijn mentor er al bovenop, dat lijkt mij zat. Ik help wel mijn man bij het reflecteren van zijn aanpak van de opvoeding, en coach hem vanaf de zijlijn, maar voed mijn stiefkinderen (heb nog een stiefdochter van 16 maar die woont niet bij ons) in principe niet op.

Het enige wat ik lastig vind is dat man en zijn zoon momenteel veel aanvaringen hebben (over school / doen wat er van je verwacht wordt) waardoor de sfeer in huis vaak vervelend is en iedereen op zijn tenen om puberzoon heen loopt die als een donderwolk op de bank zit.

quote:suzyqfive schreef op 14 april 2017 @ 09:41:

[...]





Ze zeggen het hè. Bij mijn dochter klopt het.



Bij jouw dochter valt de echte puberteit mee dus? Zou wel fijn zijn

Het is nu echt genieten met haar, gezellig kletsen en vrijwel steeds in een goed humeur. Ze vindt alleen sinds een paar maanden dat ik stomme grapjes maak... maar als dat alles is hoor je mij niet klagen



Tomara, heftig zeg, sterkte!

Oh mam, er zitten merels in de tuin een nestje te bouwen!



Echt heel lief. Behalve dat hij hierdoor vergat dat hij het vuilnis buiten aan het zetten was. Alles ligt nu door de tuin gewaaid en hij is met een vriendje de hort op. Hij doet het echt niet expres maar kom op zeg