Kinderen
alle pijlers
Puber(ella)stoomafblaastopic 2
maandag 10 april 2017 om 15:02
Komen de volgende quotes jou bekend voor?
- waarom word je altijd gelijk zo boos?
- dat snap jij toch niet!
- dit is echt heel belangrijk!
- ik haat jullie!
- maar iedereen uit de klas mag...
- maar niemand uit de klas hoeft...
- ja duuuuh!
- ik ben geen baby meer hoor!
Kom er dan bij! Belangrijkste spelregels: geen oordelen, ongevraagde adviezen, of moralistisch gedoe. Want we weten allemaal heus wel dat je een goede ouder bent én van je puber/puberella houdt.
Geen discussies dus! Slechts een heerlijke uitlaatklep. En dat mag best heel lelijk, als dat nodig is, maar de aardige kanten van je puber delen is ook niet verboden.
Deel 1
- waarom word je altijd gelijk zo boos?
- dat snap jij toch niet!
- dit is echt heel belangrijk!
- ik haat jullie!
- maar iedereen uit de klas mag...
- maar niemand uit de klas hoeft...
- ja duuuuh!
- ik ben geen baby meer hoor!
Kom er dan bij! Belangrijkste spelregels: geen oordelen, ongevraagde adviezen, of moralistisch gedoe. Want we weten allemaal heus wel dat je een goede ouder bent én van je puber/puberella houdt.
Geen discussies dus! Slechts een heerlijke uitlaatklep. En dat mag best heel lelijk, als dat nodig is, maar de aardige kanten van je puber delen is ook niet verboden.
Deel 1
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
dinsdag 29 augustus 2017 om 17:26
dinsdag 29 augustus 2017 om 19:02
Oef, sterkte..cupcakegirl schreef: ↑29-08-2017 16:58Ik heb een gewone puber en een peuterpuber en een bijna puber van 11. En ik heb een hele hele hele grote rol behang nodig.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
woensdag 30 augustus 2017 om 09:22
Nelladella, ik moet altijd stiekem lachen om je berichten om je zoon. Je zoon lijkt mij echt een heerlijk kindNelladella1 schreef: ↑20-08-2017 13:48Rustig hier, komt natuurlijk door de vakantie, dan 'moeten' onze pubers niet zo veel, dus weinig reden voor conflict en discussie.
Ik heb een vraag... Hier dus vakantie, zoon is inmiddels dertien jaar, en ik zie hem dus hele dagen niet. Ook ben ik veel minder op de hoogte van zijn wereld. Ineens heeft hij vrienden die ik niet ken, en is de gehele (grote) stad ineens zijn thuis. Het gaat dan zo: in de ochtend staat er een vriend voor de deur, zoon maakt dan z'n lunchpakket, en vraagt hoe laat we gaan eten.
Is dit normaal? Het zal wel hè? Ik vind het wel weer een overgang hoor. Tot vorig jaar deed ik nog dingen samen met de kinderen (heb er nog een van zeven).
Hij heeft overigens een (sportieve) hobby, die hij dagelijks op speciale plekken in de stad doet. We spreken wel af dat we rond 15 uur contact hebben, en dat lukt eigenlijk altijd heel aardig. Of hij gaat (evt. met z'n vrienden) bij z'n oma aan de andere kant van de stad langs, dat is natuurlijk wel heel leuk, en geeft nog een beetje een gevoel van veiligheid en 'op de hoogte zijn'.
! Fijn, dat hij er zoveel op uittrekt. Mijn zoon had daar echt een beetje moeite mee de laatste week van de vakantie: kwam terug van een fantastisch kamp en had zwaar heimwee en hing alleen maar op de bank op zijn telefoon te pielen (waar hij nooit echt vrolijk van wordt). Ik heb hem deze week maar met lichte dwang naar het zwembad gestuurd, waar hij het uiteindelijk heel leuk had met zijn vrienden.
woensdag 30 augustus 2017 om 18:04
Introductieweek hier. Elke ochtend om 9 uur op school zijn voor vanalles en niks. Maar tjongejonge, wat heeft ze het zwaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar.....
Dat ik intussen de hele tuin gesnoeid heb en nu nog moet dweilen, puinruimen en koken, ja nou, ik hoefde in elk geval de deur niet uit.
Ga haar zometeen wat minder vriendelijk vertellen dat aardappels zichzelf niet schillen.
Dat ik intussen de hele tuin gesnoeid heb en nu nog moet dweilen, puinruimen en koken, ja nou, ik hoefde in elk geval de deur niet uit.
Ga haar zometeen wat minder vriendelijk vertellen dat aardappels zichzelf niet schillen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
vrijdag 1 september 2017 om 13:20
oooh de vakantie is echt voorbij!
Vandaag terugkomdag op het MBO eentje om 11 uur en eentje om half 2. Voor een uurtje, voor uitleg van het examenjaar.
En oh-mijn-God wat een klagen. Ik wil niet met de bus. Ik heb geen zin. Ik wil niet.
Ik schoot in de lach (heel fout, weet ik) en vertelde dat ik hetzelfde antwoord ging geven dat ik al sinds hun twaalfde geef: " Komt allemaal goed, Schatje!"
Maandag gaan ze beide op stage, heerlijk weer gewoon aan het werk. En dan duurt het 3 dagen voor ik hoor dat ze weer naar school willen
Vandaag terugkomdag op het MBO eentje om 11 uur en eentje om half 2. Voor een uurtje, voor uitleg van het examenjaar.
En oh-mijn-God wat een klagen. Ik wil niet met de bus. Ik heb geen zin. Ik wil niet.
Ik schoot in de lach (heel fout, weet ik) en vertelde dat ik hetzelfde antwoord ging geven dat ik al sinds hun twaalfde geef: " Komt allemaal goed, Schatje!"
Maandag gaan ze beide op stage, heerlijk weer gewoon aan het werk. En dan duurt het 3 dagen voor ik hoor dat ze weer naar school willen
Goblin King, Goblin King,Wherever you may be take this child of mine far away from me!
vrijdag 8 september 2017 om 13:35
Maar waar ligt die grens dan? Bij de 19de verjaardag? Van de ene dag op de andere dag verandert de naam van het beestje maar het gedrag blijft hetzelfde. Die van mij zijn laat begonnen met puberen en zitten daar nu nog in. Tja, het is niet anders.
Goblin King, Goblin King,Wherever you may be take this child of mine far away from me!
vrijdag 15 september 2017 om 18:39
Ik weet van mijn broer van vroeger dat 19-jarigen ook nog prima pubergedrag kunnen vertonen 
Dochter is bij vlagen nogal dwars, maar ze heeft het lastig op school met haar 'vriendinnen' en dat is er gisteren uit gekomen. Dat maakt wel dat ik er wat relaxter op reageer dan wanneer het puur 'puberbuien' zijn.
Dochter is bij vlagen nogal dwars, maar ze heeft het lastig op school met haar 'vriendinnen' en dat is er gisteren uit gekomen. Dat maakt wel dat ik er wat relaxter op reageer dan wanneer het puur 'puberbuien' zijn.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
zaterdag 16 september 2017 om 21:43
Ik ga jullie een dilemma voorleggen.
Lonneke heeft een vriendin. Deze vriendin is heeft twee zussen. Vriendin is 14, zussen zijn 16 en 17 (wordt in december 18). Om deze laatste zus gaat het. Lon is overigens bevriend met alledrie, al sinds de kleuterschool. Ze is er kind aan huis, ze heeft nog net geen huissleutel zeg maar.
De dames maken zich zorgen. Oudste Zus is namelijk flink aan het sporten en heel gezond aan het eten...
Dagmenu (voor zover ze weten);
O. Een appel (afgewogen hoeveelheid)
M. Pap (twee eetlepels havervlokken in water)
A. Groente met wat erbij als couscous, amaranth of rijst
Soms pudding of popcorn.
De maaltijden lijken verdacht veel op de foto´s die je op de pro-ana site terug kunt vinden...
Momenteel rond de 52 kilo, 1.66 mtr. Gespierd-met-sixpack.
De dames denken dat er geen menstruatie meer is, maar weten dat niet 100% zeker.
Maar nu mijn vraag aan jullie. Ga ik het gesprek aan? Hoe??? Met de moeder of juist met Zus? Zou je dit accepteren van een andere moeder? Of kan ik beter eens bij onze (ook de hunne) huisarts langsgaan?
Kortom, goed advies/herkenning/ervaring gezocht.
Lonneke heeft een vriendin. Deze vriendin is heeft twee zussen. Vriendin is 14, zussen zijn 16 en 17 (wordt in december 18). Om deze laatste zus gaat het. Lon is overigens bevriend met alledrie, al sinds de kleuterschool. Ze is er kind aan huis, ze heeft nog net geen huissleutel zeg maar.
De dames maken zich zorgen. Oudste Zus is namelijk flink aan het sporten en heel gezond aan het eten...
Dagmenu (voor zover ze weten);
O. Een appel (afgewogen hoeveelheid)
M. Pap (twee eetlepels havervlokken in water)
A. Groente met wat erbij als couscous, amaranth of rijst
Soms pudding of popcorn.
De maaltijden lijken verdacht veel op de foto´s die je op de pro-ana site terug kunt vinden...
Momenteel rond de 52 kilo, 1.66 mtr. Gespierd-met-sixpack.
De dames denken dat er geen menstruatie meer is, maar weten dat niet 100% zeker.
Maar nu mijn vraag aan jullie. Ga ik het gesprek aan? Hoe??? Met de moeder of juist met Zus? Zou je dit accepteren van een andere moeder? Of kan ik beter eens bij onze (ook de hunne) huisarts langsgaan?
Kortom, goed advies/herkenning/ervaring gezocht.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zaterdag 16 september 2017 om 21:59
Als je het gesprek al met iemand aan zou willen gaan zou ik voor Zus kiezen, ze is oud genoeg om zelf aangesproken te worden. Als je voor haar moeder kiest moet je er rekening mee houden dat Lon en haar zussen dit op hun bord terugkrijgen en dat er een kans is dat hun vriendschap een behoorlijke knauw oploopt. De HA kan waarschijnlijk niet veel doen omdat Zus ouder is dan 16.
Persoonlijk zou ik Lon aanmoedigen om Zus duidelijk te maken dat ze jou op kan zoeken om mee te praten. Er is een kans dat Zus dat wel doet omdat jij haar moeder niet bent en haar dus in haar ogen nergens toe kan dwingen. Vaak is het bij eetproblemen effectiever als je de mogelijkheid tot een gesprek aanbied zonder het af te dwingen. Of spreek Zus een keer onopvallend aan, vraag belangstellend of alles in orde is zonder over haar gewicht te beginnen. Vertel haar dat ze altijd naar je toe mag komen/mag appen/bellen, waar zij zich het prettigst bij voelt.
Sterkte, het lijkt me niet gemakkelijk om zoiets te zien bij een meisje dat je al zo lang kent.
Persoonlijk zou ik Lon aanmoedigen om Zus duidelijk te maken dat ze jou op kan zoeken om mee te praten. Er is een kans dat Zus dat wel doet omdat jij haar moeder niet bent en haar dus in haar ogen nergens toe kan dwingen. Vaak is het bij eetproblemen effectiever als je de mogelijkheid tot een gesprek aanbied zonder het af te dwingen. Of spreek Zus een keer onopvallend aan, vraag belangstellend of alles in orde is zonder over haar gewicht te beginnen. Vertel haar dat ze altijd naar je toe mag komen/mag appen/bellen, waar zij zich het prettigst bij voelt.
Sterkte, het lijkt me niet gemakkelijk om zoiets te zien bij een meisje dat je al zo lang kent.
maandag 18 september 2017 om 22:13
Nee, dat is zeker niet makkelijk...
Ik heb uiteindelijk toch voor de huisarts gekozen. De zegeningen van een dorpsarts, hij kent de familie persoonlijk, treft de vader wekelijks en aangezien Zus regelmatig door het dorp rent kan hij gewoon zeggen dat het hem is opgevallen dat ze zo mager is geworden.
De meiden gaan allemaal naar school van pakweg zes tot zes. Je treft ze niet zo snel meer thuis en ik wil het ook niet nog een half jaar laten gaan. Ik heb trouwens een paar maanden geleden wel al eens tegen haar moeder gezegd dat Lon vond dat Zus zoveel was afgevallen. Maar die zag daar geen kwaad in, Zus vond het niet leuk dat kleren niet meer pasten en is daarom gaan lijnen. Heel logisch toch zeker?
Maar als ik dan van Lon hoor dat Zus´cup D is verworden tot minder dan cup A en dat zitten pijn doet, dan denk ik toch dat er iemand een keer aan de bel moet trekken, hoe dan ook.
Ik heb uiteindelijk toch voor de huisarts gekozen. De zegeningen van een dorpsarts, hij kent de familie persoonlijk, treft de vader wekelijks en aangezien Zus regelmatig door het dorp rent kan hij gewoon zeggen dat het hem is opgevallen dat ze zo mager is geworden.
De meiden gaan allemaal naar school van pakweg zes tot zes. Je treft ze niet zo snel meer thuis en ik wil het ook niet nog een half jaar laten gaan. Ik heb trouwens een paar maanden geleden wel al eens tegen haar moeder gezegd dat Lon vond dat Zus zoveel was afgevallen. Maar die zag daar geen kwaad in, Zus vond het niet leuk dat kleren niet meer pasten en is daarom gaan lijnen. Heel logisch toch zeker?
Maar als ik dan van Lon hoor dat Zus´cup D is verworden tot minder dan cup A en dat zitten pijn doet, dan denk ik toch dat er iemand een keer aan de bel moet trekken, hoe dan ook.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
dinsdag 19 september 2017 om 13:43
Ceylon, je bent een schat. Eerder dacht ik dat haar eigen ouders als het echt erg werd wel zouden ingrijpen. Triest om te zien dat zo'n moeder het wel ok vindt en dat ze het misschien stiekem juist mooi vindt.
Als zitten pijn doet, dan is er echt iets meer aan de hand dan een aanval van fitgirleritus. Ik ben in mijn jeugd ook vaak mager geweest. Maar zitten deed nooit pijn.
Als zitten pijn doet, dan is er echt iets meer aan de hand dan een aanval van fitgirleritus. Ik ben in mijn jeugd ook vaak mager geweest. Maar zitten deed nooit pijn.
dinsdag 19 september 2017 om 16:23
Die moeder brak vorig jaar op vakantie beide voeten, haar vader is overleden, de jongste deed het niet zo goed op school en bleef zitten, één van hun katten is op vervelende wijze doodgegaan...
Kortom; het liep al niet echt lekker daar. En tja, als iemand in je omgeving een onsje per dag (ofzo) afvalt, wanneer zie je dan dat het te ver gaat?? Juist degenen die wat verder af staan zien het verschil.
Dat Zus zo fanatiek aan het lijnen en sporten was, vertelde Lon al met carnaval. Maar ja, toen was ze nog jaloers omdat drie kilo minder en geen buikje op die leeftijd gewoon echt wel mooier is. Maar inmiddels zijn we tien kilo verder...
En ohja, voor de zomervakantie zijn ze nog bij de schoolarts geweest. Toen was ze nog ´Im Grünen bereich` met haar 53 kilo. Maar die man had duidelijk geen idee van het dagmenu.
Kortom; het liep al niet echt lekker daar. En tja, als iemand in je omgeving een onsje per dag (ofzo) afvalt, wanneer zie je dan dat het te ver gaat?? Juist degenen die wat verder af staan zien het verschil.
Dat Zus zo fanatiek aan het lijnen en sporten was, vertelde Lon al met carnaval. Maar ja, toen was ze nog jaloers omdat drie kilo minder en geen buikje op die leeftijd gewoon echt wel mooier is. Maar inmiddels zijn we tien kilo verder...
En ohja, voor de zomervakantie zijn ze nog bij de schoolarts geweest. Toen was ze nog ´Im Grünen bereich` met haar 53 kilo. Maar die man had duidelijk geen idee van het dagmenu.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 20 september 2017 om 13:41
Jammer genoeg zijn veel (school)artsen van mening dat jonge meiden beter te slank dan te dik zijn.Ceylon schreef: ↑19-09-2017 16:23Die moeder brak vorig jaar op vakantie beide voeten, haar vader is overleden, de jongste deed het niet zo goed op school en bleef zitten, één van hun katten is op vervelende wijze doodgegaan...
Kortom; het liep al niet echt lekker daar. En tja, als iemand in je omgeving een onsje per dag (ofzo) afvalt, wanneer zie je dan dat het te ver gaat?? Juist degenen die wat verder af staan zien het verschil.
Dat Zus zo fanatiek aan het lijnen en sporten was, vertelde Lon al met carnaval. Maar ja, toen was ze nog jaloers omdat drie kilo minder en geen buikje op die leeftijd gewoon echt wel mooier is. Maar inmiddels zijn we tien kilo verder...
En ohja, voor de zomervakantie zijn ze nog bij de schoolarts geweest. Toen was ze nog ´Im Grünen bereich` met haar 53 kilo. Maar die man had duidelijk geen idee van het dagmenu.
Goed dat jij erover gepraat hebt, hopelijk heeft het in ieder geval het effect dat je het gevoel hebt dat er iets aan gedaan wordt.
woensdag 20 september 2017 om 13:53
Die van mij is begonnen op haar 2e en nooit meer gestopt met peuter-/kleuter- ..... puberen; hopelijk ben ik er bijna vanafSleutelbos schreef: ↑08-09-2017 13:35. Die van mij zijn laat begonnen met puberen en zitten daar nu nog in. Tja, het is niet anders.
woensdag 20 september 2017 om 14:06
Ik heb eerder deze week in haar telefoon gekeken en ik ben geschrokken van allerlei dingen die ik daar gelezen heb.
Ze verzint echt de raarste leugens om onder dingen uit te komen.
Ex-vriendje wil weer een keer met haar afspreken, zij heeft daar geen zin in. Ik heb haar al gezegd dat ze het contact moet laten doodbloeden en niet steeds weer gaan reageren op appjes en snapjes, omdat ze zelf letterlijk zegt helemaal geen zin meer in die gast te hebben.
Ze zegt tegen mij dat ze nauwelijks meer met hem appt; dat is naar nu blijkt dus helemaal niet waar, want dat doet ze wel.
Afgelopen weekend wilde hij iets met haar afspreken, maar dat wilde ze absoluut niet. Nou prima meid, als jij dat niet wilt, meld je hem dat. Ze reageert dan met dat ze dat moeilijk vindt; dat snap ik, maar uitgelegd dat ze beter eerlijk kan zijn, anders blijft het maar door etteren.
Enfin, ze zegt dat ze hem gemeld heeft dat ze er geen zin in had. Haar geprezen dat ze het goed had opgelost.
Tot ik lees dat ze tegenover hem een dramatische ruzie met haar ouders opvoert en dat ze daarom niet meer weg mocht.
Echt klinkklare onzin; echt helemaal niets van waar.
En zo waren er wel meer dingen; iets waarvan ze zegt dat ze het tegen niemand verteld heeft, terwijl ze het hele verhaal naar een vriendin heeft zitten appen.
Ik snap echt niet waarom ze dit soort dingen doet.
En ik kan er niks mee; maar wil er eigenlijk wel iets mee....
Ze verzint echt de raarste leugens om onder dingen uit te komen.
Ex-vriendje wil weer een keer met haar afspreken, zij heeft daar geen zin in. Ik heb haar al gezegd dat ze het contact moet laten doodbloeden en niet steeds weer gaan reageren op appjes en snapjes, omdat ze zelf letterlijk zegt helemaal geen zin meer in die gast te hebben.
Ze zegt tegen mij dat ze nauwelijks meer met hem appt; dat is naar nu blijkt dus helemaal niet waar, want dat doet ze wel.
Afgelopen weekend wilde hij iets met haar afspreken, maar dat wilde ze absoluut niet. Nou prima meid, als jij dat niet wilt, meld je hem dat. Ze reageert dan met dat ze dat moeilijk vindt; dat snap ik, maar uitgelegd dat ze beter eerlijk kan zijn, anders blijft het maar door etteren.
Enfin, ze zegt dat ze hem gemeld heeft dat ze er geen zin in had. Haar geprezen dat ze het goed had opgelost.
Tot ik lees dat ze tegenover hem een dramatische ruzie met haar ouders opvoert en dat ze daarom niet meer weg mocht.
Echt klinkklare onzin; echt helemaal niets van waar.
En zo waren er wel meer dingen; iets waarvan ze zegt dat ze het tegen niemand verteld heeft, terwijl ze het hele verhaal naar een vriendin heeft zitten appen.
Ik snap echt niet waarom ze dit soort dingen doet.
En ik kan er niks mee; maar wil er eigenlijk wel iets mee....
woensdag 20 september 2017 om 23:11
Tja, pubers kunnen beter liegen dan jij of ik de waarheid kunnen vertellen 
.
Ze zijn vooral bezig met; hoe zorg ik ervoor dat anderen mij leuk/mooi/grappig/geweldig vinden? En dat doe je niet door iemand te vertellen dat je geen contact meer wilt, want dat is niet aardig. En je moeder vertellen dat je haar raad niet wilt/durft op te volgen, nouja, dan vindt je moeder je niet geweldig.
De ene vriendin wil dat je niets zegt, de ander wil het natuurlijk wel weten.
Dus los je het op door iedereen gewoon te vertellen wat ie wil horen. Allemaal blij.
De beste methode om in gesprek te blijven is door niet te zeggen wat volgens jou de beste oplossing is, maar alleen te luisteren en vervolgens te vragen hoe ze het op zou willen lossen. En dan accepteren dat tussen willen en ook echt doen nog een paar kilometers te gaan zijn.
Alleen dat appen was niet slim, want de kans dat de ander het weer terug vertelt is wel groot. Dan niet allemaal blij.
Daarover in gesprek gaan kun je eventueel aanpakken door een app te schrijven en je vervolgens, voordat je hem verstuurt, hardop afvragen of het slim is om dat te verzenden... Misschien beter van niet want je weet niet wat de ander ermee gaat doen... Hm... toch maar weg doen...
Kan altijd opnieuw beginnen...
Ze zal er misschien niets over zeggen, maar zich een volgende keer wel afvragen of dingen doorvertellen wel zo handig is.
.Ze zijn vooral bezig met; hoe zorg ik ervoor dat anderen mij leuk/mooi/grappig/geweldig vinden? En dat doe je niet door iemand te vertellen dat je geen contact meer wilt, want dat is niet aardig. En je moeder vertellen dat je haar raad niet wilt/durft op te volgen, nouja, dan vindt je moeder je niet geweldig.
De ene vriendin wil dat je niets zegt, de ander wil het natuurlijk wel weten.
Dus los je het op door iedereen gewoon te vertellen wat ie wil horen. Allemaal blij.
De beste methode om in gesprek te blijven is door niet te zeggen wat volgens jou de beste oplossing is, maar alleen te luisteren en vervolgens te vragen hoe ze het op zou willen lossen. En dan accepteren dat tussen willen en ook echt doen nog een paar kilometers te gaan zijn.
Alleen dat appen was niet slim, want de kans dat de ander het weer terug vertelt is wel groot. Dan niet allemaal blij.
Daarover in gesprek gaan kun je eventueel aanpakken door een app te schrijven en je vervolgens, voordat je hem verstuurt, hardop afvragen of het slim is om dat te verzenden... Misschien beter van niet want je weet niet wat de ander ermee gaat doen... Hm... toch maar weg doen...
Kan altijd opnieuw beginnen...
Ze zal er misschien niets over zeggen, maar zich een volgende keer wel afvragen of dingen doorvertellen wel zo handig is.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 21 september 2017 om 11:22
Mijn oudste dochter (toen 14) moest juist bij de schoolarts komen vanwege haar ondergewicht en bij de jongste (toen 10) werd er ook aandacht aan besteed. Maar hier is het gelukkig gewoon erfelijk en is er echt geen sprake van anorexia. Want dat lijkt me echt vreselijk, dan ben je zo machteloos als ouders.Cathelyne-- schreef: ↑20-09-2017 13:41Jammer genoeg zijn veel (school)artsen van mening dat jonge meiden beter te slank dan te dik zijn.
Goed dat je hebt aangekaart bij de huisarts Ceylon! Hopelijk kan hij het meisje overtuigen dat dit niet goed is.
dinsdag 26 september 2017 om 09:28
Mijn puber (bijna 14) gooit er al jaren met de pet naar op school. Is na de eerste op de havo terug gegaan naar 2 vmbo. Nu zit ze in 3 vmbo en gaan de vakken meetellen met het eindexamen volgend jaar.
Afgelopen week heeft ze verschillende toetsen gehad. Maar haar motiveren is nog steeds niet gelukt. Ze heeft 3 vakken gehad en staat meteen 3 verliespunten. Heb al heel veel geprobeerd om haar te motiveren maar niks helpt. Ik vind het zo jammer dat ze niks met haar capaciteiten doet. Ze wil weer terug naar de havo, maar met deze werkhouding gaat dat niet lukken.
Wat is het beste? Loslaten? Dan maar een keer blijven zitten? Ze is wat dat betreft nog jong.
Afgelopen week heeft ze verschillende toetsen gehad. Maar haar motiveren is nog steeds niet gelukt. Ze heeft 3 vakken gehad en staat meteen 3 verliespunten. Heb al heel veel geprobeerd om haar te motiveren maar niks helpt. Ik vind het zo jammer dat ze niks met haar capaciteiten doet. Ze wil weer terug naar de havo, maar met deze werkhouding gaat dat niet lukken.
Wat is het beste? Loslaten? Dan maar een keer blijven zitten? Ze is wat dat betreft nog jong.
dinsdag 26 september 2017 om 12:22
....meelezer breekt in, jij kent de situatie natuurlijk het beste, en naar aanleiding van je verhaal, kan het natuurlijk goed mis zijn, dat kan ik niet beoordelen op afstand, maarrrrrCeylon schreef: ↑19-09-2017 16:23Die moeder brak vorig jaar op vakantie beide voeten, haar vader is overleden, de jongste deed het niet zo goed op school en bleef zitten, één van hun katten is op vervelende wijze doodgegaan...
Kortom; het liep al niet echt lekker daar. En tja, als iemand in je omgeving een onsje per dag (ofzo) afvalt, wanneer zie je dan dat het te ver gaat?? Juist degenen die wat verder af staan zien het verschil.
Dat Zus zo fanatiek aan het lijnen en sporten was, vertelde Lon al met carnaval. Maar ja, toen was ze nog jaloers omdat drie kilo minder en geen buikje op die leeftijd gewoon echt wel mooier is. Maar inmiddels zijn we tien kilo verder...
En ohja, voor de zomervakantie zijn ze nog bij de schoolarts geweest. Toen was ze nog ´Im Grünen bereich` met haar 53 kilo. Maar die man had duidelijk geen idee van het dagmenu.
52-53 kg bij 1.66 m valt onder een gezond gewicht. Vanuit welk perspectief kijk je, ik snap de schoolarts vanuit dat standpunt prima.
Weegt ze nu 43 kg? Omdat je schrijft dat je 10 kg verder bent!?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
