Rare dreumes acties

28-06-2022 13:20 53 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn zoontje van bijna 2 had gister het potje vaseline ontdekt wat mama op zijn kamer in het kastje had gezet.
Ik was even in de kamer ernaast en toen had hij zichzelf, de muren, zijn knuffel, speelgoed, zijn bed en beddengoed voorzien van een mooi laagje. Toen ik binnen kwam was het potje bijna leeg en ik wist echt niet wat ik zag.
Natuurlijk kon ik niet boos op hem worden, maar ik kon wel huilen op dat moment.
Herkenbaar? Zijn er meer mensen die dit soort acties hebben meegemaakt met hun kind? Misschien kan ik me dan vast voorbereiden op wat er (hopelijk niet) nog gaat komen.😉
Groetjes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochters hebben ook wel een en ander uitgehaald.
De oudste heeft een keer Bunchems in haar haar en dan van een vriendinnetje gedaan. Dat zijn een soort klittenbandballetjes, bedoeld om te knutselen. nou dat zat dus helemaal vast en met geen mogelijkheid meer los te krijgen. Was wel zielig want het vriendinnetje was doodsbang dat haar vader erachter zou komen en boos zou worden. ik heb dus een uur of 2 met een kam bijna haar voor haar die ballen eruit zitten kammen. wel gelukt uiteindelijk… maar wat een drama.

En spaghetti op de muur was ook erg leuk

Mijn 8 jaar jongere broertje heeft een keer mijn kamer onder de lippenstift gesmeerd.
Ook heeft hij kiezels op de auto van de buren gegooid omdat dat zo’n mooi geluid maakte. resultaat een heel duur gesneuveld dakraam van de auto… Mijn ouders waren niet blij…
Don't cry, buy a bag and move on.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb zelf geen kinderen, maar er zijn wat dingen die ik van mijn moeder heb gehoord de afgelopen jaren:

Ik was een jaar of 1,5 en een vroege loper. Ma wilde 's ochtends iets pakken uit de voorraad in de trapkast, nieuw pak koffie ofzo. Kleine Aeon was in no time achter haar, de deur ging dicht (en het licht uit) en ik draaide zo de deur op slot, bleek iets behendiger dan ingeschat. Ma in het stikkedonker en aangezien we toen nog een draaischijf telefoon hadden (misschien zelfs nog van bakeliet) kon ma geen kant op dus die schoot nogal in paniek. Ze hoorde mij beneden rond lopen al "mama nou?" vragend. Pa zou pas minstens 9 uur later thuis komen dus wat kun je doen? Geen idee hoe, maar ze heeft mij zo ver gekregen om die deur weer open te krijgen al begreep ik totaal niet wat een slot/sleutel was of deed en dat ik de andere kant op moest draaien als eerder. Ze zou ook niet meer kunnen zeggen hoe lang ze er uiteindelijk gezeten heeft.

Toen ik 3 werd liep ik weg van mijn eigen verjaardagsfeestje, daar is nog videobeeld van. Mijn vriendinnetje was al naar huis en ik wilde met haar verder spelen, de rest van het bezoek interesseerde me duidelijk niet vertelde ik pa (uiteraard in iets andere bewoording) terwijl ik er vandoor dribbelde.

Ik heb mijn hoofd klem weten te krijgen tussen twee balken op een klimrek, op 2 meter hoogte, terwijl de rest van mij zo'n beetje daar onder bungelde. Want ik paste er vast wel tussendoor en dus zou ik dat wel even doen. Niet dus. Ma moest me redden door mijn voeten van onder op te tillen zodat ik er zelf van boven uit kon.
Zelfde klimrek ben ik al eens eerder als 3 jarige trouwens vanaf gedonderd omdat ik op de hakken van ma die ik mee naar buiten had gesmokkeld de trap af wilde gaan (dat ik boven ben gekomen was ook een godswonder). Gebroken sleutelbeen/ziekenhuis bezoekje als gevolg. Geen idee waarom dat me een prima plan leek.

Toen ik een jaar of 5 was heb ik eens (zonder dat te beseffen) een half campingveld blank gezet. Ergens in de bosjes/ begroeiing langs de rand had ik een waterslang/kraan gevonden die blijkbaar ook aangesloten was. Dikke pret want het was een warme dag en niemand die het door had aangezien het aan de rand van het veld was en dat veld helemaal niet vol stond. Oeps.

Onderweg naar diezelfde camping: op de snelweg vond ik het blijkbaar een goed idee om de achterdeur van de auto open te smijten. Die was echt net een paar weken zonder kinderslot. Pa had een halve hartverzakking en het kinderslot ging er maar weer een tijdje op.

En ik had iets met water, want dat zelfde jaar ben ik haast verdronken in de vijver van de buurman. Mijn buurmeisje en ik waren er omdat er salamanders en kikkervisjes te zien waren en buurman had (voordat mijn buurjongens waren geboren) echt een prachtige vijver met mooie lelies er in en een groen latten bruggetje naar de overkant enzo. Op school hadden we het net over kikkers en kikkervisjes dus interessant allemaal. Wij geknield op dat bruggetje en ik zag wat bewegen in het water en kuukel zo voorover er in, blup. Buurman had ook een nat pak daarna.

Ik ben door een buurvrouw ook eens uit een mui geplukt, vond het wel relaxt dat ik niet zo hard hoefde te zwemmen, totdat ik weer terug wilde. Buuf als de sodemieter achter me aan, het was niet makkelijk en ik wist zeker dat we in Engeland aan zouden gaan spoelen. Maar het lukte haar/ons. Reddingsbrigade was wel al onderweg. Buuf was trouwwens expres bij mij in de buurt in het water, ma hield de 3 jongens (2 van de buurvrouw) in de gaten, en dat was dus maar goed ook want alleen was ik verzopen. Jaar of 8.

Toen ik 2,5 was werd mijn broertje geboren, en die bleek een nog groter ongeleid/onnadenkend projectiel te zijn dan ik dus mijn ouders hebben echt jaren hun lol op gekund. Hij presteerde het bijvoorbeeld als 6 jarige om zijn naam groot met een gevonden schroef in de lak van een gloednieuwe Mercedes te zetten. Hij was de enige in het dorp met die voornaam...
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zet geen glazen salontafel in je salon.
Zeker niet als je kind 3 is en een speelgoedhamer tussen zijn speelgoed heeft.

3 keer meppen met dat speelgoed-ding en het glas lag aan diggelen.

Mijn ouders zijn nadien toch maar voor een houten salontafel gegaan.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven