Kinderen
alle pijlers
Ruzie door opvoedverschillen bij temperamentvolle kinderen
zondag 20 augustus 2023 om 22:05
Waar moet ik beginnen. Ik hoop hier vooral tips te krijgen.... En wellicht dat mensen zich herkennen in mijn verhaal?
Met mijn partner heb ik twee kinderen in de leeftijd van 5 en 10 jaar oud. Beide kinderen zijn erg gevoelig en snel boos. Veel dingen zijn een opgave voor zowel de kinderen als voor mij en mijn partner.
Omdat de dagen soms heel moeizaam kunnen verlopen geeft dat veel spanning tussen mij en mijn partner. De driftbuien zijn soms erg heftig met hevig gegil en gesmijt met spullen, slaan met deuren etc. Even ergens naartoe kost veel tijd. De oudste zit in de prepuberteit en is ook nog eens enorm brutaal. De jongste praat hem regelmatig na.
Ons oudste kind is steeds meer bewust van onze ruzies en spanningen en geeft ook aan dit vervelend te vinden. ( Iets wat mij enorm raakt)
Ik ben het type dat van tevoren dingen uitzoekt en opzoekt. Ik lees boeken, kijk filmpjes van bijv Supernanny etc. Stuur deze door naar partner. Zoek hulp voor de kinderen of voor mezelf als dit nodig is. Ik ben vrij open en eerlijk dat niet alles vlekkeloos verloopt en ben van mening dat dit niet aan één persoon kan liggen en dat het zeker niet alleen aan de kinderen ligt.
Mijn partner is echter wel van mening dat het aan de kinderen ligt. Ik zie bij hem veel onmacht. Wat ik herken. Alleen gaat hij er anders mee om dan ik. Mijn partner is vrij groot maar gaat bijv niet op ooghoogte staan als hij iets tegen de kinderen wil zeggen. Als ik dan zeg dat zoiets dreigend over kan komen (zeker als je op dat moment ergens pissig over bent) dan wuift hij dat weg.
Soms vind ik dat hij te pittig reageert en ga ik er tussen zitten. Mijn partner is van mening dat ik daarmee zorg dat de kinderen hem niet serieus nemen. Het gaat mij iets makkelijker af met de kinderen. Ik denk omdat ik meer met ze praat en dingen uitvraag. Bij conflicten of ruzie met de kinderen kom ik op een later moment altijd terug op de situatie om te bekijken waar het probleem nou zat of wat er anders had gekunt. Zowel vanuit mij als vanuit de kinderen.
Vanavond hadden we een pittige avond met onze vijfjarige. Ik besloot om een bepaalde techniek toe te passen. Hier was ik al een poosje mee bezig. Partner was ook in de woonkamer en verloor op een gegeven moment zijn geduld waardoor mijn hele techniek in duigen viel en kind behoorlijk overstuur was. Dit zorgde achteraf voor een flinke ruzie tussen mij en partner.
Soms zit ik echt met m'n handen in het haar. Hoe kom je op één lijn en hoe zorg ik voor inzicht bij partner? Of ligt het aan mij en moet ik partner gewoon zijn opvoeddingen laten doen?
Ik wil vooral dat het weer gezellig word thuis
De kinderen vinden elkaar regelmatig niet aardig. Dingen zoals samen aan tafel zitten is echt niet te doen. En dat stemt mij echt heel verdrietig. Ook maak ik mij zorgen over wat de kinderen meekrijgen als partner en ik ruzie hebben over de opvoeding en hoe dat voor hun is. Ik wil mijn kinderen een gezellig en veilig thuis bieden. Twee ruziënde ouders horen daar niet bij.
Met mijn partner heb ik twee kinderen in de leeftijd van 5 en 10 jaar oud. Beide kinderen zijn erg gevoelig en snel boos. Veel dingen zijn een opgave voor zowel de kinderen als voor mij en mijn partner.
Omdat de dagen soms heel moeizaam kunnen verlopen geeft dat veel spanning tussen mij en mijn partner. De driftbuien zijn soms erg heftig met hevig gegil en gesmijt met spullen, slaan met deuren etc. Even ergens naartoe kost veel tijd. De oudste zit in de prepuberteit en is ook nog eens enorm brutaal. De jongste praat hem regelmatig na.
Ons oudste kind is steeds meer bewust van onze ruzies en spanningen en geeft ook aan dit vervelend te vinden. ( Iets wat mij enorm raakt)
Ik ben het type dat van tevoren dingen uitzoekt en opzoekt. Ik lees boeken, kijk filmpjes van bijv Supernanny etc. Stuur deze door naar partner. Zoek hulp voor de kinderen of voor mezelf als dit nodig is. Ik ben vrij open en eerlijk dat niet alles vlekkeloos verloopt en ben van mening dat dit niet aan één persoon kan liggen en dat het zeker niet alleen aan de kinderen ligt.
Mijn partner is echter wel van mening dat het aan de kinderen ligt. Ik zie bij hem veel onmacht. Wat ik herken. Alleen gaat hij er anders mee om dan ik. Mijn partner is vrij groot maar gaat bijv niet op ooghoogte staan als hij iets tegen de kinderen wil zeggen. Als ik dan zeg dat zoiets dreigend over kan komen (zeker als je op dat moment ergens pissig over bent) dan wuift hij dat weg.
Soms vind ik dat hij te pittig reageert en ga ik er tussen zitten. Mijn partner is van mening dat ik daarmee zorg dat de kinderen hem niet serieus nemen. Het gaat mij iets makkelijker af met de kinderen. Ik denk omdat ik meer met ze praat en dingen uitvraag. Bij conflicten of ruzie met de kinderen kom ik op een later moment altijd terug op de situatie om te bekijken waar het probleem nou zat of wat er anders had gekunt. Zowel vanuit mij als vanuit de kinderen.
Vanavond hadden we een pittige avond met onze vijfjarige. Ik besloot om een bepaalde techniek toe te passen. Hier was ik al een poosje mee bezig. Partner was ook in de woonkamer en verloor op een gegeven moment zijn geduld waardoor mijn hele techniek in duigen viel en kind behoorlijk overstuur was. Dit zorgde achteraf voor een flinke ruzie tussen mij en partner.
Soms zit ik echt met m'n handen in het haar. Hoe kom je op één lijn en hoe zorg ik voor inzicht bij partner? Of ligt het aan mij en moet ik partner gewoon zijn opvoeddingen laten doen?
Ik wil vooral dat het weer gezellig word thuis
De kinderen vinden elkaar regelmatig niet aardig. Dingen zoals samen aan tafel zitten is echt niet te doen. En dat stemt mij echt heel verdrietig. Ook maak ik mij zorgen over wat de kinderen meekrijgen als partner en ik ruzie hebben over de opvoeding en hoe dat voor hun is. Ik wil mijn kinderen een gezellig en veilig thuis bieden. Twee ruziënde ouders horen daar niet bij.
maandag 21 augustus 2023 om 09:34
Kunnen jullie niet externe hulp inschakelen? Misschien komen er dan tips voor beiden, en omdat je elkaar dan niet op dingen wijst, ligt het wellicht minder gevoelig. En dan hebben jullie samen een soort richtlijn.
Als partner denkt dat het aan de kinderen ligt, dan zijn jullie snel klaar. Dan valt er dus niets meer aan te doen; de kinderen zijn zo. Dat lijkt me dan een somber uitgangspunt.
Als partner denkt dat het aan de kinderen ligt, dan zijn jullie snel klaar. Dan valt er dus niets meer aan te doen; de kinderen zijn zo. Dat lijkt me dan een somber uitgangspunt.
maandag 21 augustus 2023 om 10:04
Zoals je het omschrijft klinkt het alsof je er erg bovenop zit. Het lijkt mij dat je man weinig ruimte krijgt om het opvoeden te doen op zijn manier omdat jij steeds tussen hem en de kinderen springt. Alsof je krampachtig de controle wilt behouden.
Het lijkt me een complexe situatie en sluit mij dan ook aan bij wat hierboven verder geadviseerd is, namelijk zoek professionele hulp.
Het lijkt me een complexe situatie en sluit mij dan ook aan bij wat hierboven verder geadviseerd is, namelijk zoek professionele hulp.
maandag 21 augustus 2023 om 10:08
Wow, wat heftig! Zo te lezen gaat er veel mis: schreeuwen, gillen, gooien met spullen, best wel heftig allemaal voor kinderen van vijf en tien. En dan ook nog ouders die niet met elkaar op één lijn zitten. Dit gaat alleen maar erger worden de komende jaren. Dus het is echt NU brand!
Ik zou hulp inschakelen.
https://www.regelhulp.nl/onderwerpen/hu ... /opvoeding
Hier komen jullie samen niet uit, een onafhankelijke partij lijkt me echt nodig.
Ik zou hulp inschakelen.
https://www.regelhulp.nl/onderwerpen/hu ... /opvoeding
Hier komen jullie samen niet uit, een onafhankelijke partij lijkt me echt nodig.
maandag 21 augustus 2023 om 10:09
Ik zou ook hulp inschakelen. Hoeft echt niet heel dramatisch, maar een kindertherapeut die een paar gesprekken met jullie samen heeft (zonder kinderen) kan al enorm helpen.
En ik denk dat jij en man elkaar meer moeten steunen. Spreek desnoods iets af in de geest van: wie eraan begint met kind maakt het af, zonder tussenkomst van de ander. Zelf hulp vragen aan andere ouder mag wel, maar er zelf tussenkomen mag niet.
Succes! Uiteindelijk wordt het beter.
En ik denk dat jij en man elkaar meer moeten steunen. Spreek desnoods iets af in de geest van: wie eraan begint met kind maakt het af, zonder tussenkomst van de ander. Zelf hulp vragen aan andere ouder mag wel, maar er zelf tussenkomen mag niet.
Succes! Uiteindelijk wordt het beter.
Het is zoals het is
maandag 21 augustus 2023 om 10:15
Oh, en elkaar ondermijnen, werkt ook heel destructief in mijn beleving. Je zegt eigenlijk tegen de kinderen dat ze de andere ouder niet serieus hoeven nemen. Dus waarom zouden ze naar hem of haar luisteren? Je moet echt samen ergens voor staan.
Als je het niet met elkaar eens bent, dan bespreek je dit achteraf. Voordeel is dan ook dat je wat bent afgekoeld beiden, zodat het ook niet gelijk tussen jullie escaleert.
Als je het niet met elkaar eens bent, dan bespreek je dit achteraf. Voordeel is dan ook dat je wat bent afgekoeld beiden, zodat het ook niet gelijk tussen jullie escaleert.
maandag 21 augustus 2023 om 10:17
Ik sluit me aan bij eerdere reacties; zoek hulp! Wat is er aan de hand met de kinderen dat ze zo heftig reageren en waarom maken jullie ruzie? Vooral, wat versta je onder ruzie? Met deuren smijten en schreeuwen is natuurlijk stevig, maar je kan best een discussie hebben over de opvoeding. Hier zit nogal wat tussenin. Als het dagelijks escaleert lijkt me dat jullie als stel ook hulp nodig zijn, los van de opvoeding.
anoniem_65537e2e2c3d3 wijzigde dit bericht op 21-08-2023 10:18
2.42% gewijzigd
maandag 21 augustus 2023 om 10:17
Hier ook een zeer temperamentvol kind dat ons regelmatig tot wanhoop drijft. We houden het recht doordat we elkaar steunen. Dat lees ik in jouw stukje helemaal niet. Bijvoorbeeld: ‘ik besloot om een bepaalde techniek toe te passen’. Zelf zou ik zo’n idee met mijn partner bespreken alvorens het toe te passen. Als hij het een slecht idee zou vinden met goede argumenten daarvoor zou ik niet eens proberen. Het lijkt bij jullie nu erg eenrichtingsverkeer te zijn. Jij leest iets, mailt hem dat stuk en dan moet hij blijkbaar snappen wat de bedoeling is.
Mijn belangrijkste tip is: zorg dat je het samen weer leuk krijgt. Wees lief voor elkaar, ga iets doen zonder de kinderen (mijn eigen monster kan zich bij de oppas best goed gedragen) en zorg dat je elkaar weer ziet. Dan ontstaat er ruimte om je visie op de opvoeding als gelijkwaardige gesprekspartners te bespreken.
Mijn belangrijkste tip is: zorg dat je het samen weer leuk krijgt. Wees lief voor elkaar, ga iets doen zonder de kinderen (mijn eigen monster kan zich bij de oppas best goed gedragen) en zorg dat je elkaar weer ziet. Dan ontstaat er ruimte om je visie op de opvoeding als gelijkwaardige gesprekspartners te bespreken.
maandag 21 augustus 2023 om 10:20
Ik herken dit wel. Het was echt een zware periode. Ik stond niet altijd achter de aanpak van man, en hij niet achter die van mij. Ik vind ook niet dat dat moet. Sorry. Wij zijn gewoon twee verschillende personen. Het ene moment werkt zijn aanpak, de andere keer die van mij. Over de grote dingen zijn wij het eens, maar soms als hij straf uitdeelt, kan ik daar niet achter staan. Dan vind ik dat hij het maar uit moet zoeken met zijn straf omdat het in mijn ogen iets heel onbenulligs is. De straf wordt uitgevoerd, maar de kinderen weten wel dat het niet uit mijn koker kwam.
Maar waarom wordt er daarover ruzie gemaakt bij de kinderen? Ik zou dat even achterwege proberen te laten tot ze uit beeld zijn. En echt, ik snap echt dat het in de heat of the moment, als het huis ontploft, het uit je tenen moet komen, maar doe het gewoon niet. Anderzijds, mogen je kinderen en dan vooral de oudste, ook best ervaren dat het gedrag voor jullie ook niet leuk is.
Maar waarom wordt er daarover ruzie gemaakt bij de kinderen? Ik zou dat even achterwege proberen te laten tot ze uit beeld zijn. En echt, ik snap echt dat het in de heat of the moment, als het huis ontploft, het uit je tenen moet komen, maar doe het gewoon niet. Anderzijds, mogen je kinderen en dan vooral de oudste, ook best ervaren dat het gedrag voor jullie ook niet leuk is.
maandag 21 augustus 2023 om 10:24
Een groot onderdeel van het probleem lijkt me dat je vindt dat je partner het niet goed doet. Jij vindt dat jij het beter doet. En dus grijp je in, waarmee er twee dingen gebeuren:
- je kinderen zien dat jullie geen team zijn en zullen manieren vinden om dat ten volle uit te buiten
- je man voelt zich niet serieus genomen en als een kind behandeld.
Beide hebben serieuze negatieve effecten en gevolgen, dus dat moet echt rechtgetrokken worden. Op dit moment loopt het prut, dus wees realistisch: jij doet het níet beter. Jullie hebben een strategie nodig waar jullie sámen toe besloten hebben, wat jullie sámen gaan uitvoeren en elkaar daarin steunen in plaats van bekritiseren.
- je kinderen zien dat jullie geen team zijn en zullen manieren vinden om dat ten volle uit te buiten
- je man voelt zich niet serieus genomen en als een kind behandeld.
Beide hebben serieuze negatieve effecten en gevolgen, dus dat moet echt rechtgetrokken worden. Op dit moment loopt het prut, dus wees realistisch: jij doet het níet beter. Jullie hebben een strategie nodig waar jullie sámen toe besloten hebben, wat jullie sámen gaan uitvoeren en elkaar daarin steunen in plaats van bekritiseren.
maandag 21 augustus 2023 om 10:53
oneenietweer schreef: ↑21-08-2023 10:17
Mijn belangrijkste tip is: zorg dat je het samen weer leuk krijgt. Wees lief voor elkaar, ga iets doen zonder de kinderen (mijn eigen monster kan zich bij de oppas best goed gedragen) en zorg dat je elkaar weer ziet. Dan ontstaat er ruimte om je visie op de opvoeding als gelijkwaardige gesprekspartners te bespreken.
Dit is ook belangrijk inderdaad
maandag 21 augustus 2023 om 10:58
Elkaar niet ondermijnen klinkt leuk, alleen kan dat in de praktijk wel erop uitdraaien dat de meest strenge, dominante, pittige ouder eigenlijk altijd bepaalt hoe het gaat en op het moment zelf aan het langste eind trekt. Die kan dan ter plekke besluiten heel boos uit de hoek te komen en meteen straf uit te delen en de ander "mag" daar dan op dat moment niks van zeggen. Als je partner in jouw ogen echt onredelijk en veel te streng is dan snap ik best wel dat je soms ter plekke voor je kinderen opkomt.Poeszie schreef: ↑21-08-2023 10:15Oh, en elkaar ondermijnen, werkt ook heel destructief in mijn beleving. Je zegt eigenlijk tegen de kinderen dat ze de andere ouder niet serieus hoeven nemen. Dus waarom zouden ze naar hem of haar luisteren? Je moet echt samen ergens voor staan.
Als je het niet met elkaar eens bent, dan bespreek je dit achteraf. Voordeel is dan ook dat je wat bent afgekoeld beiden, zodat het ook niet gelijk tussen jullie escaleert.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 21 augustus 2023 om 10:59
Vind ik niet. Hij vindt net zo goed dat het moet gaan zoals hij wil, alleen schrijft zij toevallig in dit topic en hij niet.Tupperware schreef: ↑21-08-2023 10:25Is op 1 lijn zitten de lijn die jij bepaald? Zo leest het namelijk wel.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 21 augustus 2023 om 11:03
De situatie die jij schetst, zou niet voor moeten komen als er een vooraf afgesproken strategie is waar beide partijen achter staan.Susan schreef: ↑21-08-2023 10:58Elkaar niet ondermijnen klinkt leuk, alleen kan dat in de praktijk wel erop uitdraaien dat de meest strenge, dominante, pittige ouder eigenlijk altijd bepaalt hoe het gaat en op het moment zelf aan het langste eind trekt. Die kan dan ter plekke besluiten heel boos uit de hoek te komen en meteen straf uit te delen en de ander "mag" daar dan op dat moment niks van zeggen. Als je partner in jouw ogen echt onredelijk en veel te streng is dan snap ik best wel dat je soms ter plekke voor je kinderen opkomt.
Natuurlijk kan er dan nog steeds onverwacht iets gebeuren, maar als er echt ter plekke van afspraken afgeweken wordt, kun je best du moment iets zeggen.
Dat is heel iets anders dan: we doen allebei ons eigen ding, zonder overleg, en de ander mag er niets van zeggen.
Als partner inderdaad onredelijk is en veel te streng, dan heb je vooraf werk te doen in de afspraken die je maakt over de aanpak.
Bij to zijn er geen afspraken over de aanpak.
maandag 21 augustus 2023 om 11:09
Maar de situatie die zij schets is wel een veel voorkomende, ook als je dingen van te voren hebt besproken.Jufjoke schreef: ↑21-08-2023 11:03De situatie die jij schetst, zou niet voor moeten komen als er een vooraf afgesproken strategie is waar beide partijen achter staan.
Natuurlijk kan er dan nog steeds onverwacht iets gebeuren, maar als er echt ter plekke van afspraken afgeweken wordt, kun je best du moment iets zeggen.
Dat is heel iets anders dan: we doen allebei ons eigen ding, zonder overleg, en de ander mag er niets van zeggen.
Als partner inderdaad onredelijk is en veel te streng, dan heb je vooraf werk te doen in de afspraken die je maakt over de aanpak.
Bij to zijn er geen afspraken over de aanpak.
Zo'n ouder zal altijd op rustig moment weten wat beste is, samen afspraken maken en op dat moment anders handelen en daar mag je dan niets van zeggen op dat moment?
Jaja.
maandag 21 augustus 2023 om 11:10
Eens.
Ik zou hulp van buitenaf inschakelen. Voor allemaal, ook man en jij. En man mbt kinderen. En de kinderen. En jij mbt de kinderen. De hele dynamiek.
Jaja.
maandag 21 augustus 2023 om 11:10
Op dit moment lukt het blijkbaar nog niet om afspraken te maken. Ik lees hier al meerdere keren dat zij alles op haar manier wil, maar ik denk dat als hij echt zo'n dominante opvoedstijl heeft, heel veel nu op zijn manier gaat.Jufjoke schreef: ↑21-08-2023 11:03De situatie die jij schetst, zou niet voor moeten komen als er een vooraf afgesproken strategie is waar beide partijen achter staan.
Natuurlijk kan er dan nog steeds onverwacht iets gebeuren, maar als er echt ter plekke van afspraken afgeweken wordt, kun je best du moment iets zeggen.
Dat is heel iets anders dan: we doen allebei ons eigen ding, zonder overleg, en de ander mag er niets van zeggen.
Als partner inderdaad onredelijk is en veel te streng, dan heb je vooraf werk te doen in de afspraken die je maakt over de aanpak.
Bij to zijn er geen afspraken over de aanpak.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 21 augustus 2023 om 11:10
Is dat een vraag aan mij? Want dat zeg ik namelijk helemaal niet.LuciFee2023 schreef: ↑21-08-2023 11:09Maar de situatie die zij schets is wel een veel voorkomende, ook als je dingen van te voren hebt besproken.
Zo'n ouder zal altijd op rustig moment weten wat beste is, samen afspraken maken en op dat moment anders handelen en daar mag je dan niets van zeggen op dat moment?
maandag 21 augustus 2023 om 11:11
Nee, inderdaad, dat zie ik ook zo. Daarom adviseerde ik hulp van buitenaf. Een onafhankelijke partij die helpt om de kaders vast te stellen.
maandag 21 augustus 2023 om 11:12
Ja.
En je stelt ook dat er geen afspraken gemaakt zijn, is dat zo?
Volgens mij praat TO best veel met man over de kinderen en de opvoeding en manier van benaderen, kan me echt niet voorstellen dat er dan geen lijn is besproken waar ze samen over eens waren.
Jaja.
maandag 21 augustus 2023 om 11:25
Dat klopt, ik schreef inderdaad dat er geen afspraken zijn. Dat is een aanname van mij, dat schrijft To niet. Ik denk het te kunnen filteren uit wat to schrijft over hoe het nu gaat. To bedenkt een tactiek, man is er niet van op de hoogte en werkt niet mee, iedereen is gepikeerd. Dat klinkt niet als een gezin waar veel overleg is, dus het leek me een tamelijk veilige aanname. Maar een aanname niettemin.LuciFee2023 schreef: ↑21-08-2023 11:12Ja.
En je stelt ook dat er geen afspraken gemaakt zijn, is dat zo?
Volgens mij praat TO best veel met man over de kinderen en de opvoeding en manier van benaderen, kan me echt niet voorstellen dat er dan geen lijn is besproken waar ze samen over eens waren.
maandag 21 augustus 2023 om 11:34
Hier ben ik het ook mee eens. Er zit ook een verschil tussen verschillende opvoedstijlen accepteren en kinderen beschermen tegen een ontploffende ouder. Maar die lijn is lang niet altijd duidelijk.Susan schreef: ↑21-08-2023 10:58Elkaar niet ondermijnen klinkt leuk, alleen kan dat in de praktijk wel erop uitdraaien dat de meest strenge, dominante, pittige ouder eigenlijk altijd bepaalt hoe het gaat en op het moment zelf aan het langste eind trekt. Die kan dan ter plekke besluiten heel boos uit de hoek te komen en meteen straf uit te delen en de ander "mag" daar dan op dat moment niks van zeggen. Als je partner in jouw ogen echt onredelijk en veel te streng is dan snap ik best wel dat je soms ter plekke voor je kinderen opkomt.
Het is zoals het is
maandag 21 augustus 2023 om 11:34
Vaak is het zo als je het oneens bent dat je allebei verder opschuift naar je eigen kant om de ander te compenseren. In plaats daarvan is het beter om naar elkaar toe te schuiven en te laten weten wat je wél waardeert in de aanpak van de ander. Dat is alleen lang niet altijd makkelijk!
Het is zoals het is
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
