School huiswerk

02-11-2023 10:49 52 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet even geen titel.

Maar onze zoon zit nu in de tweede. De eerste klas is hij makkelijk door heen gefietst, daar bedoel ik mee dat hij daar thuis niks voor heeft gedaan. Op school hebben ze wel huiswerk uren, geen idee wat hij in die uren heeft gedaan.

Nu hij tweede zit vliegen ons de onvoldoendes om de oren. Als ik vraag hoe het is gegaan zegt hij altijd ja wel goed. Maar vervolgens een dikke onvoldoende..

Nu moest hij een keer van mij leren, hij was natuurlijk in alle staten en hij was na zeggen binnen 10 min klaar. Ik zeg dan bereid je dat vak ook maar voor, komt hij na beneden is hij het boek kwijt.. Het was een open boek toets, hij heeft een boek van een andere kind moeten lenen.

Vandaag heeft hij ook een toets ik zeg bereid je je voor.. ooh makkie is niet nodig. Nu zie ik dat hij nog een toets heeft. Dus ik vraag aan hem waarom zeg je dat niet. Ja wist ik ook niet dat ik die toets had..

Hoe pakken jullie dit aan.. Ik heb geen zin om aan het einde van school dikke paniek te hebben en alle te korten proberen weg te werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
besef je, dat jouw duwen en trekken niet helpt. Hij moet het zelf doen.
Dus alleen hem laten voelen, ervaren, dat het misgaat gaat helpen.

blijf in gesprek, laat hem eerlijke thuiskomen met onvoldoendes. Wees niet boos. Maar kijk waar hij hulp nodig heeft
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb geen zin om aan het einde van school dikke paniek te hebben en alle te korten proberen weg te werken.
Zijn probleem.
Als je alles al geprobeerd hebt, dan niets doen.
Laat hem het zelf maar ervaren en als die paniek heeft dan komt hij er vanzelf wel achter dat het voortaan anders moet.

Als hij hulp wilt dan vraagt hij dit vanzelf wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Echt loslaten, uiteindelijk moet hij het zelf doen. In het ergste geval doet hij een jaar over.
I’m coming up on infra-red
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees ons verhaal van de afgelopen 2 jaar. Zoon deed ook niks, alles leuker dan huiswerk. Hoop onvoldoendes en stress. Totdat in Januari het tot hem doordrong dat hij wel eens kon blijven zitten en zijn vrienden wel naar de bovenbouw gingen (hier zijn er 2 aula's bijv, bovenbouw en benedenbouw en de schoolfeesten zijn apart). Toen kwam er ook nog een mail van school dat we moesten gaan kijken naar een andere school en toen is hij gaan werken. Binnen een paar maanden alle 8(!) onvoldoendes weggewerkt. Dit jaar kan hij "gewoon" blijven zitten dus ik heb afgesproken dat we de stress niet meer willen dus we laten het nu geheel aan hem over. Doet hij niks, dan niet en blijven zitten. Werkt hij hard dan kan hij alle hulp krijgen wat hij eventueel nodig heeft. Tot nu toe gaat het heel goed. Hij moet het zelf doen maar hou in je achterhoofd dat een puber het niet voor zichzelf doet maar wel wil werken voor andere. Dus wijs hem erop dat zijn vrienden wel doorgaan straks en hij opnieuw kan beginnen in een nieuwe klas.
Alle reacties Link kopieren Quote
Weet hij hoe hij moet leren? Als het tot nu allemaal heel makkelijk was voor hem heeft hij misschien nog nooit iets hoeven leren.
Ik zou er eens een rustig gesprek over proberen te hebben met hem. Wil hij graag over naar de volgende klas? Realiseert hij zich dat dat niet gaat lukken met zoveel onvoldoendes? Wil hij hulp? En zo ja, wat voor hulp?

Een kind in de tweede klas zit, is echt nog heel jong en zo te horen moet hij echt nog leren hoe hij dingen aanpakt, zowel qua plannen als qua studeren. Als hij het toelaat zou ik me daar als ouder wel mee bemoeien. Bijvoorbeeld een vast tijdstip afspreken waarop hij zijn huiswerk gaat doen, vaste plek, en bij leerwerk daarna samen even doornemen/overhoren.

Je kunt ook even contact opnemen met zijn mentor om je zorgen te bespreken. Misschien heeft de mentor nog tips of kan hij op school met je zoon een plan maken om betere cijfers te halen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Om de een of andere vage reden zien pubers huiswerk als maakwerk. En daar krijgen ze vaak op school tijd voor. Leren = leerwerk. Dat is iets compleet anders. @(

Verder geen tips, anders dan t zelf laten ervaren of echt samen alles doorlopen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb mijn beide kinderen in het begin intensief geholpen met leren. Allebei slim en op de basisschool hoefden ze er niet veel moeite voor te doen. Ze hebben echt moeten leren leren.
Motivatie kan ook ontbreken omdat ze gewoon niet weten hoe ze het aan moeten pakken. Dat zou ik wel eerst uitsluiten voor ik het zou loslaten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had als puber totaal geen idee hoe ik mijn huiswerk moest organiseren, hoe je überhaupt moest leren. En absoluut niet de discipline om me aan een planning te houden.

Ik heb nul ondersteuning hierin gekregen van mijn ouders. Alleen maar gezeur over hoe fout ik het allemaal deed en hoe die onvoldoendes allemaal mijn eigen schuld waren.

Ik vond het een verschrikkelijke tijd.

Misschien kun je iets verzinnen waardoor het voor hem niet zo hoeft te zijn
Alle reacties Link kopieren Quote
nansie schreef:
02-11-2023 11:03
Weet hij hoe hij moet leren? Als het tot nu allemaal heel makkelijk was voor hem heeft hij misschien nog nooit iets hoeven leren.
Ik zou er eens een rustig gesprek over proberen te hebben met hem. Wil hij graag over naar de volgende klas? Realiseert hij zich dat dat niet gaat lukken met zoveel onvoldoendes? Wil hij hulp? En zo ja, wat voor hulp?

Een kind in de tweede klas zit, is echt nog heel jong en zo te horen moet hij echt nog leren hoe hij dingen aanpakt, zowel qua plannen als qua studeren. Als hij het toelaat zou ik me daar als ouder wel mee bemoeien. Bijvoorbeeld een vast tijdstip afspreken waarop hij zijn huiswerk gaat doen, vaste plek, en bij leerwerk daarna samen even doornemen/overhoren.

Je kunt ook even contact opnemen met zijn mentor om je zorgen te bespreken. Misschien heeft de mentor nog tips of kan hij op school met je zoon een plan maken om betere cijfers te halen.
Hier was dat gewoon onderdeel van mentorlessen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou er ook niet aan gaan trekken. Voor je het weet is het ook nog jouw schuld als hij een onvoldoende haalt. En het duwen en trekken heeft ook helemaal geen zin.

Mijn brugklasdochter was laatst ook in paniek, want ze had geen tijd om een toets te leren, de avond tevoren welteverstaan. Ik zeg dan alleen; je hoeft het niet perse pas een avond van te voren te leren. Mag ook eerder. Ik weet ook verder niet wanneer ze toetsen heeft, behalve als ze me dat zelf vertelt.

Hooguit kun je hem hulp bieden. Misschien algemene huiswerkbegeleiding? Maar daar zal hij ook wel geen zin in hebben
Alle reacties Link kopieren Quote
Zolang mijn pubers geen motivatie hebben bemoei ik me er niet mee. Ik ben altijd bereid te helpen plannen, te overhoren, uit te leggen of whatever maar wel op hun initiatief. Ik ga niet trekken aan een dood paard. Moeilijk? Ja, zeker weten maar wel het enige wat helpt. Zodra er maar een spatje intrinsieke motivatie is werkt het veel beter en is er niet steeds strijd in huis.
Eén van mijn pubers moest er in de tweede aan het einde nog flink aan trekken om over te gaan, dat heeft zijn ogen wel geopend om nét (met nadruk op net 🤣) wat meer zijn best te doen zodat hij die stress dit jaar aan het einde niet weer ervaart.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oké duidelijk.

Ik zal er vandaag nog een rustig gesprekje aan knopen en het dan laten rusten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Griet86 schreef:
02-11-2023 10:49
Ik weet even geen titel.


Nu hij tweede zit vliegen ons de onvoldoendes om de oren. Als ik vraag hoe het is gegaan zegt hij altijd ja wel goed. Maar vervolgens een dikke onvoldoende..

(...)

Hoe pakken jullie dit aan.. Ik heb geen zin om aan het einde van school dikke paniek te hebben en alle te korten proberen weg te werken.
Hem vliegen de onvoldoendes om de oren. Hij is rond de veertien gok ik, prima leeftijd om de verantwoordelijkheid hiervoor bij hem neer te leggen; voorkomt ook een hoop frictie thuis.
Ik zal wel weer een troela zijn, maar ik zou er wel iets meer aan doen. Inderdaad dat gesprek en benadrukken dat hij het zelf moet doen, maar ook even de mentor inlichten over de reeks onvoldoendes en of er nog specifieke tips zijn van de docenten van de vakken die hij onvoldoende staat. Vaak is dat nonchalante ook een houding, je gaat ook niet als puber snel heel verdrietig doen omdat je er slecht voor staat.
Hebben zowel de school als jij hem geholpen met zijn planning en organisatie en blijft het probleem voortbestaan door zijn gebrekkige inzet, dan zou ik het ook loslaten. Niet boos worden, gewoon bij hem laten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou er eerst proberen achter te komen wat het is.

Heeft hij er gewoon geen zin in en is hij gedemotiveerd (wat niet hetzelfde is als liever leuke dingen doen - dat heeft zowat iedereen)?
Overschat hij zijn eigen inzet, kennis en/of vaardigheden?
Heeft hij geen overzicht?
Weet hij niet hoe je moet leren?
Een combinatie van bovenstaande?
En heeft hij zelf stress van de toetsen en het huiswerk, of maakt hij zich niet druk? Hoe reageert hij zelf op onvoldoendes, vindt hij het erg, schaamt hij zich, doet hij er stoer over?

Het is goed om hem zelf verantwoordelijkheid te geven, maar wel binnen zijn mogelijkheden. Op die leeftijd is het einde van het schooljaar en eventueel blijven zitten zó ver weg dat dat nu nog niet zoveel effect heeft op zijn motivatie. Blijven zitten zorgt ook niet perse voor een betere motivatie in het volgende jaar.

Heel erg trekken, voor hem regelen, en boos worden is niet effectief. Ik zou eerst eens samen met hem gaan zitten en bespreken hoe hij dit zelf ziet. Dan aangeven op welke manieren je hem kan helpen (samen elke week even vooruitkijken naar de komende week, oefenen met een moeilijk van, laten overhoren) en wat hij zelf kan doen (hulp vragen, huiswerkuren beter gebruiken, boeken op vaste plek leggen, agenda bijhouden). Ligt het aan alles en iedereen (de leraar is stom en kan niet uitleggen, de les viel uit, het huiswerk stond niet in magister/som, de klas is druk, er was een wesp, de boeken zijn te zwaar, etc etc) dan weer bij hem terugleggen: oke, hoe ga jij dat oplossen?
En dan hem de keuze laten en aangeven dat je helpt waar nodig maar dat hij zelf het initiatief heeft. En dat als hij ervoor kiest te weinig te doen, dat hij dan niet kan verwachten dat leraren erg blij met hem zijn en coulant gaan doen als de tekorten gaan tellen.
Daarbij zou ik wel wat kaders stellen, bijvoorbeeld over telefoon (niet mee naar boven, of schermtijd beperken).
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Nog even ter aanvulling. Wij hebben de afgelopen 2 jaar wel alles uit de kast getrokken. Dus hij heeft huiswerkbegeleiding gekregen, hij heeft leren-leren cursus gehad en hij heeft een niveau toets gehad om te kijken of hij wel op het juiste niveau zat. Hij vond alles rete-stom en totaal onnodig maar ik vermoed dat hij er nu (pas) profijt van trekt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Verantwoordelijkheid helemaal bij hem leggen is nogal wat. Hij is 14, zijn hersenen nogal volop in ontwikkelingen, hormonen gieren door zijn lichaam. Op mijn middelbare school leerde ik echt niet goed hoe ik dat moest doen, leren.
Hoe hij het aanpakt werkt niet dat is nu bewezen. Ik zou met hem praten en erop aansturen dat jullie de komende maand een nieuwe aanpak gaan proberen. Samen doornemen wat hij moet doen en inplannen wanneer dat gebeurt. Leerwerk dus niet 2dg vantevoren als het even kan..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind t bijzonder dat zoveel reacties zeggen los laten zijn probleem. Het is een kind nog hè ook al is het een puber en dit ondersteunen hoort toch ook bij opvoeden. Hun hersenen zijn niet volgroeid en ze overzien niet alle gevolgen. Ik zou wel in gesprek gaan over wat er niet lukt en t belang van school en kijken wat wel kan helpen.

Hem weg sturen van ga maar leren helpt toch niet als hij niet weet hoe.
Misschien vind hij het fijn als je samen leert of als er iemand anders dan zijn ouders samen met hem leren.
Mijn nichtjes wilde als puber niet met hun moeder leren maar vroegen vaak wel of ze bij mij mochten komen om samen een toets voor te bereiden.

En als hij echt zijn kont in de krib blijft gooien kun je t loslaten en als hij dan blijft zitten is t zijn probleem
where ever you go, go with your heart
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik moet eerlijk zeggen dat zoon veel op mij lijkt in opzichte van zijn gedrag. Het interesseert hem gewoon niet, hij ziet wel waar het schip strand. Meer van maak je niet druk het komt wel goed. Ook in zijn vrije tijd is hij zo..

Toen hij ook begon op school heb ik ook aangegeven dat ik hem overal wel mee wil helpen, maar dat hij zelf moet aangeven wanneer.
Ik heb toen ook aangegeven dat ik mij niet zou bemoeien met zijn cijfers, maar als de mentor belt dat ik mij er wel mee ga bemoeien.
De mentor heeft nog niks van hem laten horen, dus eigenlijk moet ik mij gedeisd houden.

Nu heeft hij al tijdje een bepaald beroep in zijn gedachten.. Het staat allemaal wel in de kinderschoenen, en hij kan nog alle kanten op. Maar dan zal hij er toch aan moeten trekken. Ik gaf ook aan dat je er alleen wordt toegelaten met een havo diploma, dat houd in dat hij na zijn TL nog naar de havo moet. Belachelijk ( volgens hem) daar begon hij niet aan. Ik heb hem verteld als hij echt graag iets wil, het hem ook zeker gaat lukken..
griet86 wijzigde dit bericht op 02-11-2023 12:46
0.20% gewijzigd
Ik ben ook verbaasd dat zoveel mensen zeggen “laat het hem zelf uitzoeken”. Als hij hiervoor met twee vingers in zijn neus alles haalde dan heeft hij nooit geleerd hoe dit moet. Ik zou denk ik wekelijks een moment samen gaan zitten om te kijken wat er de komende tijd aankomt qua toetsen en huiswerk. Samen een planning maken, en er een beetje op letten dat hij die planning aanhoudt. Als dit goed gaat zou ik het meer los gaan laten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gaat niet om "je handen ervanaf trekken" of "hij zoekt het maar uit".

het gaat om: duwen en trekken heeft geen zin.
Het gaat om: loop niet zijn gaten dicht
Het gaat om het bieden van de juiste hulp, dus niet zaniken om onvoldoendes, maar bespreken waar hij denkt hulp nodig te hebben.

En als hij volhoudt dat niet nodig te hebben, dan leg je voor, dat je dat heel fijn vindt. Geweldig. En dat je hem lekker met rust laat, en dat jullie samen de cijfers in de gaten houden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frambloos schreef:
02-11-2023 12:39
Ik ben ook verbaasd dat zoveel mensen zeggen “laat het hem zelf uitzoeken”. Als hij hiervoor met twee vingers in zijn neus alles haalde dan heeft hij nooit geleerd hoe dit moet. Ik zou denk ik wekelijks een moment samen gaan zitten om te kijken wat er de komende tijd aankomt qua toetsen en huiswerk. Samen een planning maken, en er een beetje op letten dat hij die planning aanhoudt. Als dit goed gaat zou ik het meer los gaan laten.

Ik vind dat er een groot verschil zit tussen helpen en aan hem trekken en boos worden.

Ik help mijn dochter ook met huiswerk als ze daar om vraagt. Ik zeg haar ook dat als ze toetsen heeft, ze moet plannen wanneer ze die gaat leren. En als ze me zou vragen te helpen om beter te plannen, zou ik dat ook doen.

Ik ga alleen niet aan haar vragen of ze haar huiswerk al af heeft en zeggen dat ze nu die toets moet leren bijvoorbeeld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Skawa schreef:
02-11-2023 12:35
Ik vind t bijzonder dat zoveel reacties zeggen los laten zijn probleem. Het is een kind nog hè ook al is het een puber en dit ondersteunen hoort toch ook bij opvoeden. Hun hersenen zijn niet volgroeid en ze overzien niet alle gevolgen. Ik zou wel in gesprek gaan over wat er niet lukt en t belang van school en kijken wat wel kan helpen.

Hem weg sturen van ga maar leren helpt toch niet als hij niet weet hoe.
Misschien vind hij het fijn als je samen leert of als er iemand anders dan zijn ouders samen met hem leren.
Mijn nichtjes wilde als puber niet met hun moeder leren maar vroegen vaak wel of ze bij mij mochten komen om samen een toets voor te bereiden.

En als hij echt zijn kont in de krib blijft gooien kun je t loslaten en als hij dan blijft zitten is t zijn probleem
Klopt, maar als kind zegt dat het de stof begrijpt / huiswerk heeft gemaakt / mee doet in de les, etc. dan vertrouw ik daarop. Als kind hulp wil hoeft het maar te vragen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven