Kinderen
alle pijlers
School huiswerk
donderdag 2 november 2023 om 10:49
Ik weet even geen titel.
Maar onze zoon zit nu in de tweede. De eerste klas is hij makkelijk door heen gefietst, daar bedoel ik mee dat hij daar thuis niks voor heeft gedaan. Op school hebben ze wel huiswerk uren, geen idee wat hij in die uren heeft gedaan.
Nu hij tweede zit vliegen ons de onvoldoendes om de oren. Als ik vraag hoe het is gegaan zegt hij altijd ja wel goed. Maar vervolgens een dikke onvoldoende..
Nu moest hij een keer van mij leren, hij was natuurlijk in alle staten en hij was na zeggen binnen 10 min klaar. Ik zeg dan bereid je dat vak ook maar voor, komt hij na beneden is hij het boek kwijt.. Het was een open boek toets, hij heeft een boek van een andere kind moeten lenen.
Vandaag heeft hij ook een toets ik zeg bereid je je voor.. ooh makkie is niet nodig. Nu zie ik dat hij nog een toets heeft. Dus ik vraag aan hem waarom zeg je dat niet. Ja wist ik ook niet dat ik die toets had..
Hoe pakken jullie dit aan.. Ik heb geen zin om aan het einde van school dikke paniek te hebben en alle te korten proberen weg te werken.
Maar onze zoon zit nu in de tweede. De eerste klas is hij makkelijk door heen gefietst, daar bedoel ik mee dat hij daar thuis niks voor heeft gedaan. Op school hebben ze wel huiswerk uren, geen idee wat hij in die uren heeft gedaan.
Nu hij tweede zit vliegen ons de onvoldoendes om de oren. Als ik vraag hoe het is gegaan zegt hij altijd ja wel goed. Maar vervolgens een dikke onvoldoende..
Nu moest hij een keer van mij leren, hij was natuurlijk in alle staten en hij was na zeggen binnen 10 min klaar. Ik zeg dan bereid je dat vak ook maar voor, komt hij na beneden is hij het boek kwijt.. Het was een open boek toets, hij heeft een boek van een andere kind moeten lenen.
Vandaag heeft hij ook een toets ik zeg bereid je je voor.. ooh makkie is niet nodig. Nu zie ik dat hij nog een toets heeft. Dus ik vraag aan hem waarom zeg je dat niet. Ja wist ik ook niet dat ik die toets had..
Hoe pakken jullie dit aan.. Ik heb geen zin om aan het einde van school dikke paniek te hebben en alle te korten proberen weg te werken.
donderdag 2 november 2023 om 13:03
Precies dit.Poeszie schreef: ↑02-11-2023 12:59Ik vind dat er een groot verschil zit tussen helpen en aan hem trekken en boos worden.
Ik help mijn dochter ook met huiswerk als ze daar om vraagt. Ik zeg haar ook dat als ze toetsen heeft, ze moet plannen wanneer ze die gaat leren. En als ze me zou vragen te helpen om beter te plannen, zou ik dat ook doen.
Ik ga alleen niet aan haar vragen of ze haar huiswerk al af heeft en zeggen dat ze nu die toets moet leren bijvoorbeeld.
donderdag 2 november 2023 om 13:09
Dit is het inderdaad. En mocht je zon extra ondersteuning nodig hebben zou ik eerder kijken naar huiswerkbegeleiding omdat pubers meestal meer van vreemden aannemen dan van hun ouders én het thuis veel frustratie en gedoe kan schelen voor iedereen binnen het gezin.Lila-Linda schreef: ↑02-11-2023 12:59Het gaat niet om "je handen ervanaf trekken" of "hij zoekt het maar uit".
het gaat om: duwen en trekken heeft geen zin.
Het gaat om: loop niet zijn gaten dicht
Het gaat om het bieden van de juiste hulp, dus niet zaniken om onvoldoendes, maar bespreken waar hij denkt hulp nodig te hebben.
En als hij volhoudt dat niet nodig te hebben, dan leg je voor, dat je dat heel fijn vindt. Geweldig. En dat je hem lekker met rust laat, en dat jullie samen de cijfers in de gaten houden.
donderdag 2 november 2023 om 13:10
Blablabla97 schreef: ↑02-11-2023 13:09Dit is het inderdaad. En mocht je zon extra ondersteuning nodig hebben zou ik eerder kijken naar huiswerkbegeleiding omdat pubers meestal meer van vreemden aannemen dan van hun ouders én het thuis veel frustratie en gedoe kan schelen voor iedereen binnen het gezin.
Ook dat.
donderdag 2 november 2023 om 13:12
daar heb ik goede ervaring mee, in de vorm van bijles voor een vakBlablabla97 schreef: ↑02-11-2023 13:09Dit is het inderdaad. En mocht je zon extra ondersteuning nodig hebben zou ik eerder kijken naar huiswerkbegeleiding omdat pubers meestal meer van vreemden aannemen dan van hun ouders én het thuis veel frustratie en gedoe kan schelen voor iedereen binnen het gezin.
Kwam wel vanuit kind zelf, dat scheelt enorm
donderdag 2 november 2023 om 13:24
De drempel om zelf om hulp te vragen kan wel heel hoog zijn.
- Je erkent hiermee dat je hulp nodig hebt, daar hebben veel tieners moeite mee.
- Je moet dan zelf eerst inzien dat je hulp nodig hebt.. daar ontbreekt het ook vaak aan.
Door mijn eigen ervaringen als kind/tiener wil ik mijn kinderen graag meer begeleiden. Om hen op gang te helpen en te leren hoe ze een toets voor kunnen bereiden. Ze moeten al aan zoveel denken als ze eenmaal op de middelbare school zitten, mijn hoofd zat als tiener helemaal vol. Hoe ik moest leren? Geen idee. Ik ging telkens met een knoop ik mijn maag naar school, omdat ik wist dat ik niet geleerd had. Ik gun mijn meisjes straks een relaxtere start.
- Je erkent hiermee dat je hulp nodig hebt, daar hebben veel tieners moeite mee.
- Je moet dan zelf eerst inzien dat je hulp nodig hebt.. daar ontbreekt het ook vaak aan.
Door mijn eigen ervaringen als kind/tiener wil ik mijn kinderen graag meer begeleiden. Om hen op gang te helpen en te leren hoe ze een toets voor kunnen bereiden. Ze moeten al aan zoveel denken als ze eenmaal op de middelbare school zitten, mijn hoofd zat als tiener helemaal vol. Hoe ik moest leren? Geen idee. Ik ging telkens met een knoop ik mijn maag naar school, omdat ik wist dat ik niet geleerd had. Ik gun mijn meisjes straks een relaxtere start.
donderdag 2 november 2023 om 13:44
We doen hier iedere dag een half uur. Puber (ook 2e jaar, 12 jaar) mag zelf kiezen wat het wordt. Dat kan ook zijn haar agenda bijwerken. Ze zit in de woonkamer als ze huiswerk maakt.
Ze heeft nu eindelijk door dat je beter iets kunt kiezen wat de volgende dag af moet dan iets wat over drie dagen af moet.
Leren voor een toets over een week vindt ze nog steeds lastig. Dat is pas volgende week, dus waarom nu al leren.
Lastig lastig. Wij begeleiden het best veel, want mijn ervaring is ook dat ik vroeger altijd met buikpijn naar school ging, omdat ik de planning niet op orde had en dus ook niet altijd alle huiswerk af had. Dat gun ik haar niet.
Ze heeft nu eindelijk door dat je beter iets kunt kiezen wat de volgende dag af moet dan iets wat over drie dagen af moet.
Leren voor een toets over een week vindt ze nog steeds lastig. Dat is pas volgende week, dus waarom nu al leren.
Lastig lastig. Wij begeleiden het best veel, want mijn ervaring is ook dat ik vroeger altijd met buikpijn naar school ging, omdat ik de planning niet op orde had en dus ook niet altijd alle huiswerk af had. Dat gun ik haar niet.
donderdag 2 november 2023 om 13:47
Ik denk dat dit een hele naïeve gedachte is, want als het kind geen intrinsieke motivatie heeft dan gaat "Samen een planning maken, en er een beetje op letten dat hij die planning aanhoudt" dus gewoon niet werken.Frambloos schreef: ↑02-11-2023 12:39Ik ben ook verbaasd dat zoveel mensen zeggen “laat het hem zelf uitzoeken”. Als hij hiervoor met twee vingers in zijn neus alles haalde dan heeft hij nooit geleerd hoe dit moet. Ik zou denk ik wekelijks een moment samen gaan zitten om te kijken wat er de komende tijd aankomt qua toetsen en huiswerk. Samen een planning maken, en er een beetje op letten dat hij die planning aanhoudt. Als dit goed gaat zou ik het meer los gaan laten.
donderdag 2 november 2023 om 14:23
Wachten tot je kind ineens intrinsieke motivatie krijgt, is ook erg naïef. Bij veel vakken wordt het vanzelf leuker en interessanter als je er meer van weet en het beter begrijpt. Daarvoor moet je soms eerst even doorbijten.NosceTeIpsum schreef: ↑02-11-2023 13:47Ik denk dat dit een hele naïeve gedachte is, want als het kind geen intrinsieke motivatie heeft dan gaat "Samen een planning maken, en er een beetje op letten dat hij die planning aanhoudt" dus gewoon niet werken.
Motivatie krijg je als je a) de taak interessant/belangrijk/leuk vindt, en b) het uitdagend, maar niet onhaalbaar vindt. Als je kind steeds verder gaat achterlopen, wordt het steeds onhaalbaarder en daardoor juist nog minder motiverend.
Wat jij als ouder kunt doen is een omgeving creëren, waarin je kind het beste tot leren komt. Dus bijvoorbeeld de regel instellen dat er elke dag na school eerst een uur geleerd/huiswerk gemaakt wordt. Zonder afleiding van telefoon of laptop.
Of inderdaad helpen met het maken van een planning, of woordjes overhoren, etc.
Verantwoordelijkheid is iets wat pubers nog moeten leren. Bij de één gaat dat vanzelf, bij de ander moet dat in stapjes.
donderdag 2 november 2023 om 17:49
tja, en dan gaat kind boven zitten een uur lang en komt beneden en heeft nog niks gedaan
Je kunt echt niet dwingen tot leren
je kunt begeleiden in goede cijfers halen
donderdag 2 november 2023 om 18:34
donderdag 2 november 2023 om 18:49
Ik zeg ook nergens dat je moet dwingen. Maar als je kind een uur boven gaat zitten en niets doet, is dat dus niet een omgeving waarin je kind tot leren komt. Zeker niet als hij z’n telefoon ook mee naar boven neemt.Lila-Linda schreef: ↑02-11-2023 17:49tja, en dan gaat kind boven zitten een uur lang en komt beneden en heeft nog niks gedaan
Je kunt echt niet dwingen tot leren
je kunt begeleiden in goede cijfers halen
Misschien werkt het beter als hij aan de keukentafel gaat zitten, misschien is huiswerkbegeleiding een oplossing. Maar passief toe kijken onder het mom van ‘hij moet zelf maar gemotiveerd raken’ vind ik een vorm van verwaarlozing.
donderdag 2 november 2023 om 18:53
Als het aan komt op plannen, heeft mijn kind enorm veel gehad aan de skur agenda/planner. Als ik Google kan ik het hele artikel/website niet meer vinden.
Maar zij had niet zozeer een motivatie probleem. Wel problemen met plannen en organiseren en hoe te leren. Ik heb haar tot en met begin havo 3 echt moeten ondersteunen daar in.
Dus de "loslaten en op het gezicht laten gaan" wilde ik niet voor haar, juist omdat ze wel wilde, maar niet wist hoe.
Ook wist ik wel precies wanneer toetsen of toetsweken waren. Klinkt niet alsof jij dat een beetje bij houdt to, klopt dat. Eigenlijk vind ik dat best vreemd, als ik zo vrij mag zijn.
Gebruikt hij zijn agenda wel?
Maar zij had niet zozeer een motivatie probleem. Wel problemen met plannen en organiseren en hoe te leren. Ik heb haar tot en met begin havo 3 echt moeten ondersteunen daar in.
Dus de "loslaten en op het gezicht laten gaan" wilde ik niet voor haar, juist omdat ze wel wilde, maar niet wist hoe.
Ook wist ik wel precies wanneer toetsen of toetsweken waren. Klinkt niet alsof jij dat een beetje bij houdt to, klopt dat. Eigenlijk vind ik dat best vreemd, als ik zo vrij mag zijn.
Gebruikt hij zijn agenda wel?
donderdag 2 november 2023 om 21:58
Klinkt alsof je kind geen overzicht heeft over wat er is aan huiswerk,
Nog niet begrijpt hoe hij toetsen kan voorbereiden, en hoe je überhaupt leert.
Is het een idee om elke zaterdag even de week met hem door te nemen?
Kijken wat zijn plannen zijn, of hij toetsen heeft en wanneer.
Vaak kan je dan al even vragen waar die toets over gaat deze keer. Heb je al een eerste clue over of ie überhaupt in de stof zit. Even geïnteresseerd vragen wat ie van dat onderwerp vindt, of het hem een beetje ligt. En hoe hij denkt de toets te gaan voorbereiden.
Soms moet je gewoon echt even uitleggen dat je wiskunde beste leert door veel te oefenen en dat vooral ook goed na te kijken, dat je talen moet stampen met schrijven, dat bij geschiedenis een tijdlijn of mindmap kan helpen om de samenhang te zien en te onthouden.
Veel pubers weten dat niet zomaar uit zichzelf.
Bij onvoldoendes geïnteresseerd vragen of ie weet waar dat m in zit, omdat hij aangaf dat het makkelijk was. Heeft hij de toets al ingezien, snapt hij waarom dingen fout gerekend zijn?
In gesprek blijven over schoolwerk, liefst vanuit interesse en niet vanuit push of oordeel kan een ingang zijn.
En idd, een vaste tijd om huiswerk te maken nu aan de keukentafel kan ook helpen.
Zeker als jij ernaast zit te werken aan iets anders, of om hem heen rommelt/aan het koken bent.
Je bent aanwezig voor vragen en aanmoediging, het maakt de drempel om toch iets anders te gaan doen hoger, en je kan best eisen dat hij in dat (half) uur zijn telefoon even elders legt.
Zijn huiswerk en cijfers zijn niet jouw verantwoordelijkheid, maar je kunt pubers wel helpen door afleiding en verleiding zoveel mogelijk weg te nemen, een vaste werktijd/structuur in te voeren, en mee te kijken naar wat er op de planning staat, en hoe daarmee om te gaan.
Loslaten mag wat mij betreft in stapjes, en pubers hoeven van mij niet altijd zelf de beheersing of motivatie op te brengen.
Nog niet begrijpt hoe hij toetsen kan voorbereiden, en hoe je überhaupt leert.
Is het een idee om elke zaterdag even de week met hem door te nemen?
Kijken wat zijn plannen zijn, of hij toetsen heeft en wanneer.
Vaak kan je dan al even vragen waar die toets over gaat deze keer. Heb je al een eerste clue over of ie überhaupt in de stof zit. Even geïnteresseerd vragen wat ie van dat onderwerp vindt, of het hem een beetje ligt. En hoe hij denkt de toets te gaan voorbereiden.
Soms moet je gewoon echt even uitleggen dat je wiskunde beste leert door veel te oefenen en dat vooral ook goed na te kijken, dat je talen moet stampen met schrijven, dat bij geschiedenis een tijdlijn of mindmap kan helpen om de samenhang te zien en te onthouden.
Veel pubers weten dat niet zomaar uit zichzelf.
Bij onvoldoendes geïnteresseerd vragen of ie weet waar dat m in zit, omdat hij aangaf dat het makkelijk was. Heeft hij de toets al ingezien, snapt hij waarom dingen fout gerekend zijn?
In gesprek blijven over schoolwerk, liefst vanuit interesse en niet vanuit push of oordeel kan een ingang zijn.
En idd, een vaste tijd om huiswerk te maken nu aan de keukentafel kan ook helpen.
Zeker als jij ernaast zit te werken aan iets anders, of om hem heen rommelt/aan het koken bent.
Je bent aanwezig voor vragen en aanmoediging, het maakt de drempel om toch iets anders te gaan doen hoger, en je kan best eisen dat hij in dat (half) uur zijn telefoon even elders legt.
Zijn huiswerk en cijfers zijn niet jouw verantwoordelijkheid, maar je kunt pubers wel helpen door afleiding en verleiding zoveel mogelijk weg te nemen, een vaste werktijd/structuur in te voeren, en mee te kijken naar wat er op de planning staat, en hoe daarmee om te gaan.
Loslaten mag wat mij betreft in stapjes, en pubers hoeven van mij niet altijd zelf de beheersing of motivatie op te brengen.
vrijdag 3 november 2023 om 10:00
Nee ik heb geen idee wanneer hij toetsen heeft, en ik kijk ook niet in zijn geschreven agenda. ( staat ook niks in)Flipflop schreef: ↑02-11-2023 18:53Als het aan komt op plannen, heeft mijn kind enorm veel gehad aan de skur agenda/planner. Als ik Google kan ik het hele artikel/website niet meer vinden.
Maar zij had niet zozeer een motivatie probleem. Wel problemen met plannen en organiseren en hoe te leren. Ik heb haar tot en met begin havo 3 echt moeten ondersteunen daar in.
Dus de "loslaten en op het gezicht laten gaan" wilde ik niet voor haar, juist omdat ze wel wilde, maar niet wist hoe.
Ook wist ik wel precies wanneer toetsen of toetsweken waren. Klinkt niet alsof jij dat een beetje bij houdt to, klopt dat. Eigenlijk vind ik dat best vreemd, als ik zo vrij mag zijn.
Gebruikt hij zijn agenda wel?
Soms open ik de zijn weekplanner online om te kijken wat hij heeft. Zoals gisteren en dan zie ik dat hij gisteren twee toetsen had.
Als hij ik er dan vraag geeft hij dat hij het niet wist..
Ik kan hem er wel aan herinneren en ik wil dat ook wel, maar ik krijg ook alleen maar een grote mond of het boeit hem niet en hij loopt weg.
Ik was wel van plan om elke vrijdag de week planner uit printen en het met hem door te nemen.
vrijdag 3 november 2023 om 10:16
Hij zit in het tweede jaar, dus hij zal ergens tussen de 12-14 jaar zijn. Laat je altijd zo makkelijk over je heen lopen? Want zo komt je post op mij over.Griet86 schreef: ↑03-11-2023 10:00Nee ik heb geen idee wanneer hij toetsen heeft, en ik kijk ook niet in zijn geschreven agenda. ( staat ook niks in)
Soms open ik de zijn weekplanner online om te kijken wat hij heeft. Zoals gisteren en dan zie ik dat hij gisteren twee toetsen had.
Als hij ik er dan vraag geeft hij dat hij het niet wist..
Ik kan hem er wel aan herinneren en ik wil dat ook wel, maar ik krijg ook alleen maar een grote mond of het boeit hem niet en hij loopt weg.
Ik was wel van plan om elke vrijdag de week planner uit printen en het met hem door te nemen.
Hoe vaak ben je met hem in gesprek over school?
In zijn agenda staat dus niets. Hoe lang is dat al zo? Ben je daar al over in gesprek geweest met hem?
En hoe kan het dat hij niet wist dat hij op bepaalde dagen toetsen had? Het klinkt nogal onwaarschijnlijk. Docenten zullen er meerdere malen aan refereren in de lessen en onder vrienden zal het ook ter sprake komen lijkt me.
Hoe gaat het écht met je kind?
vrijdag 3 november 2023 om 10:26
Wij hebben dit vorig jaar met een van onze kinderen gehad, ook in de tweede. Precies hetzelfde verhaal.
Ik heb toen niet ingegrepen. Hij was vreselijk aan het puberen en elke bemoeienis van mij ging gepaard met grote monden, boze buien etc. Ik dacht toen, zoek het zelf maar uit, dan blijf je maar zitten.
Met de kerst stond hij 11 tekorten. Hij wilde afzakken naar Havo van VWO, en had gehoord dat hij daar maximaal 5 of 6 (ben ik even kwijt) tekorten voor mocht hebben. Tweede halfjaar heeft hij voor zijn doen hard gewerkt en dat bereikt en toen mocht hij van de school toch niet over naar Havo 3, maar moest hij blijven zitten in VWO 2, omdat ze meer een VWO-leerling in hem zagen dan een Havist. Doordat er nog wat andere dingen niet prettig gingen is hij van school gewisseld.
Hij zit nu dus toch weer in VWO 2. Op deze school zitten ze er veel meer bovenop, veel minder zelfstandigheid. 1x te laat is gelijk de volgende ochtend om 8 uur melden. Huiswerk niet doen, boek niet mee, overal staan consequenties op. Hij staat nu overal voldoende (!) voor en zijn mentor belde mij vorige week om over zijn cijfers te praten, want die konden toch echt nog wel beter, dacht zij. Blijkbaar vinden ze ook op deze school dat er veel meer uit moet komen dan er uitkomt, zelfs nu nog.
Ze hebben hier ook handige software (wtsr) om te helpen met leren, waar hij veel gebruik van maakt en met succes. En ik zit er zelf ook meer bovenop nu. Er is een app waar ik in mee kan kijken en ik kijk elke dag wat voor huiswerk hij heeft en zet hem aan het werk. Ik controleer niet echt wat hij doet, maar wel dat hij bezig is en niet alleen zit te tiktokken in zijn kamer.
Dus wij hebben het 'laten gaan' een jaartje geprobeerd, en dat was geen succes. Ik ben dus achteraf wel voorstander van zelf meer mee bemoeien en supporten en veel minder zelfstandigheid geven op die leeftijd. Leuk idee dat ze het zelf maar moeten ondervinden, maar daar zijn sommigen helemaal nog niet klaar voor.
Bij mijn oudste overigens hetzelfde. Die mocht toen wel afzakken naar de Havo en heeft daar uiteindelijk het licht gezien en haalt nu prima cijfers, doet zijn huiswerk uit zichzelf en plant alles redelijk goed in. Dus het komt wel een keer, bij hem zo rond zijn vijftiende. Ik houd hoop, haha.
Ik heb toen niet ingegrepen. Hij was vreselijk aan het puberen en elke bemoeienis van mij ging gepaard met grote monden, boze buien etc. Ik dacht toen, zoek het zelf maar uit, dan blijf je maar zitten.
Met de kerst stond hij 11 tekorten. Hij wilde afzakken naar Havo van VWO, en had gehoord dat hij daar maximaal 5 of 6 (ben ik even kwijt) tekorten voor mocht hebben. Tweede halfjaar heeft hij voor zijn doen hard gewerkt en dat bereikt en toen mocht hij van de school toch niet over naar Havo 3, maar moest hij blijven zitten in VWO 2, omdat ze meer een VWO-leerling in hem zagen dan een Havist. Doordat er nog wat andere dingen niet prettig gingen is hij van school gewisseld.
Hij zit nu dus toch weer in VWO 2. Op deze school zitten ze er veel meer bovenop, veel minder zelfstandigheid. 1x te laat is gelijk de volgende ochtend om 8 uur melden. Huiswerk niet doen, boek niet mee, overal staan consequenties op. Hij staat nu overal voldoende (!) voor en zijn mentor belde mij vorige week om over zijn cijfers te praten, want die konden toch echt nog wel beter, dacht zij. Blijkbaar vinden ze ook op deze school dat er veel meer uit moet komen dan er uitkomt, zelfs nu nog.
Ze hebben hier ook handige software (wtsr) om te helpen met leren, waar hij veel gebruik van maakt en met succes. En ik zit er zelf ook meer bovenop nu. Er is een app waar ik in mee kan kijken en ik kijk elke dag wat voor huiswerk hij heeft en zet hem aan het werk. Ik controleer niet echt wat hij doet, maar wel dat hij bezig is en niet alleen zit te tiktokken in zijn kamer.
Dus wij hebben het 'laten gaan' een jaartje geprobeerd, en dat was geen succes. Ik ben dus achteraf wel voorstander van zelf meer mee bemoeien en supporten en veel minder zelfstandigheid geven op die leeftijd. Leuk idee dat ze het zelf maar moeten ondervinden, maar daar zijn sommigen helemaal nog niet klaar voor.
Bij mijn oudste overigens hetzelfde. Die mocht toen wel afzakken naar de Havo en heeft daar uiteindelijk het licht gezien en haalt nu prima cijfers, doet zijn huiswerk uit zichzelf en plant alles redelijk goed in. Dus het komt wel een keer, bij hem zo rond zijn vijftiende. Ik houd hoop, haha.
vrijdag 3 november 2023 om 10:33
Dit slaat nergens op. Ik weet uit ervaring inmiddels dat het trekken is aan een dood paard en het maakt het er thuis echt niet leuker op. Ik heb 2 jaar strijd gehad en geloof me (net als TO) heb ik -tig pogingen gedaan om met hem te praten. Vriendelijk, boos, wanhopig, consequenties benoemen etc. Als het kind niet wil luisteren en niet oplet en de toetsen niet noteert dan kan je van alles willen bespreken of plannen voor je kind maar het werkt niet. Het kind moet het doen. En als het kind aan de slag gaat kan hij alle hulp krijgen maar zolang het kind niet wil heeft het allemaal geen zin. Ik heb het 2 jaar gedaan omdat kind in brugklas niet kon blijven zitten (niet overgaan = andere school) en in de 2de moest hij eventueel naar een andere school. Dit jaar kan hij echter gewoon blijven zitten dus afgesproken dat we het thuis gezellig houden en dan zien we wel waar het schip strandt en tot nu toe werkt dat goed.Flipflop schreef: ↑03-11-2023 10:16Hij zit in het tweede jaar, dus hij zal ergens tussen de 12-14 jaar zijn. Laat je altijd zo makkelijk over je heen lopen? Want zo komt je post op mij over.
Hoe vaak ben je met hem in gesprek over school?
In zijn agenda staat dus niets. Hoe lang is dat al zo? Ben je daar al over in gesprek geweest met hem?
En hoe kan het dat hij niet wist dat hij op bepaalde dagen toetsen had? Het klinkt nogal onwaarschijnlijk. Docenten zullen er meerdere malen aan refereren in de lessen en onder vrienden zal het ook ter sprake komen lijkt me.
Hoe gaat het écht met je kind?
En ja, ik wist net als TO, hoe het echt ging met mijn kind. Hij vond gewoon alles leuker dan schoolwerk maar had het reuze naar zijn zin om school (dat wel) en moest gewoon even op zijn plaat gaan om het door te krijgen.
vrijdag 3 november 2023 om 10:37
Hij is 13.
Maar als hij geeft dat hij niet weet dat hij toets had. Wat moet ik daar dan nog op zeggen. Natuurlijk wist hij dat hij een toets had.
Vanmorgen hebben we er nog overgehad, dat hij het niet op het laatste aan moet laten komen. Omdat dan het dan heel veel energie gaat kosten. Dat hij nu beter wat meer zijn best kan gaan doen zo dat hij er makkelijk door hobbelt. Maar hij gooit gelijk zijn hakken in de sloot dat het onzin is.
In zijn schreven agenda staat inderdaad niet veel. Maar ze hebben een weekplanner online vanuit daar moeten ze werken.
Maar als hij geeft dat hij niet weet dat hij toets had. Wat moet ik daar dan nog op zeggen. Natuurlijk wist hij dat hij een toets had.
Vanmorgen hebben we er nog overgehad, dat hij het niet op het laatste aan moet laten komen. Omdat dan het dan heel veel energie gaat kosten. Dat hij nu beter wat meer zijn best kan gaan doen zo dat hij er makkelijk door hobbelt. Maar hij gooit gelijk zijn hakken in de sloot dat het onzin is.
In zijn schreven agenda staat inderdaad niet veel. Maar ze hebben een weekplanner online vanuit daar moeten ze werken.
vrijdag 3 november 2023 om 10:38
Mag je vinden hoor, heb ik geen moeite mee. Ieder zijn ervaringen.wolkie schreef: ↑03-11-2023 10:33Dit slaat nergens op. Ik weet uit ervaring inmiddels dat het trekken is aan een dood paard en het maakt het er thuis echt niet leuker op. Ik heb 2 jaar strijd gehad en geloof me (net als TO) heb ik -tig pogingen gedaan om met hem te praten. Vriendelijk, boos, wanhopig, consequenties benoemen etc. Als het kind niet wil luisteren en niet oplet en de toetsen niet noteert dan kan je van alles willen bespreken of plannen voor je kind maar het werkt niet. Het kind moet het doen. En als het kind aan de slag gaat kan hij alle hulp krijgen maar zolang het kind niet wil heeft het allemaal geen zin. Ik heb het 2 jaar gedaan omdat kind in brugklas niet kon blijven zitten (niet overgaan = andere school) en in de 2de moest hij eventueel naar een andere school. Dit jaar kan hij echter gewoon blijven zitten dus afgesproken dat we het thuis gezellig houden en dan zien we wel waar het schip strandt en tot nu toe werkt dat goed.
En ja, ik wist net als TO, hoe het echt ging met mijn kind. Hij vond gewoon alles leuker dan schoolwerk maar had het reuze naar zijn zin om school (dat wel) en moest gewoon even op zijn plaat gaan om het door te krijgen.
vrijdag 3 november 2023 om 10:42
Misschien moet jij het niet zijn die hem hierbij probeert te helpen.
Hier moet ik het leren en leren leren ook overlaten aan mijn man met betrekking tot kind ( groep 7). Want ik neem het over, leid hem alle kanten op hoe ik denk dat het beste is. En daar word kind begrijpelijkerwijs dwars van. En ik word dáár weer dwars van. Kortom: aan mij is er geen leerkracht verloren gegaan.
Mijn man pakt het heel anders aan. Die zegt eigenlijk: kom jongen, we gaan even aan tafel zitten. Gaan we even eerst alle woordjes overschrijven (bijvoorbeeld). Zijn rustige energie maakt dat kind gaat werken. En inmiddels pakt hij zelf zijn spullen, zonder dat zijn vader dit vraagt.
Is zijn vader misschien een persoon die beter bij je kind aansluit op dit vlak?
Hier moet ik het leren en leren leren ook overlaten aan mijn man met betrekking tot kind ( groep 7). Want ik neem het over, leid hem alle kanten op hoe ik denk dat het beste is. En daar word kind begrijpelijkerwijs dwars van. En ik word dáár weer dwars van. Kortom: aan mij is er geen leerkracht verloren gegaan.
Mijn man pakt het heel anders aan. Die zegt eigenlijk: kom jongen, we gaan even aan tafel zitten. Gaan we even eerst alle woordjes overschrijven (bijvoorbeeld). Zijn rustige energie maakt dat kind gaat werken. En inmiddels pakt hij zelf zijn spullen, zonder dat zijn vader dit vraagt.
Is zijn vader misschien een persoon die beter bij je kind aansluit op dit vlak?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 3 november 2023 om 10:47
Elk kind is anders, dat blijkt wel weer 
Weet je wat het is, elke keer een toets voor je krijgen, met vragen waar je antwoord niet op weet, onvoldoende na onvoldoende, dat voelt echt niet fijn. Hoe leuk de rest van school ook mag zijn. Ik ging volledig op in het sociale deel en heb ook veel geleerd van blijven zitten, toch is het gevoel van falen ook blijven hangen.
@TO, ik vind het vreemd dat de school zo weinig zicht lijkt te hebben op je zoon. Hij schrijft nooit iets in zijn agenda en haalt slechte cijfers, dat moet toch opvallen?Toch heeft de mentor niet aan de bel getrokken. Dat vind ik niet bepaald een betrokken school. Ik lees hier ook het voorbeeld van een hele strenge school, dat is het andere uiterste, maar dit klinkt niet positief. Ik had zelf een hele relaxte en informele school, maar hier ervoeren ook veel oud-leerlingen bij dat ze soms het gevoel hadden te verzuipen.
Weet je wat het is, elke keer een toets voor je krijgen, met vragen waar je antwoord niet op weet, onvoldoende na onvoldoende, dat voelt echt niet fijn. Hoe leuk de rest van school ook mag zijn. Ik ging volledig op in het sociale deel en heb ook veel geleerd van blijven zitten, toch is het gevoel van falen ook blijven hangen.
@TO, ik vind het vreemd dat de school zo weinig zicht lijkt te hebben op je zoon. Hij schrijft nooit iets in zijn agenda en haalt slechte cijfers, dat moet toch opvallen?Toch heeft de mentor niet aan de bel getrokken. Dat vind ik niet bepaald een betrokken school. Ik lees hier ook het voorbeeld van een hele strenge school, dat is het andere uiterste, maar dit klinkt niet positief. Ik had zelf een hele relaxte en informele school, maar hier ervoeren ook veel oud-leerlingen bij dat ze soms het gevoel hadden te verzuipen.
vrijdag 3 november 2023 om 10:58
Hier in huis: precies dit. Ben altijd bereid om te helpen, maar ze moeten het zelf vragen. En ik hanteer ook nog de regel: niet 's avonds na 20 uur. Zit je net lekker op de bank om bij te komen van een vermoeiende dag ... Nee, daar heb ik geen zin in.fryskefaam schreef: ↑02-11-2023 11:14Zolang mijn pubers geen motivatie hebben bemoei ik me er niet mee. Ik ben altijd bereid te helpen plannen, te overhoren, uit te leggen of whatever maar wel op hun initiatief. Ik ga niet trekken aan een dood paard. Moeilijk? Ja, zeker weten maar wel het enige wat helpt. Zodra er maar een spatje intrinsieke motivatie is werkt het veel beter en is er niet steeds strijd in huis.
Eén van mijn pubers moest er in de tweede aan het einde nog flink aan trekken om over te gaan, dat heeft zijn ogen wel geopend om nét (met nadruk op net) wat meer zijn best te doen zodat hij die stress dit jaar aan het einde niet weer ervaart.
) wat meer zijn best te doen zodat hij die stress dit jaar aan het einde niet weer ervaart.
vrijdag 3 november 2023 om 11:13
Op zich is het niet zo dat hij voor elk vak onvoldoende staat.
Dit jaar heeft hij natuur scheidkunde er bij gekregen en dat gaat niet zo goed.
En wiskunde en Duits lukt het hem ook niet goed. Op dit moment staat hij 2.9 te kort.
Maar ik erger mij ook aan de laksheid van hem.. Van oh ik wist het niet of het komt wel goed.
Het is niet zo dat ik niks voor hem wil doen. Ik wil hem altijd helpen, zijn tante heeft ook aangeboden met Duits. Maar het is volgens hem niet nodig.
Voor duist staat hij nu 2 te kort, en vandaag heeft hij een toets en hij doet net alsof het een makkie is. En daar erger ik mij dan aan, dan denk ik jemig jonge kom op.
Dit jaar heeft hij natuur scheidkunde er bij gekregen en dat gaat niet zo goed.
En wiskunde en Duits lukt het hem ook niet goed. Op dit moment staat hij 2.9 te kort.
Maar ik erger mij ook aan de laksheid van hem.. Van oh ik wist het niet of het komt wel goed.
Het is niet zo dat ik niks voor hem wil doen. Ik wil hem altijd helpen, zijn tante heeft ook aangeboden met Duits. Maar het is volgens hem niet nodig.
Voor duist staat hij nu 2 te kort, en vandaag heeft hij een toets en hij doet net alsof het een makkie is. En daar erger ik mij dan aan, dan denk ik jemig jonge kom op.
zaterdag 4 november 2023 om 22:40
Ik geloof wel dat sommige (veel) pubers nog behoefte hebben aan duidelijkheid en grenzen.
Dus jij kan prima bepalen dat er elke vrijdag de weekplanning doorgenomen wordt (en desnoods in de papieren agenda gepland).
Tot dat gebeurd is geen..... Vul maar in.
Gaat zeker twee maanden rellen opleveren, en je moet bereid zijn het waar te maken.
Maar als je er zelf rustig en relaxed onder blijft, niet teveel woorden aan vuilmaakt, maar wel consequent bent, is de strijd wsl binnen een maand gestreden en gaat hij de voordelen ervaren.
Pubers kunnen lange termijn gewoon nog niet overzien.
Die toets is nog lang niet, nog lang niet, nog lang niet, ohjee, nu.
Ik streep ook wel eens een tijdje heel praktisch de uren in een planner weg, waarop een kind geen huiswerk kan maken (eten, slapen, op school, hobby, douchen, onderweg, afspraak met vrienden, sporten, tv kijken).
Als kinderen dat visueel zien, hoe weinig uren er maar overblijven valt er vaak een kwarje.
Zeker als je dan ook het huiswerk visueel in die planning gaat zetten erbij. Gewoon om eens te kijken of dat past.
Kinderen schatten leer en maakwerk veeeeel te kort in, maar dat laat ik gaan in het begin.
Want zelfs met die minimale tijden blijkt het toch moeilijk te passen in die vrije uurtjes.
En natuurlijk vinden ze het zinloos en totale onzin om te doen. Zitten bokkig erbij.
En toch maakt het indruk.
Is mijn ervaring dan hoor.
Dus jij kan prima bepalen dat er elke vrijdag de weekplanning doorgenomen wordt (en desnoods in de papieren agenda gepland).
Tot dat gebeurd is geen..... Vul maar in.
Gaat zeker twee maanden rellen opleveren, en je moet bereid zijn het waar te maken.
Maar als je er zelf rustig en relaxed onder blijft, niet teveel woorden aan vuilmaakt, maar wel consequent bent, is de strijd wsl binnen een maand gestreden en gaat hij de voordelen ervaren.
Pubers kunnen lange termijn gewoon nog niet overzien.
Die toets is nog lang niet, nog lang niet, nog lang niet, ohjee, nu.
Ik streep ook wel eens een tijdje heel praktisch de uren in een planner weg, waarop een kind geen huiswerk kan maken (eten, slapen, op school, hobby, douchen, onderweg, afspraak met vrienden, sporten, tv kijken).
Als kinderen dat visueel zien, hoe weinig uren er maar overblijven valt er vaak een kwarje.
Zeker als je dan ook het huiswerk visueel in die planning gaat zetten erbij. Gewoon om eens te kijken of dat past.
Kinderen schatten leer en maakwerk veeeeel te kort in, maar dat laat ik gaan in het begin.
Want zelfs met die minimale tijden blijkt het toch moeilijk te passen in die vrije uurtjes.
En natuurlijk vinden ze het zinloos en totale onzin om te doen. Zitten bokkig erbij.
En toch maakt het indruk.
Is mijn ervaring dan hoor.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
