(stief)kinderen

11-09-2023 19:16 47 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit nu al een tijd ergens mee en ik ken eigenlijk gewoon niemand in mijn directe omgeving die gescheiden is en stiefkinderen heeft.

Ik heb zelf twee kinderen, 14 en 16 jaar. Pubers en ik heb nog niets te klagen. Ze zijn pubers in de zin van: waarom moet ik dat doen als ik iets vraag of ik vier x iets en ze doen het niet of na de 5e keer pas.

Mijn man heeft een kind van 10 jaar. Die is in de ogen van andere perfect. Je hoeft alles maar 1 x te vragen en het gebeurd. Er komt alleen een ja of nee uit en het gebeurt meteen. Met naar bed gaan, opruimen alles.

Ik werk zelf op een school dus ik ken dit soort puber niet 😊.

De laatste tijd stoort mij steeds vaker. Dit klinkt echt gek maar mijn kinderen reageren hier ook op. Ik kan wel eens mopperen op hun maar mijn man heeft dat nooit omdat ze bijna ziekelijk meteen alles doet.

Herkent iemand dit? Het klinkt ook niet als een probleem maar het wekt irritatie op merk ik.
Jufjoke schreef:
11-09-2023 19:22
Niet een gewone 10-jarige. Een perfecte 10-jarige.
Zielig. Doe je precies wat er van je gevraagd wordt, is je stiefmoeder alsnog boos op je.
Ik herken dit mechanisme heel erg ('oh kijk tante pin heeft het weer goed geregeld hoor!') en het voelt heel kut om het nooit goed te kunnen doen.
Dat kind doet haar best voor het hele gezin, waarschijnlijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Chloe81Mom schreef:
11-09-2023 20:04
Ja omdat er nl ook op school of bij de moeder nooit meer dan een ja of nee uitkomt. Dat is niet okay mag ik hopen. Ik kan vragen stellen, grapjes maken, gesprekken aangaan en ik niet alleen er zit niets in.

Dat is niet okay nee.

Dus het gaat wel iets verder dan zomaar een braaf kind? Waarom stoor je je er dan aan? Ik zou me dan eerder zorgen maken.
Ik was ook een perfecte puber. Anders gezegd ik deed precies wat me gevraagd werd omdat ik het altijd iedereen naar zijn zin wilde maken en wist niet eens wat ik zelf wilde. Het is niet altijd een positief punt dat ze zich perfect gedragen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Banananaa schreef:
11-09-2023 20:10
Ik was ook een perfecte puber. Anders gezegd ik deed precies wat me gevraagd werd omdat ik het altijd iedereen naar zijn zin wilde maken en wist niet eens wat ik zelf wilde. Het is niet altijd een positief punt dat ze zich perfect gedragen.

Maar dit is nog geen puber.
Banananaa schreef:
11-09-2023 20:10
Ik was ook een perfecte puber. Anders gezegd ik deed precies wat me gevraagd werd omdat ik het altijd iedereen naar zijn zin wilde maken en wist niet eens wat ik zelf wilde. Het is niet altijd een positief punt dat ze zich perfect gedragen.
Het is eerder een teken dat dat meisje zich nergens op haar gemak voelt. Heel sneu.
Alle reacties Link kopieren Quote
"Ik kan wel eens mopperen op hun maar mijn man heeft dat nooit omdat ze bijna ziekelijk meteen alles doet."

Deze zin valt me op. Is het niet eigenlijk irritatie richting je partner? Hij heeft het "lekker makkelijk" met een kind die alles doet wat hij zegt en begrijpt niet waar jij tegen aanloopt in de uitdagingen die je hebt met je kinderen? Ik vul het een beetje in nu he, maar probeer het eens los te zien van je stiefkind.
nerdopviva schreef:
11-09-2023 20:11
Maar dit is nog geen puber.
Nee en bereid je dan maar voor. Ik heb echt een vreselijke fase gehad omdat ik zo teleurgesteld was in het feit dat ik zo mijn best had gedaan en daar alleen maar ergernis en narigheid voor terug kreeg. Ik dacht: nouja als je toch lelijk over me denkt, kan je hem krijgen. Dan ga ik alleen nog maar doen wat mij uitkomt.
Arm kind met een stiefmoeder die zo negatief over haar denkt. Dat kind bestaat niet in deze wereld om te voldoen aan jouw beeld van hoe zij moet zijn.
Ik hoop dat jij op school geen pedagogische functie hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter (16) is ook iemand die gewoon doet wat we vragen of wat haar vader en zijn vriendin vragen. Ik was ook zo, nul last van puber taferelen gehad, waarom niet? Zowel ikzelf als zij nu zien er het nut niet van.

Een meisje van tien kan echt nog veranderen (maar het hoeft niet), vind eerder jouw verwachting een beetje raar.

Neem aan dat als je op een school werkt je weet dat er zoveel verschillende kinderen zijn.
nerdopviva schreef:
11-09-2023 20:11
Maar dit is nog geen puber.
Oke ik was ook een 'perfect kind' eigenlijk heel mijn jeugd zolang ik me herinner.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kom ik weer hoor met mijn 'ik heb eens gelezen' maar goed, voor wat het waard is: ik heb eens gelezen dat kinderen vooral dwars zijn bij degene die ze vertrouwen... als een kind nooit eens dwarsligt zou dat kunnen betekenen dat ze niet meer durft. Best een beetje treurig en dus niets om jaloers op te zijn. Is je kerel zachtaardig of kan hij er slecht tegen als hij niet zijn zin krijgt?
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Chloe81Mom schreef:
11-09-2023 20:04
Ja omdat er nl ook op school of bij de moeder nooit meer dan een ja of nee uitkomt. Dat is niet okay mag ik hopen. Ik kan vragen stellen, grapjes maken, gesprekken aangaan en ik niet alleen er zit niets in.

Dat is niet okay nee.
Ben jij orthopedagoog oid?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was die 10 jarige. En ik was ook "de perfecte puber", als dat überhaupt bestaat. Ik heb nooit geen rare fratsen uitgehaald, nooit de grootste bonje geschopt. Het spannendste wat ik heb gedaan in die periode- en ik was toen 16, een jointje gerookt. Ik had natuurlijk wel mijn chagrijnige buien, maar die heb ik nog steeds. Bedankt PMS/PMDD. Ik ging (en ga) uit mezelf op hetzelfde tijdstip naar bed, kwam nooit laat thuis en deed dingen uit mezelf en deed het ook zonder te mokken als mijn moeder mij iets vroeg. En ik hoefde vrij weinig te doen in huis.. als dat al de definitie van ongezond is.. en ik kan je melden: ik ben allesbehalve een ja-knikker, ik ben altijd vrij obstinaat geweest in die zin. Nee = nee en ja = ja. Maar het kan ook gewoon het karakter van het meisje zijn. Nogmaals: ik was dat meisje. Gewoon rustig en doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Laat haar lekker zichzelf zijn, het klinkt echt ziekelijk dat je je stoort aan compleet normaal kindergedrag. En wie weet wordt ze toch wel een terrorpuber.. kom je dan ook weer even je beklag doen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Het kan ook gewoon de aard zijn. De dochter van mijn vriend is echt een zondagskind. Supersociaal, veel vrienden, zonder vertraging door school, getrouwd met haar eerste vriendje, nog steeds bij haar eerste baan, huisje boompje kindje.
Ik ben er niet jaloers op, maar mijn kinderen met hun issues en rumoerige periodes zijn wel een stuk enerverender (niet altijd in positieve zin).
Alle reacties Link kopieren Quote
Bah wat een nare omschrijving/ toon weer. Er zit niks in. Het is ook een mens hoor die stiefdochter van je zelfs een kind die nog begeleiding en onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen nodig heeft. Ik was ook zo. Maar ik was niet alleen zwaar beschadigd door mijn jonge jaren tussen ruziënde ouders maar ik was ook bang voor mijn stiefmoeder want ik wist wel dat ze zo over mij dacht en mijn eigen vader ook zo liet denken.
Alle reacties Link kopieren Quote
norajade schreef:
11-09-2023 23:02
Bah wat een nare omschrijving/ toon weer. Er zit niks in. Het is ook een mens hoor die stiefdochter van je zelfs een kind die nog begeleiding en onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen nodig heeft. Ik was ook zo. Maar ik was niet alleen zwaar beschadigd door mijn jonge jaren tussen ruziënde ouders maar ik was ook bang voor mijn stiefmoeder want ik wist wel dat ze zo over mij dacht en mijn eigen vader ook zo liet denken.
Mijn vader was niet zo in beeld en hij had een vriendin die zich op de achtergrond hield en met wie hij niet samenwoonde.
Mijn moeder had constant mannen achter zich aan die wel wilden samenwonen (leuk gezelschap, knappe vrouw, financieel onafhankelijk). We zijn inmiddels lang en breed volwassen, maar ik ben mijn beide ouders nog steeds dankbaar dat ze tijdens onze jeugd nooit zijn gaan samenwonen. Ik hoor van bekenden nooit leuke verhalen over stiefouders en ik lees ook nooit een positief topic erover. TO je klinkt nogal toxisch...
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb je even geloept en de conclusie die ik trek is dat je op de 1 of andere manier jaloers bent!

Volgens mij heb je je scheiding daarnaast niet verwerkt en ben je hard op weg om je huidige relatie om zeep te helpen, destructief dus! Zoek professionele hulp ipv dit alles te botvieren op een kind van 10. Bah, heel naar hoe je hier over dat kind praat…..
geweldigweer wijzigde dit bericht op 12-09-2023 01:01
7.78% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ceester schreef:
12-09-2023 00:28
TO je klinkt nogal toxisch...
Precies, dit dus!
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus omdat jouw kinderen een pittige puberteit hebben, moet dit meisje ook maar pittig zijn? Er wel eens aan gedacht dat dit meisje het gewoon heel goed wil doen omdat ze geen gedoe wil veroorzaken? Omdat er al genoeg gezeur is en ze tot overmaat van ramp ook nog eens een stiefmoeder heeft die negatief over haar denkt? Kinderen voelen dit soort dingen feilloos aan! Misschien moet jij je eens wat meer op jezelf en je eigen kinderen richten ipv op haar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het meisje komt dus steeds in een huis waar ze alleen maar irritatie oproept en dan niet omdat ze lastig is, maar omdat ze dat niet is. De enige veiligheid die ze heeft, is haar vader. Arm kind
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Chloe81Mom schreef:
11-09-2023 20:04
Ja omdat er nl ook op school of bij de moeder nooit meer dan een ja of nee uitkomt. Dat is niet okay mag ik hopen. Ik kan vragen stellen, grapjes maken, gesprekken aangaan en ik niet alleen er zit niets in.

Dat is niet okay nee.

Ik denk dat je je beter op je eigen problemen kunt focussen. Ik weet dat je bang bent om hulp te zoeken, dat het niet werkt, maar het lijkt me verstandig dat je je daar toch overheen zet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je houdt gewoon meer van je eigen kinderen dan van je stiefkind. En dat is volkomen gezond. Als jouw kinderen zo waren en je stiefkind was "rebelser" dan had je dat waarschijnlijk een onopgevoed projectiel gevonden ipv een irritante braverik. Overigens zal het karakter van stiefkind nog wel ontwikkelen, maar je gevoel zal niet snel veranderen. Is een kwestie van accepteren en er het beste van proberen te maken. Ik snap je gevoel in ieder geval wel en het mag er ook gewoon zijn. Alleen niet teveel in de buurt van je stiefkind en partner want dat gaat de familiedynamiek verstoren.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven