Kinderen
alle pijlers
Super lastige peuter
dinsdag 14 februari 2023 om 23:01
Hallo allemaal,
Even mijn verhaal: 7 weken geleden is ons kindje geboren, dat gaat heel erg goed. Makkelijk baby'tje. Daarnaast hebben we een kindje van bijna 2 jaar (heeft zo nu en dan een korte tantrum en roept vooral vaak 'nee!' en 'zelf doen!' - niks speciaals, gaat verder heel goed) en nog een kindje van 3,5 jaar.
Ik heb moeite met het gedrag van onze 3,5j jarige. Eigenlijk vind ik dat al ongeveer 2 jaar lang met ups en downs maar nu zitten we weer in een dieptepunt. Onze peuter vraagt extreem veel aandacht, maar dan bedoel ik echt bijna elke minuut van de dag, en kan zichzelf niet vermaken. Ik hoor de hele dag 'mama, mama, mama' en als ik er geen zin meer in heb gaat ze haar jongere zus lastigvallen: ineens wil ze spelen waar zij mee speelt en/of vertoont pestgedrag.
Ik waarschuw haar vaak, meestal met consequensies, maar ik word er echt gek van. De hele dag ben ik met haar bezig, want ze vraagt echt de hele dag aandacht. Ook als ik boos word. Negeren werkt ook niet, want dan doet ze dingen die niet mogen of maakt heel veel troep (speelgoedmand leeghalen en door de kamer gooien, puzzels omkeren, etc). Ik word dan boos op haar maar ze lijkt me soms niet eens te horen als ik haar aanspreek, of dan zie ik haar glimlachen (en blij is ze dan niet). Maar ze luistert echt helemaal niet en alles lijkt een strijd.
Ik voel me zo slecht zodra ik denk dat ik haar heel vaak heel vervelend vind en ik bijna liefdeloos over haar denk als zo'n fase weer zo lang duurt. Toen ze nog een dreumes was ben ik wel eens naar de dokter gegaan om haar na te laten kijken voor als ze iets lichamelijks zou hebben (oorpijn bijv) waardoor ze zich zo gedraagd. Maar niets is gevonden.
Ik weet dat onze peuter ook moet wennen aan de nieuwe gezinssamenstelling, want soortgelijk gedrag had ze ook toen de 2e werd geboren (veel jengelen, tantrums en tegenwerken maar wel echt veel meer dan onze huidige dreumes doet). Hopelijk is het dus weer een fase en word het beter zodra ze naar school gaat. Maar pfff, ik weet het soms niet meer. Ik word de laatste dagen zó boos omdat mijn geduld zó op is (en erg vermoeid door slechte nachten) dat dat ook niet goed is. En daar heb ik weer verdriet over. Ik weet het even niet meer. Tegelijk zou ik wat meer aandacht willen geven aan de baby maar de realiteit is dat ik voornamelijk met de oudste bezig ben.
Wat moet ik met mijn peuter? Ze zit niet goed in d'r vel maar ik weet niet hoe ik het kan veranderen... Herkenbaar? Advies? Inzichten?
Bedankt.
Even mijn verhaal: 7 weken geleden is ons kindje geboren, dat gaat heel erg goed. Makkelijk baby'tje. Daarnaast hebben we een kindje van bijna 2 jaar (heeft zo nu en dan een korte tantrum en roept vooral vaak 'nee!' en 'zelf doen!' - niks speciaals, gaat verder heel goed) en nog een kindje van 3,5 jaar.
Ik heb moeite met het gedrag van onze 3,5j jarige. Eigenlijk vind ik dat al ongeveer 2 jaar lang met ups en downs maar nu zitten we weer in een dieptepunt. Onze peuter vraagt extreem veel aandacht, maar dan bedoel ik echt bijna elke minuut van de dag, en kan zichzelf niet vermaken. Ik hoor de hele dag 'mama, mama, mama' en als ik er geen zin meer in heb gaat ze haar jongere zus lastigvallen: ineens wil ze spelen waar zij mee speelt en/of vertoont pestgedrag.
Ik waarschuw haar vaak, meestal met consequensies, maar ik word er echt gek van. De hele dag ben ik met haar bezig, want ze vraagt echt de hele dag aandacht. Ook als ik boos word. Negeren werkt ook niet, want dan doet ze dingen die niet mogen of maakt heel veel troep (speelgoedmand leeghalen en door de kamer gooien, puzzels omkeren, etc). Ik word dan boos op haar maar ze lijkt me soms niet eens te horen als ik haar aanspreek, of dan zie ik haar glimlachen (en blij is ze dan niet). Maar ze luistert echt helemaal niet en alles lijkt een strijd.
Ik voel me zo slecht zodra ik denk dat ik haar heel vaak heel vervelend vind en ik bijna liefdeloos over haar denk als zo'n fase weer zo lang duurt. Toen ze nog een dreumes was ben ik wel eens naar de dokter gegaan om haar na te laten kijken voor als ze iets lichamelijks zou hebben (oorpijn bijv) waardoor ze zich zo gedraagd. Maar niets is gevonden.
Ik weet dat onze peuter ook moet wennen aan de nieuwe gezinssamenstelling, want soortgelijk gedrag had ze ook toen de 2e werd geboren (veel jengelen, tantrums en tegenwerken maar wel echt veel meer dan onze huidige dreumes doet). Hopelijk is het dus weer een fase en word het beter zodra ze naar school gaat. Maar pfff, ik weet het soms niet meer. Ik word de laatste dagen zó boos omdat mijn geduld zó op is (en erg vermoeid door slechte nachten) dat dat ook niet goed is. En daar heb ik weer verdriet over. Ik weet het even niet meer. Tegelijk zou ik wat meer aandacht willen geven aan de baby maar de realiteit is dat ik voornamelijk met de oudste bezig ben.
Wat moet ik met mijn peuter? Ze zit niet goed in d'r vel maar ik weet niet hoe ik het kan veranderen... Herkenbaar? Advies? Inzichten?
Bedankt.
Hakuna Matata
dinsdag 14 februari 2023 om 23:10
Sjonge, wat heftig zo'n fase! Ik heb even geen tips maar ik denk dat je dochter zich zo gedraagt omdat ze op de eerste plek wil komen bij jou. Dat schijnt evolutionair zo geregeld te zijn uit overlevingsdrang. Misschien kun je tips halen uit dit topic.
Veel sterkte!
kinderen/het-is-even-teveel-met-dreumes ... #p34519146
Veel sterkte!
kinderen/het-is-even-teveel-met-dreumes ... #p34519146
Groetjes!
dinsdag 14 februari 2023 om 23:12
dinsdag 14 februari 2023 om 23:13
Hoe is haar ontwikkeling verder, is het vergelijkbaar met kindjes van haar leeftijd? Praat ze goed, begrijpt ze wat je zegt, dring je tot haar door? Heb je wel eens aan opvoedondersteuning gedacht?
Ik kan me voorstellen dat je hier een beetje gillend gek van wordt, zeker omdat dit gedrag met ups en downs eigenlijk al 2 jaar duurt. Ook ik neig naar kinderopvang of peuterspeelzaal want oudste klinkt nou niet écht sfeerverhogend. Je komt zo niet aan de rest van je gezin toe, laat staan je relatie!
Hoe gedraagt ze zich trouwens in papa's buurt?
Ik kan me voorstellen dat je hier een beetje gillend gek van wordt, zeker omdat dit gedrag met ups en downs eigenlijk al 2 jaar duurt. Ook ik neig naar kinderopvang of peuterspeelzaal want oudste klinkt nou niet écht sfeerverhogend. Je komt zo niet aan de rest van je gezin toe, laat staan je relatie!
Hoe gedraagt ze zich trouwens in papa's buurt?
...
dinsdag 14 februari 2023 om 23:15
Heeft je partner nog gedeeltelijk verlof? Ik had één kind dat zoveel druk op mijn aandacht legde dat ik er ook tureluurs van werd. De oplossing die het beste werkte bij ons was meer echt één op één tijd. Zo kreeg mijn kind wat het nodig had en omdat mijn tijd echt alleen voor hem was kon ik ook mijn eigen ergernis en korte lontje loslaten. Grappig genoeg was er helemaal niet zoveel tijd nodig als het "doembeeld" in mijn hoofd. Maar ja, dat ontdekte ik dus pas toen ik het deed.
Jullie kinderen zitten vrij kort op elkaar in leeftijd. Ik denk dat ik zelf ook in de contramine zou gaan als ik eerst mijn aandacht zie halveren en dan al heel snel die overgebleven helft ook weer doormidden zie gaan
En verder: zo nu en dan een minder vriendelijke en geduldige opmerking hoort er bij in het leven hoor. Zo leer je dat je gejengel je niet op gaat leveren waar je op hoopt.
Sterkte!
Jullie kinderen zitten vrij kort op elkaar in leeftijd. Ik denk dat ik zelf ook in de contramine zou gaan als ik eerst mijn aandacht zie halveren en dan al heel snel die overgebleven helft ook weer doormidden zie gaan
En verder: zo nu en dan een minder vriendelijke en geduldige opmerking hoort er bij in het leven hoor. Zo leer je dat je gejengel je niet op gaat leveren waar je op hoopt.
Sterkte!
dinsdag 14 februari 2023 om 23:22
Doe je ook wel eens iets leuks met je kind? Je schrijft alleen maar over hoe boos je op haar wordt en over corrigeren en consequenties. Als je echt nooit zelf het initiatief neemt voor positiever contact snap ik wel dat er geen land met haar te bezeilen is. Vergeleken met je baby is ze misschien heel groot, maar met haar 3,5 jaar is ze echt nog maar klein. Leg je de lat niet te hoog in wat je van haar verwacht - dat zij zich leuk en gezellig gaat gedragen terwijl haar moeder de hele dag alleen maar boos is?
agene wijzigde dit bericht op 14-02-2023 23:35
1.17% gewijzigd
dinsdag 14 februari 2023 om 23:25
Ach kom. Ik heb er ook 3 gekregen in 4 jaar tijd, dat is echt geen rampscenario.
En volgens mij wordt oudste Heel Erg gezien! Daar zorgt ze wel voor!
Een beetje compassie naar de moeder zou een ieder sieren hoor. Boos worden we allemaal wel eens.
...
dinsdag 14 februari 2023 om 23:26
Ik krijg ook medelijden met de oudste 
waarom dan ook 3 zo snel qua leeftijd op elkaar? Ik ken meer mensen die precies dezelfde situatie hadden, 3 kinderen onder de 3 en altijd bonje.. kan ook goed gaan, maar ik ken er meer waarbij het niet werkt. Ze willen allemaal hun eigen aandacht, en dat gaat heel lastig omdat je met 3 kleintjes zit
waarom dan ook 3 zo snel qua leeftijd op elkaar? Ik ken meer mensen die precies dezelfde situatie hadden, 3 kinderen onder de 3 en altijd bonje.. kan ook goed gaan, maar ik ken er meer waarbij het niet werkt. Ze willen allemaal hun eigen aandacht, en dat gaat heel lastig omdat je met 3 kleintjes zit
Voor iedereen een groene tuin
dinsdag 14 februari 2023 om 23:53
Ben jij dr bij?
Of lees je vooral een moeder die er doorheen zit en even niet bij machte is op dit moment het positieve op te schrijven?
Of het kort op elkaar is of niet, die kinders zijn er en het laat zich wat lastig terugduwen. Van een beetje empathie sterft geen mens.
...
woensdag 15 februari 2023 om 00:10
Eens.Rooss4.0 schreef: ↑14-02-2023 23:53Ben jij dr bij?
Of lees je vooral een moeder die er doorheen zit en even niet bij machte is op dit moment het positieve op te schrijven?
Of het kort op elkaar is of niet, die kinders zijn er en het laat zich wat lastig terugduwen. Van een beetje empathie sterft geen mens.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 15 februari 2023 om 00:16
Het is al langer dan ‘even’ aan de gang, moeder heeft al zo’n jaar of 2 moeite met de oudste:
‘Ik heb moeite met het gedrag van onze 3,5j jarige. Eigenlijk vind ik dat al ongeveer 2 jaar lang met ups en downs maar nu zitten we weer in een dieptepunt. ’
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 15 februari 2023 om 00:23
Dit, helemaal eens.
Ik herken het wel, wij hadden ook zo'n bij vlagen onhandelbare peuter (gelukkig niet twee jaar lang, moet ik zeggen). Wij ontdekten dat zijn gedrag de spuigaten uitliep als bij ons de stress opliep (coronatijd, lockdowns, man zorgen om eigen bedrijf, opvang dicht -- die opstapeling).
En het kost je al je moeite, dat weet ik, en je loopt al op je tandvlees, dat snap ik, maar toch moet jij de positieve, opwaartse spiraal inzetten.
Kind prijzen voor wat goed gaat (ook al is het onbenullig), knuffelen of iets anders fijns doen, vrolijke sfeer in huis. En in jouw geval, met twee kleintjes er nog bij, zou ik ook benoemen en naleven dat oudste ook 1 op 1-tijd krijgt met jou, en niet altijd degene is die moet wachten of delen (soms wel, natuurlijk, maar niet altijd).
Ze is nog klein, ze reageert primair, en ze reageert op jou.
woensdag 15 februari 2023 om 00:49
Ze heeft 15 maanden jouw volledige aandacht gehad vanwege borstvoeding.
Daarna heeft kind 2 jouw volledige aandacht gehad vanwege borstvoeding en nu gaat al die aandacht naar kind 3.
En dan nog vind je het raar dat kind 1 i opstand komt en jaloers reageert?
Buiten dat, ooit van peuter pubertijd gehoord?
Daarna heeft kind 2 jouw volledige aandacht gehad vanwege borstvoeding en nu gaat al die aandacht naar kind 3.
En dan nog vind je het raar dat kind 1 i opstand komt en jaloers reageert?
Buiten dat, ooit van peuter pubertijd gehoord?
woensdag 15 februari 2023 om 05:52
woensdag 15 februari 2023 om 06:08
Rooss4.0 schreef: ↑14-02-2023 23:53Ben jij dr bij?
Of lees je vooral een moeder die er doorheen zit en even niet bij machte is op dit moment het positieve op te schrijven?
Of het kort op elkaar is of niet, die kinders zijn er en het laat zich wat lastig terugduwen. Van een beetje empathie sterft geen mens.
Mooie, liefdevolle reactie Roos!
In jouw geval TO, zou ik kijken of er op de peuterspeelzaal een plekje voor haar is. Zo wordt ze ook al wat voorbereid op de basisschool. Mijn oudste vond dat geweldig: "Ik ga al naar school, maar mijn broertjes zijn daar nog te klein voor!"
Als je haar er een beetje "warm" voor kunt krijgen kan dat een mooie manier zijn om zelf even wat rust te krijgen en je dochtertje heel nieuwe dingen te laten beleven. Reageer enthousiast als ze met verhalen komt, laat zien dat je trots bent op je "grote meid".
Of dat zal helpen weet ik natuurlijk niet. Bij mijn kinderen ging het heel erg goed: mijn oudste was heel trots en zat vol met verhalen.
Je dochter is dan ook uit de sfeer van mama en de kleine zusjes.
Ik wil je heel veel sterkte wensen. Toen mijn kinderen zo klein waren was ik een typische ploetermoeder. Rust krijgen is zo lastig met die kleintjes.
woensdag 15 februari 2023 om 06:19
Waar lees jij iets over borstvoeding? Of ben ik zo scheel?granny71 schreef: ↑15-02-2023 00:49Ze heeft 15 maanden jouw volledige aandacht gehad vanwege borstvoeding.
Daarna heeft kind 2 jouw volledige aandacht gehad vanwege borstvoeding en nu gaat al die aandacht naar kind 3.
En dan nog vind je het raar dat kind 1 i opstand komt en jaloers reageert?
Buiten dat, ooit van peuter pubertijd gehoord?
Don't waste your time or time will waste you.
woensdag 15 februari 2023 om 06:31
Drieenhalf vind ik ook wel een lastiger leeftijd. Hier waren ze dan echt toe aan meer actie dan ik thuis te bieden had. Zaten het liefst elke dag in het speeltuintje, op de fiets buiten de tuin etc. Soms heel lastig omdat ik dan mee moest. Zeker toen de jongste werd geboren en ik even heel veel thuis moest zijn.
Uiteindelijk bood school die actie dagelijks en werd het thuis allemaal weer wat rustiger.
Met name onze jongste was echt toe aan school. Hij vond het maar wat gek dat broer en zus wel mochten een bij nog steeds niet.....
Uiteindelijk bood school die actie dagelijks en werd het thuis allemaal weer wat rustiger.
Met name onze jongste was echt toe aan school. Hij vond het maar wat gek dat broer en zus wel mochten een bij nog steeds niet.....
woensdag 15 februari 2023 om 06:49
Hier hielp eigen taak geven en dan samen doen, 1 op 1 tijd en positief gedrag belonen en negatief negeren.
En s avonds alle positieve dingen benoemen. En je ook focussen op die dingen, ik schreef ze zelfs op omdat je soms in de drukte eroverheen kijkt.
Dan zei ik dat als hij naar bed ging, hele lijst (dat zat ik natuurlijk niet op te dreunen van een papiertje
).
Ook als iets 'geprobeerd' word benoemen of gedrag positief duiden.
Hier was het vaak 'grappenmaker' (terwijl ik heeeeeeel andere woorden in mijn hoofd had) of meeleven ipv boos worden 'lastig als je even moet wachten he' ofzo.
De zwaarte eraf halen.
Ze zijn nog zo klein.
Verder was mijn kind dol op dagschema's. Eerst dit dan dat. Een hele dag van het een naar het ander vond hij niks.
En dan altijd iets erop speciaal voor hem op dat schema.
11 uur appel met kaneel, op zijn verzoek.
Laatst vertelde hij dat hij het zo leuk vond dat ik jaren terug (uit een soort wanhoop) een hele grote opblaasmatras had neergelegd en alleen s avonds met hem wel 5 brandweerman Sam filmpjes had gekeken, met een bordje komkommer.
Zo simpel kan het soms zijn.
En s avonds alle positieve dingen benoemen. En je ook focussen op die dingen, ik schreef ze zelfs op omdat je soms in de drukte eroverheen kijkt.
Dan zei ik dat als hij naar bed ging, hele lijst (dat zat ik natuurlijk niet op te dreunen van een papiertje
). Ook als iets 'geprobeerd' word benoemen of gedrag positief duiden.
Hier was het vaak 'grappenmaker' (terwijl ik heeeeeeel andere woorden in mijn hoofd had) of meeleven ipv boos worden 'lastig als je even moet wachten he' ofzo.
De zwaarte eraf halen.
Ze zijn nog zo klein.
Verder was mijn kind dol op dagschema's. Eerst dit dan dat. Een hele dag van het een naar het ander vond hij niks.
En dan altijd iets erop speciaal voor hem op dat schema.
11 uur appel met kaneel, op zijn verzoek.
Laatst vertelde hij dat hij het zo leuk vond dat ik jaren terug (uit een soort wanhoop) een hele grote opblaasmatras had neergelegd en alleen s avonds met hem wel 5 brandweerman Sam filmpjes had gekeken, met een bordje komkommer.
Zo simpel kan het soms zijn.
woensdag 15 februari 2023 om 06:51
woensdag 15 februari 2023 om 06:53
Even een korte reactie tussendoor:
Peuter gaat twee ochtenden per week naar peuterspeelzaal. Afgelopen week was ze er niet want we waren er een midweek tussenuit. We hebben het heel leuk gehad trouwens.
Vader heeft sinds een maand een nieuwe baan met een volledig nieuwe functie. Hij heeft veel reistijd (4uur, maar gaat zo'n 2x per week) omdat we van plan zijn om in die stad te gaan wonen. Ik zal daar over een paar maanden ook gaan werken (hybride). Dan werken we beiden 4 dagen.
Wanneer we allemaal samen zijn dan gedraagt peuter zich ook vaak zo, maar dan is er altijd wel iemand, ik of de vader, die op dat moment het meeste geduld heeft of het beste gehumeurt is en de situatie recht kan houden. Dan valt het vaak wel mee. De laatste dagen ben ik heel veel alleen met de kinderen en ik kom aan niets meer toe. Even rustig eten, naar het toilet of slapen zit er niet in en ik ben nu zo moe. Dan is een veeleisende peuter mij soms echt te veel.
Gister fietsten we wat rond en gingen naar een speeltuin, we fietsten toen ook langs haar peuterspeelzaal en toen vroeg ze of ze op dat moment naar het kinderdagverblijf mocht en wanneer ze weer mag gaan (kinderen waren op het kdv toen ik nog studeerde - ik ben afgelopen zomer afgestudeerd - dus we noemen het nog kdv want het is dezelfde locatie). Ze mist met andere kinderen spelen en ik denk dat ze zich thuis ook verveeld.
Peuter gaat twee ochtenden per week naar peuterspeelzaal. Afgelopen week was ze er niet want we waren er een midweek tussenuit. We hebben het heel leuk gehad trouwens.
Vader heeft sinds een maand een nieuwe baan met een volledig nieuwe functie. Hij heeft veel reistijd (4uur, maar gaat zo'n 2x per week) omdat we van plan zijn om in die stad te gaan wonen. Ik zal daar over een paar maanden ook gaan werken (hybride). Dan werken we beiden 4 dagen.
Wanneer we allemaal samen zijn dan gedraagt peuter zich ook vaak zo, maar dan is er altijd wel iemand, ik of de vader, die op dat moment het meeste geduld heeft of het beste gehumeurt is en de situatie recht kan houden. Dan valt het vaak wel mee. De laatste dagen ben ik heel veel alleen met de kinderen en ik kom aan niets meer toe. Even rustig eten, naar het toilet of slapen zit er niet in en ik ben nu zo moe. Dan is een veeleisende peuter mij soms echt te veel.
Gister fietsten we wat rond en gingen naar een speeltuin, we fietsten toen ook langs haar peuterspeelzaal en toen vroeg ze of ze op dat moment naar het kinderdagverblijf mocht en wanneer ze weer mag gaan (kinderen waren op het kdv toen ik nog studeerde - ik ben afgelopen zomer afgestudeerd - dus we noemen het nog kdv want het is dezelfde locatie). Ze mist met andere kinderen spelen en ik denk dat ze zich thuis ook verveeld.
Hakuna Matata
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
