Super lastige peuter

14-02-2023 23:01 67 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Even mijn verhaal: 7 weken geleden is ons kindje geboren, dat gaat heel erg goed. Makkelijk baby'tje. Daarnaast hebben we een kindje van bijna 2 jaar (heeft zo nu en dan een korte tantrum en roept vooral vaak 'nee!' en 'zelf doen!' - niks speciaals, gaat verder heel goed) en nog een kindje van 3,5 jaar.

Ik heb moeite met het gedrag van onze 3,5j jarige. Eigenlijk vind ik dat al ongeveer 2 jaar lang met ups en downs maar nu zitten we weer in een dieptepunt. Onze peuter vraagt extreem veel aandacht, maar dan bedoel ik echt bijna elke minuut van de dag, en kan zichzelf niet vermaken. Ik hoor de hele dag 'mama, mama, mama' en als ik er geen zin meer in heb gaat ze haar jongere zus lastigvallen: ineens wil ze spelen waar zij mee speelt en/of vertoont pestgedrag.

Ik waarschuw haar vaak, meestal met consequensies, maar ik word er echt gek van. De hele dag ben ik met haar bezig, want ze vraagt echt de hele dag aandacht. Ook als ik boos word. Negeren werkt ook niet, want dan doet ze dingen die niet mogen of maakt heel veel troep (speelgoedmand leeghalen en door de kamer gooien, puzzels omkeren, etc). Ik word dan boos op haar maar ze lijkt me soms niet eens te horen als ik haar aanspreek, of dan zie ik haar glimlachen (en blij is ze dan niet). Maar ze luistert echt helemaal niet en alles lijkt een strijd.

Ik voel me zo slecht zodra ik denk dat ik haar heel vaak heel vervelend vind en ik bijna liefdeloos over haar denk als zo'n fase weer zo lang duurt. Toen ze nog een dreumes was ben ik wel eens naar de dokter gegaan om haar na te laten kijken voor als ze iets lichamelijks zou hebben (oorpijn bijv) waardoor ze zich zo gedraagd. Maar niets is gevonden.

Ik weet dat onze peuter ook moet wennen aan de nieuwe gezinssamenstelling, want soortgelijk gedrag had ze ook toen de 2e werd geboren (veel jengelen, tantrums en tegenwerken maar wel echt veel meer dan onze huidige dreumes doet). Hopelijk is het dus weer een fase en word het beter zodra ze naar school gaat. Maar pfff, ik weet het soms niet meer. Ik word de laatste dagen zó boos omdat mijn geduld zó op is (en erg vermoeid door slechte nachten) dat dat ook niet goed is. En daar heb ik weer verdriet over. Ik weet het even niet meer. Tegelijk zou ik wat meer aandacht willen geven aan de baby maar de realiteit is dat ik voornamelijk met de oudste bezig ben.

Wat moet ik met mijn peuter? Ze zit niet goed in d'r vel maar ik weet niet hoe ik het kan veranderen... Herkenbaar? Advies? Inzichten?

Bedankt.
Hakuna Matata
Alle reacties Link kopieren Quote
Haar ontwikkeling is trouwens erg goed verder. Slim meisje en vaak ook erg lief, vooral tegen de baby maar vaak ook naar haar andere zus. Het een sluit het ander niet uit he.

Oh en dat van die borstvoeding klopt hoor, dat schreef ik eens in een ander topic.
Hakuna Matata
oneenietweer schreef:
15-02-2023 06:51
Wat een kutopmerking. Waarom überhaupt iets zeggen als je niks aardigs kunt bedenken?
Er MOET elk topic als iemand er doorheen zit zo'n opmerking gemaakt worden.
Volgens mij is er een appgroep waarin er diensten worden verdeeld ofzo, of een geheime bingo-groep.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo'n kind heeft wat input nodig en wat haar dan het meest urgent overkomt is aandacht van mama. Dan pas is ze rustig genoeg om andere dingen te ontdekken. Je vecht alleen maar voor iets als dat cruciaal voor jou is.

Kan je je streamingsdiensten niet uitpluizen of er ook iets zinnigs op staat bijvoorbeeld over ontwikkelingspsychologie van peuter naar kleuter? Ik heb even voor je gezocht maar je ziet alleen maar supermoderne hypes die eigenlijk uitzonderingen zijn. Een gewone doc moet er echt wel ergens onder verstopt zitten. En anders lees je een boek hierover.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier is het zo dat hoe gefrustreerder ik raak (moe, pms, etc) hoe vervelender onze kleuter wordt. Het is net of hij mijn bui overneemt. (volgens mijn man hebben we dus allebei pms)

Jij bent nu natuurlijk overmoe, hormonaal en overvraagt (want baby en dat hoort erbij) en het zou best kunnen dat jij en peuter nu in een soort van vicieuze cirkel terecht zijn gekomen.

Kan man/opa/oma/vriendin etc niet even een paar keer een middag langskomen, zodat jij even kunt opladen en peuter iets met hen kan doen om zo uit die cirkel te komen?
Verder klinkt dit op mij eigenlijk als: moet je doorheen, is niet leuk, maar gaat ook weer goed komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn peuter heeft ook van die fases dat ze nog even extra dwars is (en ze is al best een pittige) en vaak is dat toch wel op momenten dat er wat speelt of veel verandert. Wat hier écht enorm helpt is om dan wat extra 1 op 1 tijd in te plannen. Dan is zaterdag "Mama&peuter dag" en gaan we met zijn tweeën op pad en dan doen we wel iets speciaals (samen jumpen, naar het theater, museum, bioscoop, tropisch zwemparadijs, met de trein ergens heen) en gaan we ergens lunchen. Dat werkt dan 2 kanten op, want peuter krijgt een hele dag alle aandacht en ik krijg een hele dag mijn peuter van haar beste kant te zien, want zo 1 op 1 is ze superlief en dan heb ik er eigenlijk ook geen kind aan.

Wij doen dit inmiddels lowkey zo'n beetje standaard op zaterdag, na de hobby's brengen we 2 van de 3 kinderen naar opa en oma en met de 3e gaat papa of mama dan op pad. En als we dan eens een keer een heel leuk uitje hebben gevonden voor 1 van de 3, of er heeft er eentje behoefte aan dan geven we het dus een naam.
KamilleT schreef:
14-02-2023 23:20
Arm kind. Ze krijgt het ook wel voor haar kiezen. Nog geen 4 en dan al twee jongere brussen. Ik denk dat ze zich gewoon heel erg niet gezien voelt.
Dit exact was mijn gedachte.
Andersom schreef:
15-02-2023 06:31
Drieenhalf vind ik ook wel een lastiger leeftijd. Hier waren ze dan echt toe aan meer actie dan ik thuis te bieden had. Zaten het liefst elke dag in het speeltuintje, op de fiets buiten de tuin etc. Soms heel lastig omdat ik dan mee moest. Zeker toen de jongste werd geboren en ik even heel veel thuis moest zijn.

Uiteindelijk bood school die actie dagelijks en werd het thuis allemaal weer wat rustiger.

Met name onze jongste was echt toe aan school. Hij vond het maar wat gek dat broer en zus wel mochten een bij nog steeds niet.....
Dit, de energie van de meeste 3-jarigen is oneindig en ze hebben meer nodig dan je thuis, zeker met een baby, kunt bieden. Mijn geluk was dat we in het buitenland woonden en mijn kinderen vanaf 3 jaar alle dagen naar de voorschool gingen, waar ze de hele dag in de grote tuin speelden met andere kinderen.

Probeer vooral regelmatig wat leuks met de oudste twee apart te doen, bijvoorbeeld als de baby slaapt. En bedenk: de periode tussen 3-4 jaar is voor de meeste ouders heel pittig. En sommige kinderen zijn gewoon pittig en kosten 3 x zoveel energie als hun broertje/zusje(s). Daar kun jij niets aan doen, daar kan kind niets aan doen: dat is vaak karakter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Onze oudste is ook niet makkelijk en soms zitten we daardoor in een negatieve spiraal. Aandacht 1-op-1 geven en even op alle samen speel-vragen ja zeggen helpt hier meestal. Het is toch aandacht vragen, dan maar negatief.

Maar eerlijk is eerlijk, 3 kinderen thuis zonder kdv of school zou ik als moeder ook gewoon heftig vinden. Ik zou de hele dag in het bos lopen met loopfietsen en een draagdoek denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kind van die leeftijd gaat sinds een aantal maanden naar de peuteropvang, en het troost je misschien dat de jouwe de enige niet is.

Wat mijn kind tot nu toe heeft geleerd:
Heel heel heel hard gillen
Trappen
Slaan
Spugen
Kopstoot geven.

Ja zei de leidster, nogal wat kinderen met wat emotie-regulatie problemen.

Ik denk dus dat het echt bij de peuterpuberteit hoort.

Ik lees best goede tips. Wat ook kan helpen is soms de baby ook even laten wachten.
Ben je bijna klaar met puzzelen samen bijv, en gaat baby huilen even roepen mama komt zo, ik maak even deze puzzel af met ...

En verder, het is een fase, het is een fase, het is een fase.

Ook al duurt t lang, het is een fase.

Over een paar jaar mis je dat ze zo klein waren en wilde je dat je er meer van genoten had. Dat chronische slaapgebrek vergeet je of in elk geval hoeveel impact dat had op je gemoedstoestand.

Kijk eens echt naar de positieve dingen en benoem die ook. Je kunt savonds bij t naar bed brengen nog even de positieve dingen benoemen samen, wat vond ik het fijn dat jij de deur zo goed voor me openhield! Het hoeven maar kleine dingen te zijn. Negatieve dingen dan niet benoemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik sluit me aan bij wat er al gezegd is. En vrouw vergeet niet dit is ook gewoon een mega zware periode voor je, met een newborn en dan ook nog 2 mini’s daarbij.
Wat voor mij heel erg helpt als dochter me knettergek maakt is het mantra:
My kid is not giving me a hard time, she’s having a hard time
3.5 is ook pittig, ze kunnen en willen vanalles maar zijn nog zo klein. Als ze met 4 naar school gaat zal ze zo gevloerd zijn dat het beter gaat :)

Ook pick your battles: hoe erg is het als ze een speelgoed mand omkiept? savonds een rondje door het huis en het is weer aan kant. Of samen een rondje opruimen twee keer per dag. Meteen weer wat aandacht voor haar.
Alle reacties Link kopieren Quote
het in compleet normale reactie van je jongste. Die vraagt aandacht die de baby ook krijgt.. Kind is nog net te jong om te snappen dat ze moet wachten, dat ze aandacht moet delen.

Maak je dag duidelijk en laat ook eens de baby wachten (en benoem dat dan ook).. Truusje moet nu even wachten , mama gaat eerst even jouw drinken pakken.. zo leert kind dat baby niet belangrijk is dan hij/zij.

En negeer negatief gedrag en beloon positief.. Zo.. jij hebt goed gewacht zeg of wat help jij al goed of wat speel jij lief met je grote zus.. Pak ook 1 op 1 aandacht met de andere kinderen als bijv. je man thuis is, laat hem zich even met de baby bezig houden en hou je je bezig met de 2 anderen.

Kortom.. het gaat vanzelf over .. het is heftig.

Mijn jongste 2 schelen 18 maanden en middelste was een enorm klittenband kind.. alleen maar mama.. toen kwam no. 3.. nou dat was best heftig in begin. No. 2 was nog net te jong om het te begrijpen. Dus veel schipperen, veel incasseren. Ik legde alles uit en zorgde ook voor 1 op 1 aandacht met oudste en middelste en dan moest baby echt even wachten. Je groeit er vanzelf in. Kost even tijd.

Ik zou het niet groter maken dan dat het is.. O en een absolute no-go was pesten van het andere kind.. dus er werd niet geslagen of naar gedaan, dan kreeg middelste even een time out op rustig plekje.. en dan duidelijk maken dat dat niet mag
Alle reacties Link kopieren Quote
Zalmsnippers schreef:
15-02-2023 08:03
3.5 is ook pittig, ze kunnen en willen vanalles maar zijn nog zo klein. Als ze met 4 naar school gaat zal ze zo gevloerd zijn dat het beter gaat :)

Ook pick your battles: hoe erg is het als ze een speelgoed mand omkiept? savonds een rondje door het huis en het is weer aan kant. Of samen een rondje opruimen twee keer per dag. Meteen weer wat aandacht voor haar.

precies.. who cares dat het niet spik en span is
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
14-02-2023 23:20
Arm kind. Ze krijgt het ook wel voor haar kiezen. Nog geen 4 en dan al twee jongere brussen. Ik denk dat ze zich gewoon heel erg niet gezien voelt.
precies.. en dan gil je dus heel hard.. en dat uit zich in dit gedrag.. Even tijd maken voor kind, baby duidelijk even weg leggen (of bij vader leggen) en dan met haar even 1 in op 1 wat doen. Ook al is het maar boekje lezen.


Kortom.. maak duidelijk tijd voor ieder kind zodat ieder kind zich gezien voelt. Die baby krijgt toch wel de volle aandacht. En met 3 is het altijd even schipperen. Ik propte vader baby in zijn handen zodra hij thuis kwam. Dan kon ik even met de andere 2 iets doen
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou je dit boek willen adviseren, sowieso een must read voor iedereen met meer dan een kind:

https://www.bol.com/nl/nl/p/maakt-me-ni ... AEQAvD_BwE

De schrijfster schrijft luchtig en het leest makkelijk weg. Zij schreef ook: het Temperamentvolle kind, vast ook helpend voor je.
oneenietweer schreef:
15-02-2023 06:51
Wat een kutopmerking. Waarom überhaupt iets zeggen als je niks aardigs kunt bedenken?
Wat is daar kut aan

Oo en er is geen app groep of iets dergelijks
Alle reacties Link kopieren Quote
Calla schreef:
15-02-2023 08:50
Wat is daar kut aan

Oo en er is geen app groep of iets dergelijks
Tegen iemand die het zwaar heeft in een situatie die onomkeerbaar is zeggen ‘had je maar geen derde kind moeten krijgen’… Wat is daar precies níet kut aan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hai TO, als ik je zo lees dat zal verveling een grote rol spelen. Ze heeft thuis geen leeftijdsgenootjes met wie ze op haar niveau kan spelen, dus zoekt ze aandacht bij jou. Vaak is dit ook een lastige periode, dan ze bijna naar school kunnen en eigenlijk ook die uitdaging al nodig hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
oneenietweer schreef:
15-02-2023 09:00
Tegen iemand die het zwaar heeft in een situatie die onomkeerbaar is zeggen ‘had je maar geen derde kind moeten krijgen’… Wat is daar precies níet kut aan?
Waar hoor, maar deze opmerking uit ‘het andere kamp’ vond ik nog een heel stuk kutter:
Ook ik neig naar kinderopvang of peuterspeelzaal want oudste klinkt nou niet écht sfeerverhogend. Je komt zo niet aan de rest van je gezin toe, laat staan je relatie
Over een kind van drie (!) dat er echt nul zeggenschap over gehad heeft dat haar ouders een situatie gecreeerd hebben die ze eigenlijk niet aankunnen. Arm kind.
Kiwimeisje schreef:
15-02-2023 07:31
Onze oudste is ook niet makkelijk en soms zitten we daardoor in een negatieve spiraal. Aandacht 1-op-1 geven en even op alle samen speel-vragen ja zeggen helpt hier meestal. Het is toch aandacht vragen, dan maar negatief.

Maar eerlijk is eerlijk, 3 kinderen thuis zonder kdv of school zou ik als moeder ook gewoon heftig vinden. Ik zou de hele dag in het bos lopen met loopfietsen en een draagdoek denk ik.
Ja dit herken ik ook en ik heb niet eens zoveel kinderen!
Maar naar buiten en afmatten die hap. Hele tours deden we, van speeltuin naar kinderboerderij etc.
We hadden ook een dierentuin abonnement.
Dit klinkt behoorlijk intensief. Logisch & menselijk dat je vanwege het slaapgebrek geen energie meer hebt om geduldig te blijven. Ik heb niet terug gelezen in de reacties, maar ik hoop dat jullie netwerk hebben die regelmatig een dagje of middagje wat leuks met jullie oudste dochter kunnen en willen doen. Ook zou ik ervoor kiezen om dit zelf te doen (afwisselen met je partner). Bewust veel één op één tijd nemen en echt even de deur uit met haar. Daarnaast zou ik wel consequent omgaan met ongewenst gedrag. Nee is nee. En natuurlijk uitleggen welk gedrag wel gewenst is. Heel veel sterkte & succes. Bevallen is niet niks. Laat staan voor drie kindjes onder de 4 jaar zorgen. Hopelijk vinden jullie allemaal gauw jullie draai. :heart:
Kiwimeisje schreef:
15-02-2023 07:31
Maar eerlijk is eerlijk, 3 kinderen thuis zonder kdv of school zou ik als moeder ook gewoon heftig vinden. Ik zou de hele dag in het bos lopen met loopfietsen en een draagdoek denk ik.
Precies dit. Ik zou ook alles inpakken en zodra het weer het ook maar enigszins toestaat, naar buiten hollen. Frisse lucht en beweging doet vaak wonderen. Mijn beste vriendin heeft ook een kleuter, peuter & baby en zij zit al jarenlang binnen. Mij had je binnen no time kunnen wegdragen naar een gesticht.
agene schreef:
15-02-2023 09:38
Over een kind van drie (!) dat er echt nul zeggenschap over gehad heeft dat haar ouders een situatie gecreeerd hebben die ze eigenlijk niet aankunnen. Arm kind.
Wauw. Wat een bemoedigende uitspraak. Mogen TO & haar gezin alsjeblieft een draai leren vinden zonder dat mensen direct gaan roepen dat ze het niet aan kan?!?!?!
oneenietweer schreef:
15-02-2023 09:00
Tegen iemand die het zwaar heeft in een situatie die onomkeerbaar is zeggen ‘had je maar geen derde kind moeten krijgen’… Wat is daar precies níet kut aan?
Als je al weet dat ze pittig is waarom dan een derde
Maar goed
Alle reacties Link kopieren Quote
Lotus90 schreef:
15-02-2023 09:56
Wauw. Wat een bemoedigende uitspraak. Mogen TO & haar gezin alsjeblieft een draai leren vinden zonder dat mensen direct gaan roepen dat ze het niet aan kan?!?!?!
Dat zegt TO gewoon zelf hoor, dat een intensieve peuter haar nu soms teveel is.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven